Τετάρτη 4 Γενάρη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ούτε για κορδόνια...

Γρηγοριάδης Κώστας

Από τις 8 Νοέμβρη ο «Ρ» έχει ξεκινήσει τη μεγάλη έρευνα για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό που θα συνεχιστεί και το επόμενο διάστημα. Καθημερινά, με αποκαλυπτικά ρεπορτάζ αναδεικνύεται η περιθωριοποίηση όσων επιχειρούν και θέλουν απλώς να αθληθούν χωρίς το κίνητρο του κέρδους και της δόξας. Ελλείψεις σε γήπεδα και πόρους, αδυναμία πολλών σωματείων να ανταποκριθούν, χρηματοδοτήσεις από τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού που δε φτάνουν ούτε για κορδόνια, είναι ορισμένα από όσα βλέπουν το φως της δημοσιότητας μέσα από τις σελίδες του «Ρ».

Κι όμως! Την ώρα που στην Αθήνα, στον Πειραιά, στη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις, τα προβλήματα «πνίγουν» τους νέους αθλούμενους, η κυβέρνηση ακολουθώντας πιστά το δρόμο που χάραξε το ΠΑΣΟΚ, «γεμίζει» τις τσέπες των μεγαλοϊδιοκτητών των ΠΑΕ. Τη νέα χρονιά που ήδη διανύουμε θα οριστικοποιηθεί η είσοδος των ελληνικών αγώνων ποδοσφαίρου στο στοίχημα, θα οριστικοποιηθεί το θέμα της Σούπερ Λίγκα και θα ολοκληρωθεί το όργιο με την παραχώρηση δημοσίων εκτάσεων σε εταιρίες για να χτιστούν γήπεδα - εμπορικά μεγαθήρια...

ΥΓ: Ξέρουν οι αρμόδιοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ότι εκείνες οι περίφημες κορόνες που έλεγαν περί «ανάπτυξης και ώθησης του αθλητισμού μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004», έχουν γίνει ανέκδοτα σε πολλές γειτονιές της χώρας;

«Ουδέν λάθος αναγνωρίζεται... »

Θυμάστε την ταμπέλα που υπήρχε πριν κάμποσα χρόνια πάνω από ορισμένα ταμεία και έλεγε «Ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου»; Ο Αρειος Πάγος, πάντως, τη θυμάται κι έτσι, με πρόσφατη απόφασή του έκρινε νόμιμη και συνταγματική τη νομοθετική διάταξη του Ν. 2789/2000, σύμφωνα με την οποία δεν επιστρέφονται πανωτόκια από τις τράπεζες σε δανειολήπτες, εφόσον έχουν κλείσει οι σχετικοί λογαριασμοί. Ο συγκεκριμένος δανειολήπτης ζητούσε την επιστροφή 340.780 ευρώ από πανωτόκια, που παράνομα - όπως υποστήριζε - παρακράτησε η τράπεζα και, μάλιστα, είχε δικαιωθεί στο Εφετείο Αθηνών. Ο Αρειος Πάγος, όμως, έκρινε διαφορετικά, αφού ο λογαριασμός του είχε κλείσει οριστικά. Αφού, δηλαδή, είχε απομακρυνθεί εκ του ταμείου...

Προκλητικά κέρδη 31,5%

Αισιόδοξοι εμφανίστηκαν μπροστά στο νέο έτος διάφοροι εκπρόσωποι των μεγαλοβιομηχάνων, των τραπεζιτών και της πλουτοκρατίας γενικότερα. Και δεν έχουν άδικο, εδώ που τα λέμε. Η πολιτική των αντιδραστικών και αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, που ακολούθησε και ακολουθεί με συνέπεια η κυβέρνηση της ΝΔ έχει ευεργετικές επιπτώσεις στα συμφέροντά τους. Τα επιχειρηματικά κέρδη σημείωσαν και πάλι αξιοσημείωτη άνοδο τη χρονιά που πέρασε. Ανάλογη ήταν η πορεία και του Χρηματιστηρίου της Αθήνας, το οποίο εμφάνισε κατά μέσο όρο μεσοσταθμικά κέρδη, αυξημένα κατά 31,5%. Αρκετοί κλάδοι εμφάνισαν αύξηση κερδών μεγαλύτερη κι από το 60%, σε σχέση με τα αντίστοιχα επίπεδα του 2004, με τα διυλιστήρια (τα οποία κερδοσκοπούσαν συστηματικά όλο το 2005 με πρόσχημα τη διεθνή άνοδο των τιμών) να βρίσκονται στην πρώτη θέση (αύξηση 63,82%), ενώ ακολουθεί ο κλάδος της πληροφορικής (αύξηση 50,9%). Κι όλ' αυτά, σε μια χρονιά σκληρής λιτότητας για μισθούς, μεροκάματα και συντάξεις, υψηλής ανεργίας και μεγάλης αβεβαιότητας για τα λαϊκά στρώματα κι ενώ το «κάθε φέτος και χειρότερα» έχει θρονιαστεί για τα καλά στη μεγάλη πλειοψηφία των λαϊκών νοικοκυριών.

