Κυριακή 4 Νοέμβρη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τα βιοκαύσιμα φέρνουν πείνα

Γρηγοριάδης Κώστας

Τρέχει αλλά δε... φτάνει η ΕΕ εξαιτίας της τεράστιας αύξησης που σημειώνουν οι τιμές των δημητριακών, προκαλώντας αλυσιδωτές αυξήσεις στις ζωοτροφές και κατά συνέπεια σχεδόν στο σύνολο των βασικών ειδών διατροφής σε ολόκληρη την Ευρώπη. Πρόσφατα η Επιτροπή ανακοίνωσε την πλήρη κατάργηση όλων των εισαγωγικών δασμών στα δημητριακά, σε μία απέλπιδα προσπάθεια να ελεγχθεί η αύξηση στις τιμές των ζωοτροφών, ενώ είχε προηγηθεί η μείωση της επιδότησης στα λεγόμενα «ενεργειακά φυτά». Τεχνοκράτες αναλυτές των Βρυξελλών, θεωρούν πως ούτε και αυτά τα μέτρα θα καταφέρουν στο τέλος να συγκρατήσουν σε σχετικά χαμηλά επίπεδα τις τιμές, εξαιτίας της τεράστιας ζήτησης που υπάρχει στα δημητριακά, μιας και αποτελούν την πρώτη ύλη για την παραγωγή βιοκαυσίμων. Στις ΗΠΑ βρίσκεται σε εξέλιξη η ανέγερση 76 νέων τεράστιων μονάδων παραγωγής βιοκαυσίμων, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων θα έχει τεθεί σε πλήρη λειτουργία εντός του 2009. Η ΕΕ μην μπορώντας να αφήσει τις ΗΠΑ να «παίζουν» μόνες τους στην παραγωγή της «ενέργειας του μέλλοντος», αύξησαν και αυτές τις καλλιεργήσιμες εκτάσεις τους με ενεργειακά φυτά, ενισχύοντας μάλιστα τους καλλιεργητές με γενναίες επιδοτήσεις, σε μια χρονική περίοδο που οι επιδοτήσεις γενικότερα περικόπτονται. Μόνο που τώρα, χωρίς καλά καλά να έχει κλείσει χρόνος από την είσοδο της ΕΕ στην κούρσα των βιοκαυσίμων, φαίνεται να χάνει έδαφος, τη στιγμή που οι φωνές οι οποίες κάνουν λόγο για επερχόμενη «παγκόσμια διατροφική κρίση» όλο και πληθαίνουν...

Τα «μπιλιετάκια» του Ράμσφελντ

«Το άφθονο πετρέλαιο κατάντησε οκνηρούς τους μουσουλμάνους». «Συνδέστε το Ιράκ με το Ιράν». «Μιλάτε για τη Σομαλία, τις Φιλιππίνες κλπ. Κάντε τον αμερικανικό λαό να συνειδητοποιήσει ότι είναι περικυκλωμένος από βίαιους εξτρεμιστές σε όλο τον κόσμο». «Απαισιόδοξα ειδησεογραφικά ρεπορτάζ... ο κόσμος κινδυνεύει να πέσει θύμα και να πιστέψει ότι όλα έχουν χαθεί». «Το Ιράκ είναι μόνο ένα από τα πεδία της μάχης». Αυτά τα ωραία και εξόχως «δημοκρατικά» αποτελούν ένα τμήμα των εσωτερικών υπομνημάτων του Ντόναλντ Ράμσφελντ προς τους υφισταμένους, όταν ήταν υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ και διέταζε την αιματηρή κατοχή του Ιράκ. Επίσης πρόκειται για έναν από τους εγκεφάλους του πονήματος για το «Νέο Αμερικανικό Αιώνα». Δηλαδή για το σχέδιο που οδήγησε στους εγκληματικούς πολέμους στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. Που περιλαμβάνει το «Σχέδιο για την ευρύτερη Μέση Ανατολή». Που απειλεί στην κυριολεξία τους λαούς όλου του κόσμου προκειμένου να υποταχθούν στα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα... Το περιεχόμενο αυτών των υπομνημάτων του Ράμσφελντ, που είναι γνωστά και ως «νιφάδες χιονιού», αποκάλυψε η «Ουάσιγκτον Ποστ». Ο Λευκός Οίκος έσπευσε να αποποιηθεί τις αποκαλύψεις, αλλά πώς να πείσει, αφού τα σύντομα υπομνήματα που αποκαλύφτηκαν ουσιαστικά μαρτυρούν όλα τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα που ζήσαμε τα τελευταία χρόνια και αποκαλύπτουν τα επόμενα...

