Η ομάδα του «κόκκινου Αερόστατου» στο Αιγάλεω, «τα Κόκκινα Πιράνχας», προσφέρουν για την Οικονομική Εξόρμηση του ΚΚΕ 60 ευρώ στις ΟΒ Αιγάλεω της ΚΝΕ και εύχονται καλή και αγωνιστική χρονιά.

Το φουαγιέ και η αίθουσα Συνεδρίων γέμισαν παιδιά όλων των ηλικιών, που απόλαυσαν ένα πρωινό γεμάτο χαρά, δημιουργία, ξεγνοιασιά και, φυσικά, πολλή μουσική.

Για ακόμα μια χρονιά, τα γιορτινά εργαστήρια κέρδισαν το ενδιαφέρον των παιδιών, που ζωγράφισαν κι έφτιαξαν όμορφα στολίδια, ενώ οι γωνιές του βιβλιοπωλείου και του face painting ήταν γεμάτες κόσμο!

Τα εργαστήρια κατασκευών που είχαν στηθεί στον χώρο γέμισαν χαρούμενα παιδικά προσωπάκια. Δημιούργησαν γιορτινά στολίδια, ενώ δεν παρέλειψαν να στείλουν τη δική τους ευχή στο πρωτότυπο χριστουγεννιάτικο δέντρο... «Να είμαστε όλοι χαρούμενοι»... «Να έρθει παντού η ειρήνη»... «Λευτεριά στην Παλαιστίνη»... «Να έχω πιο πολύ ελεύθερο χρόνο»... Ηταν μερικές μόνο από τις ευχές που στόλισαν το δέντρο.

Στη γιορτή παρευρέθηκε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, ο οποίος περιηγήθηκε στα εργαστήρια, αντάλλαξε ευχές με παιδιά και γονείς, ενώ είχε θερμή συνομιλία και με τον αρχιμουσικό Αλκη Μπαλτά.

Στην παιδική γιορτή παρευρέθηκαν, επίσης, τα μέλη του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Νίκος Σοφιανός και Θοδωρής Χιώνης. Επίσης, η Σεμίνα Διγενή και η Διαμάντω Μανωλάκου, βουλευτές του ΚΚΕ.

Με διαρκές θερμό χειροκρότημα, γονείς και παιδιά υποδέχονταν τους χαρακτήρες του θεάτρου σκιών και μαζί τους απόλαυσαν υπέροχα κομμάτια κλασικής μουσικής του Μπετόβεν, του Μότσαρτ, του Μπαχ, του Τσαϊκόφσκι κ.ά.

Μέσα από τα αστεία ερωτήματα του Καραγκιόζη τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν όργανα της ορχήστρας, να μάθουν τι μουσικό κομμάτι είναι ο «κανόνας», από πού εμπνεύστηκαν οι μεγάλοι δημιουργοί, αλλά και ότι πολλά από τα κομμάτια που ακούστηκαν τους ήταν ήδη γνωστά και πολύ αγαπημένα!

Γι' αυτό και το χειροκρότημα ήταν τόσο θερμό από την αρχή έως το τέλος της παράστασης, ενώ δεν ήταν λίγες οι φορές που συμμετείχαν και τα ίδια τα παιδιά.

Η ιδέα, η ιστορία, η επιλογή των κομματιών και η ενορχήστρωση ήταν του μαέστρου Αλκη Μπαλτά και τα μουσικά έργα παρουσίασε 9μελές οργανικό σύνολο με τους μουσικούς Οδυσσέα Κορέλη (α' βιολί), Ιρίνα Σαλένκοβα (β' βιολί), Αριόνα Μουτσάι (βιόλα), Ελλη Φιλίππου (βιολοντσέλο), Χρυσάνθη Παγγέλα (κοντραμπάσο), Φίλανδρο Καρρά (κλαρινέτο), Δημήτρη Αγάθο (τρομπέτα), Χρήστο Λιάτσο (κρουστά), Δημήτρη Βεζύρογλου (πιάνο).

Μετά το τέλος της παράστασης δόθηκαν ως αναμνηστικά στους συντελεστές της βιβλία της «Σύγχρονης Εποχής», καθώς και το τελευταίο τεύχος του περιοδικού «κόκκινο Αερόστατο». Τα κεράσματα συνεχίστηκαν στο φουαγιέ της αίθουσας Συνεδρίων κι όλοι έφυγαν γεμάτοι κι ευχαριστημένοι από μια γιορτή πραγματικά ταιριαστή σε αυτές τις μέρες που πρωταγωνιστές είναι τα παιδιά!

• ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΚΚΕ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΝΕ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ: «Πάντρεμα» κλασικής μουσικής και Καραγκιόζη που απογείωσε τη γιορτινή διάθεση
• ΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: Ο καπιταλισμός είναι ο «ιός» και η απειλή για τη δημόσια υγεία
• ΤΟΜΕΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΧΑΝΙΩΝ ΤΟΥ ΚΚΕ: «Εξω οι φονιάδες των λαών από τις σχολικές αίθουσες»

Χρ. Καραχρήστος

Στην εκδήλωση μίλησαν ο Ηλίας Κονδύλης, αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Υγείας στο Τμήμα Ιατρικής του ΑΠΘ, ο Αλέξης Μπένος, ομότιμος καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής στο Τμήμα Ιατρικής του ΑΠΘ, ο Γιώργος Μαργαρίτης, καθηγητής Ιστορίας στο ΑΠΘ, και ο Χρήστος Καραχρήστος, πρόεδρος της Ενωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης.

