• Κυκλοφόρησε η θέση του ΚΚΕ για την Προσχολική Αγωγή των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων.
• Από την εκδήλωση τιμής για την Σωτηρία Βασιλακοπούλου, που διοργάνωσαν η Τομεακή Επιτροπή ΑΕΙ - ΤΕΙ - Ερευνητικών Κέντρων Αττικής του ΚΚΕ και το Συμβούλιο Περιοχής Αττικής της ΚΝΕ.
• Ρεπορτάζ από την πεζοπορία στον Χελμό, που διοργάνωσαν το ΚΣ της ΚΝΕ και το Τμήμα Αθλητισμού και Φυσικής Αγωγής της ΚΕ του ΚΚΕ.
• Ιστορικό Διήμερο της Οργάνωσης Περιοχής Ανατολικής Στερεάς και Εύβοιας της ΚΝΕ στη Ρούμελη, με κατασκήνωση στην Παύλιανη, επισκέψεις σε μνημεία και εκδηλώσεις.

Το εξώφυλλο της έκδοσης που κυκλοφορεί από τη «Σύγχρονη Εποχή» και τις Οργανώσεις του ΚΚΕ

Οπως είναι γνωστό, το ΚΚΕ στη μακρόχρονη διαδρομή των 100 χρόνων δράσης του, έθεσε στο επίκεντρο της πάλης του την υπεράσπιση και ικανοποίηση των αναγκών και των δικαιωμάτων της εργατικής τάξης, των εργαζομένων και των παιδιών τους. Η δράση του ΚΚΕ είναι ταυτισμένη με την πάλη για έναν κόσμο με επίκεντρο τις κοινωνικές ανάγκες, που έχει «το νου του στο παιδί».

Ετσι, τώρα, μετά την κυκλοφορία και την πλατιά συζήτηση της θέσης του ΚΚΕ για το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο Σύγχρονης Γενικής Παιδείας, το Τμήμα Παιδείας και Ερευνας του ΚΚΕ επεξεργάστηκε τη θέση του Κόμματος για τη φροντίδα, αγωγή κι εκπαίδευση στην προσχολική ηλικία. Πρόταση που αποτελεί εξειδίκευση της προγραμματικής αντίληψης του ΚΚΕ και που για πρώτη φορά - τουλάχιστον από τη δεκαετία του '90 μέχρι σήμερα - εξετάζει ενιαία τις ανάγκες της προσχολικής ηλικίας από το σημείο που τελειώνει η άδεια μητρότητας μέχρι την ηλικία των έξι χρόνων, οπότε το παιδί πηγαίνει στο σχολείο. Μια ηλικία με αναμφισβήτητα πολύ μεγάλη σημασία για τα επόμενα βήματα του παιδιού στη ζωή και για το τι άνθρωπος θα γίνει.

Ετσι, όπως τονίζεται στην εισαγωγή της έκδοσης, «το ΚΚΕ υπερασπίζεται και παλεύει ώστε η διαπαιδαγώγηση, η κοινωνικοποίηση και η ολόπλευρη ανάπτυξη των παιδιών προσχολικής ηλικίας να αναγνωριστούν ως καθολικό δικαίωμα των παιδιών και να γίνει πραγματικότητα με υποχρέωση του κράτους να το παρέχει ποιοτικά, δωρεάν και ενιαία. Αυτό προκύπτει από την ίδια τη σημασία που έχει αυτή η ηλικία για τη συνολική ανάπτυξη του ανθρώπου. Γιατί κατά την περίοδο της προσχολικής ηλικίας, οι κατακτήσεις του παιδιού είναι γοργές και αλματώδεις. Από ανήμπορο βρέφος, που εξαρτάται ολοκληρωτικά από τον ενήλικα, φτάνει στην ηλικία των 6 χρόνων να είναι μια προσωπικότητα που μπορεί πιο αυτόνομα και ανεξάρτητα να σταθεί σε πιο απαιτητικές κοινωνικές συνθήκες, όπως είναι το σχολείο (...) Κατά την προσχολική περίοδο διαμορφώνονται θεμελιώδεις βάσεις για την ανθρώπινη προσωπικότητα».

