Για πρόσωπα βεβαίως κάνει λόγο και ο ΣΥΡΙΖΑ, ανάγοντας τη μάχη των τοπικών εκλογών σε κεντρικό πολιτικό ζήτημα, με επιδίωξη την ισχυροποίησή του για να αναδειχτεί σε κυβέρνηση. Γράφει η χτεσινή «Αυγή»: «Τα πρόσωπα, νέα και άφθαρτα, ως έκφραση και αιχμή των κοινωνικών και πολιτικών συλλογικοτήτων που οργανώνουν το ρεύμα δημοκρατικής ανατροπής, ανήκουν σε ολόκληρο το φάσμα των δημοκρατικών αντιμνημονιακών δυνάμεων». Αλήθεια αυτά τα «νέα και άφθαρτα πρόσωπα» θα εφαρμόσουν πολιτική διαφορετική απ' αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ; Την πολιτική ενίσχυσης της «υγιούς επιχειρηματικότητας», δηλαδή των μεγαλοεπιχειρηματιών, την πολιτική της ΕΕ και της Ευρωζώνης για τις περιφέρειες και τους δήμους που ενισχύουν την καπιταλιστική ανάπτυξη, που επιλέγουν και πραγματοποιούν έργα υποδομής με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος, σε όλους τους τομείς της οικονομίας (Βιομηχανία, Τουρισμός, Εμπόριο κ.λπ.,). Την πολιτική υπονόμευσης των εργατικών διεκδικήσεων, αφού τα συνδικαλιστικά του στελέχη υπογράφουν Συμβάσεις με μεγάλες μειώσεις μισθών, κάνουν τα χατίρια της εργοδοσίας, όπως η Ομοσπονδία Ιατρικών Επισκεπτών, που συμφώνησε με τους φαρμακοβιομήχανους στη μετατροπή του επικουρικού ταμείου των φαρμακοϋπαλλήλων σε επαγγελματικό κ.λπ. Την πολιτική διαχείρισης της εξαθλίωσης με τα διάφορα δίκτυα κοινωνικών ιατρείων, φαρμακείων, που μαθαίνουν τους εργαζόμενους να ζουν με μειωμένες απαιτήσεις...

«Οι βαρονίες, η αριστοκρατία, οι γαλαζοαίματοι της εξουσίας, οι μόνιμοι επιβήτορες του κράτους, οι αντιπρόσωποι του παλιού και οι εκπρόσωποι της φθοράς τελειώνουν». Αυτά είπε, ανάμεσα σε άλλα, ο Αλ. Τσίπρας στην ομιλία του στην ΚΠΕ του ΣΥΡΙΖΑ για τη ΝΔ. Η ΝΔ δεν είναι κόμμα του κεφαλαίου, των αστών, των μεγαλοεπιχειρηματιών αλλά βαρονίες, γαλαζοαίματοι, επιβήτορες και ως τέτοιοι είναι αντιπρόσωποι του παλιού. Και ποιος φέρνει το «νέο»; Ο ΣΥΡΙΖΑ, που διεκδικεί τη διαχείριση αυτού του ίδιου αστικού κράτους ως κυβέρνηση και έχει στόχους στο ίδιο στρατηγικό πλαίσιο με την κυβέρνηση: Καπιταλιστική ανάκαμψη, ΕΕ, διαχείριση της φτώχειας. Πονηρό! Πίσω από τα «παχιά λόγια» και τους πομπώδεις αρνητικούς χαρακτηρισμούς, που χρησιμοποιεί ως πολιτική αντιπαράθεση, κρύβει το ταξικό αντιλαϊκό περιεχόμενο της πολιτικής της κυβέρνησης αλλά και το ταξικό περιεχόμενο της δικής του πολιτικής διαχείρισης. Ο λαός να το συνειδητοποιήσει. Καταδίκη στην κυβέρνηση, καμιά εμπιστοσύνη στον ΣΥΡΙΖΑ. Οργάνωση της δικής του αντιπολίτευσης, της δικής του συμμαχίας για αντιμονοπωλιακή, αντικαπιταλιστική αντεπίθεση με ισχυρό ΚΚΕ.

