Πέμπτη 4 Ιούνη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Θέλουν να φτιάξουν υποταγμένες συνειδήσεις

Παπαγεωργίου Βασίλης

Επανήλθε χτες το «Βήμα» στην υπόθεση του 1ου Λυκείου της Πετρούπολης, γράφοντας ότι τα μέλη του ΚΚΕ «επιβάλλουν διά της βίας, εν προκειμένω με φραστικές επιθέσεις την άποψή τους». Τώρα πώς γίνεται το ΚΚΕ να «επιβάλλεται διά της βίας» , μέσα σε μια σχολική αίθουσα όπου η καθηγήτρια ξεκινάει το «μάθημά» της λέγοντας ότι το ΚΚΕ κάνει λογοκρισία όπως παλιότερα η Ιερά Εξέταση, ένας ΚΝίτης μαθητής ζητάει το λόγο να απαντήσει σ' αυτή τη λάσπη και όχι μόνο η καθηγήτρια του απαγορεύει να μιλήσει, αλλά ο μαθητής καταλήγει και με τριήμερη αποβολή... μόνο οι διαστρεβλωτές του αστικού Τύπου μπορούν να το εξηγήσουν! Και για να εξηγήσουν τη συκοφαντία περί «αυταρχισμού» του ΚΚΕ, δε λένε κουβέντα για την αποβολή του μαθητή, την τιμωρία του επειδή τόλμησε να ζητήσει το λόγο.

Γνωρίζουν καλά ότι δεν υπάρχει χειρότερος αυταρχισμός από αυτόν της καθηγήτριας, που ανοίγει μέσα στην τάξη ιδεολογικά ζητήματα και δεν επιτρέπει τη συζήτηση πάνω σε αυτά, με τη δικαιολογία ότι είναι ιδεολογικά! Εδώ η υποκρισία του καθωσπρεπισμού καθηγήτριας, ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ που ηγείται αυτής της ανήθικης καμπάνιας και του «Συγκροτήματος» ξεπερνά την αθλιότητα και τον κυνισμό των κηφήνων και παρασίτων της αντιδραστικής καπιταλιστικής κοινωνίας. Το δε φερέφωνό τους, η δημοσιολογούσα στο «Βήμα», φαίνεται να διεκδικεί δάφνες στην κατασκευή εικονικής πραγματικότητας με το άρθρο της, αλλά δρέπει δάφνες ανυποληψίας, κάνοντας γαργάρα την αποβολή του μαθητή, εκτός και αν θεωρεί τον αυταρχισμό της όποιας έδρας του ενός παιδαγωγικό εργαλείο. Αυτόν τον αυταρχισμό θέλουν να επιβάλουν στις σχολικές αίθουσες ακριβώς για να δημιουργήσουν άβουλες νεανικές συνειδήσεις και τους ενοχλεί το ΚΚΕ γιατί τους βάζει εμπόδια. Ετσι, αναποδογυρίζουν την πραγματικότητα και αναπαράγουν ένα ψευδές ως προς το ΚΚΕ ζήτημα, προκειμένου να χτυπήσουν το Κόμμα και την ΚΝΕ. Μπορεί να είναι ίδιον της ανέντιμης τακτικής τους, την οποία υιοθέτησε ο ΣΥΝ και την αναπαράγει, αλλά αποτελεί συστατικό στοιχείο όχι της σάπιας ηθικής τους, αλλά της ιδεολογικοπολιτικής στήριξης της δικτατορίας των μονοπωλίων, κάτω από τον ψευδεπίγραφο χαρακτηρισμό «δημοκρατία», προκειμένου να αναπαράγουν ανελεύθερες ή πιο σωστά υποταγμένες στο «θεό» του καπιταλισμού και των βάρβαρων αξιών του συνειδήσεις.

