Κυριακή 5 Αυγούστου 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σ. ΤΣΕΡΝΟΜΟΡΝΤΙΓΚ
Οι δίκες των μπολσεβίκων

Σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης είναι αμέτρητοι οι κομμουνιστές που έδωσαν στον αγώνα ό,τι πολυτιμότερο είχαν. Η μπροσούρα του Σολομώντα Ι. Τσερνομόρντιγκ αναφέρεται σε ορισμένα μόνο περιστατικά από τα πολλές χιλιάδες της πάλης των μπολσεβίκων κατά την πρώτη δεκαετία του 20ού αιώνα καθώς και στην προγενέστερη δράση άλλων επαναστατών εργατών. Ο συγγραφέας καταγράφει ανάλογη πείρα αντιμετώπισης μηχανισμών του αστικού κράτους (μυστικές υπηρεσίες, αστυνομία, εισαγγελείς, δικαστές) και αναδεικνύει ως αρχή της ταξικής πάλης την ανυποχώρητη στάση απέναντι στον ταξικό αντίπαλο, σε όλες τις συνθήκες. Οπως αναφέρει στον πρόλογο ο συγγραφέας, «πριν την επικράτησή του, το Κόμμα των Μπολσεβίκων διένυσε μεγάλη και κοπιαστική πορεία στην παρανομία. Η νίκη τον Οκτώβρη (1917) δεν ήταν εύκολη. Για δεκαετίες, το Κόμμα αγωνιζόταν ακατάπαυστα και αμείλικτα εναντίον της τσαρικής απολυταρχίας, για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης. Σε αυτή την παρατεταμένη σύγκρουση με τον ανελέητο εχθρό των μαζών του μόχθου, το Κόμμα μας υπέστη όχι λίγες απώλειες. Πολλοί αγωνιστές δεν κατάφεραν να επιβιώσουν, ώστε να ζήσουν και οι ίδιοι το θρίαμβο του προλεταριάτου. Πέθαναν ένδοξα στο πεδίο της μάχης, ή στην κρεμάλα, στα καταναγκαστικά έργα, στις φυλακές, εξαιτίας των βασανιστηρίων, της κακοποίησης, αλλά και των δύσκολων συνθηκών της παρανομίας. Ωστόσο, παρά το μεγάλο αριθμό των θυμάτων, τα γερά χτυπήματα του τσαρικού καθεστώτος και τις προσωρινές οπισθοχωρήσεις, το Κόμμα μας δεν κατέθεσε ούτε στιγμή τα όπλα. Μετά τις προσωρινές ήττες, ανανέωνε τις γραμμές του, ώστε να μπορεί να συνεχίζει τον αγώνα του στις νέες συνθήκες. Βάδισε ακατάπαυστα προς τη νίκη».

Κυκλοφορεί από τη «Σύγχρονη Εποχή».

Σαρίφ Αχμέντ

Γρηγοριάδης Κώστας

Σαν «νέο κεφάλαιο της Ιστορίας για την αναγέννηση της Σομαλίας» αντιμετώπισε την περασμένη Τετάρτη ο 48χρονος Σομαλός πρόεδρος σεΐχης Σαρίφ Αχμέντ την ψήφιση του νέου (ισλαμικού...) συντάγματος της χώρας μετά από διαπραγματεύσεις οκτώ ετών.

Ωστόσο, ο 48χρονος πρόεδρος είχε κάθε λόγο να θεωρεί την εξέλιξη «νέο κεφάλαιο», ελπίζοντας πιθανώς να «σβηστούν» με αυτόν τον τρόπο οι σε βάρος του καταγγελίες από αξιωματούχους του ΟΗΕ για προσωπικές ευθύνες στη διασπάθιση και κατάχρηση εκατομμυρίων δολαρίων που δόθηκαν στη διάρκεια της προεδρικής του θητείας ως «βοήθεια» από δυτικές και γειτονικές ιμπεριαλιστικές χώρες... Πόσο δε μάλλον, όταν ο πρόεδρος Αχμέντ επιχειρεί, ενόψει της προγραμματισμένης νέας εκλογής διαδόχου του στις 20 Αυγούστου από τη σομαλική βουλή, να βρει νέο ρόλο σε μία χώρα - πεδίο δοκιμής των κατά καιρούς επεμβάσεων Αμερικανών, Ευρωπαίων ιμπεριαλιστών και Αφρικανών χωρών (π.χ. από Αιθιοπία, Ουγκάντα, Κένυα).

