Τετάρτη 7 Οχτώβρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Στυλοβάτες της πολιτικής της ΕΕ για το περιβάλλον

Γρηγοριάδης Κώστας

Σαν «ομάδα υποστήριξης» του μέλους της Κομισιόν και επιτρόπου για το Περιβάλλον, Στ. Δήμα, λειτουργούν οι «Οικολόγοι - Πράσινοι» καθώς με χτεσινή τους ανακοίνωση φιλοτεχνούν την «αγιογραφία» του, συστήνοντας στο ΠΑΣΟΚ διαβουλεύσεις για το νέο επίτροπο, αφού πρώτα ερωτηθεί ο Στ. Δήμας αν θέλει να παραμείνει στη θέση αυτή. Σύμφωνα με τους «Οικολόγους - Πράσινους» ο επίτροπος «ήταν ένα από τα λίγα κατά γενική ομολογία επιτυχημένα μέλη της απερχόμενης Κομισιόν, ενώ διαθέτει ευρύτερο κύρος και στην ευρωπαϊκή Κοινωνία των Πολιτών» (...) «δε δίστασε να συγκρουστεί σε πλήθος περιπτώσεις και με την πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ, από την οποία προερχόταν» (...) «η θητεία του κ. Δήμα έχει θέσει τον πήχη πολύ ψηλά για το πρόσωπο που θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας στην επόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή» (...) «καλούμε λοιπόν το ΠΑΣΟΚ να τιμήσει τις προεκλογικές του υποσχέσεις για αποσύνδεση των διορισμών σε δημόσιες θέσεις από τη λογική να προωθούνται σε αυτές κομματικά στελέχη» (....) «ο νέος πρωθυπουργός να αποδείξει έμπρακτα ότι συνειδητοποιεί τη διαφορά ανάμεσα στη θέση του Ελληνα Επιτρόπου και σε μια ακόμα θέση υπουργού του ΠΑΣΟΚ» (...) «θεωρούμε απαραίτητο να ερωτηθεί ο κ. Δήμας αν επιθυμεί μια δεύτερη θητεία Επιτρόπου, και στη συνέχεια να υπάρξει διαβούλευση με όλα τα κόμματα. Σε κάθε περίπτωση, απαραίτητη είναι η αναζήτηση υποψήφιου ευρύτερης αποδοχής»!

Πέραν όμως από τον Στ. Δήμα με αυτή τους την τοποθέτηση οι «Οικολόγοι - Πράσινοι» υποστηρίζουν συνολικά την ευρωενωσιακή καταστροφική πολιτική για το περιβάλλον, αφού αυτή την πολιτική υπηρέτησε ο επίτροπος. Και συγχρόνως καλλιεργούν αυταπάτες ότι από τα μεμονωμένα πρόσωπα κρίνεται η λήψη θετικών για το περιβάλλον αποφάσεων. Το ζήτημα ήταν και είναι -- ασχέτως αν οι «Οικολόγοι - Πράσινοι» το συσκοτίζουν -- ποια πολιτική και υπέρ ποιου; Ολα τ' άλλα είναι εκ του πονηρού και για τις εντυπώσεις.

Η ... «συμμαχία» του ΣΥΡΙΖΑ

Από τη νέα Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, πέντε μέλη της πρόσκεινται στο «αριστερό ρεύμα» του ΣΥΝ. Αλλά πέντε στην «Ανανεωτική Πτέρυγα» του ΣΥΝ και δύο «ανένταχτοι» - Β. Μουλόπουλος και Θ. Δρίτσας - πλην όμως όχι ταυτισμένοι με τον ΣΥΡΙΖΑ, περισσότερο θεωρούνται συνεργαζόμενοι με τον ΣΥΝ. Πού πήγε η μεγάλη συμμαχία ισότιμων εταίρων που την παρουσίαζαν ως το απαύγασμα της πολιτικής ενότητας και συνεργασιών;

Αναβιώνουν το «διπολισμό»

