Σάββατο 30 Σεπτέμβρη 2017
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Διαβάστε σήμερα στο 4σέλιδο «Διεθνή και Οικονομία»:

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ - ΑΜΕΣΕΣ ΞΕΝΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ: Θωρακίζει το εποπτικό πλαίσιο με φόντο τους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ: Προσωρινό «φρένο» στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα λόγω Κίνας

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ: Το «παραμύθι» της «αριστερής κυβέρνησης» για τη δήθεν «δίκαιη ανάπτυξη» υπέρ των εργαζομένων.

ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ «NAFTA»: Σκληρός ανταγωνισμός μονοπωλίων σε βάρος των λαών

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ - ΑΜΕΣΕΣ ΞΕΝΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ
Θωρακίζει το εποπτικό πλαίσιο με φόντο τους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς

Τα σχέδια της Κομισιόν για έλεγχο των ξένων επενδύσεων σε υποδομές «στρατηγικής σημασίας» είναι αποτέλεσμα των ανταγωνισμών της ΕΕ με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και θα τους οξύνουν

Theeradaj_S.

Τα σχέδια της Κομισιόν για έλεγχο των ξένων επενδύσεων σε υποδομές «στρατηγικής σημασίας» είναι αποτέλεσμα των ανταγωνισμών της ΕΕ με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και θα τους οξύνουν
Σε πεδίο οξυμένων ανταγωνισμών και ενδοαστικής διαπάλης, τόσο στην Ελλάδα όσο και γενικότερα στην ΕΕ, αναδεικνύεται το τελευταίο διάστημα το ζήτημα της προσέλκυσης «άμεσων ξένων επενδύσεων», ειδικότερα αυτών που σχετίζονται με νευραλγικούς κλάδους της οικονομίας και της παραγωγής, όπως μεταφορικά δίκτυα, λιμάνια, υποδομές. Την ίδια ώρα, στο κεντρικό αντιλαϊκό «κάδρο» προβάλλουν οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί και οι αντιθέσεις ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα, καθώς και οι ενδομονοπωλιακοί ανταγωνισμοί με άξονα το ξαναμοίρασμα της επιχειρηματικής «πίτας» και των κερδών.

Τις προάλλες, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζ. Κλ. Γιούνκερ, μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο σχετικά με την «κατάσταση της Ενωσης», χαρακτηριστικά τόνισε: «Δεν είμαστε αφελείς θιασώτες του ελεύθερου εμπορίου. Η Ευρώπη πρέπει πάντα να υπερασπίζεται τα στρατηγικά συμφέροντά της. Γι' αυτό το λόγο προτείνουμε σήμερα ένα νέο ενωσιακό πλαίσιο για τον έλεγχο των επενδύσεων. Εάν κάποια ξένη κρατική επιχείρηση θέλει να αγοράσει ένα ευρωπαϊκό λιμάνι, ένα τμήμα της ενεργειακής μας υποδομής ή κάποια εταιρεία αμυντικής τεχνολογίας, αυτό θα πρέπει να γίνει υπό απόλυτη διαφάνεια και μετά από έλεγχο και διάλογο».

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει να προχωρήσουν άμεσα δύο συμπληρωματικά μέτρα, «ώστε να μη χαθεί χρόνος».

Αυτά, σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, αφορούν:

1. Δημιουργία ομάδας συντονισμού για τις εισερχόμενες άμεσες ξένες επενδύσεις. Το ευρύ πεδίο αρμοδιοτήτων της θα περιλαμβάνει τον προσδιορισμό τομέων και στοιχείων του ενεργητικού που έχουν «στρατηγικές συνέπειες από άποψη ασφάλειας, δημόσιας τάξης, ελέγχου κρίσιμων στοιχείων του ενεργητικού σε εθνικό, διασυνοριακό ή ευρωπαϊκό επίπεδο». Η ομάδα θα προεδρεύεται από την Επιτροπή και θα απαρτίζεται από εκπροσώπους όλων των κρατών - μελών. Σε αυτό το επίπεδο, θα συζητηθούν θέματα κοινού ενδιαφέροντος, όπως οι επιδοτήσεις και άλλες πρακτικές από τρίτες χώρες που διευκολύνουν στρατηγικές εξαγορές.

2. Μέχρι το τέλος του 2018, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα προβεί σε εμπεριστατωμένη ανάλυση των ροών άμεσων ξένων επενδύσεων στην ΕΕ, η οποία θα εστιάζει σε στρατηγικούς τομείς «όπως η Ενέργεια, το Διάστημα, οι μεταφορές και στοιχεία του ενεργητικού (καίριες τεχνολογίες, υποδομές ζωτικής σημασίας, ευαίσθητα δεδομένα)».

Οπως χαρακτηριστικά τονίζουν, αυτό ισχύει ιδιαίτερα όταν ο επενδυτής ανήκει ή ελέγχεται από τρίτη χώρα ή επωφελείται από σημαντικές κρατικές επιδοτήσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, η Κομισιόν, σε συνεργασία με τα κράτη - μέλη, θα συλλέξει λεπτομερή δεδομένα, θα αναλύσει τις τάσεις και θα αξιολογήσει τον αντίκτυπο των επενδύσεων, μεταξύ άλλων μέσω «περιπτωσιολογικών μελετών».

Ταυτόχρονα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει νέο, ενισχυμένο νομικό πλαίσιο, έτσι ώστε «να δώσει τη δυνατότητα στην Ευρώπη να διατηρήσει τα ουσιώδη συμφέροντά της».

Το εν λόγω πλαίσιο περιλαμβάνει τα παρακάτω:

-- Μηχανισμό συνεργασίας μεταξύ των κρατών - μελών και της Επιτροπής. Ο μηχανισμός μπορεί να ενεργοποιηθεί όταν μια συγκεκριμένη ξένη επένδυση σε ένα ή περισσότερα κράτη - μέλη ενδέχεται να επηρεάσει την ασφάλεια ή τη δημόσια τάξη άλλου κράτους μέλους.

-- Ελεγχο εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «για λόγους ασφαλείας ή δημόσιας τάξης», στις περιπτώσεις που οι άμεσες ξένες επενδύσεις στα κράτη - μέλη μπορεί να επηρεάσουν έργα ή προγράμματα που ενδιαφέρουν την Ενωση. Αυτό περιλαμβάνει έργα και προγράμματα στους τομείς της έρευνας, του Διαστήματος («Galileo»), των μεταφορών (διευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών της Ενέργειας) και των τηλεπικοινωνιών.

-- Ευρωπαϊκό πλαίσιο για «τον έλεγχο των άμεσων ξένων επενδύσεων από τα κράτη - μέλη για λόγους ασφαλείας ή δημόσιας τάξης (...) και της υποχρέωσης να διασφαλίζονται επαρκείς δυνατότητες προσφυγής όσον αφορά αποφάσεις που εγκρίθηκαν στο πλαίσιο των εν λόγω μηχανισμών επανεξέτασης».

