Τετάρτη 6 Ιούλη 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Φανατικά ευρωλάγνος

Γρηγοριάδης Κώστας

Οχι που δε θα έβγαινε ο Δ. Παπαδημούλης να εξωραΐσει το ρόλο της τρόικας και στο «πρόσωπό» της συνολικά την ευρωενωσιακή στρατηγική, που σαν οδοστρωτήρας ισοπεδώνει τα δικαιώματα των λαών ανοίγοντας το δρόμο στα μονοπώλια για περισσότερα κέρδη και μεγαλύτερη ανταγωνιστικότητα. Σχολιάζοντας χτες στον ρ/σ «Αθήνα 9.84» τις δηλώσεις Γιούνκερ, δήλωσε ότι «ο κ. Γιούνκερ είπε με πολύ ωμό τρόπο μια σκληρή αλήθεια (...) οι Τροϊκανοί λένε ότι έχουμε ένα κράτος μπάχαλο, δεν μπορείτε να μαζέψετε φόρους, αποτύχατε παταγωδώς στους στόχους πάταξης της φοροδιαφυγής, περιορισμού της κρατικής σπατάλης και θα έρθουμε εμείς, όχι με τεχνικούς συμβούλους αλλά με καθεστώς Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου, η Τρόικα βρίσκει και τα κάνει (...) δίνουν λαβές με τον άθλιο τρόπο διακυβέρνησης αυτής της χώρας, τότε αναπτύσσονται ωμές συμπεριφορές που θυμίζουν αποικιακές λογικές (...) χρειάζεται να εξασφαλίσουμε όλες εκείνες τις αλλαγές στον τρόπο διακυβέρνησης αυτής της χώρας ώστε να πάψουμε να δίνουμε δικαιώματα».

Δηλαδή, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έδωσαν δικαιώματα, με τον άθλιο τρόπο που κυβέρνησαν και κυβερνούν, στην τρόικα να παρέμβει για να τους συνετίσει και αν η χώρα κυβερνηθεί καλύτερα τότε όλα θα στρώσουν! Ούτε για μικρά παιδιά η αφήγηση του βουλευτή του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτά ακόμα θα έβαζαν τα γέλια.

Περί... σκληρής διαπραγμάτευσης

Την επιβολή «έκτακτης εισφοράς» ίσης με το 50% του 14ου μισθού σε όλα τα μηνιαία εισοδήματα άνω του κατώτατου μισθού, ανακοίνωσε η κεντροδεξιά κυβέρνηση της Πορτογαλίας.

Προφανώς η επιβολή της έκτακτης(;) εισφοράς, γίνεται στα πλαίσια της...σκληρής διαπραγμάτευσης που διεξάγει η κυβέρνηση της Πορτογαλίας με την τρόικα.

Τέτοια παραμύθια μας σερβίρει η ΝΔ, που μιλά για επαναδιαπραγμάτευση, για να αποκρύψει από τον ελληνικό λαό την πλήρη συμφωνία της, τόσο με το μνημόνιο, όσο και με τις γενικότερες στρατηγικές επιλογές της άρχουσας τάξης, για την έξοδο της ελληνικής οικονομίας από την κρίση.

Αυτό που επιδιώκει η ηγετική ομάδα της ΝΔ με τέτοια ευφυολογήματα, είναι, αφ' ενός να επανέλθει στην κυβερνητική εξουσία, στα πλαίσια του ανταγωνισμού που υπάρχει ανάμεσα στα δύο κόμματα της ολιγαρχίας, για το ποιο θα έχει την πρωτοκαθεδρία και την εύνοια της άρχουσας τάξης, αφ' ετέρου να αποτρέψει την ριζοσπαστικοποίηση των εργαζομένων, να εγκλωβίσει τις λαϊκές συνειδήσεις στα πλαίσια της...ευρωπαϊκής νομιμότητας.