Λένε ό,τι θέλουν όποτε θέλουν

«Το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν είναι κάτι άλλο από το Μάαστριχτ. Είναι ο πυρήνας του Μάαστριχτ». Αυτό είπε ο πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Αλαβάνος, πριν λίγες μέρες σε διαδικτυακή συνέντευξη. Τώρα, πώς είναι δυνατόν ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να διαφωνεί με τον «πυρήνα» και να έχει ψηφίσει εκείνο που τον δημιούργησε, δηλαδή τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, είναι ένα ζήτημα που μόνο οι ίδιοι μπορούν να εξηγήσουν. `Η μάλλον επειδή δεν μπορούν να το εξηγήσουν κι επειδή μόνιμα πατούν σε δυο βάρκες ως γνήσιοι οπορτουνιστές, λένε ό,τι θέλουν όποτε θέλουν.

Επιπλέον, ο Αλ. Αλαβάνος είπε πως το Σύμφωνο Σταθερότητας δεν ανταποκρίνεται σήμερα γιατί είχε επιβληθεί στις αρχές της δεκαετίας του '90. Δηλαδή, τότε ανταποκρινόταν το αντιλαϊκό σύμφωνο και σήμερα όχι; Τότε, ο τρόπος που έπληττε το Σύμφωνο τις εργασιακές σχέσεις και οι όροι που έβαζε με στόχο να χτυπήσει σταδιακά τις επόμενες γενιές, σε τι ακριβώς ανταποκρίνονταν; Στο μόνο που ανταποκρίνονταν ήταν οι ανάγκες της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Αλλά φαίνεται πως για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ στις αρχές της δεκαετίας του '90, ο καπιταλισμός ήταν καλύτερος και με ανθρώπινο πρόσωπο... Φαίνεται πως γι' αυτό πανηγύριζαν για τις ανατροπές στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες και χαρακτήριζαν νέα σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας αυτές τις εξελίξεις. Φαίνεται πως γι' αυτό στήριζαν τη Συνθήκη του Μάαστριχτ που ψηφίστηκε το 1992...

Ο ΣΥΡΙΖΑ, οι επενδυτές της Μεσσηνίας και η «οικολογία» του γκολφ

Εκανε πως δεν ήξερε ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέκος Αλαβάνος, όταν ρωτήθηκε σε διαδικτυακή συνέντευξη, για τη στάση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τη μεγάλη επένδυση των Αφών Κωνσταντακάτου στη Μεσσηνία, τη γνωστή ως ΠΟΤΑ Μεσσηνίας. Συγκεκριμένα, ισχυρίστηκε πως δεν ξέρει ακριβώς το θέμα, ότι οι τοπικές οργανώσεις του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ γνωρίζουν καλύτερα και πως οποιαδήποτε υπόδειξη και πληροφορία των ακροατών είναι καλοδεχούμενη!

Τι ακριβώς δεν γνωρίζει ο επικεφαλής της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ; Λέει πως δεν γνωρίζει ότι στη συζήτηση του νομοσχεδίου στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής, ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκαθάρισε πως επιθυμεί την υλοποίηση της επένδυσης. Επιπλέον, θυμίζουμε ότι στην ψηφοφορία του σχετικού νομοσχεδίου ο Γ. Δραγασάκης είπε πως «κι εμείς τη θέλουμε την επένδυση», ενώ στο «διά ταύτα» ζήτησε να υπάρξουν «δεσμευτικοί όροι», αφήνοντας να εννοηθεί πως αν δοθούν, ο ΣΥΝ θα στηρίξει τη συγκεκριμένη επένδυση.

Ειδικά αν δει κανείς τι προβλέπει το σχέδιο ΠΟΤΑ που έχουν εγκρίνει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, το Μάρτη του 2007. Συγκεκριμένα, προβλέπεται επένδυση 325 εκατ. ευρώ, που περιλαμβάνει την κατασκευή 6 ξενοδοχείων 5 αστέρων, συνεδριακό κέντρο 1.500 θέσεων, κέντρο θαλασσοθεραπείας, αθλητικό κέντρο και δύο γήπεδα γκολφ. Η αποθέωση της οικολογίας και της προστασίας του περιβάλλοντος δηλαδή...