Ολα τα παραπάνω αφήνουν ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο για το ξαναμοίρασμα της επιχειρηματικής «πίτας» ανάμεσα στα μονοπώλια, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την παραπέρα όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κέντρα και βέβαια για τις επιπτώσεις που έχουν απέναντι στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα.

Ο βαλκανικός «Δρόμος του Μεταξιού» και η διαπάλη των «επενδυτών»

Σε αυτόν τον «καμβά», πρόσφατη έκθεση της Eυρωπαϊκής Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (ΕΒRD) δείχνει χωρίς περιστροφές την πλευρά της Κίνας και των επενδύσεών της στην Ελλάδα, όσο και στην ευρύτερη ζωτική περιοχή.

Να σημειωθεί ότι η ΕΒRD αποτελεί βασικό «παίκτη» των εξελίξεων στην περιοχή της Ν/Α Ευρώπης. Παράλληλα, δραστηριοποιείται και στην Ελλάδα ως μέτοχος των εγχώριων τραπεζικών ομίλων, και μάλιστα με άμεση εμπλοκή στο ζήτημα της διαχείρισης των «κόκκινων» δανείων, ως χρηματοδότης ισχυρών επιχειρηματικών ομίλων, ενώ εξετάζεται και το ενδεχόμενο της συμμετοχής στην ελληνική «αναπτυξιακή τράπεζα».

Σύμφωνα με την εν λόγω έκθεση, η Κίνα, με πρώτες αφετηρίες την Ελλάδα και τη Σερβία, προωθεί στρατηγικά την παρουσία της στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Σε αυτό το πλαίσιο, υπενθυμίζεται ότι το 2009 είχε ουσιαστικά ολοκληρωθεί η παραχώρηση του λιμανιού του Πειραιά στην κινεζική «Cosco», και όπως επισημαίνεται η επένδυση αυτή διευρύνθηκε στη συνέχεια, ενώ πλέον εποφθαλμιά τώρα και το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης.

Σύμφωνα με τη γερμανική εφημερίδα, στόχος είναι η διασύνδεση λιμανιών, οδικών και σιδηροδρομικών αρτηριών, πρώτα απ' όλα κατά μήκος μιας βαλκανικής «Οδού του Μεταξιού», ενώ, όπως λένε, το σχέδιο ολοκληρώνεται από την άλλη πλευρά στη Ν/Δ Ευρώπη, με επενδύσεις στα λιμάνια της Βαλένθια και του Μπιλμπάο, αλλά και σιδηροδρομικούς σταθμούς στη Μαδρίτη και τη Σαραγόσα.

Σε κάθε περίπτωση, έρχονται στην επιφάνεια οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί και οι επιχειρηματικές συγκρούσεις, ανεξάρτητα βέβαια από τη σκοπιμότητα ή όχι των παραπάνω επισημάνσεων.

«Ανησυχίες» για τις συνέπειες

Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, από την πλευρά της, στο πρόσφατο οικονομικό δελτίο της - Ιούνης 2017 - αναφέρει: «Η αβεβαιότητα πολιτικής έχει αυξηθεί παγκοσμίως, με ανησυχίες για πιο εσωστρεφείς πολιτικές, ενώ οι γεωπολιτικές εντάσεις παραμένουν αυξημένες». Προσθέτει ότι «ορισμένοι από αυτούς τους κινδύνους έχουν πιο τοπικό ή περιφερειακό χαρακτήρα, ενώ άλλοι έχουν πιο παγκόσμια διάσταση, οι δε πιθανότητες υλοποίησης και οι συνέπειές τους είναι δύσκολο να εκτιμηθούν».

Οπως διαπιστώνεται με βάση και τα δεδομένα προηγούμενων περιόδων, «οι γεωπολιτικές εντάσεις αποτελούν βασικό καθοδικό κίνδυνο για την ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια, παρ' όλο που το μέγεθος και ο τόπος εκδήλωσής τους ποικίλλουν διαχρονικά, από τη σύρραξη στη Μέση Ανατολή και τις εντάσεις με τη Βόρειο Κορέα και στη Νότια Κινεζική Θάλασσα, μέχρι τις πολιτικές εντάσεις μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ και τις συνέπειές τους για τις προσφυγικές ροές προς την ΕΕ».

Επιπλέον, όπως επισημαίνεται, εντοπίζονται και νέοι κίνδυνοι. Σε αυτήν την κατηγορία αναφέρονται παράγοντες όπως «οι προθέσεις της νέας αμερικανικής κυβέρνησης στους τομείς της δημοσιονομικής και, κυρίως, της εμπορικής πολιτικής», που με τη σειρά τους «θα μπορούσαν να έχουν σημαντικές αρνητικές συνέπειες για την παγκόσμια οικονομία».


Α. Σ.

ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ
Ενα ακόμα πεδίο σφοδρού ανταγωνισμού

Το φόβο τους για «εξάρτηση» από τους Κινέζους προμηθευτές ηλεκτρικών μπαταριών εκφράζουν οι Ευρωπαίοι αυτοκινητοβιομήχανοι, ζητώντας από την ΕΕ να ληφθούν μέτρα

Από την πρόσφατη επίσκεψη της Α. Μέρκελ στην έκθεση αυτοκινήτου στη Φρανκφούρτη, όπου δεσμεύτηκε να πάρει μέτρα ενάντια στην «εξάρτηση» από τους Κινέζους προμηθευτές μπαταριών
Από την πρόσφατη επίσκεψη της Α. Μέρκελ στην έκθεση αυτοκινήτου στη Φρανκφούρτη, όπου δεσμεύτηκε να πάρει μέτρα ενάντια στην «εξάρτηση» από τους Κινέζους προμηθευτές μπαταριών
Μια ακόμα - σχετικά άγνωστη - πλευρά του σφοδρού ανταγωνισμού επιχειρηματικών ομίλων και ιμπεριαλιστικών κέντρων που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, αλλά και ένα ακόμα «δείγμα» για το πώς ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής στην πραγματικότητα υπονομεύει και περιορίζει τις μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες που γεννούν η επιστήμη και η τεχνολογία, αναδείχτηκαν κατά τη διάρκεια της πρόσφατης έκθεσης αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης.

Πρόκειται για το κομμάτι που αφορά τον πολυδιαφημισμένο τελευταία τομέα των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, με τον Ευρωπαϊκό Σύνδεσμο Προμηθευτών Αυτοκινήτων (CLEPA) να ζητά τη λήψη άμεσων μέτρων για τη στήριξη της ευρωπαϊκής αυτοκινητοβιομηχανίας έναντι του κινεζικού ανταγωνισμού, καθώς η Κίνα αναπτύσσει με ραγδαίους ρυθμούς την παραγωγή μπαταριών για ηλεκτρικά οχήματα, όντας πλέον ένας από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές στον κόσμο, μαζί με την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα. Από το χώρο της έκθεσης όπου βρέθηκε, η καγκελάριος της Γερμανίας, Α. Μέρκελ, έσπευσε να «υιοθετήσει» τις ανησυχίες των αυτοκινητοβιομηχανιών υποσχόμενη τη λήψη μέτρων για τη στήριξή τους, ακόμη και την παροχή κρατικών επιδοτήσεων για την ενίσχυση της παραγωγής αυτού του τύπου μπαταριών στην Ευρώπη.

