Πέμπτη 5 Μάρτη 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Στο σημερινό τετρασέλιδο του «Ριζοσπάστη» «Εργαζόμενοι και Λαϊκή Συμμαχία», μπορείτε να διαβάσετε:

-- Αποκαλυπτικό ρεπορτάζ: Μπαράζ δικών σε βάρος ναυτεργατών.

-- Αρθρο: Αντιπαράθεση με τον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό. Πείρα από τη δουλειά των ταξικών δυνάμεων στην Κρήτη.

-- Αφιερωμένο στην Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας το Δελτίο της ΟΓΕ.

-- Συνέντευξη με τον Γιάννη Κιούση, αντιπρόεδρο του ΔΣ του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ και μέλος της Γραμματείας Αστικών Συγκοινωνιών του ΠΑΜΕ.

-- Ιστορικό: Η μεγάλη απεργία στη χαρτοβιομηχανία ΜΕΛ της Θεσσαλονίκης, που κράτησε 78 μέρες.

Στήνουν 15 δίκες ναυτεργατών μέχρι τέλος Ιούνη!

Μπαράζ διώξεων ενάντια στο δικαίωμα στην απεργία. Δικάζονται ακόμα και ολόκληρα πληρώματα πλοίων

Απανωτές είναι οι συνδικαλιστικές διώξεις και οι δίκες σε βάρος των ναυτεργατών, με κατηγορητήρια που χτυπούν ευθέως το δικαίωμα στους αγώνες και ιδιαίτερα στην απεργία. Ολόκληρα πληρώματα σέρνονται στο εδώλιο, επειδή συμμετείχαν σε πανεργατικές - πανελλαδικές κινητοποιήσεις, ενώ ήταν επιστρατευμένοι. Μάλιστα, με βάση την πολιτική επιστράτευση δικάζεται ακόμα και το πλήρωμα πλοίου επειδή συμμετείχε στην απεργία της εργατικής Πρωτομαγιάς!

Από τα μέχρι τώρα στοιχεία, οι δίκες που έχουν προγραμματιστεί για το αμέσως επόμενο διάστημα είναι οι εξής:

  • Στις 17 Μάρτη, στο πολυμελές Πρωτοδικείο Πειραιά, εκδικάζεται η αγωγή της ναυτιλιακής εταιρείας «Trans World SRL» ενάντια στα ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» και την ΠΝΟ για τις απεργιακές κινητοποιήσεις των ναυτεργατών στα επιβατηγά, οχηματατωγά πλοία ROPAX 1 και 2 τον Ιούνη του 2011. Με τις κινητοποιήσεις αυτές οι ναυτεργάτες αγωνίζονταν ενάντια στη μείωση των οργανικών συνθέσεων και στη μαύρη ανασφάλιστη εργασία που ήθελε να εφαρμόσει η εταιρεία.
  • Στις 18 Μάρτη, στο μονομελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά, δικάζεται ολόκληρο το πλήρωμα του επιβατηγού - οχηματαγωγού πλοίου «SUPERFERRY II» επειδή συμμετείχε σε πανεργατική, πανελλαδική απεργία στις 16 Απρίλη 2013, ενώ ήταν επιστρατευμένοι. Είναι η δεύτερη δίκη που στήνεται σε βάρος αυτού του πληρώματος σε διάστημα λιγότερο του μήνα. Στις 26 Φλεβάρη το πλήρωμα είχε συρθεί ξανά στα δικαστήρια με την ίδια βαριά κατηγορία. Το γεγονός ότι τότε αθωώθηκε, όπως δείχνει η νέα δίκη, δεν σημαίνει ότι λύθηκε και το πρόβλημα.
  • Την ίδια μέρα, δηλαδή στις 18 Μάρτη, σε άλλη αίθουσα των δικαστηρίων Πειραιά θα δικάζονται το προεδρείο της ΠΕΜΕΝ, ο πρώην πρόεδρος του «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ» και ο γραμματέας της ΠΝΟ με τη «κατηγορία» ότι με τη συμμετοχή τους σε απεργιακή κινητοποίηση στις 23 Φλεβάρη 2011 «παρεμπόδισαν την εκτέλεση προγραμματισμένων δρομολογίων των επιβατηγών - οχηματαγωγών πλοίων από τον Κεντρικό Λιμένα Πειραιά». Οι διώξεις αφορούν πανεργατική, πανελλαδική απεργία, που είχε κηρυχτεί από τη ΓΣΕΕ.
  • Στις 27 Μάρτη, δικάζεται το πλήρωμα και του επιβατηγού - οχηματαγωγού πλοίου «ΘΕΟΛΟΓΟΣ Π», επειδή συμμετείχε στην απεργία της Πρωτομαγιάς του 2013, ενώ ήταν σε καθεστώς πολιτικής επιστράτευσης.
  • Στο μονομελές Πρωτοδικείο Πάτρας στις 4 Μάρτη δικάζεται ο πρόεδρος του τοπικού ναυτεργατικού σωματείου με χαλκευμένες κατηγορίες της παρακώλυσης συγκοινωνιών και παράνομης βίας, επειδή πρωτοστάτησε στην οργάνωση ναυτεργατικής απεργίας.
«Σφαγή» στο πορθμείο Καβάλας - Θάσου

Από παλιότερη κινητοποίηση των ναυτεργατών
Από παλιότερη κινητοποίηση των ναυτεργατών
Εκεί που γίνεται πραγματικά «σφαγή», είναι σε βάρος των ναυτεργατών του πορθμείου Καβάλας - Θάσου.

