Στιγμιότυπο από τη Γενική Συνέλευση των αντιπροσώπων του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας

Από το Γενάρη του 2019, με πραξικοπηματικό τρόπο οι εργατοπατέρες της πλειοψηφίας της απερχόμενης διοίκησης του ΕΚΚ αρνούνται, με διάφορες προφάσεις, την πραγματοποίηση εκλογών. Αρχικά επιχείρησαν να αλλοιώσουν τους συσχετισμούς με τη νομιμοποίηση νόθων αντιπροσώπων, τους οποίους αποκάλυψαν τα ταξικά σωματεία, με αποτέλεσμα 19 από αυτούς να ακυρωθούν μετά από δικαστική προσφυγή. Στη συνέχεια μεθόδευσαν το διορισμό προσωρινής διοίκησης, που από το Μάρτη του 2020 μέχρι σήμερα εμποδίζει την πραγματοποίηση συνεδρίου με τήρηση όλων των μέτρων προστασίας της υγείας, επικαλούμενη καταχρηστικά τις παρατάσεις που δίνονται, λόγω πανδημίας, στη θητεία εκλεγμένων διοικήσεων συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Στα μέσα Σεπτέμβρη, σε επιστολή τους προς τη διορισμένη διοίκηση του ΕΚΚ, 57 αντιπρόσωποι πρωτοβάθμιων σωματείων απαίτησαν τη σύγκληση Γενικής Συνέλευσης Αντιπροσώπων για τη διεξαγωγή συνεδρίου και αρχαιρεσιών του Εργατικού Κέντρου. Εισέπραξαν για άλλη μια φορά την άρνηση από τη διορισμένη διοίκηση, που αντιστρατεύεται τη βούληση των εργαζομένων και καταπατά το καταστατικό και τις δικαστικές αποφάσεις.

Απέναντι σε αυτήν τη διαλυτική κατάσταση, η πραγματοποίηση Γενικής Συνέλευσης Αντιπροσώπων του ΕΚΚ στις 25 Οκτώβρη, με τη συμμετοχή των 2/3 του σώματος, εκφράζει τη θέληση των εργαζομένων του νησιού να ξεπεραστεί το εμπόδιο της «κλίκας» των εργοδοτικών συνδικαλιστών. Η Γενική Συνέλευση αποφάσισε απεργιακή κινητοποίηση ενάντια στις «ανατροπές του αιώνα» που ετοιμάζει η κυβέρνηση, με χτύπημα στο 8ωρο, στο μισθό και στο απεργιακό δικαίωμα, οργάνωση κινητοποίησης στις 2 Νοέμβρη για μέτρα προστασίας του εισοδήματος και της υγείας των χιλιάδων εποχικών εργαζομένων στο νησί στον Τουρισμό, στον Επισιτισμό και αλλού.

Η υπερψήφιση των αποφάσεων από αντιπροσώπους σωματείων που είχαν παραπλανηθεί και πιεστεί από τον εργοδοτικό συνδικαλισμό, για να επιδείξουν ανοχή στις πρακτικές του, αποδεικνύει ότι υπάρχουν ακόμα περισσότεροι τίμιοι συνδικαλιστές που δεν συναινούν στην παράλυση του συνδικαλιστικού κινήματος, στη συνθηκολόγησή του μπροστά στην επίθεση κυβέρνησης - εργοδοσίας.

Χρόνια τώρα, η ηγεσία του εργατοπατερισμού έστηνε και στην Κέρκυρα σωματεία - σφραγίδες για παραγωγή αντιπροσώπων, «διενεργούσε» αρχαιρεσίες που δεν τις έβλεπαν ούτε αυτοί που ψήφιζαν, ενώ σωματεία που είχαν αναφορά στον κλάδο τους, με την παρέμβασή της τα έστελνε ουσιαστικά στην αγκαλιά της εργοδοσίας. Με πείσμα, κόντρα σε όσα προβλέπουν τα καταστατικά του ΕΚΚ και των σωματείων, κόντρα και σε όλες τις δικαστικές αποφάσεις, διατηρούσε συνταξιούχους αντιπροσώπους, επιδιδόταν σε μηχανορραφίες ώστε να κρατά σφιχτά τις καλοταϊσμένες καρέκλες της πλειοψηφίας. Ολες αυτές τις παγαποντιές βέβαια δεν τις επινόησαν από μόνοι τους, αλλά με την καθοδήγηση και τη συμβολή των πολύπειρων εργατοπατέρων της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ.

Χρειάστηκε επίμονη προσπάθεια των ταξικών δυνάμεων, δουλειά μυρμηγκιού, για να συγκεντρωθούν όλα αυτά τα στοιχεία που αποκάλυψαν αυτά τα έργα και τις ημέρες τους, απογυμνώνοντάς τους στα μάτια της εργατικής τάξης του νησιού.

Ταυτόχρονα, η ηγεσία του εργατοπατερισμού, εξυπηρετώντας απόλυτα τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματιών του Τουρισμού, όλα αυτά τα χρόνια, επέβαλε το κτίριο του Εργατικού Κέντρου να δουλεύει με ωράριο καταστημάτων, κλειστό τα Σαββατοκύριακα και τις αργίες! Υπονομεύουν την οργάνωση συγκεντρώσεων, με στόχο να καλλιεργήσουν απογοήτευση ακόμα και στον πιο αισιόδοξο εργαζόμενο, αμφισβητούν και προβοκάρουν την απεργία ως μορφή πάλης. Οι ανακοινώσεις τους περιορίζονται κυρίως στο χτύπημα ταξικών σωματείων και συνδικαλιστών, μπας και κρύψουν τη σαπίλα και το χάος που τους χωρίζει από τις ανάγκες των εργαζομένων.

Ο παράγοντας που συνέβαλε αποφασιστικά ώστε αυτές οι δυνάμεις να πιεστούν, να αδυνατίσουν, να οδηγηθούν σε σπασμωδικές κινήσεις και λάθη, να υποστούν ρήγματα, είναι η συσπείρωση εργαζομένων μέσα από μια πολύμορφη αγωνιστική δραστηριότητα. Τα ταξικά σωματεία με επιμονή οργάνωσαν όλα αυτά τα χρόνια αγώνες σε χώρους δουλειάς, με δίκαια αιτήματα και στόχους, χωρίς να υποκλίνονται σε δυσκολίες.

Το Εργατικό Κέντρο δεν μπορούσε να κρατηθεί άλλο «κλειδωμένο». Σε κάθε ευκαιρία οι εργαζόμενοι πλημμυρίζουν το χώρο, χαλώντας τη «σούπα» των εργοδοτικών. Τα λαϊκά μαθήματα δίνουν ζωντάνια και φρεσκάδα στα γραφεία των σωματείων, οι ατασθαλίες πλέον δεν μπορούν να γίνονται με τόση κυνικότητα. Αναγκάστηκαν τα τσιράκια της εργοδοσίας να μετακομίσουν στο μέγαρο της αστυνομίας για να μαγειρέψουν τις αρχαιρεσίες του Σωματείου Πυροσβεστών...

Σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε, η κυβέρνηση από τη μια διασφαλίζει τα αμύθητα κέρδη του κεφαλαίου στον Τουρισμό και στις Μεταφορές, επιβάλλοντας υγειονομικά πρωτόκολλα - λάστιχο και θέτοντας την υγεία του λαού σε κίνδυνο. Και από την άλλη έχει καταδικάσει χωρίς εισόδημα χιλιάδες εποχικούς εργαζόμενους στον Επισιτισμό και αλλού, ενώ μοιράζει χαρτζιλίκια στους χιλιάδες ξενοδοχοϋπαλλήλους του νησιού που βρέθηκαν σε αναστολή.

Το Συνδικάτο Εργαζομένων Επισιτισμού - Τουρισμού, το μεγαλύτερο σωματείο του νησιού, δεν τα «δίπλωσε», δεν κάλεσε τους εργαζόμενους του κλάδου να πληρώσουν ξανά σε βάρος των δικαιωμάτων τους τα κέρδη της «βαριάς βιομηχανίας» της χώρας. Αντίθετα, μπήκε μπροστά στην οργάνωση του αγώνα για τη διασφάλιση του εισοδήματος και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, πραγματοποιώντας τις μαζικότερες και μεγαλύτερες κινητοποιήσεις του κλάδου τις οποίες έχει δει το νησί.

Με υποδειγματική οργάνωση της δουλειάς του, οξύνοντας ταυτόχρονα την αντιπαράθεση με την εργοδοσία, ενισχύει τις οργανωμένες δυνάμεις του με 10 επιχειρησιακά σωματεία, με διπλασιασμό των αντιπροσώπων του στις τελευταίες αρχαιρεσίες, όσο κι αν προσπάθησε η ξεπουλημένη πλειοψηφία της Ομοσπονδίας Επισιτισμού - Τουρισμού, ανεπιτυχώς, να ανακόψει αυτήν την ενίσχυση.

Αντίστοιχα, το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων πρωτοστάτησε και καθοδήγησε τον αγώνα των εργαζομένων σε δύσκολους και πρωτόγνωρους χώρους. Αναμετρήθηκε με την εργοδοσία και τους εργατοπατέρες, με τον μακροχρόνιο αγώνα των καθαριστριών του Νοσοκομείου Κέρκυρας για μόνιμη και σταθερή δουλειά, με αλλεπάλληλες απεργίες στο Καζίνο. Εδωσε σκληρές μάχες απέναντι στις αλυσίδες σούπερ μάρκετ την περίοδο της καραντίνας, επιβάλλοντας με τη δράση του μέτρα προστασίας για τους εργαζόμενους. Δίνει μάχη μαζί με τις καθαρίστριες των σχολείων, χέρι χέρι με γονείς και εκπαιδευτικούς, για ουσιαστικά μέτρα προστασίας από την πανδημία στα σχολεία. Η δραστηριότητά του αυτή αποκρυσταλλώθηκε με σημαντική αύξηση σε ψήφους εργαζομένων στις τελευταίες αρχαιρεσίες.

Το Συνδικάτο Οικοδόμων, σταθερά στο πλάι των συναδέλφων όταν χτίζονταν ξενοδοχεία - μεγαθήρια, όπως το «Mira Mare» και το «Ιkos», στο εργοτάξιο του αεροδρομίου, πρωτοστάτησε για αξιοπρεπή μεροκάματα και μέτρα προστασίας, με απεργιακές κινητοποιήσεις έσπασε τον αυταρχισμό της εργοδοσίας.

Σε αυτήν τη φάση, η διοίκηση του Εργατικού Κέντρου προσωρινά είναι στα χέρια της γνωστής ομάδας εργοδοτικών συνδικαλιστών του νησιού, οι οποίοι επιδιώκουν να παραλύσουν τη δράση και το συντονισμό των εργατικών σωματείων για την υπεράσπιση των συμφερόντων των εργαζομένων. Σε αυτήν ακριβώς τη χρονική φάση δοκιμάζονται με βίαιο τρόπο η υγεία και η επιβίωση του λαού. Με αφορμή την πανδημία, ήδη πολλά δικαιώματα έχουν μπει στη μέγγενη, η εργατική - λαϊκή κατοικία βγαίνει στο σφυρί, η καταστολή και ο αυταρχισμός της κυβέρνησης ξεπερνούν κάθε όριο, μπαίνουν στα σκαριά οι χειρότερες «ανατροπές του αιώνα».

Για όλα τα παραπάνω, αυτοί οι εργοδοτικοί στρουθοκάμηλοι έχουν θρονιαστεί στις καρέκλες τους, αρνούμενοι να κάνουν αρχαιρεσίες, έχοντας καταχραστεί πλήρως την ΠΝΠ για τη διεξαγωγή αρχαιρεσιών την περίοδο της πανδημίας. Ξεπληρώνουν συμβόλαια στην κυβέρνηση και τη μεγαλοεργοδοσία για να επιμηκύνουν τη θλιβερή θητεία τους.

Με τις υποδειγματικές αρχαιρεσίες του Συνδικάτου Εργαζομένων Επισιτισμού - Τουρισμού και του Σωματείου Ιδιωτικών Υπάλληλων, με τη συμμετοχή 2.000 και πλέον εργαζομένων, πέφτουν στο κενό τα υποκριτικά επιχειρήματα ότι τόσο καιρό ανέβαλαν το συνέδριο του ΕΚΚ δήθεν για προστασία των εργαζομένων από τον κορονοϊό.

Τα εργατικά σωματεία, κάθε τίμιος συνδικαλιστής, κάθε εργαζόμενος που ανησυχεί για το μέλλον του και της οικογένειάς του, τώρα πρέπει να ορθώσουμε ανάστημα. Μπορούμε να δρομολογήσουμε εξελίξεις. Η απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των Αντιπροσώπων πρέπει να φτάσει παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε χωριό και γειτονιά. Να μετρήσουμε δεκάδες αποφάσεις απεργιακού ξεσηκωμού όταν η κυβέρνηση φέρει στη Βουλή το αντεργατικό της νομοσχέδιο. Να βάλουμε «κάθε κατεργάρη στον πάγκο του», να διεκδικήσουμε το δίκιο που μας ανήκει. Εχουμε πείρα, έχουμε εμπιστοσύνη στην τάξη μας.

