Τι έλεγε η πρόβλεψη του ΚΚΕ; Οτι θα γνωρίσουμε το χειρότερο ΠΑΣΟΚ; Χα! Μια ζωή συντηρητικοί στις διατυπώσεις τους αυτοί οι κομμουνιστές.

Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη! Και μάλιστα με υπουργό τον Χρυσοχοΐδη! Από αύριο τα ΜΑΤ θα βαράνε προστατεύοντας τον πολίτη.

Υπουργείο Διά Βίου Μάθησης! Με υπουργό την κυρία «ευελφάλεια», συγνώμη, την Κα Διαμαντοπούλου για όποιον δε θυμάται τη νονά της διά βίου επανακατάρτισης και της εργασιακής περιπλάνησης. Επίτροπος γαρ της ΕΕ, τα 'μαθε καλά τα ευρωενωσιακά. Ποια γράμματα, ποια Παιδεία; Διά βίου αγράμματος, όπως θα μαζεύεις τη μια απόλυση μετά την άλλη, έτσι θα μαζεύεις και τις «εκπαιδευτικές» μονάδες από ΚΕΚ σε ΚΕΚ για να μπορείς να ζητιανέψεις το επόμενο μεροκάματο. Οταν πριν από - κοντά - 30 χρόνια, η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επιχειρούσε να περάσει το σύστημα «sandwich courses» (ένα εξάμηνο σχολή, ένα εξάμηνο τζάμπα δουλειά στο βαπόρι) στη ναυτική εκπαίδευση, κατ' απαίτηση των εφοπλιστών, είχαν σηκωθεί και οι πέτρες του λιμανιού. Τώρα, το πλασάρουν σ' όλη την εκπαίδευση σα καινοτομία. Πώς να μη θυμηθείς τον Αμπατιέλο, που έλεγε να κοιτάς στη θάλασσα για να δεις τι έρχεται στη στεριά...

Συντονιστής σε όλους αυτούς ο Πάγκαλος!

Η αστική τάξη έχει βαθιά γνώση για το ποιος είναι ο αντίπαλός της. Γι' αυτό και πρέπει να στήσει γρήγορα στα πόδια της τη ΝΔ. Σου λέει, οι «οικολόγοι» είναι καμένοι ως αντιπολίτευση (έφτασε ως κι ο ΓΑΠ να τους θεωρήσει αυτονόητους, άλλο που κάνουν «κόνξες»...). Ο ΣΥΡΙΖΑ διά του Μουλόπουλου (τον βουλευτή του γνωστού συγκροτήματος) έχει δηλώσει επίσης διαθέσιμος. Ασε που ο Καρατζαφέρης ασχολείται με την ανακατασκευή της πολυκατοικίας... Ποιος θα καλύψει το κενό;

Η αστική τάξη κάνει πως δεν καταλαβαίνει, αλλά ξέρει τι εννοεί το ΚΚΕ όταν δηλώνει πως πιο αποφασιστικά ριχνόμαστε στη μάχη για να οικοδομηθεί το μέτωπο των λαϊκών δυνάμεων που θα 'χουν καθαρά απέναντί τους τα μονοπώλια και την πολιτική τους εκπροσώπηση.

Η αστική τάξη μετρά τα πράγματα ως τάξη απέναντι σε τάξη. Το ίδιο κι εμείς. Κι αυτό το γνωρίζουν οι αστοί. Το γνωρίζουν και οι δημοσιογράφοι τους που πασχίζουν να περιορίσουν το ΚΚΕ στα όρια μιας δήθεν αντιπαράθεσης με τον ΣΥΡΙΖΑ, σα να μην έχουμε άλλη δουλειά να κάνουμε.

Η αστική τάξη έχει ένα κύριο πρόβλημα, τη στρατηγική του ΚΚΕ. Αυτήν θέλει να βγάλει από τη μέση, γι' αυτήν δε θέλει να γίνεται κουβέντα, γι' αυτό και στήνει απέναντι στο ΚΚΕ κάθε φορά κι ένα σκιάχτρο το οποίο δήθεν πολεμάει το ΚΚΕ. Ελπίζει πως θα παρουσιάσει το ΚΚΕ σα μια ακίνδυνη γραφικότητα.

Η αστική τάξη διαπίστωσε με βαθιά λύπη από το εκλογικό αποτέλεσμα ότι το ΚΚΕ, προβάλλοντας ακριβώς τη στρατηγική του - λέγοντας δηλαδή στα λαϊκά στρώματα ότι δεν έχουν να ελπίζουν τίποτα από τη διαχείριση του καπιταλισμού κι ότι πρέπει να βάλουν πλώρη - να συγκεντρώσουν δυνάμεις για μια άλλη εξουσία, τη λαϊκή - έτσι ακριβώς, το ΚΚΕ συσπείρωσε γύρω από αυτή τη γραμμή πάνω από 500.000 ανθρώπους.