  • Στις 2 Μάρτη, στο μονομελές Πλημμελειοδικείο Θάσου, θα δικαστούν 20 άτομα, συνδικαλιστές και εργαζόμενοι της στεριάς, για τη συμμετοχή και περιφρούρηση της πανελλαδικής, πανεργατικής 48ωρης απεργίας στις 6 και 7 του 2012.
  • Στις 23 Μάρτη στο μονομελές Πλημμελειοδικείο Θάσου θα δικαστούν 33 άτομα, συνδικαλιστές ναυτεργάτες και εργαζόμενοι της στεριάς για τις πανελλαδικές απεργίες σε όλες τις κατηγορίες πλοίων της ΠΝΟ στις 31 Γενάρη 2013, 1η Φλεβάρη 2013 και 5 Φλεβάρη 2013.
  • Την ίδια μέρα, 23 Μάρτη, στο ίδιο δικαστήριο θα δικαστούν άλλοι τρεις συνδικαλιστές των ναυτεργατών για τη συμμετοχή και περιφρούρηση της πανελλαδικής απεργίας της ΠΝΟ στις 3 Απρίλη του 2013.
  • Στις 27 Μάρτη, στο τριμελές Πλημμελειοδικείο της Καβάλας θα δικαστούν 23 άτομα, ναυτεργάτες και εργαζόμενοι της στεριάς που τους συμπαραστάθηκαν, για τη συμμετοχή τους στην πανελλαδική, πανεργατική απεργία της ΓΣΕΕ στις 11 Μάρτη 2010. Να σημειωθεί ότι πρωτόδικα καταδικάστηκαν 20 από τους 23, σε φυλάκιση 8 μηνών. Στις 27 Μάρτη εκδικάζεται η έφεση που κατέθεσαν.
  • Στις 4 Μάη, στο μονομελές Πλημμελειοδικείο Θάσου δικάζονται 27 άτομα, ναυτεργάτες και εργαζόμενοι της στεριάς, μετά από μήνυση της ναυτιλιακής εταιρείας ΑΝΕΘ για τη συμμετοχή τους στη 48ωρη πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 21 και 22 Απρίλη 2010.
  • Την ίδια μέρα, 4 Μάη στο μονομελές Πλημμελειοδικείο Θάσου δικάζονται 24 άτομα, συνδικαλιστές και εργαζόμενοι της στεριάς, για τη συμμετοχή και περιφρούρηση της απεργίας από 18 έως 22 Οκτώβρη 2011 που περιφρούρησαν την πανελλαδική απεργία της ΠΝΟ.
  • Και πάλι στις 4 Μάη στο ίδιο δικαστήριο θα καθίσουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου 29 άτομα ναυτεργάτες και εργαζόμενοι της στεριάς για την ίδια απεργία, δηλαδή 18 με 22 Οκτώβρη 2011.
  • Επίσης, στις 4 Μάη στο μονομελές Πλημμελειοδικείο Θάσου θα δικαστούν 16 άτομα, συνδικαλιστές ναυτεργάτες και εργαζόμενοι της στεριάς για τη συμμετοχή και περιφρούρηση της 48ωρης πανεργατικής, πανελλαδικής απεργίας στις 19 και 20 Μάρτη 2012.
  • Στις 28 Μάη καλούνται σε απολογία από το λιμεναρχείο του Πρίνου συνδικαλιστές των σωματείων του πορθμείου για την πανελλαδική απεργία της ΠΝΟ στις 2 Απρίλη 2014.
  • Στις 22 Ιούνη στο μονομελές Πλημμελειοδικείο Θάσου θα δικαστούν 12 άτομα, συνδικαλιστές ναυτεργάτες και εργαζόμενοι της στεριάς για τη συμμετοχή και περιφρούρηση της πανελλαδικής απεργίας της ΠΝΟ.
Απομονωμένα τα νησιά - απλήρωτα τα πληρώματα

Η κυβέρνηση σηκώνει ψηλά τα χέρια και καλύπτει τις ακτοπλοϊκές εταιρείες

Συνεχίζεται με ευθύνη και της νέας συγκυβέρνησης η απομόνωση μιας σειράς νησιών του Αιγαίου και η μη καταβολή δεδουλευμένων για εκατοντάδες ναυτεργάτες, την ώρα που οι επιδοτήσεις στους εφοπλιστές ρέουν απρόσκοπτα για τις λεγόμενες «άγονες γραμμές». Μάλιστα, στο δίκαιο αίτημα των ναυτεργατών να πληρωθούν τα δεδουλευμένα και όλα τα νησιά να έχουν καράβι, ο αναπληρωτής υπουργός Ναυτιλίας, Θ. Δρίτσας, απάντησε προχτές ότι «δεν υπάρχει πλήρης λύση»!

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ΝΕΛ. Εχει ακινητοποιήσει και τα 12 πλοία της χωρίς να λογοδοτεί πουθενά. Οι ναυτεργάτες των πληρωμάτων είναι απλήρωτοι για 6 με 7 μήνες. Νησιά όπως Ικαρία, Φούρνοι, Σάμος, Λήμνος Αϊ - Στράτης και άλλα, εξυπηρετούνται με ένα και μόνο πλοίο. Μάλιστα, οι Φούρνοι και ο Αϊ - Στράτης εξυπηρετούνται εδώ και καιρό μόνο με καΐκια!

Το μέτρο που πήρε το υπουργείο απέναντι στη ΝΕΛ, για όλη αυτήν την κατάσταση ήταν το εξής: «Την προηγούμενη εβδομάδα καταβλήθηκε στην εταιρεία οφειλόμενο ποσό Δεκεμβρίου ύψους 287.000 ευρώ μετά τις υπέρ Δημοσίου κρατήσεις», προκειμένου από τα χρήματα αυτά να πληρώσει και τα πληρώματα. Βέβαια, όπως ομολογεί το ίδιο το υπουργείο, «η εταιρεία, όμως, απέδωσε στους εργαζομένους σχεδόν το ήμισυ»...

Προχτές, έγινε η τρίτη κατά σειρά συνάντηση του Θ. Δρίτσα με τους ναυτεργάτες της ΝΕΛ, οι οποίοι απαίτησαν να πάρουν τα λεφτά τους και να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη συγκοινωνιακή σύνδεση των νησιών. Σύμφωνα με δελτίο Τύπου του υπουργείου «ο αναπληρωτής υπουργός (...) τόνισε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα τεράστιο αδιέξοδο και σε ένα εξαιρετικά δυσεπίλυτο πρόβλημα, που οξύνθηκε μέσα στην τελευταία τετραετία. Ενημέρωσε ότι σήμερα πράγματι δεν έχει πλήρη λύση. Αυτό είναι αδύνατο. Εχει όμως δρομολογήσει πρωτοβουλίες με τη βάσιμη προσδοκία ότι αυτές στο αμέσως επόμενο διάστημα θα φέρουν αποτελέσματα»!

Δηλαδή, καλύπτει πλήρως την εταιρεία, αλλά και την αιτία που οι ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες έφτασαν σε αυτό το σημείο. Δηλαδή, τον κανονισμό 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την άρση του καμποτάζ, που μετέτρεψε τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες σε ξέφραγο αμπέλι, ενισχύοντας την κερδοφορία των εφοπλιστών. Ο κανονισμός είναι νόμος του κράτους με τον 2932/2001 της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Σε ανακοίνωση που εξέδωσαν τα ταξικά ναυτεργατικά σωματεία ΠΕΜΕΝ, «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», ΠΕΕΜΑΓΕΝ σημειώνουν: «Τέρμα πια η κοροϊδία εφοπλιστών και κυβέρνησης, να πληρωθούν τώρα οι ναυτεργάτες. Καμία ανοχή, καμία επανάπαυση. Επιβάλλεται επαγρύπνηση, ετοιμότητα από όλους τους ναυτεργάτες, να διεκδικήσουμε με πολύμορφους αγώνες τα δικαιώματά μας».