• Ομοσπονδίες - Εργατικά Κέντρα - Συνδικάτα: Δυναμώνει το απεργιακό μέτωπο απέναντι στην επίθεση κυβέρνησης - μεγαλοεργοδοσίας
• Νέα έκδοση του ΠΑΜΕ: Για τη δράση των Συνδικάτων μέσα στην πανδημία
• Κέρκυρα: Το Εργατικό Κέντρο μπορεί να γίνει όπλο των εργαζομένων
• Δεν θα κατορθώσουν ποτέ να βάλουν στο γύψο την πάλη της εργατικής τάξης: Δηλώσεις παλιών συνδικαλιστών με αφορμή τη νέα προσπάθεια κράτους και εργοδοσίας να χτυπήσουν τη συνδικαλιστική δράση

Από την παρέμβαση αντιπροσωπειών συνδικάτων το Σάββατο στο Σύνταγμα, ενάντια στο νέο αντεργατικό έκτρωμα

Ηδη, απεργιακές αποφάσεις έχουν πάρει οι Ομοσπονδίες Οικοδόμων, Εργαζομένων Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, Μισθωτών Τύπου και Βιομηχανίας Χάρτου, Εργαζομένων στο Φάρμακο (ΟΕΦΣΕΕ), Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος (ΟΕΚΙΔΕ), Συλλόγων Εργαζομένων Υπουργείου Γεωργίας (ΠΟΣΕΥΓ).

Ακόμη, τα Εργατικά Κέντρα Αθήνας, Λάρισας, Ιωαννίνων, Αρτας, Αγρινίου, Κορίνθου, Λαμίας, η Γενική Συνέλευση των αντιπροσώπων του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας, ενώ ομόφωνη απόφαση για απεργιακή απάντηση πήρε και το Συνέδριο του Εργατικού Κέντρου Λασιθίου.

Καθημερινά αυξάνονται οι απεργιακές αποφάσεις από πρωτοβάθμια σωματεία.

Το Εργατικό Κέντρο Αθήνας έχει πάρει απόφαση για απεργία, ενώ η Εκτελεστική Επιτροπή του θα συνεδριάσει αύριο για να ορίσει ακριβή ημερομηνία.

Πανό με το απεργιακό κάλεσμα «έντυσαν» τους δρόμους των Ιωαννίνων

Μπροστά στην απεργία, το ΕΚΑ αποφάσισε επίσης να ορίσει μέρες δράσης: Στις 10 Νοέμβρη για την προστασία της υγείας και της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας, καθώς και στις 19 Νοέμβρη, για τις αστικές συγκοινωνίες στην Αττική, σε συνεργασία με τα σωματεία του χώρου, διεκδικώντας την εξασφάλιση τακτικών και ασφαλών συγκοινωνιών στο Λεκανοπέδιο. Στις 17 Νοέμβρη, θα συμμετάσχει στις εκδηλώσεις για τον εορτασμό της επετείου της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Ανάλογες αποφάσεις έχει πάρει και το Εργατικό Κέντρο Πειραιά.

Με μαζική συμμετοχή σωματείων της Θεσσαλονίκης από τον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα πραγματοποιήθηκε, το απόγευμα της Τρίτης, η τηλε-σύσκεψη που οργανώθηκε από τα Σωματεία Οικοδόμων, Τουριστικών - Επισιτιστικών Επιχειρήσεων, Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής, Εμποροϋπαλλήλων, Εργαζομένων ΟΤΑ και Εργαζομένων ΥΜΑΘ.

Ως βασικοί άξονες πάλης αναδείχθηκαν η ανάγκη για ουσιαστικά μέτρα προστασίας των εργαζομένων και των οικογενειών τους και για μέτρα πραγματικής ενίσχυσης του δημόσιου συστήματος Υγείας, η εξασφάλιση σύγχρονων όρων δουλειάς και αμοιβής για κάθε εργαζόμενο, ενάντια στα σχέδια κυβέρνησης - κεφαλαίου για 10ωρη εργάσιμη μέρα και χτύπημα του απεργιακού δικαιώματος. Συμφωνήθηκε ότι απέναντι στο νομοθετικό έκτρωμα που φέρνει η κυβέρνηση πρέπει να διαμορφωθεί ένα πλατύ απεργιακό μέτωπο.

Τέλος, συμφωνήθηκαν θεματικές μέρες δράσης και στη Θεσσαλονίκη: Για την Υγεία, με επίκεντρο τα δημόσια νοσοκομεία και για τις απαράδεκτες συνθήκες που επικρατούν στις αστικές συγκοινωνίες (ΟΑΣΘ). Υιοθετήθηκε ψήφισμα με τις διεκδικήσεις, το οποίο τις επόμενες μέρες αναμένεται να εγκριθεί και από συνεδριάσεις των ΔΣ των σωματείων.

Στην τηλε-σύσκεψη και παρά τους τεχνικούς περιορισμούς συμμετείχαν δεκάδες εκπρόσωποι σωματείων. Εξέφρασαν την ανησυχία τους για τις εξελίξεις και κατήγγειλαν ότι η κυβέρνηση, αντί να πάρει μέτρα προστασίας της υγείας του λαού, αξιοποιεί την πανδημία για να δώσει νέα χτυπήματα στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα.

Μετέφεραν επίσης εικόνα από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στους χώρους δουλειάς, ως αποτέλεσμα της κλιμάκωσης της εργοδοτικής επίθεσης, αλλά και μετατροπής τους σε χώρους μαζικής διασποράς του ιού λόγω της έλλειψης ουσιαστικών μέτρων προστασίας. Μετέφεραν ακόμη πείρα από τους αγώνες που αναπτύσσονται για την υπεράσπιση της ζωής και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Εκπρόσωπος της Ενωσης Νοσοκομειακών Ιατρών (ΕΝΙΘ) ανέδειξε τις τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό και υποδομές, τις δύσκολες συνθήκες μέσα στις οποίες οι υγειονομικοί δίνουν τη μάχη για την προστασία της υγείας του λαού. Μίλησαν επίσης εκπρόσωποι των ΕΛΜΕ, των εργαζομένων στο λιμάνι αλλά και από τη βιομηχανία τροφίμων, που καταγράφει εκατοντάδες κρούσματα κορονοϊού σε εργαζόμενους, από το εμπόριο, τον επισιτισμό - τουρισμό, τους οικοδόμους, τους μισθωτούς τεχνικούς.

Τοποθετήθηκαν επίσης εκπρόσωποι από τους αυτοαπασχολούμενους και τους μικρούς επαγγελματίες στο χώρο της εστίασης που τα περιοριστικά μέτρα για την πανδημία τούς οδηγούν ταχύτερα στο λουκέτο.