Η έκδοση αυτή μπορεί να αποτελέσει ένα όπλο σήμερα στην πάλη για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών και σε αυτόν τον τομέα. Οπως σημειώνεται σχετικά στην εισαγωγή της έκδοσης, με την πρότασή του αυτή το ΚΚΕ απευθύνεται «στους γονείς, που είτε αντιλαμβάνονται είτε νιώθουν τη σημασία που έχει η προσχολική περίοδος για την ανάπτυξη των παιδιών τους και παλεύουν μέσα σε αντίξοες συνθήκες για να τους προσφέρουν ό,τι καλύτερο περνά από το χέρι τους. Απευθυνόμαστε στους γονείς που αγωνιούν για το παρόν και το μέλλον των παιδιών τους. Απευθυνόμαστε, επίσης, στους εκπαιδευτικούς τόσο της προσχολικής όσο και της σχολικής Εκπαίδευσης, που νιώθουν άμεσα τη μεγάλη σημασία της Προσχολικής Αγωγής τόσο για την ακόλουθη εκπαιδευτική πορεία των μαθητών όσο και για τη διαπαιδαγώγησή τους (...)

Με την πρότασή μας αυτή φιλοδοξούμε να ανοίξει μια πλατιά και ουσιαστική συζήτηση με τους γονείς, τους σημερινούς και αυριανούς παιδαγωγούς, τις κοινωνικές οργανώσεις. Επιδιώκουμε να γίνει όπλο που φωτίζει τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες και δυνατότητες της εποχής μας και στον ευαίσθητο χώρο της Προσχολικής Αγωγής. Να γίνει όπλο πάλης στον καθημερινό αγώνα για την απόσπαση κατακτήσεων, ανοίγοντας τον όμορφο δρόμο της ανατροπής για να μπορέσουμε εμείς και τα παιδιά μας να αδράξουμε ό,τι πραγματικά μας ανήκει. Ολον τον κόσμο».

Το κείμενο δομείται σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος εξετάζει την αστική στρατηγική για την Προσχολική Αγωγή. Πιο συγκεκριμένα, τις δομές Προσχολικής Αγωγής στον καπιταλισμό, τη λειτουργία τους και το περιεχόμενο της παιδαγωγικής πράξης.

Στη συνέχεια, το δεύτερο μέρος αφορά την Προσχολική Αγωγή των σύγχρονων αναγκών και δυνατοτήτων. Στο πλαίσιο αυτό εξετάζονται η θεμελίωση της αναγκαιότητας της προσχολικής διαπαιδαγώγησης από τους κλασικούς του μαρξισμού και η Προσχολική Αγωγή στη σοσιαλιστική οικοδόμηση, με παρουσίαση της πλούσιας πείρας της ΕΣΣΔ σε αυτόν τον τομέα.

Με βάση όλα αυτά στο κείμενο παρουσιάζεται στη συνέχεια η αντίληψη του ΚΚΕ για την Προσχολική Αγωγή, που βασικό της χαρακτηριστικό είναι ότι μετατρέπει σχεδιασμένα την υπόθεση της διαπαιδαγώγησης των παιδιών αυτής της ηλικίας σε υπόθεση όλης της κοινωνίας κι όχι απλά στενά της οικογένειας, εξηγώντας τα ευεργετικά αποτελέσματα που έχει αυτό για το παιδί, την οικογένεια και την κοινωνία. Με βάση την αντίληψη του ΚΚΕ παρουσιάζονται οι βασικοί άξονες που πρέπει να διέπουν τη λειτουργία της Δομής Προσχολικής Αγωγής, ενώ πιο συγκεκριμένα εξετάζονται η Ειδική Προσχολική Αγωγή, η Πρώιμη Διάγνωση και Παρέμβαση που αφορά τα παιδιά σε αυτές τις ηλικίες. Στη συνέχεια παρουσιάζονται οι γενικές αρχές και σκοποί που διέπουν το ενιαίο παιδαγωγικό πρόγραμμα της Προσχολικής Αγωγής με βάση την αντίληψη του ΚΚΕ και βασικές πλευρές του, όπως ο ρόλος του παιχνιδιού στη συνολική ανάπτυξη του παιδιού, η φυσική αγωγή, η αισθητική αγωγή, η γνώση της φύσης, η παιδαγωγική αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών. Το τελευταίο κεφάλαιο του δεύτερου μέρους αφορά τη μετάβαση από την Προσχολική Αγωγή στο Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο Σύγχρονης Γενικής Παιδείας.

