Πέμπτη 4 Αυγούστου 2011
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τσουβαλιάζει βίλες και φτωχόσπιτα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ξεκάθαρο όσο ποτέ έγινε χτες σε τηλεοπτική συνέντευξη του υπουργού Περιβάλλοντος, Γ. Παπακωνσταντίνου, ότι το νομοσχέδιο για τη ρύθμιση των αυθαιρέτων «τσουβαλιάζει» βίλες και πρώτες κατοικίες, με χαράτσια που θα πλήξουν κυρίως τις λαϊκές οικογένειες, οι οποίες μάλιστα θα εκβιαστούν χοντρά!

«Αυτοί που δεν μπαίνουν στη ρύθμιση, από 1/1/2012, δεν μπορούν να μεταβιβάσουν, γιατί για να μεταβιβαστεί ένα ακίνητο, πρέπει να υπάρχει υπεύθυνη δήλωση του ιδιοκτήτη και δήλωση μηχανικού ότι δεν υπάρχει αυθαιρεσία, ή, αν έχει αυθαιρεσία, ότι έχει υπαχθεί σε αυτήν τη ρύθμιση», υποστήριξε γνωρίζοντας ότι απευθύνεται κυρίως σε λαϊκές οικογένειες, που λόγω ανάγκης απέκτησαν αυθαίρετο σπίτι και τώρα τους εκβιάζει - σε μια εποχή μάλιστα που η ανεργία και οι απολύσεις οργιάζουν και τα εισοδήματα συρρικνώνονται δραματικά - να βρουν χρήματα να πληρώσουν το χαράτσι για να μπορούν να το δώσουν στα παιδιά τους. Γι' αυτό, προσπάθησε στη συνέχεια να εμφανίσει ως δίκαιη τη ρύθμιση, υποστηρίζοντας ότι τα πρόστιμα «δεν μπορεί να είναι ενιαία», αλλά θα εξαρτώνται από το μέγεθος της αυθαιρεσίας, αλλά και την περιοχή. Ξέρει, όμως, ότι αυτοί που θα σπεύσουν πρώτοι και άνετα να πληρώσουν τα πρόστιμα θα είναι όσοι διαθέτουν αυθαίρετες βίλες και πολυτελείς κατοικίες! Μάλιστα, δεν είναι τυχαίο αυτό που επισήμανε ότι το νομοσχέδιο βρήκε ήδη τη στήριξη της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ. τους οποίους μάλιστα ενημέρωσε ότι θα αποδεχτεί τυχόν προτάσεις που θα καταθέσουν, για να αναδείξει και το μέγεθος της συναίνεσης στο χαράτσι.

Λεία για επενδύσεις

«Τα νησιά (σ.σ. της Ελλάδας) είναι πολύ σημαντικοί χώροι ανάπτυξης, μπορεί να αναπτυχθούν τουριστικά ή ενεργειακά. Εκεί η Ελληνική Κυβέρνηση έχει και δικές της ιδιοκτησίες τις οποίες μπορεί να δώσει σε έναν ιδιώτη να αξιοποιήσει για να δημιουργηθεί πλούτος». Τάδε έφη Π. Γερουλάνος σε συνέντευξή του στο τουρκικό τηλεοπτικό κανάλι «TRT». Ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού έσπευσε να βγάλει στο «σφυρί» τις εκτάσεις που κατέχει το κράτος σε διάφορα ελληνικά νησιά, διαβεβαιώνοντας μάλιστα τους κεφαλαιοκράτες ότι αν επενδύσουν η κυβέρνηση τους εξασφαλίζει σίγουρη κερδοφορία. Το νομοθετικό πλαίσιο για τις επενδύσεις «φαστ - τρακ», που έχει διαμορφώσει η κυβέρνηση, προσφέρει φορολογικά κίνητρα, φτηνό επιδοτούμενο εργατικό δυναμικό και κάθε είδους «ευνοϊκών ρυθμίσεων» προς τους επιχειρηματικούς ομίλους και ο Π. Γερουλάνος σπεύδει να «διαφημίσει το προϊόν». Η κυβέρνηση, λοιπόν, και νησιωτικές εκτάσεις προσφέρει και πάμφθηνα εργατικά χέρια και χαμηλή φορολογία, αλλά μέχρι ...εκεί. Οπως ξεκαθάρισε ο υπουργός: «Προσπαθούμε να προσελκύσουμε επενδύσεις στα ελληνικά νησιά, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα και από αυτήν την οπτική οι ξένοι είναι ευπρόσδεκτοι, αλλά όσον αφορά στην πώληση, όπως καταλαβαίνετε, δεν υπάρχει τέτοιο θέμα». Εξάλλου το έχει ξεκαθαρίσει και ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου. «Οι Ελληνες αγωνιστήκαμε εδώ και χρόνια, ώστε τα δικά μας τα νησιά να είναι πραγματικά ελεύθερα ελληνικά νησιά και τα αγαπάμε, οπότε το να τα πουλήσουμε ή να τα ξεπουλήσουμε είναι κάτι που δεν το σκεφτόμαστε καν». (Δήλωση του πρωθυπουργού μετά τη συνάντησή του με την καγκελάριο της Γερμανίας Αν. Μέρκελ το Μάρτη του 2010 στο Βερολίνο). Η κυβέρνηση, λοιπόν, μας διαβεβαιώνει ότι δε θα ξεπουλήσει τα νησιά της χώρας, αλλά μόνο ότι ...θα τα παραχωρήσει ως λεία στο μεγάλο κεφάλαιο και τις πολυεθνικές.

