Παπαγεωργίου Βασίλης

Το ΕΙΑΑ είναι διατομεακή μονάδα Υγείας και Πρόνοιας και δε χρειάζεται αποσαφήνιση. Εκείνο που χρειάζεται αποσαφήνιση είναι αν το ΕΙΑΑ - και όσα κέντρα αποκατάστασης χρειάζονται στην Ελλάδα - θα χρηματοδοτούνται πλήρως απ' τον κρατικό προϋπολογισμό και θα παρέχουν δωρεάν και υπηρεσίες σε όσους έχουν ανάγκη. Και αυτή η αποσαφήνιση δεν υπάρχει στις δηλώσεις του Αλ. Αλαβάνου. Αν δηλαδή τα νοσήλια που καταβάλλει το ΙΚΑ στο ΕΙΑΑ φτάσουν τα 150 ευρώ - και εξισωθούν δηλαδή με τον ιδιωτικό τομέα - θα λυθούν τα προβλήματα του ΕΙΑΑ και πρωτίστως αυτό της χρηματοδότησης;

Μια τέτοια λογιστική αντίληψη θα αναγκάσει το ΙΚΑ και τους εργαζόμενους να πληρώσουν και πάλι τα σπασμένα μιας πολιτικής που εμπορευματοποιεί τις υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας. Γι' αυτό κι ο ΣΥΝ όταν φτάνει σε αυτό το κομβικό ζήτημα, αρχίζει το... τραύλισμα και αντί για κρατική χρηματοδότηση μιλά για «αναγκαία χρηματοδότηση» κι άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε...

Η «νέα διακυβέρνηση» της ΝΔ βρήκε τον... τελετάρχη της στο πρόσωπο του υπουργού Μεταφορών - Επικοινωνιών Μ. Λιάπη. Τον τίτλο αυτό ο Μ. Λιάπης τον... κατέκτησε επαξίως και άνευ σοβαρού ανταγωνισμού, αφού σχεδόν το μισό χρόνο της υπουργικής του θητείας τον έχει αφιερώσει σε πάσης φύσης τελετές. Χτες ο Μ. Λιάπης «τελετάρχησε» στην παράδοση των 121 νέων αστικών λεωφορείων φυσικού αερίου, στο αμαξοστάσιο της ΕΘΕΛ, στου Ρέντη. Το θέμα φυσικά δεν είναι πού και πότε επιλέγει ο υπουργός να προβάλλει το «έργο» του, αλλά αυτό καθ' αυτό το έργο. Στη χτεσινή τελετή λοιπόν ο Μ. Λιάπης υπερηφανεύτηκε ότι «προχωρά η ανανέωση των υποδομών της ΕΘΕΛ με τα νέα αμαξοστάσια στην Ανθούσα και το Θριάσιο». Εμείς θυμίζουμε απλώς στον υπουργό ότι ειδικά το αμαξοστάσιο της Ανθούσας, δεν είναι αμαξοστάσιο, αλλά απλώς χώρος στάθμευσης των λεωφορείων, χωρίς - έστω και υποτυπώδη - υποδομή. Εγκαινιάστηκε τον Αύγουστο του 1999. Εκτοτε εγκαινιάζεται σχεδόν κάθε χρόνο, αν και παραμένει στην ίδια κατάσταση με πρόχειρες κτιριακές εγκαταστάσεις, χωρίς χώρους υγιεινής για τους εργαζόμενους, χωρίς ράμπες, χωρίς... Και μπορεί ο υπουργός να μίλησε για «ανανέωση υποδομών» και «νέα αμαξοστάσια», αλλά απ' όσο γνωρίζουμε, για το συγκεκριμένο «αμαξοστάσιο» της Ανθούσας, ακόμα δεν υπάρχουν ούτε καν μελέτες για κτιριακές εγκαταστάσεις, για χώρους συντήρησης κλπ. Αλήθεια κύριε υπουργέ, πότε να περιμένουμε την τελετή εγκαινίων του πραγματικού αμαξοστασίου στην Ανθούσα;

Ενδεικτικό της χρόνιας «νόμιμης» και παράνομης κλοπής που υφίστανται οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο - και όχι μόνο - από τις εκάστοτε κυβερνήσεις είναι η πρόσφατη απόφαση της ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου για επιστροφή, σε συνταξιούχο του Δημοσίου, ποσού που παρανόμως παρακρατήθηκε επί χρόνια από το κράτος. Περίπτωση που φυσικά αποτελεί μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Εκατοντάδες χιλιάδες είναι οι περιπτώσεις παρακρατήσεων σε επιδόματα, μισθούς και συντάξεις.