Αρνείται τη μονιμοποίηση συμβασιούχων η κυβέρνηση

Η συγκυβέρνηση δεν θα μονιμοποιήσει ούτε τους συμβασιούχους που θεωρούνται ότι καλύπτουν τις λεγόμενες «πάγιες και διαρκείς ανάγκες» και επιπλέον θα προσβάλει όσες δικαστικές αποφάσεις βγαίνουν υπέρ τους. Αυτά διαμήνυσε ο αναπληρωτής υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Γ. Κατρούγκαλος, στη συνάντηση που είχε με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Ιδιωτικού Δικαίου στο Δημόσιο (ΠΟΕΙΔΔ, μέλη της είναι οι συμβασιούχοι αορίστου και ορισμένου χρόνου στο Δημόσιο).

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της ΠΟΕΙΔΔ, η Ομοσπονδία έθεσε στον υπουργό το αίτημα για τακτοποίηση αυτών των συμβασιούχων «που βρίσκονταν εργασιακά και πολιτικά όμηροι των προηγούμενων κυβερνήσεων». Η απάντηση του Γ. Κατρούγκαλου ήταν ότι «δεν υπάρχουν τα περιθώρια νομοθετικής ρύθμισης για την τακτοποίηση των συμβασιούχων, που καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες».

Ακόμα, η ΠΟΕΙΔΔ ζήτησε να γίνονται σεβαστές οι δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν τους συμβασιούχους και το κράτος να μην προσβάλει ακόμα και θετικές εφετειακές αποφάσεις. Ο υπουργός «απάντησε ότι στο θέμα προσβολής θετικών αποφάσεων είναι υποχρέωση του κράτους να ασκεί τα ένδικα μέσα και να εξαντλεί τα περιθώρια του νόμου». Εξαίρεσε μόνο τις αποφάσεις που αφορούν σε υποθέσεις πριν το 2001.

Ο ίδιος, όπως αναφέρει η ΠΟΕΙΔΔ, αρνήθηκε ακόμα και την καταβολή του ανθυγιεινού επιδόματος «λέγοντας ότι ναι μεν έχουμε δίκιο και είναι απόλυτα άδικη η μη καταβολή του ανθυγιεινού επιδόματος, ωστόσο η οικονομική συγκυρία δεν επιτρέπει να αποκατασταθεί αυτή η στρεβλότητα». Θυμίζουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, από το 2003 και μετά, είχε κάνει σημαία του το κουτσουρεμένο αίτημα για μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων που καλύπτουν «πάγιες και διαρκείς» ανάγκες, διαφημίζοντας μάλιστα σαν «φιλεργατική» σχετική Οδηγία της ΕΕ.

Νέα αυξημένα καθήκοντα στη δουλειά των συνδικάτων

Από παλιότερη κινητοποίηση του ΠΑΜΕ

Icon

Από παλιότερη κινητοποίηση του ΠΑΜΕ
Οπως προειδοποιούσαμε προεκλογικά, ο πραγματικός αντίπαλος είναι εδώ, παρά την κυβερνητική εναλλαγή. Πέρα από την προπαγάνδα της κυβέρνησης, που προσπαθεί να αποσπάσει ανοχή από τους εργαζόμενους και να καλλιεργήσει κλίμα αναμονής, την ίδια δουλειά κάνει και ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, που τώρα εμφανίζεται με νέο προσωπείο.

Στο Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου, όπου μέχρι χτες πλειοψηφούσε η ΠΑΣΚΕ και σήμερα ο πρόεδρός του εκλέχτηκε βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ, η πρώτη ανακοίνωση της διοίκησης ήταν να συμμετέχουν όλοι στα δήθεν «αυθόρμητα» και «ακομμάτιστα» συλλαλητήρια για τη στήριξη της κυβέρνησης. Χύνουν στις εργατικές - λαϊκές συνειδήσεις το δηλητήριο της εργασιακής ειρήνης και των αυταπατών ότι η νέα κυβέρνηση θα αλλάξει την κατάσταση και ότι θα πρέπει η εργατική τάξη να συμβιβαστεί με τα ψίχουλα και την εξαθλίωση.

Η εμπειρία, που αποκτήσαμε από τη δράση μας για το πανελλαδικό συλλαλητήριο της 1ης Νοέμβρη στην Αθήνα, είναι παρακαταθήκη και πρέπει ακόμη καλύτερα να αξιοποιηθεί, ξεπερνώντας αδυναμίες που έχουν τα σωματεία και οι τοπικές Γραμματείες του ΠΑΜΕ. Στην Κρήτη, το προηγούμενο διάστημα ήρθαμε σε επαφή με πολλά ΔΣ σωματείων, όπου πλειοψηφούν άλλες δυνάμεις, κύρια της ΠΑΣΚΕ.

Αποκτήθηκε μια καλή επαφή και έγινε συζήτηση πάνω στο πλαίσιο πάλης του ΠΑΜΕ. Σπάσαμε τη λάθος πρακτική να μην προσπαθούμε να ανοίξουμε τη δουλειά εκεί που δεν πλειοψηφούμε ή εκεί που δεν έχουμε καθόλου δυνάμεις. Τα αποτελέσματα φάνηκαν και στις αποφάσεις συμμετοχής στην κινητοποίηση της 1ης Νοέμβρη. Οπως αποδείχτηκε, πολλοί συνδικαλιστές που είναι σε σωματεία και εκλέγονται με την ΠΑΣΚΕ είναι πρόθυμοι να συζητήσουν πάνω στο πλαίσιο πάλης, να καταλάβουν τι είναι το ΠΑΜΕ. Σε άλλες περιπτώσεις, ο μόνος που ελέγχεται από την ΠΑΣΚΕ είναι ο πρόεδρος και τα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ είναι δεκτικά στη συζήτηση με τις ταξικές δυνάμεις.

Εδώ είναι σημαντικό να τονιστεί ο ρόλος της κάθε Ομοσπονδίας, που οι καλοπροαίρετοι συνδικαλιστές την βλέπουν σαν «θεσμό». Ειδικά αυτές όπου έχουμε την πλειοψηφία, μπορούν να αποτελέσουν «κλειδί» για την καλύτερη επαφή των ταξικών δυνάμεων με τα κατά τόπους σωματεία και μέσα από εκεί να ξεμπλοκάρεται ένας κόσμος από την επιρροή του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού. Αυτό αποδείχτηκε τόσο στα Χανιά, όσο και στο Ηράκλειο, σε κλάδους όπως το Φάρμακο, όπου με αφορμή το πανελλαδικό συλλαλητήριο, υπήρξαν συνδικαλιστές που άνοιξαν δίαυλο επικοινωνίας με το ΠΑΜΕ.

Μετράμε βήματα όπου παρεμβαίνουμε

Σε όλα τα σωματεία που συζητήσαμε, υπήρχε η αναγνώριση του ΠΑΜΕ και των σωματείων που συσπειρώνει, σαν δυνάμεις που δρουν ταξικά και με συνέπεια.