Κι από κοντά, εμφανίστηκαν και πάλι ορισμένα «παπαγαλάκια», καλλιεργώντας τις γνωστές αυταπάτες του «λαϊκού καπιταλισμού» και αποκρύβοντας ότι ο «ναός του τζόγου» στη Σοφοκλέους ήταν, είναι και θα είναι μια καλοστημένη επιχείρηση καταλήστευσης των λαϊκών αποταμιεύσεων από τους κεφαλαιοκράτες.

Διαφθορά και στο στρατό

Επείγουσα προκαταρκτική εξέταση για οικονομικό σκάνδαλο στην 110 Πτέρυγα Μάχης διεξάγεται από τον αρμόδιο εισαγγελέα του Αεροδικείου Λάρισας. Σύμφωνα με δημοσίευμα στην τοπική εφημερίδα «Ελευθερία», το σκάνδαλο αφορά σε παράνομες καταβολές χρημάτων για μετακίνηση προσωπικού, με φύλλα πορείας, οι οποίες είτε δεν έγιναν ποτέ είτε ήταν υπερβολικές ως προς τη συχνότητά τους, ενώ τα ποσά που χορηγήθηκαν και ελέγχονται ως παράνομα αγγίζουν τα 100.000 ευρώ. Τη στρατιωτική δικαιοσύνη απασχολεί και το γεγονός ότι οι προϊστάμενοι της Πολεμικής Αεροπορίας καθυστερούν την υποβολή του πορίσματος της σχετικής ΕΔΕ που είχε διαταχθεί πριν μήνες και τίθεται ζήτημα παραγραφής κάποιων εκ των αδικημάτων που μπορεί να προκύψουν από την εισαγγελική παρέμβαση.

Φαίνεται ότι η διαφθορά που επικρατεί λίγο πολύ σε όλους τους θεσμούς του αστικού κράτους, «μολύνει» και το στρατό, που, από πολλούς, θεωρείται «καθαρός» και η «κοινή γνώμη» τον εμπιστεύεται περισσότερο, όπως λένε οι σχετικές δημοσκοπήσεις. Ομως και ο στρατός είναι θεσμός του ίδιου καπιταλιστικού συστήματος και συνεπώς δεν μπορεί να μείνει απρόσβλητος από τη σήψη που αυτό το σύστημα παράγει και βιώνει.

Τα ... απροσάρμοστα

Παπαγεωργίου Βασίλης

«ΗΠΙΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ», όπως λέει η Νέα Δημοκρατία, ή «ομολογία αποτυχίας», όπως λέει το ΠΑΣΟΚ; Ο λόγος φυσικά για την εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, που αποτέλεσε χτες και το αντικείμενο της συνηθισμένης δικομματικής κόντρας μέσω ανακοινώσεων.

Ακόμα, πάντως, κι αν κάποιος θέλει «ντε και καλά» να υιοθετήσει μία από τις δύο εκδοχές το σίγουρο είναι πως οι εργαζόμενοι θα «πληρώσουν τη νύφη». Και τις «μεταρρυθμίσεις» και το κυνήγι της πτώσης του ελλείμματος κάτω από το 3%.

Οσο για το ΠΑΣΟΚ που επιμένει στα περί «παράτασης της επιτήρησης» της ελληνικής οικονομίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση, μάλλον αξίζει να αναρωτηθούν, όσοι τους πιστεύουν, πότε βρέθηκε η Ελλάδα εκτός επιτήρησης και μάλιστα ασφυκτικής.

Επίσης, όταν η αξιωματική αντιπολίτευση διαφωνήσει πράγματι με οποιαδήποτε βασική πλευρά της κυβερνητικής πολιτικής ή, πολύ περισσότερο, τον κεντρικό προσανατολισμό της τελευταίας, (ιδιωτικοποιήσεις, μισθοί και συντάξεις πείνας, «απελευθερώσεις», αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, κλπ.) να ειδοποιήσει κι εμάς να το ξέρουμε.

ΟΡΓΙΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης για τη δημοσιοποίηση της πρόθεσης του Ιράν να συνεχίσει τις έρευνές του για τα πυρηνικά καύσιμα. Θεωρούν - όπως λένε - δεδομένο ότι η έρευνα θα αφορά στην κατασκευή πυρηνικών όπλων.


Γρηγοριάδης Κώστας

Να υποθέσουμε μήπως ότι οι έρευνες των Αμερικανών, των Βρετανών ή των Γάλλων σε θέματα πυρηνικής ενέργειας είναι εξ ορισμού αθώες μια και οι εν λόγω χώρες υπερασπίζονται υποτίθεται την ειρήνη, την προστασία του περιβάλλοντος και τον αφοπλισμό;

`Η μήπως οι δικές τους έρευνες παρόμοιου τύπου δημοσιοποιούνται και τίθενται υπό τον έλεγχο διεθνών επιτροπών, ώστε να γνωρίζουμε ποιο είναι το πραγματικό τους αντικείμενο και αν εγκυμονεί κινδύνους για τον πλανήτη;

Προφανώς η υποκρισία περισσεύει και σε αυτή την περίπτωση. Ισως θα ήταν καλύτερα να πουν ευθέως τι ζητούν Αμερικανοί και Ευρωπαίοι μια και όπως φαίνεται είναι αποφασισμένοι να εγκαθιδρύσουν με κάθε τίμημα την κυριαρχία τους και στο Ιράν.

Το φυσικό αέριο

Η αφορμή που δόθηκε με το φυσικό αέριο και τη διαφωνία Ρωσίας - Ουκρανίας που ενέσκηψε για την τιμή του, αποδείχτηκε καλή ευκαιρία, για να εκφραστεί - όπως λένε - η διαφορετικότητα των προσεγγίσεων από διάφορες πλευρές. Ετσι, μία εφημερίδα έγραφε στο χτεσινό πρωτοσέλιδό της τίτλο «η Αρκούδα βρυχάται, η Ευρώπη παγώνει», εμφανίζοντας τον Πούτιν ως άκαμπτο «τιμωρό», της άλλοτε συμμάχου χώρας. Μία άλλη, παίρνει το μέρος των Ρώσων, γράφοντας ότι «οι Ουκρανοί οφείλουν να συνειδητοποιήσουν ότι η παρασιτική οικονομία των κρατικών επιδοτήσεων - και δη από ξένο κράτος - ανήκει στο παρελθόν». Σύμφωνα λοιπόν με την εμφανιζόμενη ως διαφορετική λογική του, ο καθένας ταξινομούν αντίστροφα τις δύο χώρες σε «καλούς» και «κακούς» και πάνω σ' αυτόν τον καμβά στήνουν το υπόλοιπο σενάριο.

Κανείς τους βέβαια δε σκέφτηκε τους λαούς και των δύο χωρών. Τα εκατοντάδες εκατομμύρια των Ρώσων και των Ουκρανών, που επί δεκαετίες είχαν 24ωρη πρόσβαση στη σχεδόν δωρεάν χρήση του φυσικού αερίου και τώρα γονατίζουν και οι μεν και οι δε από τις επανειλημμένες και υπέρογκες αυξήσεις στην τιμή κατανάλωσης. Κανείς τους δεν είπε ότι και οι ευρωπαϊκές χώρες - στην πρώτη γραμμή και η Ελλάδα - είχαν βρει, τις περιόδους μέχρι το '90, αποκούμπι στο φτηνό σοβιετικό φυσικό αέριο, που τώρα έφτασε πλέον να συναγωνίζεται σε τιμές το ίδιο το πετρέλαιο. Και βέβαια, όλοι τους αποσιώπησαν το γεγονός ότι οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της ΕΣΣΔ και οι υποδομές εκμετάλλευσής τους - που αποτελούσαν δεκαετίες περιουσία ολόκληρου του λαού - τώρα ξεκοκαλίζονται στα χέρια κάποιων χρυσοκάνθαρων, μια και η ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος ταυτίστηκε με τη λεηλασία αμύθητων πόρων, που τώρα έγιναν εργαλείο απόσπασης τεράστιων υπερκερδών. Κέρδη που βγαίνουν από τη στυγνή εκμετάλλευση και των Ρώσων και των Ουκρανών και των άλλων λαών της πρώην ΕΣΣΔ και των λαών των χωρών, που προμηθεύονται φυσικό αέριο από την ΓΚΑΖΠΡΟΜ.