Ο Γιώργος Μαργαρίτης παρουσίασε πώς το ζήτημα της δημόσιας υγείας αποτέλεσε σταθερή παράμετρο στην Ιστορία των κοινωνιών, σε κάθε εποχή, όχι ως θέμα φιλανθρωπίας ή ηθικής συγκρότησης των κοινωνιών αλλά ως ζήτημα υλικού υπόβαθρου, που όπως είπε «ήθελε άλλοτε οι άνθρωποι να ζουν κατά το δυνατό υγιείς και να μην πεθαίνουν πρόωρα, άλλοτε πάλι ο μαζικός θάνατός τους δεν δημιουργούσε προβλήματα - ίσως να έλυνε μάλιστα μερικά από αυτά».

Αναφέρθηκε ενδεικτικά σε επιδημίες και πανδημίες που επηρέασαν την ταξική διάρθρωση των κοινωνιών, όπως π.χ. η πανδημία των μέσων του 6ου αιώνα, που αποδεκάτισε τους πληθυσμούς στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Δυτική Ασία (Μέση Ανατολή). «Η πανδημία αυτή σχετίζεται με την εμφάνιση και την καταιγιστική εξάπλωση του Ισλάμ, τόσο όσο η αναδιάρθρωση των εμπορικών δρόμων ανάμεσα σε Ευρώπη και Ασία την ίδια εποχή - προϊόν και αυτή ταπεινότερων επιδημιών, σχετιζόμενων κυρίως με τους τοπικούς πολέμους», είπε.

Γ. Μαργαρίτης

Ετσι, «σε πρώτη σειρά το κράτος όφειλε να εξασφαλίσει συνθήκες δημόσιας υγείας που θα εξοβέλιζαν τον πρόωρο θάνατο από τα βιογραφικά των ισχυρών οικογενειών του πλούτου και των επιχειρήσεων. Καμία ασθένεια, επιδημία ή πανδημία δεν έπρεπε να απειλεί τη βιολογική συνέχεια τούτων των οικογενειών και την απρόσκοπτη συσσώρευση κεφαλαίων που οι οίκοι αυτοί επιτελούσαν. Επειτα, επρόκειτο για την υγεία όσων δούλευαν γι' αυτούς, όσων δημιουργούσαν τα κέρδη και τα κεφάλαια που οι ισχυροί συσσώρευαν. Μια επιδημία προκαλούσε αστάθειες και τομές στο σύστημα της εκμετάλλευσης του μόχθου των πολλών, μια πανδημία μπορούσε να αποβεί μοιραία. Πολύ δύσκολα αναπληρώνονταν πλέον οι εξειδικευμένοι εργάτες σε τομείς όπως η μηχανουργία, η τυπογραφία, η ναυπηγική... Ενας αποδεκατισμός των ανειδίκευτων απειλούσε πάντα με αύξηση του εργατικού κόστους. Οι εργάτες και οι εργάτριες έπρεπε με κάποιο τρόπο να αναπληρωθούν για να μπορεί να λειτουργήσει ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής».

Φτάνοντας στον 20ό αιώνα, ανέδειξε ότι οι ανάγκες των πολέμων οδήγησαν την πάλη ενάντια στις ασθένειες και στις επιδημίες. Οπως είπε, «ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος έδωσε χαρακτηριστική ώθηση σε αυτό το πεδίο. Επιπλέον, έβαλε τις βάσεις για τις επιστημονικές ανακαλύψεις που θα απέβαλλαν τον φόβο επιδημιών και πανδημιών από τον σύγχρονο κόσμο. Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος έφερε τις προόδους της επιστήμης στο προσκήνιο, ως στοιχείο ισχύος του κάθε αντίπαλου στρατού. Οι δύο σημαντικές καινοτομίες της εποχής ήταν η διάδοση των αντιβιοτικών και το εντομοκτόνο DDT».

Αλ. Μπένος

Σε αντίθεση με την πλευρά της αστικής τάξης (κυρίως στον δυτικό κόσμο), όπου το ενδιαφέρον για δημόσια υγεία εξέλιπε καθώς άλλαζαν οι ισορροπίες και οι προτεραιότητες του καπιταλισμού: «Με την οικουμενική διάσταση των καπιταλιστικών λειτουργιών, οι κοινωνίες των δυτικών καπιταλιστικών χωρών έπαψαν να έχουν ανάγκη από υγιείς εργάτες ή υγιείς στρατιώτες. Η παραγωγή μεταφέρθηκε σε ζώνες φτηνού εργατικού δυναμικού, οι δε πόλεμοι γίνονται με επαγγελματικούς στρατούς και μισθοφόρους. Σε μια τέτοια περίσταση η δημόσια υγεία δεν βρίσκεται στα πρώτα ενδιαφέροντα των αστικών πολιτικών ηγεσιών. Διατηρούν από το παρελθόν όσα χρειάζονται για την διατήρηση κάποιας επίφασης κρατικής Πρόνοιας και τα υπόλοιπα επαφίενται στο πορτοφόλι του καθενός. Η Υγεία μπορεί να πωληθεί ή να αγοραστεί, όπως όλα τα υπόλοιπα εμπορεύματα. Μπορεί να δώσει κέρδη και να αυγατίσει κεφάλαια. Μέχρι εκεί».

