Παπαγεωργίου Βασίλης

Αποστομωτική ήταν η απάντηση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ: «Η ενέργεια του ΚΚΕ συμβαδίζει απόλυτα με το πνεύμα της ελευθερίας, της ειρήνης και του ανθρωπισμού, που συμβολίζει η Ακρόπολη».

Μπορεί η τελευταία μέρα του Αυγούστου να είναι η σημερινή και ο Σεπτέμβρης κάνει ποδαρικό αύριο, αλλά χτες ήταν έντονα τα σημάδια πως το καλοκαίρι τέλειωσε και η τελευταία, μεγάλη φουρνιά αδειούχων κατοίκων της πρωτεύουσας επέστρεψε στην έδρα της. Ατέλειωτη ήταν χτες το πρωί η ουρά των αυτοκινήτων στο ρεύμα εισόδου της εθνικής οδού Αθηνών - Λαμίας. Το φαινόμενο, που οξυνόταν ακόμη περισσότερο κι από τη συνεχιζόμενη ύπαρξη της Ολυμπιακής λωρίδας, κράτησε αρκετές ώρες και οι οδηγοί έπρεπε να είναι εξοπλισμένοι με μπόλικες δόσεις υπομονής, για να τα βγάλουν πέρα.

Μπορεί, η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία των εγχώριων ΜΜΕ, κυρίως των ηλεκτρονικών, να ακολούθησαν - όχι τυχαία, βέβαια - τακτική αποσιώπησης της ευρηματικής πρωτοβουλίας των κομμουνιστών, το Σάββατο, αλλά το κρέμασμα του πανό στο βράχο της Ακρόπολης έκανε κυριολεκτικά το γύρο όλου του κόσμου και πήρε μεγάλη δημοσιότητα από διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία, ξένα τηλεοπτικά δίκτυα και εφημερίδες. Το γεγονός έγινε πρωτοσέλιδο θέμα την άλλη μέρα (Κυριακή) σε αρκετά φύλα εφημερίδων της αλλοδαπής, ενώ δεν ήταν λίγες αυτές, που συνόδευαν τα σχετικά ρεπορτάζ με τις αντίστοιχες φωτογραφίες.

Σίγουρα, το Σάββατο το μεσημέρι ή την Κυριακή, οι Ιταλοί, οι Γερμανοί, οι Βρετανοί, οι Γάλλοι, κλπ., ακόμη και οι Αμερικανοί - το CNN και άλλα μεγάλα αμερικανικά δίκτυα έδωσαν μεγάλη δημοσιότητα στο θέμα - γνώριζαν το γεγονός και ήταν πολύ καλύτερα ενημερωμένοι γι' αυτό από τους Ελληνες, ακόμη κι απ' τους κατοίκους της Αθήνας. Προφανώς, το φαινόμενο αποτελεί μια ακόμη απόδειξη, για το τι σημαίνει στην πράξη το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα στην ενημέρωση...

Οσοι νόμιζαν ότι μαζί με την, προ δεκαπενταετίας, ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων θα εξέλειπαν και οι «κάθε είδους και τιμής» αντικομμουνιστές έκαναν μέγα λάθος. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες έδωσαν την ευκαιρία σε κείνους που παλιότερα είχαν κάνει τον αντικομμουνισμό σημαία και επάγγελμα και για ένα διάστημα είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα και λούφαζαν, να ξαναπιάσουν δουλιά. Είναι αυτοί που επιχειρούν να χρεώσουν εξ ολοκλήρου το αθλητικό ντόπινγκ στο ανύπαρκτο, πλέον, σοσιαλιστικό στρατόπεδο, για ν' αθωώσουν τον καπιταλισμό, αυτόν τον μέγα παραγωγό και καταναλωτή της ντόπας.

Ακούς κάποιους απ' αυτούς να κατηγορούν την πάλαι ποτέ Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας, να επιτίθενται στην Κίνα και στην Κούβα και καταλαβαίνεις ότι ο αντικομμουνισμός παρέμεινε ίδιος και απαράλλαχτος. Κι αν κάποτε νευρίαζες με την προκλητικότητα του ύφους και την έλλειψη ήθους των αντικομμουνιστών, τώρα τους λυπάσαι, καθώς σου θυμίζουν τις γερασμένες πόρνες που νομίζουν πως «περνάει ακόμα η μπογιά τους»...

Οπως αποδείχτηκε, η κυβέρνηση ενοχλήθηκε από την εξέλιξη, αφού θα ήθελε τον υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ στην Τελετή Λήξης των Αγώνων για να έχει το ζωντανό έπαινο από την αμερικανική κυβέρνηση. Εξάλλου αυτόν τον έπαινο επιζητούσε καθ' όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας, αλλά και της διεξαγωγής των Ολυμπιακών Αγώνων.