Εισηγητικά ο Κ. Τσιαούσης, πρόεδρος του Συνδικάτου Εργατοϋπαλλήλων Τουριστικών Επιχειρήσεων Θεσσαλονίκης, Χαλκιδικής και Πιερίας, σημείωσε την ανάγκη η ανησυχία και ο αναβρασμός που υπάρχουν στους εργαζόμενους να μετατραπούν σε αγωνιστική δράση. Κάλεσε τα σωματεία να μείνουν ανοιχτά και να βρεθούν στο πλάι των εργαζομένων, να μη μείνει κανείς απροστάτευτος, καθώς αυτήν την περίοδο αναμένεται να πολλαπλασιαστούν οι αναστολές συμβάσεων, η απληρωσιά αλλά και οι απολύσεις.

Σε ανάρτηση πανό στην πόλη και στους χώρους δουλειάς, στο πλαίσιο της προετοιμασίας της απεργίας, προχώρησε το Εργατικό Κέντρο Ιωαννίνων τις προηγούμενες μέρες, καλώντας τους εργαζόμενους με τα σωματεία τους, μαζικά και μαχητικά, να επιβάλουν άμεσα μέτρα προστασίας της υγείας, στους χώρους εργασίας, στα σχολεία, στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Το Εργατικό Κέντρο με απόφασή του από την προηγούμενη βδομάδα καλεί σε απεργιακό συναγερμό απέναντι στον αντεργατικό οδοστρωτήρα του κράτους των εργοδοτών για επιβολή 10ωρης εργασίας, μειώσεις μισθών και χτύπημα στο απεργιακό δικαίωμα και τη συνδικαλιστική δράση.

Παράλληλα, σήμερα, Πέμπτη, στις 7 μ.μ., πραγματοποιεί σύσκεψη με τα πρωτοβάθμια σωματεία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα στην Υγεία και την Πρόνοια, απέναντι στην ασφυκτική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στα αθωράκιστα νοσοκομεία της Ηπείρου από τη μεγάλη συρροή κρουσμάτων στις βιομηχανίες τροφίμων και σε δύο γηροκομεία στα Γιάννενα.

Η Ομοσπονδία Εργαζομένων Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών και το κλαδικό Συνδικάτο της Αττικής πραγματοποίησαν χτες το απόγευμα παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας, ζητώντας συνάντηση με την πολιτική ηγεσία του, με θέμα τα αυξανόμενα κρούσματα κορονοϊού στους εργασιακούς χώρους.

Και αυτήν τη φορά όμως ο υπουργός αρνήθηκε να συναντηθεί με συνδικάτα. Η Ομοσπονδία κατήγγειλε τη στάση του στον εκπρόσωπο του υπουργείου, Κ. Αγραπιδά, παρουσίασε την κατάσταση που υπάρχει στους χώρους δουλειάς και απαίτησε να ληφθούν ουσιαστικά μέτρα προστασίας των εργαζομένων.

Τις επόμενες μέρες:

-- Το Σωματείο Καθαριστριών - Καθαριστών Μαγνησίας καλεί σε Γενική Συνέλευση, αύριο Παρασκευή στις 5.30 μ.μ., στο Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Βόλου (Μακρινίτσης 38).

-- Ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας καλεί σε Γενική Συνέλευση την Κυριακή 8/11 στις 6 μ.μ. στα γραφεία του (Αγ. Φιλοθέης 5Β, πλ. Μητροπόλεως). Στη συνέλευση καλεί και η Επιτροπή Εργαζομένων στο χώρο του βιβλίου ζητώντας από τους εργαζόμενους του χώρου που θα συμμετάσχουν μετά τη Γενική Συνέλευση να παραμείνουν «για λίγο στο Σύλλογο για να συντονίσουμε καλύτερα τη δράση μας».

-- Το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών - Πληροφορικής Αττικής (ΣΕΤΗΠ) προχωρά σε σύσκεψη εργαζομένων την Κυριακή 8/11, στις 10.30 π.μ., στη Νέα Ιωνία. Καλεί σε παράσταση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Εργασίας την Τετάρτη 11/11 και σε νέα Γενική Συνέλευση την Κυριακή 15/11. Παράλληλα, προχωρά στην οργάνωση έκθεσης σκίτσου με θέμα: «Τηλεργασία στο σήμερα. Πάμε κόντρα στην ευελιξία και την απομόνωση».

-- Το Σωματείο Εργαζομένων σε «Vodafone» - «360 Connect» και λοιπές θυγατρικές οργανώνει σύσκεψη την Κυριακή 8/11, στις 11 π.μ., στην πλατεία Εθνικής Αντίστασης (λεωφόρος Παναγή Τσαλδάρη) στο Περιστέρι.

-- Το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Ταχυδρομείων - Ταχυμεταφορών Αττικής (ΣΕΤΤΑ) καλεί σε Γενική Συνέλευση την Κυριακή 8/11, στις 10.30 π.μ., στην αίθουσα του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων (Αγίας Φιλοθέης 5, Αθήνα).

-- Το Συνδικάτο Εργαζομένων Γάλακτος, Τροφίμων και Ποτών Ημαθίας - Πέλλας προχωρά σε συγκεντρώσεις στα γραφεία του ΟΑΕΔ την Τρίτη 10/11, στις 11 π.μ., σε Βέροια, Νάουσα και Γιαννιτσά.

-- Το Συνδικάτο Εργαζομένων Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών νομού Τρικάλων καλεί σε σύσκεψη τα σωματεία και τους φορείς της πόλης για το αντεργατικό έκτρωμα, την Τρίτη 10/11 στις 6.30 μ.μ. στο Εργατικό Κέντρο.

-- Το Συνδικάτο Οικοδόμων Θεσπρωτίας προγραμματίζει Γενική Συνέλευση την Παρασκευή 13/11, στις 7 μ.μ., στο Εργατικό Κέντρο.

-- Γενική Συνέλευση στις 18/11 πραγματοποιεί το Σωματείο Εργαζομένων στην «Cosmote E-value», ενώ έχει πάρει απόφαση συμμετοχής στην παράσταση διαμαρτυρίας που οργανώνει το ΣΕΤΗΠ.

Η έκδοση είναι διαθέσιμη από τα Συνδικάτα, ενώ έχει αναρτηθεί και στην ιστοσελίδα του ΠΑΜΕ, στη διεύθυνση https://pamehellas.gr/ekdosi-i-drasi-toy-pame-kai-ton-syndikaton-tin-periodo-tis-pandimias.

«Τα Καλυμμένα Στόματα έχουν Φωνή! Με αυτό το σύνθημα χιλιάδες εργαζόμενοι, συνδικαλιστές, συνδικάτα όλων των κλάδων και περιοχών της Ελλάδας έδωσαν μια τεράστια μάχη για την προστασία της υγείας, της ζωής και των δικαιωμάτων των εργαζομένων», σημειώνει το ΠΑΜΕ στην εισαγωγή της έκδοσης.

