Σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα, ο επικεφαλής του Ποταμιού μάς ενημέρωσε ότι: «Το Ποτάμι δεν θα ψηφίσει μέτρα και νόμους που βυθίζουν ακόμη περισσότερο την οικονομία. Παρά την πτώση των αξιών και των μισθών, οι επενδύσεις στη χώρα είναι μόνο το 10% του ΑΕΠ, όταν ο μέσος όρος στην Ευρώπη είναι 20%. Επενδύσεις λοιπόν χρειάζεται η χώρα και όχι νέους φόρους». Καμιά πρωτοτυπία δεν διεκδικεί η συλλογιστική του Στ. Θεοδωράκη. Αλλωστε, βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης είναι ότι, ψηφίζοντας τα μέτρα, θα επέλθει οικονομική σταθερότητα, που είναι προϋπόθεση για τις επενδύσεις. Αυτό που προκαλεί, όμως, το λαό, είναι το γεγονός ότι το Ποτάμι και τα άλλα κόμματα που το περασμένο καλοκαίρι ψήφισαν το 3ο μνημόνιο, τώρα το παίζουν «αθώοι του αίματος» και λένε ότι δεν ψηφίζουν τα μέτρα που ...ψήφισαν πριν από λίγους μήνες! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά έμμεσα καλούν την κυβέρνηση να ψηφίσει τα αντιλαϊκά μέτρα που οι ίδιοι τάχα απορρίπτουν. Για παράδειγμα, ο Στ. Θεοδωράκης λέει στην ίδια συνέντευξη: «Η χώρα έχει απόλυτη ανάγκη από τα περίπου 6 δισ. που είναι να πάρουμε μετά την αξιολόγηση. Αν πάμε σε εκλογές, αυτά τα λεφτά δεν θα έρθουν. Ο κ. Τσίπρας τόσους μήνες παίζει με την φωτιά». Δηλαδή, λέει το Ποτάμι, ψηφίστε τα (αντιλαϊκά) μέτρα τώρα, για να έρθουν τα λεφτά! Τόση ...αντιπολίτευση, δύσκολο να την αντέξει η κυβέρνηση.

«Η Ευρώπη υποφέρει αυτή τη στιγμή περισσότερο από το γεγονός ότι οι άλλες χώρες έχουν απαυδήσει με το ότι η Γερμανία πιστεύει πάντα ότι τα ξέρει όλα καλύτερα» και «δίνει στους άλλους μαθήματα». Η παραπάνω δήλωση δε θα γεννούσε, ίσως, μεγάλο ενδιαφέρον αν αυτός που την έκανε δεν ήταν αντιπρόεδρος της γερμανικής κυβέρνησης, αλλά και υπουργός Οικονομίας της χώρας. Ο ηγέτης του «κεντροαριστερού» SPD, Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, επέλεξε με αυτό τον τρόπο να σχολιάσει το αίτημα Γερμανών «συντηρητικών» ο επόμενος επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να είναι Γερμανός.

Θυμίζουμε ότι το SPD είναι σήμερα ο μεγαλύτερος κυβερνητικός «εταίρος» των Χριστιανοδημοκρατών της Αγκελα Μέρκελ. Το να εκφράζει μια τέτοια «(αυτο)κριτική» δεν μπορεί να είναι καθόλου τυχαίο, ειδικά σε μια περίοδο που υπάρχουν διεργασίες και στο εσωτερικό της γερμανικής αστικής τάξης, με διαφωνίες και για κρίσιμα θέματα όπως π.χ. είναι και το Μεταναστευτικό, η Διατλαντική Συμφωνία κ.ά. Ανεξάρτητα από το τι ακριβώς μπορεί να αποτυπώνει μια τέτοια δήλωση, η αυτοκριτική που εκφράζουν αστικές κυβερνήσεις σε καμία περίπτωση δεν αποτυπώνει κανενός είδους αγωνία να ...διορθωθούν οι αντιλαϊκές πολιτικές, όπως ορισμένοι μπορεί να ισχυριστούν. Το μόνο που μπορεί να αφορά η οποιαδήποτε (αυτο)κριτική των αστών είναι ο προβληματισμός για το πώς καλύτερα θα εξυπηρετηθούν οι συμμαχίες και οι προτεραιότητες των μονοπωλίων που κάθε μερίδα τους εκπροσωπεί.

Σύμφωνα με αναφορά της ελληνικής πρεσβείας στα Τίρανα, «ο Διαδριατικός Αγωγός Φυσικού Αερίου (TAP) ανακοίνωσε την ανάθεση των συμβάσεων για τη μελέτη, προμήθεια και κατασκευή 760 χλμ. χερσαίου αγωγού στην Ελλάδα (3 τμήματα) και την Αλβανία (2 τμήματα). Η κατασκευή των δύο τμημάτων στην Αλβανία ανατέθηκε στη γαλλική εταιρεία SPIECAPAG. Πρόκειται για αγωγό (...) συνολικού μήκους 215 χλμ. Η SPIECAPAG είναι θυγατρική πλήρους ιδιοκτησίας του ομίλου ENTREPOSE, μία εταιρεία του γαλλικού Ομίλου VINCI (...) Στην SPIECAPAG ανατέθηκε, ακόμη, σε κοινοπραξία με την ελληνική εταιρεία ΑΚΤΩΡ (θυγατρική της ΕΛΛΑΚΤΩΡ), ένα από τα 3 τμήματα του αγωγού στην Ελλάδα, μήκους 185 χλμ., από τους Κήπους έως την Καβάλα, ενώ τα υπόλοιπα δύο τμήματα, 360 χλμ., από την Καβάλα μέχρι την Ιεροπηγή στα ελληνοαλβανικά σύνορα, ανατέθηκαν στην κοινοπραξία που αποτελείται από τις εταιρείες BonattiS.p.A (Ιταλία) και J&P ΑΒΑΞ ΑΕ (Ελλάδα)». Προχωρούν τα κομπρεμί ντόπιων επιχειρηματικών ομίλων με μονοπώλια του εξωτερικού, διευρύνοντας τις μπίζνες τους στα Βαλκάνια, ενόσω ο λαός πένεται, ενόσω τα αστικά κόμματα και οι κυβερνήσεις που συνθέτουν κι ανασυνθέτουν, του ετοιμάζουν και νέα αντιλαϊκά μέτρα προς αναθέρμανση της εγχώριας οικονομίας του κεφαλαίου.