Το σενάριο του διπολισμού άρχισαν δειλά δειλά να ζυμώνουν ορισμένοι κύκλοι μετά τις εκλογές, πατώντας προφανώς πάνω στο αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής. Από τους ένθερμους υποστηρικτές του σεναρίου ο Π. Μπεγλίτης, που δήλωσε χτες (στο «Κανάλι 1») ότι «σταδιακά πηγαίνουμε ακριβώς στη δημιουργία δύο μεγάλων πολιτικών πόλων, δύο εν ευρεία εννοία παρατάξεων». Αναγνώρισε ότι «αυτό βεβαίως χρειάζεται δουλειά για να επιβεβαιωθεί», αλλά αυτό αποτελεί «σημαντικό πολιτικό στοίχημα».

Ακόμα πιο ενδιαφέρον βέβαια είναι το γεγονός ότι στον πόλο της κεντροαριστεράς ο στενός συνεργάτης του Γ. Παπανδρέου περιλαμβάνει και τον όμορο χώρο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. «Υπάρχει, θα έλεγα, ελπιδοφόρα προοπτική στο χώρο του Συνασπισμού. Και βεβαίως είναι πάντα η στρατηγική μας, είμαστε πάντα έτοιμοι με τη στρατηγική μας για την ευρύτερη πολιτική και κοινωνική συνεργασία με τον όμορο πολιτικά χώρο του Συνασπισμού», είπε χαρακτηριστικά. Μετά από αυτά δεν εκπλήσσει κανέναν η αντιΚΚΕ εμπάθεια του στελέχους του ΠΑΣΟΚ που διαπίστωσε περιχαρής ότι «το ΚΚΕ κατέγραψε μια ήττα, μια σημαντική ήττα», χαρακτηρίζοντας «λανθασμένη και αδιέξοδη» τη στρατηγική του Κόμματος. Ενώ η σωστή και ελπιδοφόρα στρατηγική είναι αυτή που ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ, δηλαδή η στρατηγική της αντιλαϊκής επίθεσης και της στήριξης της κερδοφορίας των μονοπωλίων.

Οδηγίες προς ναυτιλομένους

«Οι αγορές δεν πρέπει να ανησυχούν» από την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία διαβεβαίωνε σε όλους τους τόνους λίγες μέρες πριν τις εκλογές ο εκπρόσωπος Τύπου Γ. Παπακωνσταντίνου. Οι αγορές όμως δεν αρκούνται σε καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις, αλλά αξιώνουν χειροπιαστά δείγματα γραφής άμεσα. Από την Δευτέρα κιόλας εκπρόσωποι των οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης - (σ.σ. πρόκειται για όργανα του παγκόσμιου χρηματιστικού κεφαλαίου που αναβάθμιζαν την πιστοληπτική ικανότητα παγκόσμιων χρηματοπιστωτικών κολοσσών ακόμα και την μέρα που κατέρρεαν...) έσπευσαν να στείλουν το μήνυμα. «Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να περικόψει τις δημόσιες δαπάνες και να προχωρήσει στις αναγκαίες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις αν θέλει να βελτιώσει την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας, διαμηνύουν. «Το αν η αξιολόγηση της χώρας θα υποβαθμιστεί ή όχι εξαρτάται κατά πολύ από την πορεία των δημοσιονομικών και την προθυμία της κυβέρνησης να προωθήσει το δυσκολότερο κομμάτι της πολιτικής ατζέντας», είπε στο «Ρόιτερς», υψηλόβαθμο στέλεχος ενός τέτοιου «οίκου», της «Fitch Ratings». Μάλιστα, το ίδιο στέλεχος προειδοποίησε ότι το σχέδιο τόνωσης της αγοράς που ανακοίνωσε ο Γ. Παπανδρέου «θα κάνει τα πράγματα πιο δύσκολα» σε ό,τι αφορά το δημόσιο χρέος, επιβεβαιώνοντας ότι ούτε καν τα «ψίχουλα» που έχει υποσχεθεί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν ανέχονται οι «διεθνείς αγορές». Εμείς πάντως δεν έχουμε την παραμικρή αμφιβολία ότι το ΠΑΣΟΚ θα πειθαρχήσει στα κελεύσματα των αγορών.