Οι εργαζόμενοι της Ελλάδας, της Πορτογαλίας, της Ιρλανδίας, όλων των χωρών της Ευρώπης, αλλά και όλης της υφηλίου, θα πρέπει να απαλλαγούν από τις αυταπάτες ότι στα πλαίσια της αστικής διαχείρισης - όποιο κόμμα της αστικής τάξης και αν βρίσκεται στην εξουσία - μπορεί να υπάρξει βελτίωση των όρων της ζωής τους. Πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι τα διεθνή και τα εθνικά επιτελεία του κεφαλαίου, έχουν ήδη προδιαγράψει και προγράψει το μέλλον τους. Θέλουν να κάνουν κόλαση τη ζωή τους, για να συνεχίσει να υπάρχει η κερδοφορία τους.

Τέρμα στις αυταπάτες, τέρμα στα ψευτοδιλήμματα. Οσο διατηρείται στη ζωή το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, οι εργαζόμενοι όλου του κόσμου, θα συνεχίζουν να πληρώνουν βαρύτατο φόρο αίματος. Οι συνθήκες είναι ώριμες για την ανατροπή του καπιταλισμού.

Η «συμβολή» των ιδιωτών ηλεκτροπαραγωγών

Ευκαιρία να «ευλογήσουν τα γένια τους» βρήκαν οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί με την απεργία της ΔΕΗ.

Ο Σύνδεσμος Ανεξάρτητων Παραγωγών και ο Ελληνικός Σύνδεσμος Ηλεκτροπαραγωγών από ΑΠΕ, με κοινή ανακοίνωσή τους, ισχυρίζονται ότι η συνεισφορά τους στη διάρκεια της απεργίας στην κάλυψη της ζήτησης και στον περιορισμό της οικονομικής ζημίας ήταν καθοριστική.

Μιλούν ακόμη και για αποτροπή «μπλακ άουτ», διαφύλαξη των υδάτινων αποθεμάτων, έως και περιορισμό των ακριβών εισαγωγών Ενέργειας.

Δε λένε, όμως, ότι η απεργία είχε σαν αποτέλεσμα την εκτίναξη της χοντρικής (οριακής) τιμής του συστήματος, που περίπου τριπλασιάστηκε, με συνέπεια να πουλήσουν με πολύ συμφέροντες όρους την παραγωγή τους.

«Πιστεύουμε ότι οι τελευταίες εξελίξεις στην εγχώρια αγορά ηλεκτρισμού δικαιώνουν τις πολυετείς και επίπονες προσπάθειές μας να αποκτήσουν οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί σημαντικότερο ρόλο και μεγαλύτερο μερίδιο στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, στηρίζοντας με τον τρόπο αυτό την ουσιαστική απελευθέρωσή της», δηλώνουν οι δύο σύνδεσμοι.

Ωστόσο, το πρόβλημα είναι η ίδια η «απελευθέρωση» της αγοράς. Που τους βάζει στην παραγωγή για να κερδοφορήσουν σε βάρος των εργαζομένων, γιατί δεν τους έπιασε ο πόνος να συμβάλουν στο Ενεργειακό για να καλύψουν λαϊκές ανάγκες.

Αυτό ακριβώς το γεγονός της μεγάλης κερδοφορίας τους στη συγκεκριμένη περίσταση είναι και ο λόγος που επιβάλλει η ηλεκτροπαραγωγή να είναι απολύτως δημόσια, κοινωνική ιδιοκτησία, με αποκλειστικό στόχο το όφελος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων, με πραγματικά χαμηλές τιμές - και όχι αυτές που θα προκύψουν, αφού πρώτα τις πάνε στα ύψη - και με επάρκεια.

Καμία ευθύνη για το χρέος

Το ΚΚΕ και ο «Ριζοσπάστης», όχι μόνο σήμερα που το πρόβλημα του κρατικού χρέους βρίσκεται ψηλά στην επικαιρότητα, αλλά σε ανύποπτο χρόνο, όταν το θέμα περνούσε στα ψιλά των εφημερίδων, είχαν διατυπώσει μια ξεκάθαρη άποψη. Για το κρατικό χρέος και τη διόγκωσή του, δεν έχει την παραμικρή ευθύνη ο λαός. Οι εργαζόμενοι δε χρωστάνε δεκάρα τσακιστή από τα 350 δισ. ευρώ, που εμφανίζονται σήμερα ως χρέος της χώρας.

