Δίνοντας, δε, μια ιδέα του τι δίνει η συγκυβέρνηση στους Αμερικανούς ώστε να έχει αυτή την περιλάλητη στήριξή τους στα παζάρια με τους δανειστές για την παραπέρα διαχείριση του χρέους, είπε: «Νομίζω ότι πλέον ο ρόλος της Ελλάδος στο νότιο μέρος του ΝΑΤΟ, στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο και μετά την ενδυνάμωση των φονταμενταλιστών στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική είναι πάρα πολύ σημαντικός. Εχει ιδιαίτερη σημασία η Ελλάδα να ενισχυθεί, να είναι ένας παράγοντας σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή».

Να «ενισχυθεί» για να στηρίξει τι άλλο πέρα από νέες ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις του ευρωατλαντικού άξονα (όπως έκανε π.χ. η κυβέρνηση του «αριστερού» Ντ' Αλέμα σε βάρος της Γιουγκοσλαβίας) στη Μέση Ανατολή με πρόσχημα τους τζιχαντιστές, αλλά και την κλιμάκωση της αντιπαράθεσης του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία για τη διείσδυση στις πρ. Σοβιετικές Δημοκρατίες;

Το Σάββατο 21 Μάρτη διεξήχθη στο ΕΜΠ εκλαϊκευτική επιστημονική ημερίδα (masterclasses) για εκπαιδευτικούς, την οποία επισκέφθηκε ο υπουργός Παιδείας Αρ. Μπαλτάς. Ο υπουργός αποκάλυψε ότι οι συμφωνημένες (σ.σ. με το μνημόνιο) 15.000 νέες προσλήψεις θα είναι στην πραγματικότητα 12.000. Αφαιρώντας όσους θα επαναπροσληφθούν από διαθεσιμότητα, απολύσεις κ.λπ. μένουν περί τις 9.000 νέες προσλήψεις, που θα κατανεμηθούν μεταξύ Εκπαίδευσης, Υγείας και ελεγκτικών μηχανισμών, αφήνοντας να εννοηθεί ότι στην εκπαίδευση αντιστοιχούν περίπου 3.000 νέες προσλήψεις για όλες τις βαθμίδες. Αφησε ακόμη να εννοηθεί ότι η αύξηση του διδακτικού ωραρίου δε θα ανακληθεί, προκειμένου να μη δημιουργηθούν περισσότερα κενά. Σε ό,τι αφορά τους μισθούς επισήμανε και πάλι ότι το κράτος δεν έχει λεφτά και δεν αναμένονται αυξήσεις.

Η συνάντηση τελείωσε απότομα με τον υπουργό να χτυπά το χέρι του στο τραπέζι και να αποχωρεί θυμωμένος, όταν εκπαιδευτικοί επισήμαναν ότι οι μισθοί τους είναι κοντά στο όριο της φτώχειας και πως θεωρούν εμπαιγμό το ότι μια κυβέρνηση που δήλωνε ότι θα καταργούσε το μνημόνιο και τη λιτότητα διαιωνίζει τη λιτότητα και την υποταγή του λαού στις ανάγκες του κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Η κυβέρνηση δεν πειράζει «τρίχα» από το αντεργατικό - αντιλαϊκό πλαίσιο. Ετοιμάζεται για νέες ιδιωτικοποιήσεις, που τις ονομάζει «αναπτυξιακές κοινοπραξίες», ενώ δηλώνει ανοιχτά δεσμευμένη στις «υποχρεώσεις της χώρας στους δανειστές». Υπόσχεται στις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ όχι μόνο αρωγή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια αλλά μέχρι και τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. Ενώ βάζει χέρι στα αποθεματικά και διαθέσιμα ασφαλιστικών ταμείων, οργανισμών και περιφερειών, την ίδια ώρα μένουν απείραχτα τα κέρδη του κεφαλαίου! Προωθεί μια σειρά από νέες αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις.

Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, οι κυβερνητικοί εμφανίζονται να μην κατανοούν - όπως λένε - την «ανιστόρητη θέση» του ΚΚΕ που αρνείται να στηρίξει την κυβέρνησή τους. Μάλλον είναι οι ίδιοι ανιστόρητοι. Φαντάζεται άραγε κάποιος το ΚΚΕ, των εργατικών - λαϊκών αγώνων, να έχει αφήσει την παραμικρή υπόνοια ανοχής έναντι μιας τέτοιας πολιτικής, που ξεκινά τον «όρθρο» με προσευχές στα κέρδη των καπιταλιστών και καταλήγει στον «εσπερινό» με ύμνους στη σύμπραξη μαζί τους;

«Αν πάμε με τη λογική των θεσμών... αν εφαρμοζόταν η δική τους λογική, θα έπρεπε να σκοτώσουμε όλους τους Ελληνες συνταξιούχους, για να μην έχουμε ελλείμματα στα ασφαλιστικά ταμεία». Αυτά δήλωνε, χτες, ο αναπληρωτής υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων παριστάνοντας τον «προστάτη» των συνταξιούχων, ξιφουλκώντας κατά της τρόικας, που ούτε το όνομά της δεν τολμά να ψελλίσει. Μα καλά, τι είδους εταίροι είναι αυτοί που επιδιώκουν το ξεκλήρισμα των συνταξιούχων και όχι μόνο... Και αν αυτοί επιδιώκουν το ξεκλήρισμα του λαού μας και την καταστροφή της χώρας, όπως τόσο παραστατικά περιγράφει ο αρμόδιος υπουργός, πώς γίνεται η κυβέρνηση στην οποία ανήκει, να δηλώνει πως δεν μπορούμε να ζήσουμε χωρίς αυτούς και χωρίς την Ευρωπαϊκή Ενωση; Τι δουλειά έχουμε με εκείνους που απεργάζονται εκατόμβες κατά του λαού μας; Και αν έτσι έχουν τα πράγματα και η κυβέρνηση δεν θέλει το θάνατο των συνταξιούχων, γιατί ανέλαβε τη δέσμευση να πληρώνει το χρέος, που πνίγει το λαό μας; Γιατί μαζεύει από τα Ταμεία και το τελευταίο ευρώ από τα διαθέσιμα που έχουν για να φανεί συνεπής προς τους δανειστές;

Ρητορικά τα ερωτήματα. Γιατί με τα έργα και όχι με τα λόγια δείχνει τίνος τα συμφέροντα υπηρετεί ο καθένας. Εμείς ένα θα πούμε: Φτάνει το δούλεμα!