Σάββατο 4 Ιούνη 2022 - Κυριακή 5 Ιούνη 2022
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ
Για την Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος

Η Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος «γιορτάζεται» φέτος ενώ «ηχούν οι βόμβες» των ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ και Ρωσίας στην Ουκρανία, με την ενεργό εμπλοκή της χώρας μας.

Η ενεργή στήριξη των καταστροφικών πολεμικών σχεδίων του ΝΑΤΟ απ' τους πολιτικούς εκπροσώπους της «πράσινης μετάβασης» σε Ελλάδα, ΕΕ και ΗΠΑ αποκαλύπτει ακόμα περισσότερο πόσο υποκριτική είναι και ήταν η αγωνία τους για το περιβάλλον.

Ολοι αυτοί, που τάχα κόπτονται για την προστασία του περιβάλλοντος, στέλνουν στην Ουκρανία τεράστιες ποσότητες από βαρέα όπλα, κλιμακώνοντας τη στρατιωτική αντιπαράθεση, με ανυπολόγιστες συνέπειες στο περιβάλλον. Πρόκειται, άλλωστε, για τους ίδιους πολιτικούς ενόχους που δεν δίστασαν να χρησιμοποιήσουν απεμπλουτισμένο ουράνιο κατά τον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας, με τους λαούς των Βαλκανίων να μετρούν ακόμα τις δραματικές επιπτώσεις.

Ολοι αυτοί που μόλις μερικούς μήνες πριν μας εξηγούσαν ότι κύρια προτεραιότητα είναι η αντιμετώπιση της «κλιματικής κρίσης», σήμερα μας εξηγούν ότι πρέπει να χρησιμοποιηθούν τα ορυκτά καύσιμα, το αμερικανικό υγροποιημένο φυσικό αέριο LNG, η πυρηνική ενέργεια «για να απεξαρτηθεί γρήγορα η ΕΕ απ' το ρωσικό φυσικό αέριο».

Ο πόλεμος είναι μια ακόμα έμπρακτη απόδειξη των πραγματικών στόχων της πολιτικής της ΕΕ για την «πράσινη μετάβαση», των κερδισμένων και των χαμένων.

Τα εργατικά - λαϊκά στρώματα βάζουν βαθιά το χέρι στην τσέπη και πληρώνουν το βαρύ κόστος της «πράσινης μετάβασης» - απ' το πανάκριβο «πράσινο ρεύμα» μέχρι τα υποχρεωτικά ηλεκτρικά αυτοκίνητα - ενώ οι μεγάλοι κερδισμένοι είναι οι «πράσινοι επενδυτές» της απελευθερωμένης Ενέργειας, οι όμιλοι παραγωγής «πράσινου» εξοπλισμού, υποδομών και εμπορευμάτων.


Επιβεβαιώνεται ότι ο πραγματικός στόχος της «πράσινης μετάβασης» είναι να δώσει διέξοδο στα υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια για να επενδυθούν με ικανοποιητικό ποσοστό κέρδους, απαξιώνοντας ελεγχόμενα υποδομές και εμπορεύματα και διαμορφώνοντας νέα χρυσοφόρα πεδία επενδύσεων για τους επιχειρηματικούς ομίλους, για την αντικατάσταση των παλιών εμπορευμάτων με νέα.

Η υποκρισία των αστικών επιτελείων αποκαλύπτεται, όση προσπάθεια και αν κάνουν να την κρύψουν πίσω από τα «κλάματα» για την «κλιματική κρίση».

Το παράδειγμα της «πράσινης» Ενέργειας είναι αποκαλυπτικό για το ποιος χάνει και ποιος κερδίζει, για το πόση αξιοπιστία έχει το αστικό παραμύθι της «προστασίας του περιβάλλοντος»:

Η ΕΕ καθόρισε το πανάκριβο και ρυπογόνο φυσικό αέριο ως στρατηγικό καύσιμο, με τη σύμφωνη γνώμη των εκάστοτε κυβερνήσεων της Ελλάδας, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ. Η επιλογή στη χρήση του στην ηλεκτροπαραγωγή έναντι της θέρμανσης ευνοεί τα ενεργειακά μονοπώλια, αλλά και τους εφοπλιστές που μεταφέρουν LNG, έχει όμως ως αποτέλεσμα και τη σπατάλη Ενέργειας. Τα γιγαντιαία αιολικά πάρκα όχι μόνο εκτινάσσουν την τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, αφού παράγουν ακριβή Ενέργεια, αλλά για την κατασκευή τους καταστρέφονται βουνά, δάση, βραχονησίδες και νησιά, χωρίς κανέναν σεβασμό στην πολιτισμική κληρονομιά ή στην προστασία περιοχών ειδικού φυσικού κάλλους. Η χώρα μας είναι κυριολεκτικά «πρωτοπόρος», με τις ανεμογεννήτριες να κυριαρχούν ακόμα και στον ορίζοντα αρχαιολογικών χώρων παγκόσμιας εμβέλειας. Η εκτόξευση των τιμών της ηλεκτρικής ενέργειας ήδη απ' το καλοκαίρι του 2021, πολύ πριν την εκδήλωση του πολέμου, οφείλεται και στο ενεργειακό μείγμα της πολιτικής της πράσινης ανάπτυξης, που βασίζεται στο φυσικό αέριο και στις ΑΠΕ, και στη συνειδητή εγκατάλειψη του λιγνίτη, που μπορεί, χωρίς τις υποχρεωτικές επιβαρύνσεις του εμπορίου ρύπων της ΕΕ, να διασφαλίσει φθηνή Ενέργεια.


Copyright 2016 The Associated

Η νέα επίθεση στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, απ' τον προηγούμενο Αύγουστο, με την κλιμακούμενη ενεργειακή φτώχεια, τις αυξήσεις στις τιμές των εμπορευμάτων και τον πληθωρισμό, είναι τελικά αντανάκλαση της πολιτικής της πράσινης ανάπτυξης. Η κρατική πολιτική και το πληθωριστικό χρήμα της ΕΚΤ σκοπεύουν σε μεγάλο βαθμό να χρηματοδοτήσουν τις πράσινες επενδύσεις της επόμενης περιόδου. Η πράσινη ανάπτυξη κυριολεκτικά φτωχοποιεί τον λαό.

Η ανάγκη του λαού για προστασία του φυσικού περιβάλλοντος χρησιμοποιείται για να προχωρήσει η πολιτική της εμπορευματοποίησης της γης, των δασών, του αέρα, της θάλασσας, των παραλιών, που οδηγεί στην καταστροφή τους. Οι αστικές αναπλάσεις που προωθούνται, όσο και να προσπαθούν, δεν μπορούν να κρύψουν ότι πραγματοποιούνται με κριτήριο την κερδοφορία των ομίλων και όχι την κάλυψη των διευρυνόμενων κοινωνικών αναγκών, καταστρέφοντας και τους τελευταίους εναπομείναντες ελεύθερους χώρους, ενώ ο λαός πληρώνει διπλά και τριπλά χαράτσια. Οι μοναδικοί ωφελημένοι της «πράσινης μετάβασης» είναι οι μονοπωλιακοί όμιλοι, στους οποίος θα καταλήξει, μεταξύ άλλων, και το κολοσσιαίο πακέτο των 300 δισ. ευρώ της ΕΕ που ανακοινώθηκε πρόσφατα.

Παράλληλα, όλα τα κόμματα της «πράσινης μετάβασης» διατήρησαν και επιδείνωσαν την απαράδεκτη κατάσταση απουσίας ουσιαστικού κρατικού ελέγχου της βιομηχανικής ρύπανσης, της ρύπανσης των υδάτων και της εγκληματικής πολιτικής εμπορευματοποίησης της διαχείρισης των απορριμμάτων, της ευρωενωσιακής αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει», δηλαδή συνεχίζει στην ουσία να ρυπαίνει. Διαχρονικά οι αστικές κυβερνήσεις «ξηλώνουν» τις όποιες ρυθμίσεις ελέγχου της επίδρασης των δραστηριοτήτων στο περιβάλλον, προωθώντας χωρίς ελέγχους τεράστια μεταλλεία, ρυθμίσεις για εγκαταστάσεις - εκτρώματα σε παραλίες υπέρ του τουριστικού κεφαλαίου και άλλων δραστηριοτήτων, που καταστρέφουν το περιβάλλον. Αποκρύπτουν τις τεράστιες συνέπειες για την υγεία του λαού από την αύξηση της ανεργίας, της φτώχειας, από τη ρυπογόνο και καρκινογόνο καύση των αποβλήτων, τη βιομηχανική ρύπανση, την εξόρυξη «σπάνιων γαιών», αναγκαίων στην «πράσινη μετάβαση».

Η αντιδιαστολή της κρατικής πολιτικής με τις λαϊκές ανάγκες αποκαλύπτεται άλλωστε απ' το γεγονός ότι ενώ οι «πράσινες επενδύσεις» απολαμβάνουν επιδοτήσεις δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ, ένα χρόνο μετά τον πύρινο όλεθρο σε Β. Εύβοια και Β. Αττική, 4 χρόνια μετά το Μάτι και 5 χρόνια μετά τη Μάνδρα, οι υποδομές για την πολιτική προστασία του λαού παραμένουν ισχνές και η λύση που προτείνεται είναι η ιδιωτική ασφάλιση των κατοικιών.

