Τα «επιχειρήματά» του είναι τόσο μπαγιάτικα, που σάπισαν. Ας τα πάρουμε ένα - ένα:

Η στάση του ΚΚΕ, καθ' όλη αυτήν την περίοδο, είναι κρυστάλλινη. Οι νομοθετικές παρεμβάσεις της κυβέρνησης υπηρετούν την προσπάθειά της να αναδιανείμει την «πίτα» του τηλεοπτικού τοπίου ανάμεσα σε παλιά και νέα «τζάκια», προσδοκώντας να διαμορφωθεί ένα πιο φιλικό γι' αυτήν τοπίο, μια νέα διαπλοκή, κάτι το οποίο έκαναν άλλωστε όλες οι κυβερνήσεις. Αυτό το βλέπουν και οι πέτρες.

Το δικαίωμα του λαού στην ενημέρωση δεν μπορεί να διασφαλιστεί όσο οι συχνότητες, ο Τύπος και τα κανάλια ανήκουν σε μεγαλοεπιχειρηματίες, είτε παλιούς είτε νέους. Μάλιστα, η στάση του ΚΚΕ ήταν τόσο ξεκάθαρη, που κανένας υπουργός ή βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, στις πολύωρες συνεδριάσεις στη Βουλή, δεν τόλμησε να κατηγορήσει το ΚΚΕ γι' αυτό το θέμα. Ισως, λοιπόν, επειδή δεν τους έπαιρνε να το κάνουν οι ίδιοι δημόσια, μάλλον αναθέτουν σε «γκεμπελίσκους» και «τρολ» του διαδικτύου να βγάλουν τη βρώμικη δουλειά...

Καταρχάς πρέπει να αποσαφηνίσει ποιους θεωρεί διαπλεκόμενους δημοσιογράφους. Είναι αυτοί των ομίλων Αλαφούζου, Μαρινάκη (πρώην ΔΟΛ) κ.λπ. ή μήπως είναι και αυτοί των ομίλων Σαββίδη, Κουρή κ.λπ.;

Ωστόσο, θα συμφωνήσουμε μαζί του, για τον απλούστατο λόγο ότι τους εκπροσώπους του ΚΚΕ δεν τους καλούν καν στα τηλεοπτικά πάνελ. Είναι ενδεικτικό ότι από το Σεπτέμβρη μέχρι σήμερα η παρουσία εκπροσώπων του ΚΚΕ στα κανάλια είναι η εξής: «ΑΝΤ1» (2 φορές), «ALPHA» (1 φορά), «ΣΚΑΪ» (2 φορές), «Ε» (1 φορά). Στα δε ραδιόφωνα είναι ακόμη μικρότερη η παρουσία.

Σε αντίθεση με τους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ, που έχουν μόνιμο στασίδι. Και μη μας πει ότι αυτό δικαιολογείται γιατί είναι μεγάλο κόμμα, γιατί είναι γνωστό ότι τα στελέχη του ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ είχαν καλύτερη μεταχείριση από τα ΜΜΕ, ακόμη και όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν στο 3%. Οπως επίσης είναι γνωστό ότι στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διετέλεσαν και μεγαλοστελέχη των διαπλεκόμενων ΜΜΕ.

Ας ψάξει, λοιπόν, αλλού για διακριτικές σχέσεις με καναλάρχες. Μπορεί να βρει τέτοιες και μέσα στο «τσαντίρι» του.

Τρίτον, κλείνοντας το άρθρο του, ως γνήσιος «νεοαυριανιστής» δεν μπορούσε παρά να αναμασήσει τα περί «ανίερης συμμαχίας» του ΚΚΕ με τον Κ. Μητσοτάκη το '89... Ας του θυμίσουμε, λοιπόν, ότι με τη ΝΔ «συγκυβέρνησε» ο ενιαίος τότε Συνασπισμός και όχι το ΚΚΕ. Στελέχη και υποστηρικτές του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ κατέλαβαν τότε, το '89, κυβερνητικούς θώκους.

Ο συγκεκριμένος είτε δεν ξέρει είτε παραποιεί συνειδητά ακόμη και τα ιστορικά γεγονότα. Πάει όμως πολύ να κατηγορεί το ΚΚΕ για σύμπλευση με τη ΝΔ, όταν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που:

-- Εχει αφήσει άθικτους τους μνημονιακούς νόμους της ΝΔ.

-- Εχει ψηφίσει ακόμη ένα μνημόνιο μαζί με τη ΝΔ.

-- Συμπλέει πλήρως με τη ΝΔ όσον αφορά το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ κ.λπ. (εκεί ίσως και να την έχει ξεπεράσει).

-- Ακόμη και στον τομέα των ΜΜΕ, κάνει το ίδιο με τη ΝΔ, παραδίδει δηλαδή την ενημέρωση σε μεγαλοσχήμονες καπιταλιστές. Για να μην του θυμίσουμε τι έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ παλιότερα... Για τις συλλογικότητες στην ενημέρωση... Για τη δυνατότητα να έχουν μέσα ενημέρωσης φορείς του πολιτισμού, του κινήματος κ.λπ... Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα...

Τους στοιχειώνει το γεγονός ότι η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο, που κατέβηκε από το Κρεμλίνο σχεδόν τριάντα χρόνια πριν, συνεχίζει να ανεμίζει στα χέρια εκατομμυρίων εργατών σε όλον τον κόσμο, που την κρατούν ψηλά, στους καθημερινούς αγώνες για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους, φτώχεια, προσφυγιά

Σ' όλο αυτόν τον ...επετειακό εκδοτικό οργασμό, επιστρατεύτηκαν καθηγητάδες, «ανανήψαντες κομμουνιστές», «ταξιδιώτες» που έκαναν οδοιπορικά σε «γκούλαγκ», «διανοούμενοι» και διάφοροι δημοσιολόγοι και σχολιαστές...