Εκτός όμως από τις ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες που αντιδρούν στον κινεζικό ανταγωνισμό και στην εξάρτησή τους από τις κινεζικές βιομηχανίες παραγωγής μπαταριών, έντονες αντιδράσεις εκφράζει και η ένωση των ευρωπαϊκών εταιρειών διύλισης «FuelsEurope», που προειδοποιεί γενικότερα για τη μείωση που θα έχουν τα έσοδα των ευρωπαϊκών κρατών από την επέκταση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων. Πολύ χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση του προέδρου της, J. Cooper, ο οποίος προειδοποίησε για την απώλεια άμεσων φορολογικών εσόδων περίπου 270 δισ. ευρώ ετησίως εξαιτίας της σταδιακής μείωσης χρήσης συμβατικών οχημάτων και της μείωσης χρήσης καυσίμων κίνησης, τονίζοντας ταυτόχρονα το γεγονός ότι μόλις το 1% της παγκόσμιας παραγωγής μπαταριών για ηλεκτρικά αυτοκίνητα θα παράγεται σε ευρωπαϊκό έδαφος.

Στο ίδιο πνεύμα βρίσκονται και οι θέσεις των αυτοκινητοβιομηχανιών, που υποστηρίζουν ότι η αντικατάσταση των κινητήρων με υγρά καύσιμα θα πρέπει να γίνει με πιο αργούς ρυθμούς και σίγουρα όχι πριν από την ενίσχυση της παραγωγής μπαταριών στην Ευρώπη. Χαρακτηριστική ήταν η τοποθέτηση του προέδρου του CLEPA, R. Vavassori, που προειδοποίησε για την ενίσχυση που παρέχει στις κινεζικές βιομηχανίες του κλάδου η «βιασύνη» των Ευρωπαίων να αντικαταστήσουν τα συμβατικά οχήματα με ηλεκτρικά: «Πρέπει να παράσχουμε μια λογική μεταβατική περίοδο που δεν θα προσφέρει ανεπιθύμητα ''δώρα'' στους Κινέζους φίλους μας», είπε, υπογραμμίζοντας ότι οι ευρωπαϊκές αυτοκινητοβιομηχανίες καταβάλλουν 4.000 - 7.000 ευρώ στην Κίνα για μπαταρίες για κάθε ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Ο ίδιος υπογράμμισε τον «κίνδυνο εξάρτησης» των ευρωπαϊκών αυτοκινητοβιομηχανιών από τους Κινέζους κατασκευαστές μπαταριών και με σχεδόν «τραγικό» τόνο έκανε λόγο περί «κινδύνου» που αντιμετωπίζει ολόκληρη η Ευρώπη...

Επίσης, κατά τις μέρες της έκθεσης της Φρανκφούρτης - η οποία είχε τίτλο «Το Μέλλον Τώρα» και όπου οι μεγάλοι κατασκευαστές παρουσίασαν τα νέα ηλεκτροκίνητα μοντέλα τους αλλά και αυτά που μπορούν να υποστηρίξουν πιλοτική οδήγηση - ο διευθύνων σύμβουλος της VW δήλωσε πως η ευρωπαϊκή βιομηχανία θα πρέπει να συνεργαστεί, για να δημιουργήσει μια ευρωπαϊκή κοινοπραξία παραγωγής μπαταριών.

Τεράστια μεγέθυνση του κλάδου στην Κίνα

Τα τελευταία χρόνια η Κίνα επενδύει τεράστια κονδύλια για την ενίσχυση της παραγωγής της αλλά και για το ξεπέρασμα των αντίπαλων γιαπωνέζικων και νοτιοκορεατικών βιομηχανιών του κλάδου. Η μεγαλύτερη κινεζική εταιρεία παραγωγής μπαταριών «CATL» (Contemporary Amperex Technology Ltd), που η αξία της υπολογίζεται στα 11,5 δισ. δολάρια, απασχολεί περί τους 20.000 εργάτες, το 2016 παρήγαγε μπαταρίες συνολικής ενεργειακής απόδοσης 7,6 GWh και στοχεύει, μέχρι το 2020, η παραγωγή της να έχει ξεπεράσει εκείνη της κοινοπραξίας που συνέστησαν η αμερικανική «Tesla Motors» και η ιαπωνική «Panasonic». Σύμφωνα με πρόσφατο δημοσίευμα των «FT», μία τέτοια εξέλιξη θα καθιστούσε την κινεζική επιχείρηση τη μεγαλύτερη του κλάδου παρά την τεράστια κρατική στήριξη που δέχεται στις ΗΠΑ η κοινοπραξία «Tesla - Panasonic», η οποία περιλαμβάνει ακόμη και μέτρα αποτροπής εισόδου στην αμερικανική αγορά ανταγωνιστικών κινεζικών επιχειρήσεων. Στόχος των κινεζικών εταιρειών είναι μέχρι το 2020 να έχουν παραγωγική ικανότητα 121 GWh όταν η αντίστοιχη ικανότητα της αμερικανο-ιαπωνικής κοινοπραξίας φτάνει τις 35 GWh. Πρόκειται για τεράστια μεγέθη αν αναλογιστεί κάποιος ότι μία GWh μπορεί να τροφοδοτήσει 40.000 ηλεκτρικά αυτοκίνητα για να ταξιδέψει το καθένα 100 χλμ.

Υπολογίζεται ότι η αγορά παραγωγής μπαταριών ηλεκτρικών αυτοκινήτων μέχρι το 2025 θα έχει φτάσει τα 40 δισ. δολάρια, τη στιγμή που η παραγωγή θα ελέγχεται από 10 βιομηχανίες παγκοσμίως, εκ των οποίων οι τρεις πρώτες θα καρπώνονται το 60% της παγκόσμιας αγοράς. Η ταχεία ανάπτυξη των κινεζικών βιομηχανιών «πατάει» βέβαια στη μεγάλη εσωτερική αγορά και στην κρατική άμεση και έμμεση στήριξη. Σύμφωνα με την κινεζική νομοθεσία, για να τύχει κρατικής στήριξης κάποιος προμηθευτής μπαταριών θα πρέπει να έχει παραγωγική ικανότητα τουλάχιστον 8 GWh εντός Κίνας, όριο που μόνο οι δύο μεγαλύτερες επιχειρήσεις ξεπερνούν σήμερα. Η πολιτική των επιδοτήσεων έχει ως αποτέλεσμα τη μεγάλη αύξηση του όγκου των ηλεκτρικών οχημάτων που κινούνται σήμερα στην Κίνα, ενώ υπολογίζεται ότι μέχρι το 2020 στους κινεζικούς δρόμους θα κινούνται 5 εκατ. ηλεκτρικά οχήματα, από 1 εκατ. σήμερα. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι το 2016 πουλήθηκαν στην Κίνα 507.000 ηλεκτρικά οχήματα, αυξημένα κατά 50% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά.