Ο πνιγμός δεν είναι βασανιστήριο;;;

Ο Μάικλ Μουκάσεϊ, πρώην ομοσπονδιακός δικαστής και εισαγγελέας, έχει επιλεγεί από τον Τζ. Μπους να διοριστεί στη θέση του υπουργού Δικαιοσύνης. Στην ακρόαση του Μάικλ Μουκάσεϊ του ζήτησαν να καταδικάσει ευθαρσώς ανακριτικές μεθόδους (βασανισμούς) που χρησιμοποιεί η CIA. Αυτός αρνήθηκε κατηγορηματικά να τις χαρακτηρίσει ως βασανιστήρια, λέγοντας ότι δεν μπορεί να σχολιάσει... απόρρητες διαδικασίες.

H μέθοδος του εικονικού πνιγμού, που χαρακτηρίζεται από αναλυτές και ειδικούς «μεσαιωνική», δημιουργεί το αίσθημα του πνιγμού καθώς ο κρατούμενος ακινητοποιείται με το κεφάλι σε χαμηλότερο σημείο από το υπόλοιπο σώμα και δέχεται νερό μέχρι να γεμίσουν τα πνευμόνια του. Ετσι που να προκαλείται σιγά σιγά το αίσθημα της ασφυξίας. Αυτή είναι η μέθοδος που ο εν λόγω υποψήφιος για υπουργός Δικαιοσύνης είχε δυσκολία να χαρακτηρίσει βασανιστήριο. Επίσης την ίδια στιγμή, ο επικεφαλής της CIA, πτέραρχος Μάικλ Χέιντεν, «ρίχνοντας λάδι στη φωτιά» υπερασπίστηκε τις ανακριτικές μεθόδους που χρησιμοποιεί η Υπηρεσία, λέγοντας ότι είχαν ως αποτέλεσμα την απόκτηση «αναντικατάστατων πληροφοριών», οι οποίες με τη σειρά τους δικαιολογούν την πρακτική αυτή. Ο δε Μπους βρήκε την ευκαιρία να κατηγορήσει εκείνους που έκαναν τις ερωτήσεις στην ακρόαση «ότι υπονομεύουν την ικανότητα της κυβέρνησης να καταδιώξει τους τρομοκράτες», όπως άλλοι «αδρανείς» επέτρεψαν στο παρελθόν να ανέλθουν στην εξουσία δικτάτορες όπως «ο Λένιν και ο Χίτλερ»!

Φυσικά και δεν πέφτουμε από τα σύννεφα. Εχουμε καταλάβει από πολύ καιρό τώρα τους τρόπους που επιβάλλεται ο ιμπεριαλισμός, τους ανθρώπους που επιλέγει για να κάνουν τις βρώμικες δουλιές του και τις μεθόδους τους. Οπως και την αγωνία του για τη συγκάλυψη της βαρβαρότητάς του να περνά στις συνειδήσεις πως τα αποκρουστικά φασιστικά γεννήματά του είναι ίδια με τους ηγέτες του αγώνα για κοινωνική απελευθέρωση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση απλά καταγράφουμε...

Δεκανίκι

Στον ενάμιση μήνα που έχει μεσολαβήσει από τις εκλογές ο ΛΑ.Ο.Σ. έχει συνταχθεί με την κυβέρνηση στο ζήτημα της εκλογής προέδρου της Βουλής, προσέρχεται μόνο αυτός από τα κόμματα της αντιπολίτευσης στον προσχηματικό διάλογο που έστησε η ΝΔ για το Ασφαλιστικό, και τις τελευταίες μέρες ο Γ. Καρατζαφέρης περιδιαβαίνοντας τους τηλεοπτικούς σταθμούς επαναλαμβάνει διαρκώς ότι στηρίζει τον Κ. Καραμανλή, ότι «με τη στάση του της κριτικής και επιλεκτικής υποστήριξης, δεν της κάνει τη χάρη», της κυβέρνησης, να πέσει και ότι ως κόμμα δεν είναι «δοχείο υποδοχής "ανταρτών" και υποκινητής ανταρσιών».

Εμείς το γράφαμε και προεκλογικά για το βαθιά αντεργατικό ρόλο του ΛΑ.Ο.Σ., τα αστικά χαρακτηριστικά του, την πρεμούρα του να στηρίξει το δικομματισμό και τις αντιλαϊκές πολιτικές του, έστω και αν προεκλογικά φωνασκούσε τα αντίθετα, μήπως και υφαρπάξει λαϊκές ψήφους. Γρήγορα επιβεβαιωθήκαμε. Ας τα έχουν αυτά υπόψη τους οι ψηφοφόροι για την επόμενη φορά, όποτε κι αν αυτή έρθει.