Ο Ηλίας Κονδύλης με το παράδειγμα της πανδημίας COVID-19 ανέδειξε τη σχέση καπιταλισμού και απειλών δημόσιας υγείας (επιδημικές εξάρσεις που δύναται να εξελιχθούν σε πανδημικές εξάρσεις, ανθρωπογενείς επιπτώσεις ακραίων ή μη καιρικών φαινομένων, κυρίως καύσωνες, ξηρασίες, πυρκαγιές και πλημμύρες) στην υγεία των πληθυσμών, τις επιπτώσεις των εμπόλεμων συρράξεων στην υγεία των πληθυσμών που πλήττονται από τον πόλεμο αλλά και τις επιπτώσεις στην υγεία των πληθυσμών που ξεριζώνονται, τα ατυχήματα μεγάλης έκτασης, κυρίως ατυχήματα στη χημική βιομηχανία και σε εργοστάσια παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, αλλά και τη «βιοασφάλεια».

Οπως είπε μεταξύ άλλων, «ο καπιταλισμός, κυρίως μέσω της καταστροφής του περιβάλλοντος και της υπερεκμετάλλευσης του ζωικού κεφαλαίου, γεννά συνεχώς επιδημίες και μάλιστα νέες επιδημίες από αναδυόμενα στελέχη. Αδυνατεί, λόγω των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων και του μη άμεσα κερδοφόρου χαρακτήρα της πρόληψης, είτε να τις προλάβει προτού εκδηλωθούν είτε να τις καταστείλει προτού επεκταθούν. Στον καπιταλισμό οι επιδημίες - πανδημίες έχουν πάντα ταξικές επιπτώσεις, πλήττουν δυσανάλογα την εργατική τάξη και τις ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες. Ο καπιταλισμός πάντα αντιμετωπίζει τις επιδημίες ως ένα παράθυρο ευκαιρίας ώστε να αυξάνεται το κέρδος, η οικονομική κυριαρχία, αφαιρώντας δικαιώματα - δημοκρατικά, εργασιακά, υγειονομικά - από την εργατική τάξη».

Στάθηκε ιδιαίτερα στην καπιταλιστική αδιαφορία ως προς την πρόληψη των επιδημιών, αναφέροντας ως χαρακτηριστικό παράδειγμα το γεγονός ότι ανάμεσα στον πρώτο κορονοϊό (SARS, 2002) και τον δεύτερο κορονοϊό (SARS-CoV-2, 2020) μεσολάβησαν σχεδόν 18 χρόνια, κατά τα οποία η φαρμακοβιομηχανία παρέμεινε απρόθυμη να αναπτύξει έρευνα και ιατροτεχνολογικά προϊόντα (εμβόλια, φάρμακα, διαγνωστικά τεστ) για την πρόληψη μιας νέας επιδημίας κορονοϊού, ώστε να μην επωμιστεί το υψηλό ρίσκο και την αβεβαιότητα μιας επένδυσης στο όνομα της μελλοντικής διασφάλισης του δημόσιου συμφέροντος.

Ηλ. Κονδύλης

Παρουσίασε τις ταξικές επιπτώσεις των επιδημιών με στοιχεία επίσης από την πανδημία COVID-19, που όπως είπε «είναι συντριπτικά. Στη Βαρκελώνη, στις συνοικίες με το χαμηλότερο μέσο εισόδημα ο κίνδυνος νόσησης από COVID-19 ήταν έως και 2,5 φορές υψηλότερος σε σχέση με τις συνοικίες όπου διαβιούν υψηλότερα εισοδηματικά στρώματα. Στο Παρίσι, στα γκετοποιημένα προάστια των μεταναστών εργατών ο κίνδυνος νόσησης, σοβαρής λοίμωξης και θανάτου ήταν υψηλότερος απ' ό,τι στο εύπορο παρισινό κέντρο. Στη Νέα Υόρκη, στις γειτονιές του Μπρονξ, με τα υψηλά ποσοστά φτώχειας και συγκέντρωσης μειονοτικών εθνοτικών ομάδων, ο κίνδυνος σοβαρής νόσησης και θανάτου ήταν συντριπτικά υψηλότερος απ' ό,τι στις πλούσιες γειτονιές του Μανχάταν. Στις επιδημίες η εργατική τάξη, λόγω των συνθηκών διαβίωσής της και κυρίως λόγω των συνθηκών εργασίας και μετακίνησής της από και προς τη δουλειά, εκτίθεται περισσότερο στην επιδημική απειλή. Λόγω της καθυστερημένης ή πλημμελούς πρόσβασης σε υπηρεσίες Υγείας και λόγω του αυξημένου φορτίου νοσηρότητας που κουβαλά, ακόμα και πριν την πανδημία, νοσεί βαρύτερα και καταλήγει στον θάνατο συχνότερα».