Στις σελίδες της καταγράφονται παρεμβάσεις και διαμαρτυρίες, συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, μέρες δράσης και πρωτοβουλιών σε κλάδους και χώρους δουλειάς, η Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στο Σύνταγμα. Το ημερολόγιο της αγωνιστικής δράσης των παραπάνω μηνών συνοδεύεται από πλούσιο φωτογραφικό υλικό, ενώ σε χωριστό κεφάλαιο περιλαμβάνονται οι αφίσες της προαναφερθείσας περιόδου. Από την καταγραφή δεν λείπει η διεθνιστική δράση, καθώς το ΠΑΜΕ αξιοποίησε όλες τις δυνατότητες για να επικοινωνεί, να ενημερώνει, να εκφράζει αλληλεγγύη και να στηρίζει τους αγώνες και τις δράσεις των συνδικάτων σε άλλες χώρες.

Πρόκειται για τους μήνες κατά τους οποίους τα αναγκαία μέτρα για την προστασία της υγείας του λαού συνοδεύτηκαν από ρυθμίσεις που μόνο στόχο είχαν την προστασία των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, τα περιοριστικά μέτρα επιχειρήθηκε να μετατραπούν σε καραντίνα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, τα υγειονομικά πρωτόκολλα, τα μέτρα υγείας και ασφάλειας έγιναν λάστιχο στους χώρους δουλειάς, χιλιάδες εργαζόμενοι απολύθηκαν, είδαν το εισόδημα και τα δικαιώματά τους να συρρικνώνονται.

«Η πανδημία θα νικηθεί. Η ζωή θα ξαναβρεί το δρόμο της. Ομως και αυτή η περίοδος θα πρέπει να αξιοποιηθεί από την εργατική τάξη. Να βγουν συμπεράσματα. Πόσες φορές θα πληρώσουν οι εργαζόμενοι για ένα σύστημα που τους ξεζουμίζει, τους αφήνει απροστάτευτους και εκτεθειμένους;», σχολιάζει το ΠΑΜΕ.

Στο έδαφος αυτό, επισημαίνει την ανάγκη «να δυναμώσει ο αγώνας για τη ζωή και την υγεία του λαού, που οδηγείται στη φτώχεια και την εξαθλίωση για τα κέρδη των εργοδοτών. Να απαλλαγούμε από τα παράσιτα, από τον ορατό εχθρό, τον καπιταλισμό». Μπροστά στους αγώνες του επόμενου διαστήματος, που έχουν στην προμετωπίδα τους το σύνθημα «Πληρώσαμε πολλά - Δε θα πληρώσουμε ξανά», το ΠΑΜΕ καλεί τα σωματεία και τους εργαζόμενους να μελετήσουν και να αξιοποιήσουν την πείρα από την παρακαταθήκη που αφήνει η αδιάκοπη και πολύμορφη δράση στις συνθήκες της πανδημίας.

Δύο εργαζόμενες στο Κέντρο Διανομής των ΕΛΤΑ στο Αιγάλεω τραυματίστηκαν σοβαρά προχτές, όταν καταπλακώθηκαν από χρηματοκιβώτιο, καταγγέλλει το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Ταχυδρομείων - Ταχυμεταφορών Αττικής (ΣΕΤΤΑ), επισημαίνοντας πως «είναι ακόμα μία απόδειξη ότι η διοίκηση των ΕΛΤΑ και η κυβέρνηση δεν υπολογίζουν στο ελάχιστο τις ζωές μας».

Είναι απαράδεκτο, τονίζει, σε ώρα εργασίας «σε ένα ταχυδρομικό γραφείο να επιχειρείται μεταφορά υπέρβαρων και τεράστιων σε όγκο αντικειμένων, την ώρα που δεκάδες συνάδελφοι βρίσκονται στο χώρο», χωρίς να έχουν ληφθεί μέτρα ασφαλείας και χωρίς να έχει εκκενωθεί η αίθουσα.

Στην παρέμβαση που έκανε το ΣΕΤΤΑ χτες, μια μέρα μετά το «ατύχημα», αναδείχθηκαν «προβλήματα που αφορούν τη διαμόρφωση του χώρου δουλειάς», για το «κατά πόσο είναι ασφαλής για τους εργαζόμενους». Μεταξύ άλλων, οι διάδρομοι είναι στενοί και δεν υπάρχει έξοδος κινδύνου.

Το εργατικό «ατύχημα» καταγγέλλουν επίσης με ανακοίνωσή τους η ΔΑΣ ΕΛΤΑ και η «Αγωνιστική Ενότητα Ταχυδρόμων» Αθήνας, και απαιτούν κράτος και διοίκηση των ΕΛΤΑ να αναλάβουν τις ευθύνες τους.

Εργαζόμενη της 3Κ, συνοδός σε απορριμματοφόρο στο δήμο Βόλου, τραυματίστηκε χτες όταν το χέρι της πιάστηκε στο ανυψωτικό του οχήματος κατά τις εργασίες αποκομιδής έξω από το εργοστάσιο της ΜΕΤΚΑ.

Συνδικαλιστές καταγγέλλουν ότι το τελευταίο διάστημα παρατηρείται εξαντλητική πίεση προς τους εργαζόμενους από την πλευρά της Διεύθυνσης Καθαριότητας, σε συνδυασμό με την ουσιαστική ακύρωση της ήδη υποστελεχωμένης Επιθεώρησης Εργασίας μέσα από την εκ περιτροπής εργασία.

Με ανακοίνωσή της η ΔΑΣ ΟΤΑ Βόλου σημειώνει: «Εχουμε αναδείξει πάμπολλες φορές τις εγκληματικές παραλείψεις στην τήρηση των αναγκαίων μέτρων Υγείας και Ασφάλειας στις Υπηρεσίες Καθαριότητας των δήμων της Μαγνησίας, του δήμου Βόλου, τη μη εφαρμογή της κολοβής νομοθεσίας για τη συντήρηση των οχημάτων και των μηχανισμών τους, τη μη χορήγηση όλων των αναγκαίων Μέσων Ατομικής Προστασίας. Μόλις προχτές κάναμε παρέμβαση στον αντιδήμαρχο Καθαριότητας του δήμου Βόλου, καταγγέλλοντας για άλλη μια αφορά την εντατικοποίηση της δουλειάς και τα προβλήματα στο μηχανισμό αποκομιδής των απορριμμάτων. Για μια ακόμα φορά μας απάντησαν από την πλευρά της Διεύθυνσης Καθαριότητας του δήμου Βόλου ότι "πληρούν όλες τις προδιαγραφές"»...

Η ΔΑΣ καλεί τους εργαζόμενους οργανωμένα και συλλογικά να διεκδικήσουν πρόσληψη μόνιμου προσωπικού για όλες τις ειδικότητες, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις, μέτρα για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία, προσλήψεις τεχνικών και γιατρών Εργασίας.