Το πιο σημαντικό τώρα, είναι να δούμε πώς θα συνεχίσουμε τη δράση αυτή με νέες πρωτοβουλίες πάνω στα μέτωπα που έχουμε ήδη συζητήσει. Για παράδειγμα, στο συνδικάτο Οικοδόμων Ηρακλείου, με απόφαση του ΔΣ και ύστερα από την επικαιροποίηση του σχεδίου δράσης για τον κλάδο, αποφασίστηκε να γίνει κοινή συνεδρίαση με τα ΔΣ του σωματείου χειριστών, των εργαζομένων στις εταιρείες μπετόν, του σωματείου οδηγών φορτηγών και ενός επιχειρησιακού δομικής εταιρείας, για την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, αλλά και για την ανεργία στον κλάδο των κατασκευών.

Αυτό προέκυψε μέσα από την επαφή που κρατήσαμε με αυτά τα σωματεία, μετά τη δίμηνη καμπάνια, αλλά και με τη συζήτηση με τους συνδικαλιστές, όχι μόνο με τους προέδρους, για το ότι κάτι πρέπει να γίνει και ότι δεν πρέπει να δείξουμε αναμονή. Εκτός από το συνδικάτο οικοδόμων, στα άλλα τέσσερα σωματεία δεν έχουμε ούτε ψηφοδέλτια.

Βέβαια, ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός δεν παρακολουθεί με σταυρωμένα χέρια τη δική μας προσπάθεια. Για παράδειγμα, βλέποντας τη δυναμική που αναπτύσσεται, η πλειοψηφία του ΕΚΗ ανέδειξε στη θέση του αντιπρόεδρου του Εργατικού Κέντρου τον πρόεδρο των χειριστών, που είναι από τα μεγάλα σωματεία. Ωστόσο, η δική μας επαφή με τα άλλα μέλη του ΔΣ των χειριστών τους δυσκολεύει.

Κάτι άλλο που μας έρχεται, είναι ότι δεν έχει περάσει τόσο το κλίμα της αναμονής σε χώρους που έχουμε σταθερή παρέμβαση. Αυτό οφείλεται στη δράση μας, που πρέπει να εντείνουμε το επόμενο διάστημα, αξιοποιώντας οξυμένα ζητήματα στους χώρους εργασίας.

Για παράδειγμα, στα σκάμματα της Αρχαιολογίας παραμένουν απλήρωτοι οι συμβασιούχοι εργάτες. Με τη βοήθεια του Συνδικάτου Οικοδόμων ξεκίνησαν επίσχεση εργασίας και έκαναν παράσταση διαμαρτυρίας σε αρμόδιους φορείς. Υπάρχει έδαφος για νέες εγγραφές στο Συνδικάτο, παρά τα «λόγια» που προσπάθησαν να βάλουν στους εργαζόμενους κάποιοι αρχαιολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, με το επιχείρημα ότι «πρέπει να περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει με τη νέα κυβέρνηση».

Σοβαρό μέτωπο οι αρχαιρεσίες

Οι πρωτοβουλίες για σταθερή επαφή με τους συναδέλφους στο Συνδικάτο, για όλα τα ζητήματα που τους απασχολούν, βοηθάει στο να συσπειρώνεται νέος κόσμος. Στο Συνδικάτο Οικοδόμων καλούμε ανά τακτά διαστήματα τις Σωματειακές Επιτροπές, τους νέους συναδέλφους, κάνουμε προβολές βίντεο που αφορούν τον κλάδο, την εργατική τάξη και συζητάμε για το ρόλο του Συνδικάτου, του ΠΑΜΕ, τη θέση του εργάτη στην ταξική πάλη.

Ενα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εκδήλωση που έκανε η Γραμματεία Ηρακλείου του ΠΑΜΕ στις σχολές του ΟΑΕΔ για τα ναρκωτικά και την 1η Μάη, τον περασμένο χρόνο και η οποία ακόμη συζητιέται από τους σπουδαστές. Η εκδήλωση μας άνοιξε δρόμο στην επαφή ακόμη και με τους καθηγητές, που αναγνωρίζουν το ΠΑΜΕ και μας διευκολύνουν στην επαφή με τους σπουδαστές. Συνδικαλιστές των ωρομίσθιων συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ, ενώ οι σπουδαστές έφτιαξαν και ομάδα ποδοσφαίρου για να παίξουν μπάλα με το Συνδικάτο. Φαίνεται, δηλαδή, ότι υπάρχουν πολλές δυνατότητες, αρκεί να μη δρούμε καμπανιακά.

Το επόμενο διάστημα, χρειάζεται πιο επιτακτικά να δούμε το ζήτημα των αρχαιρεσιών. Η εμπειρία δείχνει ότι όπου ανοίγουμε σταθερά τη δράση μας και όχι ένα μήνα πριν τις αρχαιρεσίες, έχουμε αποτέλεσμα. Οπως για παράδειγμα στα Χανιά, στο σωματείο των Ιδιωτικών Υπαλλήλων, που διπλασιάσαμε τις ψήφους μας. Εκεί, οι δυνάμεις μας βοήθησαν να μπουν στη δράση συνάδελφοι από χώρους που είχαμε παρέμβαση, όπως οι απολυμένοι από τα «Σπρίντερ», που μπήκαν μπροστά στη μάχη για τη μαζικοποίηση του σωματείου και την ενίσχυση των δυνάμεων του ΠΑΜΕ.

Αλλο παράδειγμα είναι το σωματείο των εργαζομένων στο νοσοκομείο Ρεθύμνου, όπου πήραμε την πλειοψηφία από την «Αυτόνομη Παρέμβαση», μετά από συνεχή διαπάλη πάνω στο πλαίσιο πάλης και το ρόλο που πρέπει να παίζει ένα σωματείο.

Μεγάλη πληγή είναι τα σωματεία - «σφραγίδες». Στο Ηράκλειο ανακαλύψαμε δύο σωματεία που εμφάνιζαν το ένα 150 ψηφίσαντες και το άλλο 200, αλλά στην πραγματικότητα έφτασαν στην κάλπη μόλις 20 και 26 εργαζόμενοι, αντίστοιχα. Εδώ θέλει χρέωση σε κάθε συνδικαλιστή που έχει στην ευθύνη του σωματεία και κλάδους, ενώ βοηθάει να παίρνουμε και τις καταστάσεις ψηφισάντων από τα Πρωτοδικεία.

Το επόμενο διάστημα, θα αναδειχτούν σίγουρα δυσκολίες, αλλά και μεγάλες δυνατότητες. Αυτές θα πρέπει να αξιοποιήσουμε, δουλεύοντας ακόμα καλύτερα με τις κατευθύνσεις της πρόσφατης συνεδρίασης της Πανελλαδικής Συντονιστικής Επιτροπής του ΠΑΜΕ. Εχουμε την εμπειρία και θα τα καταφέρουμε να μετρήσουμε θετικά βήματα σε όλους τους δείκτες της ανασύνταξης.


