Ο υπουργός Υγείας «δίνει τη "μάχη" του μέσα από τα παράθυρα των TV» και παίρνει «τρικυμιώδεις αποφάσεις». Διακατέχεται από «ανικανότητα» διαρκείας και μια συσσωρευμένη «δουλικότητα», η οποία βρίσκει διέξοδο στις «προσταγές των τροϊκανών». Αυτή είναι η ανάλυση της πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΝΤΑΡΣΥΑ) σε πρόσφατη ανακοίνωσή της για όσα συμβαίνουν με τον ΕΟΠΥΥ, τα φάρμακα, απλήρωτους εργαζόμενους στον κλάδο κλπ.

Την ώρα που η πλειοψηφία της ΟΣΝΙΕ διαπιστώνει στρατηγική «προκειμένου να διαλύσουν ό,τι έχει απομείνει και στον κλάδο της Υγείας», την αποδίδει στις προσταγές των τροϊκανών, λες και τα προγράμματα του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ δεν μιλούν για περαιτέρω ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της Υγείας, που είναι στρατηγικός τομέας για τις επενδύσεις των επιχειρηματικών ομίλων. Δεν αρκεί να διαπιστώνει μια συνδικαλιστική ηγεσία τα προβλήματα, ούτε να ζητάει «να εφαρμοστεί η εργατική νομοθεσία» για τους απλήρωτους εργαζόμενους. Η τρικυμία στα μυαλά των εργαζομένων προκαλείται, όταν οι συνδικαλιστές αναλώνονται σε «ψυχογραφήματα» υπουργών, αθωώνουν τις διαχρονικές πολιτικές των κυβερνήσεων και δεν κάνουν λόγο για κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία.

Πολύ μεγαλύτερη τρικυμία προκαλείται, όταν η πλειοψηφία της ΟΣΝΙΕ θεωρεί ότι «είναι μονόδρομος οι κινητοποιήσεις και η απαλλαγή από όλους αυτούς τους καρεκλοκένταυρους καριερίστες της ΕΕ». Ούτε λίγο - ούτε πολύ ζητούν δηλαδή να έρθουν κάποιοι άλλοι που θα είναι μεν με το σύστημα, αλλά όχι με τους καριερίστες της ΕΕ για να βρούμε την υγειά μας. Αυταπάτες ή πιο σωστά αθωώνουν την αντιλαϊκή πολιτική...

«Εργο πνοής για την ελληνική περιφέρεια», χαρακτήρισε ο υπουργός Ανάπτυξης Μ. Χρυσοχοΐδης την ανάπτυξη δικτύου ευρυζωνικών συνδέσεων (γρήγορο ίντερνετ) στις αγροτικές περιοχές.

Μιλάμε για 200 εκατ. ευρώ σε ορίζοντα 10ετίας και με όρους ΣΔΙΤ, συμπράξεων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, όπως αποφάσισε η σχετική διυπουργική. Κάτι που ευθύς εξαρχής θέτει το ζήτημα των προϋποθέσεων για τη χρήση από τους αγρότες και κυρίως του κόστους.

Αλλά πέρα από αυτό, πρόκειται για μια εξαγγελία και ένα πρόγραμμα που έρχεται να «ακουμπήσει» στη ρημαγμένη παραγωγικά και οικονομικά φτωχή αγροτιά, από τις πολιτικές της ΕΕ και των πρόθυμων ευρω-κυβερνήσεων. Τι να την κάνει την ευρυζωνικότητα ένας αγρότης που δεν μπορεί να ζήσει από την καλλιέργεια των λίγων χωραφιών του; Τι να την κάνει μια αγροτική οικονομία που δεν μπορεί να εξασφαλίσει - με τις σημερινές καπιταλιστικές συνθήκες - την τροφή του λαού;

Καλή είναι η ευρυζωνικότητα και πρέπει να υπάρχει, αλλά κυρίως πρέπει να υπηρετεί ένα σκοπό. Κι αυτός δεν μπορεί να είναι οι θετικοί ισολογισμοί μερικών εταιρειών του τηλεπικοινωνιακού κλάδου που θα κάνουν μπίζνες με δημόσιο χρήμα, ούτε η τυχόν εξυπηρέτηση λίγων μεγάλων καπιταλιστικών αγροτικών μονάδων σε απομακρυσμένες περιοχές, που έχουν ανάγκη το ίντερνετ, για να πλασάρουν τα προϊόντα τους.

