Πέμπτη 6 Φλεβάρη 2014
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ο Καρτερός ... και η ιστορία

Ξεσπάθωσε χτες ο Καρτερός από την «Αυγή», για «κουτσομπολιά», «διασυρμούς» κ.λπ. σε σχέση με τα όσα ανέφερε ο Δ. Κουτσούμπας στη συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» για τα στελέχη της «Αριστερής Πλατφόρμας» του ΣΥΡΙΖΑ...

Επειδή τα πολλά λόγια όμως είναι φτώχεια, παραθέτουμε αυτούσια αποσπάσματα από την Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ τον Ιούνη του 1990 που συζητούσε σε συνθήκες κρίσης και έντονης ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης για το ΚΚΕ το Προσχέδιο Θέσεων μπροστά στο 13ο Συνέδριο του Κόμματος, το οποίο πραγματοποιήθηκε το Φλεβάρη του 1991. Κρίση που θυμίζουμε ότι κορυφώθηκε τον Ιούλη του 1991.

Παραθέτουμε αποσπάσματα απ' όσα είπε εκεί ο Π. Λαφαζάνης και ως μέλος της επιτροπής που συνέταξε τις Θέσεις:

«Θέλω να εκφράσω τη συμφωνία μου με τις βασικές κατευθύνσεις που αναπτύσσει το προσχέδιο των Θέσεων. Κι αυτό δεν το κάνω από μια τυπική υποχρέωση σαν μέλος της επιτροπής που το συνέταξε. Αλλά γιατί από τις μέχρι τώρα συζητήσεις μας σε όλα τα επίπεδα, μάλλον πείστηκα περισσότερο για την ορθότητα των βασικών επιλογών και των καινοτομιών του».

(«Ριζοσπάστης», Κυριακή 17 Ιούνη 1990).

Και αποσπάσματα από την ομιλία του Χ. Φλωράκη:

«Ποια είναι η δική μου εκτίμηση για το προσχέδιο, σύντροφοι; Κατά τη γνώμη μου το προσχέδιο αυτό εκφράζει μια άλλη θα έλεγα φιλοσοφία. Ιδιαίτερα στα βασικά χαρακτηριστικά που χαρακτηρίζουν ένα κομμουνιστικό κόμμα. Η φιλοσοφία επαναλαμβάνω είναι διαφορετική από τα κύρια χαρακτηριστικά που πρέπει να σημαδεύουν, να θεμελιώνουν ένα κομμουνιστικό κόμμα. Και όπως καταλαβαίνετε, είναι φυσικό να μη συμφωνώ με αυτήν τη φιλοσοφία του προσχεδίου» (...)

«Σ' ένα διάλειμμα χτες με ρώτησε ένας σύντροφος, δε θυμάμαι από ποια οργάνωση. Λέει, σύντροφε, υπάρχει σήμερα επιστημονικός οπορτουνισμός; Λέω υπάρχει. Νομίζω ότι στην κατηγορία αυτή υπάγεται και το κείμενο. Γιατί ένα από τα χαρακτηριστικά του οπορτουνισμού είναι να μη λέμε καθαρά τι θέλουμε να πούμε».

(«Ριζοσπάστης», Τρίτη 19 Ιούνη 1990).

Αυτά, κ. Καρτερέ, δεν είναι κουτσομπολιά ... είναι ιστορία...

Το ... χρέος

«Το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι δημιούργημα της δεκαετίας του 1980. Προέκυψε από την επέκταση του κράτους. Το κράτος είχε παραμείνει μεταπολεμικά μικρό, μόλις στο 20% του ΑΕΠ την περίοδο 1944 - 1974. Η ΝΔ προέβη σε μαζικές κρατικοποιήσεις την περίοδο 1974 - 1981, εν μέσω της οικονομικής κρίσης, και σε σταδιακή επέκταση της δημόσιας διοίκησης, ενώ το ΠΑΣΟΚ προσέθεσε το κοινωνικό κράτος με το εθνικό σύστημα υγείας, το συνταξιοδοτικό και την επέκταση της ανώτατης παιδείας. Η αύξηση των δημοσίων δαπανών την περίοδο 1974 - 1990 διαμόρφωσε ένα κρατικό σύστημα κοντά στα ευρωπαϊκά πρότυπα με τα γνωστά "4 δεκάρια", δηλαδή με τη δημόσια διοίκηση, την υγεία, τις συντάξεις και την παιδεία - άμυνα να απορροφούν κάθε μία περίπου το 10% του ΑΕΠ». Αυτά έγραφε ο Γ. Σταθάκης του ΣΥΡΙΖΑ στην «Καθημερινή της Κυριακής» 2/2/2014. Πράγματι, η ΝΔ έκανε μαζικές κρατικοποιήσεις επιχειρήσεων για να μην κλείσουν. Και η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ κρατικοποίησε τις λεγόμενες προβληματικές επιχειρήσεις. Το άλλο περί «κοινωνικού κράτους» επίσης έγινε, αλλά τα πολλά πήγαν στις προβληματικές. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ, που μιλά για δημόσιο παραγωγικό τομέα, για «κοινωνικό κράτος», θεωρεί ότι αυτά διογκώνουν το χρέος. Αντιφατικό ε; Να μη δείχνει εμπιστοσύνη ο λαός στις υποσχέσεις του. Δεν υπάρχει φιλολαϊκή διαχείριση στον καπιταλισμό.