Τον Νοέμβρη του 1941, το ΚΚΕ πήρε απόφαση να δώσει εντολή στον Αρη Βελουχιώτη να ξεκινήσει διερεύνηση για τη δημιουργία και ανάπτυξη ένοπλου αγώνα στη Ρούμελη.

Στις 14 Μάη του 1942 πραγματοποιείται στη Λαμία, στο σπίτι του καπνεργάτη κομμουνιστή Μήτσου Μυρεσιώτη, η ιστορικής σημασίας σύσκεψη των 15 εκπροσώπων από όλες τις Κομματικές Οργανώσεις της Φθιώτιδας, Φωκίδας και Ευρυτανίας για την οργάνωση του ένοπλου απελευθερωτικού αγώνα. Στις 22 Μάη του 1942, στην καλύβα Στεφανή, οι κομμουνιστές Αρης Βελουχιώτης, Φώτης Μαστροκώστας, Βάσος Ξυνοτρούλιας και οι αδερφοί Νίκος και Βαγγέλης Λέβας, ο καθένας με τον ατομικό του οπλισμό, δίνουν τα χέρια και φτιάχνουν την πρώτη αντάρτικη ομάδα του ΕΛΑΣ.

Κάπως έτσι γεννιέται και δυναμώνει το αντάρτικο, αυτό το μέγα ένοπλο τέκνο του παλλαϊκού ΕΑΜικού κινήματος. Ο ΕΛΑΣ έγραψε στην Ιστορία «με το ντουφέκι του στον ώμο σε πόλεις, κάμπους και βουνά» αθάνατες σελίδες δόξας και μεγαλείου.

Στην περιοχή όπου θα γίνει το Διήμερο δόθηκαν σημαντικές μάχες, όπως η νικηφόρα μάχη της Παύλιανης το 1943, ενάντια σε ισχυρές δυνάμεις των Ιταλών που εξαπέλυσαν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις για να τσακίσουν το αντάρτικο, ή η μάχη της Καλοσκοπής, όπου το Γενάρη του 1944 έπεσαν ηρωικά 33 μαχητές μιας διμοιρίας του ΕΛΑΣ, πολεμώντας τους Γερμανούς κατακτητές και τους συνεργάτες τους.

Αντίστοιχα, από το 1946 η ανταρτομάνα Ρούμελη αγκάλιασε σημαντικές δυνάμεις του ΔΣΕ, που στο τέλος του 1947 έφτασε να αριθμεί στη Ρούμελη 5.500 μαχητές και μαχήτριες.

Από το 1948 μέχρι τον Ιούλη του 1949, η ΙΙ Μεραρχία του ΔΣΕ, με διοικητή τον Διαμαντή, έδωσε δεκάδες μάχες και ξέφυγε πολλές φορές από τον ασφυκτικό κλοιό που περιέκλειε γύρω της με πολύ ισχυρές δυνάμεις ο εχθρικός στρατός. Εκανε ελιγμούς και περάσματα που ακόμη και η ανθρώπινη φαντασία μοιάζει ανίκανη να πραγματοποιήσει, προχώρησε σε επιθετικές ενέργειες και κατέλαβε σημαντικές πόλεις. Δημιουργούσε έτσι την εντύπωση στον κυβερνητικό στρατό πως πρόκειται για πολυάριθμη αντάρτικη δύναμη, γι' αυτό και απασχολούσε ιδιαίτερα μεγάλο μέρος του κυβερνητικού στρατού, με άμεσο αποτέλεσμα να ανακουφίζεται το κύριο μέτωπο στον Γράμμο.

Φέτος, το Ιστορικό Διήμερο γίνεται στις 15, 16 και 17 Ιούνη στη Ρούμελη, με κατασκήνωση στην πανέμορφη Παύλιανη (όπου ήταν σημείο - πέρασμα για τη ΙΙ Μεραρχία του ΔΣΕ) και ένα πλούσιο πρόγραμμα με επισκέψεις σε μνημεία, πεζοπορία και εκδηλώσεις.