Ο σκοπός θα είναι η σύγχρονη τεχνολογία να γίνει εργαλείο ανάπτυξης προς όφελος του λαού και της φτωχής αγροτιάς. Τότε και μόνο τότε θα μιλήσουμε σοβαρά για έργο «πνοής». Αλλά αυτό με καπιταλισμό δε γίνεται.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οταν ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΕΒ βγαίνει από τη συνάντηση με τον Λ. Παπαδήμο και δηλώνει πως θα κάνει ό,τι μπορεί για να προστατεύσει τον κατώτατο μισθό, τι μπορεί να υποθέσει κανείς;

Φυσικά οι βιομήχανοι δεν τρελάθηκαν, αντιθέτως, όπως είπε ο Δ. Δασκαλόπουλος, ζητούν ένα «μέσο κόστος εργασίας», που «θα βοηθήσει την ανταγωνιστικότητα», δηλαδή μειώσεις μισθών. Γιατί και το λεγόμενο μη μισθολογικό που προσθέτουν μέρος του μισθού είναι, της κλεμμένης από τους εργάτες υπεραξίας.

Ομως, σίγουρα όλοι μαζί έχουν βαλθεί να τρελάνουν εμάς με όσα απίστευτα λένε! Τέτοια που ούτε ακόμη και ο πιο αδαής δεν μπορεί να «χάψει»...

Αλλωστε, ποια καλύτερη διασφάλιση για τον κατώτατο μισθό από το να αμείβονται όλοι οι εργαζόμενοι της χώρας με αυτόν; Δηλαδή, να ισοπεδωθούν όλοι οι μισθοί προς τα κάτω;

ΤΣΑΝΤΙΣΤΗΚΕ Ο Π. Μπεγλίτης γιατί, λέει, εμπλέκεται ο ΛΑ.Ο.Σ. στα ...εσωτερικά του ΠΑΣΟΚ και θέτει θέμα «σοβαρής ηγεσίας» στο πρώην κυβερνών κόμμα προκειμένου να παραμείνει στην κυβέρνηση Παπαδήμου!

Δεν έχει όμως δίκιο να παραπονιέται! Πώς να το κάνουμε, έχει αναπτυχθεί ...οικειότητα ανάμεσα στα δύο κόμματα οπότε γι' αυτό «παίρνει το θάρρος» και μιλάει για το ΠΑΣΟΚ ο Καρατζαφέρης!

Μήπως ξέχασε τον καιρό που το ΠΑΣΟΚ εξυμνούσε την «υπεύθυνη» στάση του ΛΑ.Ο.Σ. όταν ψήφιζαν μαζί αντιλαϊκά νομοσχέδια και φυσικά το περίφημο μνημόνιο; Ξέχασε τις «χαριτωμένες» φιλοφρονήσεις μεταξύ στελεχών και υπουργών του ΠΑΣΟΚ και στελεχών του ΛΑ.Ο.Σ.;

Είναι δυνατόν τώρα να ...συμπεριφέρονται έτσι ψυχρά μεταξύ τους και να μη νοιάζεται ο ένας για τον άλλον; Σε τελική ανάλυση ...στην ίδια κυβέρνηση είναι. Πολιτικά ...ξαδερφάκια.

