«Και τώρα, είναι η στιγμή όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους, κυρίως οι πολιτικές δυνάμεις που έχουν μεγάλη ευθύνη για την πορεία του τόπου. Να αναλάβουν τις ευθύνες τους, προκειμένου να υπάρξει ένα ουσιαστικό σχέδιο ανασυγκρότησης και να χαραχτεί μια πορεία που θα μας δίνει μια ελπίδα». Ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρας, μιλώντας προχτές σε εργαζόμενους του Δήμου Αθήνας, κάλεσε τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να «αναλάβουν τις ευθύνες τους»! Ηταν, άραγε, ανεύθυνοι αυτοί που κυβέρνησαν τη χώρα τα τελευταία χρόνια; Λόγω της ανευθυνότητάς τους προκλήθηκαν τόσα και τέτοια προβλήματα για τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα; Υποκρίνεται η ηγεσία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και κοροϊδεύει προκλητικά το λαό. Τόσο το ΠΑΣΟΚ προηγούμενα όσο και η ΝΔ σήμερα ήταν και παραμένουν απολύτως υπεύθυνοι απέναντι στη βασική τους αποστολή, αυτή που πηγάζει απ' το ρόλο τους ως πολιτικοί εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου. Με υπευθυνότητα προώθησαν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και υπηρέτησαν το στόχο της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας. Με ταξική υπευθυνότητα. Οποιο σχέδιο κι αν εκπονηθεί απ' αυτές τις δυνάμεις κι όποια πορεία κι αν χαραχτεί, τα ίδια ολέθρια αποτελέσματα για το λαό θα έχει. Βολεύεται ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να παίζει με λέξεις όπως ικανός - ανίκανος, υπεύθυνος - ανεύθυνος, λέξεις ταξικά ουδέτερες που του επιτρέπουν να θολώνει τα νερά ευελπιστώντας σε καλές ψαριές. Μόνο που οι άνθρωποι του μόχθου δεν είναι ψάρια. Εχουν νου και γνώση, κριτήριο και εμπειρία.

Στον εμπαιγμό των καπνοπαραγωγών προχωρούν, για άλλη μια φορά, οι πρασινογάλαζοι διοικούντες της ΠΑΣΕΓΕΣ, στήνοντας ένα παιχνίδι δημιουργίας εντυπώσεων και αποπροσανατολισμού, προκειμένου να μην κοπεί το 50% της επιδότησης από το 2010.

Οι διοικούντες της ΠΑΣΕΓΕΣ σε συνεργασία με τους διοικούντες κάποιων Ενώσεων και Ομάδων Παραγωγών, επιχειρούν να δημιουργήσουν κλίμα, ενόψει της συνεδρίασης του Συμβουλίου Υπουργών Γεωργίας της ΕΕ, που θα συζητήσει το θέμα στις 19/11/2008. Εστησαν μια συνάντηση στην Αθήνα, καλώντας και τις συμβιβασμένες διοικήσεις των ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ και ΚΑΠΝΙΚΗΣ και ανακοίνωσαν συλλαλητήρια για τις 18 και 19 Νοέμβρη. Οντως, το θέμα της περικοπής της επιδότησης του καπνού είναι πολύ σοβαρό και αφορά 55.000 καπνοπαραγωγούς. Γιατί η νέα ΚΑΠ που στηρίζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, αφού πρώτα οδήγησε τους καπνοπαραγωγούς εκτός καλλιέργειας, τους κόβει στη συνέχεια και τη μισή επιδότηση. Ομως, οι θιασώτες και οι υποστηρικτές των ολέθριων αποφάσεων της νέας ΚΑΠ και των αντιαγροτικών επιταγών της ΕΕ δεν μπορούν έτσι, χωρίς ίχνος ντροπής, να βγαίνουν και να εμφανίζονται ως τιμητές των συμφερόντων των καπνοπαραγωγών και των αγροτών γενικότερα. Η πολιτική που υπηρετούν και προπαγανδίζουν, αυτά και άλλα χειρότερα θα φέρει για την αγροτιά της χώρας.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ετσι λοιπόν οι εργαζόμενοι πρέπει σήμερα να μοιράσουν τον ένα μισθό που παίρνουν - αν τον παίρνουν κι αυτόν - σε χίλιες δυο μεριές.