Στο Διήμερο θα παραστεί και θα απευθύνει χαιρετισμό ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Στην ανακοίνωσή της για το φετινό της Διήμερο, η Οργάνωση Περιοχής Ανατολικής Στερεάς - Εύβοιας της ΚΝΕ σημειώνει:

«Συνεχίζουμε την προσπάθεια να γνωρίσουμε την Ιστορία του Κόμματός μας.

Στα χωριά της Ρούμελης το καταπράσινο, ήμερο, πανέμορφο τοπίο, ξεγελάει. Σε αυτά τα μέρη, στις βουνοπλαγιές και τις κορφές τους, γράφτηκαν μερικές απ' τις πιο ηρωικές σελίδες του αγώνα του λαού μας, για λαϊκή κυριαρχία. Στα βουνά αυτά, κάθε μονοπάτι είναι και μια ιστορία. Πίσω από κάθε δέντρο κι ένας αντάρτης. Στα ριζά του κάθε λόφου και μια μάχη.

Το ιστορικό ταξίδι της ΚΝΕ ξεκίνησε το 2015 από το Καρπενήσι τιμώντας την κατάληψή του από το ΔΣΕ, τον Γενάρη του 1949, συνέχισε το 2016 σε Πολύδροσο - Αμφίκλεια και τη δράση του θρυλικού Διαμαντή, διοικητή της ΙΙ Μεραρχίας ΔΣΕ Ρούμελης, το 2017 βρέθηκε στη βορειοκεντρική Εύβοια, στα χωριά που έδρασε ο Καπετάν Ανάποδος, και φέτος συνεχίζουμε την αναζήτηση της αλήθειας στην Οίτη, που φιλοξένησε τα αντάρτικα λημέρια την περίοδο 1941-1949.

Το γεγονός πως η Φθιώτιδα βρισκόταν στο κέντρο της Ελλάδας και ήταν σε εγγύτητα με τους ορεινούς όγκους της Ευρυτανίας και της Φωκίδας, δημιούργησε συγκριτικά πλεονεκτήματα για την ανάπτυξη του αντάρτικου.

Τιμάμε φέτος, λοιπόν, τους λαϊκούς αγώνες στα μέρη που ο Αρης Βελουχιώτης και λίγοι ακόμα πρωτοπόροι κομμουνιστές δημιούργησαν την πρώτη ένοπλη αντάρτικη ομάδα και μέσα από την άοκνη και πεισματική προσπάθεια έδωσαν ελπίδα και θάρρος στο λαό, για να παλέψει οργανωμένα και αποφασιστικά τους ξένους και ντόπιους κατακτητές την περίοδο 1940-1949.

Γνωρίζουμε και φέτος την Ιστορία του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ και του ηρωικού ΚΚΕ, τιμώντας τα 100 χρόνια αγώνων και θυσιών του ΚΚΕ.

Ταυτόχρονα, θα επισκεφτούμε ιστορικά μέρη που ο λαός έδωσε αποφασιστικές μάχες. Ενα από αυτά τα μέρη είναι ο Γοργοπόταμος. Σ' αυτήν τη μάχη ο ΕΛΑΣ με τον πρωτοκαπετάνιο Αρη Βελουχιώτη σήκωσε το μεγαλύτερο βάρος της επιχείρησης και καταξιώθηκε στις συνειδήσεις του ελληνικού λαού.

Γνωρίζουμε την Ιστορία του ηρωικού ΚΚΕ. Η ηρωική δράση αποτελεί αστείρευτη πηγή έμπνευσης και διδαγμάτων ιδιαίτερα για τα μέλη και τους φίλους της ΚΝΕ. Το ΚΚΕ κοιτάει κατάματα την 100χρονη πορεία του, μελετάει την Ιστορία του χωρίς μηδενισμούς και ωραιοποιήσεις, με σκοπό να εξαγάγει τα συμπεράσματα που το κάνουν πιο ικανό στη σύγχρονη πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Εχουμε χρέος να ανταποκριθούμε στις ηρωικές, αγωνιστικές παραδόσεις του ΚΚΕ, που βαδίζει με αισιοδοξία στη συμπλήρωση 100 χρόνων ζωής, δράσης και προσφοράς "με το λαό, για τον σοσιαλισμό". Στον σημερινό μας αγώνα για να πάρει η εργατική τάξη την εξουσία, τιμάμε τους συντρόφους και συντρόφισσες μαχητές και μαχήτριες του ΕΛΑΣ, του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, με έναν όρκο: Συνεχίζουμε!».