Ακόμα, ο Αλ. Αλαβάνος έκανε πως δεν γνώριζε ότι η παράταξη του ΣΥΝ στο Νομαρχιακό Συμβούλιο Μεσσηνίας τον Φλεβάρη του 2009 έβαλε θέμα «δημιουργίας Σχολής Τουριστικών Επαγγελμάτων στο ΤΕΙ και στα ΙΕΚ του νομού» λέγοντας πως «πρέπει να υπάρξει συνεργασία με τον επενδυτή για την κατάρτιση νέων και ανέργων, ώστε να μπορούν να απασχοληθούν στις επιχειρήσεις της ΠΟΤΑ (Περιοχή Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης)»; `Η μήπως δεν γνωρίζει ότι ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρας, όταν επισκέφτηκε την Καλαμάτα, είπε, πως εφόσον η επένδυση γίνεται, δεν μπορούμε να είμαστε κατά.

Μάλιστα, η ερώτηση ήταν γιατί ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν κρατά και στη Μεσσηνία την ίδια στάση που κράτησε για τη μονή Τοπλού. Κι ο Αλ. Αλαβάνος απάντησε ότι στην περίπτωση της μονής Τοπλού, είχαμε να κάνουμε με μια εταιρεία σκέτη πειρατεία που ούτε γραφεία δεν είχε!

Στην ουσία, βέβαια και στις δύο περιπτώσεις την ίδια στάση κράτησε. Και η στάση αυτή συμπυκνώνεται στη φράση: Ναι στις επιχειρηματικές επενδύσεις, δηλαδή ναι στον καπιταλισμό, στην εκμετάλλευση, αφού κίνητρο των επενδύσεων είναι το κέρδος και όχι η ανάπτυξη προς όφελος της κοινωνίας. Και ύστερα κάνουν τους ευαίσθητους...

Το «μείγμα» που τους φοβίζει

Το ΚΚΕ δεν ανακαλύπτει τα προβλήματα των εργαζομένων παραμονές εκλογών. Δε μιλά αόριστα και ανέξοδα για τους «ενόχους» και τις «λύσεις». Εδώ και 90 χρόνια, αντιπαλεύει τη ρίζα των λαϊκών προβλημάτων σταθερά και αδιαπραγμάτευτα, με συνέπεια και στρατηγική, με καθημερινή πάλη. Φωτίζει τη μόνη διέξοδο που υπάρχει, όχι για το πρόχειρο κουκούλωμα των προβλημάτων, αλλά για την οριστική επίλυσή τους, είτε πρόκειται για την καταστροφή του περιβάλλοντος, είτε για τη διαφθορά, είτε για την αύξηση της φτώχειας. Το ότι ορισμένοι βαφτίζουν «ξύλινη γλώσσα» ή αποφεύγουν όπως ο διάολος το λιβάνι ακόμα και το άκουσμα της αιτίας των προβλημάτων («εκμεταλλευτικές σχέσεις παραγωγής») και της λύσης («κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής») δεν αλλάζει την πραγματικότητα.

Τώρα που η οικονομική κρίση κάνει πιο φανερά τα αδιέξοδα της πολιτικής της ΕΕ, αλλά και του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος που αυτή υπηρετεί, τώρα που η λαϊκή οργή μεγαλώνει, τώρα που γίνεται δυσκολότερος ο αποπροσανατολισμός και η εκτόνωση του κόσμου με γενικές υποσχέσεις, τώρα που οι εργαζόμενοι βλέπουν όλο και πιο καθαρά ότι δε γίνεται να πατά κανείς σε δυο βάρκες, οι υποστηρικτές και οι απολογητές του καπιταλιστικού συστήματος κάνουν ό,τι μπορούν για να κρατήσουν το ΚΚΕ μακριά απ' τους εργάτες. Με κάθε τρόπο.