Σε νομοθετικό επίπεδο, μετά το «καρότο» των επιδοτήσεων, έρχεται και το «μαστίγιο» με τον νέο κλιματικό νόμο, που υποχρεώνει τον λαό να πληρώνει τα κέρδη της «πράσινης» ανάπτυξης με τους «πράσινους φόρους», το πανάκριβο «πράσινο ρεύμα», με την υποχρεωτική αντικατάσταση υποδομών, εξοπλισμού, αυτοκινήτων με αντίστοιχα «πράσινα». Πρόκειται για την ίδια πολιτική που, αντί για ενίσχυση των μέτρων προστασίας, προκρίνει την «υποχρεωτική ασφάλιση» των σπιτιών έναντι φυσικών καταστροφών. Ολα τα αστικά κόμματα, ανεξάρτητα από τις φιλοπεριβαλλοντικές διακηρύξεις τους, είναι συνένοχα για αυτήν την πολιτική. Η πρόσφατη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής για τον κλιματικό νόμο, η πείρα από τη διακυβέρνηση όλων των κυβερνήσεων, που η μια έπαιρνε τη σκυτάλη από την άλλη προωθώντας στην ίδια αντιλαϊκή ρότα την «πράσινη μετάβαση» και τη στρατηγική της ΕΕ για το περιβάλλον, τα προγράμματα των κομμάτων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ και ΜέΡΑ25, αποκαλύπτουν τη σύμπλευσή τους στην υλοποίηση της στρατηγικής του κεφαλαίου σε βάρος του λαού, τους διαγκωνισμούς τους στο ποιος είναι ικανότερος να «τρέξει» πιο γρήγορα τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις.

Ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης καταστρέφει το περιβάλλον, αφού δεν μπορεί παρά να το αντιμετωπίσει σαν πεδίο πρώτων υλών, είτε σαν πεδίο απόθεσης των παραπροϊόντων της παραγωγικής διαδικασίας.

Η πραγματική διέξοδος για τον λαό βρίσκεται σε μια ριζικά ανώτερη μορφή οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας. Ετσι μπορεί να ξεριζωθεί το κίνητρο του καπιταλιστικού κέρδους που γεννά τα αδιέξοδα, τα εμπόδια, τις αντιφάσεις, απέναντι στο σύνολο της πολιτικής που στον φαύλο κύκλο της καπιταλιστικής κρίσης και ανάπτυξης τσακίζει τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και καταστρέφει το περιβάλλον, και στη θέση του να μπει ως κίνητρο της ανάπτυξης η διευρυνόμενη ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών.

Στην αγωνία για το πώς μπορεί να προστατευτεί το περιβάλλον, συγκρούονται δύο εντελώς διαφορετικοί δρόμοι. Από τη μία ο καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης σε όλες του τις αποχρώσεις, παραλλαγές και μείγματα διαχείρισης, και στον αντίποδα ο δρόμος του σοσιαλισμού.

Μόνο στον σοσιαλισμό μπορούν να λαμβάνονται υπόψη συνδυασμένα οι επιπτώσεις κάθε δραστηριότητας στο περιβάλλον και οι συνολικές ανάγκες του λαού. Ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός στο έδαφος της κοινωνικής παραγωγής, απαλλαγμένης από την ατομική ιδιοκτησία και την εμπορευματοποίηση της γης, του νερού, της Ενέργειας και των φυσικών πόρων, μπορεί να εξασφαλίσει την ισόρροπη σχέση του ανθρώπου με τη φύση.

Για αυτό και υπάρχει δυνατότητα να εξασφαλίσει τη συνδυασμένη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνατοτήτων της κοινωνίας, να εξασφαλίσει φθηνή και επαρκή Ενέργεια, φθηνό και άφθονο νερό υψηλής ποιότητας, ολοκληρωμένη προστασία και διαχείριση των δασών, αλλά και ορθολογική διαχείριση των αποβλήτων και προστασία των οικοσυστημάτων με την ουσιαστική ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Το ΚΚΕ βρίσκεται σταθερά και ουσιαστικά στην πρώτη γραμμή του αγώνα στοχεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο που καταστρέφει το περιβάλλον και εμπορεύεται την «προστασία» του.

Σε αυτήν την κατεύθυνση καλεί το εργατικό - λαϊκό κίνημα, τους μαζικούς φορείς, τη νεολαία, να ξεδιπλώσουν αγωνιστικές πρωτοβουλίες για τα οξυμένα προβλήματα και να δυναμώσουν την πάλη ενάντια στις κατευθύνσεις της ΕΕ και του κεφαλαίου, που βρίσκονται απέναντι στις δικές τους ανάγκες.

Η λύση βρίσκεται σε σύγκρουση με τη σημερινή στρατηγική του κεφαλαίου, τους στόχους για την «πράσινη ανάπτυξη», που το σύνολο των αστικών κομμάτων προωθεί. Χαμένος θα βρεθεί ο λαός μόνο όσο βρίσκεται στην αναμονή λύσεων σε πιθανές εναλλαγές σε κυβερνητικό επίπεδο.

Το σύνθημα που επιβεβαιώθηκε στις περσινές καταστροφές «Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό, βαδίζοντας στον δρόμο της ανατροπής», είναι οδηγός και επιβεβαίωση ότι τώρα είναι ώρα συμπόρευσης με το ΚΚΕ, για να νικήσει πραγματικά ο λαός, για να ζήσουμε τη ζωή που μας αξίζει.

Αλλη μια χρονιά η υποκρισία στο απόγειo

Η Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος, που θεσπίστηκε από τον ΟΗΕ το 1972, είναι αφιερωμένη στην «ευαισθητοποίηση για την προστασία» του. Τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνονται κάθε χρόνο τέτοια μέρα για το περιβάλλον από κράτη, κυβερνήσεις, επιχειρηματικούς ομίλους και διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς αποτελούν χαρακτηριστικό παράδειγμα της υποκρισίας όλων αυτών που έχουν την πρώτη και κύρια ευθύνη για την καταστροφή του. Το σύνθημα της φετινής Παγκόσμιας Μέρας είναι «Μόνο Μια Γη», θέλοντας να υποδηλώσει ότι σε περίπτωση καταστροφής του πλανήτη, δεν υπάρχει εναλλακτική.

Μόνο που είναι πρόκληση οι υπαίτιοι για το έγκλημα να παριστάνουν τους σωτήρες της Γης και του περιβάλλοντος. Το καπιταλιστικό κέρδος είναι ο «νούμερο 1» κίνδυνος, όπως αποδεικνύουν και οι εκατοντάδες νόμοι των κυβερνήσεων, με τους οποίους, στο όνομα της επιχειρηματικής αξιοποίησης, αφαιρούν και τις τελευταίες δικλίδες προστασίας του περιβάλλοντος, ενθαρρύνουν και διευρύνουν τις «πράσινες» μπίζνες στα δάση, στις θάλασσες και στα βουνά, νομιμοποιούν αυθαιρεσίες, μετατρέποντάς τες σε επενδυτικές «ευκαιρίες» και πηγή εισπράξεων για τα κρατικά ταμεία.

Αυτό κάνουν και στη χώρα μας όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και τα άλλα αστικά κόμματα. Ενδεικτικά και μόνο:

  • Στο όνομα της «πράσινης μετάβασης», προωθούν την καύση των απορριμμάτων και του RDF, οδηγώντας σε δηλητηριασμό του αέρα της ατμόσφαιρας που εισπνέουν εκατομμύρια συνάνθρωποί μας.
  • Με τους επενδυτικούς και άλλους νόμους, παραδίδουν παραλίες και δάση υψηλής αισθητικής αξίας στις ορέξεις κατασκευαστικών και τουριστικών ομίλων. Δίνουν κίνητρα για επενδύσεις ακόμα και σε περιοχές NATURA!
  • Με τον κλιματικό νόμο θεσπίζουν κι άλλα βάρη για τον λαό, ανοίγοντας νέα πεδία κερδοφορίας για το κεφάλαιο.
  • Λόγω της συνειδητής ανυπαρξίας ουσιαστικών ελέγχων και ρυθμίσεων της βιομηχανικής ρύπανσης, η ασύδοτη δράση του κεφαλαίου καταστρέφει ολόκληρες περιοχές, όπως τον Ασωπό, τον Εύοσμο στη Θεσσαλονίκη, το Πέραμα, το Θριάσιο.

Η εμπορευματοποίηση του περιβάλλοντος, που αποτελεί πηγή κέρδους για το κεφάλαιο, είτε με την καταστροφή είτε με την εκμετάλλευσή του, είναι η βαθύτερη αιτία για την υποβάθμισή του, με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την ποιότητα της ζωής του λαού, την υγεία, την περιουσία του, την ίδια τη ζωή του. Πόσο μάλλον που ακόμα και η στοιχειώδης προστασία του λαού από φυσικές καταστροφές, που εντείνονται στο φόντο των μεταβολών στο κλίμα και της παλαιότητας των υποδομών, αντιμετωπίζεται με τη λογική του «κόστους - οφέλους», εκθέτοντας σε μεγάλο κίνδυνο τον λαό.

Στο σημερινό αφιέρωμα στην Παγκόσμια Μέρα Περιβάλλοντος, πέρα από την ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει δύο άρθρα με ειδικότερες πτυχές γύρω από το περιβάλλον. Δημοσιεύει επίσης το ρεπορτάζ από πρωτοβουλίες που πάρθηκαν το προηγούμενο διάστημα στη Στερεά Ελλάδα για την αντισεισμική και αντιπλημμυρική θωράκιση, σε μια πολύπαθη περιοχή σε ό,τι αφορά την υποβάθμιση του περιβάλλοντος και της προστασίας της ανθρώπινης ζωής, στο όνομα του κέρδους.

Η «πράσινη» επέλαση του κεφαλαίου στους ελεύθερους χώρους της Αττικής

Οι τελευταίοι εναπομείναντες ελεύθεροι χώροι του Λεκανοπεδίου της Αττικής μπαίνουν στο στόχαστρο της αξιοποίησης από το κεφάλαιο στο όνομα της «πράσινης μετάβασης».

Η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, η Περιφέρεια και οι δημοτικές διοικήσεις αναλαμβάνουν να ρυθμίσουν τις χρήσεις γης και να «αναπλάσουν» τις περιοχές εκείνες που προβλέπεται, σύμφωνα και με το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας, να χωροθετηθούν κερδοφόρες επενδύσεις σε τομείς όπως είναι οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, οι μεταφορές, η αποθήκευση εμπορευμάτων, η ναυτιλία, η «πράσινη Ενέργεια», ο τουρισμός πολυτελείας, ο συνεδριακός τουρισμός κ.λπ.