Γάννης ΓΩΝΙΑΝΑΚΗΣ
Πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Ηρακλείου και μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ

Κάλεσμα για ενίσχυση της ΕΣΚ ΟΤΕ

Συνεχίζονται σήμερα και ολοκληρώνονται αύριο οι αρχαιρεσίες στο μεγαλύτερο αριθμητικά σωματείο του Ομίλου ΟΤΕ, στην Πανελλήνια Ενωση Τεχνικών (ΠΕΤ ΟΤΕ), σε όλη την Ελλάδα. Η ΕΣΚ ΟΤΕ (συσπειρώνεται στο ΠΑΜΕ) καλεί σε ενίσχυση του ψηφοδελτίου της και σε καταδίκη του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού. Οπως υπογραμμίζει, «είναι επιτακτική ανάγκη η αλλαγή πορείας του Σωματείου. Θα επιδράσει καθοριστικά και στην αλλαγή πορείας της ΟΜΕ ΟΤΕ, ώστε να ανταποκριθεί: Στην ανάγκη ενιαίας οργάνωσης των εργαζομένων σε όλο τον όμιλο. Στην απόκρουση των επιδιώξεων της εργοδοσίας. Στη διαμόρφωση αγωνιστικού πλαισίου ικανοποίησης των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων με βάση: την πλήρη και σταθερή εργασία - ενιαία ΣΣΕ - ενιαίο κανονισμό εργασίας - 5ήμερο, 7ωρο, 35ωρο».

Παλεύουμε για ισχυρό ταξικό πόλο στις αστικές συγκοινωνίες

Συνέντευξη με τον Γιάννη Κιούση, αντιπρόεδρο στο ΔΣ του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ και μέλος της Γραμματείας Αστικών Συγκοινωνιών του ΠΑΜΕ

Σήμερα, ο «Ριζοσπάστης» συζητά με τον Γιάννη Κιούση, αντιπρόεδρο στο ΔΣ του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ και μέλος της Γραμματείας Αστικών Συγκοινωνιών του ΠΑΜΕ. Αν και η συνέντευξη έγινε με αφορμή τις αρχαιρεσίες του Συνδικάτου που διεξάγονται σε λίγες μέρες, η κουβέντα επεκτάθηκε στις γενικότερες πολιτικές εξελίξεις και στα προβλήματα που ταλανίζουν τις αστικές συγκοινωνίες σε βάρος των εργαζομένων και του λαού.

***

-- Στις 18 και 19 Μάρτη γίνονται οι εκλογές στο Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΑΣΑ για την ανάδειξη νέας διοίκησης. Από πολλές πλευρές διακινείται η άποψη ότι το τοπίο έχει αλλάξει και είναι πιο ευνοϊκό για τους εργαζόμενους, λόγω της αλλαγής στην κυβέρνηση. Πώς κρίνετε αυτήν την εκτίμηση;

-- Πράγματι, οι εκλογές του Συνδικάτου γίνονται σε μια νέα πολιτική «ατμόσφαιρα», που βεβαίως επιδρά στο συνδικαλιστικό κίνημα και στον κλάδο μας. Ομως, δε θεωρούμε ότι η νέα συγκυβέρνηση μπορεί να αλλάξει τα πράγματα υπέρ του λαού. Αυτό φαίνεται καθαρά και από τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης με την ΕΕ, το ΔΝΤ, την ΕΚΤ. Συμφώνησαν πρακτικά και ουσιαστικά στην επέκταση του μνημονίου - όπως κι αν το ονομάζουν τώρα -, στη συνέχιση των αντιλαϊκών πολιτικών, όπως περικοπές στον προϋπολογισμό και για τις συγκοινωνίες. Επίσης, δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για προσλήψεις, διατηρούνται νόμοι που έχουν χτυπήσει μισθούς και δικαιώματα κ.ά.

Ο Γιάννης Κιούσης
Ο Γιάννης Κιούσης
Αυτές είναι οι πραγματικές συνθήκες μέσα στις οποίες γίνονται οι εκλογές. Για εμάς, για τις δυνάμεις που συσπειρωνόμαστε στο ΠΑΜΕ, κεντρικό σύνθημα είναι «κανένας εφησυχασμός, καμιά αναμονή, καμιά ανοχή». Προειδοποιήσαμε, βεβαίως, και πριν από τις βουλευτικές εκλογές τους εργαζόμενους «να κρατάνε μικρό καλάθι», αλλά από ό,τι φαίνεται τώρα, δεν υπάρχει καν «μικρο καλάθι»! Με αυτήν τη λογική κατεβαίνουμε στις αρχαιρεσίες του Συνδικάτου...

-- Αυτή η διαχρονική πολιτική, τι επιπτώσεις έχει στον κλάδο σας και στο επιβατικό κοινό, που στη συντριπτική του πλειοψηφία είναι από τα λαϊκά στρώματα;

-- Πρώτα - πρώτα να πάρουμε το στόλο των οχημάτων, που από 2.100 λεωφορεία, με το ζόρι βγάζει σήμερα 1.100 - 1.200 λεωφορεία. Αλλα είναι παροπλισμένα, άλλα τα έχουν για ανταλλακτικά και άλλα «είναι τελειωμένα». Δεν υπάρχει καμιά πρόβλεψη για αγορά νέων οχημάτων και ιδιαίτερα αρνητικό είναι το γεγονός ότι δεν προβλέπεται η διάθεση κρατικού χρήματος για την επισκευή οχημάτων που μπορούν να επισκευαστούν.

Αυτό το ζούνε καθημερινά οι εργαζόμενοι, είτε γιατί δεν έχουν αξιόπιστο λεωφορείο να βγάλουν στο δρομολόγιο, είτε γιατί δεν έχουν καν λεωφορείο. Οι τεχνίτες κάνουν πατέντες και με φιλότιμο προσπαθούν να διορθώσουν όσο μπορούν τις βλάβες που παρουσιάζονται. Μία από τις συνέπειες αυτής της κατάστασης είναι η εντατικοποίηση της εργασίας, καθώς πρέπει να εκτελούνται περισσότερα δρομολόγια με λιγότερα οχήματα.

Από την άλλη, αυτές οι σοβαρές ελλείψεις εκφράζονται για το επιβατικό κοινό με πολύωρες αναμονές στις στάσεις. Καταλαβαίνετε ότι τα προβλήματα αφορούν και στους εργαζόμενους και στο λαό.

-- Με τα εισιτήρια τι γίνεται;

-- Η μείωση της τιμής του εισιτηρίου από το 1,40 στο 1,20 δεν ανακούφισε επί της ουσίας τα λαϊκά στρώματα, γιατί μειώθηκε ο χρόνος χρήσης του από τα 90 στα 70 λεπτά της ώρας και καταργήθηκε η δυνατότητα που είχε ο επιβάτης να ανανεώσει την ισχύ του λίγο πριν λήξει, ενώ βρισκόταν μέσα στο λεωφορείο. Ετσι, με δεδομένο ότι υπάρχουν διαδρομές που ξεπερνούν αυτό το χρονικό όριο, υπάρχει κόσμος που αναγκάζεται πια να αγοράσει και δεύτερο εισιτήριο.

