Μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης βρίσκονται οι επιλογές του ΠΑΣΟΚ στα θέματα της οικονομίας. Από τη μια πλευρά, η συνεχής ενίσχυση της λαϊκής δυσαρέσκειας και το φάσμα της ήττας στις επόμενες εκλογές, ωθεί τμήματα των στελεχών του, να ζητούν «περισσότερο άνοιγμα στην κοινωνία». Λίγα περισσότερα δηλαδή ψιχία προς τους εργαζόμενους και συνταξιούχους, μπας και καταφέρουν και τους υφαρπάσουν τις ψήφους για μια ακόμη φορά. Από την άλλη πλευρά του λόφου, το διαβόητο πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης και οι συνεπαγόμενες σκληρές δημοσιονομικές πολιτικές στο διηνεκές, μέχρι να βγει η ψυχή σε αρκετούς... σπάταλους εργαζόμενους, άνεργους, αγρότες και λοιπούς υπονομευτές. Το ζήτημα βέβαια το ξεκαθάρισε ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Ούτε βήμα πίσω από τις δεσμεύσεις απέναντι στις Βρυξέλλες και τους επιχειρηματίες, οι οποίοι -σημειωτέον- παρακολουθούν άγρυπνα κάθε κίνηση της κυβέρνησης. Ο Σημίτης, θρέφει ίσως την αυταπάτη, ότι αν σταθεί συνεπής νεοφιλελεύθερος, στην κρίσιμη στιγμή θα προστρέξουν οι φίλιες δυνάμεις των επιχειρηματιών και θα τον ξανα-στηρίξουν. Δεν έχει καταλάβει ο άμοιρος, ότι η στυμμένη λεμονόκουπα πάντα πετιέται στο καλάθι των αχρήστων. Εστω και αν πριν στυφτεί είχε πάρα πολύ λεμόνι ή αν αυτό γίνει τη μια ή την άλλη στιγμή...

Στο ίδιο πάντα θέμα, να τι είπε ο αθεόφοβος Παπαντωνίου, σε προχτεσινή του συνέντευξη σε ραδιοφωνικό σταθμό. Στην προηγούμενη 20ετία, αυξήθηκε ο πληθωρισμός, στο 15 - 20%, με αποτέλεσμα, ισχυρίστηκε ο υπουργός, να «φάει» - ο πληθωρισμός - τα πραγματικά εισοδήματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων. Και ο πληθωρισμός αυξήθηκε, επειδή οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ διακατέχονταν από τη λογική του «δώστα όλα», δίνοντας πολλές παροχές..!

Καταλάβατε τώρα αναγνώστες του «Ρ», γιατί η κυβέρνηση επιμένει στις αυξήσεις πείνας σε μισθούς και συντάξεις; Για το καλό σας. Γιατί, αν ξανοιχτεί και δώσει περισσότερα, τότε το τέρας του πληθωρισμού θα σας καταπιεί.

Μπορεί τώρα να γίνει κατανοητή η ένδεια των επιχειρημάτων των διαφόρων οπαδών των πολιτικών λιτότητας, που καταφεύγουν στις γνωστές και χιλιοειπωμένες σοφιστείες - για την άνοδο του πληθωρισμού φταίνε οι πολλές παροχές στους εργαζόμενους... - προκειμένου να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Με τέτοιες ανοησίες που λένε, πώς να μην τους πάρει ο κόσμος με τις πέτρες (βλέπε αποτελέσματα δημοσκοπήσεων);

Συνήθως, η προσοχή μας στρέφεται περισσότερο στις εξελίξεις που αφορούν τη γηραιά μας ήπειρο, αφού σ' αυτήν ανήκει και η χώρα μας, αλλά πολλές φορές υπάρχουν εξελίξεις στην άλλη άκρη του πλανήτη, που έχουν την ίδια ή και μεγαλύτερη ακόμη σημασία. Μια τέτοια περίπτωση φαίνεται να είναι η επίσκεψη των Αμερικανών υπουργών Εξωτερικών και Αμυνας, Κ. Πάουελ και Ντ. Ράμσφελντ, στην Αυστραλία. Σύμφωνα με όσα μετέδωσαν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, οι δύο Αμερικανοί υπουργοί έθεσαν στο τραπέζι των συζητήσεων τη συστηματοποίηση μιας σειράς «τακτικότερων, αλλά άτυπων συνομιλιών σε θέματα ασφάλειας», στις οποίες θα συμμετέχουν - εκτός των ΗΠΑ και της Αυστραλίας - η Ιαπωνία και η Ν. Κορέα, δηλαδή, όλοι οι στενοί σύμμαχοι των ΗΠΑ στο χώρο της Απω Ανατολής και του Ειρηνικού.