Πάντως, ανεξάρτητα από τα σχέδια και τις φιλοδοξίες του απερχόμενου προέδρου, οι ποικιλόμορφες έξωθεν επεμβάσεις αναμένεται να ενταθούν το προσεχές διάστημα, οπότε αναμένεται να προχωρήσει περαιτέρω και η μεγάλη επιχείρηση εκδίωξης των ισλαμιστών της οργάνωσης «Αλ Σαμπάμπ» από τις περισσότερες περιοχές της Νότιας και Δυτικής Σομαλίας ώστε να θεωρηθεί πως το Κέρας της Αφρικής εισέρχεται σε φάση «σταθεροποίησης» και αναγέννησης για να πέσει «καθαρό» στα χέρια των μονοπωλιακών ομίλων, που έχουν βάλει στο στόχαστρο τον πλούτο της «Μαύρης Ηπείρου» και την γεωστρατηγικής σημασίας περιοχή.


Δ. Ο.

Στον άλλο δρόμο ανάπτυξης

Γρηγοριάδης Κώστας

Μετά την Κομισιόν, που χαιρέτισε τις προχτεσινές εξαγγελίες της κυβέρνησης για την προώθηση των «10 προτεραιοτήτων», μέτρων στήριξης του κεφαλαίου, με βάση τις δεσμεύσεις της απέναντι σε ΕΕ - ΔΝΤ - κεφάλαιο, και ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου (ΕΣΕΕ), εκπροσωπώντας τη σταθερά προσηλωμένη στον ευρωμονόδρομο και στην πολιτική της κυριαρχίας της «αγοράς» και του «ανταγωνισμού» συνδικαλιστική πλειοψηφία, εξέδωσε ανακοίνωση στήριξης και συμπόρευσης με τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Τι λέει, δηλαδή, ο κύριος πρόεδρος της ΕΣΕΕ; Οτι η πλειοψηφία που εκπροσωπεί «θα στηρίξει κάθε παρέμβαση του υπουργείου Ανάπτυξης ως προς την υλοποίηση του σχεδίου των 10 σημείων». Θα στηρίξει, δηλαδή, τα μέτρα εκείνα και τις πολιτικές που προωθούν συγκυβέρνηση - τρόικα - κεφάλαιο για μια ανάπτυξη που στηρίζεται στην κυριαρχία των μονοπωλίων, στο τσάκισμα της εργατικής δύναμης, στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, στη διάλυση και τον εκτοπισμό των εκατοντάδων χιλιάδων μικρών και αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ. «Το ελληνικό εμπόριο θα βαδίσει μαζί με το υπουργείο Ανάπτυξης (...)» διακήρυττε χτες ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ. Πράγματι δε θα περίμενε κανείς διαφορετική τοποθέτηση από ένα φορέα που υποτίθεται ότι εκφράζει και τα συμφέροντα των αυτοαπασχολούμενων εμπόρων, αλλά εκφράζει αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα των μεγαλεμπόρων. Αλήθεια, από την ανάπτυξη που υπόσχεται η κυβέρνηση και που είναι πολιτική ενίσχυσης των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, προσφέροντάς τους πάμφθηνη εργασία και τσάμπα κρατική ιδιοκτησία για εκμετάλλευση προκειμένου να βγουν ενισχυμένοι από την οικονομική κρίση, τι μπορούν να περιμένουν οι αυτοαπασχολούμενοι που τους τσακίζει ο ανταγωνισμός με τα μεγαθήρια και τους ξεκληρίζει η κρίση; Να, γιατί όχι μόνο δεν πρέπει να εμπιστεύονται και να υποτάσσονται σε αυτές τις δήθεν συνδικαλιστικές ηγεσίες που διεκδικούν την προάσπιση των μεγάλων συμφερόντων, αλλά να συσπειρωθούν κάτω, στη βάση, με την ΠΑΣΕΒΕ σε κοινή ρότα με τους εργαζόμενους, τη φτωχή αγροτιά ενάντια στη φιλομονοπωλιακή πολιτική. Μονόδρομος για τα συμφέροντά τους είναι ο αντιμονοπωλιακός αγώνας, η αποδέσμευση από την ΕΕ, η μονομερής διαγραφή του χρέους με λαϊκή εξουσία.