Ηδη έχει δρομολογηθεί η ανάθεση σε ιδιώτη της έκδοσης, διακίνησης και προφανώς ο έλεγχος του λεγόμενου «έξυπνου» ή ηλεκτρονικού εισιτηρίου. Σύμφωνα με τις εξαγγελίες της προηγούμενης συγκυβέρνησης, τις οποίες δεν αμφισβητεί η σημερινή, μέχρι το 2016 θα μπει σε εφαρμογή. Μέσα του κρύβεται η διαζωνική τιμή εισιτηρίου. Δηλαδή, η τιμή του θα συναρτάται με την απόσταση που θα διανύει ένας επιβάτης. Από εκεί και πέρα, θα είναι πολύ πιο εύκολο να περνάνε αυξήσεις στα εισιτήρια.

Εμείς, σαν ΠΑΜΕ στις Αστικές Συγκοινωνίες, μαζί με άλλους μαζικούς φορείς του κινήματος, διεκδικούμε αιτήματα όπως δωρεάν μετακίνηση για τους ανέργους, φοιτητές, σπουδαστές, ΑμΕΑ, χαμηλοσυνταξιούχους, μείωση της τιμής του εισιτηρίου κατά 50% για όλους. Αυτά είναι μέτρα για άμεση και πραγματική ανακούφιση του λαού, για τον κόσμο που υποφέρει, ιδιαίτερα μετά τα μέτρα που πάρθηκαν την περίοδο της κρίσης.

Ομως, στις εξαγγελίες της η κυβέρνηση μιλά γενικόλογα, χωρίς να αναλαμβάνει συγκεκριμένες δεσμεύσεις. Πριν από λίγες μέρες, η Γραμματεία Αστικών Συγκοινωνιών του ΠΑΜΕ, Επιτροπές Ανέργων και άλλοι φορείς, κάναμε παρέμβαση για τα ζητήματα αυτά. Ομως, συναντηθήκαμε με τον γενικό γραμματέα που είχε τοποθετηθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση και δήλωσε αναρμόδιος! Είναι και αυτό μια ένδειξη του πόσο ενδιαφέρεται η σημερινή κυβέρνηση για τα προβλήματα στις συγκοινωνίες.

-- Περιγράψατε προηγουμένως την κατάσταση στον κλάδο. Πώς στέκονται οι παρατάξεις του χώρου απέναντι στις εξελίξεις;

-- Υπάρχουν παρατάξεις που παίρνουν τη σκυτάλη από την κυβερνητική πολιτική - τη χτεσινή και τη σημερινή - για να την «περπατήσουν» μέσα στον κλάδο μας. Αυτές οι παρατάξεις είναι η ΠΑΣΚΕ και η ΔΑΚΕ, που το προηγούμενο διάστημα περάσανε στη συνείδηση του κόσμου την «ήπια προσαρμογή», το «ενιαίο μισθολόγιο» και έχουν τεράστιες ευθύνες για αυτό.

Από την άλλη, έχουμε τη δημιουργία νέων σχημάτων - όπως το ΜΕΤΑ - στη λογική της νέας «αριστερής» κυβέρνησης, που βάζουν στόχους πολύ κάτω από τον πήχη της αναπλήρωσης των απωλειών που είχαμε την περίοδο της κρίσης. Βεβαίως, ούτε λόγος να γίνεται για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών, τόσο των εργαζόμενων στις συγκοινωνίες, όσο και του επιβατικού κοινού.

Προσπαθούν να διαμορφώσουν τον νέο εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό, με στόχο να παγιδεύσουν τους εργαζόμενους και να τους μετατρέψουν σε χειροκροτητές της αντιλαϊκής πολιτικής. Θέλουν να μάθει ο κόσμος να ζει με τους μειωμένους μισθούς. Να ζει με την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, ένα ζήτημα που δεν το ακουμπάει κανένας. Λόγω της κατάργησης των ΒΑΕ για τους νέους εργαζόμενους, το όριο συνταξιοδότησης πήγε από τα 55 έως 58 έτη στα 62, με προοπτική τα 67!

Πέρα από αυτές τις δυνάμεις, υπάρχουν παρατάξεις που καλλιεργούν το συντεχνιασμό, με βάση την ειδικότητα, βάζοντας τορπίλη στην ίδια την ύπαρξη του Συνδικάτου. Εμείς την ενότητα την εννοούμε όχι απλά στο πρόβλημα, αλλά στα κριτήρια με τα οποία διαμορφώνονται οι διεκδικήσεις και τους στόχους που παλεύει το κίνημα.

-- Ποιο συγκεκριμένο πλαίσιο αιτημάτων προβάλλουν οι ταξικές δυνάμεις στον κλάδο;

-- Το δικό μας πλαίσιο ξεκινά από την αρχή ότι δεν πρέπει οι εργαζόμενοι να συμβιβαστούμε με τα ψίχουλα που μας πετάνε, να μάθουμε να ζούμε με αυτά. Στις άμεσες διεκδικήσεις προτάσσουμε την επαναφορά των απωλειών στα επίπεδα του 2009. Αυτό έχει να κάνει με το μισθολόγιο, με την επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού, με το συνταξιοδοτικό, με την υγιεινή και ασφάλεια κ.λπ. Θέτουμε, επίσης, ζητήματα όπως το ωράριο (7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο), η κατάργηση της «κατσαρής» (σπαστή) βάρδιας, που συνδέεται άμεσα με το αίτημα για προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Ακόμα, παλεύουμε για τη μείωση του χρόνου των διαδρομών, που επίσης προϋποθέτει προσλήψεις και τη χρήση περισσότερων οχημάτων.

-- Ποιο κάλεσμα απευθύνει η παράταξη της ΔΑΣ ΟΑΣΑ μπροστά στις εκλογές;

-- Καλούμε τους εργαζόμενους να ισχυροποιήσουν και με την ψήφο τους τον ταξικό πόλο, το ψηφοδέλτιο της ΔΑΣ, που στηρίζεται από το ΠΑΜΕ. Οι εργαζόμενοι που αγανακτούν, που αντιλαμβάνονται το ρόλο του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού, εργαζόμενοι τίμιοι που σέβονται τη δράση του ΠΑΜΕ, της ΔΑΣ στο χώρο, που εκτιμούν τους αγώνες μας, ανεξάρτητα αν συμφωνούν σε όλα μαζί μας, να σκεφτούν καλά τη στάση που θα κρατήσουν και στις αρχαιρεσίες και στο κίνημα.