Κυβέρνηση, ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ. προβάλλουν τη χυδαία και πέρα για πέρα αντιεπιστημονική άποψη, ότι το χρέος όλοι μαζί το δημιουργήσαμε, κατά την γνωστή παγκάλεια ρήση «όλοι μαζί τα φάγαμε». Είναι ψέμα πέρα για πέρα, και αυτοί που το επικαλούνται επιχειρούν να δημιουργήσουν στο λαό ενοχικά σύνδρομα, να τον αφοπλίσουν ιδεολογικά και πολιτικά, να τον αδρανοποιήσουν, με σκοπό να περάσουν χωρίς αντιστάσεις τα βάρβαρα μέτρα που ζει στο πετσί του από το Μάρτη του 2010.

Και να περάσουμε στην ουσία του πράγματος. Το καπιταλιστικό σύστημα, σε κάθε χώρα και όχι μόνο στην Ελλάδα, προσφεύγει σε κρατικό δανεισμό,γιατί τα κρατικά έξοδα είναι περισσότερα από τα κρατικά έσοδα, αλλά γι' αυτό δεν ευθύνονται μισθοί, συντάξεις, κοινωνικά επιδόματα, ή οι τομείς της Υγείας, της Παιδείας και της Κοινωνικής Ασφάλισης. Μια τέτοια, χυδαία κατά τα άλλα, άποψη διαστρέφει πλήρως την πραγματικότητα, που ο εργαζόμενος δουλεύοντας δημιουργεί μόνος το μισθό του, ενώ στη διάρκεια του απλήρωτου χρόνου της εργασίας του, δημιουργεί την υπεραξία για τα αφεντικά. Από την άλλη, η φορολογία του εισοδήματος, που δημιουργείται στην υλική παραγωγή, αποτελεί τη βάση της λειτουργίας της κρατικής μηχανής. Φορολογία και του λαού και του κεφαλαίου. Εδώ η εικόνα διαστρέφεται πλήρως, καθώς εμφανίζει τους εργαζόμενους σαν υπεύθυνους για τη δημιουργία του χρέους, τη στιγμή που υφίστανται την εκμετάλλευση στο πεδίο της παραγωγής, ενώ φορολογούνται πολλαπλά όταν το κεφάλαιο φοροαπαλλάσσεται.

Το κρατικό χρέος συνδέεται με την προσπάθεια του καπιταλιστικού κράτους να στηρίξει ολόπλευρα τους μεγάλους μονοπωλιακούς ομίλους και την κερδοφορία τους. Εδώ βρίσκεται η πηγή δημιουργίας του χρέους και αξίζει να σημειώσουμε ότι χωρίς την κρατική αυτή στήριξη δε θα ήταν δυνατή η παραγωγή του κέρδους, αλλά και η γενικότερη αναπαραγωγή του καπιταλιστικού συστήματος. Επιδοτήσεις, επιχορηγήσεις, φοροαπαλλαγές, μειώσεις φορολογικών συντελεστών και πληθώρα άλλων προνομίων συνθέτουν τη φιλομονοπωλιακή παρέμβαση του αστικού κράτους. Από την άλλη πλευρά, σαν προμηθευτής εμπορευμάτων από τους μονοπωλιακούς ομίλους, σε διογκωμένες μάλιστα τιμές, το καπιταλιστικό κράτος ενισχύει τη ζήτηση. Στο βαθμό που το κρατικό χρέος διογκώνεται, στο παιγνίδι μπαίνει γερά και το τραπεζικό κεφάλαιο που με όχημα τα τοκογλυφικά επιτόκια λεηλατεί τον εργαζόμενο λαό, ο οποίος, χωρίς να ευθύνεται, πληρώνει τελικά το λογαριασμό του κρατικού δανεισμού από τις τράπεζες. Σημαντική ευθύνη για τη διόγκωση του χρέους φέρουν οι στρατιωτικοί εξοπλισμοί, η δημιουργία έργων υποδομής - τα οποία στη συνέχεια παραδόθηκαν σε ιδιώτες - τα φαραωνικά έργα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 κ.λπ.

