Σάββατο 7 Νοέμβρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Εξυπνακισμοί...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δεν είναι ο πρώτος και, βέβαια, δε θα είναι ο τελευταίος που επιλέγει το δρόμο του εκχυδαϊσμού, κάνοντας δήθεν πολιτική κριτική στον «Ριζοσπάστη». Ο λόγος για τον συντάκτη της στήλης MEDIA TRIP στην εφημερίδα LiFO (διανέμεται δωρεάν), ο οποίος ασχολήθηκε με τα φύλλα του «Ριζοσπάστη» τη βδομάδα από 26.10 - 1.11. Από όλα όσα διάβασε λοιπόν, εν κατακλείδι κατάλαβε ότι «...Ο "Ριζοσπάστης" βλέπει παντού εχθρούς» και πως «...οι τίτλοι θα μπορούσαν να είχαν μπει οποιαδήποτε μέρα της βδομάδας ή και της δεκαετίας»... Και στο τέλος δηλώνει «τρομοκρατημένος», αφού έμαθε (διαβάζοντας «Ριζοσπάστη») όλα όσα «γίνονται εκεί έξω». Εννοώντας, δηλαδή, τα λαϊκά προβλήματα, τα αντεργατικά σχέδια κ.λπ. Φαίνεται πως ο ίδιος ζει στη γυάλα και δεν καταλαβαίνει πώς ζούν και αν τα βγάζουν πέρα οι άνθρωποι του μόχθου. `Η μπορεί στο μικρόκοσμό του να 'χουν γεμάτες τσέπες και να τρώνε παντεσπάνι. Και κάνει δήθεν δημοσιογραφία με χυδαίο εξυπνακισμό. Είναι χρήσιμοι κάτι τέτοιοι τύποι στο σύστημα, εμφανίζοντας τον κόσμο γύρω τους, δηλαδή τα βάσανα, τους αγώνες, τις διεκδικήσεις και τις κατακτήσεις που έχουν οι πραγματικοί άνθρωποι που ζουν στον κόσμο που ο «Ριζοσπάστης» και το ΚΚΕ έχουν ταχθεί να υπηρετούν, δηλαδή τον κόσμο της εργατιάς και των λαϊκών στρωμάτων - ευτυχώς δεν είναι - σαν ριάλιτι «X Factor». Ευτυχώς, είναι τύποι μικρόκοσμου. Νούμερα, δηλαδή.

Συγχορδία ΠΑΣΟΚ - ΝΔ

Από 30 λεπτά και πλαφόν τα 80 λεπτά τη μέρα είναι η εισοδηματική πολιτική - πτωχοκομείου για το 2010 που ανακοινώθηκε με την κατάθεση του προσχεδίου προϋπολογισμού. Ο υπουργός Οικονομικών ισχυρίστηκε ότι οι «αυξήσεις» 1,5% σε μισθούς και συντάξεις είναι πάνω από τον πληθωρισμό...

«Ξεχνά» βέβαια το γεγονός ότι η προκάτοχος κυβέρνηση της ΝΔ είχε παγώσει μισθούς και συντάξεις με το ίδιο σαθρό πρόσχημα, τα εμφανιζόμενα ελλείμματα και τις οικονομικές δυσκολίες...

Η πολιτική της ΝΔ διευκολύνει τώρα τη «νέα» διακυβέρνηση που ξεκινά με βάση το επίπεδο μισθών που υπήρχε προ διετίας (2008), παριστάνοντας και τους ...γαλαντόμους ότι τάχα δίνουν αυξήσεις και «πάνω από τον πληθωρισμό».

Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο, δηλαδή...

Μετά το ξύλο ήπιαν και καφέ!