Η αστική τάξη ξέρει πως τα δύσκολα είναι μπροστά και εκφράζει ανοιχτά την αγωνία της, γιατί το ΚΚΕ δεν αλλάζει στρατηγική. Ορισμένοι έφτασαν χτες να προβλέπουν ως και σεισμικές αναταράξεις στο ΚΚΕ. Δε βλέπουν όνειρα, για μια ακόμη φορά παρέμβαση στο εσωτερικό του ΚΚΕ θέλουν να κάνουν και δεν το κρύβουν. Τόσα σκαμπίλια έφαγαν όποτε το επιχείρησαν και μυαλό δεν έβαλαν. Θα εισπράξουν ξανά ένα στραπάτσο.

Δουλειά μας εμείς...

Με τους ανθρώπους που πήγαν στην κάλπη με κρύα καρδιά και το 'ριξαν ΠΑΣΟΚ ή και ΝΔ. Για μας ήταν και παραμένουν εργατική τάξη που την καλούμε να οργανωθεί, να συσπειρωθεί γύρω από το ΚΚΕ, να βάλει στόχους πάλης που να υπακούουν σε μια στρατηγική αντάξια της τάξης που παράγει. Κατά συνέπεια να ακυρώσει τη λάθος επιλογή στην κάλπη, με μια βαριά επιλογή στο δρόμο. Εχουμε αγώνες. Οχι αύριο, σήμερα.

Εδώ πια μιλάμε για την ίδια τη ζωή. Δεν έγιναν και δε θα γίνουν χαρούμενες οι γειτονιές ακόμα κι αν το ΠΑΣΟΚ αναθέσει στη ΜΚΟ του Χρυσόγελου να στήσει κρεμαστούς κήπους. Οι ίδιοι άνθρωποι θα φεύγουν με σκυφτό κεφάλι για τη δουλειά, οι ίδιοι θα γυρνάνε με την ψυχή στο στόμα να προλάβουν το παιδί στο σχολείο, οι ίδιοι θα τρέχουν για το φροντιστήριο και οι ίδιοι αργά το βράδυ θα κοιτάνε αποκαμωμένοι στην τιβί τους τάδε με τους άλλους να πλακώνονται δήθεν για να συντηρείται ο μύθος της πολιτικής αντιπαράθεσης εντός και επί τα αυτά.

Και μετά; «Σβήσε το φως να κοιμηθούμε», γιατί το πρωί έχει τρέξιμο. Εδώ είμαστε. Το κάλεσμα του ΚΚΕ παραμένει ακέραιο. Δε θα περιμένουμε την επόμενη εκλογική αναμέτρηση για να μετρηθούμε. Εδώ και τώρα θα μετράμε την αλλαγή που γίνεται ή δε γίνεται στις συνειδήσεις με συγκεκριμένους δείκτες. Πόσοι οργανώθηκαν, τι στόχους έβαλαν, με ποιους συγκρούστηκαν, ποιους έκαναν πέρα, ποιες πόρτες δεν έμειναν μισάνοιχτες κ.ά. Το γνωρίζαμε χτες, το μετρήσαμε ξανά τώρα. Καλά τα λόγια, καλύτερη η πράξη.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΠΙΟ ΕΜΠΕΙΡΟΙ ΑΤΣΑΛΩΜΕΝΟΙ για την οργάνωση της εργατικής λαϊκής αντίστασης και αντεπίθεσης

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Εφυγε και ο 2ος

ΕΘΝΟΣ: 10 ΒΗΜΑΤΑ για αλλαγή πορείας

ΤΑ ΝΕΑ: Ανατροπές με νέους και γυναίκες

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: ΑΠΟΧΩΡΟΥΝ της πολιτικής Σουφλιάς και Αλογοσκούφης

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Σε φάση εσωστρέφειας η ΝΔ

Η ΑΥΓΗ: Το πανηγύρι τελείωσε

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Παραιτήθηκε και ο Γ. Σουφλιάς

Η ΧΩΡΑ: Η σειρά της κυρίας

Ο ΛΟΓΟΣ: ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΣΧΗΜΑ και ονόματα - έκπληξη

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΕΤΟΙΜΑ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ για νέες αρπαχτές