Από την άλλη οι τραπεζίτες έχουν να μοιράσουν 28 δισεκατομμύρια ευρώ που θα τους δώσει η κυβέρνηση (και να τα πάρει από εμάς με χίλιους δυο τρόπους).

Μην νομίζετε πως είναι εύκολο πράγμα αυτό. Ηδη τους λυπόμαστε τους καημένους από τον κόπο που πρέπει να καταβάλλουν.

Αλλωστε ανάμεσά τους υπάρχουν και... καλοί άνθρωποι, όπως ο Βγενόπουλος που δέχεται να «παγώσει» τις δόσεις των δανείων προς την τράπεζά του.

(Θέση με την οποία όλως τυχαίως φαίνεται να συστοιχίζεται συνολικά και ο Γιώργος Αλογοσκούφης).

Φυσικά οι τόκοι θα τρέχουν για τον κοσμάκη και θα πληρώσουν τριπλά και τρίδιπλα ένα χρόνο αργότερα. Ομως αυτό θεωρείται λεπτομέρεια...

Βέβαια, οι κυβερνώντες επιμένουν πως όλα αυτά γίνονται για το καλό μας και για να έχουμε ρευστότητα.

Μόνο που εμείς μπορούμε ωραιότατα να έχουμε ρευστότητα και χωρίς τις τράπεζες να μεσολαβούν γι' αυτό.

Ετσι, λοιπόν, αφού έχουν διαθέσιμα τόσα πολλά κεφάλαια, τι θα έλεγαν να τα δώσουν κατευθείαν στον κόσμο άμεσα;

Εστω έμμεσα μέσω της στήριξης των ασφαλιστικών τους ταμείων που έχουν τεράστια χασούρα;

Μάλλον όμως μας θεωρούν ανώριμους για να διαχειριστούμε εμείς τα χρήματα. Προτιμούν να τα δίνουν στους τραπεζίτες που είναι... σοφοί άνθρωποι και ξέρουν από χρήμα.

Μόνο που χάρη σε αυτούς δε φτάσαμε εδώ που είμαστε σήμερα;

ΜΑ ΦΥΣΙΚ’ ΕΧΟΥΜΕ τεράστιες αλλαγές μετά την εκλογή του Μπάρακ Ομπάμα. Ενας νέος άνεμος πνέει...

Ενώ όλοι νομίζαμε πως η επόμενη εισβολή των ΗΠΑ θα είναι στο Ιράν, τελικά μπορεί να είναι στο Πακιστάν!

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο «Ρ» έχει επανειλημμένα επισημάνει ότι μπροστά στις εξελίξεις που υπάρχουν στο θέμα των κολεγίων, είναι συντεχνιακό - και δυνητικά άμεσα υιοθετήσιμο από την κυβέρνηση - το αίτημα του Πολυτεχνείου για ισοτίμηση των πτυχίων των πενταετών σχολών με μάστερ. Οταν η «μπόρα» που έρχεται απειλεί να τσακίσει το σύνολο των πτυχίων και των επαγγελματικών δικαιωμάτων, το να παλεύεις να σώσεις κάποια μόνο πτυχία (και μάλιστα με... αντάλλαγμα την υποστολή της σημαίας για όλες τις υπόλοιπες αναδιαρθρώσεις που τσακίζουν σπουδές και πτυχία) δεν μπορεί να οδηγήσει σε νίκες το κίνημα.

Τρανή απόδειξη του ανίσχυρου του αιτήματος των πολυτεχνείων (για ισοτίμηση των πενταετών πτυχίων με μάστερ) είναι ότι προχτές έσπευσαν να το στηρίξουν ακόμα και οι κολεγιάρχες! Ο πρόεδρος ενός ΚΕΣ που συνεργάζεται με γαλλικά πανεπιστήμια, (ένας από αυτούς που πανηγυρίζουν δηλαδή, τώρα με τις εξελίξεις μετά την ευρωοδηγία) έστειλε ανοιχτή επιστολή στον πρύτανη του ΕΜΠ επισημαίνοντας το δίκαιο του αιτήματος. Γιατί πολύ απλά, το αίτημα των πενταετών σχολών μπορεί να υιοθετηθεί χωρίς να φρενάρει στο ελάχιστο τις υπόλοιπες εξελίξεις αναγνώρισης των ψευτοκολεγίων και υποβάθμισης συνολικά των σπουδών και των επαγγελματικών δικαιωμάτων όλων των αποφοίτων συνολικά.

