Μα, πού πήγανε άραγε οι αναλύσεις ότι «οδηγηθήκαμε σε κρίση γιατί καταναλώναμε περισσότερα απ' ό,τι παράγαμε», ότι «οι μισθοί κατακρεουργήθηκαν και η ανεργία εκτοξεύτηκε εξαιτίας του νεοφιλελευθερισμού, των μερκελιστών και των κυβερνήσεων που μας έβαλαν στα μνημόνια»; Οπως αποδεικνύεται και από τα λεγόμενα του προέδρου των βιομηχάνων, τέτοιου είδους κάλπικες και αποπροσανατολιστικές «αναλύσεις» για τα αίτια της κρίσης προσφέρονται για «λαϊκή κατανάλωση», όχι όμως και για τα φόρουμ της αστικής τάξης: Εκεί λένε χωρίς περιστροφές (έστω και με τις δικές τους ορολογίες) ότι η καπιταλιστική κρίση βαθαίνει όσο το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο λιμνάζει, όσο μένει ανεκμετάλλευτο γιατί δεν μπορεί να επενδυθεί με το ανάλογο κέρδος, οπότε και συμπιέζονται οι μισθοί και ανεβαίνει η ανεργία.

Για να παραφράσουμε τη γνωστή λαϊκή ρήση ...«μεταξύ ...καπιταλιστών ειλικρίνεια»!

Και τι προτείνει ο ΣΕΒ για την έξοδο του κεφαλαίου από την κρίση; Αφενός, την αποφασιστική ενίσχυση των επενδύσεων των «βιώσιμων» εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων με κρατικά και κυρίως ευρωενωσιακά κονδύλια: «Ας μην ξεχνάμε», λέει ο Θ. Φέσσας, συνεχίζοντας το ...ρεσιτάλ ειλικρίνειας, «ότι εθνικοί πόροι για επενδύσεις δεν υπάρχουν. Για αυτό δεν περισσεύει κανένα ευρώ από τα κοινοτικά ταμεία και ειδικότερα το νέο ΕΣΠΑ. Είναι μονόδρομος να επενδύσουμε κάθε ευρώ σε βιώσιμες επενδύσεις, αναδιαρθρώσεις και εκσυγχρονισμό των επιχειρήσεων με δυνατότητες».

Αφετέρου, προτείνει την ενίσχυση της «παραγωγικότητας» με βάση 4 πυλώνες: «Λειτουργική ευελιξία, καινοτόμα συστήματα οργάνωσης, οργάνωση εργασίας και σχέσεις με το εξωτερικό περιβάλλον (συνεργασία με πελάτες και προμηθευτές)». Δηλαδή, βασικό ζητούμενο για το κεφάλαιο και στην επόμενη φάση είναι η «ευελιξία» στη λειτουργία του, το πώς θα έχει παντελώς λυμένα τα χέρια του, ώστε να προσαρμόζεται στις ανάγκες διασφάλισης της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητάς του.

Ετσι εξηγούνται, λοιπόν, πολλά. Και το γιατί η συγκυβέρνηση διατηρεί τον πυρήνα του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου: Εκεί θα πατήσει η ευελιξία του κεφαλαίου.

Και το για ποιο λόγο παζαρεύει η συγκυβέρνηση με τους δανειστές: Για τα «πακέτα στήριξης» για το κεφάλαιο, από τα οποία «δεν περισσεύει κανένα ευρώ»...

Οι δηλώσεις του υπουργού Επικρατείας για την Καταπολέμηση της Διαφθοράς, Π. Νικολούδη, την Παρασκευή στη Βουλή, για τη «λίστα Λαγκάρντ» είναι αποκαλυπτικές της κοροϊδίας του ΣΥΡΙΖΑ προεκλογικά και μετεκλογικά. Τι είπε; Οτι «ο έλεγχος είναι εξαιρετικά δύσκολος δεδομένου ότι η Ελβετία θεωρεί ότι τα στοιχεία (σ.σ. που περιέχονται στη λίστα) έφυγαν με παράνομο τρόπο και δεν δίνει στοιχεία. Το να επιχειρήσει κάποιος φορολογικό έλεγχο στηριζόμενος μόνο στη λίστα Λαγκάρντ είναι περίπου βέβαιο ότι θα καταλήξει σε λανθασμένα συμπεράσματα γιατί είναι σα να βλέπει το δέντρο και να μη βλέπει το δάσος»!

Θυμίζουμε απλά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κάνει ευαγγέλιο τη διερεύνηση της «λίστας Λαγκάρντ» ακόμα και πριν από λίγες μέρες, παραμυθιάζοντας τον κόσμο ότι θα γίνουν αποκαλύψεις. Τώρα, τι λέει; Ούτε λίγο ούτε πολύ ότι «λίστα Λαγκάρντ τέλος»...

«Ο,τι κινείται, εκτελείται». Κάπως έτσι μοιάζει να λειτουργεί η συγκυβέρνηση, που μέχρι τώρα έχει βάλει χέρι στα ταμειακά διαθέσιμα ΟΑΕΔ, ΟΠΕΚΕΠΕ, Περιφέρειας Αττικής, νοσοκομείων, άλλων δημόσιων οργανισμών. Τα χρήματα αυτά έχουν κατατεθεί σε λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδας και τα στερούνται εργαζόμενοι, άνεργοι, φτωχοί αγρότες, κάτοικοι που πλημμυρίζουν με την πρώτη βροχή. Το θέμα που προέκυψε προχτές σχετικά με τα κονδύλια του ΕΣΠΑ που έχουν δοθεί στις Περιφέρειες για έργα και που η Γενική Γραμματεία Εσόδων ζήτησε να τα πάρει πίσω μέχρι τις 19 Απρίλη, είναι ένα ακόμα κομμάτι του συγκεκριμένου παζλ. Αν και η συγκεκριμένη απόφαση πάρθηκε πίσω, η ουσία δεν αλλάζει. Και η ουσία είναι ότι η συγκυβέρνηση έχει εξαπολύσει ένα εκτεταμένο κυνηγητό ρευστού από παντού.