Αξίζει, τέλος, να σημειώσουμε ότι το ελληνικό κρατικό χρέος εκτινάσσεται απότομα στις αρχές της δεκαετίας του 2000, όταν δηλαδή άρχισε να λειτουργεί η ΟΝΕ, η οποία σηματοδότησε τον οξύτατο ανταγωνισμό των ευρωπαϊκών μονοπωλίων για την εδραίωση της κυριαρχίας τους στην ενωμένη αγορά.


Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ

Η αντιλαϊκή πολιτική πάει με τον αυταρχισμό...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ η γενικόλογη είδηση περί του ότι σήμερα το Υπουργικό Συμβούλιο θα ασχοληθεί «με τα θέματα βίας» είναι τουλάχιστον ανησυχητική, αν όχι κακή.

Κι αυτό για τον απλούστατο λόγο ότι γνωρίζουμε σε αυτήν τη χώρα πως οι αντιλαϊκές πολιτικές πάνε πάντα παρέα με τον αυταρχισμό. Οσο πιο αντιλαϊκές είναι, τόσο πιο αυταρχικές γίνονται οι κυβερνήσεις.

Με δεδομένο, λοιπόν, ότι τα μέτρα που παίρνονται τον τελευταίο καιρό είναι ...πρωτοφανώς αντιλαϊκά, καταλαβαίνετε πού το πάνε το πράγμα.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, η κυβέρνηση είδε ...καλοκαίρι και εμφανώς σκέφτηκε να νομοθετήσει ό,τι χειρότερο μπορεί, ευελπιστώντας ότι η αντίδραση του κόσμου θα είναι μικρότερη.

Και τους μισθούς στο Δημόσιο θέλει να τσακίσει, και την Παιδεία να προσαρμόσει στις ανάγκες των εταιρειών με ακραία μέτρα, και ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας να κάνει, και «απελευθερώσεις» κάθε είδους, και απολύσεις.

Ολα αυτά σύμφωνα με όσα έχουν ανακοινωθεί, γιατί είναι μάλλον βέβαιο πως κι άλλα έχουν στο μυαλό τους και θα τα εμφανίσουν με περίεργες τροπολογίες, ύπουλες ρυθμίσεις και όλα τα κοινοβουλευτικά κόλπα που τόσο καλά γνωρίζουν.

Ομως, κάνουν λάθος αν νομίζουν ότι ο λαός θα είναι απών, επειδή έτσι το μεθοδεύουν. Εχει μία ...μαγική ιδιότητα να βρίσκεται παντού και να αγωνίζεται.

ΩΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ η κυβέρνηση θα «απελευθερώσει» τα ταξί! Από ποιον άραγε, και το κυριότερο ...για ποιον. Το σίγουρο είναι πως δεν το κάνει για τη ...διευκόλυνση της μετακίνησης του κοσμάκη.

Αντιθέτως, στα υπερκέρδη των εταιρειών που θα «μπουκάρουν» και σε αυτόν το χώρο ποντάρει. Και θα εισβάλουν για να τον σκλαβώσουν - μια για πάντα - στα συμφέροντά τους.