Αρκετοί αναλυτές είδαν, πίσω απ' αυτές τις «τακτικότερες, αλλά άτυπες συνομιλίες», την προώθηση ενός «ΝΑΤΟ του Ειρηνικού» και δεν έχουν άδικο. Κι επειδή, όπου βρίσκεται ένα «ΝΑΤΟ» πρέπει να είναι ξεκάθαρος και ο εχθρός, ο καθένας καταλαβαίνει ότι ο κύριος αντίπαλός του δε θα είναι άλλος από την Κίνα. Γεγονός, που θα έχει πολύμορφες και σοβαρές συνέπειες στις εξελίξεις, όχι μόνο της περιοχής, αλλά και σε όλον τον κόσμο.

Προφανώς, οι εξελίξεις αυτές έρχονται να κάνουν περισσότερο συγκεκριμένη την προωθούμενη από τη νέα αμερικανική ηγεσία αναθεώρηση του στρατηγικού δόγματος των ΗΠΑ, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την Κίνα. Θυμίζουμε ότι το 1998 ο Μπιλ Κλίντον χαρακτήριζε την Κίνα «στρατηγικό εταίρο» των ΗΠΑ, ενώ ο νέος υπουργός Αμυνας, πριν από δυο βδομάδες, αναγόρευσε την Κίνα σε «στρατηγικό αντίπαλο». Και μπορεί, βέβαια, ο Αυστραλός υπουργός Εξωτερικών να προσπάθησε προχτές να διασκεδάσει τις σχετικές εντυπώσεις, λέγοντας ότι «εάν όλα αυτά προκαλέσουν περιφερειακή αναστάτωση, τότε είναι άσκοπα», αλλά οι πάντες γνωρίζουν πόσο πιστά ακολουθεί η ηγεσία της Αυστραλίας την αμερικανική πολιτική (ακόμη και τη λεγόμενη «αντιπυραυλική ασπίδα» υποστηρίζει), όπως και την εκφρασμένη - με τον ένα ή άλλο τρόπο - διάθεσή της, να παίξει το ρόλο του «σερίφη των ΗΠΑ» στο χώρο του Ειρηνικού.

Επιμένει η ηγεσία της Εκκλησίας στην ανοικοδόμηση ξενοδοχειακού συγκροτήματος στο Κολωνάκι και δεν παίρνει υπόψη της τις εύλογες αντιδράσεις περιβαλλοντικών οργανώσεων, άλλων μαζικών φορέων και των κατοίκων της περιοχής. Προχτές, η Διαρκής Ιερά Σύνοδος δρομολόγησε και επισήμως το σχετικό έργο, ανακοινώνοντας την πρόσληψη «συμβούλου», που θα διενεργήσει διεθνή διαγωνισμό για την υλοποίηση της επένδυσης. Θυμίζουμε ότι η ηγεσία της Εκκλησίας θέλει να ανεγείρει ξενοδοχειακή μονάδα, δυναμικότητας 700 κλινών, στο εκκλησιαστικής ιδιοκτησίας οικόπεδο της οδού Δεινοκράτους στο Κολωνάκι, πίσω από το νοσοκομείο «ΝΙΜΙΤΣ».

Φαίνεται πως το 'χει η μοίρα του συγκεκριμένου χώρου, να προκαλεί μονίμως βάσανα και προβλήματα. Στον καιρό της επταετίας, οι συνταγματάρχες είχαν εγκαταστήσει εκεί το ΕΑΤ - ΕΣΑ. Τώρα, η Εκκλησία θέλει να φτιάξει ξενοδοχείο, παρά την ολοφάνερη επιβάρυνση, που αυτό θα προκαλέσει στην ήδη βαριά «φορτωμένη» περιβαλλοντικά αυτή περιοχή.

Συνήθως οι συνδικαλιστικές ενώσεις των εργαζομένων, στόχο έχουν την προάσπιση των συμφερόντων των μελών τους από την εργοδοτική και κρατική αυθαιρεσία, την προβολή μερικότερων ή γενικότερων οικονομικών, και ενίοτε πολιτικών στόχων.

Ετσι δεν είναι παράξενο ότι η Ενωση Υπαλλήλων Υπηρεσιών Εξωτερικού του ΥΠΕΘΟ, προχώρησε προχτές σε συνέντευξη Τύπου, προκειμένου να διαμαρτυρηθεί για τις αντιρρήσεις που προβάλλει το υπουργείο Εξωτερικών, στην αναβάθμιση του ρόλου των εμπορικών αντιπροσώπων. Για όποιον δεν κατάλαβε ακόμα, έχει ξεσπάσει εσωτερική σύγκρουση μεταξύ των υπουργείων Εξωτερικών και Εθνικής Οικονομίας, για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι σε θέματα εξωτερικού εμπορίου. Και, βέβαια, μόνον ωφέλιμο δεν είναι για τους εργαζόμενους, να εμπλέκονται σ' αυτές τις διαμάχες. Αλλά τα πράγματα έγιναν χειρότερα, όταν οι υπάλληλοι εξωτερικού εμπορίου του ΥΠΕΘΟ συνέδεσαν την αναβάθμισή τους, με την προώθηση «του Ελληνικού Σχεδίου για την Ανασυγκρότηση των Βαλκανίων στο οποίο η χώρα μας για πρώτη φορά προσπαθεί να διαδραματίσει ένα διαπεριφερειακό ρόλο στην οικονομική εμπορική πολιτική με διεθνείς διαστάσεις» (από τη σχετική ανακοίνωση του διένειμαν χθες). Γι' αυτό λοιπόν θέλουν την αναβάθμιση του ρόλου τους; Για να εξυπηρετούν από καλύτερες θέσεις τους όπου Γης χασάπηδες;

