Το ενδιαφέρον των επιχειρηματικών ομίλων να βάλουν για τα καλά πόδι στην επαγγελματική εκπαίδευση, όπως δείχνουν πρωτοβουλίες όπως η παραπάνω, δεν εξαντλείται στην εκμετάλλευση των νέων, που κάτω από την ταμπέλα της μαθητείας και της πρακτικής άσκησης γίνονται πάμφθηνο και χωρίς δικαιώματα εργατικό δυναμικό. Επιδιώκουν πιο ενεργή ανάμειξη σε κάθε πλευρά της τεχνικής - επαγγελματικής κατάρτισης: Θέλουν να περάσουν στα χέρια τους η διαμόρφωση του προγράμματος σπουδών, η εκπαίδευση, οι εξετάσεις και η πιστοποίηση. Αλλά και να επιλέγουν οι ίδιοι τις ειδικότητες που θα αναπτυχθούν με βάση τους κλάδους στους οποίους ενδιαφέρονται να επενδύσουν, προσδοκώντας μεγαλύτερα κέρδη. Και βέβαια, η επίθεση της κυβέρνησης στην επαγγελματική εκπαίδευση, τους ανοίγει το δρόμο.

Σύμφωνα με τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, «η Βουλή της Ουγκάντας διεξάγει διαπραγματεύσεις με μια κινεζική εταιρεία η οποία προτίθεται να εξαγοράσει τα χρέη των βουλευτών στην κεντροαφρικανική αυτή χώρα, αφού αυτοί έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με ιδιαίτερα υψηλά κόστη αναχρηματοδότησης των δανείων τα οποία είχαν λάβει και συνδέθηκαν με τους μισθούς τους»!

Εννοείται πως η κινεζική εταιρεία δεν προθυμοποιήθηκε να αγοράσει τα χρέη των βουλευτών για την ψυχή των πεθαμένων των ιδιοκτητών της αλλά γιατί προσδοκά σε αντάλλαγμα επικερδείς για την ίδια συμφωνίες με μια χώρα που διαθέτει άφθονες πλουτοπαραγωγικές πηγές προς εκμετάλλευση. Η είδηση αυτή δίνει μια γεύση των σχέσεων που αναπτύσσονται ανάμεσα στους κρατούντες τα κλειδιά της καπιταλιστικής οικονομίας και στο πολιτικό τους προσωπικό, το οποίο φροντίζει να μετουσιώνονται σε εφαρμοσμένη πολιτική τα συμφέροντα και οι ανάγκες τους.

Απ' την άλλη, εκπροσωπώντας τα μονοπώλια των δικών τους κρατών και στο πλαίσιο του οξύτατου ανταγωνισμού που αναπτύσσεται με επίκεντρο τον πλούτο της αφρικανικής χώρας για το ποιος θα τον βάλει στο χέρι, οι «δυτικοί διπλωμάτες» επικρίνουν «έντονα την υπό διαπραγμάτευση συμφωνία» και ανοιχτά υποστηρίζουν ότι «η Ουγκάντα εκχωρεί υπέρμετρη ισχύ στην Κίνα και στις εταιρείες της, που αναλαμβάνουν πολλές κρατικές συμβάσεις για την εκτέλεση έργων υποδομής αλλά και για την εκμετάλλευση πετρελαϊκών κοιτασμάτων».

Τα μονοπώλια της Κίνας φαίνεται να έχουν αποκτήσει τη μερίδα του λέοντος σε ό,τι αφορά στα έργα υποδομής που κατασκευάζονται στη χώρα αυτή. Γεγονός που δυσαρεστεί τους ανταγωνιστές τους. «Είναι σαφές ότι η συμφωνία αυτή θα μετατρέψει σε παρωδία από κάθε άποψη την ανεξαρτησία της Ουγκάντας και δεν υπηρετεί σε τίποτε τα οικονομικά συμφέροντα της χώρας μακροπρόθεσμα», σχολίασε δυτικός διπλωμάτης στην Καμπάλα, απηχώντας τον ανταγωνισμό αυτό.

Η κινεζική πετρελαϊκή εταιρεία «China National Offshore Oil Corporation» (CNOOC), η βρετανική «Tullow Oil» και η γαλλική «Total» διαπραγματεύονται με την κυβέρνηση της Ουγκάντας τους όρους δημοσίων έργων που αφορούν στην κατασκευή ενός διυλιστηρίου κι ενός πετρελαιαγωγού. Η Κίνα έχει εξάλλου χορηγήσει στην Ουγκάντα δάνεια ύψους περίπου 377 εκατομμυρίων ευρώ για την κατασκευή δύο υδροηλεκτρικών φραγμάτων στο Νείλο Ποταμό. Και τα δύο έργα έχουν ανατεθεί σε κινεζικές κρατικές εταιρείες.

Ακόμη κι αυτά τα πετσοκομμένα και συρρικνωμένα μαθήματα Πολιτισμού που υπήρχαν μέχρι σήμερα στο Γυμνάσιο καταργούνται. Συγκεκριμένα, το υπουργείο απέστειλε με non paper το νέο ωρολόγιο πρόγραμμα των Γυμνασίων στις Διευθύνσεις Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης που προβλέπει την κατάργηση της μουσικής και των καλλιτεχνικών μαθημάτων στη Β' και Γ' τάξη του Γυμνασίου.

Η μουσική και τα καλλιτεχνικά δε χωράνε στο «νέο σχολείο» της αγοράς και των χορηγών, ενώ την ίδια στιγμή δείχνει το δρόμο προς την ανεργία για ακόμη περισσότερους εκπαιδευτικούς που δίδασκαν τα παραπάνω μαθήματα.

Η καλλιτεχνική εκπαίδευση είναι αναπόσπαστο κομμάτι της γενικής μόρφωσης και επιβάλλεται η καλλιέργειά της από τις πρώτες τάξεις του Δημοτικού για την ολόπλευρη διαμόρφωση της προσωπικότητας των νέων ανθρώπων.

Οι κλασικοί του μαρξισμού - λενινισμού αναγνώριζαν τη μεγάλη σημασία της εξέγερσης του Σπάρτακου και τις ιδιαίτερες ηγετικές ικανότητές του. Ο Καρλ Μαρξ σημείωνε σε γράμμα του στον Φρίντριχ Ενγκελς στις 27 Φλεβάρη 1861 τα εξής: «Ο Σπάρτακος εμφανίζεται σαν η πιο φημισμένη μορφή που ανέδειξε όλη η αρχαία Ιστορία. Ενας μεγάλος στρατηγός (όχι ένας Γαριβάλδης), ευγενής χαρακτήρας, πραγματικός εκπρόσωπος του αρχαίου προλεταριάτου». Τέτοιες κρίσεις περιλαμβάνονται στο βιβλίο του Ρ. Γκίντερ που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Associated Press

Την ίδια στιγμή, οι συγκρούσεις στο Αφγανιστάν συνεχίζονται, με τα θύματα αμάχων να παρουσιάζουν αύξηση, λόγω του ιμπεριαλιστικού πολέμου, 23%, το πρώτο εξάμηνο του 2013, σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2012. Η λεγόμενη «απελευθέρωση», που υποστηρίζουν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις συνεχίζει να γράφεται με αίμα, ενώ παράλληλα τα συμβόλαια και οι συμφωνίες, που αφορούν την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας και την ανοικοδόμηση, έχουν ήδη υπογραφεί.