Την ίδια στιγμή που η Κίνα ενισχύει τις βιομηχανίες της, φροντίζει να εξασφαλίζει απρόσκοπτη πρόσβαση στις πρώτες ύλες που είναι απαραίτητες για την παραγωγή τέτοιων μπαταριών, δηλαδή σε λίθιο και κοβάλτιο. Μεγάλες κινεζικές εξορυκτικές επιχειρήσεις και βιομηχανίες χημικών έχουν αποκτήσει δικαιώματα σε μεγάλα ορυχεία στην Αργεντινή και το Κονγκό. Ειδικά τα ορυχεία κοβαλτίου του Κονγκό θεωρούνται από τα μεγαλύτερα στον κόσμο, τα οποία μπορούν να προμηθεύουν το πολύτιμο ορυκτό στις βιομηχανίες παραγωγής μπαταριών για αρκετές δεκαετίες.

Παράλληλα, οι Κινέζοι προμηθευτές ενισχύουν ολοένα και περισσότερο τις θέσεις τους εντός της ευρωπαϊκής αγοράς. Σήμερα αποτελούν βασικούς προμηθευτές των γερμανικών «VW» και «BMW», ενώ υπέγραψαν πρόσφατα νέο συμβόλαιο προμήθειας με τη σουηδική βιομηχανία παραγωγής ηλεκτρικών οχημάτων «NEVS» (το επιχειρηματικό σχήμα που εξαγόρασε τη «SAAB») και τον περασμένο Γενάρη απέκτησαν το 22% της φινλανδικής «Valmet Automotive». Δεν κρύβουν επίσης ότι βασικός τους στόχος είναι μέσα στα επόμενα χρόνια να έχουν δημιουργήσει μονάδα παραγωγής μπαταριών εντός του ευρωπαϊκού εδάφους.

Οπως και να 'χει, δεδομένου ότι η αγορά ηλεκτρικού αυτοκινήτου είναι νέα, με ανυπολόγιστα αυτή τη στιγμή περιθώρια κέρδους, το ποιοι θα αποκτήσουν καλύτερες θέσεις και μεγαλύτερα κομμάτια από την «πίτα» θα είναι αποτέλεσμα πολύ σκληρού ανταγωνισμού. Είναι βέβαιο πως τα επόμενα χρόνια θα οξυνθεί περαιτέρω η αντιπαράθεση μεταξύ των μεγάλων μονοπωλίων του χώρου και αντίστοιχα καπιταλιστικών κρατών και ιμπεριαλιστικών ενώσεων. Οι διακηρύξεις των μεγάλων ιμπεριαλιστικών κέντρων για την «προστασία του περιβάλλοντος» μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο θα αποτελούν τις υποκριτικές «πινελιές» στον καμβά των μεγάλων αντιπαραθέσεων για τις νέες αγορές, την πρόσβαση σε αγορές και πηγές πρώτων υλών και τις νέες τεχνολογίες που αξιοποιούνται για τη διόγκωση των κερδών τους.

Παραπομπές:

http://www.euractiv.gr/section/energia/news/ee-anagkea-i-paragogi-batarion-aftokiniton-gia-tin-antimetopisi-tou-antagonismou-apo-tin-kina/

http://www.acea.be/industry-topics/tag/category/electric-vehicles

https://www.ft.com/content/8c94a2f6-fdcd-11e6-8d8e-a5e3738f9ae4


Φ. Κ.

ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ
Το «παραμύθι» της «αριστερής κυβέρνησης» περί «δίκαιης ανάπτυξης»

Τα ψίχουλα στους εργαζόμενους εξανεμίζονται πριν καν τα ...δουν

Από πρόσφατη κινητοποίηση των εργαζομένων στα διυλιστήρια της «Petrogal» φέτος τον Ιούλη ενάντια στις περικοπές μισθών
Από πρόσφατη κινητοποίηση των εργαζομένων στα διυλιστήρια της «Petrogal» φέτος τον Ιούλη ενάντια στις περικοπές μισθών
Μια από τις απάτες που αξιοποιούν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις αλλά και αστικές δυνάμεις στη χώρα μας και την ΕΕ, είναι το «επιτυχημένο» παράδειγμα της Πορτογαλίας, που βγήκε από το μνημόνιο και της «συνεννόησης μεταξύ των κομμάτων» για την κυβέρνηση του Σοσιαλιστικού Κόμματος, που έχει τη στήριξη του σοσιαλδημοκρατικού Μπλοκ της Αριστεράς και του Πορτογαλικού ΚΚ.

Η πραγματικότητα είναι ότι το «μοντελάκι» είναι πετυχημένο για το κεφάλαιο, αλλά όχι για το λαό, παρά τα φληναφήματα που ακούγονται για «τέλος της λιτότητας» ή τα περί «συμμαχίας του Νότου - Ελλάδα, Ιταλία, Πορτογαλία ή ακόμα και Γαλλία, Ισπανία - που θα αλλάξει την πορεία της ΕΕ» και δήθεν ...θα την «επανιδρύσει» και θα της δώσει «κοινωνικό πρόσωπο». Στην Πορτογαλία - όπως και στις άλλες χώρες - η κυβέρνηση που ...έδιωξε τη δεξιά από την εξουσία, «δίνει τα ρέστα της» για την ικανοποίηση των αναγκών του κεφαλαίου.

Μάλιστα, ακόμα και ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων (ΣΕΒ) σε δελτίο, που παρουσιάζουν τεχνοκράτες του, εμφανίζεται να «ζηλεύει» για το ότι ο μισθός των Πορτογάλων εργατών είναι κάτω από αυτόν των Ελλήνων. Συγκεκριμένα, σημειώνεται στη συγκεκριμένη εργασία στις 22 Ιούνη φέτος: «Είναι επίσης σημαντικό να αναφερθεί ότι την περίοδο 2015 - 2016, σε πραγματικούς όρους, οι αμοιβές των μισθωτών αυξάνονται με ταχύτερους ρυθμούς στην Ελλάδα απ' ό,τι στην Πορτογαλία, παρότι η Πορτογαλία βρίσκεται εκτός Μνημονίου και απολαμβάνει θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και έχει καλύτερες επιδόσεις από την Ελλάδα όσον αφορά στην αύξηση της παραγωγικότητας».

Και σχετικά με την «αριστερή» κυβέρνηση επισημαίνεται στην ανάλυση: «Η αριστερή κυβέρνηση που ανήλθε στην εξουσία, αν και χαλάρωσε λίγο τη λιτότητα, εξακολούθησε να ασκεί περιοριστική δημοσιονομική πολιτική και κατάφερε, μάλιστα, να βγάλει τη χώρα και από τη διαδικασία των υπερβολικών ελλειμμάτων».