Αναλυτικά το πρόγραμμα του Διημέρου έχει ως εξής:

• 7 μ.μ. Αφιξη κατασκηνωτών.
• Τακτοποίηση, βόλτα στο χωριό, ελεύθερος χρόνος.
• 10 μ.μ. Γλέντι.

• 10.30 π.μ. Παρουσίαση της επιχείρησης και της σημασίας της ανατίναξης της γέφυρας του Γοργοποτάμου.
• 1 μ.μ. Επίσκεψη στο μνημείο για τη μάχη του ΕΛΑΣ στην Παύλιανη.
• 8 μ.μ. Εκδήλωση στην πλατεία της Παύλιανης με:

Μουσικοαφηγηματικό αφιέρωμα για τη δράση του ΔΣΕ στην περιοχή, χαιρετισμό από τον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, ομιλία από την Δημήτρη Αλεξόπουλο, μέλος του Συμβουλίου Περιοχής Ανατ. Στερεάς - Εύβοιας της ΚΝΕ, και λαϊκό παραδοσιακό γλέντι.

• 9.30 π.μ. Επίσκεψη στο μνημείο για τη μάχη του ΕΛΑΣ στην Καλοσκοπή.
• 10 π.μ. Πεζοπορία στα περάσματα του ΔΣΕ.
• 3 μ.μ. Επίσκεψη στο χωριό της Παύλιανης.
• 5.30 μ.μ. Αναχώρηση.

Η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου τη νύχτα της 25ης προς 26η Νοέμβρη του 1942 ήταν μια από τις μεγαλύτερες πράξεις σαμποτάζ κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η επιτυχία του εγχειρήματος φλόγισε το νου και τις καρδιές του ελληνικού λαού, δίνοντας ώθηση στην ένταση της απελευθερωτικής πάλης. Σ' αυτήν τη μάχη, ο ΕΛΑΣ με τον πρωτοκαπετάνιο Αρη Βελουχιώτη σήκωσε το μεγαλύτερο βάρος της επιχείρησης και καταξιώθηκε στα μάτια του ελληνικού λαού. Καθιέρωσε στις συνειδήσεις του ελληνικού λαού τον ένοπλο αντάρτικο αγώνα του ΕΛΑΣ, συνολικά τον λαϊκό απελευθερωτικό αγώνα του ΕΑΜ, με ψυχή και αιμοδότη το ΚΚΕ.

Το πρωί δίπλα στη μαγευτική Λίμνη Δόξας. Το καλωσόρισμα από τον Δ. Βιτάλη

Στις πέντε και πλέον ώρες που διήρκεσε η ανάβαση από τη Λίμνη της Δόξας έως το χωριό Πλανητέρο, που ήταν Αρχηγείο του ΔΣΕ, οι πεζοπόροι και ιδιαίτερα οι πιο νέοι είχαν την ευκαιρία να γνωριστούν με ηρωικές στιγμές της Ιστορίας του επαναστατικού κινήματος στην Ελλάδα.

Στο καλωσόρισμα, στις 10 το πρωί της Κυριακής δίπλα στη Λίμνη, ο Δημήτρης Βιτάλης, εκ μέρους του ΚΣ της ΚΝΕ, υπογράμμισε ανάμεσα σε άλλα: «Ακολουθώντας τα χνάρια των μαχητών των ΕΛΑΣ και ΔΣΕ εδώ στα βουνά της Πελοποννήσου, μπορούμε να φωτίσουμε καλύτερα το μεγαλείο όπου πρωτοστάτησε το Κόμμα μας ολόκληρη τη δεκαετία του 1940.