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Νέος επενδυτικός νόμος

Πριν από όχι και τόσο πολύ καιρό, οι προοδευτικοί επέμεναν ότι το σοβαρότερο οικονομικό πρόβλημα των ΗΠΑ ήταν η εισοδηματική ανισότητα. Τώρα, οι κρίσεις είναι πιο άμεσες: Ο δείκτης ανεργίας στο 9,8%, το χαώδες δημοσιονομικό έλλειμμα. Ομως, το ζήτημα της ανισότητας δεν εξαλείφθηκε. Τα πιο πρόσφατα στοιχεία δείχνουν ότι το χάσμα ανάμεσα στους πλουσιότερους Αμερικανούς και όλους τους υπόλοιπους διευρύνθηκε - αντί να συρρικνωθεί (...) Εκθεση των Bank of America/Merrill Lynch τον Αύγουστο έδειχνε ότι οι μεσαίου εισοδήματος Αμερικανοί, υπερχρεωμένοι με στεγαστικά δάνεια, θα πρέπει να περιμένουν πολύ περισσότερο από τους πλούσιους για την ανάκαμψη των οικονομικών τους. Το τοπίο αυτό θα θέσει σε δοκιμασία τον προοδευτισμό. Από τότε που εξελέγη πρόεδρος ο Ρόναλντ Ρέιγκαν, οι Δημοκρατικοί δεσμεύονται ότι το πρόγραμμά τους θα αντιστρέψει την ανισότητα που επικρατεί σταθερά από τη δεκαετία του '70 χωρίς να θυσιάσουν τον οικονομικό δυναμισμό των ΗΠΑ (...)

Οι προοδευτικοί πέρασαν δεκαετίες αφηγούμενοι μια πιο απλοποιημένη ιστορία, όπου οι συντηρητικοί φέρουν όλη την ευθύνη για τους στάσιμους μισθούς της μεσαίας τάξης και την εκτίναξη του πλούτου της ανώτερης. Επομένως, αν μια περίοδος κυριαρχίας των Δημοκρατικών δεν γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ των πλουσίων και των υπολοίπων από εμάς, θα τεθεί ζήτημα σημαντικής αποτυχίας πολιτικής για τον σύγχρονο προοδευτισμό (...) Υπάρχει ένας τρόπος επιτυχούς πάταξης της εισοδηματικής ανισότητας από τους Δημοκρατικούς: Ν' αφήσουν απλώς την κυβέρνηση να μεγαλώσει. Αυτό είναι το μάθημα που παίρνουμε από τη δυτική Ευρώπη, όπου ο δημόσιος τομέας είναι μεγαλύτερος και η κατανομή των εισοδημάτων πολύ πιο ίση. Η ευρωπαϊκή εμπειρία δείχνει ότι συγκεκριμένες παρεμβάσεις πολιτικής μπορεί να έχουν μικρότερη σημασία σε βάθος χρόνου απ' όσο το ίδιο το μέγεθος του κράτους. Αν διοχετεύσεις αρκετά μεγάλο μέρος από το ΑΕΠ μιας χώρας μέσω γραφειοκρατίας, το χάσμα μεταξύ ανώτερης τάξης και υπολοίπων συνήθως συρρικνώνεται».

(ο Ross Douthat σε «The New York Times» / ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ... «η ανασυγκρότηση της ΝΔ είναι εξαιρετικά σημαντική για το μέλλον της χώρας. Ο τόπος χρειάζεται μια δυναμική αλλά και δημιουργική αντιπολίτευση όσο και μια καλή κυβέρνηση» (από το κύριο άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

...«ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ»: «τώρα θα πρέπει να τα αλλάξουν όλα. Γιατί βέβαια η χώρα έχει ανάγκη και από ένα σοβαρό κόμμα αντιπολίτευσης» (από το κύριο άρθρο στα ΝΕΑ).

ΠΟΙΟΣ ΑΝΗΣΥΧΕΙ; «Ο ΣΥΡΙΖΑ κρατάει την πόρτα μισάνοιχτη στο ΠΑΣΟΚ. Δεν την κλείνει ερμητικά, όπως κάνει το ΚΚΕ (...) Και αυτό, αν μη τι άλλο, είναι τουλάχιστον ανησυχητικό» (ο διαρκής καημός στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

Η ΠΙΚΡΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΛΑΒΟΥ: «το ΚΚΕ έκανε μεγαλύτερη αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ παρά στη ΝΔ. Και την Κυριακή πλήρωσε τον λογαριασμό» (η προβοκάτσια της ημέρας στο ΕΘΝΟΣ).