Εργαλεία στην προώθηση αυτής της παραπέρα εμπορευματοποίησης της γης και της χρήσης της αποτελούν οι αντιπεριβαλλοντικοί νόμοι των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, αλλά και τα πολεοδομικά σχέδια (τοπικά και ειδικά) που εντάσσονται στο Ταμείο Ανάκαμψης και αφορούν τις λεγόμενες εμβληματικές αστικές αναπλάσεις. Ο χώρος του εργοστασίου της ΠΥΡΚΑΛ αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Το παράδειγμα της ΠΥΡΚΑΛ

Μαζί με το νέο ΠΔ για τη, δήθεν, προστασία του Υμηττού που άνοιξε τις ορέξεις των ιδιωτών που διεκδικούν εκτάσεις (όπως στον λόφο Κοπανά), το παράδειγμα της δημιουργίας περίκλειστου κυβερνητικού πάρκου στα 157 στρέμματα του εργοστασίου της ΠΥΡΚΑΛ στον Υμηττό είναι και αυτό χαρακτηριστικό, γιατί αποτελεί σημαντική παρέμβαση στο πλαίσιο μετατροπής του κέντρου της Αθήνας σε τουριστικό προορισμό «υψηλού επιπέδου» (βλ. «Μεγάλο Περίπατο», διπλή ανάπλαση λεωφ. Αλεξάνδρας, αναπλάσεις λόφων Στρέφη και Λυκαβηττού, «τσιμέντωμα» Ιερού Βράχου Ακρόπολης, ανάπλαση με κόψιμο 580 ζωτικής σημασίας δέντρων στην Ακαδημία Πλάτωνος, αδόμητες υπό ανάπλαση περιοχές σε Ελαιώνα και Βοτανικό κ.λπ).

Μετά τις εξαγγελίες του σχεδίου ανάπλασης από τον πρωθυπουργό πέρυσι, σειρά έχει το ειδικό χωροταξικό σχέδιο που αλλάζει τις χρήσεις γης και τους όρους δόμησης ώστε να στρωθεί το έδαφος πάνω στο οποίο θα δρομολογηθεί η παράδοση της έκτασης που καλύπτει το 20% της περιοχής του Υμηττού στον ή στους επιχειρηματικούς ομίλους που θα αναλάβουν την κατασκευή, συντήρηση και διαχείριση του έργου με ΣΔΙΤ, αποκομίζοντας κέρδη από την εκμετάλλευση των μελλοντικών εγκαταστάσεων.

Η μεταφορά των 9 υπουργείων και λοιπών οργανισμών από το κέντρο της Αθήνας στον Υμηττό αποτελεί «σημαντική παρέμβαση του κράτους» προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων που προσβλέπουν σε χρυσές δουλειές στον τομέα του real estate και της τουριστικής και εμπορικής αξιοποίησης των ακινήτων που θα αδειάσουν στο κέντρο της Αθήνας και τα οποία βρίσκονται σε περιοχές - φιλέτα.

Τα κτίρια αυτά δεν τα «απελευθερώνουν» για να καλύψουν λαϊκές ανάγκες σε στέγαση, όπως άφησε να εννοηθεί ο γγ του ΥΠΕΝ, Ευθύμιος Μπακογιάννης, όταν είπε ότι στις νέες χρήσεις που θα έρθουν στο κέντρο της Αθήνας θα είναι, κύρια, η «κοινωνική κατοικία». Ούτε έχουν σκοπό να τα χρησιμοποιήσουν για άλλες, μη εμπορικές χρήσεις, προς όφελος της ελεύθερης πρόσβασης σε Παιδεία - Πολιτισμό - αναψυχή - Υγεία ή για τη δημιουργία ελεύθερων χώρων που τόσο πολύ έχουν ανάγκη οι κάτοικοι του Λεκανοπεδίου.

Αντίθετα, με μπόλικη «οικολογική ευαισθησία» ακυρώνουν το πάγιο αίτημα για δημιουργία πάρκου της ΠΥΡΚΑΛ με ελεύθερη πρόσβαση που τόσο πολύ έχουν ανάγκη οι κάτοικοι, χτίζοντας πανάκριβα για τον λαό κτίρια πολυτελείας ύψους 28 μέτρων, που βαφτίζονται «πράσινα» προκειμένου να αποκτήσουν την κοινωνική αποδοχή.

Η «εξοικονόμηση πόρων» που διαφημίζει η κυβέρνηση δεν ίσχυσε, φυσικά, για δεκάδες κρατικά κτίρια που πουλήθηκαν (μέσω του προγράμματος του ΕΤΑΔ) σε επενδυτές προκειμένου να μισθωθούν στη συνέχεια απ' το κράτος με τη μέθοδο «lease-back», και κάποια από αυτά «απελευθερώνονται» σήμερα με τη μεταφορά των υπουργείων στην ΠΥΡΚΑΛ.

Δημιουργούν ένα περίκλειστο κυβερνητικό «City» με πάρκο που θα λειτουργεί με προδιαγραφές «έξυπνης πόλης» κρατώντας μακριά τον «εχθρό - λαό» που θα διαδηλώνει ώστε να μην ακούγεται καν η «ενοχλητική» του φωνή στο κέντρο της Αθήνας και στα ίδια τα υπουργεία.

Παράλληλα, με τους όρους που πάει να γίνει η μετεγκατάσταση της ΠΥΡΚΑΛ στο Λαύριο, προωθείται η παραπέρα υποβάθμιση και διάλυση ενός στρατηγικής σημασίας κλάδου προς όφελος των μονοπωλίων στον χώρο της πολεμικής βιομηχανίας και των πολεμικών σχεδιασμών ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ.

Η πραγματική διέξοδος

Το πραγματικό δίλημμα είναι: «Χωροταξικός σχεδιασμός για ποιον; Για τους ομίλους και τα κέρδη τους ή για τον λαό και την κάλυψη των πραγματικών του αναγκών;»

Εχουμε πλέον την πείρα ότι στο σημερινό σύστημα όποιο αστικό σχέδιο κι αν υλοποιείται δεν μπορεί να καλύψει το σύνολο των κοινωνικών αναγκών και έχει προϋπόθεση τη φθηνή εργατική δύναμη και την αφαίμαξη του λαού, είτε ως φορολογούμενου είτε ως χρήστη.

Ουσιαστική λύση προς το συμφέρον του λαού δεν μπορεί να υπάρξει δίχως σύγκρουση με τους επιχειρηματικούς ομίλους και το κράτος τους, όσο η γη και η χρήση της παραμένουν εμπορεύματα.

Απέναντί μας έχουμε την πολιτική εμπορευματοποίησης των χρήσεων γης υπέρ του κεφαλαίου, την πολιτική της ΕΕ, στην οποία συναινούν όλα τα αστικά κόμματα, ανεξάρτητα από τις όποιες αντιπολιτευτικές κορόνες. Μάταια ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να κρύψει τη συνενοχή του, αναζητώντας πιο φιλολαϊκούς όρους υλοποίησης των επενδύσεων. Σε αρκετές περιπτώσεις, όπως για τον λόφο Κοπανά, το Θέατρο Βράχων και τις αθλητικές εγκαταστάσεις, ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβέρνηση, είχε όλο τον απαραίτητο χρόνο για να κατοχυρώσει τα ιδιοκτησιακά ερείσματα του κράτους, αλλά δεν το έπραξε.

Ολες οι κυβερνήσεις έως σήμερα έχουν προωθήσει αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική.

Η πολιτική της ΕΕ και του κεφαλαίου, που την υπηρετούν όλα τα αστικά κόμματα, βρίσκεται πίσω και από την απουσία δωρεάν πρόσβασης σε μεγάλους ελεύθερους χώρους πρασίνου και αναψυχής, και από την ακρίβεια και από την απουσία κοινωνικών υπηρεσιών και υποδομών προστασίας από φυσικές και τεχνολογικές καταστροφές, και από το χτύπημα εργατικών δικαιωμάτων.

Ο λαός έχει πλέον πείρα να μην εναποθέτει την ελπίδα σε κυβερνητικούς «μεσσίες», στην εναλλαγή αστικής κυβέρνησης που θα εφαρμόσει στην ουσία την ίδια πολιτική.

Σήμερα υπάρχουν οι δυνατότητες συνδυασμένης ικανοποίησης του συνόλου των όλο και μεγαλύτερων κοινωνικών αναγκών, που περιλαμβάνει την ανάγκη διασφάλισης:

  • Ασφαλούς, ποιοτικής και υψηλού επιπέδου κατοικίας και μεταφορών
  • Κατάλληλων υποδομών, όπως σχολεία, νοσοκομεία κ.ά.
  • Επαρκών δομών πολιτικής προστασίας, μέτρα και έργα αντιπλημμυρικής θωράκισης, αντισεισμικής, αντιπυρικής προστασίας.
  • Χώρων πρασίνου και αναψυχής.
  • Δασών και βουνών που θα έχουν ολοκληρωμένη διαχείριση, πραγματική αντιπυρική, αντιπλημμυρική προστασία και υποδομές για ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση για ανάπαυση και αναψυχή.
  • Ποιοτικού ελεύθερου χρόνου για τους εργαζόμενους.

Η δυνατότητα μείωσης του εργάσιμου χρόνου, οι σύγχρονες εργασιακές συνθήκες, οι κοινωνικές υπηρεσίες που απελευθερώνουν χρόνο για αναψυχή, προς όφελος της λαϊκής οικογένειας, έχουν προϋπόθεση την κατάργηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και του κριτηρίου της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Μόνο στο στέρεο έδαφος της κοινωνικής ιδιοκτησίας της γης και των μέσων παραγωγής μπορούν να σχεδιαστούν κεντρικά, επιστημονικά, οι χρήσεις γης με γνώμονα τη λαϊκή ευημερία.

Οι δυνάμεις του ΚΚΕ μπαίνουμε μπροστά στις αγωνιστικές πρωτοβουλίες που ξεδιπλώνονται για τη διασφάλιση ελεύθερων χώρων και πνευμόνων πρασίνου μέσα στον αστικό ιστό.