Μέσα στα έλατα στα λημέρια των ανταρτών του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στην Ιστορία της περιοχής και στις εκατοντάδες μάχες που έδωσε ο ΕΛΑΣ κατά τη διάρκεια του αγώνα ενάντια στο γερμανικό στρατό κατοχής και στα μαρτυρικά Καλάβρυτα, όπου στις 13 Δεκέμβρη του 1943 σκοτώθηκαν 1.400 άνδρες ηλικίας 14 - 80 ετών, δηλαδή το 70,5% του ανδρικού πληθυσμού της πόλης.

Ο Δ. Βιτάλης τόνισε την ξεχωριστή θέση που έχει, και λόγω του φετινού γιορτασμού των 100χρονων του ΚΚΕ, η γνωριμία με τον αγώνα του ΔΣΕ στην περιοχή, ο οποίος «εξέφραζε τα συμφέροντα της συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού της περιοχής. Αναμετρήθηκε με την εγχώρια αστική τάξη, με το σύνολο των πολιτικών της δυνάμεων, με το κράτος τους και με τα καπιταλιστικά κράτη της Βρετανίας και των ΗΠΑ. Το σχέδιο συντριβής του ΔΣΕ ξεκινά από την Πελοπόννησο, γιατί ήθελαν να ξεμπερδεύουν από τη νότια Ελλάδα για να συγκεντρώσουν σε δεύτερο χρόνο όλες τις δυνάμεις σε Γράμμο και Βίτσι, για την αποφασιστική σύγκρουση με τον ΔΣΕ.

Και κατέληξε: «Μελετάμε καλύτερα τη δική μας πείρα, αλλά και την πείρα όσων άνοιγαν καινούργιους δρόμους. Βγάζουμε συμπεράσματα από τον αγώνα ΕΑΜ, ΕΛΑΣ και ΔΣΕ, που αποτέλεσε την κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα στον 20ό αιώνα. Συνεχίζουμε μπροστά, με την πεποίθηση ότι θα νικήσουμε».

Ξεχωριστή στιγμή, στα μισά περίπου της διαδρομής, ήταν η στάση για απόδοση τιμής στους 80 μαχητές του ΔΣΕ που έπεσαν στο σημείο «Διάσελο του κυνηγού» στη θέση Ζαρέλια, στο αντίστοιχο μνημείο που πριν μερικά χρόνια έστησαν συμμαχητές τους. Εκεί ο Δημήτρης Γόντικας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, σημείωσε ότι η εκδήλωση αποτελεί προσκύνημα στον αγώνα του ΔΣΕ. Κάνοντας αναδρομή στα ιστορικά στοιχεία, σημείωσε ιδιαίτερα τις δυσκολίες που είχε ο αγώνας στην Πελοπόννησο, λόγω του ότι ήταν κλειστός χώρος που εύκολα μπορούσε να αποκλειστεί, με αποτέλεσμα οι μονάδες του ΔΣΕ να μείνουν χωρίς πυρομαχικά, και παρ' όλα αυτά δεν λύγισαν και έδωσαν τη μάχη μέχρι την τελευταία σφαίρα. «Αυτός ο ηρωικός αγώνας για μας τους κομμουνιστές αποτελεί παράδειγμα, και συνεχίζουμε στον ίδιο δρόμο για να δικαιωθούν οι αγώνες του λαού μας, έχοντας την πεποίθηση ότι το Κόμμα μας θα τα καταφέρει», πρόσθεσε.

Το μνημείο

Μέσα στα κατάφυτα μονοπάτια του Χελμού

Στη σκιά της Ντουρντουβάνας, στη θέση Ζαρέλια, όπου βρίσκεται και το μνημείο για τους μαχητές του ΔΣΕ, έγινε η ενημέρωση από τον Δ. Γόντικα για τη δράση του ΔΣΕ στην Πελοπόννησο

Μεγάλο ήταν το ενδιαφέρον των φοιτητών και για τα εκθέματα στο χώρο έξω από το αμφιθέατρο. Τα βλέμματα συγκέντρωσαν το ταμπλό με το πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» την επομένη της δολοφονίας, αλλά και η έκθεση - αφιέρωμα στα 50 χρόνια από την ίδρυση της ΚΝΕ, με έμφαση στη δράση της Οργάνωσης στο φοιτητικό κίνημα. Επίσης, οι Οργανώσεις της ΚΝΕ διακινούσαν σε ανατύπωση μία μπροσούρα που είχαν βγάλει οι τότε Οργανώσεις Παντείου - ΑΣΟΕΕ το 1981, λίγους μήνες μετά τη δολοφονία. Στο χώρο λειτουργούσε, ακόμα, έκθεση βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής».