Πλήρης παράδοση στην ασυδοσία

Στην ασυδοσία του επιχειρηματικού κέρδους προτίθεται να παραδώσει η κυβέρνηση και τις τελευταίες διατάξεις που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως υποτυπώδη αναχώματα στην κερδοσκοπική της δράση. Σ' αυτό το πλαίσιο, ήδη από το προηγούμενο διάστημα, το υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας είχε προχωρήσει απροκάλυπτα στην κατάργηση των περιθωρίων κέρδους για τα οπωροκηπευτικά, στην κατάργηση της υποχρεωτικής υποβολής τιμοκαταλόγων στις υπηρεσίες του υπουργείου και στην παράδοση του βρεφικού γάλακτος στις αλυσίδες σούπερ μάρκετ. Χτες, η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θέτει σε δημόσια διαβούλευση όλες τις αγορανομικές διατάξεις. Από τα είδη που υπόκεινται στην κατηγορία του ελεγχόμενου κέρδους μέχρι τους κανόνες που διέπουν τη διακίνηση γαλακτοκομικών, αλεύρων, ψωμιού, κρεάτων κ.λπ. Το πρόσχημα είναι η «αναθεώρηση και απλοποίηση» των διατάξεων. Την ουσία την έχει διατυπώσει με ακρίβεια ο υπουργός Περιφερειακής Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Μ. Χρυσοχοΐδης: «Ο αγορανομικός κώδικας δεν ανταποκρίνεται πλέον στις ανάγκες μιας σύγχρονης ανοιχτής οικονομίας». Η κυβέρνηση, κατά τον ίδιο, επιδιώκει την αλλαγή διατάξεων που είτε βρίσκονται σε αχρηστία είτε «δημιουργούν στρεβλώσεις στην αγορά και τη λειτουργία του ανταγωνισμού». Με απλά λόγια, ο καθένας καταλαβαίνει ότι η «ανοιχτή οικονομία» και ο «ανταγωνισμός» που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση, δηλαδή, η οικονομία του κέρδους, της κυριαρχίας των μονοπωλίων, της ασύδοτης κερδοσκοπικής δράσης των επιχειρηματικών ομίλων που στηρίζει η πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ - μονοπωλίων δε σηκώνει ούτε τους υποτυπώδεις και προσχηματικούς κανόνες που μπορεί ακόμα να περιλαμβάνονται σε αγορανομικές διατάξεις. Αυτές είναι «στρεβλώσεις» που πρέπει να βγουν από τη μέση.