Πράγματι, αυτή η σοσιαλδημοκρατικής διαχείρισης κυβέρνηση, με τη στήριξη και του Πορτογαλικού ΚΚ στο «όνομα της ανακούφισης του λαού και του "σκαλοπατιού"... για καλύτερες μέρες», έχει σημαντικές επιδόσεις σε δείκτες που αφορούν το μεγάλο κεφαλαίο: Ελλειμμα στο 2,3%, χρέος στο 126,2% του ΑΕΠ, ανάπτυξη 2,8% αύξηση του ΑΕΠ στο πρώτο εξάμηνο του 2017, μείωση δημοσιονομικών δαπανών. Ολα αυτά «πατάνε» στη συνέχιση της εξαθλίωσης των Πορτογάλων εργαζομένων και των άλλων εκμεταλλευόμενων λαϊκών στρωμάτων. Το παραμύθι αυτής της κυβέρνησης, όπως το αντίστοιχο που «πουλάει» και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα μας, είναι ότι μπορούν να ικανοποιηθούν και τα συμφέροντα του κεφαλαίου, για να αναπτυχθεί η οικονομία, πιάνοντας τους δημοσιονομικούς στόχους που έχουν μπει σε όλη την ΕΕ (προς εξυπηρέτηση των αναγκών του κεφαλαίου) και ταυτόχρονα να γίνει ...καλύτερη αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου, για να κερδίσουν και οι εργαζόμενοι. Η συγκυρία της σχετικής καπιταλιστικής ανάκαμψης στη συγκεκριμένη φάση του κύκλου της κρίσης (που στην πραγματικότητα ξεκίνησε στο τελευταίο εξάμηνο της προηγούμενης δεξιάς κυβέρνησης) δίνει τη δυνατότητα στην «αριστερή» κυβέρνηση του Αντ. Κόστα να παρουσιάσει ως ...ανακούφιση τα λιγοστά ψίχουλα που διανέμει στα λαϊκά στρώματα, από ό,τι περισσεύει από το φαγοπότι που εξασφαλίζει στους επιχειρηματικούς ομίλους.

Φτώχεια για το λαό, άνοιγμα δρόμων για το κεφάλαιο

Ας δούμε συγκεκριμένα περί τίνος πρόκειται:

Υπήρξε μια αύξηση κατά 88 λεπτά τη μέρα με τον κατώτατο μισθό να φτάνει τα 557 μεικτά (και στόχο στο τέλος της τετραετίας να φτάσει τα 600 ευρώ, γιατί ...τόσο αντέχει η οικονομία). Δηλαδή, οι εργαζόμενοι εξασφάλισαν ένα κουλούρι παραπάνω τη μέρα. Στους συνταξιούχους η αύξηση άγγιξε το 0,5%, για την ακρίβεια για τους πιο φτωχούς και έως 631,47 ευρώ, δηλαδή κάπου για 250.000 απόμαχους της δουλειάς, αφήνοντας απ' έξω χιλιάδες άλλους, που επίσης με το πενιχρό τους εισόδημα βοηθάνε και τα άνεργα παιδιά τους όπως γνωρίζουμε και στη χώρα μας.

Στα άλλα «μέτρα ανακούφισης» περιλαμβάνονται η αύξηση κατά 0,25% στο επίδομα τέκνου, αλλά μόνο για τους έξι πρώτους μήνες χορήγησής του, και η εφαρμογή του 35ωρου στο Δημόσιο αλλά μόνο για τους μονίμους, αφήνοντας έξω χιλιάδες συμβασιούχους. Επίσης, η επιστροφή του επιδόματος Χριστουγέννων κατανεμημένη ανά μήνα σε κάποιες περιπτώσεις οδηγεί και σε μείωση μισθών.

Επιπλέον, η «αριστερή» κυβέρνηση - όπως βλέπουμε και στη χώρα μας - διατηρεί ακέραιο το αντεργατικό «οπλοστάσιο» που δημιούργησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις για το ξεχαρβάλωμα των εργασιακών σχέσεων, με τις ατομικές συμβάσεις, τα δουλεμπορικά και τους εργαζόμενους με ελάχιστες ώρες τη βδομάδα και μειωμένα ή καθόλου εργασιακά δικαιώματα. Οι επισφαλείς εργαζόμενοι (δηλαδή της μερικής απασχόλησης, της δουλειάς με την ώρα κ.λπ.) ξεπερνούν τις 700.000 και μάλιστα αυξήθηκαν τα τελευταία χρόνια. Με την κινητικότητα στο Δημόσιο που προωθεί η κυβέρνηση, στις 2 αποχωρήσεις θα γίνεται μια πρόσληψη. Στους εργαζόμενους κάτω των 30 ετών το 53,5% είναι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, άλλη μια ...εκπληκτική επίδοση από τις υψηλότερες στην ΕΕ, που ο μέσος όρος βρίσκεται στο 33%. Οι νέοι αυτοί εργαζόμενοι, ειδικά σε κλάδους όπως ο τουρισμός και οι υπηρεσίες, συμβάλλουν στη μεγάλη αύξηση της κερδοφορίας τους. Ταυτόχρονα, ετοιμάζει νέες ρυθμίσεις στο Ασφαλιστικό - Συνταξιοδοτικό με αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 66, περιορισμό των προϋποθέσεων για πρόωρες συντάξεις.

Την ίδια ώρα, τα ψίχουλα αυτά εξανεμίζονται λόγω της φοροαφαίμαξης των εργαζομένων που συνεχίζεται. Μάλιστα, με τον «κοινωνικό διάλογο» οι εργοδότες επιδιώκουν τις όποιες αυξήσεις μισθών να τις ισοφαρίσουν με μειώσεις εργοδοτικών εισφορών. Ταυτόχρονα, οι τσέπες των λαϊκών στρωμάτων αδειάζουν από τις μεγάλες αυξήσεις στα καύσιμα, στην ηλεκτρική ενέργεια, αλλά και σε ποτά και τσιγάρα.

Επιπλέον, ο δημόσιος τομέας Υγείας συνεχίζει να είναι υποβαθμισμένος, με τεράστιες ελλείψεις σε όλα τα επίπεδα στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και τις ανάγκες των αστικών κέντρων και της υπαίθρου, που επιβαρύνουν τους εργαζομένους, οι οποίοι αναγκάζονται να καλύψουν τις ιατροφαρμακευτικές ανάγκες τους στον ιδιωτικό τομέα. Αντίστοιχη κατάσταση υπάρχει και στον τομέα της εκπαίδευσης με ελλείψεις προσωπικού, δασκάλων και καθηγητών.

Οπως έδειξαν οι πρόσφατες καταστροφικές πυρκαγιές στην κεντρική Πορτογαλία, είναι τεράστιες οι ελλείψεις στις υποδομές πρόληψης, καθαρισμού των δασών, κατάσβεσης. Επίσης, οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για αναστροφή των ιδιωτικοποιήσεων, δεν έχουν μείνει στα χαρτιά αλλά προχωράνε απρόσκοπτα. Προωθούνται σταθερά οι λεγόμενες Συμβάσεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) σε δρόμους, υποδομές, σιδηροδρόμους, ενώ και ο κρατικός αερομεταφορέας TAP τμηματικά παραχωρείται στο μεγάλο κεφάλαιο στο όνομα της ...εξυγίανσης. Ακόμα, η κρατική εταιρεία αστικών συγκοινωνιών «Carris» στη Λισαβόνα και η αντίστοιχη στο Πόρτο πέρασαν στους δήμους, με τα χρέη να καλείται να πληρώσει και πάλι ο λαός.