Παρουσίασε επίσης στοιχεία που τεκμηριώνουν τη διαχείριση των επιδημιών προς όφελος του κεφαλαίου. Π.χ. «στην Ελλάδα, τη στιγμή της ύστατης ανάγκης ο ιδιωτικός νοσοκομειακός τομέας μόνωσε το 90% - 95% των νοσοκομειακών του υποδομών από COVID-19 ασθενείς, παρέχοντας επιλεκτικά τις υπηρεσίες του μόνο σε μη-COVID ασθενείς, εκτινάσσοντας έτσι τους τζίρους και τα κέρδη του σε ιστορικά υψηλά επίπεδα δεκαετίας. Το ίδιο ακριβώς έπραξε ο ιδιωτικός τομέας Υγείας και στην Ιρλανδία, στην Αγγλία, στην Ιταλία. Μεγάλοι κερδισμένοι από την πανδημία είναι, φυσικά, και οι μεγάλες φαρμακευτικές βιομηχανίες, οι οποίες κι αυτές είδαν τζίρους και κέρδη να εκτινάσσονται. Πρόσφατη μελέτη του BMJ εκτιμά ότι οι πέντε γνωστές φαρμακοβιομηχανίες κατά τη διάρκεια της πανδημίας αποκόμισαν πάνω από 50 δισ. δολάρια - εκ των οποίων 14 δισ. δολάρια σε καθαρά κέρδη - μόνο από τα εμβολιαστικά τους συμβόλαια».

Στο πώς αξιοποιήθηκε η πανδημία και τι προέκυψε σήμερα στο δημόσιο σύστημα Υγείας αναφέρθηκε ο Αλέξης Μπένος, τονίζοντας πως «έδειξε με τραγικούς όρους ότι μόνο αν βάλουμε την Υγεία ως προτεραιότητα κοινωνική, δηλαδή την προστασία της υγείας του πληθυσμού συνολικά, και παίρνουμε αντίστοιχα μέτρα, μόνο τότε μπορούμε να μιλάμε πραγματικά για Υγεία, αλλιώς είναι μια κερδοσκοπική διαδικασία στην οποία αυτοί κερδίζουν, εμείς χάνουμε».

Η πανδημία, συνέχισε, «θεωρήθηκε ότι μπορεί να είναι μια ευκαιρία για να ενδυναμώσουμε τις κοινωνικές πολιτικές και κυρίως τις πολιτικές Υγείας σε παγκόσμιο επίπεδο. Αυτό που αποδείχθηκε, βέβαια, ήταν ότι η πανδημία χρησιμοποιήθηκε ως μια πολύ καλή ευκαιρία για να προχωρήσει η αποδιάρθρωση, να προχωρήσουν δηλαδή οι πολιτικές που αρχίζουν από τη δεκαετία του '80, που είναι η συνεχόμενα και πιο επιθετική πολιτική της δομικής αναπροσαρμογής, της λιτότητας και της αποδιάρθρωσης των δημόσιων δομών και των δημόσιων υπηρεσιών».

Αναφέρθηκε στα διαγνωστικά εργαλεία ελέγχου και περιορισμού που θα έπρεπε να υπάρχουν και να λειτουργούν, τα οποία δεν τα είχαμε στο χάος που ξεπρόβαλε σε παγκόσμιο επίπεδο και σχετίζονταν με την οργάνωση των υπηρεσιών δημόσιας υγείας.

«Μπροστά στη νέα πραγματικότητα, βλέπαμε ότι υπάρχει απουσία πλήρης δομών δημόσιας υγείας, επιδημιολογικής επιτήρησης, επίσης συστήματος Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, που αν υπήρχε θα μπορούσε να ελέγξει την επιδημία τοπικά, να μη χρειάζεται να κάνουμε πανελλαδικό lockdown.

Τα νοσοκομεία είχαν γονατίσει πραγματικά με τις τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό αλλά και υποδομές. Αυτό οδήγησε σε υψηλότατη θνησιμότητα τελικά, και στη χώρα μας και διεθνώς.

Το δημόσιο νοσοκομειακό σύστημα έγινε μονοθεματικό, της φροντίδας των αρρώστων με COVID. Αυτό οδήγησε σε μια αυξημένη απορρύθμιση των ανθρώπων, ιδιαίτερα των βαριά πασχόντων, δηλαδή αυτών που έχουν χρόνια νοσήματα, καρδιά, καρκίνο, διαβήτη κ.λπ., διότι δεν είχαν επαφή με την υπηρεσία η οποία τους παρακολουθεί, και γι' αυτό έχουμε και αυξημένη μη-COVID θνησιμότητα».