Τα επιδιωκόμενα υπερκέρδη από μονοπωλιακά συγκροτήματα - όπως ο συγκεκριμένος όμιλος - είναι ένα το κρατούμενο, αλλά δεν είναι μοναδικός παράγοντας για την όξυνση της κατάστασης. Γιατί, αν μη τι άλλο, μη μας διαφεύγει ότι η σύγχρονη ιστορία των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων, γράφεται μπροστά στα μάτια μας και φέρει τη σφραγίδα των ΗΠΑ, αλλά και της ΕΕ. Η επέμβαση στο Αφγανιστάν, η κατοχή του Ιράκ, η αναμόχλευση αντιπαραθέσεων στον Καύκασο, η ανοιχτή παρέμβαση των ΗΠΑ και η επιβολή κυβέρνησης - μαριονέτας στην Ουκρανία, όλα αυτά είναι μέρη του σχεδίου που αποβλέπει στο ξαναμοίρασμα των αγορών και στη διεύρυνση των ζωνών επιρροής, παιχνίδι από το οποίο δεν μπορεί να απουσιάζει η Ρωσία των νεοκαπιταλιστών και του Πούτιν.

Σε ό,τι μας αφορά και πέρα από τα γενικότερα ζητήματα που αναδύονται από την εμπλοκή ή και συμμετοχή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, η ιστορία με το φυσικό αέριο, η πολιτική της «απελευθέρωσης» της ενεργειακής αγοράς και η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, που τελικά οδηγούν σε πολλαπλές εξαρτήσεις από τις ορέξεις των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, φέρνουν με επιτακτικό τρόπο στην επικαιρότητα τη θέση του ΚΚΕ για ενιαίο, 100% δημόσιο φορέα ενέργειας, που θα λειτουργεί με αποκλειστικό γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες και την ανάπτυξη της χώρας και φυσικά με τον ίδιο το λαό στην εξουσία.


Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Δεν μπορούν να κρυφτούν

Παπαγεωργίου Βασίλης

Χτες, την ίδια στιγμή που ξημέρωνε για τις εργάτριες της «ΣΕΞ ΦΟΡΜ» η δεύτερη μέρα της κατάληψης του εργοστασίου, οι ένοχοι για την απειλή και συγχρόνως μάστιγα της ανεργίας ομολογούσαν με ζηλευτή ειλικρίνεια τις ευθύνες τους.

Μιλώντας λοιπόν σε τηλεοπτική εκπομπή, ο υφυπουργός Απασχόλησης Γερ. Γιακουμάτος χαρακτήρισε τη «ΣΕΞ ΦΟΡΜ» «φούσκα του χρηματιστηρίου» και - ούτε λίγο ούτε πολύ - κάλεσε τις εργάτριες να... εύχονται να μπει λουκέτο στο εργοστάσιο, προκειμένου να ενταχθούν στα γνωστά προγράμματα που η κυβέρνηση επιμένει να παρουσιάζει ως λύση στην ανεργία. Για την πολιτική που επιτρέπει στους επιχειρηματίες να τζογάρουν με τους κόπους των εργαζομένων, για τις επιδοτήσεις, τα αντεργατικά νομοθετικά εκτρώματα που η κυβέρνησή του κι η ΕΕ «γεννοβολάνε» όλη την ώρα, ούτε λέξη δεν ψέλλισε ο κ. υπουργός...

Το ίδιο προκλητικός ήταν και ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Στεφ. Τζουμάκας, ο οποίος - επίσης σε τηλεοπτική του παρέμβαση - επιβεβαίωσε ότι και το ΠΑΣΟΚ, όπως και η ΝΔ, είναι κόμμα της πλουτοκρατίας. Αφού τοποθετήθηκε - ουσιαστικά - υπέρ του κλεισίματος του εργοστασίου, με το επιχείρημα ότι τα εσώρουχα «δεν είναι ανταγωνιστικά» για την Ελλάδα, δεν παρέλειψε να σημειώσει ότι «οι επιχειρήσεις έχουν το δικαίωμα να μετακινούνται»... Αποφεύγοντας ωστόσο, και μάλιστα πεισματικά, να θυμηθεί ότι τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, που κατοχύρωσε την ελευθερία διακίνησης υπηρεσιών - εμπορευμάτων - προσώπων - κεφαλαίου, το κόμμα του την ψήφισε «και με τα δυο χέρια»...