Αμαρτίες...

«Αναφερόμενος στη στρατηγική του κόμματος για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ Πάνος Σκουρλέτης σημείωσε πως "ένα από τα μεγάλα πλεονεκτήματα του ΣΥΡΙΖΑ είναι, ξεκινώντας από τον ίδιο τον Αλ. Τσίπρα, ότι έχει μπροστά μια γενιά ανθρώπων οι οποίοι δεν έχουν καμιά σχέση με τις αμαρτίες του παρελθόντος. Αρα, θα σας έλεγα ότι είναι εντελώς μέσα στη λογική της αξιοποίησης και των έμπειρων πρωτοκλασάτων στελεχών, αλλά σε συνδυασμό με πρόσωπα που να εξασφαλίζουν και να εκπέμπουν και το άλλο στίγμα"».(«Αυγή»,4/2/2014). Αλήθεια, ποιοι ΣΥΡΙΖΑίοι έχουν αμαρτίες και ποιες αμαρτίες; Γιατί δεν το κάνει πιο λιανό ο εκπρόσωπος Τύπου; Ετσι για να μάθει και ο κόσμος... Πάντως η ίδια η πολιτική τους, αυτή της ενίσχυσης των «υγιών» επιχειρηματιών, δηλαδή της «υγιούς» εκμετάλλευσης των εργαζομένων, των «υγιών» κερδών, φωνάζει από μόνη της ότι είναι αντιλαϊκή και δεν τους εξαγνίζει από τις αμαρτίες...

Η ... διεύρυνση

Ετσι είναι... Οταν είσαι δύναμη διαχείρισης του συστήματος και επιδιώκεις τον κυβερνητικό θώκο, τότε όλα υποτάσσονται στην κάλπη και τα ψηφαλάκια προκειμένου να γίνεις χαλίφης στη θέση του χαλίφη. Αυτός είναι άλλωστε ο καιροσκοπισμός και ο τυχοδιωκτισμός. Αυτό κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ και με τους λεγόμενους συνεργαζόμενους υποψηφίους του στις περιφερειακές εκλογές.

Η υποψηφιότητα του Οδυσσέα Βουδούρη στην Πελοπόννησο, ο οποίος προέρχεται από ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ και δε μετανιώνει που ψήφισε το πρώτο μνημόνιο όπως και τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης Σαμαρά, όχι μόνο ρίχνει γέφυρες για τις μετεκλογικές συνεργασίες του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αποδεικνύει ότι η «αριστερή» περιφερειακή διοίκηση, όπως και η «αριστερή» κυβέρνηση, θα είναι απόλυτα πειθαρχημένες στους στόχους των μνημονίων και της ΕΕ.

Ενώ ο Καρυπίδης στη Δυτική Μακεδονία, με τις συνεντεύξεις του με τους Χρυσαυγίτες και με τις αναφορές του σε λαθρομετανάστες και άλλα τέτοια «αριστερά», κάνει πράξη αυτό που έλεγε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Μητρόπουλος: Οτι δηλαδή με τους ψηφοφόρους της ΧΑ πρέπει να υπάρχουν δίαυλοι επικοινωνίας. Φυσικά και η ΧΑ πρέπει να χάσει τους ψηφοφόρους της, ιδιαίτερα όταν αυτοί προέρχονται από λαϊκές δυνάμεις. Αυτό όμως πρέπει να γίνει μέσα από την αποκάλυψη του βαθιά αντιλαϊκού και αντιδραστικού χαρακτήρα αυτού του ναζιστικού μορφώματος. Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει κολεγιές με πρόσωπα που τουλάχιστον ανέχονται τη ΧΑ και τις απόψεις της, προκειμένου να ψαρέψει και σε αυτό το ακροατήριο.

Οσο για την τρίτη εκ των συνεργαζόμενων υποψηφίων, γίνεται το πλυντήριο και δίνει άλλοθι στον παραπάνω τυχοδιωκτισμό του ΣΥΡΙΖΑ, με προίκα τους δίκαιους αγώνες των εργαζομένων της ΕΡΤ.

Υ.Γ. Ορισμένοι ψίθυροι διαμαρτυρίας από την Αριστερή Πλατφόρμα της ομάδας Λαφαζάνη είναι για το θεαθήναι και για ψάρεμα ψήφων για το ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν έκανε άλλωστε πάντα η εκάστοτε η «αριστερή» φράντζα της σοσιαλδημοκρατίας;



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