«(...)γνωρίζουμε ποια είναι τα όρια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με τον συγκεκριμένο συσχετισμό δύναμης, και της πρωτοβουλίας που έχει παρθεί για την σύνταξη μιας έκθεσης από την Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων (...) Το κρίσιμο ερώτημα, όμως, είναι πού θα καταλήξει τελικά το κείμενο της έκθεσης και κατά πόσον τα συμπεράσματά του είναι αντίστοιχα των συμπερασμάτων που έχει βγάλει ο ελληνικός λαός, οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι, από την εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών». Αυτά αναφέρει, ανάμεσα σε άλλα, ο Ν. Χουντής ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ για την περιβόητη επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου για τον έλεγχο της τρόικας. Είναι η επιτροπή που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εκ των προτέρων εκτιμήσει ότι καταδικάζει την τρόικα και την πολιτική των μνημονίων. Τώρα «τα γυρίζει», μιλώντας για «όρια της πρωτοβουλίας» και αναρωτιέται πού θα καταλήξει η επιτροπή. Την «πάτησε» κοινώς; Η ουσία δεν είναι αυτή, αλλά η τακτική του ΣΥΡΙΖΑ να παρασύρει το λαό σε λογικές ότι μπορεί να γίνει ο λύκος πρόβατο, ότι δηλαδή μέσω των ευρωενωσιακών θεσμών μπορεί να αλλάξουν Ευρωζώνη και ΕΕ επί το φιλολαϊκότερον. Μονόδρομος για το λαό η αποδέσμευση από την ΕΕ με εργατική - λαϊκή εξουσία.

1669 Ο Μολιέρος παρουσιάζει επίσημα τη θεατρική κωμωδία «Ταρτούφος», με τεράστια επιτυχία.

1930 Εκδίδεται το Προεδρικό Διάταγμα με το οποίο οι Ελληνίδες αποκτούν δικαίωμα ψήφου στις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές. Θα πρέπει να περάσουν ακόμα 14 χρόνια, έως τον Απρίλη του 1944, ωσότου οι γυναίκες αποκτήσουν από το ΕΑΜ το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι (εκλογές για την ανάδειξη του Εθνικού Συμβουλίου στην Ελεύθερη Ελλάδα).

1940 Ενώ ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος έχει ήδη αρχίσει, το Ανώτατο Πολεμικό Συμβούλιο της Αγγλίας και της Γαλλίας αποφασίζει την αποστολή εκστρατευτικού Σώματος στη Φινλανδία με σκοπό να πάρει μέρος στον πόλεμο εναντίον της Σοβιετικής Ενωσης.

1942 Ιδρύεται το ΕΑΜ Νέων με κύριο κορμό την ΟΚΝΕ (Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας) και τις οργανώσεις «Φιλική Εταιρεία Νέων» και «Λεύτερη Νέα».

1948 Τμήματα του Αρχηγείου Ρούμελης του ΔΣΕ διεισδύουν στην Πάρνηθα σε απόσταση μόλις 20 χλμ. από την Αθήνα.

1960 Οι ΗΠΑ απορρίπτουν την πρόταση για σύναψη συμφώνου μη επίθεσης μεταξύ ΝΑΤΟ και Συμφώνου της Βαρσοβίας.

1966 Ενας νεκρός, πενήντα τραυματίες και πέντε χιλιάδες άστεγοι από ισχυρό σεισμό στην Ευρυτανία.

1968 Συνέρχεται η ιστορική 12η Πλατιά Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (5 - 15/2/1968). Η εσωκομματική διαπάλη κορυφώνεται. Νίκη επί της δεξιάς αναθεωρητικής ομάδας Παρτσαλίδη - Ζωγράφου - Δημητρίου, η οποία προχωρά σε διάσπαση, ιδρύοντας αργότερα το «ΚΚΕ εσωτερικού».

1971 Πεθαίνει ο Ούγγρος κομμουνιστής Ματίας Ράκοσι, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς, Γενικός Γραμματέας του Κόμματος των Ούγγρων Εργαζομένων (1945 - 1956) και πρωθυπουργός της Ουγγαρίας (1952 - 1953).

1973 Πραγματοποιείται συγκέντρωση 500 φοιτητών στο προαύλιο της Ανωτάτης Εμπορικής Σχολής (ΑΣΟΕΕ) σ' ένδειξη αλληλεγγύης προς τους 12 συναδέλφους τους που κλήθηκαν σε απολογία από το Πειθαρχικό Συμβούλιο της σχολής για τη συμμετοχή τους στις διεξαγόμενες κινητοποιήσεις κατά του Καταστατικού Χάρτη της χούντας για την Παιδεία. Σημειώθηκαν μικροσυμπλοκές με την Αστυνομία.

1983 Ανακοινώνονται τα στοιχεία της απογραφής του 1981, βάσει των οποίων ο πληθυσμός της Ελλάδας ανέρχεται σε 9.740.411 άτομα.