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Βάναυση ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας, μέσω εσωτερικής υποτίμησης και όχι έξοδο από το ευρώ», προτείνει για την Ελλάδα το διεθνές πρακτορείο «Μπλούμπεργκ», εκφράζοντας τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, αλλά και της εγχώριας πλουτοκρατίας. Στο άρθρο του πρακτορείου, που φέρει τον τίτλο «Η λιγότερο κακή επιλογή για την Ελλάδα φαίνεται να είναι η εσωτερική υποτίμηση», αποδοκιμάζεται η έξοδος από το ευρώ «επειδή το κόστος της εξόδου θα είναι τεράστιο», εννοείται για τους δανειστές, αλλά και την Ευρωζώνη και αυτά την ώρα που όλο αυτό το κόστος το πληρώνει ο λαός που έχει χρεοκοπήσει, για τον οποίο ουδόλως ενδιαφέρεται το όργανο του παγκόσμιου καπιταλισμού. Από τη σκοπιά αυτή θεωρεί ότι η εσωτερική υποτίμηση, μέσω της δραστικής μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης, είναι η καλύτερη λύση για τα συμφέροντα της διεθνούς πλουτοκρατίας. «Εάν η Ελλάδα είχε τη δυνατότητα υποτίμησης της δραχμής θα μπορούσε να μειώσει την τιμή των εξαγωγών της και να αυξήσει την τιμή των εισαγωγών της, με αυτόν τον τρόπο. Επειδή αυτό δε συμβαίνει, πρέπει να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα πιο βάναυσα: Με την περικοπή των μισθών, η οποία με τη σειρά της απαιτεί επίμονα υψηλό ποσοστό ανεργίας για την καταστολή της διαπραγματευτικής δύναμης των εργαζομένων», αναφέρει χαρακτηριστικά το πρακτορείο. Την έξοδο από το ευρώ απέρριψε εκ νέου χτες ο επικεφαλής του Γιούρογκρουπ Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, αλλά την ίδια στιγμή κλιμακώνεται η ιδεολογική τρομοκρατία με τα κάλπικα ψευτοδιλήμματα περί εξόδου από το ευρώ και επιστροφή στη δραχμή, ακριβώς για να περάσουν τα μέτρα που υλοποιούν τη στρατηγική της «εσωτερικής υποτίμησης», δηλαδή του ακόμη μεγαλύτερου τσακίσματος του εργατικού εισοδήματος. Ο λαός πρέπει να χειραφετηθεί από τους εκβιασμούς και τα ιδεολογήματα και να πάρει την απόφαση να πάρει τις τύχες του στα χέρια του.

Το προσδόκιμο ζωής των φτωχών Γερμανών έχει μειωθεί κατά πολύ, την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η γερμανική κυβέρνηση πριν από μερικές μέρες. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, το λεγόμενο προσδόκιμο ζωής για τα άτομα με χαμηλά εισοδήματα έπεσε από τα 77,5 χρόνια το 2001 στα 75,5 χρόνια το 2010. Ειδικά στα κρατίδια της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, η πτώση του προσδόκιμου ζωής των φτωχών είναι ακόμη μεγαλύτερη: Από τα 77,9 χρόνια μειώθηκε στα 74,1 χρόνια. Παρόλα αυτά, η γερμανική κυβέρνηση ετοιμάζεται πυρετωδώς να αυξήσει το όριο συνταξιοδότησης πέρα από το 67ο έτος ηλικίας, χρησιμοποιώντας ξανά ως όχημα το διαβόητο προσδόκιμο ζωής, καταργώντας στην πραγματικότητα το δικαίωμα της σύνταξης. Ο επικεφαλής του συμβουλίου οικονομικών εμπειρογνωμόνων της γερμανικής κυβέρνησης Βόλφγκανγκ Φραντς δήλωσε χτες ότι η αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης πέραν του 67ου έτους ηλικίας, που έχει ήδη αποφασιστεί, αποτελεί αναγκαιότητα για τη Γερμανία, επικαλούμενος ...την επιμήκυνση του προσδόκιμου ορίου ζωής. «Το γεγονός αυτό καθιστά αναγκαίο να αναθεωρηθεί το όριο πλήρους συνταξιοδότησης στο 68ο έτος μέχρι το 2045 και στο 69ο έτος έως το 2060», δήλωσε σε γερμανική εφημερίδα ο επικεφαλής του «συμβουλίου των σοφών» της καγκελαρίου Α. Μέρκελ, που δε δίστασε να εμφανίσει ως «γεγονός» ένα τερατώδες ψέμα. Αξίζει, πάντως, να σημειωθεί ότι η σύνδεση του ορίου συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής, προκειμένου να αυξηθούν τα όρια πέρα από το 67ο έτος, περιλαμβάνεται στο «σύμφωνο για το ευρώ», που ψηφίστηκε στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ τον περασμένο Μάρτη. Αλλά, το βασικό τους ζήτημα είναι, ανεξάρτητα από το προσδόκιμο ζωής, να μειωθεί δραστικά το κονδύλι που δίνεται γενικά για συντάξεις, είτε από το κράτος είτε από την εργοδοσία, αφού θα αργούν οι εργαζόμενοι να βγαίνουν στη σύνταξη, ενώ θα ζουν λιγότερα χρόνια. Είναι ένας ακόμη τρόπος ενίσχυσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου.