Κυριακή 5 Δεκέμβρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
«Μπλόκο» στην ιδεολογική τρομοκρατία

Γρηγοριάδης Κώστας

Με τη τρομοκρατία του «λουκέτου» βρίσκονται αντιμέτωποι σε κάθε βήμα τους οι εργαζόμενοι. «Αν οι εργαζόμενοι δε δείξουν υπευθυνότητα ο ΟΣΕ θα κλείσει», δηλώνει ωμά ο Δ. Ρέππας. Την ίδια απειλή επισείουν στους εργαζόμενους της Αγροτικής Τράπεζας, «ή αποδέχεστε το νέο άγριο πετσόκομμα στους μισθούς και τα σχέδια ιδιωτικοποίησης ή η ΑΤΕ θα κλείσει». Το ίδιο τροπάρι σε όλο το δημόσιο τομέα: «ή δέχεστε περικοπές σε μισθούς και συντάξεις ή πάμε για χρεοκοπία και μπαίνει λουκέτο». Ευθυγραμμισμένη και η τρομοκρατία των εργοδοτών και του ΣΕΒ στον ιδιωτικό τομέα: «ή δέχεστε να αποφασίζει ο εργοδότης τα ωράρια εργασίας και τους μισθούς πείνας ή η επιχείρηση κλείνει»... Είναι ολοφάνερος ο στόχος αυτής της διαρκούς ιδεολογικής τρομοκρατίας: να υποχρεώσουν τους εργαζόμενους να δεχθούν τη σφαγή των δικαιωμάτων τους και να σκύβουν συνεχώς το κεφάλι. Δεν πρέπει να τους περάσει όμως. Οι εργαζόμενοι χρειάζεται να χειραφετηθούν από τα ιδεολογήματα της πλουτοκρατίας, των κομμάτων της και των αστικών ΜΜΕ. Δεν επιτρέπεται οι εργαζόμενοι να καταπίνουν αμάσητο το παραμύθι ότι τάχα «οι επιχειρήσεις υπάρχουν για να παράγουν θέσεις εργασίας», ακριβώς γιατί γνωρίζουν ότι μοναδικός σκοπός της ύπαρξής τους είναι να αβγαταίνουν τα κέρδη του ιδιοκτήτη. Οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο. Η απάντηση λοιπόν στην ιδεολογική τρομοκρατία δεν μπορεί παρά να είναι μία: να πληρώσει η πλουτοκρατία την κρίση, γιατί αυτή την προκάλεσε.

Φορο-έγκλημα διαρκείας

Ενα ακόμα ισχυρό εργαλείο αναδιανομής του πλούτου προς όφελος της πλουτοκρατίας είναι το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που φέρνει την ερχόμενη βδομάδα η κυβέρνηση. Αδίστακτα φορτώνει και άλλα βάρη στα λαϊκά νοικοκυριά, ενώ ταυτόχρονα διασφαλίζουν νέες φοροαπαλλαγές και ασυλία για το μεγάλο κεφάλαιο. Από τη μια, μειώνει τους συντελεστές φορολογίας των επιχειρήσεων στο 20% από 24% και, από την άλλη, αυξάνει ξανά τους έμμεσους, δηλαδή τους πιο αντιλαϊκούς, φόρους, όπως το ΦΠΑ και μάλιστα στα είδη πρώτης ανάγκης. Από τη μια, μειώνει κι άλλο το φόρο στα διανεμόμενα κέρδη των θυγατρικών των πολυεθνικών εταιρειών και το φόρο υπεραξίας στις μετοχές και, από την άλλη, πετσοκόβει τα επιδόματα και τις συντάξεις για τρίτεκνους και πολύτεκνους... Δε θα μπορούσε να υπάρξει πιο καθαρό «αποτύπωμα» της ταξικής πολιτικής που εφαρμόζει η κυβέρνηση και η τρόικα. Η φοροασυλία του κεφαλαίου θεωρείται αναγκαίο μέτρο για την «ανάπτυξη», ενώ συνεχής φοροεπιδρομή σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων είναι μέτρο κοινωνικής δικαιοσύνης και συμμετοχής όλων στα βάρη της κρίσης... Θα αποτελούσε ασυγχώρητη αφέλεια και ψευδαίσθηση να πιστεύουν οι εργαζόμενοι ότι πρόκειται για κάποια έκτακτα μέτρα που θα αρθούν όταν περάσει η κρίση... Αρκεί να επισημανθεί ότι οι φορολογικοί συντελεστές για τις επιχειρήσεις έχουν πέσει από το 45% τη δεκαετία του '80 στο 20% σήμερα, χαρίζοντας δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στους επιχειρηματικούς ομίλους. Μόνο με ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής θα πάρουν οι εργαζόμενοι αυτά που τους ανήκουν.