Υ.Γ. Είναι συγκεκριμένες οι δυνάμεις που προωθούν το συγκεκριμένο αίτημα στις πενταετείς σχολές (λέγε με ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ). Και μάλιστα, οι δυνάμεις αυτές στο ΕΜΠ εξέδωσαν το τελευταίο ψήφισμα της Συγκλήτου, χωρίς αυτό να συμφωνηθεί στην ίδια τη συνεδρίαση της Συγκλήτου, αλλά προφανώς περιφέροντάς το μεταξύ τους μετά τη συνεδρίαση...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ομοίως, ο Γ. Μπαλάφας, μέλος της ΠΓ του ΣΥΝ και υπεύθυνος Εξωτερικής Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων, δήλωσε: «Ελπίδα, είναι το κύριο συναίσθημα που δημιούργησε στο λαό των ΗΠΑ αλλά και ευρύτερα, η εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα (...). Είναι ζητούμενο μια πολιτική που θα διευκολύνει τη λαϊκή παρέμβαση για την άμβλυνση των πιο ακραίων επιπτώσεων της κρίσης στα πλέον αδύνατα στρώματα, αφετέρου, στις εξωτερικές σχέσεις των ΗΠΑ, η μερική έστω αντικατάσταση της πρακτικής του διαρκούς πολέμου με τη διαβούλευση και τη συνεννόηση»!

Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ Δ. Παπαδημούλης: «Υπάρχει μια μεγάλη ελπίδα και στις ΗΠΑ και σ' όλο τον κόσμο (...). Ο Ομπάμα θα πρέπει να αναστηλώσει την οικονομία, αλλά και να μειώσει τις εκρηκτικές ανισότητες μέσα στην κοινωνία. Πρέπει να βελτιώσει τη σχέση των ΗΠΑ με τον υπόλοιπο κόσμο».

Και η «Αυγή» ισχυρίζεται στο πρωτοσέλιδό της πως «η εκλογή Ομπάμα γεννά προσδοκίες στον κόσμο να σταματήσουν οι πόλεμοι και να μην πληρώσουν οι φτωχοί για την οικονομική κρίση».

Είπαμε, έχουν χρεωθεί το ρόλο της καλλιέργειας αυταπατών και φρούδων ελπίδων και προσπαθούν να το παίξουν καλά, αλλά μήπως το παράκαναν;

«Για όνομα του θεού! Μην επιμένετε, δεν υπάρχουν χρήματα για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους, τους αυτοαπασχολούμενους, για την παιδεία, την υγεία, το περιβάλλον. Δεν αντέχει ο προϋπολογισμός!». Το σπαραξικάρδιο, αν και απωθητικό και χιλιοειπωμένο, αυτό παραμύθι ακούγεται ξανά τελευταία σε υψηλούς τόνους από τους κυβερνώντες, που δε διστάζουν να καταφύγουν σε διάφορες αλχημείες για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του κόσμου. Είναι χαρακτηριστικά τα λόγια του Γ. Αλογοσκούφη, που δε δίστασε να καταφύγει στην κινδυνολογία: «Δεν έχουμε την πολυτέλεια να απομακρυνθούμε από τη δημοσιονομική πειθαρχία και να οδηγήσουμε τη χώρα σε περιπέτειες», αποφάνθηκε από τις Βρυξέλλες, θέλοντας να κόψει μαχαίρι την «παραφιλολογία», έτσι την αποκάλεσε, περί γενναίων παροχών μετά τη δήθεν «χαλάρωση» του Συμφώνου Σταθερότητας. Η ειρωνεία είναι ότι οι «γενναίες παροχές» δεν ξεπερνούν σε καμία περίπτωση το 0,5% του ΑΕΠ, περίπου 1,2 δισ. ευρώ, αν υποτεθεί ότι θα πάνε όλα στους «οικονομικά ασθενέστερους». Κι όμως την ίδια στιγμή η κυβέρνηση μπορεί να δεσμεύσει κονδύλια ύψους 28 δισ. ευρώ ή 11,4% του ΑΕΠ για να στηρίξει την κερδοφορία των τραπεζών. Για το τραπεζικό κεφάλαιο δεν υπάρχουν δημοσιονομική πειθαρχία, ελλείμματα, δημόσιο χρέος κ.ο.κ. Ομως οι επισημάνσεις και οι διαπιστώσεις δεν αλλάζουν τα πράγματα. Μόνο η λαϊκή πάλη με στόχο τη λαϊκή εξουσία.