Γιατί το ΚΚΕ προειδοποίησε έγκαιρα για το χαρακτήρα και τις επιδιώξεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης από τα πρώτα κιόλας βήματά της. Το ΚΚΕ αποκαλύπτει έγκυρα τι κρύβεται πίσω από κάθε νέα απόφαση ή σχέδιο των επιτελείων των Βρυξελλών. Οχι αποσπασματικά, όχι περιστασιακά, αλλά παλεύοντας από ταξική σκοπιά, αναδεικνύοντας πώς και γιατί η ΕΕ δεν εξυπηρετεί τίποτα άλλο πέρα από τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Αναδεικνύοντας, δηλαδή, αυτό που οι εργαζόμενοι βιώνουν στο πετσί τους: Τη λεηλασία του φυσικού πλούτου της πατρίδας τους από τα μονοπώλια, την κατάργηση δικαιωμάτων που κατέκτησαν με αίμα, την αντικατάσταση του δικαιώματος στην εργασία από την «ευκαιρία» στην «απασχόληση», την εμπλοκή τους σε ιμπεριαλιστικά σχέδια που υπονομεύουν την ειρήνη.

Είναι η ίδια η καθημερινή πείρα, που, σήμερα πιο αργά, αύριο πιο γρήγορα, αλλά σταθερά, ανοίγει για την εργατική τάξη και τους συμμάχους της το δρόμο προς το Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Μέτωπο. Γιατί μόνο η σύγκρουση με τα συμφέροντα του κεφαλαίου μπορεί να εξασφαλίσει την ανάπτυξη που ο λαός έχει ανάγκη. Οσο η εμπειρία των εργαζομένων συναντιέται με το δυναμισμό που έχει η πολιτική πρόταση του Κόμματος, καταρρέουν και οι αυταπάτες, και τα ψευτοδιλήμματα, και η ηττοπάθεια που χρησιμοποιεί το κεφάλαιο για να σιγουρέψει την απρόσκοπτη αύξηση της κερδοφορίας του. Αυτό είναι που φοβάται το κεφάλαιο: Οτι, όσο το ΚΚΕ δυναμώνει, η λαϊκή πάλη γίνεται πιο στέρεα, πιο αποτελεσματική, πιο εκρηκτική, πιο επικίνδυνη για την εξουσία του. Ο ίδιος ο φόβος που προκαλεί στο κεφάλαιο η κόκκινη ψήφος είναι ομολογία ότι για τους εργάτες άλλη επιλογή από την ψήφο στο ΚΚΕ δεν υπάρχει.


Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ

«Περιβαλλοντική ευαισθησία» ενάντια στο περιβάλλον...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΣΤΑ 4,5 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ευρώ οι κοινοτικές επιδοτήσεις για το περιβάλλον, μας δήλωσε περήφανος ο Γιώργος Σουφλιάς. Μέσα στον ορυμαγδό της ...οικολογικής μόδας, η Ευρωπαϊκή Ενωση δηλώνει «ευαίσθητη» για το θέμα!

Οποιος περιμένει, όμως, αυτά τα λεφτά να γίνουν πάρκα σε γειτονιές, να ενισχύσουν τις δασικές υπηρεσίες, να συμβάλουν στις αναδασώσεις, να θωρακίσουν τους εθνικούς δρυμούς, την πανίδα και τη χλωρίδα, θα ...περιμένει για πάντα.

Διότι η ενίσχυση τέτοιων τομέων από την ΕΕ, απλά, ...απαγορεύεται! Δε θεωρείται ...αναπτυξιακή προοπτική.

Τι επιτρέπεται; Να επιδοτούνται ιδιώτες για εναλλακτικές μορφές Ενέργειας, από όπου θα αγοράζει υποχρεωτικά η ΔΕΗ. Να επιδοτούνται «οικολογικές» ξενοδοχειακές μονάδες σε δάση για μεγαλοσχήμονες. Να επιδοτούνται οι επενδύσεις σε καμένα δάση και άλλα τέτοια...