Η είδηση είναι αληθινή, αν και θα μπορούσε να γίνει κι ένα πολύ καλό ανέκδοτο. Η ΔΑΠ -ΝΔΦΚ έκανε παράσταση διαμαρτυρίας στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ και αντιπροσωπεία της ΔΑΠ συναντήθηκε με τον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, Σωκράτη Ξυνίδη, και τον γραμματέα της ΠΑΣΠ ΑΕΙ. Ο λόγος; Το άγριο ξύλο που έπεσε στην ΑΣΟΕΕ τις προηγούμενες μέρες με τη ...συμβολή τραμπούκων της νύχτας! Μάλιστα, στο σχετικό δελτίο της ΔΑΠ - ΝΔΦΚ εκτιμάται ότι «η συνάντηση έγινε μέσα σε πολύ καλό κλίμα. Οι δυο πλευρές είχαν τη δυνατότητα να συζητήσουν σε κλίμα διαλόγου και συναίνεσης», ενώ υπάρχουν και φωτογραφίες απ' την παράσταση διαμαρτυρίας! Εμείς ένα έχουμε να πούμε: Ο «πολιτικός» τους «πολιτισμός» σε όλο του το μεγαλείο! Α, και μια ερώτηση: Ο καφές ήταν γλυκός ή πικρός;

Βιογραφικό ... για υπουργός

Καιρό έσπαγε το κεφάλι του ένας Σέρβος άνεργος μηχανικός, ο Ζόραν Λεπόγιεβιτς, για να καταλάβει τι έφταιγε και δεν έβρισκε δουλειά με αξιοπρεπείς αποδοχές παρά το πτυχίο και την πολυετή εμπειρία του. Παρακολουθώντας την επικαιρότητα, έβλεπε ανθρώπους με λιγότερα προσόντα, αλλά περισσότερο «επιτήδειους» να καταλαμβάνουν ακόμη και νευραλγικές θέσεις εξουσίας. Ωσπου μια μέρα ανακάλυψε αυτό το «κάτι»...

Μπήκε λοιπόν σε ένα σούπερ μάρκετ έκλεψε τρία λουκάνικα και μία κονσέρβα και περίμενε την αστυνομία. Συνελήφθη, όπως ήταν αναμενόμενο, και όταν οδηγήθηκε στο δικαστήριο άφησε άναυδους τους πάντες με την εξήγηση της πράξης του: «Εσπαγα το κεφάλι μου πολλές εβδομάδες, προσπαθώντας να βρω το κλειδί της επιτυχίας. Κατάλαβα ότι μόνο αν προκαλέσω την προσοχή, θα πετύχω και θα μπορέσω να φτάσω να γίνω ακόμη και υπουργός, πρωθυπουργός ή πρόεδρος της χώρας».

Δε μάθαμε εάν ο Λεπόγιεβιτς βρήκε δουλειά. Μόνον πως το δικαστήριο τον καταδίκασε σε τρίμηνη φυλάκιση για φθορά ξένης ιδιοκτησίας... Αναπάντητο, ωστόσο, μένει και εάν κάποιοι απ' τους τελικούς αποδέκτες έλαβαν το μήνυμα που έστειλε ο Λεπόγιεβιτς ή έκαναν την πάπια εξακολουθώντας να βγάζουν στο σφυρί τον πλούτο του λαού...

Η προσφορά του σοσιαλισμού δεν αμαυρώνεται

«Καλύτερα μισή Γερμανία και να είναι δική μας - παρά ολόκληρη και δική τους»,Κόνραντ Αντενάουερ,πρώτος καγκελάριος της ΟΔΓ με την ίδρυσή της στα 1948.

Αυτοί που χύνουν δάκρυα για το «απάνθρωπο τείχος του Βερολίνου» και πανηγυρίζουν για την πτώση του, ποντάρουν στο ότι οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν τα πραγματικά ιστορικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν μετά τη συντριβή του φασισμού στην Κεντρική Ευρώπη.

Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ήταν αυτές που σε αγαστή συνεργασία με τα γερμανικά μονοπώλια και την αστική τάξη στάθηκαν εμπόδιο στη μεταπολεμική ενιαία ανάπτυξη της Γερμανίας σε αντιφασιστικά, δημοκρατικά θεμέλια.

Οταν οι δυτικοί ξαναέβαζαν στις θέσεις τους τους παλιούς ναζί κρατικούς υπαλλήλους, δικαστές και δασκάλους, στην ανατολική Γερμανία οι κάθε λογής SIEMENS και AEG περνούσαν στα χέρια του λαού.

Οταν αξιωματικοί της Βέρμαχτ αναλάμβαναν πάλι υπηρεσία στη δύση, στην ανατολή οι εκτάσεις των γιούνκερς και των εγκληματιών πολέμου περνούσαν στους εργάτες γης και τους φτωχούς αγρότες.

Μήνες μετά αφότου ιδρύθηκε η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας για να παγιώσει το διαμελισμό και να ολοκληρώσει την αναστήλωση του γερμανικού ιμπεριαλισμού στις δυτικές ζώνες κατοχής, στην ανατολική Γερμανία ιδρύεται η Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία, που δέχτηκε την αμέριστη συμπαράσταση της Σοβιετικής Ενωσης και των άλλων νεαρών σοσιαλιστικών χωρών. Δέχτηκε όμως και την επίθεση αυτών που δεν μπορούσαν να χωνέψουν, ότι μπροστά στα μάτια τους γεννιόταν το πρώτο γερμανικό κράτος των εργατών και αγροτών.

Ηταν εκείνες οι δυνάμεις που εκμεταλλεύονταν επί 16 χρόνια τα ανοιχτά σύνορα στο Βερολίνο για να υπονομεύσουν τη λαϊκή εξουσία, να σαμποτάρουν την ανάπτυξη της ΓΛΔ, να της αφαιρέσουν όσο γίνεται περισσότερο το ανθρώπινο δυναμικό της. Ωσπου, μια αυγουστιάτικη μέρα του 1961 έγινε αυτό που κάθε κράτος έχει δικαίωμα να κάνει: να ασφαλίσει τα σύνορά του. Το γερό αυτό χαστούκι στους ιμπεριαλιστές όπου Γης πονάει ακόμα. Γι αυτό, είκοσι χρόνια μετά την πτώση του σύνορου αυτού, κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να διαστρεβλώσουν την ιστορία, να σβήσουν από τη μνήμη των ανθρώπων τα επιτεύγματα της σοσιαλιστικής κοινωνίας.

Μάταια όμως: παρά τη λυσσαλέα αντικομμουνιστική προπαγάνδα, σε δημοσκοπήσεις εμφανίζονται 57% των Ανατολικογερμανών να λένε ότι περνούσαν καλύτερα στη ΓΛΔ. Ενας στους δύο Γερμανούς (παγγερμανικά) θα επιθυμούσε τις κατακτήσεις της ΓΛΔ στον τομέα της Παιδείας και της Υγείας. Ακόμα και στη νέα γενιά, που δε γνώρισε τη ΓΛΔ, τάσσεται το 51% των 18 έως 29χρονων υπέρ του σοσιαλιστικού συστήματος.

Οσους απολογητές της καπιταλιστικής παλινόρθωσης και να επιστρατεύουν στο Βερολίνο αυτές τις μέρες, όσα «καλλιτεχνικά» χάπενιγκς και να σκαρφίζονται για να γιορτάσουν την πτώση του τείχους, η προσφορά του σοσιαλισμού δεν αμαυρώνεται.


Δημήτρης ΑΜΠΑΤΙΕΛΟΣ
Βερολίνο

«Ασφάλεια» διαρκούς ανασφάλειας...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ είναι δικαίωμα όλων», μας ανακοίνωσε ο νέος αρχηγός της ΕΛ.ΑΣ. Προφανώς, κάτι τέτοιες δηλώσεις αρέσουν και στον πολιτικό του προϊστάμενο, τον Μ. Χρυσοχοΐδη...