Ευρωπερικοπές για την αγροτιά

Η Κομισιόν δεν περιμένει το 2013 για να περικόψει τις αγροτικές δαπάνες. Οπως έγινε γνωστό, στον κοινοτικό προϋπολογισμό του 2011 προβλέπεται μείωση των κονδυλίων για τον αγροτικό τομέα κατά 3% σε σύγκριση με το 2010 (2,6% για τις ενισχύσεις και 5,6% για την ανάπτυξη της υπαίθρου). Η πολιτική της ΕΕ με όλους τους τρόπους οδηγεί στη φτώχεια και το ξεκλήρισμα της φτωχομεσαίας αγροτιάς, αλλά η κυβέρνηση και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου συνεχίζουν την πολιτική αποπροσανατολισμού και εξαπάτησης. Με αφορμή το τελευταίο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας της ΕΕ με θέμα την αναθεώρηση της ΚΑΠ για μετά το 2013, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης έβγαλε μια ανακοίνωση κοροϊδία δηλώνοντας πως «είναι δύσκολο να γίνει συζήτηση χωρίς να προσδιορίζονται με σαφήνεια οι πόροι» και πως «οφείλουμε να αναζητήσουμε μια δικαιότερη κατανομή». Ο Κ. Σκανδαλίδης γνωρίζει πολύ καλά τι πρόκειται να γίνει σε βάρος της αγροτιάς, αλλά οι δηλώσεις δημιουργίας εντυπώσεων, δεν αλλάζουν την πικρή πραγματικότητα. Η κατάσταση θ' αλλάξει μόνο με την οργανωμένη πάλη της αγροτιάς ενάντια στην ακολουθούμενη αντιαγροτική πολιτική. Θα αλλάξει μόνο με το μέτωπο αγώνα της αγροτιάς, της εργατιάς και των αυτοαποσχολούμενων για την απόκρουση των χειρότερων και τη δημιουργία των προϋποθέσεων για ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών υπέρ μιας αντιμονοπωλιακής κατεύθυνσης.

Χωρίς ίχνος ντροπής

«Παρά τις δυσκολίες της φετινής χρονιάς πετύχαμε πολλά στην Ειδική Αγωγή, έχουμε όμως δρόμο να διανύσουμε μπροστά μας» δήλωσε, πριν λίγες μέρες, η Ε. Χριστοφιλοπούλου σε σύσκεψη του υπουργείου Παιδείας για τον απολογισμό και τον προγραμματισμό των δράσεων στην Ειδική Αγωγή. Με νούμερα για την πρόσληψη αναπληρωτών εκπαιδευτικών στην Ειδική Αγωγή και πολλά «θα» προσπάθησε να πείσει ότι η κυβέρνηση δουλεύει πάνω στο σύνθημα «Ολοι οι μαθητές έχουν το ίδιο δικαίωμα στη γνώση».

Τα «αληθινά» νούμερα, όμως, δεν αφήνουν περιθώρια για λαϊκισμό και αποκαλύπτουν την υποκρισία: Τα 184.500 από τα 200.000 παιδιά, που υπολογίζεται ότι χρειάζονται ειδική αγωγή, είναι έξω από το δημόσιο σχολείο. Τα 15.500 παιδιά που παρακολουθούν τη δημόσια εκπαίδευση βρίσκονται αντιμέτωπα με την έλλειψη σύγχρονων υποδομών και οι γονείς τους, πολύ συχνά, αναλαμβάνουν την οικονομική υποστήριξη.