Βαρβαρότητα διαρκείας

Τη σφοδρή αντιλαϊκή κλιμάκωση σε βάθος πολλών δεκαετιών, την εφαρμογή πρόσθετων μέτρων με στόχο να πιάσουν τις νόρμες της πολιτικής που διασφαλίζει την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων, φτηνότερους και περισσότερο ευέλικτους τους εργάτες, περιλαμβάνουν οι προδιαγραφές της «έκθεσης» που δημοσιοποίησε από την Αθήνα ο επικεφαλής του ΟΟΣΑ. Ο ίδιος ιμπεριαλιστικός Οργανισμός, εδώ και αρκετά χρόνια, πριν και από το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης, σε φάση αύξησης του παραγόμενου ΑΕΠ και εντατικής κερδοφορίας, προδιέγραφε τα «αναγκαία μέτρα», αυτά που σήμερα ξεδιπλώνει το μαύρο μέτωπο κυβέρνησης - τρόικας - πλουτοκρατίας.

Η κυβέρνηση, τα πρωτοκλασάτα στελέχη του πολιτικού τους προσωπικού, επιχείρησαν να καλυφθούν πίσω από εύσημα που τους αποδίδει ο ΟΟΣΑ, να στείλουν βροντερό το μήνυμα ότι θα εντείνουν τη βάρβαρη κλιμάκωση, υποτάσσοντας τα πάντα στην εξυπηρέτηση του στρατηγικού στόχου τους, τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων.

Είναι απόλυτα φανερό πλέον ότι το «μνημόνιο ήταν μόνον η αρχή», ότι η επιχείρησή τους για την έξοδο από την καπιταλιστική κρίση, η επάνοδος σε φάση κερδοφορίας, θα απαιτήσει ποταμούς λαϊκού αίματος, και ακόμη ότι όταν και στο βαθμό που αυτή επέλθει, οι εργάτες θα είναι γονατισμένοι, απόλυτα προσαρμόσιμοι στις νόρμες της νέας «ανταγωνιστικότητας» του κεφαλαίου.

Ολα όσα κλιμακώνουν δεν έχουν την παραμικρή σχέση ούτε με τον όγκο του υπερσυσσωρευμένου κρατικού χρέους, ούτε και με τα εμφανιζόμενα ελλείμματα, που η δική τους πολιτική παράγει. Το ομολογούν και οι ίδιοι στην «έκθεση» του ΟΟΣΑ, σύμφωνα με την οποία στο έτος 2035, μετά από 25 χρόνια, το κρατικό χρέος θα είναι στο 100% του ΑΕΠ που θα έχει παραχτεί εκείνη τη χρονιά, πάντα με την προϋπόθεση ότι θα εφαρμόσουν μέχρι κεραίας το σύνολο της βάρβαρης κλιμάκωσης, τα αλλεπάλληλα μνημόνια με τις «επικαιροποποιήσεις» και τους «εφαρμοστικούς» νόμους, που ανάλογα με τη φάση του εκμεταλλευτικού συστήματος θα έχουν ανάγκη.

Για την ώρα, για άμεση εφαρμογή, «συμβουλεύουν» την κυβέρνηση να προχωρήσει αποφασιστικά με νέα «πακέτα», όπως: Παραπέρα καρατόμηση του αφορολόγητου ορίου για μισθωτούς, συνταξιούχους, αυτοαπασχολούμενους, μεγαλύτερη «ευελιξία στην αγορά εργασίας», περιορισμό της «προστασίας των εργαζομένων», δηλαδή για το ελεύθερο των μεγαλοπιχειρηματιών σε μαζικές απολύσεις και στη διαμόρφωση του μισθού και του μεροκάματου, το αποφασιστικό προχώρημα στις αντιασφαλιστικές ανατροπές, για το χτύπημα και των ΒΑΕ κ.ά. Γι' αυτά και για όλα τα προηγούμενα ο επικεφαλής του ιμπεριαλιστικού Οργανισμού δήλωσε δημόσια ότι «δίνει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση»...