Οι ίδιοι δεν είπαν κουβέντα για τους «παραβάτες» της Ολυμπιακής εκεχειρίας, δε βρήκαν να πουν ούτε λέξη για τις σφαγές στη Νατζάφ και το Αφγανιστάν από τις αμερικανικές δυνάμεις κατοχής, για το τείχος που χτίζεται στην Παλαιστίνη με την ενθάρρυνση της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Αυτοί που μίλησαν για «ιεροσυλία» είναι αυτοί που «πούλησαν» τη Φλόγα των Ολυμπιακών Αγώνων στην «Coca- Cola»!

Στους τιμητές του πατριωτισμού του ΚΚΕ απάντησε ο ποιητής της Ρωμιοσύνης, ο κομμουνιστής, Γιάννης Ρίτσος: «Σε τούτα δω τα μάρμαρα, κακιά σκουριά δεν πιάνει».

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο «λογαριασμός» των Αγώνων θα είναι ο πρώτος που θα «ξεσαλώσει» και μάλλον τα όσα μας έλεγαν προ-ολυμπιακά οι κυβερνώντες θα είναι τίποτε μπροστά στην πραγματικότητα.

Οσο για τις πολιτικές κόντρες θα ψαχνόμαστε για το ποιος τσακώνεται με ποιον: Ο Βενιζέλος με την Αγγελοπούλου. Η Αγγελοπούλου με την Μπακογιάννη. Η Μπακογιάννη με τον Καραμανλή. Ο Καραμανλής με τον Παπανδρέου. Ο Παπανδρέου με τον Βενιζέλο. Ετσι για να... κλείσει ο κύκλος.

ΣΕ ΚΑΘΕ περίπτωση, πάντως, μια πρώτη γεύση από πολιτική λιτότητας πήραμε στη χτεσινή συνάντηση Αλογοσκούφη - ΑΔΕΔΥ με τον πρώτο να προτείνει αυξήσεις γύρω στο 2%. Προφανώς, η πρόταση εντάσσεται στο πλαίσιο της αναβάθμισης της δημόσιας διοίκησης...

Εκτός του νομοσχεδίου, με το οποίο η κυβέρνηση προτίθεται να απλουστεύσει τις διαδικασίες του δημοσίου, φαίνεται πως αποφάσισε να «απλοποιήσει» και το θέμα του μισθολογίου και να... κόψει την κακή συνήθεια των αυξήσεων των αποδοχών.

ΜΑΛΛΟΝ ΚΑΠΟΙΟΙ μας δουλεύουν όταν μας λένε για «συγνώμη από τα διεθνή ΜΜΕ» προς τους Ελληνες, επειδή διαψεύστηκαν οι δυσοίωνες εκτιμήσεις των πρώτων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τα κυκλώματα αυτά δε... συγχωρούν, απλά έκαναν τη δουλιά τους και επιχαίρουν.

Τι παράπονο να έχουν οι «μιντιακοί» εκπρόσωποι των πολυεθνικών; Και τα συστήματα ασφάλειας αγοράσαμε, και όλες τις χάρες τους τις κάναμε, και για τα επόμενα 20 χρόνια και βάλε θα τους πληρώνουμε.

Οσο για τους «μετανοημένους» μεγαλο-δημοσιογράφους που είδαμε στα τηλεοπτικά κανάλια, ας.. το αφήσουν καλύτερα. Ολοι γνωρίζουν πώς ακριβώς λειτουργούν αυτά τα κυκλώματα.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Θετικός απολογισμός» ήταν ο τίτλος της «Καθημερινής» με υπότιτλο: «Και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα - Το μεγάλο στοίχημα των Αγώνων αφήνει κέρδη, πρόκληση υπερχρέη, μεταολυμπιακή κατάθλιψη».

«Αρνητικός ΤΕΛΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ για τα λαϊκά στρώματα» ήταν ο τίτλος του «Ριζοσπάστη» και στον υπότιτλο σημείωνε: «Ηταν πραγματική γιορτή μόνο για το μεγάλο κεφάλαιο, ενώ βαρύ τίμημα θα πληρώσουν η εργατική τάξη και η νεολαία».

Θετικός ή αρνητικός ο απολογισμός, λοιπόν; Ποιος από τους δύο τίτλους είναι ο σωστός;

Και οι δύο(!) με την έννοια για ποιον κάνει ταμείο κάθε εφημερίδα. Η «Καθημερινή» - χωρίς να το ομολογεί - κάνει ταμείο για το κεφάλαιο και τους επιχειρηματίες. Και ο «Ριζοσπάστης» για τα λαϊκά στρώματα, όπως το διακηρύσσει άλλωστε.