Καλούμε τον λαό σε συμπόρευση γι' αυτήν την ελπιδοφόρα προοπτική, ανοίγουμε τον δρόμο, μπαίνοντας μπροστά στη μάχη για την ακύρωση των αντιδραστικών σχεδίων του κεφαλαίου που φέρνουν νέα επιδείνωση στους όρους ζωής του λαού, στην κατοικία, στην αναψυχή, στην πολιτική προστασία, ενάντια στην ενεργειακή φτώχεια που φέρνουν η «πράσινη μετάβαση» και ο ανταγωνισμός ομίλων και ιμπεριαλιστικών κέντρων για τα κέρδη των «πράσινων» επενδύσεων.


Της
Αφροδίτης ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ*
* Η Αφροδίτη Αυγερινού είναι μέλος του Τμήματος Περιβάλλοντος της ΚΕ του ΚΚΕ, περιφερειακή σύμβουλος Αττικής με τη «Λαϊκή Συσπείρωση»

Εναν χρόνο μετά «έμεινε στην ίδια τάξη» η πολιτική προστασίας του περιβάλλοντος

Eurokinissi

Δεν έχει συμπληρωθεί ένας χρόνος από τις περσινές τραγικές καταστροφές δασών, καλλιεργειών, κατοικιών, κτηνοτροφικών εγκαταστάσεων, αιγοπροβάτων, λαϊκών περιουσιών και πλημμυρών που ακολούθησαν.

Φέτος, η κυβέρνηση της ΝΔ (όπως άλλωστε τα προηγούμενα χρόνια όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις), πριν από την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου δηλώνει ότι «έχουν ληφθεί όλα τα μέτρα», «έχουν εξασφαλίσει περισσότερα εναέρια μέσα», «ο κρατικός μηχανισμός είναι πανέτοιμος», «με δεδομένες τις οικονομικές δυσκολίες εξασφάλισαν το μεγαλύτερο δυνατό ποσό για τη δασοπυροπροστασία», «έχει γίνει μια καταπληκτική, πρότυπη δουλειά».

Τίποτε το πρωτότυπο.

Στο τέλος της κάθε αντιπυρικής περιόδου, ως συγχορδία, όλες οι κυβερνήσεις, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, υποδεικνύουν τους ίδιους φταίχτες των φυσικών καταστροφών:

-- Οι ακραίες καιρικές συνθήκες (ΠΑΣΟΚ Κ. Σημίτης Νοέμβρης 2001, Κυρ. Μητσοτάκης Σεπτέμβρης 2021, Καραμανλής υπ. Υποδομών ΝΔ, Γενάρης 2022).

-- Ο «στρατηγός άνεμος» (2007, υπ. Δημόσιας Τάξης ΝΔ, Β. Πολύδωρας).

-- Οι ασύμμετρες απειλές (2007 Κ. Καραμανλής ΝΔ, για πυρκαγιές Ηλείας, Αλ. Τσίπρας κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ 2018 πυρκαγιές σε Κινέτα και Μάτι).

-- Η ατομική ευθύνη όσων χτίζουν στα δάση (1981 Α. Παπανδρέου, 2018 Αλ. Τσίπρας ΣΥΡΙΖΑ, 2021 κυβέρνηση ΝΔ και όλοι οι διατελέσαντες πρωθυπουργοί όλων των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ).


-- Η «κλιματική αλλαγή» που έγινε πρόσφατα «της μόδας» (2021 Κυρ. Μητσοτάκης, 2018 ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας).

Ο πιο καλός ο μαθητής...

Μετά από κάθε τραγική καταστροφή εμφανίζονται να έχουν βγάλει συμπεράσματα και «χαράζουν νέους κυβερνητικούς δρόμους» για την αντιμετώπισή τους. Επιδιώκουν να μας πείσουν ότι πήραν το «μάθημά» τους κι ας διαψεύδονται συνεχώς στην πράξη.

Τραγικά, όμως, είναι τα αποτελέσματα της πολιτικής τους, αφού οι ανυπολόγιστες καταστροφές για πάνω από 7 δεκαετίες σε όλη την Ελλάδα από φυσικά φαινόμενα και εμπρησμούς επαναλαμβάνονται σε βάρος της ζωής της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων και του περιβάλλοντος.

2021 κυβέρνηση ΝΔ: 1.332.000 καμένα στρέμματα δασών και γεωργικών εκτάσεων. Κι ακολούθησαν οι πλημμύρες, ο αποκλεισμός της Αττικής από τα χιόνια, ο εγκλωβισμός χιλιάδων αυτοκινήτων στη χρυσοπληρωμένη Αττική Οδό.

2018 κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ: Μάτι, 102 νεκροί, ανυπολόγιστες υλικές καταστροφές. Συνολική καμένη έκταση πάνω από 200.000 στρέμματα.

2007 κυβέρνηση ΝΔ: 63 νεκροί, συνολική καμένη έκταση 2.257.340 στρέμματα. 49 νεκροί στην Ηλεία, κάηκαν 4,5 εκατομμύρια ελαιόδεντρα, 60.000 ζώα, 147 χωριά, περισσότερα από 1.500 σπίτια.

2000 κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ: 1.470.060 στρέμματα καμένα δάση και δασικές εκτάσεις (μετά τη μεταφορά της κατάσβεσης στην Πυροσβεστική Υπηρεσία).

1998 κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ: Πάνω από 1.100.000 στρέμματα καμένων εκτάσεων και 4 νεκροί (έτος μεταφοράς της κατάσβεσης στην Πυροσβεστική Υπηρεσία).

Το «μάθημα» της κυβέρνησης της ΝΔ ήταν η ίδρυση υπουργείου Πολιτικής Προστασίας και Κλιματικής Αλλαγής, η μεταφορά της Δασικής Υπηρεσίας στο ΥΠΕΝ, η εξαγγελία νέων αγορών και ενοικιάσεις εναέριων μέσων και αύξηση των προσλήψεων εποχικών πυροσβεστών.

Το αντίστοιχο της προηγούμενης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ ήταν κυρίως το «πόρισμα Γκολντάμερ», η εξαγγελία της αναβάθμισης της Πολιτικής Προστασίας, η αύξηση των προσλήψεων πυροσβεστών ορισμένου χρόνου, η «διόρθωση των οικοδομικών στρεβλώσεων».

Τα «μαθήματα» όμως αυτά δεν αντιμετωπίζουν τα προβλήματα, γιατί η εκάστοτε κυβερνητική πολιτική τους έχει ένα αξεπέραστο όριο. Καθορίζεται και υπηρετεί τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης και δεν «χωράει» την αντιμετώπιση της προστασίας του περιβάλλοντος, την οργάνωση της Πολιτικής Προστασίας, τη χρηματοδότηση των αναγκαίων δράσεων για την ολοκληρωμένη και συνδυασμένη αντιμετώπιση με κριτήριο το σύνολο των λαϊκών αναγκών. Ο βαθμός ικανοποίησης των κοινωνικών αναγκών καθορίζεται κάθε φορά με γνώμονα τα κέρδη των μεγάλων ομίλων.

Η «πράσινη μετάβασή» τους

ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ως κυβέρνηση ή ως αντιπολίτευση, ανταγωνίζονται για το ποιος είναι ο ικανότερος διαχειριστής των φυσικών καταστροφών. Από κοντά το ΜέΡΑ25 και η Ελληνική Λύση.

Προσπαθούν να κρύψουν την ουσιαστική συμφωνία τους για την επιτάχυνση της «πράσινης μετάβασης», του «ευρωπαϊκού πράσινου New Deal» ως στρατηγικό στόχο τους. Τη ραγδαία ανάπτυξη και τη χρηματοδότηση «πράσινων» επενδύσεων των μονοπωλιακών ομίλων στις ΑΠΕ, στον Τουρισμό, στις κατασκευές υποδομών, κατοικίας, αδιαφορώντας για τις συνέπειες από τα φυσικά φαινόμενα, στα λαϊκά στρώματα, στο περιβάλλον. Διαγκωνίζονται ποιος θα την διαχειριστεί, εκχωρώντας τους γη, δάση, προστατευόμενες περιοχές, παραγωγικά γεωργικά εδάφη, αέρα, θάλασσα, παραλίες, για κάθε είδους εκμετάλλευση, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το «μοντέλο αποκατάστασης» στη Βόρεια Εύβοια, στην Αττική.

Η υποκρισία τους δεν έχει όριο. Την ίδια στιγμή που εμφανίζονται ως οι «ιππότες» της «κλιματικής ουδετερότητας», εμπλέκουν την Ελλάδα όλο και πιο βαθιά στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που εξελίσσεται, στο πλευρό των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ που εκτός από την καταστροφή χωρών, τους χιλιάδες νεκρούς, τα εκατομμύρια πρόσφυγες, επιφέρουν τεράστιο πλήγμα στο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον.

Μάλιστα, στο όνομα των πολεμικών αναγκών «πάει περίπατο», έστω και προσωρινά, η «δαιμονοποιημένη» απολιγνιτοποίηση, που έχει οδηγήσει σε ενεργειακή φτώχεια τα λαϊκά στρώματα, και στη μεγάλη αύξηση κερδών τους μονοπωλιακούς ομίλους των ΗΠΑ, που παράγουν το ακριβό υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG), και το εφοπλιστικό κεφάλαιο (κυρίως ελληνόκτητο) που το μεταφέρει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι η «πράσινη μετάβαση» πρέπει να είναι δίκαιη ως προς το κόστος μετάβασης και δημοκρατική, ότι μόνο η κυβέρνησή του μπορεί να την εξασφαλίσει κι ότι αυτό τον διαχωρίζει από τη ΝΔ (Τσίπρας 3 Ιούνη 2021 και τοποθέτηση για κλιματικό νόμο). Τη θέση του αυτή «αποδέχθηκε» η κυβέρνηση της ΝΔ, στο άρθρο 1 του κλιματικού νόμου.

Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ. Ο πρόσφατος κλιματικός νόμος αποδεικνύει ότι η «πράσινη μετάβαση», η «κλιματική ουδετερότητα» φορτώνουν νέα, «πράσινα» βάρη στις τσέπες των εργαζόμενων και των λαϊκών στρωμάτων, με το πανάκριβο «πράσινο» ρεύμα, τους «πράσινους» φόρους, την αγορά ηλεκτρικών αυτοκινήτων και νέου «πράσινου» εξοπλισμού. Είναι ένας ακόμα κρίκος στην «πράσινη ανάπτυξη», στόχος της οποίας είναι η ενίσχυση «πράσινων» επενδύσεων σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Αυτή είναι η «πράσινη μετάβασή» τους.