ΒΙΒΛΙΟ
Συριανά διηγήματα

«Εντρέπομαι να το ομολογήσω. Επέρασαν οκτώ μήνες αφ' ότου υπανδρεύθην και είμαι ακόμη ερωτευμένος με την γυναίκα μου, ενώ ο κυριώτερος λόγος διά τον οποίον την επήρα ήτο, ότι δεν μου ήρεσκε διόλου η κατάστασις ερωτευμένου». Από το διήγημα «Ψυχολογία Συριανού συζύγου». Η Σύρος και ιδιαίτερα η πρωτεύουσά της Ερμούπολη υπήρξε το 19ο αιώνα οικονομική πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Η οικονομική ευρωστία της και η πρωτοποριακή για τα ελλαδικά δεδομένα κοινωνική σύνθεση δημιούργησαν μια εξαιρετική πνευματική δραστηριότητα. Δραστηριότητα που διατηρήθηκε με τη μορφή μιας αυθεντικής παράδοσης που ακολούθησε τα χρόνια της οικονομικής της άνθησης. Στα πλαίσια της πρώτης γνήσια αστικής ελληνικής κοινωνίας που δημιουργήθηκε στη Σύρο, αναπτύσσεται μια εκπαιδευτική, κοινωνική και πνευματική δράση. Μέσα σ' αυτό το κλίμα, ο Ροΐδης εισάγει το κριτικό του πνεύμα, μετατοπίζοντας το κέντρο βάρους του αφηγηματικού λόγου από τους ήρωες των μεγάλων λόγων και έργων στους κοινούς, συνηθισμένους ανθρώπους μιας καθημερινότητας, άλλοτε ταραγμένης και σκληρής, άλλοτε ήρεμης. Η Σύρα δε γλιτώνει από το σατιρικό οίστρο του Ροΐδη. Χαρακτηριστικά είναι τα διηγήματα που περιλαμβάνονται στη συλλογή Συριανά διηγήματα. Τέτοια διηγήματα είναι η «Ψυχολογία Συριανού συζύγου», «Το παράπονο του νεκροθάπτου», «Ιστορία ενός σκύλου», «Ιστορία μιας γάτας», «Ιστορία ενός αλόγου» κ.ά. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Βόλφανγκ Ισινγκερ

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο Βόλφανγκ Ισινγκερ δεν είναι «πρωτάρης» ούτε αδαής σε σχέση με τις εξελίξεις της τελευταίας 15ετίας στα Βαλκάνια. Ο 61χρονος Γερμανός πολιτικός και διπλωμάτης θεωρείται απ' τους εμπειρότερους στο γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών σε σχέση με την πρώην Γιουγκοσλαβία. Οχι μόνον γιατί διατέλεσε υφυπουργός την κρίσιμη (για το Κοσσυφοπέδιο) τριετία 1998 - 2001, αλλά κυρίως επειδή έδειξε νωρίτερα τις ικανότητές του στις πολυδαίδαλες διαπραγματεύσεις στο Οχάιο που οδήγησαν το 1995 στη συμφωνία του Ντέιτον για τον τερματισμό του πολέμου στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη.

Οταν, λοιπόν, την περασμένη βδομάδα «νεκρανάστησε» τη συμφωνία του 1972 μεταξύ της τότε Δυτικής και της ΛΔ Γερμανίας ως πρότυπο για το μελλοντικό καθεστώς σχέσεων ανάμεσα σε Βελιγράδι και Πρίστινα, δεν το έκανε ούτε από «άγνοια», ούτε από προχειρότητα...

Προσπάθησε απλώς να «σερβίρει» με έναν ακόμη έμμεσο τρόπο ένα μεταλλαγμένο σχέδιο Αχτισαάρι, υπηρετώντας σαφέστατα τον γνώριμο ιμπεριαλιστικό σκοπό: Την ανεξαρτητοποίηση του άνομου ΝΑΤΟικού προτεκτοράτου. Με τη διαφορά πως αυτή τη φορά, χρησιμοποιώντας σαν Δούρειο Ιππο τη συμφωνία του '72 μεταξύ των δύο Γερμανιών, επιχείρησε να φανεί τάχα «διαλλακτικότερος» έναντι του Βελιγραδίου που παρά τις ασφυκτικότατες πιέσεις εξακολουθεί να διεκδικεί τη διατήρηση της αυτοκυριαρχίας του και της εδαφικής κυριαρχίας του στο Κοσσυφοπέδιο. Γι' αυτό και το Βελιγράδι απέρριψε την πρόταση Ισινγκερ, θυμίζοντάς του πως το Κοσσυφοπέδιο δεν είναι Δημοκρατία, αλλά αναπόσπαστο τμήμα της Σερβικής Δημοκρατίας...


Δ.Ο.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