Μια αξιόλογη προσπάθεια ανάσυρσης από τη λήθη της παιδαγωγικής, γενικότερα μορφωτικής προσφοράς για το λαό και του Θεόφιλου και κυρίως της Ευανθίας (της πιο αδικημένης κοινωνικά, καθώς είχε την ατυχία και γυναίκα να είναι και να ζήσει πάμφτωχα, στη γενέτειρά της Ανδρο τα περισσότερα χρόνια της ζωής της, μετά το θάνατο του διωκόμενου Θεόφιλου και επί χρόνια φυλακισμένου λόγω της εθνεγερτήριας και επαναστατικής του δράσης), είναι ο τόμος των Πρακτικών του Συμποσίου (4/9/1999) με θέμα: «Ευανθία Καΐρη (Διακόσια χρόνια από τη γέννησή της)», τον οποίο εξέδωσε η «Καΐρειος Βιβλιοθήκη» (Ανδρος, Τ. Κ 84500, τηλ. 0282/22262) και το περιοδικό της «Ανδριακά Χρονικά» (τεύχος 31). Μεγάλος έπαινος οφείλεται στους Δημήτριο Ι. Πολέμη, Ειρήνη - Ευανθία Καΐρη, Κυριάκο Ντελόπουλου, Ειρήνη Δάμπαση, για την οργάνωση αυτού του επιστημονικού συμποσίου. Συμπόσιο που ανέδειξε και δικαίωσε το πατριωτικό, παιδαγωγικό, μεταφραστικό, συγγραφικό έργο της Ευανθίας Καίρη (1799- 8/8/1866). Της εξ αποστάσεως «μαθήτριας» του Κοραή και πρωτοπόρας γυναίκας του ελληνικού διαφωτισμού και των προεπαναστατικών και μετεπαναστατικών ελληνικών Γραμμάτων. Μια γυναίκα, που αφιέρωσε τη ζωή της για την πραγματοποίηση του οράματος του Ρήγα Φεραίου για μόρφωση όλου του λαού, ανδρών και γυναικών, αλλά και του Κοραή (υπήρξε δάσκαλος του Θεόφιλου), ο οποίος αλληλογραφούσε με τη νεαρή Ευανθία, της προμήθευε και της υποδείκνυε γαλλόφωνα βιβλία, ενθάρρυνε τη μεταφραστική εργασία της και καθοδηγούσε την προσπάθειά της για τη διαφώτιση και μόρφωση, ιδιαίτερα των γυναικών.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εντούτοις, μόνο τυπική δεν είναι μια άλλη διαδικασία. Αυτή της εξερεύνησης των αιματηρών γεγονότων της Γένοβας με σχεδόν αποκλειστική ευθύνη της αστυνομίας, όχι γιατί η ιταλική κυβέρνηση δε θα το ήθελε, αλλά γιατί τα ίδια τα γεγονότα είναι τόσο εξόφθαλμα που δεν μπορούν καν να αποκρυφτούν. Οπως π.χ., η έφοδος της αστυνομίας στο Κέντρο Τύπου του Κοινωνικού Φόρουμ της Γένοβας με την καταστροφή και κατάσχεση αποδεικτικού υλικού, που κατέγραφε όχι μόνο τις ωμότητες και την αγριότητα των αστυνομικών οργάνων αλλά και τις προβοκάτσιες. Προβοκάτσιες που ενορχήστρωσαν και έφεραν εις πέρας, προκειμένου να δημιουργηθούν επεισόδια που θα επέτρεπαν και θα νομιμοποιούσαν τη σχεδιασμένη εκ των προτέρων επιχείρηση καταστολής, ακόμη και εξόντωσης των διαδηλωτών.

Και εάν η υπόλοιπη «Ευρώπη», εκδηλώνει τον αποτροπιασμό της για τη δολοφονική στάση της ιταλικής αστυνομίας, είναι μόνο και μόνο για να θολώσει τα νερά και να φανεί πιο διαλλακτική και ίσως να διασωθεί από την οργή και την κατακραυγή που ξεχειλίζει από τη μία άκρη της Ευρώπης ως την άλλη. Εξάλλου, η «Ευρώπη», δηλαδή η ΕΕ, είναι στην ουσία ο ηθικός αυτουργός καθώς ο Σκατζιόλα απλά εφάρμοσε - ίσως με περισσότερη θέρμη ως νεόκοπος - αυτά που αποφάσισαν οι υπουργοί Εσωτερικών της ΕΕ.