Ενδεικτικά τα ... συχαρίκια

Ο Λευκός Οίκος έσπευσε να χαιρετίσει τη νέα κυβέρνηση. Ομοίως και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ που δήλωσε ότι προσβλέπει σε συνεργασία με τη νέα κυβέρνηση για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ. Ομοίως και το Ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο που προσβλέπει σε κοινές επιχειρηματικές πρωτοβουλίες Ελλάδας - ΗΠΑ στη ΝΑ Ευρώπη. Μαζί έσπευσαν να χαιρετίσουν τη νέα κυβέρνηση και να εκφράσουν την ικανοποίησή τους και τις ευχές τους ο ΣΕΒ και άλλες οργανώσεις βιομηχάνων και μεγαλεμπόρων της χώρας μας. Οταν όμως χαίρονται οι «λύκοι», τότε τα «θηράματά» τους μάλλον την έχουν άσχημα... Κανένας από τους εκπροσώπους των εργοδοτών δεν εξέφρασε ανησυχία μήπως θιχτούν τα συμφέροντα κεφαλαίου από τη νέα κυβέρνηση. Είναι κι αυτό ένα ακόμα κριτήριο που πρέπει να κρατήσει ο λαός για το τι είδους κυβέρνηση θα είναι αυτή του ΠΑΣΟΚ.

Αποκαλυπτικός, δε, για την τύχη των «θηραμάτων» (διάβαζε εργαζομένων) ήταν ο Κ. Μίχαλος, πρόεδρος του ΕΒΕΑ που είπε ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πρέπει να δείξει προσοχή «στις αποφάσεις της που έχουν αντίκτυπο στις σχέσεις εργοδοτών και εργαζομένων, καθώς αυτό που έχει ανάγκη η χώρα σήμερα είναι η εργασιακή ειρήνη και η αποφυγή συγκρούσεων στον παραγωγικό τομέα»! Ο εργοδότης με τον εργαζόμενο, όμως, εξ ορισμού δεν έχουν «καλές σχέσεις», αλλά έχουν σχέσεις εκμεταλλευτή - εκμεταλλευόμενου. Ο πρώτος κερδίζει συμπιέζοντας το δεύτερο. Ο εργαζόμενος παράγει τον πλούτο και ο εργοδότης τον καρπώνεται. Δεν ξεκοκαλίζουν μαζί τα κέρδη! Αρα, όταν ο εκπρόσωπος των εκμεταλλευτών παραγγέλνει από την κυβέρνηση «εργασιακή ειρήνη» σημαίνει ότι ζητάει μια πολιτική που να κρατά υποταγμένους τους εκμεταλλευόμενους στην εκμετάλλευσή τους. Και δεν πρέπει να έχει αμφιβολία κανένας εργαζόμενος, ότι το ΠΑΣΟΚ πράγματι ως κυβέρνηση θα ακολουθήσει αυτήν την πολιτική. Δε θα στενοχωρήσει κανέναν από τους παραπάνω, που έσπευσαν για τα συχαρίκια. Εχει δώσει διαπιστευτήρια γι' αυτό και ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση.

Το ζητούμενο για το λαό είναι να βρίσκεται σε ετοιμότητα, να μη δώσει πίστωση χρόνου, μέχρι να έρθουν τα χειρότερα και τα ακόμα χειρότερα. Εξάλλου, τα καλέσματα περί «εργασιακής ειρήνης» δε θα εκτοξεύονται μόνο από τους εργοδότες, αλλά και από τους εργατοπατέρες στις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις που κυριαρχούν οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ.