Απ' όσους ασχολήθηκαν με το θέμα, δεν μπορεί να μην ξεχωρίσει κανείς το ρόλο του «Βήματος» και της «Αυγής». Το μεν πρώτο, με ένα πολυσέλιδο αφιέρωμα στην Οκτωβριανή Επανάσταση, δεν άφησε κανέναν παραπονούμενο... Ούτε εκείνους που «θαύμασαν» τάχα την Επανάσταση, αλλά τους απογοήτευσε ο «σταλινισμός». Ούτε εκείνους που, στη δύση της ζωής τους, μετανοημένοι πλέον, επιδεικνύουν τα παράσημα της εξορίας για να διαπιστώνουν με ...θρήνο ότι η «τρομοκρατία (στον Σοσιαλισμό) δεν είχε όμοιό της σε κανένα καθεστώς, ούτε στο ναζιστικό» και ότι «ο κομμουνισμός άφησε πολλαπλάσια θύματα απ' όσα ο ναζισμός, εκατομμύρια νεκρούς...». Ούτε βέβαια εκείνους που αρέσκονται στον αντικομμουνισμό των σπηλαίων, με αγαπημένο θέμα τα «εγκλήματα του σταλινισμού»...

Αφού πρώτα η εφημερίδα «ταξιδεύει» τον αναγνώστη στην εποχή της Επανάστασης, με λόγους και κείμενα του Λένιν, με αφιερώματα στο ρόλο της γυναίκας και στη λογοτεχνία της εποχής, έρχεται ένα χορταστικό αντικομμουνιστικό τετρασέλιδο αφιέρωμα στα «Γκουλάγκ» του Καζακστάν, μάλιστα σαν οδοιπορικό της εφημερίδας!

Εκεί, διανθισμένο με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, διαβάζουμε για το «κολαστήριο της οικογενειακής ευθύνης», όπου στέλνονταν «οι προδότες και όσες δεν υπέγραψαν αποκήρυξη συζύγων» και όπου το σχήμα της σκοπιάς του στρατοπέδου ήταν «ολόιδιο με το παρατηρητήριο σε μια άκρη του Αουσβιτς». Οτι τα πρόσωπα των Σοβιετικών κρατικών αξιωματούχων, του θυμίζουν «επιβλητικά φωτογραφικά στησίματα ναζιστών αξιωματούχων».

Με πόση μαεστρία η κυβερνητική εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ αναπαράγει τη θεωρία των «δύο άκρων», την εξίσωση του κομμουνισμού με το ναζισμό, την οποία αποδυόταν υποκριτικά πριν από μερικές βδομάδες, με αφορμή το αντικομμουνιστικό συνέδριο στο Ταλίν!

Φτάνουν οι αθεόφοβοι να παρουσιάζουν σε μια φωτογραφία μια σειρά συρματοπλέγματα από το «οδοιπορικό» τους, με λεζάντα τους στίχους του Ρίτσου «...γύρω στην ελπίδα το συρματόπλεγμα»! Αδίστακτοι, όπως όταν μετά τα χειροφιλήματα στον Τραμπ, κατέθεταν στεφάνια με υψωμένες γροθιές στο μνημείο των κολασμένων της Μακρονήσου...

Καμιά έκπληξη δεν προκαλεί. Αλλωστε, η ΕΕ, που έχει για επίσημη ιδεολογία της τον αντικομμουνισμό, ανακήρυξε την 9η Μάη, Μέρα της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης, με καθοριστική συμβολή του Κόκκινου Στρατού, σε μέρα της Ευρώπης!

Τόσο τους στοιχειώνει η εικόνα της κόκκινης σημαίας με το σφυροδρέπανο ν' ανεμίζει στ' αετώματα του Ράιχσταγκ. Τόσο τους στενοχωρεί το γεγονός ότι η ίδια κόκκινη σημαία, που κατέβηκε από το Κρεμλίνο σχεδόν τριάντα χρόνια πριν, συνεχίζει να ανεμίζει στα χέρια εκατομμυρίων εργατών σε όλον τον κόσμο, που την κρατούν ψηλά, στους καθημερινούς αγώνες, για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους, φτώχεια, προσφυγιά.

Φανέρωσε την ικανότητα και δυνατότητα της εργατικής τάξης να υλοποιήσει την ιστορική της αποστολή ως μοναδικής τάξης πραγματικά επαναστατικής, να ηγηθεί της κοσμογονίας της οικοδόμησης του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Σάρωσε τον παλιό κόσμο και έδειξε πως ο καινούργιος μπορεί να γεννηθεί. Και βέβαια, απέδειξε τον αναντικατάστατο ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος, ως καθοδηγητή της σοσιαλιστικής επανάστασης.

Ο Οκτώβρης του 1917 εγκαινίασε μια ολόκληρη ιστορική εποχή για την ανθρωπότητα, την εποχή των σοσιαλιστικών επαναστάσεων. Η εποχή αυτή δεν τελείωσε λόγω των αντεπαναστατικών γεγονότων του 1989 - 1991. Ο αιώνας μας είναι αιώνας νέων νικηφόρων σοσιαλιστικών επαναστάσεων, που θα στείλουν ανεπίστρεπτα τον καπιταλισμό στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Κι αυτό δεν αλλάζει, όσο βρώμικο μελάνι κι αν χύσουν οι γραφίδες των αστών, για να σκεπάσουν τα διδάγματα και τα οράματα της Οκτωβριανής Επανάστασης.