Σε ό,τι αφορά τα κυβερνητικά μέτρα ενίσχυσης της περιόδου, σημείωσε πως «η στρατηγική τους δεν ήταν να απαντήσουν στις ανάγκες, αλλά να εκμεταλλευτούν αυτήν την απειλή ώστε να δημιουργήσουν περισσότερους και καλύτερους όρους για τον ιδιωτικό τομέα και αποδιάρθρωσης του δημόσιου. Χαρακτηριστικό είναι ότι στους πρώτους μήνες, στον πρώτο χρόνο, πάνω από το 40% των δαπανών του υπουργείου για την αντιμετώπιση της πανδημίας πήγε στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος δεν δεχόταν περιστατικά COVID.

Επίσης αποτέλεσε ευκαιρία αποδιάρθρωσης του συστήματος και δημιουργίας όρων για την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα, αλλά και για την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του ίδιου του συστήματος».

Τόνισε ακόμα ότι διευρύνθηκαν οι ταξικές ανισότητες: «Δεν είμαστε ίσοι όλοι απέναντι στη ζωή και τον θάνατο. Η ταξική μας θέση καθορίζει το πόσο θα ζήσω εγώ, το πόσο θα ζήσεις εσύ, τι θα πάθω εγώ, τι θα πάθεις εσύ κ.λπ. Αυτοί που είναι πιο ευάλωτοι είναι οι χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις. Οι χαμηλότερες κοινωνικές τάξεις παγκοσμίως βγήκαν με πολύ μεγαλύτερη νοσηρότητα, αλλά και με πολύ μεγαλύτερη θνησιμότητα. Αυτό είναι το πλαίσιο σε μια καπιταλιστική κοινωνία.

Προφανώς πρέπει να μιλήσουμε για μια άλλη κοινωνία, βέβαια, αλλά τέλος πάντων και μια άλλη στρατηγική, κατά τη γνώμη μου, που είναι μια στρατηγική η οποία βάζει προτεραιότητα στην υγεία και προτεραιότητα στην απάντηση των αναγκών υγείας του πληθυσμού, και όχι της κερδοσκοπίας».

Τέλος, αναφέρθηκε στην ανάγκη ενός σωστού συστήματος επιδημιολογικής επιτήρησης, με επάρκεια σε προσωπικό, στην ανάγκη επίταξης του ιδιωτικού τομέα και στην ανάγκη ύπαρξης κρατικής φαρμακοβιομηχανίας.

Και κάλεσε τους παριστάμενους να σκεφτούν ότι «αν είχαμε ένα σύστημα Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας το οποίο να είναι σε κάθε χωριό, σε κάθε γειτονιά, να υπάρχει μια Ομάδα Υγείας η οποία να τρέχει, να πηγαίνει στα σπίτια κ.λπ., θα είχαμε ελέγξει την πανδημία πολύ καλύτερα, με πολύ λιγότερα θύματα και με πολύ λιγότερες ζημιές κοινωνικοοικονομικές. Γιατί η όξυνση των ταξικών αντιθέσεων δεν έγινε μόνο στην υγεία αλλά και κοινωνικά, δηλαδή οι άνθρωποι οδηγήθηκαν ακόμα πιο βαθιά στη φτώχεια, στην ανεργία, δηλαδή σε καταστροφή και διεύρυνση των ταξικών ανισοτήτων».

Τον δρόμο για Υγεία - κοινωνικό αγαθό, που μπορεί να ανοίξει με την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, παρουσίασε ο Χρήστος Καραχρήστος.

«Ολοι γνωρίζουμε την εφαρμογή και τις επιπτώσεις στον λαό των αντιλαϊκών μέτρων στην Υγεία - Πρόνοια, τα οποία βλέπουμε διαχρονικά η κάθε κυβέρνηση να χτίζει πάνω σε ό,τι άφησε η προηγούμενη. Μέτρα που το καθένα ξεχωριστά και όλα μαζί συνθέτουν το "ψηφιδωτό" ενός ακόμα περισσότερο εμπορευματοποιημένου συστήματος Υγείας, με ενίσχυση των επιχειρηματικών του χαρακτηριστικών στη λειτουργία του. Ενα σύστημα Υγείας - Πρόνοιας που δεν είναι αποτέλεσμα "κακού σχεδιασμού", "ανικανότητας" των διαφόρων κυβερνήσεων - αυτοδύναμων ή συνεργατικών, φιλελεύθερων ή σοσιαλδημοκρατικών προσανατολισμών - αλλά ένα σύστημα που καθορίζεται από τις σημερινές ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας και ανάπτυξης, που δεν θα εμποδίζει την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Δεν θα βαραίνει τον κρατικό προϋπολογισμό, καθώς αυτός θα πρέπει, αφού συγκεντρώσει τα ποσά από τη φορολογία του λαού, να τα ανακατανείμει σε "ζεστό" χρήμα ή με τη μορφή άλλων κινήτρων στο κεφάλαιο.

Αυτό πάντα γινόταν, όμως τώρα, στα μαύρα σύννεφα που μαζεύονται και στο ενδεχόμενο μιας νέας οικονομικής καπιταλιστικής κρίσης, αλλά και με τη μετατροπή της οικονομίας σε πολεμική, οι δαπάνες γενικά σε ό,τι έχει να κάνει με τις κοινωνικές παροχές συνεχώς περιορίζονται.