Είναι φανερό ότι απέναντι σ' αυτό το σκηνικό που έχει διαμορφωθεί, το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που στέκεται στην αντίπερα όχθη. Υπερασπίζεται και παλεύει για τα συμφέροντα των εργαζομένων. Δεν παζαρεύει το πόσο θα χάσουν οι εργαζόμενοι ή το τι ψίχουλα θα τους πετάξει το κεφάλαιο με τα κόμματά του για να εξασφαλίζει την «εργασιακή ειρήνη», δηλαδή για να τους κρατά αποκοιμισμένους. Και σ' αυτό το δρόμο, στη συσπείρωση και την οργάνωση δυνάμεων για τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, για να πάρουν τον πλούτο στα χέρια τους αυτοί που τον παράγουν, θα συνεχίσει να πορεύεται με μεγαλύτερη ένταση, με μεγαλύτερη επιμονή. Γιατί είναι επιτακτική ανάγκη να συνειδητοποιήσει ο λαός τη δική του δύναμη και να την αξιοποιήσει για να κατακτήσει τη δική του εξουσία.


Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ

Πίστη στις αντιλαϊκές πολιτικές...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΛΕΜΕ ταχύτατη η τελετή της ορκωμοσίας του νέου πρωθυπουργού, καθότι βιαζόταν να ορίσει τη νέα του κυβέρνηση.

Το πρόβλημα, όμως, και με τον τωρινό πρωθυπουργό (όπως και με τον προηγούμενο και πιθανότατα με τον επόμενο) είναι πως ...τελούν, ήδη, «ορκισμένοι».

Γιατί, εντάξει η «πίστη στο Σύνταγμα» και «στους νόμους του κράτους», όμως προϋπάρχει η ...πίστη στην Ευρωπαϊκή Ενωση και τις πολιτικές της κατευθύνσεις.

Υπογεγραμμένη και σφραγισμένη από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, με συνθήκες, συμφωνίες και συνόδους, προς όφελος αποκλειστικά και μόνο των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου.

Κι αυτός είναι ο πραγματικός και όχι ο τυπικός «όρκος». Μπορεί να μην έχει αρχιεπίσκοπο παρόντα, πιστέψτε μας, όμως, ότι είναι η ...απόλυτη θρησκεία.

Αλλωστε, ακόμη και στις περιπτώσεις που το Σύνταγμα δεν ήταν απόλυτα συμβατό με τις κατευθύνσεις της ΕΕ, είδαμε τι έγινε.

Από την ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, μέχρι το θέμα του «βασικού μετόχου» (τον θυμάστε;) και τη διοίκηση της ΕΠΟ ή (ακόμη χειρότερα) τα θέματα του ΝΑΤΟ και της κυριαρχίας στο Αιγαίο...

Επίσης, ένα πράγμα είναι βέβαιο: Πως όποιος έχει «ορκιστεί» στις πολιτικές της ΕΕ, είναι - αντικειμενικά - και «ορκισμένος» εχθρός των συμφερόντων του Ελληνα εργαζόμενου, μισθωτού, συνταξιούχου, ανέργου και μικρομεσαίου.

Ο,τι κι αν λέει, ό,τι κι αν κάνει, όπως κι αν τα παρουσιάζει, αυτός είναι ο ...αληθινός «εχθρός» του.

ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ, πράγματι, μπορεί να απολαύσει κανείς την αρετή της εσωτερικής συνοχής που διακρίνει το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Πλήθος οι «πρόθυμοι» να καταγγείλουν δημόσια το πόσο είχαν θυμώσει με τις κυβερνητικές επιλογές, αλλά ...συγκρατούνταν.

Βουλευτές που καταγγέλλουν υπουργούς, υπουργοί που καταγγέλλουν ομάδες βουλευτών, βουλευτές και υπουργοί που καταγγέλλουν το πρωθυπουργικό περιβάλλον, «πρωθυπουργικοί» που καταγγέλλουν τους πάντες και όλοι μαζί τον ...Σουφλιά.


Γρηγοριάδης Κώστας

Τελικά, περνούσαν πολύ πιο ...συναρπαστικά από όσο νομίζαμε σε αυτό το κόμμα τους τελευταίους μήνες. Και δεν τους φαίνονταν!