Μέσα στη βδομάδα ανακοινώθηκε ότι συμφωνήθηκε από την κυβέρνηση και την κεντρική τράπεζα, οι τρεις μεγαλύτερες τράπεζες της Πορτογαλίας, η κρατική τράπεζα Caixa Geral de Depositos και οι Novo Banco και Millennium, να συγκροτήσουν μια ιδιωτική πλατφόρμα για τη διαχείριση των εξυπηρετούμενων «κόκκινων» δανείων, κυρίως επιχειρήσεων. Στόχος εμφανίζεται να είναι η εξυγίανση του τραπεζικού συστήματος για να αποκατασταθεί η ρευστότητα, δηλαδή να ρεύσει νέο χρήμα προς τους καπιταλιστές.

Και στον αγροτικό και αλιευτικό τομέα, τα περί ενίσχυσης της «εθνικής παραγωγής» επί της ουσίας ευνοούν τις μεγάλες επιχειρήσεις και στόλους και οδηγούν στο ξεκλήρισμα των μικρών παραγωγών.

Αλλά και στην εμπλοκή της Πορτογαλίας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, η «αριστερή» κυβέρνηση επίσης διαπρέπει. Διαθέτει έδαφος της χώρας για τις εγκαταστάσεις της λεγόμενης ΝΑΤΟικής Ακαδημίας Επικοινωνιών και Πληροφορικής, στην περιοχή Οέιρας 13.000 τετραγωνικών μέτρων.

Η καπιταλιστική βαρβαρότητα μπορεί μόνο να ανατραπεί

Αυτό που επιβεβαιώνεται και στην Πορτογαλία είναι ότι στο πλαίσιο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, ανεξάρτητα από το πώς αυτοβαφτίζεται η όποια διαχειριστική κυβέρνηση ακόμα και με τη συμμετοχή Κομμουνιστικού Κόμματος, με την ξεπερασμένη στρατηγική των «ενδιάμεσων σταδίων για το σοσιαλισμό», δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστική βελτίωση της ζωής των εργαζομένων. Η λεγόμενη δίκαιη ανάπτυξη, που προβάλλουν οι διάφοροι «αριστεροί», δεν μπορεί να υπάρξει στο άδικο εκμεταλλευτικό σύστημα που υπηρετούν. Επίσης, η πείρα δείχνει ότι πάντα το λεγόμενο «μικρότερο κακό» φέρνει μαζί του το χειρότερο, γιατί, από την μια, αφοπλίζει το εργατικό - λαϊκό κίνημα και, από την άλλη, προετοιμάζει το έδαφος για την επόμενη αντεργατική επίθεση.

Επιπλέον, η λεγόμενη «άμεση ανακούφιση» των εργαζομένων, τα ψίχουλα που περιγράψαμε παραπάνω, ή οι οποιεσδήποτε μικροπαραχωρήσεις, που είναι ανά πάσα στιγμή εύκολο να τις παίρνει πίσω το αστικό κράτος, συμβάλλουν στο να απομακρύνεται ουσιαστικά στην ...Δευτέρα Παρουσία η ανάγκη της ανατροπής της αιτίας των δεινών των εργαζομένων, της καπιταλιστικής εξουσίας και ιδιοκτησίας.

Δοκιμασμένος δρόμος για τους εργάτες είναι μόνο αυτός της όξυνσης της ταξικής πάλης, χωρίς να μπαίνουν κάτω από ξένες σημαίες και αυταπάτες περί πιο ...ανθρώπινου καπιταλισμού. Με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές και με κοινωνική συμμαχία με τα άλλα εκμεταλλευόμενα στρώματα, μπορεί να γίνει πράξη η ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου, για να περάσει ο πλούτος στα χέρια αυτών που τον παράγουν. Με κοινωνικοποίηση των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, πανεθνικό επιστημονικό σχεδιασμό, που θα αξιοποιεί όλες τις παραγωγικές δυνατότητες της κάθε χώρας, και εργατικό έλεγχο.


Δ. Καρ.

Οι μοχλοί πίεσης Μεξικού και Καναδά

Η «γκρίνια» της κυβέρνησης Τραμπ για το εμπορικό έλλειμμα έναντι του Μεξικού, τα χαμηλά μεροκάματα των Μεξικανών που «έκλεψαν» τις αμερικανικές θέσεις εργασίας και την «εξαγωγή» αμερικανικών εργοστασίων σε μεξικανικό έδαφος ασκούν έντονες πιέσεις στην κυβέρνηση του Μεξικανού Προέδρου, Ενρίκε Πένια Νιέτο.

Ο Πρόεδρος Νιέτο, με το που ορκίστηκε Πρόεδρος των ΗΠΑ ο Ντ. Τραμπ τον Γενάρη, συμφώνησε με τον Καναδό πρωθυπουργό, Τζάστιν Τριντό, να συγκροτήσουν «κοινό μέτωπο» κατά των ΗΠΑ στο πλαίσιο επαναδιαπραγμάτευσης της ΝΑFTA. Οι απειλές του Τραμπ, την περασμένη άνοιξη, να επιβάλει στις εισαγωγές από το Μεξικό δασμούς 20%, ώστε να χρηματοδοτήσει την ανέγερση τείχους στη μεθόριο ΗΠΑ - Μεξικού ήταν αρκετές για να ματαιώσουν την προγραμματισμένη επίσκεψη του Νιέτο στην Ουάσιγκτον.

Στις αρχές του Σεπτέμβρη, ο Νιέτο φόρεσε τη μάσκα του «υπερασπιστή» των νεαρών Μεξικανών μεταναστών στις ΗΠΑ, λέγοντας ότι «δεν θα δεχθεί προσβολές κατά της αξιοπρέπειας της χώρας του από τον Πρόεδρο Τραμπ». Μετέβη, μάλιστα, στο Πεκίνο και διερεύνησε με την Κίνα τα περιθώρια αύξησης της διμερούς συνεργασίας στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής των BRICS. Επιπλέον, ο Μεξικανός υπουργός Οικονομικών, Ιλντεφόνσο Γκουαχάρδο δήλωσε πως «Μεξικό και Καναδάς θα παραμείνουν στη ΝΑFTA» ακόμα και εάν η κυβέρνηση Τραμπ αποχωρήσει.

Σε κάθε περίπτωση, το μέρος της αστικής τάξης που στηρίζει την κυβέρνηση Νιέτο θέλει να εξασφαλίσει ότι οι ΗΠΑ δεν θα επιβάλουν τεράστιους δασμούς στις εξαγωγές της χώρας, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ απορροφούν το 80% των μεξικανικών εξαγωγών. Οι απειλές του Νιέτο έναντι των ΗΠΑ είναι για το «θεαθήναι», δεδομένου του «σφιχταγκαλιάσματος» και της διαπλοκής των καπιταλιστικών οικονομιών ΗΠΑ - Μεξικού και Καναδά στο πλαίσιο της NAFTA.