Είναι σαφώς μέσα στο πνεύμα της ...«προστασίας του πολίτη», του «επαγγελματισμού» της αστυνομίας και όλων των σχετικών καινοτομιών που υποτίθεται ότι απολαμβάνουμε.

Ελα, όμως, που δε γίνεται να αισθανόμαστε ...ασφαλείς όλοι με τα ίδια πράγματα! Οι εργοδότες, π.χ., αισθάνονται ασφαλείς, όταν μειώνονται τα εργασιακά δικαιώματα και κανείς δεν αντιδρά.

Οι εργαζόμενοι πάλι, όταν διεκδικούν, αγωνίζονται και διευρύνουν τους μισθούς και την Κοινωνική τους Ασφάλιση.

Το πρόβλημα είναι πως η ΕΛ.ΑΣ. (και γενικώς οι κατασταλτικοί μηχανισμοί) δεν έχουν κανένα δίλημμα για το ποιανού την ...«ασφάλεια» πρέπει να περιφρουρήσουν. Επιλέγουν, σαφώς, τους πρώτους.

Αυτή, άλλωστε, είναι η πολιτική τους εντολή και, εν τέλει, η «αποστολή» τους. Μόνο που κανείς δεν το λέει ευθέως.

Τα περί «καταπολέμησης της εγκληματικότητας», που ακούμε στις διακηρύξεις, συνοψίζονται στο ...«να πιάσουμε τους κακούς» (αν κι ακόμη και σ' αυτό έχουμε δει αρκετά ...ευτράπελα να συμβαίνουν).

Το γιατί δημιουργούνται «κακοί», εννοείται πως δεν απασχολεί κανέναν τους. Μια τέτοια συζήτηση, βλέπετε, δε συμφέρει, γιατί πάει αλλού το πράγμα.


ΕΝΤΑΞΕΙ, ξεκαθάρισε τα πράγματα και διέλυσε κάθε σύγχυση για το εμβόλιο της «νέας γρίπης», η υπουργός Υγείας Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου. Μας δήλωσε ότι είναι ...προαιρετικό.

Πρόκειται για μια σαφέστατη απάντηση στο ερώτημα τού αν πρέπει να γίνει ή όχι, που φυσικά απασχολεί τον κόσμο.

Κατά τα άλλα, θέλουν να έχουμε «εμπιστοσύνη» στο ΕΣΥ (έτσι όπως το έκαναν) και στον ...Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Γιατί; Επειδή είναι ...«παγκόσμιος»; «Παγκόσμια», δυστυχώς, είναι και τα ιδιωτικά συμφέροντα στο χώρο της Υγείας...

Εκτός κι αν ο ΠΟΥ δεν ...επηρεάζεται από τέτοια πράγματα.