«Κούφια» λόγια

Δε χάνουν ευκαιρία οι αρμόδιοι της κυβέρνησης να προβάλλουν τα διάφορα κοινωνικά προγράμματα της Εργατικής Εστίας σαν απόδειξη της κυβερνητικής κοινωνικής ευαισθησίας για τους εργαζόμενους, τους άνεργους και τους συνταξιούχους. Αλλά, ενώ στα λόγια εμφανίζονται ευαίσθητοι, στην πράξη αποδεικνύονται.. αναίσθητοι. Ενα μόνο παράδειγμα για του λόγου το ασφαλές: Στην τοπική υπηρεσία του ΟΕΚ στη Λάρισα δουλεύουν μόνο δύο άτομα, που καλούνται να εξυπηρετήσουν τους 40.000 και πλέον δικαιούχους των κοινωνικών προγραμμάτων της Εργατικής Εστίας. Στο διάστημα των γιορτών αυτά τα δυο άτομα καλούνται να εξυπηρετήσουν πάνω από 15.000 εργαζόμενους και συνταξιούχους, που δικαιούνται εισιτήρια κοινωνικού τουρισμού κι όπως είναι φυσιολογικό αδυνατούν ν' ανταποκριθούν στο μεγάλο φόρτο δουλιάς - πρέπει να δίνουν 300 - 400 εισιτήρια καθημερινώς - με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται αφάνταστα οι δικαιούχοι.

Το Εργατικό Κέντρο Λάρισας έχει, πολλές φορές, ζητήσει από τον ΟΕΚ και το υπουργείο Απασχόλησης να γίνουν οι απαραίτητες προσλήψεις προσωπικού, αλλά το αίτημά του δεν ικανοποιείται - όπως δεν ικανοποιείται και το αίτημα για προσλήψεις στο ίδιο το ΕΚΛ, που αντιμετωπίζει μεγάλη έλλειψη προσωπικού και δυσκολεύεται η λειτουργία του - για ν' αποδειχτεί ότι τα λόγια των κυβερνώντων περί κοινωνικής ευαισθησίας είναι «κούφια».

Καμιά δικαιολογία

Είναι γνωστό ότι κατά τους τελευταίους καταστροφικούς σεισμούς στο Πακιστάν, αλλά και στους παλιότερους στην Τουρκία, στο Μαρόκο, στην Αλγερία και την Ιταλία, χιλιάδες μαθητές βρήκαν φριχτό θάνατο, επειδή πολλά σχολεία αποδείχτηκαν «χάρτινοι πύργοι». Ετσι ακόμη και ο ΟΟΣΑ αναγκάστηκε να εκδώσει «Κατευθυντήριες Οδηγίες» για τη σεισμική ασφάλεια των σχολείων, κάτι που εδώ και καιρό έχει προτείνει το ΚΚΕ για τη χώρα μας, χωρίς ποτέ να εισακουστεί.

Και σα να μην έφτανε αυτό, όπως ομολογεί στο Ενημερωτικό Δελτίο του ΤΕΕ (τεύχος 2368) ο πρώην πρόεδρος του ΟΣΚ Μ. Μπαλτάς, αντί, μετά τους σεισμούς του 1999, να εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα μακράς πνοής για την αντισεισμική θωράκιση των σχολείων, έγιναν μόνο κάποιες «αυτοψίες ταχυπληρωμής», όπως τις χαρακτηρίζει, εννοώντας προφανώς κάποιες αυτοψίες για το «θεαθήναι»...

Μήπως επιτέλους η κυβέρνηση πρέπει να σοβαρευτεί και να εφαρμόσει ένα σωστό πρόγραμμα προσεισμικού ελέγχου και ενίσχυσης της αντισεισμικής ασφάλειας των σχολείων -τουλάχιστον - της χώρας, αντί να παίζει με τη ζωή των μαθητών; Δικαιολογία, πάντως, δεν υπάρχει.