Γρηγοριάδης Κώστας

Ο λαός έχει τον τελευταίο λόγο

Γρηγοριάδης Κώστας

«Να μην υπάρξει η παραμικρή απόκλιση από τα συμφωνηθέντα». Αυτή φέρεται, σύμφωνα με το «Εθνος», να είναι η εντολή του πρωθυπουργού προς τους υπουργούς, προτρέποντάς τους ταυτόχρονα να λάβουν όλα τα αναγκαία μέτρα στην κατεύθυνση αυτή. Δεν πρέπει να υπάρχουν ψευδαισθήσεις. Η κυβέρνηση το επόμενο διάστημα θα δώσει όλες τις δυνάμεις της για να υλοποιήσει τα ασύλληπτης βαρβαρότητας αντιλαϊκά μέτρα που περιλαμβάνονται στο «μεσοπρόθεσμο», αλλά και πέρα από αυτό. Είναι μάλιστα φανερό ότι θα αξιοποιήσει τη θερινή ραστώνη για να κλιμακώσει τον πόλεμο κατά του λαού και να περάσει όσο το δυνατόν περισσότερα, αν όχι όλα, τα μέτρα και νομοσχέδια που προβλέπονται στο «μεσοπρόθεσμο», ώστε να τα εμφανίσει ως δήθεν ατού στα «παζάρια» που θα γίνουν το Σεπτέμβρη για την επόμενη, την 6η, δόση. Το στίγμα το έδωσε άλλωστε ο ίδιος ο Ευ. Βενιζέλος, λέγοντας ότι στις συνθήκες αυτές κάθε ώρα μετράει όπως ένας μήνας παλαιότερα. Η ταχύτητα με την οποία «τρέχουν» τις αντιδραστικές και αντιλαϊκές ανατροπές σε Παιδεία, Υγεία, Κοινωνική Ασφάλιση, εργασιακές σχέσεις, εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, επιβεβαιώνει την αποφασιστικότητά τους να μην αφήσουν τίποτα όρθιο, προκειμένου να διασώσουν την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου. Ομως δεν «παίζουν» μόνοι τους και φυσικά δεν είναι παντοδύναμοι, όσο και αν αυτό θέλουν να πιστέψει ο λαός. Τον τελευταίο λόγο είτε το θέλουν είτε όχι τον έχει ο λαός, που δεν έχει άλλη διέξοδο από το να πάρει τις τύχες στα χέρια του, οργανώνοντας την πάλη και την αντεπίθεσή του με στόχο την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων.

«Εφεδρεία» δικομματικής εξαπάτησης

Απόλυτη και αγαστή υπήρξε η συνεργασία μεταξύ κυβέρνησης και ΝΔ για να θεσπιστεί το αντεργατικό μέτρο της εργασιακής εφεδρείας και αυτό δεν μπορεί να αποκρυβεί από τον κουρνιαχτό που σηκώνουν εκ των υστέρων με τις κοκορομαχίες τους. Η ιδέα ανήκει στην ηγεσία της ΝΔ, που πρώτη πρότεινε την εργασιακή εφεδρεία ως αποτελεσματικό εργαλείο για να περιοριστεί το λεγόμενο μισθολογικό κόστος στο Δημόσιο, παράλληλα με το πάγωμα των προσλήψεων για τρία χρόνια, τη σφαγή των μισθών, την κατάργηση δημοσίων οργανισμών κ.ο.κ. Η ιδέα έγινε ασμένως αποδεκτή από κυβέρνηση και τρόικα, που έσπευσαν να την συμπεριλάβουν στο «μεσοπρόθεσμο» και τον εφαρμοστικό νόμο (άρθρο 37), που ψηφίστηκε με τις ευλογίες της ΝΔ, που εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς θυμήθηκε να διαφωνήσει γιατί οι εργαζόμενοι απολύονται μετά από ένα χρόνο παραμονής στο καθεστώς της εργασιακής εφεδρείας, όπου λαμβάνουν το 60% του βασικού μισθού. Η αλήθεια όμως είναι ότι στην πρόταση της ΝΔ δεν υπήρχε, προφανώς σκόπιμα, συγκεκριμένη αναφορά για το χρονικό διάστημα που οι εργαζόμενοι θα παραμείνουν σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας, δηλαδή στον προθάλαμο της απόλυσης. Αφού ψηφίστηκε από τη Βουλή ότι η εργασιακή εφεδρεία θα κρατά ένα χρόνο και μετά θα οδηγεί σε απόλυση, η ΝΔ θυμήθηκε να κρατήσει αποστάσεις, δίνοντας στη δημοσιότητα «επεξεργασμένες προτάσεις», σύμφωνα με τις οποίες η εργασιακή εφεδρεία δεν οδηγεί σε απόλυση... Πρόκειται βέβαια για συνειδητή προσπάθεια εξαπάτησης των εργαζομένων, πολύ περισσότερο που δεν αναλαμβάνει καμία δέσμευση για κατάργηση του συγκεκριμένου άρθρου...