Γιατί, είπαμε, η περιβαλλοντική τους ευαισθησία πάει πάντα μαζί με την «ελεύθερη αγορά». Επιδοτείται, δηλαδή, η «πράσινη» επενδυτική δραστηριότητα των πολυεθνικών. Που όλοι ξέρουμε πόσο ...σέβονται το περιβάλλον.

Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο από τις «πράσινες» αναπτύξεις, που επικαλούνται η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ. Ετσι, για να ξέρουμε τι λέμε...

ΕΙΝΑΙ ΧΩΜΕΝΟΙ και οι δύο μέχρι το λαιμό σε αυτή την ιστορία και όμως την επέλεξαν για να αποτελέσει το κέντρο της πολιτικής τους αντιπαράθεσης. Για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ σε σχέση με τη «Ζήμενς» μιλάμε, φυσικά...

Ακόμη κι αυτό το προτιμούν, από το να συζητήσουν την πολιτική ουσία των ευρωεκλογών. Δηλαδή, το ποιες στην πραγματικότητα είναι οι πολιτικές που επιβάλλουν οι Βρυξέλλες.

Εκεί, ούτε να αντιπαρατεθούν μπορούν, ούτε να κατηγορήσουν ο ένας τον άλλον. Βλέπετε, οι αντιλαϊκές επιλογές είναι αδιαπραγμάτευτες και μη συζητήσιμες.


Γρηγοριάδης Κώστας

Στο κάτω κάτω, ξέρουν ότι με τα σκάνδαλα το μόνο που θα μείνει στο τέλος είναι η θολούρα. Αν υπάρξει πραγματική πολιτική αντιπαράθεση, φοβούνται πως θα ξεθολώσει το μυαλό του κόσμου.

Στοιχεία για δημαγωγία

Γρηγοριάδης Κώστας

Θετικό είναι κατά τον ΟΑΕΔ το ισοζύγιο προσλήψεων - απολύσεων για το μήνα Απρίλη, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοινώθηκαν χτες. Πιο συγκεκριμένα, τον Απρίλη έγιναν 86.558 αναγγελίες προσλήψεων, έναντι 37.768 καταγγελιών συμβάσεων και 25.631 οικειοθελών αποχωρήσεων. Σαν συνέπεια, στο ισοζύγιο της απασχόλησης προκύπτουν για το συγκεκριμένο μήνα 23.159 νέες θέσεις εργασίας. Η δημοσιοποίηση των στοιχείων έδωσε «πάτημα» στην υπουργό Απασχόλησης να θριαμβολογήσει για «την απόδοση των προγραμμάτων και δράσεων, που υλοποιούν ο ΟΑΕΔ και όλοι οι άλλοι φορείς του υπουργείου βάσει του "Σχεδίου Δράσης για την Αντιμετώπιση της Οικονομικής Κρίσης"». Να εξάρει δηλαδή τις δράσεις εκείνες που χρηματοδοτεί αδρά, βάζοντας στο παιχνίδι των κονδυλίων και τους λεγόμενους «κοινωνικούς εταίρους», ώστε μαζί να προωθήσουν την παραπέρα ανατροπή των εργασιακών σχέσεων με βραχύχρονες θέσεις εργασίας και ημιαπασχόλησης, στο όνομα δήθεν του να αντιμετωπιστεί η κρίση. Και βέβαια, η αθλιότητα της προπαγάνδας με τα - λιγότερο ή περισσότερο μαγειρεμένα - στατιστικά στοιχεία, είναι ένα το κρατούμενο. Ομως αυτό που δε μας λέει ο ΟΑΕΔ και η κυβέρνηση είναι πόσοι εργαζόμενοι όλους αυτούς τους μήνες έχουν αποδεχτεί εκβιαστικά να δουλεύουν εκ περιτροπής και με μειωμένους μισθούς προκειμένου να μη χάσουν τη δουλειά τους, όπως τους απειλούν οι εργοδότες στο όνομα της κρίσης; Κουβέντα δε λένε για το όργιο των εκβιασμών στους τόπους δουλειάς, αφού αυτό που τους ενδιαφέρει είναι να δημαγωγήσουν με στατιστικά στοιχεία, είτε αυτά αφορούν τις προσλήψεις - απολύσεις, είτε την καταγεγραμμένη ανεργία.