Χαρακτηριστικό της κλοπής που συντελείται σε βάρος του συνόλου των δημόσιων υπαλλήλων είναι το οικογενειακό επίδομα. Το 1984 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποφάσισε αυθαίρετα ότι αν δύο σύζυγοι δουλεύουν στο Δημόσιο μόνο ένας από τους δύο θα παίρνει το οικογενειακό επίδομα. Το 1997 πάλι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ επέκτεινε τη ρύθμιση αυτή ακόμα και σε συζύγους που ένας δουλεύει στο δημόσιο και ο άλλος στον ιδιωτικό τομέα.

Τα παραπάνω αποτελούν συνειδητές πολιτικές επιλογές των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που, έτσι, καταληστεύουν αυθαίρετα ακόμα περισσότερο τους εργαζόμενους. Μάλιστα το μέγεθος της αυθαιρεσίας τους είναι τέτοιο που ορισμένες φορές ακόμα και τα δικά τους τα δικαστήρια τούς ξεμπροστιάζουν. Απέναντι σε αυτή την πολιτική αυθαιρεσία, πολιτική πρέπει να είναι και η απάντηση που θα δώσουν οι εργαζόμενοι. Η επιστροφή των κλεμμένων προϋποθέτει την ανάπτυξη αγώνων που θα καταδικάζουν την αντεργατική πολιτική και τους φορείς της και θα διεκδικούν δικαιώματα που αντιστοιχούν στις σύγχρονες πραγματικές ανάγκες τους.

Σήμερα η Ελλάδα, λένε με υπερηφάνεια οι κήρυκες της υποτέλειας, είναι παρούσα στο Αφγανιστάν, μάλιστα από το Δεκέμβρη αναμένεται ν' αναλάβει και τη διοίκηση του Αεροδρομίου της Καμπούλ! Τρία ενισχυμένα τάγματα βρίσκονται εδώ και μερικά χρόνια στη Βοσνία και στο Κοσσυφοπέδιο (χτες έγινε στο Λιτόχωρο η εκδήλωση αναχώρησης της δύναμης που θα πάει ν' αντικαταστήσει τους εκεί υπηρετούντες)! Με λιγότερες δυνάμεις ή παρατηρητές είναι παρούσα σε Αλβανία, ΠΓΔΜ και αλλού, ενώ ετοιμάζεται και για το Σουδάν αναλαμβάνοντας τμήμα των αερομεταφορών του ΝΑΤΟ! Επίσης, είναι από την πρώτη στιγμή παρούσα στον παγκόσμιο «αντιτρομοκρατικό πόλεμο» των ΗΠΑ, με στήριξη της αμερικανικής εισβολής σε Αφγανιστάν και Ιράκ, με πολεμικά πλοία στη Μεσόγειο, στον Περσικό Κόλπο και στην Αραβική Θάλασσα, αλλά και με επιτελείς στα αντίστοιχα πολεμικά στρατηγεία.

Γι' αυτούς που προσδοκούν διαπιστευτήρια «προσαρμογής» της χώρας μας από τις ΗΠΑ και γενικότερα από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, ώστε και η ελληνική πλουτοκρατία να έχει κάποιο μερίδιο ή μερικά ψίχουλα από τη μοιρασιά της λείας, σίγουρα καταγράφεται στα υπέρ. Ομως, για τα πραγματικά εθνικά συμφέροντα, δηλαδή τα λαϊκά συμφέροντα, για την υπόθεση της ειρήνης, για το μέλλον και την ασφάλεια του ελληνικού λαού, τίποτε καλό δεν προμηνύεται από τέτοιου είδους εμπλοκές.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ομολογουμένως, εντυπωσιακή άποψη: Δηλαδή, συγκεκριμένοι επιχειρηματίες, με εκδόσεις, εφημερίδες, κανάλια και άλλες (προφανώς) εταιρίες, είναι δέσμιοι της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και κάνουν ό,τι τους λέει.

Μάλλον περίεργη η κατάσταση που περιγράφει, ιδίως αν αναλογιστούμε ότι τα τελευταία 30 χρόνια έχουμε δει πάμπολλες κυβερνήσεις σε ...ομηρία από εκδοτικά συμφέροντα και ουδέποτε το αντίθετο.

Μόνο την υπόθεση Κοσκωτά να αναλογιστεί κανείς, εύκολα μπορεί να θυμηθεί και να κατανοήσει πώς λειτουργούν τα πράγματα σ' αυτήν τη χώρα, ποιος έχει το πάνω χέρι και για ποιους λόγους γίνονται όσα γίνονται.