Κούφιοι λεονταρισμοί και πυροτεχνήματα

Κούφιοι λεονταρισμοί για εσωτερική κατανάλωση, δηλαδή για ψηφοθηρία, αποτελούν οι μεγαλόστομες διακηρύξεις του προέδρου της ΝΔ για «επαναδιαπραγμάτευση σε όλα» του μεσοπρόθεσμου και άλλα τέτοια παραμύθια. Η αλήθεια είναι ότι η ηγεσία της ΝΔ ούτε θέλει ούτε μπορεί να κάνει οποιαδήποτε επαναδιαπραγμάτευση με την τρόικα για το Μεσοπρόθεσμο ή το Μακροπρόθεσμο Πρόγραμμα για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχει αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Οταν η ηγεσία της ΝΔ διατυμπανίζει σε όλους τους τόνους ότι συμφωνεί πλήρως με τους στόχους του μεσοπρόθεσμου και τα βασικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται για την επίτευξή τους, τότε τι θα διαπραγματευτεί; Οταν υπερψηφίζει τα μισά και τα πλέον σημαντικά άρθρα του μεσοπρόθεσμου, όπως αυτά που αφορούν την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας και τις σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις, τις ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, την εργασιακή εφεδρεία και τις απολύσεις στο δημόσιο, τις άγριες περικοπές σε Υγεία και Παιδεία, κ.ο.κ., τότε τι θα παζαρέψει με την τρόικα; Το μόνο που πραγματικά έχει αναδείξει ως ζήτημα αιχμής στα παζάρια με την τρόικα είναι η μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα επιχειρηματικά κέρδη και τις εργοδοτικές εισφορές... Είναι ολοφάνερο λοιπόν ότι η επαναδιαπραγμάτευση με την τρόικα που επιζητά η ηγεσία της ΝΔ είναι προς όφελος των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να «ανακουφίσει» ή να ωφελήσει τους εργαζόμενους και το λαό. Κοροϊδία λοιπόν τα πυροτεχνήματα περί «επαναδιαπραγμάτευσης» του Μεσοπρόθεσμου, όπως ψεύτικες υποσχέσεις είναι τα περί «αποκατάστασης όλων αδικιών όταν μειωθεί το έλλειμμα»...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων

Με αφορμή τη δήλωση του προέδρου του Γιούρογκρουπ, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ότι μέσα από την υλοποίηση του «μεσοπρόθεσμου προγράμματος» και του εφαρμοστικού νόμου «η κυριαρχία των Ελλήνων θα περιοριστεί σε μεγάλο βαθμό», εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων θυμήθηκαν τα κυριαρχικά δικαιώματα και ξεσπάθωσαν. Είναι τουλάχιστον υποκριτική η στάση τους, να παριστάνουν τους πατριώτες εκείνοι που υπερασπίζονται ή απεμπολούν κυριαρχικά δικαιώματα με μοναδικό γνώμονα την υπεράσπιση των συμφερόντων του κεφαλαίου, όπως αυτά κάθε φορά διαμορφώνονται.