Ο Λ. Στολτίδης ανέδειξε την αναντικατάστατη συμβολή που έχουν στη λειτουργία αυτών των Κέντρων οι 300 επικουρικοί - συμβασιούχοι, οι οποίοι «εργάζονται συνεχόμενα, χωρίς καμία μέρα κενό, καλύπτοντας τραγικά κενά σε μόνιμο προσωπικό, πάγιες και διαρκείς ανάγκες, νευραλγικές θέσεις για την προστασία της ζωής των πιο ευαίσθητων ομάδων του πληθυσμού». Τόνισε ότι εδώ και χρόνια «οι εργαζόμενοι αυτοί δουλεύουν με το άγχος της ημερομηνίας λήξης. Κάποιοι είναι απλήρωτοι επί μήνες, από παράταση σε παράταση».

«Ακουσαν επίσημες ευχαριστίες, χειροκροτήθηκαν και έγιναν ασπίδα ζωής αυτών των ανθρώπων», πρόσθεσε, όμως τώρα το υπουργείο Εργασίας, που εποπτεύει τα Κέντρα, ενώ μιλάει για αύξηση των μέτρων σε αυτά λόγω πανδημίας, περιορίζεται σε απαγορεύσεις επισκεπτηρίου και θερμομετρήσεις και την ίδια ώρα ετοιμάζεται να δείξει την έξοδο στους έμπειρους επικουρικούς εργαζόμενους.

Οπως εξήγησε ο βουλευτής του ΚΚΕ, «με την προκήρυξη 7Κ του 2019 του ΑΣΕΠ, ένα μεγάλο κομμάτι των επικουρικών στα Κέντρα μένει έξω από τους πίνακες προσληφθέντων, αφού δεν τους έχει ζητηθεί ούτε φάκελος δικαιολογητικών», με αποτέλεσμα από μέρα σε μέρα να κινδυνεύουν να απολυθούν, διαδικασία που αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι 31 Δεκέμβρη.

Ο Λ. Στολτίδης ρώτησε την κυβέρνηση «με ποιον τρόπο θα παρατείνετε την ισχύ των συμβάσεων των επικουρικών, και για ποιο χρονικό διάστημα και αν προτίθεστε να μετατρέψετε τις συμβάσεις του εν λόγω προσωπικού σε αορίστου χρόνου».

Η υφυπουργός στην απάντησή της προσπάθησε να αντιστρέψει την πραγματικότητα, ισχυριζόμενη ότι το κράτος πρόνοιας και οι δημόσιες δομές του «αυτήν τη στιγμή έχουν το υψηλότερο στελεχικό δυναμικό της τελευταίας δεκαετίας», κάνοντας λόγο για αύξηση προσωπικού κατά 30%. Στο διά ταύτα, όμως, δεν ανέλαβε καμία δέσμευση για τους εργαζόμενους αυτούς. Οσο για τη μονιμοποίησή τους είπε ορθά - κοφτά ότι «αυτό που ζητάτε, το να μετατρέψουμε δηλαδή τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε μόνιμες, είναι κάτι που έχει σταματήσει να γίνεται» και «δεν θα καταστρατηγήσουμε τον ΑΣΕΠ», γιατί «σε καμία των περιπτώσεων δεν θα ήμασταν ποτέ αντισυνταγματικοί». Από κει και πέρα είπε ότι θα υπάρξει ειδική μοριοδότηση της εμπειρίας που έχουν οι εργαζόμενοι, για να συμμετάσχουν σε διαγωνισμό.

Σχολιάζοντας τα περί αύξησης του προσωπικού, ο Λ. Στολτίδης ανέφερε ότι «για την κάλυψη αυτού του τομέα της κοινωνικής πρόνοιας απαιτούνται με βάση το οργανόγραμμα 5.000 εργαζόμενοι», ενώ σήμερα είναι συνολικά 2.600, δηλαδή λείπουν σχεδόν οι μισοί. Τόνισε ότι «δεν δίνετε ούτε ευρώ για την υγεία εργαζομένων, ηλικιωμένων, ΑμεΑ, για εγκαταλειμμένα παιδιά», προκειμένου να εξασφαλίζεται η ρευστότητα που θέλουν για τις επενδύσεις τους οι επιχειρηματικοί όμιλοι. Και πρόσθεσε πως «οτιδήποτε άλλο εκτός από την παράταση, τη μετατροπή των σχέσεων εργασίας σε αορίστου χρόνου, τις προσλήψεις που λείπουν άμεσα και όλα τα μέτρα κάλυψης με βάση τα υγειονομικά πρωτόκολλα, πρέπει να πούμε ότι θα αποτελέσει έγκλημα και σας καλούμε να μην το διαπράξετε».

Η δεκαετία του 1970 αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας χαρακτηρίστηκε από μια μαζική ανάπτυξη χιλιάδων αγωνιστικών, απεργιακών κινητοποιήσεων σε όλη τη χώρα, σε εργοστάσια, εργοτάξια, κλάδους της οικονομίας. Χιλιάδες εργάτες, υπάλληλοι συμμετείχαν στη διεκδίκηση αιτημάτων, για αυξήσεις σε μισθούς, μεροκάματα, συνθήκες εργασίας, ανθυγιεινά επιδόματα, ρεπό κ.τ.λ. Μέσα από αυτούς τους αγώνες αναδείχθηκαν χιλιάδες πρωτοπόροι εργάτες και νέοι συνδικαλιστές, με μαχητικό, αγωνιστικό, ταξικό πνεύμα και κατεύθυνση. Μέσα από αυτούς τους αγώνες κατακτήθηκαν δικαιώματα που για πολλά χρόνια οι εργάτες και οι υπάλληλοι τα στερούνταν.

Οι αγώνες αυτοί δεν ήταν μια εύκολη διαδικασία. Γρήγορα οι μεγαλοβιομήχανοι και οι κυβερνήσεις ανασυντάχθηκαν και μέσα από αξιοποίηση μιας σειράς αντιδραστικών νόμων που υπήρχαν και την ψήφιση νέων, όπως ο περίφημος νόμος 330/76, πέρασαν σε αντεπίθεση, με την τρομοκράτηση των εργατών και των συνδικαλιστών που συμμετείχαν στους αγώνες, στις απεργίες, με διάφορες μορφές διώξεων και χιλιάδες απολύσεις. Θερμούς συμπαραστάτες είχαν τους δοτούς συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ.