(...) Αυτό σημαίνει ότι ο λαός επωμίζεται νέα βάρη, πληρώνει πολλά περισσότερα για λιγότερες εργασίες που αφορούν την ιατροφαρμακευτική του περίθαλψη και τις υπηρεσίες Πρόνοιας. Ταυτόχρονα οι κρατικές δαπάνες μειώνονται, που σημαίνει ότι οι δημόσιες μονάδες Υγείας πρέπει να γίνουν αυτοχρηματοδοτούμενες και να εξαρτάται η λεγόμενη βιωσιμότητά τους από την αύξηση των εσόδων από τις πωλήσεις των εργασιών τους, αλλά και από τη μείωση των λειτουργικών τους εξόδων. Αυτή λοιπόν είναι και η αιτία πίσω από την αύξηση των πληρωμών των ασθενών στον ιδιωτικό αλλά και στον δημόσιο τομέα, την αύξηση των πληρωμών για φάρμακα κ.λπ., την υποστελέχωση των δημόσιων μονάδων Υγείας, τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, τις μετακινήσεις από μονάδα σε μονάδα για να καλύπτουν τρύπες, ανοίγοντας πολλές περισσότερες».

Παρουσιάζοντας τον άλλο δρόμο που προτείνει το ΚΚΕ, για Υγεία - κοινωνικό αγαθό, με εξασφάλιση από το κράτος δωρεάν, πλήρους και απρόσκοπτης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και νοσηλείας σε όλους, σημείωσε ότι μπορεί πραγματικά να γίνει πράξη, γιατί αυτό είναι αναγκαίο αλλά και δυνατό σήμερα, στον 21ο αιώνα, με την πρόοδο στην επιστήμη και στην τεχνολογία.

«Η θέση του ΚΚΕ για αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, με κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δράσης, είναι η μόνη ρεαλιστική πρόταση, γιατί είναι αυτή που ανταποκρίνεται στα συμφέροντα της πλειοψηφίας του λαού. Η προσφορά του ΚΚΕ δεν αφορά μόνο το ότι διατυπώνει τα χαρακτηριστικά ενός λαϊκού συστήματος Υγείας, αλλά και το ότι αποδεικνύει τη δυνατότητα να πραγματοποιηθεί, τους κοινωνικούς και πολιτικούς όρους τους οποίους μπορούν να διαμορφώσουν τα λαϊκά στρώματα, να γίνουν πρωταγωνιστές των εξελίξεων.

Με την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με λαϊκή περιουσία του τεράστιου πλούτου που παράγει ο ίδιος ο λαός μπορεί να σχεδιάσει και να αναπτύξει ένα πανελλαδικό κρατικό σύστημα Υγείας - Πρόνοιας σε πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο επίπεδο, στην Επείγουσα Ιατρική, το οποίο θα παρέχει απολύτως δωρεάν όλες τις υπηρεσίες, χωρίς διάκριση», είπε.

Και, αποδεικνύοντας τη ρεαλιστικότητα της πρότασης, αναφέρθηκε στην πολύτιμη πείρα του σοσιαλισμού, που επιβεβαίωσε την ανωτερότητα και την προσφορά του στον τομέα της Υγείας.

«Σήμερα οι ανάγκες του λαού μας είναι μεγάλες και υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να ικανοποιηθούν τον 21ο αιώνα. Ο αγώνας έχει ξεκινήσει.

Το βασικό εμπόδιο δεν είναι άλλο από το καπιταλιστικό κέρδος, την καπιταλιστική ιδιοκτησία και την πολιτική εξουσία των καπιταλιστών. Δεν νοείται Υγεία εμπόρευμα, με κόστος, κέρδος, επιχειρηματική δράση. Γνωρίζουμε ότι απαιτούνται βαθύτερες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές, και γι' αυτές παλεύουμε, παράλληλα με τον αγώνα για μέτρα ανακούφισης.

Οι εργαζόμενοι μπορούν να συνειδητοποιούν αυτήν την αλήθεια από την ίδια τους την πολιτική πείρα, μέσα από τη συμμετοχή τους στην πάλη, μαζί με το ΚΚΕ», κατέληξε.

Στη συνάντηση με τον πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου, Απ. Οντόπουλο, συζητήθηκαν τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματίες του κλάδου. Ο Απ. Οντόπουλος έκανε διεξοδική παρουσίαση της κατάστασης των επιχειρήσεων εμπορίου της πόλης, καθώς και της πολύμορφης δραστηριότητας του Συλλόγου.

Κατά τη διάρκεια της κουβέντας έγινε διεξοδική αναφορά στα κυβερνητικά μέτρα για τη φοροληστεία των επαγγελματιών και γενικότερα στην επίθεση των κυβερνήσεων και της ΕΕ στους αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ. Από την πλευρά του ΚΚΕ τονίστηκε πως ο τελευταίος νόμος της κυβέρνησης της ΝΔ είναι ένα έκτρωμα με στόχο τη φοροεξόντωση χιλιάδων μικρών επαγγελματιών υπό τον προκλητικό και συκοφαντικό τίτλο «αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής».