Το φως και το τούνελ

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Φως στο τούνελ» για τα stage είδαν ορισμένοι δημοσιογράφοι, ερμηνεύοντας τις τοποθετήσεις υπουργών της κυβέρνησης πάνω στο θέμα. Μόνο που αυτό το «φως» το οποίο βλέπουν ορισμένοι δεν το βλέπουν οι ίδιοι οι υπό απόλυση εργαζόμενοι στα stage. Και ο λόγος είναι ξεκάθαρος. Πρώτον, γιατί η αναγγελία της κυβέρνησης ότι θα χειριστεί τους απολυμένους στα stage με σχετικά ανάλογο τρόπο (να δούμε πώς ακριβώς) όπως και τους ανέργους στους διαγωνισμούς που θα γίνουν για συμβάσεις ορισμένου χρόνου στο Δημόσιο, δεν είναι δα και κάποιο προνόμιο, αφού και οι απολυμένοι από τα stage θα βρίσκονται πλέον και αυτοί σε καθεστώς ανεργίας. Μάλιστα, ακόμα και αν κάποιοι απ' αυτούς πάρουν μια θέση εργασίας στο Δημόσιο, μέσα από τους διαγωνισμούς του ΑΣΕΠ, μετά από μερικούς μήνες πάλι θα βρεθούν στο δρόμο, χωρίς κανένα δικαίωμα, για τα 4 και 5 χρόνια που δούλευαν σε καθεστώς γαλέρας. Δεύτερον, η κυβέρνηση με τον τρόπο αυτό, δεν επιχειρεί τίποτε άλλο, παρά να «χρυσώσει το χάπι» της ανεργίας, στην οποία οριστικά και αμετάκλητα οδηγούνται δεκάδες χιλιάδες παιδιά των stage. Τρίτον, και πιο σημαντικό, με τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου ανοίγει και πάλι μια νέα φάμπρικα συμβασιούχων, οι οποίοι θα συνεχίσουν να περιπλανώνται στο τούνελ της εργασιακής ανασφάλειας, χωρίς κανένα φως στο αυτονόητο δικαίωμά τους: Στη μόνιμη και σταθερή εργασία για όλους.

Πόλεμος συμφερόντων

Μαίνεται ο πόλεμος των επιχειρηματιών για το κερδοφόρο «φιλέτο» της πώλησης μαιευτικών υπηρεσιών. Το νέο επεισόδιο στην κόντρα, που εξελίσσεται στο ελεύθερο πεδίο που δημιουργεί η πολιτική της ιδιωτικοποίησης και εμπορευματοποίησης της Υγείας που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αποτελεί η αποστολή εξώδικου από τον πρόεδρο του «Ερρίκος Ντυνάν» Ανδρέα Μαρτίνη, προς τις επιχειρήσεις «Ιασώ», «Μητέρα» και «Λητώ».

Υπενθυμίζεται ότι το «Ερρίκος Ντυνάν» ανακοίνωσε πρόσφατα ότι σκοπεύει να λειτουργήσει μαιευτική κλινική σε συνεργασία με το «Ιατρικό Κέντρο». Ακολούθησε εξώδικο από το «Ιασώ» και το «Υγεία» προς το υπουργείο Υγείας θέτοντας ζήτημα νομιμότητας της άδειας λειτουργίας του μαιευτηρίου του «Ντυνάν». Μετά από αυτά, ο Α. Μαρτίνης κατέθεσε εξώδικο στο οποίο αναφέρει ότι οι τρες εταιρείες, που συνιστούν ολιγοπώλιο στον τομέα της μαιευτικής και γυναικολογίας, έχουν επιδοθεί σε λυσσώδη πολεμική κατά του Κοινωφελούς Ιδρύματος «Ερρίκος Ντυνάν», γιατί τόλμησε να επεκτείνει την δραστηριότητά του στον τομέα που τις ενδιαφέρει επιχειρηματικά.

Την ίδια ώρα η ηγεσία του υπουργείου Υγείας παραμένει ουσιαστικά θεατής στην κόντρα. Αλλωστε και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, όπως προηγούμενα και της ΝΔ, έχουν ξεκαθαρίσει ότι στηρίζουν τον ιδιωτικό τομέα της Υγείας. Ετσι και οι επιχειρηματίες λειτουργούν στην «ελεύθερη αγορά» της Υγείας, σαν να βρίσκονται σε... ξέφραγο αμπέλι και διαγκωνίζονται για το ποιος θα καρπωθεί το κέρδος απ' την εκμετάλλευση της λαχτάρας των ζευγαριών για την απόκτηση παιδιού. Μιας διαδικασίας που ως κοινωνικό αγαθό θα έπρεπε να προσφέρεται δωρεάν από το κράτος, μέσα από αποκλειστικά δημόσιες υπηρεσίες υψηλού επιπέδου.

