Κυριακή 4 Μάη 2014
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΓΥΝΑΙΚΑ
9 ΜΑΗ - ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΝΙΚΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
Πηγή δύναμης και πείρας

Μέρα - σύμβολο της νίκης των λαών ενάντια στο φασισμό, η 9η Μάη αποτελεί και σήμερα, 69 χρόνια μετά τη συνθηκολόγηση της ναζιστικής Γερμανίας που σηματοδότησε το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, μέρα τιμής για όλους όσοι κατέθεσαν τη δική τους συμβολή στη νίκη αυτή. Είναι, παράλληλα, όμως ιστορική επέτειος που σημαίνει πολλά περισσότερα για τα λαϊκά στρώματα και τις γυναίκες που ανήκουν σε αυτά. Μπορεί να γίνει αφορμή, για να βρεθεί στο επίκεντρο η ιστορική αλήθεια, για να δοθεί απάντηση στην παραχάραξη και τη διαστρέβλωσή της. Να φωτίσει τις αιτίες που πυροδοτούν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και εκτρέφουν το φασισμό και να οδηγήσει σε συμπεράσματα χρήσιμα για τις σημερινές εξελίξεις, για τις σύγχρονες μάχες και αγώνες που καλείται να δώσει ο λαός.

Η τιμή που χρειάζεται να αποδοθεί σε όσους πολέμησαν ενάντια στον ιμπεριαλιστικό - φασιστικό άξονα Γερμανίας - Ιταλίας - Ιαπωνίας, καταθέτοντας μεγάλες θυσίες, δεν είναι τυπική υποχρέωση. Είναι υπόμνηση της αστείρευτης δύναμης που έχουν οι λαοί, όταν παλεύουν κάτω από τη σημαία του δίκιου τους ότι μπορούν να νικήσουν. Αυτό απέδειξε η τιτάνια μάχη του σοβιετικού λαού, του μεγάλου πρωταγωνιστή της αντιφασιστικής νίκης, που πάλεψε για την υπεράσπιση της δικής του εξουσίας, για την υπεράσπιση της κοινωνίας που οικοδομούσε με μόχθο στα μέτρα των δικών του αναγκών, μιας κοινωνίας χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση. Αυτό απέδειξαν οι λαοί της Ευρώπης που με τα αντάρτικα κινήματά τους είχαν, δίπλα στην ανυπολόγιστη συμβολή της Σοβιετικής Ενωσης, το δικό τους μερίδιο στην κατατρόπωση του φασισμού. Αυτό επιβεβαιώνουν και οι σελίδες που έχει γράψει και ο ελληνικός λαός, γυναίκες και άντρες, με την ηρωική δράση του μέσα από το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ.

Νίκη του σοβιετικού λαού με τη συμβολή των γυναικών του

Μοσχοβίτες και Μοσχοβίτισσες δουλεύουν στην κατασκευή αμυντικών γραμμών
Μοσχοβίτες και Μοσχοβίτισσες δουλεύουν στην κατασκευή αμυντικών γραμμών
Οι γυναίκες είχαν ξεχωριστή συμβολή στην τιτάνια μάχη που έδωσε ο σοβιετικός λαός. Εδωσαν το δικό τους «παρών» σε κάθε μετερίζι του αγώνα, στην παραγωγή, στα μετόπισθεν, στη μάχη. Εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες δούλεψαν στα εργοστάσια και κατάφεραν να αντικαταστήσουν τους εργάτες που πολεμούσαν, ώστε να μπορέσει να συνεχιστεί η παραγωγή και να μη σταματήσει ο ανεφοδιασμός του μετώπου. Αντίστοιχα, οι γυναίκες πήραν στα δικά τους χέρια την αγροτική παραγωγή, εξασφαλίζοντας την τροφοδοσία τόσο των στρατιωτών όσο και του λαού στις δύσκολες συνθήκες του πολέμου. Την περίοδο αυτή, περισσότερες από ένα εκατομμύριο γυναίκες έγιναν οδηγοί, μηχανικοί, υπεύθυνες συνεργείων και πρόεδροι στα κολχόζ.

Η συμμετοχή των γυναικών δεν περιορίστηκε μόνο στην προσπάθεια να κρατηθεί σε λειτουργία η παραγωγή αλλά επεκτάθηκε και στην άμυνα της χώρας, ακόμα και στο ίδιο το μέτωπο. Ετσι, στις πολιορκημένες πόλεις του Λένινγκραντ και της Μόσχας, η κατασκευή των οχυρωματικών έργων και η άμυνα έγινε υπόθεση που πέρασε και από τα χέρια των γυναικών. Το ίδιο συνέβη με την περίθαλψη των τραυματιών και τη φροντίδα των παιδιών που έμεναν ορφανά. Τέλος, ένα εκατομμύριο γυναίκες υπολογίζεται πως πήραν μέρος στις μάχες και στα αντάρτικα τμήματα μέσα από τις γραμμές του Κόκκινου Στρατού. Θρυλικό είναι το όνομα της Ζόγια, της μαθήτριας από τη Μόσχα και μέλους της Κομμουνιστικής Νεολαίας που πήρε μέρος στην αντίσταση. Πιάστηκε από τους Ναζί, βασανίστηκε στα χέρια τους και τελικά απαγχονίστηκε σε ηλικία μόλις 18 ετών, χωρίς να προδώσει κανέναν από τους συντρόφους της και διαβεβαιώνοντας του δήμιούς της: «Υπάρχουν διακόσια εκατομμύρια από μας, δεν μπορείτε να μας κρεμάσετε όλους...». Το παράδειγμά της είναι χαρακτηριστικό για το τίμημα των 20 εκατομμυρίων νεκρών που κατέθεσε ο σοβιετικός λαός στη μάχη ενάντια στο φασισμό.