Εγραψε, λοιπόν, ο «Ριζοσπάστης»: «Το συνολικό οικονομικό κόστος είναι τεράστιο. Θα το πληρώσει ο ελληνικός λαός, θα το κουβαλάνε οι μελλοντικές γενιές, ενώ θα γίνεται το μόνιμο άλλοθι των κυβερνήσεων για την επιβολή όλο και πιο σκληρών αντιλαϊκών μέτρων... Η εργατική τάξη πλήρωσε δεκάδες νεκρούς και σακατεμένους στα Ολυμπιακά έργα, πληρώνει με ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις, στις συνθήκες δουλιάς, στα μεροκάματα, θα μεγαλώσει κι άλλο η στρατιά των ανέργων. Οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις θα δοθούν με τον έναν ή άλλον τρόπο στους επιχειρηματίες για να ξανακερδοσκοπήσουν... Οι κάμερες και τα "Ζέπελιν", οι μηχανισμοί παρακολούθησης του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ, που κατέκλυσαν τη χώρα, θα γίνει προσπάθεια να αποκτήσουν μόνιμο χαρακτήρα...».

Και η «Καθημερινή», επίσης, έγραψε: « Το μέγεθος του χρέους είναι τέτοιο, που αναγκαστικά επιβάλλει αυτοπεριορισμούς και δεσμεύει σε μεγάλο βαθμό τη νέα οικονομική πολιτική.

H κυβέρνηση αναζητεί τρόπους να κεφαλαιοποιήσει τα κέρδη των Ολυμπιακών Αγώνων και βεβαίως επεξεργάζεται πολιτικές ελέγχου των δημοσίων οικονομικών και αναγέννησης της οικονομίας, τον πυρήνα των οποίων θα παρουσιάσει ο πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής με την ομιλία του στα εγκαίνια της Διεθνούς Εκθεσης Θεσσαλονίκης».

Με άλλα λόγια, δηλαδή, ορισμένα - τουλάχιστον - απ' τα σχετικά στοιχεία είναι αδιαμφισβήτητα. Αλλο πράγμα, όμως, τα ταξικά συμφέροντα, που εξυπηρετεί ο καθένας και, επομένως, ο τρόπος παρουσίασης των στοιχείων αυτών...

Ακούσαμε ότι ο Δήμος Λάρισας προτίθεται να δώσει το όνομα της Λαρισαίας χρυσής Ολυμπιονίκη Φανής Χαλκιά σ' ένα Αθλητικό Κέντρο που κατασκευάζεται σε συνοικία της πόλης, καθώς και σ' ένα δρόμο. Και δε λέμε, η απόδοση τιμής σ' έναν Ολυμπιονίκη είναι χρέος της πολιτείας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης κι είναι γνωστό ότι στην αρχαιότητα «έπεφταν τα τείχη» των πόλεων, για να διαβούν οι Ολυμπιονίκες. Είναι, όμως, επίσης γνωστό - πάλι απ' την αρχαιότητα και ακόμη περισσότερο στις μέρες μας - ότι αρκετοί την «πάτησαν», καθώς η ζωή έχει αποδείξει πως το επίσης αρχαίο ρητό «μηδένα προ του τέλους μακάριζε» έχει καθολικότερη και πολύ μεγαλύτερη ισχύ. Θα συμβουλεύαμε, επομένως, ότι δε χρειάζονται βιασύνες και, πάνω απ' όλα, όσες σχετικές ιδέες και πρωτοβουλίες σκέφτονται οι κάθε λογής αρμόδιοι, ας τις βαπτίζουν πρώτα στο «παν μέτρον άριστον» και μετά να τις βάζουν σε εφαρμογή...

Πολλές και διάφορες κριτικές, στη μεγάλη τους πλειοψηφία διθυραμβικές, ειπώθηκαν και γράφτηκαν χτες, για την προχτεσινή τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Και πέρα απ' το αναπόφευκτο στις σημερινές συνθήκες γεγονός, πως οι όποιες αναφορές - με τον έναν ή άλλο τρόπο - στο θαύμα της ζωής, την ελευθερία, τη δημοκρατία, την ιστορία μας, κλπ., σφραγίζονταν από την αταξική και εν πολλοίς επιφανειακή θεώρηση των πραγμάτων, θα συμφωνήσουμε με όσες απ' τις κριτικές σημειώνουν, ότι η τελετή λήξης παρουσίασε κάποιες... καλοκαιρινές εικόνες της Ελλάδας, δοσμένες εν είδει φολκλόρ και, προφανώς, όχι τυχαία επιλεγμένες.

Και δε γνωρίζουμε, βέβαια, αν οι σχεδιαστές της τελετής είχαν κατά νου ένα κεντρικό μήνυμα, το οποίο φιλοδοξούσαν να «περάσουν» στους θεατές και, πολύ περισσότερο, στα εκατοντάδες εκατομμύρια των τηλεθεατών όλου του πλανήτη, αλλά εμείς, στο τέλος της εκδήλωσης, μείναμε με τη γεύση μιας τηλεοπτικής διαφήμισης των εμφανιζομένων συνήθως, ως τουριστικών πλεονεκτημάτων της χώρας μας...