Από το κλιμάκιο του ΚΚΕ αναπτύχθηκαν οι πρωτοβουλίες του Κόμματος για τη στήριξη των επαγγελματιών, με πιο χαρακτηριστική την Πρόταση Νόμου που κατέθεσε η Κοινοβουλευτική Ομάδα για τη δίκαιη φορολόγηση και την ανακούφιση των αυτοαπασχολούμενων της πόλης και της υπαίθρου λόγω της μείωσης των εισοδημάτων τους και της συσσώρευσης χρεών προς την Εφορία, τα ασφαλιστικά ταμεία, τους ΟΤΑ και τις τράπεζες, προβλέποντας τη δραστική μείωση των χρεών αυτών.

Στη συνάντηση με τον πρόεδρο του Επιμελητηρίου Μαγνησίας, Αρ. Μπασδάνη, συζητήθηκαν η κατάσταση μετά τις πλημμύρες και οι εκκρεμότητες που εξακολουθούν να υπάρχουν στις αποζημιώσεις, αν και έχουν περάσει πάνω από 15 μήνες.

Το κλιμάκιο του ΚΚΕ ανέφερε ότι θα συνεχίσει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της πάλης για τις αποζημιώσεις και τις αποκαταστάσεις από τις πλημμύρες, μέσα και κυρίως έξω από τη Βουλή.

Κατά τη διάρκεια της επίσκεψης πραγματοποιήθηκε ξενάγηση στους χώρους του Μουσείου του Επιμελητηρίου, όπου φυλάσσεται πολύτιμο αρχειακό υλικό. Ξεχωριστό έκθεμα αποτελεί ο πολύγραφος, τμήμα του παράνομου τυπογραφείου που κατά τη διάρκεια της Κατοχής εξέδιδε τις ανακοινώσεις και τις εφημερίδες του ΚΚΕ και του ΕΑΜ.

Σημειώνεται ότι ισχύουν οι εορταστικές προσφορές της «Σύγχρονης Εποχής».

Στο πλαίσιο της έκθεσης, την Παρασκευή 3 Γενάρη στις 7 μ.μ. θα γίνει παρουσίαση της έκδοσης «Προς την Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΣΕ (1965) - Μολότοφ Β. Μ.». Την παρουσίαση θα κάνει ο Μάκης Μακρής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

Με σύνθημα «Η γνώση είναι δύναμη» συνεχίζουν τη λειτουργία τους οι εκθέσεις βιβλίου με εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής» από τις Τομεακές Οργανώσεις Λάρισας, Μαγνησίας, Τρικάλων και Καρδίτσας του ΚΚΕ.

Οι εκθέσεις πραγματοποιούνται στα γραφεία των Κομματικών Οργανώσεων και το πρόγραμμα λειτουργίας τους έχει ως εξής:

• Λάρισα, μέχρι 13 Γενάρη, με ωράριο λειτουργίας 11 π.μ. - 2 μ.μ. και 6.30 μ.μ. - 9 μ.μ.
• Βόλος, μέχρι 10 Γενάρη, με ωράριο λειτουργίας 6 μ.μ. - 9 μ.μ.
• Τρίκαλα, μέχρι 13 Γενάρη, με ωράριο λειτουργίας τις καθημερινές 10.30 π.μ. - 1.30 μ.μ. και 6 μ.μ. - 9 μ.μ., και Σάββατο 10.30 π.μ. - 1.30 μ.μ. και 5 μ.μ. - 8 μ.μ.
• Καρδίτσα, μέχρι 13 Γενάρη, με ωράριο λειτουργίας 10 π.μ. - 2 μ.μ. και 6 μ.μ. - 9 μ.μ.

Συνεχίζεται στην Καλαμάτα η λειτουργία της έκθεσης βιβλίου της «Σύγχρονης Εποχής» για μικρούς και μεγάλους, στον Πολυχώρο Δημιουργίας της ΚΝΕ «Μικρόβιο - Γιώργος Βουβαλέας» (Κουτσομητοπούλου 13).

Τα ωράρια λειτουργίας της έκθεσης έχουν ως εξής:

Μέχρι σήμερα 31 Δεκέμβρη: 10.30 π.μ. - 1.30 μ.μ. και 6 μ.μ. - 8.30 μ.μ. Από 3 έως 5 Γενάρη: 10.30 π.μ. - 1.30 μ.μ. και 6 μ.μ. - 8.30 μ.μ.

ΓΕΑ

Ως «ευεργέτες» που μοιράζουν δώρα στα παιδιά επιχείρησαν να εμφανιστούν οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί φονιάδες σε νηπιαγωγείο στην περιοχή του Ακρωτηρίου Κρήτης.