Οι πρόσφατες αποφάσεις στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, το κούρεμα του κρατικού χρέους μαζί και η επιμήκυνση, που διαφημίζει η κυβέρνηση είναι η πρώτη φάση για τα επερχόμενα. Το ομολογεί ανοιχτά και ο ΟΟΣΑ, που αξιολογεί τα «οφέλη» ως «ελάχιστα». Είναι ολοφάνερο και το γεγονός ότι η διαδικασία καταστροφής υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων, που σήμερα λιμνάζουν στα σεντούκια της πλουτοκρατίας, έχει μπροστά της μπόλικο δρόμο να διατρέξει.

Η σαπίλα του εκμεταλλευτικού συστήματος, δεν κρύβεται ούτε από τα γιατροσόφια για τη διάσωσή του, ούτε από τις αποφάσεις τους, όπως οι πρόσφατες από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ. Για το λαό υπάρχει ο άλλος δρόμος, χωρίς τους καπιταλιστές και τις κρίσεις τους.


Ανδρέας ΣΑΚΑΡΕΛΟΣ

Σάπισμα του συστήματος της εκμετάλλευσης...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΕ, βρε παιδιά! Λίγο στρίμωγμα μερικά χρονάκια και μετά όλα θα φτιάξουν! Θα γίνουν όπως παλιά...

Κάπως έτσι μας τα είπε χτες ο Ευάγγελος Βενιζέλος, υποσχόμενος μια «εθνική προσπάθεια», ώστε να επανέλθουμε στο τέλος στην κατάσταση πριν την κρίση.

Βέβαια, αυτοί μπορεί να λένε ό,τι θέλουν, θεωρούν όμως πράγματι ότι θα βρεθεί έστω και ένας να τους πιστέψει; Πρέπει να είναι πραγματικά πολύ μα πολύ αφελείς.

Μήπως θέλουν να δεχθούμε ότι ξαφνικά οι εργοδότες - όταν θα πάει καλά η οικονομία - θα θέλουν να ...επαναφέρουν το 8ωρο, να αποκαταστήσουν τις συλλογικές συμβάσεις, να καταργήσουν τα δουλεμπορικά γραφεία;

Να υποθέσουμε ότι θα επαναπροσληφθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι που σχεδιάζουν να απολύσουν;

Φαντάζονται ίσως εφοπλιστές που να απαιτούν να καταργηθούν οι φοροαπαλλαγές τους; Βιομήχανους να μη θέλουν «μαθητευόμενους» με επιδοτούμενες εισφορές;

Για τα ασφαλιστικά ταμεία δεν το συζητάμε καν. Οταν θα τα έχουν πλέον καταληστέψει θα εμφανίζονται η μία μετά την άλλη οι αναλογιστικές μελέτες που θα απαιτούν μειώσεις συντάξεων και αυξήσεις ορίων.

Αν αυτή η καπιταλιστική κρίση υποχωρήσει θα είναι για να έρθει μια επόμενη ακόμη μεγαλύτερη και χειρότερη. Το μόνιμο θα είναι η επιδίωξη κεφαλαίου και κυβερνήσεων να περικόψουν λαϊκά δικαιώματα.

Αυτό, άλλωστε, συμβαίνει ανεξαρτήτως χρέους, κρίσης, προβλημάτων των τραπεζών, διεθνούς συγκυρίας. Και λύνεται οριστικά μόνον με έναν τρόπο. Οταν αυτοί που παράγουν τον πλούτο πάρουν στα χέρια τους την εξουσία.

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ 2,7 ΔΙΣ. θα δώσει λέει η κυβέρνηση για να βρουν δουλειά 600.000 άνεργοι! Μόνο που δε λέει πού θα τα δώσει. Αυτό θα σας το πούμε εμείς.

Θα τα δώσει με μορφή επιχορηγήσεων στους εργοδότες. Κι αυτοί όχι μόνον δε θα προσλάβουν εργαζόμενους με σταθερή εργασία αλλά θα απολύσουν και αυτούς που έχουν για να πάρουν άλλους επιδοτούμενους. Το έχουμε ξαναδεί άλλωστε το έργο...