«Ασφάλεια» έναντι των αγώνων του λαού

Τα «χέρια ψηλά» σηκώνει η ηγεσία της ΕΛ.ΑΣ. και η κυβέρνηση απέναντι στο οργανωμένο έγκλημα, όπως προκύπτει από τα στατιστικά στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η ΕΛ.ΑΣ. για το πρώτο εξάμηνο του 2012. Ομως η «αδυναμία» των διωκτικών αρχών κατά του οργανωμένου εγκλήματος δεν είναι καινούριο φαινόμενο, ούτε βέβαια οφείλεται κυρίως στην καπιταλιστική κρίση ή στη δράση των αλλοδαπών, όπως υποστηρίζουν τα αστικά ΜΜΕ και κόμματα. Η βασική αιτία είναι ο προσανατολισμός των Σωμάτων Ασφαλείας κατά του εσωτερικού εχθρού, δηλαδή κατά των αγώνων του λαού και κυρίως κατά του ταξικού κινήματος. Τα ίδια τα στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ. το επιβεβαιώνουν. Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά «κατά τη διάρκεια του Α΄ εξαμήνου του 2012 πραγματοποιήθηκαν 2.970 διαδηλώσεις, πορείες και συγκεντρώσεις πολιτών σε όλη τη χώρα συνολικά, στις οποίες διατέθηκαν συνολικά 74.243 αστυνομικοί»(!). Με απλά λόγια, όταν πρόκειται να καταστείλουν τους αγώνες των εργαζομένων, οι αστυνομικές δυνάμεις τα βγάζουν μια χαρά πέρα. Τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί αναμφίβολα η άνανδρη επίθεση κατά των ηρωικών απεργών στη «Χαλυβουργία». Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, μετά από προσωπική εντολή του πρωθυπουργού, έστελνε καθημερινά 20-25 διμοιρίες των ΜΑΤ επί 11 μέρες και σε 24ωρη βάση, χώρια τα περιπολικά και τα συμβατικά αυτοκίνητα, για να φυλάνε τα συμφέροντα του Μάνεση... Ομως αυτό είναι το πραγματικό περιεχόμενο της έννοιας «ασφάλεια του πολίτη», όπως πολλές φορές το έχει εξηγήσει ο πρωθυπουργός: Ασφάλεια των επενδυτών και του κεφαλαίου, έναντι του ταξικού -λαϊκού κινήματος...