Ο καπιταλισμός τέχνας κατεργάζεται

Ουρές έκαναν χτες οι άνεργοι στη Νέα Υόρκη ώστε να συμπληρώσουν αιτήσεις για εύρεση εργασίας σε μία εταιρεία που πρόσφερε θέσεις εργασίας. Τι το παράξενο θα αναλογιστεί κανείς σε μία πόλη και μία χώρα που δονείται από το εύρος και το βάθος της καπιταλιστικής κρίσης.

Εντούτοις γίνεται είδηση από τα εξής στοιχεία: α) Εκατοντάδες άνεργοι έσπευσαν για μόλις 5 προσφερόμενες θέσεις εργασίας και β) έσπευσαν απαντώντας στην αγγελία: «Ζητούνται ενθουσιώδεις υποψήφιοι για να εργαστούν σε δημόσιες τουαλέτες της κεντρικής Νέας Υόρκης. Μισθός ικανοποιητικός».

Θα αναλογιστεί πάλι κάποιος: Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή.

Εντούτοις, δεν πρόκειται για πραγματική θέση εργασίας αλλά για διαφημιστική καμπάνια της εταιρείας που παρασκευάζει χαρτί υγείας, της «Charmin», η οποία έβαλε την αγγελία ότι θα πραγματοποιήσει ανοικτή ακρόαση σε όσους κάνουν αίτηση προκειμένου να τους δοθεί η ευκαιρία να εργαστούν στις δημόσιες τουαλέτες της Times Square, αφού ο μισθός που προσφέρεται είναι 10.000 δολάρια για εργασία έξι εβδομάδων. Οι πέντε ...τυχεροί υποψήφιοι που θα επιλεγούν θα πρέπει να υποδέχονται στην είσοδο τους επισκέπτες και να καταγράφουν τις εντυπώσεις τους από την ιδιαίτερη αυτή εμπειρία σε ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης όπως το Facebook και το Twitter, δηλαδή να μεταδίδονται μέσω του διαδικτύου και η εταιρεία να διαφημίζεται εντελώς δωρεάν σε εκατομμύρια ή και δισεκατομμύρια ανθρώπους. Εξάλλου η «Charmin» είναι η εταιρεία που για διαφημιστικούς λόγους εγκατέστησε τις εν λόγω δημόσιες τουαλέτες για την εξυπηρέτηση των τουριστών που κατακλύζουν το Μανχάταν στη διάρκεια των διακοπών. Ο καπιταλισμός τέχνας ...κατεργάζεται.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ο κρατικός προϋπολογισμός

Αμέσως μετά τις εκλογές, τα κυβερνητικά επιτελεία άρχισαν να καλλιεργούν κλίμα «καμένης γης» και «δημοσιονομικού εκτροχιασμού». Ακολούθησαν οι δεσμεύσεις Παπακωνσταντίνου στο ΕΚΟΦΙΝ, για... ανάληψη δράσης επαναφοράς του ελλείμματος σε επίπεδα κάτω του 3% του ΑΕΠ και ως κορωνίδα ήλθε στη συνέχεια, προχτές, η κατάθεση του προσχεδίου του κρατικού προϋπολογισμού του 2010 και οι εξαγγελίες για άνοιγμα του ασφαλιστικού - συνταξιοδοτικού εντός του 2010. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πασχίζει να ανταποκριθεί στην αποστολή της. Να εφαρμόσει την πολιτική ενίσχυσης της οικονομικής ολιγαρχίας και της Ευρωπαϊκής Ενωσης από τις πρώτες 30 ημέρες της διακυβέρνησής της. Η οποία μεταφράζεται σε γενικευμένη επίθεση σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων και δικαιωμάτων. Δυστυχώς για τα λαϊκά στρώματα που εμπιστεύτηκαν το ΠΑΣΟΚ, οι προσδοκίες τους διαψεύστηκαν πολύ νωρίς.