Νέα Φρουρά

Και αυτό το βιβλίο ανήκει στις εκδόσεις της σοβιετικής λογοτεχνίας, που η «Σύγχρονη Εποχή» προχώρησε στην επανέκδοσή τους. Τα έργα αυτά έχουν αναφορά στον εμφύλιο πόλεμο στη Σοβιετική Ρωσία μετά τη νίκη της Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, στη γιγάντια προσπάθεια οικοδόμησης του σοσιαλισμού στη δημιουργία και διαπαιδαγώγηση του νέου ανθρώπου που κατακτά τη σοσιαλιστική - κομμουνιστική συνείδηση στην τιτάνια πάλη εκατομμυρίων Σοβιετικών ανθρώπων στο Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο ενάντια στη ναζιστική εισβολή μέχρι την τελική ήττα του Ναζισμού. Στα χρόνια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου (1941-1945) ο Φαντέγιεφ γράφει χρονογραφήματα και άρθρα για τον ηρωικό αγώνα του λαού. Οι ηρωικές ρομαντικές νότες, που χαρακτηρίζουν το έργο του Φαντέγιεφ, ηχούν με ιδιαίτερη δύναμη στο μυθιστόρημα Νέα Φρουρά που έχει σα θέμα τις πατριωτικές πράξεις της παράνομης κομσομόλικης οργάνωσης «Νέα φρουρά» του Κρασνοντόν. Το μυθιστόρημα εξυμνεί τον αγώνα του σοβιετικού λαού κατά των Γερμανοφασιστών κατακτητών. Στις μορφές του Ολέγκ Κοσεβόι, του Σεργκέι Τιουλένιν, της Λιούμπκα Σεφτόβα και άλλων μελών της οργάνωσης ενσαρκώθηκε το αγνό σοσιαλιστικό ιδανικό. Ο συγγραφέας απεικονίζει τους ήρωες σε ρομαντικό πνεύμα. Στο βιβλίο συνενώνονται αγωνιστικό πάθος και λυρισμός παράλληλα με τη βαθιά ψυχολογική διείσδυση. Αναπτύσσοντας τις καλύτερες παραδόσεις της ρωσικής λογοτεχνίας (Λ. Τολστόι, Μ. Γκόρκι) ο Φαντέγιεφ δημιούργησε έργα που έγιναν κλασικά υποδείγματα της λογοτεχνίας του σοσιαλιστικού ρεαλισμού.

Μπέντζαμιν Νετανιάχου

Στο μάτι ενός κυκλώνα κλιμακούμενων επικρίσεων βρίσκεται ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, εξαιτίας της ανεπάρκειας μέσων και αντίδρασης που επέδειξε ο ισραηλινός κρατικός μηχανισμός, απέναντι στην πυρκαγιά που μαινόταν ανεξέλεγκτη έως το βράδυ της Παρασκευής, καταστρέφοντας μία από τις ελάχιστες δασικές εκτάσεις της χώρας. Η πυρκαγιά, μέχρι τη στιγμή που γράφονταν αυτές οι γραμμές, είχε στοιχίσει τη ζωή σε 41 ανθρώπους, είχε καταστρέψει κοινότητες και προστατευμένες εκτάσεις και ήταν η χειρότερη που έπληξε ποτέ το Ισραήλ, ενισχυμένη από τις ακραίες καιρικές συνθήκες (ξηρασία και υψηλές θερμοκρασίες).

Η πρωτοφανής καταστροφή ανέδειξε με τον πλέον τραγικό τρόπο τις τρομακτικές ελλείψεις του Ισραήλ στον τομέα πυρόσβεσης τόσο σε επίπεδο εξοπλισμού και ανθρώπινου δυναμικού όσο και σχεδιασμού, σε σημείο τέτοιο που, εκτός από όλες τις άλλες χώρες, βοήθεια έστειλε (και αξιοποιήθηκε) και η Παλαιστινιακή Αρχή, ανταποκρινόμενη στη σχετική εναγώνια έκκληση του Νετανιάχου! Ο ισραηλινός Τύπος στηλίτευε με δριμύτητα το γεγονός ότι, ενώ το Τελ Αβίβ διαθέτει δεκάδες υπερσύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη, άρματα μάχης, ελικόπτερα, δορυφόρους και άλλα δείγματα υψηλότατης τεχνολογίας, ενώ ο στρατός του ισοπεδώνει ολόκληρες παλαιστινιακές πόλεις, σκοτώνει Παλαιστινίους αμάχους, εισβάλλει σε άλλες χώρες (π.χ. Λίβανος), ενώ οι εκσκαφείς του κατεδαφίζουν παλαιστινιακά σπίτια και χτίζουν εποικισμούς, αποδείχτηκε ανίκανο να προστατεύσει τους πολίτες του, τις κατοικημένες περιοχές και το φυσικό του πλούτο από μια πυρκαγιά.


Ε. Μ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