Ετσι ένας τεράστιος καλά εξοπλισμένος κρατικός και εργοδοτικός κατασταλτικός μηχανισμός, μέσα και έξω από τους χώρους δουλειάς, άρχισε τη δράση του. Μέσα στους χώρους δουλειάς δεν επιτρεπόταν καμιά δράση ούτε διαμαρτυρία, καθώς και συζητήσεις με συνδικαλιστικό και πολύ περισσότερο πολιτικό περιεχόμενο, δεν επιτρεπόταν το μοίρασμα μιας ανακοίνωσης του σωματείου, το διάβασμα εφημερίδας. Αθλος ήταν η εγγραφή του εργαζόμενου στο σωματείο του. Οι συνελεύσεις που γίνονταν έξω από τους χώρους δουλειάς πραγματοποιούνταν μέσα από την τρομοκρατική παρακολούθηση και καταγραφή των συμμετεχόντων από ασφαλίτες και ανθρώπους της εργοδοσίας. Τα εμπόδια για την κήρυξη απεργίας ή στάσης εργασίας ήταν ανυπέρβλητα. Η μάχη για την επιτυχία μιας απεργίας που δινόταν στις πύλες των εργοστασίων, με τους πληρωμένους τραμπούκους της εργοδοσίας και τον στρατό αστυνομικών δυνάμεων, ήταν στην ημερήσια διάταξη σε κάθε απεργιακή εκδήλωση.

Η τρομοκρατία του αστικού κράτους των τότε κυβερνήσεων εκφράσθηκε με χιλιάδες απολύσεις πρωτοπόρων εργατών και εκλεγμένων συνδικαλιστών.

Αυτή την εμπειρία την έζησα και εγώ ως εργαζόμενος και εκλεγμένος συνδικαλιστής στη Χαλυβουργική στην Ελευσίνα, με απαγορεύσεις μετακίνησης στον χώρο δουλειάς, διάφορες τιμωρίες και αργίες για συνδικαλιστική δράση, διάφορες απειλές και τελικά την απόλυση ως εκλεγμένος συνδικαλιστής στις 18 Νοέμβρη του 1980.

Μέσα από σκληρές μάχες από το συνδικαλιστικό κίνημα εκείνη την εποχή για τα δικαιώματα των εργατών και για τις διώξεις των συνδικαλιστών, έγινε κατορθωτό από τις αρκετές χιλιάδες απολύσεις που έγιναν, να υπάρξουν περιορισμένες προσλήψεις συνδικαλιστών μέσα από μια απαράδεκτη λίστα που όρισε ο νόμος 1264/82, που ταυτόχρονα με τις διατάξεις του έδινε νέες δυνατότητες στην εργοδοσία για να συνεχίζει στην ίδια κατεύθυνση, για τον περιορισμό και την καταστολή της συνδικαλιστικής δράσης.

Ολα αυτά που ζήσαμε εκείνη την περίοδο, έρχεται να εφαρμόσει η σημερινή κυβέρνηση καθ' υπόδειξη των επιχειρηματικών ομίλων με το νέο αντισυνδικαλιστικό νομοσχέδιο που έρχεται για συζήτηση στη Βουλή. Ομως, ας γνωρίζει και ετούτη η κυβέρνηση ότι σε όλη την ιστορία της ταξικής πάλης ποτέ και κανένας δεν κατόρθωσε να βάλει στο γύψο τον αγώνα της εργατικής τάξης για τα δικαιώματά της. Ολα αυτά που ετοιμάζουν θα πάνε σίγουρα στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας. Οι αγώνες για τα δίκαια της εργατικής τάξης θα συνεχίζονται μέχρι που αυτή θα γράψει στη σημαία της την κατάργηση της εκμετάλλευσης από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Αξιοποιώντας την πανδημία, οι κυβερνώντες ψηφίζουν ΠΝΠ καταργώντας την 8ωρη απασχόληση, την υπερωριακή προσαύξηση και αμοιβή, επιβάλλουν την ηλεκτρονική εργασία ξεθεώματος, νομιμοποιούν απολύσεις, διαλύουν εργασιακές σχέσεις και την ίδια ώρα εξασφαλίζουν καινούρια προνόμια με τη μείωση των εισφορών, της φορολόγησης της εργοδοσίας και την παραχώρηση εκατομμυρίων ευρώ, με το τσουβάλι, στο κεφάλαιο. Με τη φόρα που πήρε η σημερινή κυβέρνηση, θα τακτοποιήσει σύντομα τις εναπομείνασες (από την προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ) απαιτήσεις του ΣΕΒ (ΣΕΒ: Το 60% των αιτημάτων μας έλυσε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ).

Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνουν αυτά και άλλα σε βάρος της εργατικής τάξης και του λαού. Η ίδια η αστική τάξη με τους πολιτικούς της εκπροσώπους ήταν αυτή που έφερε το ιδιώνυμο τη δεκαετία του 1920, τους φασιστικούς νόμους της δικτατορίας του Μεταξά τη δεκαετία του '30, τους νόμους 509 και 375 της δεκαετίας του '40, την 7χρονη χούντα, τον απεργοκτόνο νόμο 330/1976 του Λάσκαρη, που πίστευε πως με τον νόμο αυτό θα ερχόταν «το τέλος της ταξικής πάλης», όπως δήλωνε, το άρθρο 4 το 1984, το 50%+1 πρόσφατα του ΣΥΡΙΖΑ. Η εργατική τάξη ήταν αυτή που με τους αγώνες, τις θυσίες, το αίμα της κατάφερνε πάντα να ανοίγει δρόμους. Με πισωγυρίσματα, ναι, αλλά πάντα και πιο ψηλά.

Τη δεκαετία του '60 ήταν που οι οικοδόμοι απέναντι σε αντεργατικούς νόμους και τρομοκρατία, με αγώνες, απεργίες, αιματηρές συγκρούσεις, επέβαλαν την ένταξη ειδικοτήτων στα ΒΑΕ, de facto 7ωρο και το Σάββατο 6ωρο και το δωροαδειόσημο. Ως τότε, οι οικοδόμοι δεν έπαιρναν Δώρο, άδεια κ.τ.λ.

Σε συνθήκες «κατάργησης της ταξικής πάλης» επέβαλαν με τους αγώνες τους την πιλοτική εφαρμογή της άμεσης επικόλλησης ενσήμων, την ένταξη επιπλέον ειδικοτήτων στα ΒΑΕ.

Τη δεκαετία του '80 ήταν που οι οικοδόμοι απέναντι στην άρνηση και επίθεση της τότε κυβέρνησης επέβαλαν το νέο 7ωρο σε 5ήμερη πλέον βάση, μείωσαν το όριο συνταξιοδότησης στα 58 έτη, μετά από 37 24ωρες και 48ωρες μαζικές απεργίες, ολοκλήρωσαν την αύξηση του δωροαδειόσημου, πέτυχαν να νομοθετηθεί το χειμερινό επίδομα κ.ά. Τη δεκαετία του '80 ήταν που αναπτύχθηκαν αγώνες στα μεγάλα έργα. Οι διεκδικήσεις και οι κατακτήσεις σε ημερομίσθια, συνθήκες εργασίας, εφαρμογή ωραρίου, συνδικαλιστικές ελευθερίες και δράση στους τόπους δουλειάς έγιναν μετά από σκληρές μάχες και συγκρούσεις με τις μεγάλες τεχνικές εταιρείες και τα τσιράκια τους.