Το Συμβούλιο Περιοχής Αττικής της ΚΝΕ, μπροστά στην 26η Ιούνη, Παγκόσμια Μέρα Κατά των Ναρκωτικών, διοργανώνει συζήτηση την Παρασκευή 8 Ιούνη, στις 7 μ.μ., στο αμφιθέατρο 1 του νέου κτιρίου της Νομικής. Το θέμα είναι: «Δεν είναι ελευθερία να ψάχνεις τη φυγή. Σκέψου, ονειρέψου, πάλεψε για ολόκληρη ζωή!». Θα μιλήσει η Λούλα Καρατζά, επικεφαλής του Τμήματος της ΚΕ του ΚΚΕ Κατά των Ναρκωτικών.

Την εκδήλωση άνοιξε η Αιμιλία Λεκκού, εκ μέρους της Οργάνωσης Παντείου της ΚΝΕ, η οποία αναφέρθηκε στην παρουσία στην εκδήλωση της αδελφής της Σωτηρίας, Ζέτας Βασιλακοπούλου, προκαλώντας το έντονο χειροκρότημα των φοιτητών.

Την κεντρική ομιλία έκανε ο Θέμης Γκιώνης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, ο οποίος, μεταξύ άλλων, ανέφερε ότι το παράδειγμα της Σ. Βασιλακοπούλου εμπνέει και σήμερα τον ανυποχώρητο ταξικό αγώνα για τις σύγχρονες ανάγκες μας, για τη ζωή που αξίζει στους εργαζόμενους. Σημείωσε επίσης πως η θυσία της μας θυμίζει ότι οι κατακτήσεις της εργατικής τάξης δεν έρχονται χωρίς σύγκρουση, χωρίς αγώνες, χωρίς δυσκολίες στον ανηφορικό δρόμο της ταξικής πάλης.

«Ποια ήταν η δράση της και τι υπερασπιζόταν ως πρωτοπόρα κομμουνίστρια, ως μέλος της ΚΝΕ;», έθεσε το ερώτημα ο Θ. Γκιώνης, για να δώσει και την απάντηση: «Την ανάγκη οργάνωσης του εργατικού κινήματος για να αντιμετωπίσει την επίθεση της αστικής τάξης και των κυβερνήσεών της, για την παρουσία της εργατικής τάξης στο στίβο της πολιτικής μάχης, για την απελευθέρωση από τους καταπιεστές και τους δυνάστες». Και καθώς φέτος είναι η χρονιά που γιορτάζονται τα 100 χρόνια του ΚΚΕ και τα 50 χρόνια της ΚΝΕ, υπογράμμισε, μεταξύ άλλων: «Δικαίως η Απόφαση του Κόμματος για τη συγκρότηση Νεολαίας στο πλάι του Κόμματος το 1968 χαρακτηρίζεται ιστορικής σημασίας, καθώς έδωσε θετική λύση σε ένα κενό που υπήρχε μετά την αυτοδιάλυση της ΟΚΝΕ, στη νεολαία και το κίνημά της. Η συγκρότηση της ΚΝΕ ήταν ιστορικά αναγκαία, καθώς κίνημα νεολαίας, χωρίς σπονδυλική στήλη, χωρίς επαναστατική κομμουνιστική στρατηγική και ιδιαίτερα οργάνωση Νεολαίας Κομμουνιστικής, αιχμή του δόρατος του Κόμματος της εργατικής τάξης στους νέους ανθρώπους, είναι κολοβό, έωλο, χωρίς προσανατολισμό δράσης και αντοχής σε όλες τις συνθήκες. Η ύπαρξη και η δράση της ΚΝΕ, το βάρος που έδινε το Κόμμα πάντα στη δουλειά του στη νεολαία, είναι αυτή που εξασφαλίζει στη νεολαία τη διαμόρφωση ταξικού κριτηρίου στην ανάλυση των εξελίξεων, που φωτίζει ταξικά τα προβλήματα, άρα και τη λύση τους, που συμβάλλει να ταυτίζονται οι επιδιώξεις της νεολαίας με αυτές του εργατικού κινήματος και της πρωτοπορίας του, του ΚΚΕ, για την προοπτική του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Εξασφαλίζει και εκφράζει τις ελπίδες, τις αγωνίες της μεγάλης πλειοψηφίας της νεολαίας, καθώς το Πρόγραμμα, η στρατηγική, οι θέσεις του ΚΚΕ ανταποκρίνονται στα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας που λόγω θέσης ή καταγωγής εντάσσεται ή προέρχεται απ' την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα».