Παπαγεωργίου Βασίλης

Η αγωνία για τους παιδικούς σταθμούς

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οσο πλησιάζει ο καιρός για να ανοίξουν οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί, τόσο κορυφώνεται η αγωνία εκατοντάδων χιλιάδων νέων ζευγαριών εργαζομένων και άλλων λαϊκών στρωμάτων. Κι αυτό γιατί δεν είναι σε θέση να γνωρίζουν εάν τα παιδιά τους θα γίνουν δεκτά και εάν θα λειτουργήσουν οι παιδικοί σταθμοί, εξαιτίας των άγριων περικοπών της κυβέρνησης, αλλά και της πολιτικής που εφαρμόζουν οι δημοτικές αρχές.

Σε δεκάδες δήμους της χώρας παιδικοί σταθμοί κλείνουν λόγω έλλειψης κονδυλίων για την πρόσληψη προσωπικού. Σε άλλους δήμους τα τροφεία αυξάνονται τόσο που τα λαϊκά νοικοκυριά δεν αντέχουν να πληρώσουν με δεδομένη την αυξανόμενη επιβάρυνση στο εισόδημά τους (φορολογικά μέτρα, μειώσεις μισθών κλπ.) Πάντως, σύμφωνα με πληροφορίες, δεν αποκλείεται να υπάρξουν δήμοι που δε θα λειτουργήσουν καθόλου για την επόμενη περίοδο αυτές τις υπηρεσίες Πρόνοιας, με πρόσχημα την έλλειψη χρημάτων. Η εφαρμογή του «Καλλικράτη» σε συνδυασμό με τη συνολική πολιτική που χτυπά τα λαϊκά στρώματα κάνει όλες αυτές τις οικογένειες να αγωνιούν για το εάν θα μπορέσουν να βγουν στο μεροκάματο...

Για την απρόσκοπτη κερδοφορία

Νέες μειώσεις μισθών στον ιδιωτικό τομέα με παράλληλη μείωση των αποζημιώσεων για όσους απολύονται και μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας ώστε να επικρατήσουν πλήρως οι επιχειρησιακές συμβάσεις έναντι των κλαδικών, πρότεινε στην έκθεσή του ο ΟΟΣΑ - που παρουσιάστηκε προχτές στην Αθήνα - και κάλεσε την ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα στη λήψη μέτρων. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, βέβαια, δε χρειάζεται παροτρύνσεις, αφού οι προτάσεις του ΟΟΣΑ αποτελούν στρατηγικές της στοχεύσεις. «Γνωρίζουμε ότι πρέπει να προχωρήσουμε πολύ σύντομα σε διαρθρωτικές αλλαγές που δεν έγιναν τα προηγούμενα χρόνια. Βρισκόμαστε σταθερά σε αυτή την κατεύθυνση», δήλωσε, σ' αυτό το πνεύμα, ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κουτρουμάνης, στην ομιλία του κατά τη διάρκεια της παρουσίασης της έκθεσης του ΟΟΣΑ. Μόλις χτες ο πρόεδρος του Ελληνογερμανικού Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου, Μιχάλης Μαΐλλης, στην ίδια κατεύθυνση, με συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό «Αθήνα 9,84», υποστήριξε ότι στην Ελλάδα «υπάρχουν αγκυλώσεις στα εργασιακά» και «αντικίνητρα», όπως το «φορολογικό πλαίσιο», που εμποδίζουν τις επενδύσεις! Ζήτησε, δηλαδή, ακόμα φτηνότερα μεροκάματα και παραπέρα μείωση των φορολογικών συντελεστών για τα κέρδη των επιχειρήσεων. Ο ίδιος, ωστόσο, παρά τις επισημάνσεις του εμφανίστηκε σίγουρος ότι η κυβέρνηση εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση. «Αυτή τη στιγμή έχω μια αισιοδοξία. Γνωρίζω ότι αυτή τη στιγμή τα αρμόδια υπουργεία δουλεύουν με μεγάλη ταχύτητα και είναι σε καλό δρόμο για την αλλαγή του πλαισίου των επενδύσεων (...) Βγάζουν όλα αυτά τα αντικίνητρα από τη μέση. Είναι σε πολύ καλή κατεύθυνση και έχω και την προσδοκία ότι το καινούριο φορολογικό νομοσχέδιο (...) σίγουρα θα πρέπει να έχει και αυτό την αναπτυξιακή του διάσταση»... Βλέπετε, οι πάντες είναι σίγουροι ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ οδεύει ολοταχώς προς την «κινεζικοποίηση» των μισθών στην Ελλάδα και τη μετατροπή της χώρας σε φορολογικό παράδεισο για το μεγάλο κεφάλαιο, διασφαλίζοντας την απρόσκοπτη κερδοφορία της πλουτοκρατίας.