Την Πέμπτη το πρωί, έξω απ' το υπουργείο Υγείας, επικρατούσε συνωστισμός των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης - κυρίως των τηλεοπτικών - για την κάλυψη της έλευσης του πρωθυπουργού, Αλ. Τσίπρα. Και όλα τα μέσα - έντυπα και ηλεκτρονικά - παρουσίασαν, το καθένα απ' τη σκοπιά του, τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού.

Ομως, δύο ώρες μετά τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στο υπουργείο Υγείας έγινε πανελλαδική συγκέντρωση εργαζομένων απ' τα δημόσια νοσοκομεία και στη συνέχεια συνάντηση με τον υπουργό Υγείας, Παναγιώτη Κουρουμπλή. Η αίθουσα τελετών, όπου έγιναν οι εξαγγελίες, αυτή τη φορά ξεχείλισε από την οργή και την αγανάκτηση των εργαζομένων για την κατάρρευση των δημόσιων νοσοκομείων, την υπερεντατικοποίηση στη δουλειά και τις απλήρωτες εφημερίες, τα νυχτερινά και τις αργίες.

Εκεί, σ' αυτή τη δεύτερη συνάντηση, ήταν παρόντες μόνο ο «Ριζοσπάστης» και το πόρταλ «902.gr», και τα οποία είχαν εκτενή κάλυψη της συνάντησης καθώς και των απαντήσεων που (δεν) έδωσε ο Π. Κουρουμπλής. Για να ξέρουν και οι εργαζόμενοι ποιοι είναι - και θα είναι - πάντα κοντά τους...

1822 Αρχίζουν οι φοβερές σφαγές της Χίου από τους Τούρκους.

1918 Αποβιβάζονται στο Βλαδιβοστόκ ιαπωνικά και αγγλικά στρατεύματα, με στόχο την κατάπνιξη της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης. Στην ιμπεριαλιστική επέμβαση κατά της Επανάστασης έλαβαν μέρος συνολικά 16 χώρες, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα.

1945 Συνήλθε η 11η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ για να εξετάσει τη δράση του Κόμματος την περίοδο της Κατοχής και της Αντίστασης και να καθορίσει τα νέα του καθήκοντα. Αναγνωρίστηκαν απαράδεκτες υποχωρήσεις και λάθη στο Λίβανο και την Καζέρτα, όπως και ότι δεν υπήρξε σαφής αντίληψη για το ρόλο των Εγγλέζων στη σύγκρουση. Ωστόσο, η Ολομέλεια δεν μπόρεσε να επαναπροσδιορίσει τη στρατηγική του Κόμματος σε επαναστατική γραμμή, επιμένοντας στη λογική της ομαλής δημοκρατικής εξέλιξης. Μεταξύ άλλων, η 11η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ καταδίκασε τη στάση του Αρη Βελουχιώτη (παραβίαση της αρχής του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού, διαφωνία και αυτονόμηση από τη συλλογική δράση επί των αποφάσεων του Κόμματος) και τον διέγραψε από μέλος του ΚΚΕ. Ο Αρης Βελουχιώτης αποκαταστάθηκε πολιτικά με απόφαση της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης στις 16/7/2011 («Δοκίμιο Ιστορίας Β' Τόμος, 1949 - 1968», σελ. 609-610, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή»).

1951 Οι Αμερικανοί πολίτες Τζούλιους και Εθελ Ρόζενμπεργκ, θύματα του μακαρθισμού στις ΗΠΑ, καταδικάζονται σε θάνατο με την κατηγορία ότι πουλούσαν «ατομικά μυστικά» στη Σοβιετική Ενωση. Εκτελέστηκαν στις 19/6/1953 στην ηλεκτρική καρέκλα.

1956 Με άρθρο της σύνταξής της η εφημερίδα «Λαϊκή Ημερησία» του Πεκίνου έκρινε θετικά τις αποφάσεις του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ (για το ρόλο του Στάλιν, τη στρατηγική του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος απέναντι στον ιμπεριαλισμό κ.ά.). Λίγα χρόνια αργότερα θα άλλαζε στάση.

1959 Δημοτικές και κοινοτικές εκλογές στην Ελλάδα.

1960 Αρχίζει στο Διαρκές Στρατοδικείο της Αθήνας η δίκη 12 στελεχών του ΚΚΕ με την κατηγορία της «κατασκοπείας». Στο τυποποιημένο κατηγορητήριο αναφερόταν πως οι κατηγορούμενοι «εισήλθον εις την Ελλάδα εκ χωρών του παραπετάσματος με σκοπόν την διενέργειαν κατασκοπείας διά λογαριασμόν ξένης δυνάμεως». Οι Ρούλα Κουκούλου, Αύρα Παρτσαλίδου, Κώστας Φιλίνης, Γιώργης Ερυθριάδης, Ελλη Ερυθριάδου και Κώστας Τριανταφύλλου καταδικάζονται σε ισόβια μια βδομάδα αργότερα.

1961 Οι πολιτικοί κρατούμενοι των φυλακών Αβέρωφ και οι εξόριστοι του Αϊ-Στράτη προχωρούν σε 24ωρη αποχή από το συσσίτιο σε διαμαρτυρία για την κακοποίηση συγγενών τους στο υπουργείο Δικαιοσύνης.