Αθροίζουν ανόμοια πράγματα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Στον ίδιο χαβά με την επομένη της ανακοίνωσης των εκλογικών αποτελεσμάτων συνεχίζει και χτες η «Ελευθεροτυπία», παίζοντας το γνωστό παιχνίδι της ταύτισης του πολιτικού χώρου που εκπροσωπεί το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, προσπαθώντας να ψαρέψει σε θολά νερά για λογαριασμό του δεύτερου και του κυρίαρχου αστικού πολιτικού συστήματος γενικότερα. Ετσι, στο χτεσινό της φύλλο, σε πίνακες στους οποίους παρουσιάζει εξελικτικά την εκλογική δύναμη των κομμάτων από το 1974 μέχρι το 2009, με μια απαράδεκτη λαθροχειρία χρησιμοποιεί έναν ενιαίο πίνακα για να καταγράψει τα ποσοστά ΚΚΕ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αθροίζοντάς τα κάτω από το γενικό τίτλο «Η εκλογική επιρροή της Αριστεράς 1974 - 2009»! Είναι φανερό ότι ο συγκεκριμένος τρόπος παρουσίασης δεν επιλέχτηκε για ...οικονομία χώρου. Το αντίθετο συμβαίνει. Η «Ελευθεροτυπία» συνεχίζει να καλλιεργεί τη νόθα και ψευδέστατη αντίληψη ότι το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ εκφράζουν τον ίδιο χώρο και άρα τα ποσοστά τους μπορούν να αθροιστούν. Πάνω σ' αυτή την κατασκευασμένη πραγματικότητα δομούν αντιλήψεις περί «συσχετισμών στο εσωτερικό της αριστεράς». Πάνω σε τέτοια ψέματα κατασκευάζουν τα σενάρια περί «ενότητας των δυνάμεων της Αριστεράς», την οποία απορρίπτει όπως λένε το ΚΚΕ. Και τέλος, πάνω σ' αυτή τη βολική γι' αυτούς εικόνα χτίζουν και τα σενάρια περί «κεντροαριστεράς», βάζοντας στο κάδρο και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο οι ίδιοι κύκλοι βαφτίζουν «η άλλη Αριστερά». Η σάλτσα που προσπαθούν με τέτοιες αθλιότητες να δέσουν για να τη σερβίρουν ζεστή στους εργαζόμενους δεν πρόκειται να δέσει. Ξέρουν ότι τα ποσοστά του ΚΚΕ δεν αθροίζονται με κανενός άλλου κόμματος, επειδή ακριβώς η στρατηγική του είναι στον αντίποδα όλων των άλλων πολιτικών δυνάμεων, συμπεριλαμβανομένων και των οπορτουνιστών του ΣΥΡΙΖΑ, που με τη στρατηγική του δεν κάνει τίποτε άλλο από το να αθωώνει το σύστημα και να εμποδίζει - στο μέτρο που του αναλογεί - τη ριζοσπαστικοποίηση του κινήματος.

Αλλά αυτή είναι η αποστολή της αστικής αριστερούτσικης δημοσιογραφίας. Να παραπλανούν σκόπιμα και στοχευμένα με λαθροχειρίες. Και ύστερα σου λένε αντικειμενική πληροφόρηση...

Γραφίδες εν δράσει...

Διαβάστε πώς αποτιμά το «Εθνος» το εκλογικό αποτέλεσμα για λογαριασμό του ΚΚΕ: «Παρότι η Αλέκα Παπαρήγα σφυρίζει αδιάφορα για τις εκλογικές επιδόσεις του ΚΚΕ (...), το γεγονός είναι ότι το κόμμα της υπέστη συρρίκνωση της δύναμής του και μάλιστα στις λεγόμενες λαϊκές περιοχές. Η εξέλιξη αυτή βέβαια θα μπορούσε να θεωρηθεί εν μέρει φυσιολογική, καθότι τα προηγούμενα χρόνια το ΚΚΕ έκανε μεγαλύτερη αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ, παρά στη ΝΔ. Και την Κυριακή πλήρωσε το λογαριασμό...». Ο φιλοΠΑΣΟΚικός Τύπος ποτέ δε χώνεψε το γεγονός ότι το ΚΚΕ στέκεται διαχρονικά με συνέπεια και σταθερότητα απέναντι στο δικομματισμό και τη στρατηγική του. Οτι επιμένει με συνέπεια και σταθερότητα στην ανάδειξη του άλλου δρόμου ανάπτυξης, κόντρα στα μονοπώλια, αυτόν του κοινωνικοπολιτικού μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία και οικονομία. Αυτό όχι μόνο τους ενοχλεί αλλά το πολεμούν πολύμορφα χτυπώντας το ΚΚΕ, ακόμη και με παραμόρφωση της πραγματικότητας.