Αντίστοιχα το ίδιο έγινε και σε άλλους κλάδους εργαζομένων. Τίποτα δε μας χαρίστηκε. Για παράδειγμα, στο τέλος της δεκαετίας του '70 και αρχές της δεκαετίας του '80 ήταν που στο γκέτο του Νιάρχου στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά μετά από σκληρές και αιματηρές συγκρούσεις έξω στην πύλη και σε συνέχεια μέσα στο χώρο των ναυπηγείων μπήκαν δειλά δειλά και κουτσουρεμένα η δημοκρατία και η συνδικαλιστική δράση στο χώρο. Σε αυτές τις συγκρούσεις χτυπήθηκε και τραυματίστηκε ο βουλευτής του ΚΚΕ Κ. Κάππος, όπως και πολλοί άλλοι εργαζόμενοι, έχασε το μάτι του τότε από χτύπημα των ροπαλοφόρων του Νιάρχου ο εργάτης του ναυπηγείου Παναγιώτης. Ο συσχετισμός δυνάμεων και ο αγώνας ήταν που το '80 και το '81 στο γκέτο της ΕΑΒ με καθολική συμμετοχή στην απεργία επέβαλαν την επαναπρόσληψη εκατοντάδων τρομοκρατικών απολύσεων, την ικανοποίηση αιτημάτων, συνδικαλιστικές ελευθερίες.

Τι καθόριζε πάντα την πορεία και τα αποτελέσματα; Η μαζικοποίηση των συνδικάτων, η ενεργοποίηση των μελών, η ενότητα και ο αγώνας των εργαζομένων, ο συσχετισμός δυνάμεων. Η μόνη γλώσσα που καταλαβαίνουν κυβέρνηση και εργοδοσία.

(Απόσπασμα από δήλωση - άρθρο του Κυρ. Κερασουνλή, το οποίο δημοσιεύεται ολόκληρο στο «902.gr», στη διεύθυνση www.902.gr/node/241357).

Η επίθεση ενάντια στα εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα και κατακτήσεις, που επέβαλε με μακρόχρονους, αιματηρούς, ταξικούς αγώνες η εργατική τάξη, συνεχίζεται χωρίς ημερομηνία λήξης.

Στο πλαίσιο αυτής της επίθεσης εντάσσεται και ο νέος νόμος που ετοιμάζει η κυβέρνηση. Νόμος που ξεφυτρώνει από την ίδια μήτρα που ξεφύτρωσαν όλοι οι αντεργατικοί νόμοι προηγούμενων κυβερνήσεων, όπως αυτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Η ιστορία του εργατικού ταξικού κινήματος είναι σημαδεμένη από μάχες, νίκες, αλλά και «ζικ ζακ» και πισωγυρίσματα. Σε τούτον τον σκληρό δρόμο έμαθε να ξεπερνά τα δύσκολα και ενισχυμένο από την πείρα του να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για το πέρασμα στην αντεπίθεση με όρους αγώνα που απαιτούν οι καιροί.

Σήμερα, η εργατική τάξη καλείται να απαντήσει στο πραγματικό, πιεστικό δίλημμα της εποχής: Θα υποκύψει στην καλά μονταρισμένη μηχανή της άρχουσας τάξης, των φουσκωτών πορτοφολιών και των πολιτικών τους υπαλλήλων ή θα στραφεί στο δρόμο της αντίστασης και εναντίωσης στις κυρίαρχες επιλογές του κεφαλαίου, με απώτερο στόχο την ανατροπή της κυριαρχίας του και της εξουσίας του;

Το κεφάλαιο με τις κυβερνήσεις του, τα κόμματά του, έχοντας στο πλευρό του τις ηγεσίες των οργανώσεων του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού, σχεδιάζει και προωθεί τα χειρότερα για τους εργαζόμενους, προσπαθεί να επιβάλει με κάθε τρόπο τα νοσηρά του σχέδια για να διασφαλίσει και να πολλαπλασιάσει την κερδοφορία του.

Σήμερα, σ' αυτούς τους άθλιους, που πιστεύουν ότι μπορούν να καταργήσουν την ταξική πάλη, πρέπει να τους πούμε να συμβουλευτούν τους ομογάλακτούς τους που επιχείρησαν κάτι ανάλογο, τι κατάληξη είχαν τα βρωμερά τους σχέδια, πόσο μαύρες τους έκανε η εργατική τάξη τις μέρες και τις νύχτες τους.

Οι αγώνες και οι θυσίες της εργατικής τάξης, οι αγώνες των καπνεργατών, των ναυτεργατών, των οικοδόμων, των μεταλλεργατών, των χαλυβουργών, του ταξικού εργατικού κινήματος γενικότερα, έχουν μπολιάσει, έχουν μαθητέψει νέες γενιές εργαζομένων. Αυτούς τους εργαζόμενους οι οραματιστές των αποτυχημένων σχεδίων του Λάσκαρη και των ομοίων του θα τους έχουν μπροστά τους, στον ύπνο τους και στον ξύπνο τους. Θα τους έχουν απέναντί τους σε έναν πόλεμο, σε έναν αγώνα που από τους στόχους του δεν θα υπάρχει καμιά αφαίρεση.

Θα είναι αγώνας ενάντια στην εκμεταλλευτική μανία της εργοδοσίας, θα είναι αγώνας για τη διατήρηση και διεύρυνση κατακτήσεων και δικαιωμάτων.

Θα είναι αγώνας στο πλευρό των παιδιών της εργατικής τάξης για να μην αφήσουμε τα πιόνια του κεφαλαίου να κλείσουν κάθε πόρτα στη μόρφωσή τους και να μετατρέψουν ολοκληρωτικά τη μόρφωση σε εμπόρευμα.

Θα είναι αγώνας που θα στρέφει τα βέλη του στην καρδιά της πολιτικής που προωθεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Θα είναι αγώνας που το ξετύλιγμά του μέσα από ρήξεις και συγκρούσεις θα δημιουργεί όρους και προϋποθέσεις για να εγκατασταθεί μια άλλη εξουσία, η λαϊκή εξουσία.

Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα γνωρίζει ότι το σημερινό σάπιο πολιτικό σύστημα δεν πέφτει με μια σπρωξιά. Οπως γνωρίζει ότι όσο οξύνεται ο ταξικός αγώνας, τόσο περισσότερο ωριμάζουν οι προϋποθέσεις βαθιών αλλαγών.

Το τιμόνι της ταξικής πάλης βρίσκεται σε γερά χέρια. Θα το καταλάβουν άμεσα όσοι στοχεύουν τα χειρότερα για την εργατική τάξη.