Προκλητικό φυλλάδιο του Ευρωκοινοβουλίου

Αποτελεί πρόκληση στη νοημοσύνη με σαφή χαρακτηριστικά πολιτικής απάτης το περιεχόμενο του προπαγανδιστικού φυλλαδίου που κυκλοφορεί και στη χώρα μας το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με το οποίο «ενημερώνει» και καλεί τους ψηφοφόρους να προσέλθουν στην κάλπη στις 7 Ιούνη. Θαυμάστε το: «Εάν το καλοσκεφτούμε, για μια ήπειρο στην οποία μέχρι πριν από λίγο καιρό οι άνθρωποι αλληλοσκοτώνονταν ή ζούσαν χωρισμένοι από το "σιδηρούν παραπέτασμα", και πολλοί απ' αυτούς κάτω από ολοκληρωτικά ή αυταρχικά καθεστώτα, πρόκειται για ένα σημαντικό επίτευγμα». Κατ' αρχήν πρόκειται για διαστρέβλωση της ιστορίας, γιατί στην Ευρώπη στις πιο πρόσφατες φωτιές και πολέμους, όπου «οι άνθρωποι αλληλοσκοτώνονταν» η ίδια η Ευρωπαϊκή Ενωση και τα κράτη μέλη της έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο, όπως έγινε στην πρώην Γιουγκοσλαβία, ενώ η ίδια η ΕΕ είναι αυτή που φτιάχνει τη δική της πολεμική μηχανή, τον ευρωστρατό, όπου ήδη συμμετέχει στα δεκάδες ανά τον κόσμο ιμπεριαλιστικά μέτωπα με χιλιάδες στρατιώτες. Οσο για τους λαούς της Ευρώπης που «ζούσαν χωρισμένοι από το "σιδηρούν παραπέτασμα"» και «κάτω από ολοκληρωτικά ή αυταρχικά καθεστώτα», όλο αυτά πολύ εκπέμπουν τον αντικομμουνισμό και τις διάφορες θεωρίες περί εξίσωσης ναζισμού και κομμουνισμού, που τελευταία ευδοκιμούν στο Ευρωκοινοβούλιο και στα όργανα της ΕΕ. Βέβαια, αυτοί οι λαοί γνωρίζουν πλέον πολύ καλά τι εστί ΕΕ, γιατί βιώνουν την εισβολή στις χώρες τους από τα μονοπώλια και είναι εγκλωβισμένοι στο «σιδηρούν παραπέτασμα» της φτώχειας, της ανεργίας, της εμπορευματοποίησης όλων των δικαιωμάτων και των κατακτήσεών τους. «Εάν το καλοσκεφτούμε», τελικά, όπως προτρέπει το φυλλάδιο, πράγματι στην ΕΕ, οι άρχουσες τάξεις των χωρών μελών και ενωμένες στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους είναι, (εδώ να δεις δολοφονίες λαών), και ενωμένες ενάντια στους λαούς έχουν ξεκινήσει μια συντονισμένη επίθεση, με καθαρά ρεβανσιστικά χαρακτηριστικά, στα εργατικά δικαιώματα και τις λαϊκές κατακτήσεις, χωρίς βεβαίως να λείπουν οι επιμέρους μονοπωλιακοί ανταγωνισμοί. Ομως, εάν έχει μια αξία η συμμετοχή στην ευρωκάλπη, αυτή είναι να σαλπίσει η λαϊκή ψήφος την ανυπακοή, την απειθαρχία και την ανατροπή.