Δε «χωνεύουν» αυτή τη στάση του ΚΚΕ γιατί κρύβει δυναμική που απεύχονται να εκφραστεί, ως επίδραση στη συνείδηση των ανθρώπων του μόχθου, ακόμα και αν αυτό δεν εκφράζεται στην κάλπη, παρά τη μεγάλη δυσαρέσκεια από την πολιτική ΝΔ-ΠΑΣΟΚ που δεν εκφράστηκε προς το ΚΚΕ. Το απεύχονται επειδή εκφράστηκαν και προεκλογικά διεργασίες στη συνείδηση του κόσμου που προβληματίζεται θετικά από την πολιτική του ΚΚΕ. Αλλωστε, είναι γεγονός ότι υπάρχουν λαϊκοί άνθρωποι που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ με «κρύα καρδιά». Ξέρουν οι δημοσιολόγοι τέτοιων σχολίων ότι οι εταίροι του δικομματισμού δεν έχουν την αίγλη του παρελθόντος. Το ΠΑΣΟΚ, π.χ., πήρε τις ψήφους που πήρε και το 2007, τίποτα παραπάνω και ας μιλούν για «ιστορική νίκη». Η ΝΔ έχασε σημαντικά. Το άθροισμά τους δε μεγάλωσε σε σχέση με το 2007.

... με ξοφλημένα κόλπα

Ξέρουν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα ότι το ΚΚΕ, με την πολιτική κριτική που ασκεί και στο ΠΑΣΟΚ, συμβάλλει καθοριστικά στο να δυναμώνουν αντιδικομματικές συνειδήσεις, γεγονός που βρίσκει σήμερα μεγαλύτερη αντανάκλαση στο ταξικό κίνημα. Αυτό φοβούνται και την ενδυνάμωσή του. Γι' αυτό προσπαθούν να περάσουν στις λαϊκές συνειδήσεις ότι έχασε το ΚΚΕ εκλογικά, άρα έχασε η πολιτική του. Να χειραγωγήσουν περισσότερους ανθρώπους του μόχθου στο ΠΑΣΟΚ, ή για να συμβάλουν στην ανοχή τους απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική του. Γι' αυτό συνδέουν το εκλογικό αποτέλεσμα του ΚΚΕ (το οποίο το «Εθνος» αυθαίρετα αποτιμά κατά πώς το βολεύει) με την κριτική προς το ΠΑΣΟΚ, για να πουν ότι αν δεν ήταν τέτοια η στάση του Κόμματος, θα είχε μεγαλύτερο ποσοστό! Γνωστά και ξοφλημένα τα κόλπα τους. Τόσο που να φωνάζει από μόνη της η σκοπιμότητα γραφίδων όπως αυτής του «Εθνους».

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα

Οι εκλογές της 4ης Οκτώβρη διεξήχθησαν σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και με εντεινόμενη την πίεση του ρουσφετιού και του εμπορίου ελπίδας από το ΠΑΣΟΚ για υποτιθέμενη ελάφρυνση της λαϊκής οικογένειας από την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ. Κυριάρχησε το δίλημμα ισχυρή κυβέρνηση ή ακυβερνησία, ενώ στο επίκεντρο βρέθηκε η λογική του «μικρότερου κακού» που επιδίωκε να σπρώξει τα λαϊκά στρώματα στην «αγκαλιά» του ΠΑΣΟΚ. Απέναντι σ' αυτό το κλίμα, το ΚΚΕ σ' αυτές τις εκλογές, όπως και σε κάθε εκλογική μάχη, απευθύνθηκε με τη στρατηγική του και όχι με ένα προεκλογικό πρόγραμμα επιμέρους στόχων για την ελάφρυνση της λαϊκής οικογένειας. Εθεσε την πολιτική διεξόδου που έχει ανάγκη ο λαός και ο τόπος.