Η «ανάπτυξη» που υπόσχεται το κεφάλαιο

Την ίδια ώρα που εντός Ελλάδας ανακυκλώνεται η υπόθεση του σκανδάλου των υποβρυχίων, φέρνοντας στην επιφάνεια τη διαπλοκή και τη σύμφυση των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με το μεγάλο κεφάλαιο και τις πολυεθνικές, σε Γερμανία και Γαλλία, με πρόσχημα την καπιταλιστική κρίση, επιταχύνονται οι διαδικασίες συγκεντροποίησης του κεφαλαίου στον τομέα της ναυπηγικής βιομηχανίας. Οσο κι αν απέχουν γεωγραφικά τα δύο αυτά γεγονότα έχουν κοινές αναφορές και αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία. Σύμφωνα με δημοσιεύματα στο διεθνή Τύπο, οι δύο χώρες εξετάζουν το ενδεχόμενο να σχηματίσουν μία κοινοπραξία για τη ναυπήγηση σκαφών, κυρίως πολεμικών πλοίων και υποβρυχίων, κατά το πρότυπο της αεροναυπηγικής «EADS». Στόχος τους μια νέα κοινοπραξία που θα περιλαμβάνει τη γερμανική εταιρεία «ThyssenKrupp» (πρώην ιδιοκτήτης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και εταίρος σήμερα της αραβικής εταιρείας στην οποία μεταβιβάστηκαν) και τη γαλλική «DCNS» (που έχει ανοίξει συνεργασία με τα Ναυπηγεία Ελευσίνας για την κατασκευή των νέων φρεγατών του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού). Ασχετα από το πότε και πού θα καταλήξουν αυτές οι διαπραγματεύσεις, γεγονός είναι πως οι πολυεθνικές, αφού εφαρμόσουν μια τακτική ερημοποίησης, αφαίμαξης και απαξίωσης της παραγωγικής βάσης άλλων χωρών, τελικά μέσα από μια διελκυστίνδα ανταγωνισμών και αλληλοεξόντωσης, οδηγούνται κοντά και συνασπίζονται για να ενισχύσουν την κερδοφορία τους πάνω στα ερείπια που έχουν προκαλέσει. Ολο αυτό το καπιταλιστικό νταλαβέρι το αποκαλούν «επενδύσεις» και «ανάπτυξη». Στην πραγματικότητα αυτό που επιδιώκουν, σε αγαστή πάντα συνεργασία με την ντόπια πλουτοκρατία, είναι να ελέγξουν πλήρως οποιαδήποτε παραγωγική δραστηριότητα, στη συνέχεια να τη στραγγαλίσουν, εξοντώνοντας ταυτόχρονα δικαιώματα και κατακτήσεις της εργατικής τάξης και στέλνοντας τους εργαζόμενους στην ανεργία, με μοναδικό ζητούμενο τη δική τους κερδοφορία. Τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά το έχουν βιώσει αυτό το «αναπτυξιακό» μοντέλο, όπως και οι τσέπες του ελληνικού λαού που χρηματοδοτούν με δισεκατομμύρια ευρώ τις πολυεθνικές.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Τουρισμός λαϊκό δικαίωμα

Η λογική που εκφράζεται μέσα από την ενορχηστρωμένη δημαγωγία ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑ.Ο.Σ., με τη συνοδεία εκπροσώπων των μονοπωλίων του τουρισμού, που όλοι μαζί στήνουν κάθε φορά ένα γαϊτανάκι γύρω από την υπόθεση των λαϊκών κινητοποιήσεων (εργαζομένων στον τουρισμό, ναυτεργατών, ταξιτζήδων κ.ά.), οι οποίοι τάχα υπονομεύουν τον τουρισμό και την οικονομία της χώρας όταν διεκδικούν, εκτός από το ότι αποτελεί αγοραία προπαγάνδα, φωτογραφίζει την ίδια την αντίληψη της άρχουσας τάξης και των πολιτικών της εκπροσώπων για το τι σημαίνει «ανάπτυξη», ποια είναι η θέση, ο ρόλος και η συμμετοχή του εργαζόμενου σε αυτή και στα αποτελέσματά της, ενώ ειδικότερα για το χώρο του τουρισμού αποκαλύπτει την ταξική τους επιλογή.