Να «αλφαδιάσουν» την ψήφο τους

Μόλις το περασμένο Σάββατο, με τυμπανοκρουσίες και εν μέσω ενός ανούσιου δικομματικού καβγά, η κυβέρνηση έκοψε την κορδέλα για πολλοστή φορά στην Εγνατία Οδό. Δίπλα στο χώρο των εγκαινίων βρίσκονταν πάνω από 100 εργάτες απλήρωτοι για 3-4 μήνες. Στον οδικό άξονα του Μαλιακού στη θέση Στυλίδα, 60 εργάτες είναι απλήρωτοι για 3 μήνες και βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας για την καταβολή των δεδουλευμένων. Και στις δύο περιπτώσεις εργοδότης είναι η κατασκευαστική εταιρία «ΑΤΤΙΚΑΤ». Ανάλογη κατάσταση αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι όπου έχει έργο η εν λόγω εταιρεία. Αυτή είναι η πραγματικότητα πίσω από τη βιτρίνα. Αυτή είναι η σαπίλα πίσω από το γλέντι που έχουν στήσει στις πλάτες του λαού οι μεγαλοκατασκευαστές, οι κυβερνήσεις και τα κόμματά τους. Την ίδια ώρα, το ΥΠΕΧΩΔΕ που προΐσταται των έργων, δεν ενημερώνει τους εργαζόμενους για το τι πραγματικά συμβαίνει. Ούτε βέβαια για το αν σκοπεύει να παρέμβει ώστε να εξασφαλιστούν τα δεδουλευμένα, η απρόσκοπτη λειτουργία του έργου και η εργασία των εργατών. Από την πλευρά της, σύμφωνα με καταγγελία της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, η εταιρεία διαρρέει ότι το υπουργείο δε χρηματοδοτεί το έργο, ενώ κυκλοφορεί και η πληροφορία ότι οι προμηθευτές στη Φθιώτιδα έχουν σταματήσει τη συνεργασία με την ΑΤΤΙΚΑΤ. Ετσι έχει η κατάσταση με μοναδικά θύματα τους εργάτες που «λιώνουν» στα εργοτάξια για να κόβουν οι γραβατωμένοι τις κορδέλες και να κονομάνε εκατομμύρια ευρώ οι μεγαλοεργολάβοι. Γι' αυτό και τώρα που πλησιάζουν οι ευρωεκλογές, οι οικοδόμοι πρέπει έγκαιρα να «αλφαδιάσουν» την ψήφος τους. Παράλληλα, με τον αγώνα για την καταβολή των δεδουλευμένων και την εξασφάλιση της δουλειάς, να τιμωρήσουν και αυτούς που τους καταδικάζουν στην ανέχεια, ψηφίζοντας με τα δυο τους χέρια το ΚΚΕ.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Τους τρομάζει το ΚΚΕ

Προσπαθούν οι δυνάμεις του ευρωμονόδρομου να πείσουν τους εργαζόμενους ότι το ΚΚΕ, που έχει στρατηγική αντίθετη με αυτήν της ΕΕ των μονοπωλίων, δε δικαιούται να ζητά την ψήφο τους στις ευρωεκλογές. Αυτό το δικαιούνται μόνο τα κόμματα που η πολιτική τους δεν αμφισβητεί την ΕΕ και το χαρακτήρα της... Βασικό τους πρόβλημα είναι ότι δε θέλουν τους κομμουνιστές ευρωβουλευτές στα πόδια τους. Εχουν δοκιμάσει από πρώτο χέρι τον αποκαλυπτικό ρόλο, για τη στάση του κάθε κόμματος, που παίζουν οι κομμουνιστές στην Ευρωβουλή. Θέλουν άλλα να ψηφίζουν στην ΕΕ και άλλα να λένε στους εργαζόμενους στην Ελλάδα. Και ξέρουν καλά πως αυτό δεν μπορούν να το πετύχουν, όσο το ΚΚΕ εκπροσωπείται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τους καταγγέλλει, τους αποκαλύπτει. Είτε πρόκειται για τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, είτε πρόκειται για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και τον ΛΑ.Ο.Σ.

Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που τους στριμώχνει στο Ευρωκοινοβούλιο, τους κάνει να φοβούνται το λαό. Σε πολλά κρίσιμα ζητήματα, τους υποχρεώνει ακόμα και σε ελιγμούς, μπροστά στον κίνδυνο να ξεσκεπαστούν. Το ΚΚΕ είναι δύναμη αποκάλυψης. Να σκεφτούν οι εργαζόμενοι: Tι εικόνα θα είχαν για την οδηγία Μπολκεστάιν, αν δεν υπήρχε το ΚΚΕ στην Ευρωβουλή; Θα πίστευαν ότι στην τελική της έκδοση η οδηγία είναι από «φιλεργατική» - όπως έσπευσαν να την παρουσιάσουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μετά την έγκρισή της από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το Νοέμβρη του 2006 - έως «Μπολκεστάιν λάιτ», όπως την παρουσίαζε ο ΣΥΝ. Μόνο το ΚΚΕ είπε ότι οι φραστικές διατυπώσεις στις επιμέρους τροπολογίες δεν άλλαξαν τον πυρήνα της οδηγίας. Και πως αυτή πρέπει με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα να μπει στο στόχαστρο των εργαζομένων.

Τι θα γνώριζαν οι εργαζόμενοι για την έκθεση Σέρκας και την οδηγία σχετικά με το 65ωρο, αν δεν υπήρχε το ΚΚΕ στην Ευρωβουλή; Θα ήξεραν πως στην αρμόδια επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου, όπου το Νοέμβρη του 2008 ψηφίστηκε η έκθεση - λαιμητόμος, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, δήθεν, υπερασπίστηκαν με την ψήφο τους τα εργασιακα δικαιώματα! Γεγονός που είναι ψέμα και κοροϊδία, αφού μόνον η αρνητική ψήφος του ΚΚΕ στην αντεργατική Εκθεση ήταν αυτή που αντιστοιχούσε στα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων. Αλλο παράδειγμα: Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θα είχε όλη την ευκαιρία να παραπλανά τους εργαζόμενους ότι είναι ενάντια στο ξεπούλημα των λιμανιών, αν το ΚΚΕ και οι ευρωβουλευτές του δεν αποκάλυπταν ότι ο ευρωβουλευτής του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε στο Ευρωκοινοβούλιο, το Σεπτέμβρη του 2008, τη σχετική έκθεση που προβλέπει την παράδοση των λιμανιών στους ιδιώτες!

Να γιατί δε θέλουν το ΚΚΕ στην Ευρωβουλή. Γιατί ακριβώς ξέρουν πως είναι ο μεγαλύτερος αντίπαλος της ΕΕ και της πολιτικής που αυτοί υπηρετούν και γι' αυτό είναι και ο πιο αποτελεσματικός πολέμιός της. Ικανός να αφυπνίζει τους εργαζόμενους, να ριζοσπαστικοποιεί λαϊκές συνειδήσεις, να αποκαλύπτει την αλήθεια και να πυροδοτεί ισχυρές αντιστάσεις. Αλλά, πολύ περισσότερο, δεν το θέλουν, επειδή το ΚΚΕ δείχνει το διαφορετικό δρόμο. Αυτόν που μπορεί να κατοχυρώσει τα εργατικά δικαιώματα μόνο σε αντίθεση με την ΕΕ των μονοπωλίων. Γι' αυτό όσο περισσότεροι κομμουνιστές στο Ευρωκοινοβούλιο, τόσο το καλύτερο για τους εργαζόμενους και το λαό. Αυτός πρέπει να είναι ο στόχος την Κυριακή που μας έρχεται.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