Το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού, δεν αποτελεί άλλη πολιτική από της ΝΔ, αλλά σηματοδοτεί τη συνέχεια και κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης ενάντια στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, ενάντια στα λαϊκά νοικοκυριά. Κινείται αυστηρά στην κατεύθυνση της αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης, μεταφέροντας τις συνέπειές της στις πλάτες των εργαζομένων. Είναι βαθιά ταξικός, φοροεισπρακτικός, περικόπτει άγρια τις κοινωνικές δαπάνες, εν τέλει αποτελεί εργαλείο βίαιης αναδιανομής του εισοδήματος, υπέρ της ολιγαρχίας και των συμφερόντων της. Πρόκειται για προϋπολογισμό, αυστηρά προσηλωμένο στη στρατηγική της Λισσαβόνας και στον επιδιωκόμενο βασικό της στόχο, την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Φυσικά, οι δημοσιονομικές επιδιώξεις, συνοδεύονται και από τις ...αναγκαίες διαρθρωτικές παρεμβάσεις. Ετσι, ως τις 20 Νοέμβρη, η κυβέρνηση θα ανακοινώσει το νέο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, ενώ ανοίγει και τον φάκελο του Ασφαλιστικού.

Σε περιβάλλον οικονομικής κρίσης και εκτόξευσης της ανεργίας, στο σκέλος των εσόδων, προβλέπονται επιπλέον φόροι 3,7 δισ. ευρώ, οι οποίοι θα προέλθουν από την αύξηση των έμμεσων φόρων σε ποτά, τσιγάρα, την αύξηση των τελών κυκλοφορίας, και την επαναφορά της φορολογίας κληρονομιών, γονικών παροχών. Ο υπουργός Οικονομικών άφησε ανοικτό το θέμα νέας αύξησης των φόρων στα πετρελαιοειδή, καθώς και των αντικειμενικών τιμών των ακινήτων. Ενδεικτική είναι και η δραστική μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων, στα χαμηλότερα επίπεδα της 20ετίας, καθώς αντιστοιχεί μόλις στο 30% της φορολογικής επιβάρυνσης των εργαζομένων.

Στο σκέλος των δαπανών, έχουμε σφαγιασμό. Οι μισθοί και οι συντάξεις θα αυξηθούν ονομαστικά μόλις κατά 1,5% παρουσιάζοντας μία από τις επαχθέστερες εισοδηματικές πολιτικές των τελευταίων δεκαετιών. Οι πρωτογενείς δαπάνες (μισθοί, συντάξεις, επιχορηγήσεις, προνοιακά επιδόματα κλπ.), μειώνονται σε απόλυτα επίπεδα. Μειώνονται οι επιχορηγήσεις στο ΙΚΑ, ενώ «παγώνουν» στα επίπεδα του 2009, αυτές του ΝΑΤ και του ΟΑΕΕ. Απόλυτη μείωση έχουμε και στις δαπάνες κοινωνικής προστασίας και στις καταναλωτικές δαπάνες.

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επικαλείται τα ελλείμματα που δημιουργούνται από την κρατική στήριξη της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου, για να επιταχύνει τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στην αγορά εργασίας και στο Ασφαλιστικό, προσφέροντας φθηνούς εργαζόμενους στους επιχειρηματίες, μέσα από την επέκταση της μερικής προσωρινής απασχόλησης και τη μετακύλιση των ασφαλιστικών υποχρεώσεων του κεφαλαίου στους φορολογούμενους. Εμπαίζει με τα προνοιακού χαρακτήρα επιδόματα πτωχοκομείου, ενώ επιβάλλει φοροεπιδρομή στα λαϊκά εισοδήματα μέσω της αύξησης της έμμεσης φορολογίας. Εχουμε έναν κρατικό προϋπολογισμό, σε ευθεία αντιλαϊκή στόχευση. Η αντίσταση και αντεπίθεση του λαϊκού παράγοντα προβάλλει ως αναπόδραστη αναγκαιότητα.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