Από την άλλη, μονοπώλια των ΗΠΑ που δραστηριοποιούνται ιδιαίτερα στους τομείς της αυτοκινητοβιομηχανίας, αεροναυπηγικής και της μεγάλης αγροτικής παραγωγής θεωρούν πως η κυβέρνηση Τραμπ διακυβεύει σημαντικά συμφέροντά τους σε αυτές τις διαπραγματεύσεις, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τις σχέσεις τους με το Μεξικό. Διαθέτουν πανίσχυρα λόμπι στο αμερικανικό κογκρέσο, που, όπως λέγεται, σε περίπτωση κατάρρευσης των διαπραγματεύσεων ή «ασύμφορης» γι' αυτά συμφωνίας θα «βοηθήσουν» το Μεξικό, επηρεάζοντας «κατάλληλα» την πλειοψηφία των ρεπουμπλικανών, ώστε να απορρίψουν μέτρα εμπορικού προστατευτισμού που θα θελήσει να θεσπίσει η κυβέρνηση Τραμπ.

Ο Καναδάς, από τη μεριά του, πασχίζει τουλάχιστον ένα πράγμα: Να μην επιβάλουν οι ΗΠΑ περισσότερους δασμούς στα καναδικά προϊόντα, καθώς μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στον τομέα της μαλακής ξυλείας και της Ενέργειας, εξαρτούν πολλά στο «ελεύθερο εμπόριο» με τις ΗΠΑ. «Πονοκέφαλο» στην κυβέρνηση του Καναδού πρωθυπουργού, Τζάστιν Τριντό, προκαλεί η επαναδιαπραγμάτευση του κεφαλαίου 19 της συμφωνίας NAFTA που αφορά τη θέσπιση διαδικασίας που επιτρέπει στις συμβαλλόμενες χώρες να «προκαλέσουν» ακύρωση των δασμών που θα αποφασίσει να επιβάλει σε βάρος τους ένας ή και οι δύο εταίροι της. Η Καναδέζα υπουργός Εξωτερικών που συμμετέχει στα παζάρια θέλει η ΝΑFTA να «εκσυγχρονιστεί» με βάση τις ψηφιακές και άλλες τεχνολογικές εξελίξεις. Στα παζάρια με τις ΗΠΑ ο Καναδάς (που είναι ο μεγαλύτερος εισαγωγέας αμερικανικών ανταλλακτικών αυτοκινήτων και βιομηχανικών μηχανημάτων) αναμένεται να «εκβιάσει» περιορίζοντας ή και απαγορεύοντας (εάν η κρίση οξυνθεί επικίνδυνα...) αμερικανικές εισαγωγές, ώστε να βλάψει ανταγωνιστικά μονοπώλια.

Γεγονός πάντως είναι πως οι οικονομίες των τριών χωρών στο πλαίσιο της NAFTA είναι πλέον σημαντικά αλληλοεξαρτώμενες, σε τέτοιο βαθμό, ώστε οποιαδήποτε κίνηση προστατευτισμού να προκαλέσει σοβαρές ζημιές σε μονοπώλια που δραστηριοποιούνται σε μία αγορά που το 1993 ο τζίρος στο εμπόριο ΗΠΑ - Καναδά - Μεξικού έφθανε τα 337 δισεκατομμύρια και τώρα πλέον ξεπερνά τα 2 τρισεκατομμύρια δολάρια.

Ας μην ξεχνάμε πως οι ΗΠΑ, που ξεκίνησαν και το όλο παζάρι, πωλούν στην μεξικάνικη αγορά περισσότερα προϊόντα και υπηρεσίες από όσα συνολικά εξάγουν ταυτόχρονα σε Βρετανία, Γαλλία και Ολλανδία.

ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ NAFTA
Σκληρός ανταγωνισμός μονοπωλίων σε βάρος των λαών

Στιγμιότυπο από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων στο Μεξικό
Στιγμιότυπο από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων στο Μεξικό
Νέες τριβές, παρά τις επίσημες δηλώσεις περί «εποικοδομητικών συνομιλιών» και «μικρής προόδου» σε ορισμένα θέματα σημειώθηκαν στα μέσα αυτής της βδομάδας στην Οτάβα του Καναδά, κατά την ολοκλήρωση του τελευταίου γύρου παζαριών στο πλαίσιο διαβουλεύσεων που έχουν ξεκινήσει εδώ και περίπου 1,5 μήνα, με στόχο τον «εκσυγχρονισμό» της «Συμφωνίας Ελεύθερου Εμπορίου Βόρειας Αμερικής» (NAFTA). Βασικός στόχος των παζαριών είναι η ακόμη καλύτερη εξυπηρέτηση των συμφερόντων πολυεθνικών μονοπωλίων που μεγιστοποίησαν τα κέρδη τους από τη συμφωνία, αυξάνοντας την εκμετάλλευση και τη φτωχοποίηση των εργατών ιδιαίτερα στις ΗΠΑ και το Μεξικό.

Στους τρεις πρώτους γύρους διαπραγματεύσεων που έγιναν από τις 16 έως τις 20 Αυγούστου και από την 1η έως τις 5 Σεπτέμβρη στην Πόλη του Μεξικού και από τις 23 έως τις 27 Σεπτέμβρη στην Οτάβα του Καναδά και στις οποίες συμμετείχαν η Καναδή υπουργός Εξωτερικών, Κρίστια Φρίλαντ, ο Μεξικανός υπουργός Οικονομικών Ιλντεφόνσο Γκουαχάρδο, και ο Αμερικανός Εμπορικός Εκπρόσωπος, Ρόμπερτ Λαϊτχάιζερ, ανακοινώθηκε πως σημειώθηκε «πρόοδος» σε κάποια από τα θέματα στην ατζέντα των παζαριών. Σε κοινή δήλωσή τους οι Φρίλαντ, Γκουαχάρδο και Λαϊτχάιζερ εμφανίστηκαν καθησυχαστικοί με τον Αμερικανό Εμπορικό Αντιπρόσωπο να τονίζει, αφενός πως οι διαπραγματεύσεις «δεν έχουν ολοκληρωθεί για κανένα κεφάλαιο της συμφωνίας» και αφετέρου πως έχει σημειωθεί «πρόοδος» σε ζητήματα που σχετίζονται με τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, το ψηφιακό εμπόριο, το περιβάλλον και τις υπηρεσίες.

Ο Μεξικανός υπουργός Οικονομικών δήλωσε ότι στον νέο γύρο διαπραγματεύσεων στην Οτάβα, οι διαπραγματεύσεις αφορούσαν «πιο σοβαρά ζητήματα» όπως ο καθορισμός των (πενιχρών...) μισθών Μεξικανών εργαζομένων, οι περιφερειακοί κανόνες για τη γνησιότητα παραγωγής των προϊόντων και το μεγάλο έλλειμμα των ΗΠΑ έναντι του Μεξικού. Ωστόσο, η «πρόοδος» δεν είναι ενδεικτική του πού ακριβώς θα καταλήξουν οι διαπραγματεύσεις, μιας που δεν έχουν ακόμη εισέλθει σε ουσιαστικά ζητήματα που αφορούν τον οξυμένο ανταγωνισμό ανάμεσα σε ανταγωνιστικά μονοπώλια ΗΠΑ - Μεξικού - Καναδά.