Πράγματι, αυτό που αποκαλύπτεται είναι πως υπάρχουν «δύο κόσμοι χωριστοί». Οταν αυτοί μιλάνε για τουρισμό εννοούν τη διαρκή και με κάθε τίμημα, σε βάρος της χώρας, του φυσικού περιβάλλοντος και των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο χώρο, αύξηση της κερδοφορίας, κυρίως των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, που δραστηριοποιούνται στην τουριστική βιομηχανία, σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες δράσης του πολυεθνικού κεφαλαίου. Από αυτό τον τουρισμό ο ελληνικός λαός όλο και περισσότερο αποξενώνεται και το μόνο που «κερδίζει» είναι πρόσκαιρα μερικές θέσεις εργασίας σε καθεστώς γαλέρας και ...κάποιες φωτογραφίες από τους διερχόμενους τουρίστες.

Αυτού του είδους ο τουρισμός ούτε στην οικονομική ανάπτυξη συμβάλλει και πολύ περισσότερο δεν έχει σχέση με το δικαίωμα των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων για αναψυχή και ξεκούραση. Η πραγματικότητα που βιώνουν τα λαϊκά νοικοκυριά είναι αδιάψευστος μάρτυρας. Οι μισές ελληνικές οικογένειες δεν κάνουν καθόλου διακοπές. Η αφαίμαξη των λαϊκών εισοδημάτων και η αύξηση του κόστους των εισιτηρίων, των καυσίμων και της διαμονής κλείνουν τις εξόδους προς τα τουριστικά θέρετρα. Αυτή την ανθρώπινη ανάγκη, που είναι λαϊκό δικαίωμα, όχι μόνο δεν την καλύπτει η εμπορευματοποίηση του τουρισμού, αλλά σε συνδυασμό με την αντιλαϊκή πολιτική ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΕΕ την καταργεί και την ακυρώνει.

Η κάλυψη των πραγματικών αναγκών των εργαζομένων, της νεολαίας, των αυτοαπασχολουμένων για τουρισμό και αναψυχή διασφαλίζει και την ισόρροπη ανάπτυξη των κλάδων που σχετίζονται με τον τουρισμό, την τουριστική ανάπτυξη με προοπτική. Αντίθετα ο τουρισμός - εμπόρευμα εξυπηρετεί μόνο τους επιχειρηματικούς ομίλους του τουρισμού, οδηγεί στην άναρχη τουριστική ανάπτυξη με την υπερπροσφορά ξενοδοχειακών καταλυμάτων, προκαλεί ανεπανόρθωτες καταστροφές στο οικιστικό περιβάλλον, σε παραλίες βουνά και δάση, αποξενώνει το λαό από τον τόπο του. Ουσιαστικά μετατρέπει σε αναλώσιμο για την κερδοφορία του κεφαλαίου μη ανανεώσιμους φυσικούς πόρους, που πρέπει να είναι λαϊκή περιουσία.

Το λαϊκό δικαίωμα για διακοπές και αναψυχή είναι δεμένο με την πάλη ενάντια στα μονοπώλια και τα κόμματά τους, πράγμα που σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης γίνεται ακόμα και πιο φανερό. Είναι μέρος της πάλης για ανάπτυξη στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών, κόντρα στην «ανάπτυξη» που υπαγορεύει η κερδοφορία της πλουτοκρατίας. Η πάλη και για αυτό το δικαίωμα συσπειρώνει το λαό, στο δρόμο για λαϊκή οικονομία και λαϊκή εξουσία.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