Υπάρχει απάντηση;

Με σκίτσα αρκετών συναδέλφων σκιτσογράφων είναι διακοσμημένο το ημερολόγιο του 2006, που εξέδωσε και διαθέτει το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Παρατηρήσαμε, όμως, ότι δεν υπάρχει η συμμετοχή όλων και, βέβαια, αναρωτιόμαστε ποιοι, γιατί και με ποια κριτήρια έκαναν αυτή τη διάκριση. Πόσο μάλλον, που γνωρίζουμε καλά ότι υπάρχουν σκιτσογράφοι και, μάλιστα, μέλη της ΕΣΗΕΑ, από τους οποίους ούτε καν ζητήθηκε η συμμετοχή τους. Υπάρχει απάντηση από το ΔΣ της Ενωσης;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Νέα αγωνιστική χρονιά

Διπλό ήταν το μήνυμα και της νέας χρονιάς για τους εργαζόμενους όλης της χώρας. Από τη μια, η δεδηλωμένη πρόθεση της κυβέρνησης να εντείνει την επίθεση στα δικαιώματα της εργατικής τάξης, έχοντας τη συναίνεση του ΠΑΣΟΚ και την επί της ουσίας στήριξη της συμβιβασμένης συνδικαλιστικής ηγεσίας σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Και από την άλλη, το αισιόδοξο μήνυμα της κλιμάκωσης των ταξικών αγώνων. Με στόχο το 2006 η εργατική τάξη να καταγράψει νέα, γενναία βήματα στην πορεία σύγκρουσης με το σύνολο της αντιλαϊκής πολιτικής και στη διεκδίκηση αιτημάτων που απαντούν στις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες της. Σ' αυτή την κατεύθυνση, το ΠΑΜΕ θα δώσει και φέτος τον καλύτερο εαυτό του.

Η περίοδος των γιορτών επιβεβαίωσε ότι η επιθετικότητα του κεφαλαίου δεν έχει ανάπαυλα. Οι δεκάδες απολύσεις λίγο πριν την Πρωτοχρονιά και τις πρώτες μέρες του χρόνου, τα χιλιάδες νοικοκυριά που έκαναν γιορτές με ελάχιστα χρήματα και με έναν τουλάχιστον άνεργο ανάμεσά τους φανερώνουν ότι οι κεφαλαιοκράτες δε χαρίζουν κάστανα. Η δίψα και η ανάγκη των εργοδοτών για ακόμα μεγαλύτερα κέρδη, περισσότερα και απ' όσα έβγαλαν από τον ιδρώτα των εργαζομένων το 2005, η ολόπλευρη πολιτική στήριξη στις αξιώσεις τους από την κυβέρνηση, την ΕΕ και τα κόμματα της πλουτοκρατίας έχουν δώσει αέρα στα πανιά τους.

Λογαριάζουν όμως χωρίς τον ξενοδόχο. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δε θα χαρίσει σε κανέναν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Δε θα κάνει βήμα πίσω από τη γραμμή διεκδίκησης όσων δικαιούται η εργατική τάξη και της τα κλέβουν. Οι μαχητικές κινητοποιήσεις τις μέρες των γιορτών, πέρα από ουσιαστικές παρεμβάσεις στο πλευρό εργαζομένων που κινδύνευαν να χάσουν τη δουλιά τους, ήταν και ένα μήνυμα προς το κεφάλαιο και τα δεκανίκια του: Οτι και το 2006 θα βρίσκουν διαρκώς μπροστά τους το ΠΑΜΕ και τα ταξικά συνδικάτα, πιο δυνατά, πιο αποφασισμένα, πιο δυναμικά, πιο αποτελεσματικά στην πάλη για τα δίκια της εργατικής τάξης.

Η ευχή για «καλή χρονιά» μπορεί να πιάσει τόπο, μόνο αν το 2006 είναι μια αγωνιστική για τους εργαζόμενους χρονιά. Αν ο κάθε εργάτης και εργάτρια μετατρέψει την αγανάκτησή του σε δράση ταξική, ενάντια στον πυρήνα της πολιτικής που βαθαίνει την εκμετάλλευσή του. Αν νέες δυνάμεις προσθέσουν τη φωνή τους στο μέτωπο του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος, πολιτικοποιώντας ακόμα πιο βαθιά τα χαρακτηριστικά των αγώνων τους. «Καλή χρονιά» σημαίνει αποδυνάμωση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ήττα του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού σε όλα τα επίπεδα. Οι ταξικές δυνάμεις θα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους, αξιοποιώντας κάθε μορφή πάλης, για να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις της εργατικής αντεπίθεσης. Σ' αυτό το δύσκολο, αλλά αναγκαίο δρόμο, κάθε εργαζόμενος έχει αντικειμενικό συμφέρον να βάλει το δικό του λιθαράκι.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