Εσείς που είστε σήμερα εδώ, γνωρίζετε ότι για να γίνει κάποιος μέλος της ΚΝΕ δεν σημαίνει μια εύκολη ζωή, πολύ περισσότερο δεν σημαίνει βόλεμα, ατομικό κέρδος. Αλλωστε, το ΚΚΕ και η ΚΝΕ δεν υποσχόμαστε εύκολους δρόμους, ρουσφέτια, αξιώματα, τίτλους. Αντίθετα, δεν κρύψαμε ούτε λέμε στη νεολαία που ζει την πιο βάρβαρη και απάνθρωπη επίθεση, ότι το να αντιστέκεσαι στην εξουσία των μονοπωλίων, στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, είναι μια απλή υπόθεση, αλλά είναι επιλογή συνείδησης που απαιτεί θυσίες προσωπικές, αυτοθυσία.

Ομως, αυτός είναι ο δρόμος για τον καθένα που θέλει να ζήσει με αξιοπρέπεια, με υψηλούς σκοπούς και στόχους, στο δρόμο της τιμής και της πάλης. Αυτός ο δρόμος μπορεί να μην είναι στρωμένος με ρόδα, αλλά είναι ο πιο όμορφος, ο πιο σωστός και ο πιο σίγουρος, για όποιον έχει οράματα και αξίες, για όποιον πιστεύει ότι ο καπιταλισμός δεν είναι αιώνιος, ότι δεν εξανθρωπίζεται, αλλά ανατρέπεται».

Κι ακόμα, μεταξύ άλλων, ο Θ. Γκιώνης αναφέρθηκε στα λόγια του μεγάλου κομμουνιστή δασκάλου, τονίζοντας: «Ο Δημήτρης Γληνός έλεγε το εξής: "Οι δρόμοι που ανοίγονται μπροστά σας δεν είναι πολλοί. Είναι δύο. Είτε θελήσετε να τους αναγνωρίσετε είτε όχι, είτε προσπαθήσουν να σας τους κρύψουν μες στην ομίχλη των ιδεαλιστικών σοφισμάτων, οι δρόμοι που ανοίγονται μπροστά σας είναι και μένουν δύο. `Η θα πάτε με το μέρος της συντήρησης και της αντίδρασης ή θα πάτε με το μέρος της επανάστασης. Τρίτος δεν υπάρχει".

Ισως αυτή η φράση βρει απέναντί της τη λογική που λέει ότι "εμάς τους νέους μας ενδιαφέρει να σπουδάσουμε, να βρούμε δουλειά, να ζήσουμε καλά. Γιατί να μπερδευτούμε μ' αυτά τα πράγματα;" Εμείς δεν πρέπει να διστάσουμε καθόλου να μιλήσουμε για τους δύο δρόμους».

Με το ποίημα που ο μεγάλος μας Γιάννης Ρίτσος έγραψε για την Σωτηρία, άρχισε το βίντεο που έφτιαξαν οι Οργανώσεις και προβλήθηκε στη συνέχεια στην εκδήλωση. Το βίντεο έκανε μια αναδρομή μέσα από τις σελίδες του «Ριζοσπάστη» της εποχής στη δολοφονία, στις μεγάλες λαϊκές αντιδράσεις που ακολούθησαν, φτάνοντας μέχρι το 6ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ εκείνη τη χρονιά, που αφιερώθηκε στην Σωτηρία Βασιλακοπούλου, αλλά και τα συμπεράσματα που πρέπει να κρατήσουμε σήμερα.

Η εκδήλωση έκλεισε με καλλιτεχνικό πρόγραμμα από φοιτητικό μουσικό συγκρότημα.