Το ΚΚΕ δύναμη της προστασίας του περιβάλλοντος από τον πραγματικό εχθρό του

Η εναντίωσή μας ως ΚΚΕ απέναντι στη διαχρονικά ασκούμενη «διακομματική» κυβερνητική πολιτική αφορά στον χαρακτήρα, στον προσανατολισμό και στους στόχους της «πράσινης μετάβασης», που τμήματά της είναι η πολιτική προστασία, η περιβαλλοντική πολιτική, η πολιτική χρήσης της γης, των φυσικών πόρων, της βιοποικιλότητας κ.λπ.

Το ΚΚΕ παίρνει θέση για την προστασία του περιβάλλοντος, ενάντια στην «πράσινη» καπιταλιστική ανάπτυξη, στους μονοπωλιακούς ομίλους, στις κυβερνήσεις, στα κράτη και τις λυκοσυμμαχίες τους.

Σε αυτήν τη βάση ανέπτυξε πολύμορφα τη δράση του:

-- Από την πρώτη στιγμή στο μέτωπο των πυρκαγιών στο πλάι των κατοίκων για να σώσουν τα σπίτια τους, τη λαϊκή περιουσία, το βιος τους, τα δάση.

-- Την επόμενη μέρα στη μάχη για την αλληλεγγύη και την ανακούφιση των πληγέντων.

-- Στη δημιουργία συντονιστικών επιτροπών αγώνα, στην οργάνωση και μαζική συμμετοχή στις πολύμορφες κινητοποιήσεις τους.

-- Σε κινητοποιήσεις ενάντια στην «πράσινη μετάβαση» και την εγκατάσταση ανεμογεννητριών σε δάση, προστατευόμενες περιοχές, σε περιοχές που κινδύνευαν από πλημμυρικά φαινόμενα λόγω εγκατάστασης πάρκων ΑΠΕ και περιοχές με ιστορική σημασία.

-- Σε όλη την Ελλάδα οι Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ με περιοδείες ενημερώνουν για τις θέσεις του Κόμματος για αντίστοιχα θέματα.

-- Με επιστημονικές ημερίδες, πολιτικές εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις και εκδόσεις στο πλαίσιο της επεξεργασίας των θέσεών του.

Με τοποθετήσεις στη Βουλή και δεκάδες Ερωτήσεις:

-- Για την Πολιτική Προστασία, τα δάση, την αντιπλημμυρική και αντισεισμική προστασία, το περιβάλλον, τον κλιματικό νόμο.

-- Για όλες τις περιοχές που καταστράφηκαν από πυρκαγιές σε Εύβοια, Αττική, Πελοπόννησο, από πλημμύρες (Εύβοια, Αιτωλοακαρνανία, Ηπειρο, Θεσσαλία κ.λπ.), ζητώντας από την κυβέρνηση άμεση αποκατάσταση και 100% αποζημιώσεις σε σπίτια, καταστήματα, ζωικό κεφάλαιο, παραγωγή κ.λπ.

-- Για τις ελλείψεις και την ετοιμότητα του κρατικού μηχανισμού, Πολιτικής Προστασίας, Πυροσβεστικής και Δασικής Υπηρεσίας, σε διάφορες περιοχές της χώρας και την αντιπυρική προετοιμασία, ειδικά σε εθνικούς δρυμούς, και ετοιμότητα προστασίας πλημμυροπαθών περιοχών (Εβρος, Θεσσαλονίκη, Αττική, Ζάκυνθος, Κεφαλονιά).

-- Για τη διαχείριση και αντιπυρική προστασία των δασών της Ελλάδας.

-- Για την αντισεισμική θωράκιση και για μέτρα αποκατάστασης των σεισμοπαθών περιοχών.

-- Για τις καταστροφικές πλημμύρες σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας και τις επιπτώσεις σε κατοικίες, αγροτικές καλλιέργειες, κτηνοτροφικό και ζωικό κεφάλαιο.

-- Για βιομηχανικά και λοιπά ατυχήματα και μέτρα πρόληψης.

-- Με παρεμβάσεις της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας που αφορούσαν πλευρές, επιπτώσεις ζητημάτων περιβάλλοντος, απορριμμάτων, Πολιτικής Προστασίας κ.λπ.

Η σημερινή κυβέρνηση δεν απάντησε, ουσιαστικά, σχεδόν σε καμιά Ερώτηση!!!

Σε όλη τη δραστηριότητα αυτή, αναδείχθηκε στην πράξη ποιος είναι ο πραγματικός αντίπαλος - αιτία και αυτών των καταστροφών: Ο καπιταλισμός που σαπίζει.

Αν για τις αστικές κυβερνήσεις και κόμματα η πολιτική προστασίας του περιβάλλοντος αφορά την επιτάχυνση της υλοποίησης των επιχειρηματικών σχεδίων, που θυσιάζουν το περιβάλλον για τα κέρδη των λίγων, για το ΚΚΕ ξεκινάει από την κινητοποίηση, την οργάνωση και τον αγώνα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων, μέσα από το συνδικαλιστικό κίνημα, τους μαζικούς φορείς, τις επιτροπές αγώνα. Για να αποκατασταθεί πλήρως ό,τι καταστράφηκε, από πλημμύρες, σεισμούς, δασικές πυρκαγιές, για να ματαιωθούν οι «μπίζνες» πάνω στα καμένα της Εύβοιας, της Ηλείας, της Βαρυμπόμπης, η εγκατάσταση ΑΠΕ σε κάθε βουνό και νησί.

Το ΚΚΕ φωτίζει ότι η υλοποίηση των σημερινών επιστημονικών και τεχνολογικών δυνατοτήτων, για τη διασφάλιση ολοκληρωμένης Πολιτικής Προστασίας, την πρόληψη και την προστασία από φυσικές και τεχνολογικές καταστροφές, για την ολοκληρωμένη διαχείριση και προστασία των δασών, του περιβάλλοντος, είναι τελικά ασύμβατη με την ίδια την καπιταλιστική ανάπτυξη. Προϋποθέτει τον ριζικά διαφορετικό δρόμο της εργατικής εξουσίας, του σοσιαλισμού, όπου σκοπός της ανάπτυξης θα είναι η συνδυασμένη ικανοποίηση των κοινωνικών - λαϊκών αναγκών και όχι το καπιταλιστικό κέρδος που υπηρετεί το «πράσινο New Deal» σε ΕΕ και ΗΠΑ.

Φωτίζοντας αυτόν τον δρόμο, το ΚΚΕ συνεχίζει με όλες του τις δυνάμεις να πρωτοστατεί σε κάθε λαϊκή πρωτοβουλία και κινητοποίηση για μια ζωή που μας αξίζει.


Του
Αντώνη ΡΑΛΛΑΤΟΥ*
*Ο Αντώνης Ραλλάτος είναι μέλος της ΚΕΟΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Περιβάλλοντος της ΚΕ

ΠΥΡΟΠΛΗΚΤΟΙ Β. ΕΥΒΟΙΑΣ
Χάλασαν τη νέα κυβερνητική φιέστα

Από την κινητοποίηση των πυρόπληκτων στην Αιδηψό την Παρασκευή
Από την κινητοποίηση των πυρόπληκτων στην Αιδηψό την Παρασκευή
Την αντίθεσή τους στα σχέδια της κυβέρνησης και της επιτροπής Μπένου για την «ανασυγκρότηση» της Βόρειας Εύβοιας, διατράνωσαν για μια ακόμη φορά οι πυρόπληκτοι της περιοχής, συνεχίζοντας παράλληλα τον αγώνα τους για να μπορέσουν να ζήσουν στον τόπο τους με αξιοπρέπεια.

Ρετσινάδες, δασεργάτες, αγρότες και μελισσοκόμοι συγκεντρώθηκαν μαζικά, το απόγευμα της Παρασκευής 3 Ιούνη, έξω από ξενοδοχείο των Λουτρών Αιδηψού, όπου έχει προγραμματιστεί η διεξαγωγή μιας ακόμη φιέστας της επιτροπής Μπένου. Απέτρεψαν την είσοδο στον υφυπουργό Σίμο Κεδίκογλου, ο οποίος αποχώρησε κάτω από αποδοκιμασίες χωρίς να δώσει καμία απάντηση, καθώς και στους υπόλοιπους συμμετέχοντες, ακυρώνοντας ουσιαστικά την εκδήλωση. Στην είσοδο του ξενοδοχείου προσήλθε ο Σταύρος Μπένος, ο οποίος αρχικά δήλωσε αναρμόδιος για τα αιτήματα επιβίωσης του λαού της περιοχής, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμη φορά ότι το πρόγραμμα «ανασυγκρότησης» δεν αφορά τις ανάγκες τους, ενώ στη συνέχεια προσπάθησε να καθησυχάσει τους συγκεντρωμένους, δηλώνοντας «εθελοντής» που σχεδιάζει κάτι μεγάλο για την περιοχή.

Τόνισαν ότι δεν θα επιτρέψουν να γίνουν ξανά στην περιοχή τους οι φιέστες της κυβέρνησης και της επιτροπής Μπένου, που στοχεύουν στον αποπροσανατολισμό του λαού και την ενσωμάτωσή του στους σχεδιασμούς για τη μετατροπή της καμένης γης σε ευκαιρία για μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα.

«Δεν πάει άλλο! Είμαστε 10 μήνες χωρίς μεροκάματο. Δεν μπορούμε να ζήσουμε τις οικογένειές μας», ανέφερε στο πλαίσιο της συγκέντρωσης ο Βαγγέλης Γεωργαντζής, πρόεδρος του Σωματείου Ρητινοκαλλιεργητών - Δασεργατών Εύβοιας, τα μέλη του οποίου είχαν μαζική παρουσία στην κινητοποίηση. «Απαιτούμε απαντήσεις για το πότε θα ξεκινήσει το πρόγραμμα εργασίας στο δάσος. Μήνες υποσχέσεις, λόγια και τίποτα. Το μόνο που βλέπουμε είναι καθυστέρηση για να μας πετάξουν εκτός προγράμματος με μια σειρά από τερτίπια, όρους και προϋποθέσεις».