Οι γονείς του σχολείου ενημερώθηκαν πριν μια βδομάδα ότι τα δώρα που μοιράστηκαν στα παιδιά για τις γιορτές είναι χορηγία της αμερικανικής βάσης της Σούδας, που χρησιμοποιείται ως ορμητήριο πολέμου. Το ακόμη χειρότερο είναι ότι την πάσα για να ξεπλυθούν οι δολοφόνοι, την έδωσε η ίδια η διεύθυνση του σχολείου, που τους απηύθυνε σχετικό αίτημα.

Τη σχετική αποκάλυψη έκανε η ΤΕ Χανίων του ΚΚΕ, η οποία μαζί με το mail, με το οποίο ενημερώθηκαν οι γονείς για την «χορηγία», δημοσιοποίησε την περήφανη απάντηση που έδωσε ένας γονέας ο οποίος τόνισε πως «η αμερικάνικη βάση στη Σούδα παίζει ενεργό ρόλο στον βομβαρδισμό παιδιών όπως το δικό μου, σε άλλες χώρες όπως η Παλαιστίνη, ο Λίβανος, η Συρία, παλαιότερα η Λιβύη, η Σερβία».

«Από τέτοιους φονιάδες προσωπικά και για την οικογένειά μου, δεν δέχομαι υποκριτικά δώρα και προσφορές. Επιθυμώ στο δικό μου παιδί να μην δοθεί το δώρο/δωρεά της βάσης και να επιστραφεί πίσω με την υποσημείωση να σταλεί στην Παλαιστίνη, αντί βομβών που συνήθως στέλνουν. Παρακαλώ ενημερώστε με για το μέγεθος του δώρου που θα δοθούν, ώστε το πρωί να σας φέρω ένα δικό μου δώρο, ώστε να μην νιώσει άσχημα επειδή θα πάρουν τα υπόλοιπα παιδιά δώρο, ενώ αυτός όχι», πρόσθεσε ο γονιός στο mail που έστειλε στο σχολείο.

Σε ανακοίνωσή της για το θέμα η ΤΕ Χανίων του ΚΚΕ αναφέρει: «Αν και τα σχόλια περιττεύουν, θέλουμε να συγχαρούμε τον συγκεκριμένο και κάθε γονέα που δίνει αποστομωτικές απαντήσεις σε τέτοιου είδους πρωτοβουλίες, που θέλουν να βάλουν τους φονιάδες των λαών μέσα στις σχολικές αίθουσες.

Γνωρίζουμε πολύ καλά πως, όπως συνολικά το λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα, έτσι και οι εκπαιδευτικοί των Χανίων και μέσα και από τα σωματεία τους αλλά και με τη μαζική τους παρουσία σε κάθε αντιιμπεριαλιστική - αντιπολεμική εκδήλωση καταδικάζουν την παρουσία της αμερικάνικης βάσης στη Σούδα και των ΑμερικανοΝΑΤΟικών, που σε κάθε "ανάπαυλα" από το δολοφονικό τους έργο δημιουργούν προβλήματα με τη συμπεριφορά τους, χωρίς να διστάζουν να τραμπουκίζουν γυναίκες ή ακόμα και παιδιά!

Οι εκπαιδευτικοί μας και συνολικά ο χανιώτικος λαός δεκάδες φορές έχουν εκφράσει την αλληλεγγύη τους στους λαούς που μακελεύονται ανά την υφήλιο και ιδιαίτερα την τελευταία περίοδο στον παλαιστινιακό, τον λιβανέζικο και τον συριακό λαό, καταδικάζοντας παράλληλα την εμπλοκή της χώρας μας στους πολεμικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.

Είμαστε βέβαιοι πως τέτοιες πρωτοβουλίες αποτελούν την ισχνή μειοψηφία μέσα στον κλάδο των εκπαιδευτικών και είναι καταδικασμένες στη συνείδηση των δασκάλων μας και συνολικά του χανιώτικου λαού!

Καλούμε τα εκπαιδευτικά σωματεία και συνολικά τους μαζικούς φορείς του λαού και της νεολαίας να καταδικάσουν τέτοιες πρωτοβουλίες και να διατρανώσουν πως: Οι φονιάδες των λαών δεν έχουν καμιά δουλειά μέσα στις τάξεις των παιδιών μας!».

Η Λιλή Γάτη, συγγραφέας του παραμυθιού «Η Βελόνα», παρουσίασε το έργο μέσα από το «Θεατράκι της ΒαΛΙΛΗτσας», προσφέροντας στα παιδιά μια ζωντανή και διαδραστική αφήγηση. Οι μικροί θεατές ενθουσιάστηκαν από την πρωτότυπη παρουσίαση, όπου το περιεχόμενο που φιλοξενούνταν σε μια βαλίτσα έδωσε ζωή στο παραμύθι. Παράλληλα πραγματοποιήθηκε ένα διαδραστικό εργαστήριο, προσφέροντάς τους την ευκαιρία να συμμετάσχουν ενεργά στη γιορτή.

Η εκδήλωση περιλάμβανε επίσης εργαστήριο κατασκευής χιονιού, στο οποίο τα παιδιά δημιούργησαν χειροποίητες χιονισμένες κατασκευές, ενώ ακολούθησαν πολλά παιχνίδια.