Οι στόχοι πάλης που πρόβαλε το ΚΚΕ για την ανακούφιση του λαού είναι στόχοι πάλης για το σήμερα που ανοίγουν το δρόμο για το αύριο. Είναι απόρροια της στρατηγικής του και σε σύνδεση μ' αυτήν. Με αυτή τη στρατηγική, την πολιτική πρόταση της λαϊκής εξουσίας, το ΚΚΕ κάλεσε το λαό να δυναμώσει από την κάλπη τη λαϊκή αντιπολίτευση. Εθεσε στο λαό το πραγματικό δίλημμα: Με τα μονοπώλια, ή με το λαό; Με την ανάπτυξη που προωθούν τα κόμματα της πλουτοκρατίας και μέρα με τη μέρα χειροτερεύει τη ζωή του λαού, ή με τον άλλο δρόμο ανάπτυξης, υπέρ των λαϊκών συμφερόντων, που προτείνει το ΚΚΕ;

Γι' αυτό και το κάλεσμα του ΚΚΕ προς το λαό ήταν να αποδυναμώσει ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αλλά και τη στρατηγική τους, να χειραφετηθεί από την αστική πολιτική, με ταυτόχρονο δυνάμωμα του ΚΚΕ για να είναι δυνατός την επόμενη μέρα ο ίδιος ο λαός. Γιατί το κρίσιμο, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες οικονομικής κρίσης, είναι να δυναμώσει το εργατικό και λαϊκό κίνημα, να συσπειρωθούν και να κερδηθούν περισσότερες λαϊκές μάζες με την γραμμή ρήξης με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Στις εκλογές, το ΚΚΕ επέδειξε αντοχή στις πιέσεις, στα εκβιαστικά διλήμματα και τις φρούδες ελπίδες που πρόταξαν η αστική τάξη, τα κόμματα και τα ΜΜΕ της. Κόντρα στην ασφυκτική πίεση που ασκούν η πλουτοκρατία και οι μηχανισμοί της στο ΚΚΕ, με τη συστηματική διαστρέβλωση των θέσεών του, τη συκοφάντηση του σοσιαλισμού, τη σχεδιασμένη προσπάθεια για να βγει το ΚΚΕ από την τρίτη θέση, σ' αυτό το κλίμα οι ψήφοι και το ποσοστό που συγκέντρωσε το Κόμμα (μείωση μόλις 0,6% σε σχέση με το 2007), είναι σημαντικά για τη συνέχεια.

Αυτή η συσπείρωση εργαζομένων, νεολαίας και λαϊκών στρωμάτων με την πολιτική του ΚΚΕ, δηλαδή με την αναγκαιότητα και ρεαλιστικότητα του άλλου δρόμου ανάπτυξης, είναι σημαντική. Πρόκειται για λαϊκούς ανθρώπους που, ακόμα και αν ορισμένοι διατηρούν τις ιδιαίτερες απόψεις ή διαφωνίες τους, μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη ταξικών αγώνων για να μπουν εμπόδια στο βάθεμα της αντιλαϊκής πολιτικής. Μ' αυτή τη δύναμη το ΚΚΕ θα συμβάλει στην οργάνωση λαϊκών μαζών, στη συσπείρωση σε ένα ενιαίο μέτωπο εργατοϋπαλλήλων, αγροτιάς, μικρών επαγγελματοβιοτεχνών, νεολαίας, γυναικών, μεταναστών, που θα ανοίξει το δρόμο για τη λαϊκή αντεπίθεση. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και νέα πνοή θα συνεχίσουν σ' αυτόν το δρόμο την καθημερινή πολιτική τους δράση κόντρα στα χειρότερα, για να υπάρξουν και κατακτήσεις.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