Για τον μέχρι πρότινος βουλευτή της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, Κουκούτση, άνοιξε τις αγκάλες του χτες ο Καμμένος, λέγοντας ότι «το αρνητικό είναι ότι προέρχεται από τη Χρυσή Αυγή και είναι κάτι που πρέπει να το δούμε. Εγώ δεν έχω διαπιστώσει ότι έχει κάνει κάποιες κινήσεις που να τον εντάσσουν στο ναζιστικό και γερμανόφιλο μέτωπο»! Παλιά του τέχνη κόσκινο, βέβαια, το ξέπλυμα των διαφόρων φασιστοειδών, απ' όταν μαζί με τους υπόλοιπους κυβερνητικούς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ σουλάτσαραν και φωτογραφίζονταν στα νησιά και στις εκδηλώσεις των Ενόπλων Δυνάμεων με τους χρυσαυγίτες βουλευτές. Με αυτό το ακροδεξιό «συνεταιράκι» κυβερνούσαν για τέσσερα χρόνια οι ΣΥΡΙΖΑίοι, ψηφίζοντας μαζί αντιλαϊκούς νόμους και ΝΑΤΟικά φιρμάνια. Οσο κι αν κάνουν τώρα τους ανήξερους, προκαλώντας μάλιστα ότι τάχα θα δώσουν και «μάχη» ενάντια... στην ακροδεξιά και τη συντήρηση, για ακόμα μια φορά επιβεβαιώνεται ότι οι αποστάσεις «προοδευτικών» - συντηρητικών και ακροδεξιών υπερασπιστών του συστήματος είναι «ένα τσιγάρο δρόμος», που τον διαβαίνουν κατά το δοκούν. Τη μάχη ενάντια στο φασισμό δεν μπορούν να τη δώσουν εκείνοι που υπερασπίζονται με νύχια και με δόντια το σάπιο σύστημα που τον γεννά.
«Η Περιφέρεια Αττικής αποφάσισε να καλύψει κενά, σε επίπεδο κοινωνικών υποδομών και παροχής κοινωνικών υπηρεσιών», ανέφερε η περιφερειάρχης Αττικής του ΣΥΡΙΖΑ Ρένα Δούρου, κατά την επίσκεψή της σε «κοινωνικό παντοπωλείο» στη Νέα Ιωνία, εκφράζοντας μάλιστα την ελπίδα «κάποια στιγμή οι δομές αυτές να καταστούν αχρείαστες...». Ποιος τα λέει αυτά; Ενα στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, εκλεγμένο στη μεγαλύτερη Περιφέρεια της χώρας, με καθοριστική συμβολή στην υλοποίηση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και της κρατικής αντιλαϊκής πολιτικής, που στραγγαλίζει το λαϊκό εισόδημα και τα εργατικά δικαιώματα, αναπαράγοντας τη φτώχεια. Και ενώ κυβέρνηση και Περιφέρεια κλιμακώνουν την αντιλαϊκή πολιτική, παρουσιάζουν ως «σωτηρία» τάχα και «κοινωνική πολιτική» τούς μόνιμους μηχανισμούς διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, καλλιεργώντας και μ' αυτόν τον τρόπο λογικές μειωμένων απαιτήσεων στο λαό.
Οσο η περιφερειάρχης καταθέτει τη «συμπάθειά» της στα θύματα της πολιτικής που υπηρετεί, οι προϋπολογισμοί που ψηφίζει κάθε χρόνο προβλέπουν δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για έργα βιτρίνας προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων. Και όσο γρήγορα και άμεσα ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις χρηματοδότησης των ομίλων, τόσο καθυστερεί ακόμα και τα στοιχειώδη μέτρα στήριξης στα φτωχά λαϊκά στρώματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι σέρνει από χρόνο σε χρόνο ένα κονδύλι 500.000 ευρώ, που υποτίθεται ότι θα πήγαινε από το 2014 για τη στήριξη των ανέργων και των οικογενειών τους στο Πέραμα. Συμπέρασμα; Η «κοινωνική πολιτική» της Περιφέρειας Αττικής δεν είναι στην πραγματικότητα «κάλυψη κενών», όπως ισχυρίζεται η Ρ. Δούρου, αλλά ένα ακόμα συμπλήρωμα της ταξικής πολιτικής που εφαρμόζουν η κυβέρνηση και το κράτος.