Πρόσθεσε ότι «την ίδια στιγμή που εμείς δεν μπορούμε να ζήσουμε τις οικογένειές μας, η κυβέρνηση έχει σχεδόν μετακομίσει στην περιοχή μας για να γίνει η καταστροφή ευκαιρία για τις μπίζνες των ομίλων. Οργανώνουν ξανά και ξανά φιέστες με μεγαλοκαρχαρίες για το μεγάλο φαγοπότι. Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη! Ζητάμε εδώ και τώρα:

- Να ξεκινήσει το πρόγραμμα για την απασχόληση ρετσινάδων και δασεργατών, για τουλάχιστον 15 χρόνια, χωρίς αποκλεισμούς.

- Αντίστοιχη κατάσταση βιώνουν οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι και οι μελισσοκόμοι, που έχουν αφεθεί στην τύχη τους.

Να σημειώσουμε ότι οι βουλευτές του ΚΚΕ Γιώργος Μαρίνος και Διαμάντω Μανωλάκου κατέθεσαν Ερώτηση στη Βουλή περιγράφοντας την κατάσταση που καταγγέλλουν οι μαζικοί φορείς της περιοχής και προβάλλοντας τα αιτήματα του αγώνα τους.

ΛΑΜΙΑ
Οργανώνουν τον αγώνα τους οι πλημμυροπαθείς

Οργή και αγανάκτηση επικρατεί στους κατοίκους του χωριού Κόμμα και στην ευρύτερη περιοχή νότια της πόλης της Λαμίας, που σχεδόν έξι μήνες μετά την καταστροφική πλημμύρα προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους και παράλληλα να οργανώσουν τον αγώνα τους για αποζημιώσεις και μέτρα αντιπλημμυρικής προστασίας.

Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε στην περιοχή που χτυπήθηκε από πλημμύρα στις 12/12/2021 όταν για μία ακόμη φορά υπερχείλήσε ο Σπερχειός ποταμός, και συνομίλησε με κατοίκους και μέλη της Επιτροπής Αγώνα Πλημμυροπαθών που συγκροτήθηκε. Εκτός από αποζημιώσεις που να αντιστοιχούν στο ύψος όλων των ζημιών που προκλήθηκαν, οι κάτοικοι διεκδικούν επίσης ουσιαστικές και ολοκληρωμένες παρεμβάσεις για την προστασία της περιοχής.

Ψίχουλα και κόφτες στις αποζημιώσεις

Σύμφωνα με τα όσα αναφέρουν τα μέλη της Επιτροπής Αγώνα και κάτοικοι της περιοχής, τα χρήματα που δόθηκαν από την κυβέρνηση για αποζημιώσεις δεν έφτασαν ούτε για να απομακρυνθούν οι λάσπες, πόσο μάλλον να αντικατασταθούν έπιπλα, ηλεκτρικές συσκευές και ο απαραίτητος ρουχισμός για να λειτουργήσουν στοιχειωδώς τα νοικοκυριά.

Και, βέβαια δεν αποζημιώνονται οι καταστροφές από φυσικά φαινόμενα σε σπίτια που θεωρούνται δεύτερη κατοικία, αποθήκες, οχήματα, αγροτικά μηχανήματα, λεβητοστάσια.

«Οι τρεις και τέσσερις χιλιάδες ευρώ που πήρε η πλειοψηφία των πληγέντων για τις ζημιές στα σπίτια δεν φτάνουν για τίποτα», αναφέρει η κυρία Σοφία, κάτοικος στο χωριό Κόμμα, τονίζοντας ότι τόσους μήνες μετά δεν έχει καταφέρει να αποκαταστήσει ζημιές που έγιναν. «Συνεχίζουμε να ζούμε έναν εφιάλτη, δεν μπορούμε να κοιμηθούμε τα βράδια, δεν ξέρουμε τι θα γίνει στην επόμενη δυνατή βροχή», λέει χαρακτηριστικά.

Τα ίδια λόγια ακούμε από κάθε κάτοικο που συναντάμε στο χωριό. Για «κόπους μιας ζωής που χάθηκαν σε μία νύχτα» κάνει λόγο ο Ιωσήφ, μέλος της Επιτροπής Αγώνα, ο οποίος εγκατέλειψε το σπίτι του και πλέον ζει στο ενοίκιο. Μας ξεναγεί στο εσωτερικό του σπιτιού που έχτισε δουλεύοντας μια ζωή, αλλά και στην επαγγελματική αποθήκη ακριβώς δίπλα, που παρά τα μέτρα που είχε πάρει μόνος του πλημμύρισε, καταστρέφοντας αντικείμενα μεγάλης αξίας. Την ίδια τύχη είχε και το αυτοκίνητό του.

Μέτρα πρόληψης και προστασίας

Μαζί με αποζημιώσεις που να ανταποκρίνονται στις ζημιές, οι κάτοικοι της περιοχής διεκδικούν μέτρα ολοκληρωμένης αντιπλημμυρικής προστασίας, ενώ καταγγέλλουν ότι παρεμβάσεις που έγιναν για την κατασκευή του Ε65 δημιούργησαν επιπλέον προβλήματα.

«Το ζήσαμε, το είδαμε με τα μάτια μας. Ο ανισόπεδος κόμβος που κατασκευάζεται στο 6ο χλμ. του αυτοκινητοδρόμου, ανατολικά της πληγείσας περιοχής, ο οποίος λειτουργεί σαν φράγμα στα νερά του Σπερχειού και των άλλων ρεμάτων, καθώς και στα όμβρια ολόκληρης της κοιλάδας, και παρά τις αιτήσεις και τις παρεμβάσεις μας, ώστε να διορθωθούν τα "κακώς κείμενα", δεν έχει γίνει ακόμη καμία παρέμβαση», σημειώνει ο Ιωσήφ, ξεναγώντας μας στην περιοχή του επίμαχου έργου.

Αναφέρει επίσης ότι από αρχές Μάη κοινοποιήθηκε στην Επιτροπή Αγώνα μια απάντηση από την Ειδική Υπηρεσία Δημοσίων Εργων / Κατασκευή Συγκοινωνιακών Εργων με Σύμβαση Παραχώρησης (ΕΥΔΕ/ΚΣΕΣΠ) του υπουργείου Υποδομών, όπου ουσιαστικά το υπουργείο «νίπτει τας χείρας του» και αποδέχεται την έκθεση του «ανεξάρτητου μηχανικού» που θεωρεί ότι τα αντιπλημμυρικά έργα που έχουν εγκριθεί θα είναι αρκετά.

Μπροστά στην εξέλιξη αυτή, η Επιτροπή Αγώνα Πλημμυροπαθών, που αποτελείται από πληγέντες από το χωριό Κόμμα και την ευρύτερη περιοχή νότια της Λαμίας, προσέφυγε στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Λαμίας, καταθέτοντας καταγγελία την οποία υπογράφουν εκατοντάδες κάτοικοι της περιοχής.

ΘΗΒΑ
Πρωτοπόρες παρεμβάσεις του ΚΚΕ για μέτρα αντισεισμικής θωράκισης

Σε σχετική εκδήλωση αναδείχτηκαν οι επιστημονικές δυνατότητες που υπάρχουν, όπως και οι ευθύνες του αστικού κράτους που βλέπει την πρόληψη και προστασία ως «κόστος»

Από τη συνάντηση του Δ. Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με φορείς της περιοχής τον περασμένο Απρίλη
Από τη συνάντηση του Δ. Κουτσούμπα, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με φορείς της περιοχής τον περασμένο Απρίλη
Με μια ανοιχτή εκδήλωση στην πλατεία της Θήβας η ΤΟ Θήβας - Οινοφύτων του ΚΚΕ στις 27 Μάη έδωσε συνέχεια στις πρωτοβουλίες και τις παρεμβάσεις του Κόμματος για την ανάγκη άμεσης λήψης μέτρων πρόληψης και αντισεισμικής θωράκισης, ενημερώνοντας πλατιά τον λαό της περιοχής και καλώντας τον να κάνει δική του υπόθεση τη διεκδίκησή τους.

Η συνεχιζόμενη σεισμική δραστηριότητα στην ευρύτερη περιοχή της Θήβας, που ξεκίνησε τον Δεκέμβρη του 2020 και έχει δώσει μερικές χιλιάδες σεισμικές δονήσεις οι οποίες έχουν καταγραφεί και αναλυθεί, με τη μεγαλύτερη με μέγεθος 4,4 Ρίχτερ, έχει προκαλέσει δικαιολογημένα την ανησυχία των κατοίκων, η οποία γίνεται όλο και μεγαλύτερη, εξαιτίας της έλλειψης ουσιαστικής κρατικής μέριμνας.

Πρόκειται για τη μοναδική εκδήλωση αναλυτικής δημόσιας ενημέρωσης από επιστήμονες για το φαινόμενο της συνεχιζόμενης σεισμικής δραστηριότητας που έχει γίνει μέχρι σήμερα στην πόλη της Θήβας, γεγονός που σχολιάστηκε θετικά από ευρύτερο κόσμο, ενώ από τις παρεμβάσεις προέκυψαν οι σημερινές δυνατότητες αντισεισμικής θωράκισης που παρέχει η πρόοδος της επιστήμης και τεχνολογίας. Ταυτόχρονα ωστόσο αναδείχθηκαν και οι πραγματικές αιτίες για τις οποίες οι εργαζόμενοι και ο λαός βρίσκονται απροστάτευτοι απέναντι στον σεισμό, όπως βρίσκονται και απέναντι σε άλλα φυσικά φαινόμενα, π.χ. οι πλημμύρες και οι φωτιές.