Αλλωστε, πώς εξηγείται (αν ισχύει η εκτίμηση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ) ότι οι επιχειρηματίες των Μέσων Ενημέρωσης κάνουν ό,τι θέλουν ανεμπόδιστα όχι μόνο στο χώρο αυτό, αλλά και οπουδήποτε «επενδύουν»;

Πώς εξηγείται το ότι εκμεταλλεύονται όσο δεν παίρνει άλλο το απόλυτα άναρχο τοπίο στο χώρο της ενημέρωσης, για να απολύουν, να παρανομούν και να ευτελίζουν κάθε έννοια αντικειμενικής ενημέρωσης;

Πώς εξηγείται, επίσης, ότι συνεχίζει κανείς να βρίσκει τους ίδιους (άντε και μερικούς ακόμα καινούριους) «παράγοντες» πίσω από οποιαδήποτε δραστηριότητα, κάτω από όποια πέτρα και να σηκώσει;

Μάλλον ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει τους λόγους του να μη λέει την αλήθεια. Οτι, δηλαδή, η Νέα Δημοκρατία απλά ...ξαναμοιράζει την πίτα της διαπλοκής. Ετσι, βλέπετε, θα φαίνονταν καθαρά ότι και ο ίδιος γι' αυτήν τη μοιρασιά νοιάζεται και για συγκεκριμένα μεγαλο-συμφέροντα.

Κι όλοι μαζί φυσικά ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και διαπλεκόμενοι ...τραγουδούν για την «ελευθερία της αγοράς» και της «επιχειρηματικότητας» υπό την «καλλιτεχνική διεύθυνση» της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που τις έχει αναγάγει στις μέγιστες αξίες.

Βιάζονται τόσο πολύ, που στο τέλος θα απαιτήσουν τη δημιουργία κλάδου παραγωγής... επιχειρηματιών. Ο λόγος για την ΕΕ, που προειδοποιεί ότι έρχονται κυρώσεις, για τα κράτη - μέλη, και η Ελλάδα μέσα, που δεν έχουν προωθήσει νομοθετικά την «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.

Τι κι αν η κυβέρνηση ολοκλήρωσε τους Κώδικες Ηλεκτρικής Ενέργειας με τους οποίους συστήνονται οι επιμέρους αγορές ηλεκτρισμού και οι κανόνες τους. Τι που δίνει αφειδώς χρήμα στους επιχειρηματίες που κυριαρχούν στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Τι που έχει μαζέψει τις κυβερνήσεις των χωρών της ΝΑ Ευρώπης για να φτιαχτεί η ενιαία αγορά ενέργειας στην περιοχή, με τις ευλογίες της ΕΕ. Τι που προωθεί την ολοκλήρωση της «απελευθέρωσης» στην αγορά φυσικού αερίου, για την οποία έχει προθεσμία μέχρι το 2006...

Για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, και η σημερινή κυβέρνηση πασχίζει, όπως ακριβώς έκανε και η προηγούμενη, να φτιάξει γρήγορα έναν αξιόπιστο «παράδεισο» για το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, που θέλει να κονομήσει με την ενέργεια. Συνακόλουθα, οι προειδοποιήσεις της ΕΕ μόνο ως... ευρωαχαριστία μπορούν να εκληφθούν.

Πληροφορηθήκαμε ότι στην ιστοσελίδα του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ καταχωρήθηκε χτες το απόγευμα η εξής καταπληκτική «είδηση»: «Οι εργαζόμενοι του Ριζοσπάστη είναι απλήρωτοι δυο μήνες. Τους οφείλονται οι μισθοί Μαΐου και Ιουνίου. Δεν υπήρξε καμιά αντίδραση από τον εκπρόσωπο των εργαζομένων ή το "κόμμα" προς τον φανερό εργοδότη (το κόμμα) ή τους αόρατους εργοδότες, τους επιχειρηματίες δηλαδή του αστικού κράτους που σκάνε τα φράγκα στο κόμμα». Και φυσικά συνεχίζει με ένα σχόλιο - οχετό ενάντια στο ΚΚΕ αλλά και στο ΠΑΜΕ.

Θα μας πείτε αγαπητοί αναγνώστες, τι θέλουμε κι ασχολούμαστε με τα εν λόγω «έγκυρα φόρουμ». Σωστά. Από το δεκανίκι του «καλού ιμπεριαλισμού», από τη συμμαχία ΣΥΝ - εργατοπατέρων ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ - ΠΑΣΚΕ και άλλων «επαναστατικών δυνάμεων», που το μόνο που επιδιώκει είναι να εγκλωβίσει υπό τη σκέπη της σοσιαλδημοκρατίας την εργατική τάξη και τη νεολαία και το λαϊκό κίνημα να παραμείνει αφοπλισμένο, μέσα στα όρια του λεγόμενου ευρωπαϊσμού, δεν μπορεί παρά να θεωρεί απόλυτα φυσιολογικές τέτοιες επιθέσεις ενάντια στο ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ. Αλλωστε εμάς, ειδικά εδώ στο «Ρ», αυτό μας δυναμώνει ακόμα περισσότερο.