Παράνομα φυτοπροστατευτικά και κυβερνητικές ευθύνες

Σοβαρές διαστάσεις με πολύπλευρες δυσμενείς επιπτώσεις τείνει να λάβει το φαινόμενο χρήσης ακατάλληλων φυτοπροστατευτικών προϊόντων στις καλλιέργειες. Πιο πρόσφατο κρούσμα οι τεράστιες καταστροφές που προκλήθηκαν σε 7.000 στρέμματα βαμβακοκαλλιεργειών στον κάμπο Θεσσαλονίκης - Ημαθίας, εξαιτίας της χρήσης παράνομα εισαχθέντος ζιζανιοκτόνου από την Τουρκία, σε παρακείμενες ρυζοκαλλιέργειες το οποίο εξαιτίας της μεγάλης πτητικότητάς του έπληξε τις βαμβακοφυτείες. Το πρόβλημα χρήσης τέτοιων παρασκευασμάτων σε μια σειρά καλλιέργειες υπήρχε από χρόνια, ως μέθοδος μείωσης του κόστους παραγωγής από τους καλλιεργητές, μιας και προϊόντα από Τουρκία, Βουλγαρία ή και αλλού, μπορούσαν να τα προμηθευτούν, αν και ήταν χωρίς έγκριση, σε τιμές πολύ μικρότερες από τα εγκεκριμένα. Η διαδικασία αυτή βέβαια ήταν σε γνώση των αρμόδιων μηχανισμών του κράτους, που άλλωστε χωρίς τη δική τους συμβολή δεν θα υπήρχε το φαινόμενο, που δημιουργεί οικονομικό αδιέξοδο σε χιλιάδες μικρομεσαίους παραγωγούς από τη ζημιά.

Δυστυχώς, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, το σοβαρό αυτό πρόβλημα δεν σκοπεύει να το αντιμετωπίσει με γνώμονα την προστασία της δημόσιας υγείας, του περιβάλλοντος και της εγχώριας πρωτογενούς παραγωγής. Το πρόβλημα θα μπορούσε να λυθεί μέσω της δημιουργίας εγχώριας βιομηχανίας παραγωγής φυτοπροστατευτικών προϊόντων και της ανάπτυξης της επιστημονικής έρευνας στον τομέα αυτό, προωθώντας έτσι φθηνά και ασφαλή προϊόντα στους παραγωγούς, αξιοποιώντας το εγχώριο εργατικό και επιστημονικό δυναμικό. Και να παρέχονται φτηνά καλλιεργητικά εφόδια στους αγρότες. Αλλά αυτό απαιτεί άλλη οργάνωση της παραγωγής, με κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων κεντρικό σχεδιασμό, δηλαδή οργάνωση της οικονομίας σε όφελος του λαού. Οσο για τη ζημιά των μικρομεσαίων αγροτών η κυβέρνηση οφείλει να αποζημιώσει εκείνους που οι καλλιέργειές τους καταστράφηκαν χωρίς δική τους υπαιτιότητα.

Αποπροσανατολιστικές «κραυγές»

Πολύς λόγος έγινε τις προηγούμενες μέρες για αντιδράσεις από πλευράς στελεχών του ΠΑΣΟΚ στις μικροαλλαγές που προώθησε η συγκυβέρνηση στο νόμο - πλαίσιο για να τον εφαρμόσει πιο αποτελεσματικά. «Αντιπαράθεση» πολύ μακριά από την ουσία στην οποία τα κόμματα του ευρωμονόδρομου, του ξεπουλήματος της λαϊκής περιουσίας, του χτυπήματος δικαιωμάτων συμφωνούν μια χαρά.

Το γεγονός είναι ότι πέρα από τις «κραυγές», η αντίληψη που πρεσβεύουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ για το Πανεπιστήμιο εκφράζεται και στις δύο εκδοχές του νόμου. Μια αντίληψη που αποτυπώθηκε και στη φράση που είπε από το βήμα της Βουλής πέρσι τον Αύγουστο η πρώην υπουργός Α. Διαμαντοπούλου, αναφερόμενη στη σύνθεση της διοίκησης των Πανεπιστημίων: «Δεν πρέπει το Πανεπιστήμιο Πειραιά που είναι ναυτικό Πανεπιστήμιο να έχει ένα μεγάλο Ελληνα εφοπλιστή που η ελληνική ναυτιλία είναι η μεγαλύτερη δύναμη στον κόσμο;» είχε πει χαρακτηριστικά λίγο πριν «ευρύτατη κοινοβουλευτική πλειοψηφία» το επικροτήσει, ψηφίζοντας το νόμο - πλαίσιο που παραδίδει το Πανεπιστήμιο στους μεγαλοεπιχειρηματίες.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