Από την εκδήλωση στις 27 Μάη στη Θήβα
Από την εκδήλωση στις 27 Μάη στη Θήβα
Ομιλητές στην εκδήλωση ήταν οι Ελευθερία Παπαδημητρίου και Βασίλης Καρακώστας, Καθηγητές Σεισμολογίας του ΑΠΘ, ο Αντώνης Τουλουμάκος, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Ανατολικής Στερεάς - Εύβοιας του ΚΚΕ και δημοτικός σύμβουλος Θήβας, και ο Δημήτρης Κουτζής, Πολιτικός Μηχανικός, μέλος του Τμήματος Περιβάλλοντος της ΚΕ του ΚΚΕ και της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ.

Με τις παρεμβάσεις κέντρισαν το ενδιαφέρον κατοίκων, εργαζομένων και εκπροσώπων φορέων της πόλης. Ανοίγοντας την εκδήλωση, ο Αντώνης Τουλουμάκος τόνισε αρχικά ότι σκοπός της εκδήλωσης ήταν να γίνει μια δημόσια επιστημονική ενημέρωση, να αναδειχθούν οι δυνατότητες πρόληψης και προστασίας που παρέχουν σήμερα η επιστήμη και η τεχνολογική πρόοδος και παράλληλα να αναδειχθεί η ανάγκη λήψης όλων των απαραίτητων μέτρων με ευθύνη του κράτους.

Παράλληλα, αναφέρθηκε στις πρωτοβουλίες που έχουν πάρει μέχρι σήμερα το ΚΚΕ και οι δημοτικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης», προκειμένου να ενημερώσουν τον λαό της περιοχής, αλλά και να πιέσουν για την άμεση λήψη μέτρων πρόληψης και αντισεισμικής θωράκισης.

«Ως ΚΚΕ έχουμε τη θέση ότι το κράτος φέρει ακέραιη την ευθύνη να τηρούνται όλοι οι απαραίτητοι κτιριοδομικοί και αντισεισμικοί κανονισμοί. Η Ελλάδα είναι ούτως ή άλλως μία σεισμογόνος χώρα.

Πλήθος κόσμου παρακολούθησε με μεγάλο ενδιαφέρον την εκδήλωση του ΚΚΕ
Πλήθος κόσμου παρακολούθησε με μεγάλο ενδιαφέρον την εκδήλωση του ΚΚΕ
Στην περίπτωση της Θήβας, όμως, οι χιλιάδες σεισμοί που έχουν γίνει μέχρι τώρα, επιβάλλουν περισσότερο από ποτέ το να γίνουν άμεσα όλες οι απαιτούμενες μελέτες στατικότητας, να ληφθούν άμεσα όλα τα απαιτούμενα μέτρα προληπτικής αντισεισμικής θωράκισης. Το προηγούμενο διάστημα αναδείξαμε αυτήν την ανάγκη, τόσο με την υποβολή δύο Ερωτήσεων στη Βουλή όσο και με την πρόσφατη επίσκεψη του ΓΓ της ΚΕ στην πόλη τον περασμένο μήνα. Ωστόσο για άλλη μία φορά διαπιστώσαμε ότι τα ζητήματα της πολιτικής προστασίας δεν ανήκουν στην προτεραιότητα των κυβερνήσεων. Οι Ερωτήσεις παραμένουν μέχρι και σήμερα χωρίς απάντηση από τον αρμόδιο υπουργό. Ενώ σε ό,τι έχει να κάνει με τα μέτρα που έχουν ληφθεί μέχρι σήμερα, κατά βάση από τον δήμο Θηβαίων, αυτά είναι ανεπαρκή».

Τόνισε ότι οι παρεμβάσεις επικεντρώνονται στην ανάγκη να γίνουν με κρατική ευθύνη μελέτες στατικότητας στα δημόσια κτίρια, με προτεραιότητα σε συγκεκριμένα σχολεία, και στον οικισμό των εργατικών κατοικιών ΘΗΒΑ ΙΙΙ, όπως και έλεγχοι στους χώρους εργασίας και στα παλιά κτίρια της πόλης.

Εκανε ιδιαίτερη αναφορά στα 300 περίπου σπίτια του οικισμού ΘΗΒΑ ΙΙΙ, τονίζοντας ότι οι κατοικίες, κατασκευασμένες από το 1999, εμφάνισαν εξαρχής κακοτεχνίες, ορατές ακόμη και με γυμνό μάτι. Σημείωσε μάλιστα ότι τα συγκεκριμένα σπίτια δεν έχουν ακόμη παραδοθεί οριστικά στους ενοίκους τους, με διαχρονική ευθύνη των κυβερνήσεων και των διοικήσεων του ΟΕΚ και του ΟΑΕΔ, και τόνισε ότι το κράτος έχει την ευθύνη για να διενεργηθούν οι απαραίτητοι έλεγχοι και μελέτες στατικότητας στα σπίτια του οικισμού ΘΗΒΑ ΙΙΙ.

Σχετικά με τα μέτρα πρόληψης που έχουν ληφθεί μετά τη σεισμική δραστηριότητα στην περιοχή, ο Αντώνης Τουλουμάκος ανέφερε: «Σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε, έχουν γίνει πρωτοβάθμιοι μακροσκοπικοί έλεγχοι στα σχολεία και ορισμένα δημόσια κτίρια της πόλης. Ωστόσο πρωτοβάθμιος έλεγχος σημαίνει να εντοπίσει κανείς εμφανείς με το μάτι ρωγμές ή κλίσεις στα κτίρια. Ενώ μόνο σε δύο σχολεία, στο ΕΠΑΛ και το 1ο Δημοτικό είναι σε εξέλιξη δευτεροβάθμιος έλεγχος. Ούτε όμως και αυτό σημαίνει ολοκληρωμένη μελέτη στατικότητας, τέτοια που να εντοπίσει με κάθε ασφάλεια τυχόν προβλήματα. Οσες φορές έχουμε επισημάνει την ανάγκη να γίνουν τέτοιες μελέτες, η απάντηση είναι ότι κοστίζουν, ενώ ο δήμος δεν διαθέτει τα κονδύλια και το απαιτούμενο προσωπικό».

Στη μέγγενη του κόστους - οφέλους

Συνεχίζοντας, ο Αντώνης Τουλουμάκος επεσήμανε ότι η λήψη μέτρων πρόληψης και αντισεισμικής θωράκισης, όπως και απέναντι σε άλλα φυσικά φαινόμενα, «σκοντάφτει» στην πολιτική που βάζει την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων πάνω από τις ανάγκες του λαού.

«Με βάση τη δυστυχώς πλούσια εμπειρία και της ευρύτερης περιοχής μας, όταν έχουμε να κάνουμε με θέματα πολιτικής προστασίας από μια σειρά φυσικά φαινόμενα, όπως πυρκαγιές, πλημμύρες αλλά και σεισμοί, ακούγεται ολοένα και πιο συχνά από τα κρατικά στόματα η λογική του κόστους - οφέλους.

Τι σημαίνει αυτό; Οτι συμφέρει περισσότερο οικονομικά να δοθούν κάποιες αποζημιώσεις της πλάκας κατόπιν εορτής, παρά να καλυφθούν τα έξοδα των απαιτούμενων μέτρων πρόληψης.

Τα είδαμε πρόσφατα και στις πλημμύρες στο Ληλάντιο και στα Ψαχνά, τα είδαμε και στις πυρκαγιές της Βόρειας Εύβοιας, όπως επίσης και σε πρόσφατους σεισμούς στη Λάρισα και την Κρήτη. Και δεν μιλάμε γενικά και αόριστα για έλλειψη κρατικών πόρων. Μια χαρά βλέπουμε να επιδοτούνται άλλοι τομείς, όπως η περιβόητη "πράσινη ανάπτυξη", πλευρές της οποίας αφορούν και τον κατασκευαστικό κλάδο. Εκεί όμως στην ουσία καλοταΐζονται οι επιχειρηματικοί όμιλοι που βρίσκονται από πίσω.

Αντίθετα, όταν πρόκειται για ζητήματα που αφορούν βασικές λαϊκές ανάγκες, όπως η ανέγερση νέων σχολικών κτιρίων ή τα μέτρα αντισεισμικής θωράκισης, τα κρατικά ταμεία εμφανίζονται άδεια. Να είμαστε καθαροί, λοιπόν, και απευθυνόμαστε στις αρμόδιες τοπικές και κεντρικές αρχές. Οταν παίζονται ανθρώπινες ζωές, είναι απαράδεκτο το 2022 να μιλάμε για κόστη και οφέλη. Αυτά δεν μπαίνουν στο ζύγι, δεν αποτιμώνται», τόνισε χαρακτηριστικά.

Πρόληψη, γνώση και προστασία

Στη συνέχεια η Ελευθερία Παπαδημητρίου, Καθηγήτρια Σεισμολογίας του ΑΠΘ, παρουσίασε με βάση διεθνή επιστημονικά συμπεράσματα τις βέλτιστες πρακτικές που πρέπει να εφαρμόζονται όσον αφορά τα μέτρα αντισεισμικής προστασίας τόσο πριν όσο και κατά την εκδήλωση ενός ισχυρού σεισμού. Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στην ανάγκη των προληπτικών μέτρων θωράκισης των κτιρίων και της ενημέρωσης των κατοίκων.

Σημείωσε μάλιστα ότι οι απώλειες σε ζωές δεν είναι ουσιαστικά άμεσο αποτέλεσμα μιας σεισμικής δόνησης, αλλά οφείλονται κυρίως στην τρωτότητα των κτιρίων. «Κατά τη γένεση σεισμών τα περισσότερα θύματα προέρχονται από καταστροφές στα ίδια τους τα σπίτια και από σημαντικά κτίσματα όπως τα σχολεία», σημείωσε χαρακτηριστικά, τονίζοντας το πόσο σημαντική αλλά και τεχνικά εύκολη είναι σήμερα με βάση τις τεχνολογικές δυνατότητες η εξασφάλιση της προστασίας της κατοικίας. Επισήμανε ωστόσο ότι δυστυχώς δεν υλοποιούνται στον βαθμό που θα έπρεπε τα απαραίτητα επιστημονικά, τεχνικά και οργανωτικά μέτρα πρόληψης και προστασίας.