Αιχμή το εμπορικό έλλειμμα με το Μεξικό

Η κυβέρνηση του Αμερικανού Προέδρου, Ντ. Τραμπ, αρχικά επιδίωκε την αποχώρηση των ΗΠΑ από την NAFTA, θεωρώντας την υπεύθυνη για την απώλεια πολλών εκατοντάδων χιλιάδων θέσεων εργασίας Αμερικανών εργατών, που αποτελούσαν σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων του. Στην πορεία, άλλαξε γνώμη μετά από τις έντονες πιέσεις αμερικανικών μονοπωλίων που πέτυχαν την έναρξη παζαριών με στόχο την «επικαιροποίηση» της συμφωνίας.

Προχώρησε έτσι σε διαπραγματεύσεις, κατηγορώντας το Μεξικό ότι χρησιμοποίησε την πάμφθηνη εργασία των Μεξικανών εργατών για να προσελκύσει (όπως και έγινε) αμερικανικές βιομηχανίες που μετέφεραν εκεί τα εργοστάσιά τους και, μέσα στα 23 χρόνια ισχύος της NAFTA, καταργήθηκαν πάνω από 800.000 θέσεις εργασίας (κυρίως σε Καλιφόρνια, Μίσιγκαν, Νέα Υόρκη, Τέξας). Κατηγορεί, επίσης, το Μεξικό ότι με τον τρόπο αυτό αύξησε σε βάρος των ΗΠΑ τον όγκο των εμπορικών συναλλαγών, αυξάνοντας πέρσι το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ έναντι του Μεξικού στα 63 δισεκατομμύρια δολάρια. Αποσιωπά, ωστόσο, πως η ΝΑFTA εξαφάνισε πάνω από 1.000.000 θέσεις εργασίας για Μεξικανούς εργάτες γης, ή ότι έριξε στα Τάρταρα τους μισθούς και πολλών Αμερικανών εργατών, ιδιαίτερα των ανειδίκευτων. Πρόσφατα επίσημα στοιχεία του Γραφείου Στατιστικής της Εργασίας στις ΗΠΑ καταγράφουν ότι 2 στους 3 Αμερικανούς εργάτες που απολύθηκαν από επιχειρήσεις στον τομέα της μεταποίησης και ξαναπροσλήφθηκαν μετά το 2012 υπέστησαν μείωση μισθού τουλάχιστον 20%. Μείωση μισθού που ουδέποτε ουσιαστικά καλύφθηκε για τα λαϊκά νοικοκυριά από τα φθηνότερα εισαγόμενα προϊόντα που έριξαν τα μονοπώλια στις αγορές των ΗΠΑ.

Το ίδιο συμβαίνει, βεβαίως, και για τους Μεξικανούς εργάτες, που σήμερα αμείβονται με μικρότερο μεροκάματο, έχουν ελάχιστα ή καθόλου εργασιακά ή συνδικαλιστικά δικαιώματα. Οι Μεξικανοί εργάτες μετά από περίπου 2,5 δεκαετίες NAFTA, αγοράζουν 40% λιγότερα προϊόντα και υπηρεσίες...

Δασμοί με δεδομένη τη φτηνή εργατική δύναμη

Η κυβέρνηση Τραμπ δεν αφήνει στο απυρόβλητο τον Καναδά, παρά το γεγονός πως έχει μικρό εμπορικό πλεόνασμα περίπου 12,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ηδη από τα τέλη του περασμένου Ιούνη (πριν καν ξεκινήσουν τα παζάρια για τη «νέα» NAFTA...) η κυβέρνηση Τραμπ επέβαλε νέους δασμούς σε βάρος της καναδέζικης μαλακής ξυλείας. Οι νέοι δασμοί ήταν της τάξης του 7,72%, όμως, σε συνδυασμό με τους δασμούς που είχαν επιβληθεί από τον Απρίλη, το ποσοστό τους αυξήθηκε έως 30,88%. Η εξέλιξη δεν ικανοποίησε όλα τα αμερικανικά μονοπώλια αλλά μόνον τα άμεσα θιγόμενα της βιομηχανίας ξυλείας καθώς ορισμένα διευθυντικά στελέχη τους αμφιβάλλουν ότι η «επιπόλαιη» επιβολή δασμών στις εισαγωγές θα βοηθήσει στη μείωση του ελλείμματος ή ότι το εμπορικό έλλειμμα είναι κάτι απαραίτητα «κακό».

Την Τρίτη (26 Σεπτέμβρη) οι ΗΠΑ ανέβασαν και άλλο την ένταση στις σχέσεις με τον Καναδά, επιβάλλοντας δασμούς ύψους... 220% στα καναδέζικα αεροσκάφη μεσαίας κατηγορίας «C-series» της εταιρείας «Bombardier» που είναι ανταγωνιστής της αμερικανικής «Boeing» (και...) στο συγκεκριμένο τομέα της αγοράς. Ο Αμερικανός υπουργός Εμπορίου Γουίλμπουρ Ρος επικαλέστηκε τις κρατικές επιδοτήσεις που δόθηκαν στην εταιρεία «Bombardier» για τα συγκεκριμένα αεροσκάφη, κάνοντας λόγο για αθέμιτο ανταγωνισμό και ο Καναδός πρωθυπουργός, Τζάστιν Τριντό, απείλησε να εγκαταλείψει τα σχέδια για την αγορά μαχητικών αεροσκαφών από την αμερικανική «Boeing» δηλώνοντας: «Δεν κάνουμε μπίζνες με μια εταιρεία που προσπαθεί να μας μηνύσει και να βγάλει στην ανεργία τους εργαζόμενους δικής μας αεροναυπηγικής εταιρείας»...

Ιδιαίτερα όσον αφορά τις αυτοκινητοβιομηχανίες, ο Πρόεδρος Τραμπ θέλει να μειώσουν την εξάρτησή τους από ανταλλακτικά που κατασκευάζονται σε Καναδά και Μεξικό, και να αυξήσουν την παραγωγική τους βάση εντός των ΗΠΑ «για να γίνει η Αμερική σπουδαία ξανά»... Ωστόσο, αυτό τον φέρνει σε σύγκρουση με στελέχη των αυτοκινητοβιομηχανιών «Ford», GM και «Fiat - Chrysler», που στηρίζουν την ανταγωνιστικότητά τους στη φθηνή εργατική δύναμη. Είτε αυτή είναι στο Μεξικό, είτε στις ΗΠΑ, είτε οπουδήποτε αλλού... Η φθηνή εργατική δύναμη στο Μεξικό χρησιμοποιείται παράλληλα σαν «μοχλός» πίεσης και από τον Καναδά, που προσπαθεί να ευνοήσει τα καναδικά μονοπώλια.


Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