Χρέος η υπεράσπιση της αλήθειας

Το βιβλιάριο της Ζόγια ως μέλους της Κομσομόλ
Το βιβλιάριο της Ζόγια ως μέλους της Κομσομόλ
Η μέρα αυτή και το νόημά της βρίσκονται στο στόχαστρο των παραχαρακτών της Ιστορίας. Πρώτη και καλύτερη ανάμεσά τους η ΕΕ, που προσπαθεί να την αναγορεύσει σε «Μέρα της Ευρώπης», ώστε να σβηστούν από την ιστορική μνήμη όσα σηματοδοτεί η Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Εχουν σοβαρούς λόγους να επιδιώκουν με κάθε μέσο που διαθέτουν να εξαλείψουν από τη μνήμη των λαών ό,τι υπενθυμίζει πως ο φασισμός και ο πόλεμος γεννήθηκαν από τα σπλάχνα της εκμεταλλευτικής κοινωνίας, του καπιταλισμού. Να καλλιεργούν τον αντικομμουνισμό, τη θεωρία των «ολοκληρωτισμών», να προωθούν τη θεωρία των «δύο άκρων», δηλαδή την εξίσωση του κομμουνισμού με το ναζισμό, μέσα και από προγράμματα για την υλοποίηση των οποίων διαθέτουν μεγάλα χρηματικά ποσά.

Ιδιαίτερα σήμερα, που οι πολιτικοί απόγονοι των Ναζί προσπαθούν να σηκώνουν ξανά κεφάλι, αποθρασυμένοι από τη στήριξη που τους παρέχει λιγότερο ή περισσότερο φανερά το σύστημα, έχουν λόγους να προπαγανδίζουν αντιδραστικές θεωρίες. Να ρίχνουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων, για να δυσκολεύονται να διακρίνουν το στενό δεσμό των νεοναζιστικών μορφωμάτων και των αντιδραστικών τους απόψεων με το σύστημα της εκμετάλλευσης, που τα γεννά και τα αξιοποιεί. Δεσμούς για τους οποίους οι γυναίκες πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα και από όσα έχουν έρθει στο φως γύρω από τη δράση της Χρυσής Αυγής ως εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης. Να σκεφτούν και να βγάλουν συμπεράσματα γύρω από το ρόλο των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ΕΕ - ΗΠΑ - Ρωσίας στις εξελίξεις στην Ουκρανία, τις οποίες πυροδοτεί η ένταση του ανταγωνισμού για τον έλεγχο των πηγών, των αγορών και των δρόμων μεταφοράς της Ενέργειας, αλλά και η δράση των μονοπωλίων άλλων τομέων της οικονομίας. Από το γεγονός, δηλαδή, ότι οι Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές δεν έδειξαν τον παραμικρό δισταγμό να στηρίξουν την κυβέρνηση, στην οποία συμμετέχουν φασιστικά και εθνικιστικά στοιχεία, προκειμένου να ενισχυθούν στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία. Εξάλλου, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις των κρατών - μελών της για τον ίδιο λόγο, για την ενίσχυση δηλαδή των ευρωπαϊκών μονοπωλίων έναντι των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, έχουν πρωτοστατήσει σε μια σειρά ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις σε κάθε άκρη του κόσμου, από τη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν και το Ιράκ στο παρελθόν, μέχρι το Μάλι και την Κεντροαφρικανική Δημοκρατία πιο πρόσφατα.

Η γνώση και η μετάδοση της ιστορικής αλήθειας είναι χρέος για κάθε γυναίκα λαϊκής οικογένειας, για κάθε μητέρα που αγωνιά για το μέλλον των παιδιών της, είναι όπλο για κάθε εργαζόμενη, άνεργη και νέα γυναίκα που αποφασίζει να παλέψει για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση και κατ' επέκταση από το φασισμό και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Είναι, ταυτόχρονα, πηγή δύναμης και πείρας που επιβεβαιώνει ότι κάθε φόβος, κάθε δυσκολία μπορεί να ξεπεραστεί με όρους πάλης και αλληλεγγύης, όταν υπερασπίζεσαι το δίκιο. Το απέδειξαν μαζικά οι σοβιετικές γυναίκες, οι γυναίκες που πήραν μέρος στον αντιφασιστικό - αντιιμπεριαλιστικό αγώνα στην Ελλάδα, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη και στάθηκαν αλύγιστες μαζί με τους συντρόφους τους.


Ευ.Χαϊντ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