Από την πλευρά του ο Βασίλης Καρακώστας, Καθηγητής Σεισμολογίας του ΑΠΘ, παρουσίασε και με οπτικοακουστικά μέσα την πορεία του φαινομένου χωρικά και χρονικά. Στάθηκε στο φαινόμενο των συνεχών σεισμικών δονήσεων που βρίσκεται σε εξέλιξη τον τελευταίο ενάμιση χρόνο περίπου, καθώς και σε μεγάλους σεισμούς που έχουν καταγραφεί στην περιοχή τα τελευταία 150 χρόνια. Στο πλαίσιο αυτό, επισήμανε ότι το εύρος των μέχρι σήμερα σεισμών «δείχνει» ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν αναμένεται ένας ισχυρός σεισμός. Ωστόσο, με δεδομένο και το σεισμικό παρελθόν της περιοχής της Θήβας, υπογράμμισε ότι ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Κοινό συμπέρασμα και των δύο σεισμολόγων ήταν το ότι το φαινόμενο δεν είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό, πλην όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αγνοηθεί. Αυτός είναι ένας παραπάνω λόγος για να ληφθούν όλα τα αναγκαία μέτρα αντισεισμικής θωράκισης των κτιρίων της περιοχής, με προτεραιότητα σε όσα συγκεντρώνονται καθημερινά πολλοί άνθρωποι.

Εμπορευματοποίηση και ατομική ευθύνη

Ακολούθησε η ομιλία του Δημήτρη Κουτζή, Πολιτικού Μηχανικού, μέλους του Τμήματος Περιβάλλοντος της ΚΕ του ΚΚΕ και της Διοικούσας Επιτροπής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, ο οποίος ανέδειξε τη συνειδητή απαξίωση, υποστελέχωση και υποβάθμιση του μηχανισμού της Πολιτικής Προστασίας από το αστικό κράτος, πολιτική που εφαρμόζουν διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις στη λογική του «κόστους - οφέλους», ενώ παράλληλα αναφέρθηκε στις θέσεις του ΚΚΕ για την πρόσληψη και την αντισεισμική προστασία.

Ανέδειξε ότι η σεισμική δραστηριότητα στην περιοχή φέρνει αντικειμενικά στο προσκήνιο το ζήτημα της αντισεισμικής θωράκισης και προστασίας, με συγκεκριμένες προτεραιότητες. Ωστόσο, οι αστικές κυβερνήσεις διαχρονικά αρνούνται στην πράξη να εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα προσεισμικού ελέγχου και ενίσχυσης των κατασκευών αυτών όπου απαιτείται. Ετσι, αν και η Ελλάδα είναι πρώτη σεισμογόνος χώρα της Ευρώπης και έκτη στον κόσμο, ο κρατικός μηχανισμός εμφανίζει τραγικές ανεπάρκειες σε όλα τα επίπεδα (κεντρική διοίκηση, Περιφέρειες, δήμοι) στην αντιμετώπιση φυσικών φαινομένων όπως οι σεισμοί.

Τόσο οι κεντρικά αρμόδιες υπηρεσίες και φορείς (ΔΑΕΦΚ, Πολιτική Προστασία, ΕΜΑΚ, Γεωδυναμικό Ινστιτούτο, ΚΤΥΠ - Κτιριακές Υποδομές κ.λπ.), όσο και οι σχετικές υπηρεσίες των δήμων και Περιφερειών έχουν τεράστιες ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή και σε στελέχωση με το κατάλληλο εξειδικευμένο προσωπικό.

Ταυτόχρονα, οι εξαγγελίες μέτρων που αναγκάζονται να κάνουν διαχρονικά όλες οι αστικές κυβερνήσεις μετά από ένα σοβαρό σεισμικό γεγονός, είναι αποσπασματικές, πρώτης ανάγκης και έχει διαπιστωθεί ότι η υλοποίησή τους, όταν γίνεται, πραγματοποιείται με μεγάλη χρονική καθυστέρηση. Τα στοιχειώδη μέτρα που αναγκάζονται να λάβουν, δεν συνιστούν σε καμιά περίπτωση ολοκληρωμένη πολιτική αντιμετώπισης και διαχείρισης των φυσικών καταστροφών προς όφελος των λαϊκών αναγκών.

Οπως σημείωσε χαρακτηριστικά, από το 1999 που εξαγγέλθηκαν μέχρι και σήμερα, πρωτοβάθμιοι ταχείς οπτικοί έλεγχοι στα πάνω από 85.000 δημόσια και κοινωφελούς χρήσης κτίρια της χώρας έχουν υλοποιηθεί μόνο σε ένα μικρό ποσοστό. Και βέβαια, δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη και ενέργεια για ουσιαστικούς ελέγχους με μη καταστροφικές μεθόδους της ποιότητας των υλικών των κτιρίων και την προσεγγιστική αποτίμηση της σεισμικής τους ικανότητας με βάση αναλυτικότερους υπολογισμούς, ώστε για όσα κτίρια προκύψει σεισμική ανεπάρκεια, να γίνουν αναλυτική αποτίμηση της σεισμικής τους ικανότητας και σύνταξη μελέτης αποκατάστασης - ενίσχυσης.

Ωστόσο, ο Δ. Κουτζής τόνισε ότι αυτή η κατάσταση δεν είναι ούτε αντικειμενική, αφού υπάρχουν και η γνώση και ο τρόπος για να αντιμετωπιστούν οι φυσικές καταστροφές, ούτε απότοκο ελλιπούς οργάνωσης και αναποτελεσματικότητας του κρατικού μηχανισμού. Αντίθετα, αντανακλά την αποτελεσματικότητα του κράτους στην πραγματική αποστολή του ως μηχανισμού ενίσχυσης της κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Ετσι, η αντισεισμική επάρκεια των υποδομών και των κατασκευών (δημόσιων και ιδιωτικών) δεν αντιμετωπίζεται ως κρατική ευθύνη, με την έννοια της ύπαρξης της απαραίτητης κρατικής δομής και των αντίστοιχων μηχανισμών που θα έχουν τον έλεγχο του συνόλου της διαδικασίας. Ενώ παράλληλα επιχειρείται να τονιστεί η ατομική ευθύνη του ιδιοκτήτη της κάθε κατοικίας γι' αυτή (άρα και για τη στατικότητά της) ως αυτονόητη και με αυτόν τον τρόπο να δοθεί άφεση αμαρτιών στο κράτος και απαλλαγή από τις δικές του ευθύνες.

Στη βάση αυτή, επισήμανε με στοιχεία ότι το τι χρηματοδοτείται δεν είναι τυχαίο, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το πακέτο των 72 δισ. ευρώ του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ για την Ελλάδα, στο οποίο δεν υπάρχει πρόβλεψη για κάποιο πρόγραμμα αντισεισμικής προστασίας ή κάποια έκτακτη δαπάνη για τους σεισμοπαθείς.

Με κριτήριο τις ανάγκες του λαού

Αναφερόμενος στις θέσεις του ΚΚΕ για την πρόληψη και αντισεισμική θωράκιση, ο Δημήτρης Κουτζής επισήμανε αρχικά ότι σήμερα υπάρχουν τεράστιες τεχνικές και επιστημονικές δυνατότητες για αποτελεσματική αντισεισμική θωράκιση που μπορούν να εφαρμοστούν πλήρως, τονίζοντας ωστόσο ότι αυτό μπορεί να συμβεί μόνο «σε μία διαφορετικά οργανωμένη, κεντρικά σχεδιασμένη οικονομία, όπου κριτήριο της ανάπτυξης θα είναι οι λαϊκές ανάγκες και όχι το επιχειρηματικό κέρδος».

Συγκεκριμένα ανέφερε: «Η αντισεισμική προστασία και θωράκιση απαιτεί έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό, που να προωθεί ισόρροπα, αφενός δομικού χαρακτήρα, μακροπρόθεσμα μέτρα για την πρόληψη των σεισμικών επιπτώσεων και προστασία των κατασκευών απ' αυτά και αφετέρου μέτρα άμεσης απόδοσης για την καλύτερη αντιμετώπιση της κατάστασης μετά από έναν καταστροφικό σεισμό. Τον σχεδιασμό αυτόν μπορεί να υλοποιήσει μόνο η κοινωνική κρατική ιδιοκτησία του συνόλου των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, που θα κατανέμει σχεδιασμένα την κρατική χρηματοδότηση και το εργατικό δυναμικό, θα προγραμματίζει την υλοποίηση των έργων σύμφωνα με τις επείγουσες ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων (π.χ. αντισεισμική θωράκιση, αντιπλημμυρική και αντιπυρική προστασία), θα καλύπτει το σύνολο των φάσεων των δημόσιων έργων στο πλαίσιο του κεντρικού σχεδιασμού της λαϊκής οικονομίας και θα εξασφαλίζει τις συνδυασμένες λαϊκές ανάγκες για κατοικία. Η κοινωνική κρατική ιδιοκτησία μπορεί να περιορίσει δραστικά ζημιές και θύματα και τις τεράστιες δαπάνες που έχουμε ως χώρα για την αποκατάσταση - και αυτή μίζερη, αποσπασματική και ελάχιστη - των καταστροφών από σεισμούς. Τα σημερινά επίπεδα της τεχνολογίας και της τεχνικής επιτρέπουν ένα ανώτερο επίπεδο κάλυψης των προβλημάτων του λαού».

Κλείνοντας την παρέμβασή του, ο Δημήτρης Κουτζής τόνισε ότι για τους εργαζόμενους αποτελεί μονόδρομο η οργάνωση της πάλης για τον ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης της εργατικής εξουσίας και υπογράμμισε ότι «μόνο αυτή η ριζικά διαφορετική πολιτική μπορεί να οδηγήσει στη συνδυασμένη ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών και να ικανοποιήσει το σύνολο των αιτημάτων των εργαζομένων».

Στη βάση αυτή, τόνισε την ανάγκη οι εργαζόμενοι και οι κάτοικοι της περιοχής να διεκδικήσουν συγκεκριμένα άμεσα μέτρα για να υπάρξουν υποδομή πρόβλεψης και πρόληψης και πραγματικός εφαρμόσιμος σχεδιασμός έκτακτης ανάγκης.


Γιώργος ΔΕΛΙΧΑΣ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