Σε αντιπαράθεση με τις άλλες συνδικαλιστικές δυνάμεις, προχωρήσαμε με τις Επιτροπές Αμαξοστασίων, που έχουμε συγκροτήσει, σε δύο, τρεις και πέντε τοπικές γενικές συνελεύσεις, με στόχο να ενημερωθούν οι εργαζόμενοι για τις εξελίξεις, να αναλάβουν οι ίδιοι την ευθύνη για την οργάνωση του αγώνα. Συζητάμε με τους εργαζόμενους την ανάγκη να κατανοηθεί ότι η αντιμετώπιση των προβλημάτων δεν μπορεί να είναι ατομική, και πως το ρουσφέτι δεν είναι λύση, για όσους το βλέπουν σαν τέτοιο.

Τον τελευταίο καιρό, η συγκυβέρνηση και συνδικαλιστικές παρατάξεις όπως το ΜΕΤΑ αναφέρονται συχνά στη λέξη «αξιοπρέπεια». Για εμάς αξιοπρέπεια σημαίνει μεροκάματο σταθερό, μισθός που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας, ζωή με ελεύθερο χρόνο.

Για να γίνει αυτό χρειάζεται αλλαγή στους συσχετισμούς. Είτε παλιοί, είτε νέοι κυβερνητικοί συνδικαλιστές δεν θέλουν και δεν μπορούν με τη γραμμή που υπηρετούν να αλλάξουν τίποτα σε όφελος των εργαζομένων. Το ξαναλέμε: Απαιτείται να δυναμώσει ο ταξικός πόλος, να δυναμώσει η ΔΑΣ και να αναπτυχθεί κοινή δράση με τους εργαζόμενους των άλλων μέσων και όλων των κλάδων, αλλά και με τους ανέργους, τους συνταξιούχους, το λαό που πλήττεται από αυτήν την πολιτική.

Τέτοια συνδικάτα χρειάζονται οι εργάτες για την αναχαίτιση της αντιλαϊκής επίθεσης, για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, σε κατεύθυνση που να υπηρετεί τα δικά τους συμφέροντα και όχι των εργοδοτών.

Η απεργία στη χαρτοβιομηχανία ΜΕΛ που κράτησε 78 μέρες

Ο «Ριζοσπάστης» συνεχίζει την αναφορά σε μεγάλους εργατικούς αγώνες στα πρώτα χρόνια της λεγόμενης «μεταπολίτευσης»

Στις 21/11/1975 ο «Ριζοσπάστης» αναγγέλλει τη νίκη των απεργών της ΜΕΛ και συναδέλφων τους σε άλλες επιχειρήσεις
Στις 21/11/1975 ο «Ριζοσπάστης» αναγγέλλει τη νίκη των απεργών της ΜΕΛ και συναδέλφων τους σε άλλες επιχειρήσεις
Συνεχίζοντας την αναφορά σε μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις που έγιναν τα πρώτα χρόνια της λεγόμενης «μεταπολίτευσης», σήμερα παρουσιάζουμε την απεργία που έγινε στη βιομηχανία χαρτιού ΜΕΛ στη Θεσσαλονίκη, στους τελευταίους μήνες του 1975. Οπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης, προκύπτουν χρήσιμα συμπεράσματα για το διαχρονικό ρόλο του κράτους στο πλευρό της εργοδοσίας, για τις αντιαπεργιακές μεθοδεύσεις, αλλά και τη δύναμη που έχει η οργανωμένη πάλη να σκορπάει κάθε προσπάθεια υπονόμευσης.

Η απεργία των 400 εργατών και υπαλλήλων της βιομηχανίας χαρτιού ΜΕΛ στη Θεσσαλονίκη, ξεκίνησε στη 1 Σεπτέμβρη 1975, με αίτημα την αύξηση των αποδοχών 20% - 40% και την καταβολή επιδόματος ανθυγιεινής εργασίας 15%. Η απεργία κράτησε 78 μέρες.

Λίγους μήνες πριν, είχε δημιουργηθεί επιχειρησιακό σωματείο. Τον Ιούλη που έγιναν οι αρχαιρεσίες, η εργοδοσία απέλυσε τον αντιπρόεδρο της προσωρινής διοικούσας επιτροπής, τον γενικό γραμματέα και τέσσερα ιδρυτικά μέλη του σωματείου. Οι εργαζόμενοι αντέδρασαν με κινητοποιήσεις, ζητώντας την επαναπρόσληψή τους και προβάλλοντας άλλα αιτήματα, για τους μισθούς και το ωράριο. Γύρισαν στη δουλειά τους σχεδόν ένα μήνα μετά.

Οι συνθήκες δουλειάς είναι αυτές που οδήγησαν στην απεργία του Σεπτέμβρη. Τα μεροκάματα ήταν χαμηλά, οι Συλλογικές Συμβάσεις δεν εφαρμόζονταν με διάφορα τεχνάσματα. Αντρες και γυναίκες δούλευαν μέσα στη σκόνη, στη μούχλα και την υγρασία. Η εργοδοσία δεν έδινε το επίδομα ανθυγιεινής εργασίας, το οποίο είχε καθιερωθεί στον κλάδο από το Σεπτέμβρη του 1974.

Η επιχείρηση σε ανακοίνωσή της χαρακτήρισε αυθαίρετα την απεργία παράνομη. Το απόγευμα της 16ης Σεπτέμβρη μεγάλη αστυνομική δύναμη έφθασε στην πύλη του εργοστασίου. Οταν οι απεργοί αποδοκίμασαν πέντε απεργοσπάστες, ο επικεφαλής της χωροφυλακής τους απείλησε ότι «αύριο θα φέρει χίλιους χωροφύλακες». Τη μέρα εκείνη επισκέφθηκε τους απεργούς αντιπροσωπεία του ΚΚΕ και κατέθεσε το συμβολικό ποσό των 2.000 δραχμών για τη στήριξη του αγώνα τους.

Αντοχή και ταξική αλληλεγγύη

Την Κυριακή, 17 Σεπτέμβρη, στήθηκαν εκδηλώσεις έξω από το εργοστάσιο. Μεταξύ άλλων το Θεατρικό Εργαστήρι της Θεσσαλονίκης παρουσίασε αποσπάσματα από το έργο «Απεργία» και το καλλιτεχνικό συγκρότημα της ΚΝΕ Θεσσαλονίκης τραγούδησε τραγούδια εργατικών αγώνων. Λίγο πριν τη γιορτή επισκέφθηκε τους απεργούς η Μ. Γιάννου, βουλευτής του ΚΚΕ.

Οταν οι εργάτες συμπληρώνουν 24 μέρες απεργίας, η εργοδοσία έκανε ακόμα εννιά απολύσεις και άσκησε πιέσεις για να τερματιστεί η κινητοποίηση, χωρίς αποτέλεσμα.

Στα τέλη Σεπτέμβρη, ένα Σάββατο απόγευμα όπου στο εργοστάσιο υπήρχαν 80 άτομα απεργιακή περιφρούρηση, κατέφθασε ένας λόχος 60 χωροφυλάκων με κράνη και γκλομπς. Η εταιρεία προσπάθησε να φυγαδεύσει δύο φορτηγά με προϊόντα της. Η περιφρούρηση ξάπλωσε στην είσοδο, ενώ άρχισαν να καταφθάνουν απεργοί μαζί με τις οικογένειές τους, ακυρώνοντας τις απεργοσπαστικές προσπάθειες.

Στις αρχές Οκτώβρη το Σωματείο κατήγγειλε ότι «άγνωστοι» συνέχιζαν να απειλούν από το τηλέφωνο μέλη της διοίκησης. Απειλητικά τηλεφωνήματα γίνονταν και σε εκπροσώπους άλλων σωματείων που συμπαραστέκονταν στον αγώνα τους. Στις 6 Οκτώβρη η εργοδοσία έκανε ακόμα 30 απολύσεις. Οι απεργοί πρόσθεσαν τα νέα αιτήματα: Επαναπρόσληψη των απολυμένων, απομάκρυνση του προσωπάρχη. Στα μέσα Οκτώβρη η εργοδοσία προσέφυγε στα δικαστήρια κατά του προέδρου και του γενικού γραμματέα του σωματείου, επιδιώκοντας να τους απολύσει.

Στις 30 Οκτώβρη οι απεργοί κατέβηκαν στην Αθήνα, κάνοντας συγκέντρωση στη Βουλή. Οπως κατήγγειλαν κατά την κάθοδό τους, αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες τούς σταμάτησαν στο δρόμο 12 φορές με διάφορα προσχήματα. Ακόμα, στην κινητοποίησή τους ορισμένοι συμπαραστάτες πήγαν να δημιουργήσουν σύγχυση με διάφορα συνθήματα...

Απεργοί της ΜΕΛ παρέμειναν στην Αθήνα και προχώρησαν σε κοινές κινητοποιήσεις με τους εργάτες της χαρτοποιίας ΕΓΛ της Πάτρας που επίσης είχαν έρθει στην Αθήνα.

Η απεργία σταμάτησε στις 20 Νοέμβρη. Οι εργάτες πέτυχαν αύξηση 20% για όσους είχαν υπηρεσία κάτω από δύο χρόνια και 26% για όσους είχαν υπηρεσία πάνω από δύο χρόνια. Ακόμα, αύξηση στους μισθούς των υπαλλήλων κατά 1.100 δραχμές στους μισθούς μέχρι 8.000, 800 δραχμές στους μισθούς των 10.000 και 600 δραχμές στους μισθούς άνω των 10.000 δραχμών. Καταβολή των ημερομισθίων και μισθών της απεργίας, επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων, να εξεταστεί από επιτροπή το θέμα του ανθυγιεινού επιδόματος και άλλα επιμέρους αιτήματα.

Εκθεση εντύπων στο Επιμορφωτικό Κέντρο «Χαρίλαος Φλωράκης»

Φύλλο της «Μαχήτριας», που ήταν Οργανο της Πανελλαδικής Δημοκρατικής Ενωσης Γυναικών
Φύλλο της «Μαχήτριας», που ήταν Οργανο της Πανελλαδικής Δημοκρατικής Ενωσης Γυναικών
Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας, το Επιμορφωτικό Κέντρο (Βιβλιοθήκη - Αρχείο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ) «Χαρίλαος Φλωράκης» (ΕΚΧΦ) διοργανώνει έκθεση με πρωτοσέλιδα εντύπων που αφορούν στους διαχρονικούς αγώνες για την ισοτιμία της γυναίκας. Στις προθήκες του ΕΚΧΦ παρουσιάζονται πρωτοσέλιδα εφημερίδων και εξώφυλλα από μπροσούρες και βιβλία αφιερωμένα στους αγώνες για την ισοτιμία της γυναίκας, ακόμα και σε πολύ δύσκολες αλλά κορυφαίες περιόδους της ελληνικής ιστορίας (μεταξική δικτατορία, φασιστική Κατοχή, εμφύλιος, κ.λπ.). Τα εν λόγω έντυπα και πληθώρα άλλων παρόμοιων βρίσκονται σε ηλεκτρονική μορφή στο Αρχείο του ΕΚΧΦ και είναι προσβάσιμα σε κάθε ενδιαφερόμενο. Η έκθεση θα είναι ανοιχτή στο κοινό από τις 6 έως τις 13 Μάρτη, τις μέρες και ώρες λειτουργίας του ΕΚΧΦ (Δευτέρα - Παρασκευή 9 π.μ. έως 5 μ.μ.). Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να επικοινωνούν νωρίτερα με το Κέντρο στο τηλέφωνο 210.6851.129. (Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα www.ekxf.gr).

Αφιερωμένο στην 8η Μάρτη το Δελτίο της ΟΓΕ

Το εξώφυλλο του τεύχους
Το εξώφυλλο του τεύχους
Αφιερωμένο στην 8η Μάρτη, Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας, είναι το πρώτο τεύχος του Δελτίου της ΟΓΕ για το 2015, που κυκλοφόρησε τις προηγούμενες μέρες. Το σύνθημα με το οποίο τιμά η ΟΓΕ τη φετινή 8η Μάρτη, βρίσκεται στο εξώφυλλό του: «Διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει και μας στερούν ΕΕ και κυβερνήσεις».

«Το μήνυμά μας πρέπει να φτάσει πλατιά στις γυναίκες του καθημερινού μόχθου, στις γειτονιές, στις σχολές, στους χώρους δουλειάς. Κριτήριό μας είναι οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες και οι δυνατότητες να ικανοποιηθούν αυτές, με βάση την ανάπτυξη της τεχνολογίας, της επιστήμης, του φυσικού και παραγόμενου πλούτου», αναφέρει σε σχετικό άρθρο η πρόεδρος της ΟΓΕ, Μαιρήνη Στεφανίδη.

Στην επέτειο της 8ης Μάρτη είναι αφιερωμένες και οι σελίδες του Πολιτισμού, με μια σύντομη ιστορική αναδρομή σε αυτή, αλλά και σε άλλους απεργιακούς αγώνες εργατριών και στη χώρα μας, στηριγμένη σε λογοτεχνικά κείμενα.

Ανάμεσα σε άλλα, το τεύχος περιλαμβάνει επίσης άρθρα για την Υγεία, το μητρικό θηλασμό, το δικαίωμα των γυναικών στη συνταξιοδότηση και την επίθεση που αυτό δέχεται. Επίσης, δημοσιεύεται μέρος των εισηγήσεων που έγιναν στην Ημερίδα για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας που οργάνωσε η ΟΓΕ τον περασμένο Δεκέμβρη.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