Οι όψιμοι υπερασπιστές των κυριαρχικών δικαιωμάτων βρήκαν πάτημα για να αναπαράγουν όλες εκείνες τις αντιλήψεις που βολεύουν την κυριαρχία της πλουτοκρατίας και το αστικό πολιτικό σύστημα. Αναπαράγουν τη φιλολογία περί ξένης εξάρτησης της Ελλάδας, μόνο και μόνο για να αποκρύψουν το ρόλο της αντιδραστικής πολιτικής που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ όλα τα προηγούμενα χρόνια. Μιλούν για ξενόφερτα μέτρα, ξενόφερτο μνημόνιο και «μεσοπρόθεσμο», για να αθωώσουν την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και τα άλλα αστικά κόμματα, που ψηφίζουν με χέρια και με πόδια όλες τις αντιλαϊκές ρυθμίσεις, οι οποίες, ανεξάρτητα αν σήμερα υλοποιούνται βάσει μνημονίου και «μεσοπρόθεσμου», αποτελούν στρατηγικές επιλογές της πλουτοκρατίας, διατυπωμένες εδώ και πολλά χρόνια.

Πάει πολύ να παριστάνουν τους πατριώτες και τους υπερασπιστές της εθνικής κυριαρχίας, οι εκπρόσωποι των αστικών κομμάτων, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που εδώ και δεκαετίες βάζουν πλάτη στην εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων. Τα κόμματα που σήμερα παριστάνουν τους θιγμένους από τη δήλωση Γιούνκερ, είναι τα ίδια κόμματα που μαζί με τον ΣΥΝ ψήφισαν τη συνθήκη του Μάαστριχτ, δηλαδή την παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, προκειμένου να γίνει μέλος της «μεγάλης ευρωπαϊκής οικογένειας». Είναι τα ίδια κόμματα που όταν το ΚΚΕ προειδοποιούσε ότι η Συνθήκη του Μάαστριχτ περιλαμβάνει και εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, το κατηγορούσαν ότι καλλιεργεί τον εθνικό απομονωτισμό, ότι θέλει να καταντήσει την Ελλάδα σαν την Αλβανία, ενώ μπροστά στο λαό ανοίγεται ο δρόμος της ευημερίας. Είναι τα ίδια κόμματα που πριν από λίγο καιρό, ψήφισαν μαζί με τον ΛΑ.Ο.Σ. στο ευρωκοινοβούλιο την «οικονομική διακυβέρνηση» της ΕΕ, που αποτελεί ένα κραυγαλέο παράδειγμα εκχώρησης δικαιωμάτων και ένα διαρκές μνημόνιο σε βάρος των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων σε όλη την ΕΕ. Είναι τα κόμματα εκείνα που υπερασπίζονται τη συμμετοχή της χώρας στη λυκοσυμμαχία του ΝΑΤΟ, και έχουν εκχωρήσει τα δικαιώματα στο Αιγαίο, μετατρέποντάς το σε μια μεγάλη ΝΑΤΟική λίμνη.

Τα αστικά κόμματα με την αγαστή συνεργασία των επιχειρηματικών ομίλων των ΜΜΕ, κοροϊδεύουν το λαό, για να αποπροσανατολίσουν την πάλη του, να αθωώσουν την αντιλαϊκή πολιτική ως κάτι που δήθεν «επιβάλλεται απ' έξω» και τάχα μου οι εγχώριες αστικές πολιτικές δυνάμεις εφαρμόζουν παρά τη θέλησή τους. Συγκαλύπτουν το γεγονός ότι έχουμε μονοπωλιακό καπιταλισμό, συμμετοχή της ελληνικής οικονομίας στη διεθνή καπιταλιστική αγορά από υποδεέστερη θέση λόγω ανισομετρίας, ότι η στρατηγική επιλογή του κεφαλαίου για συμμετοχή στην ΕΕ ωφελεί τα μέγιστα την κερδοφορία του κεφαλαίου. Ετσι φωνασκούν δήθεν πατριωτικά, αλλά εκχωρούν κυριαρχικά δικαιώματα, επειδή αυτό υπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Η αυτοδύναμη ανάπτυξη της χώρας και η προάσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων μπορούν να επιτευχθούν μόνο από μια λαϊκή εξουσία που θα μετατρέψει τα μονοπώλια σε λαϊκή περιουσία, θα αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