Δεν τους φτάνει όμως που εκτίθενται πολιτικά. Εκτίθενται και ως... δημοσιογράφοι που στήνουν «ειδήσεις» για να τις χρησιμοποιήσουν ανάλογα. Ο καθείς εφ' ω ετάχθη...

ΥΓ. Α, ξέχασαν οι συντάκτες του κειμένου να γράψουν και για τις απλήρωτες άδειες του καλοκαιριού. Εκτός κι αν... πληροφορήθηκαν την «κόκκινη απόφαση» να μην πάρουμε φέτος ούτε μέρα άδεια... Περαστικά σας!

Η ανακοίνωση της Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης (ΕΒΖ), έχει ενδιαφέρον. Λέει ότι αλλάζουν οι συσκευασίες με τις οποίες προμηθεύει κάποιες μεγάλες αλυσίδες όπως τα «ΚΑΡΦΟΥΡ», τα «ΤΣΑΜΠΙΟΝ» και τον «ΜΑΣΟΥΤΗ», που διαθέτουν τη ζάχαρη με δικό τους σήμα. Αυτό που δε λέει η ανακοίνωση είναι ότι όταν η ζάχαρη πωλείται με το σήμα των σούπερ μάρκετ είναι πάντα φθηνότερη από τις περιπτώσεις που το σήμα είναι απευθείας της ΕΒΖ. Γιατί; Απλά και μόνο επειδή οι εκπρόσωποι των μεγάλων κύρια αλυσίδων κάνουν «παιχνίδι» με τις κάποιες τιμές, προκειμένου να λειτουργούν ως κράχτες για περισσότερη πελατεία, αφού προφανώς κανείς δεν μπαίνει στο κατάστημα μόνο για ένα κιλό ζάχαρη...

Το όργιο που υπάρχει στην αγορά με τις τιμές, σε ό,τι αφορά τις διαφορές τους από ράφι σε ράφι και από μαγαζί σε μαγαζί, το ξέρουμε όλοι μας, αφού το... γευόμαστε καθημερινά. Είναι ένα όργιο που στηρίζεται στα μεγάλα περιθώρια κέρδους που εξακολουθούν να υπάρχουν, για όλους τους κρίκους της βιομηχανικής επεξεργασίας, διακίνησης και εμπορίας του συνόλου των προϊόντων. Αυτού του είδους τα παιχνίδια όμως, αποδεικνύουν πως υπάρχουν και πολύ μεγάλα περιθώρια για συγκράτηση των τιμών. Μόνο που αυτό δε γίνεται, με παρακάλια και ευχές, αλλά με ένα σύστημα σχέσεων - σε ένα άλλο κοινωνικοοικονομικό σύστημα - στα πλαίσια του οποίου οι τιμές θα ορίζονται κεντρικά και θα ισχύουν για όλους...

Η απελευθέρωση του ωραρίου εντάσσεται στα μέτρα της κυβέρνησης για την επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και στο χώρο του εμπορίου. Χαμένοι θα βγουν μόνο οι εργαζόμενοι και οι μικρέμποροι. Το εμπορικό κεφάλαιο θα βγει διπλά κερδισμένο. Από τη μια, εξασφαλίζει την πιο γρήγορη μονοπωλιακή συγκέντρωση του πλούτου, με τα χιλιάδες λουκέτα που θα επιφέρει η αδυναμία των αυτοαπασχολούμενων να επιβιώσουν στον καπιταλιστικό ανταγωνισμό με απελευθερωμένο ωράριο.

Μικρότεροι μισθοί σημαίνει και επιδείνωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζόμενων. Αυτό απέδειξε και η λειτουργία της αγοράς με το ήδη διευρυμένο ωράριο που συνυπέγραψαν κυβέρνηση, εργοδότες και συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες στη ΓΣΕΕ και την ΟΙΥΕ. Η «κρίση» στην αγορά, αφορά μόνο τους μικρούς. Και δεν πρόκειται να ξεπεραστεί όσο ο εργαζόμενος - καταναλωτής δεν έχει μισθό στο ύψος των πραγματικών του αναγκών, σταθερή δουλιά, σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας.

Είναι προς το συμφέρον των εργαζόμενων και των αυτοαπασχολούμενων η κοινή δράση να παίρνει ολοένα και βαθύτερα ταξικά χαρακτηριστικά. Η πολιτικοποίηση της πάλης, η οικοδόμηση του Μετώπου που θα διεκδικήσει μια άλλη εξουσία, όπου το λιανικό εμπόριο θα τεθεί υπό κοινωνικό έλεγχο, είναι η μόνη ρεαλιστική διέξοδος για το σύνολο των εργαζομένων και των μικρών εμπόρων.