Κυριακή 30 Σεπτέμβρη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το ... χωροταξικό

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μιλούσε προχτές ο πρωθυπουργός στη Βουλή για τα επιτεύγματα της κυβέρνησής του και έφτασε ν' αναφερθεί στα χωροταξικά σχέδια για τη βιομηχανία, τον τουρισμό και τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, τα οποία καταρτίστηκαν, λέει, μετά από διάλογο.

Τι το ήθελε; Ειδικά για το χωροταξικό του τουρισμού, ακόμη και οι επιχειρηματικοί φορείς αντέδρασαν στην ανυπαρξία ουσιαστικού διαλόγου αλλά και μελέτης. Και μέσα από την κριτική τους, που είχε βεβαίως να κάνει με την προστασία των δικών τους συμφερόντων, επιβεβαιώθηκε το πασιφανές: Τα επιχειρηματικά συμφέροντα, κυρίως τα ξένα, που ενδιαφέρονται να φτιάξουν σπίτια για να τα πουλήσουν ως παραθεριστικές κατοικίες - τάχα μου - ευνοήθηκαν σε βάρος των επιχειρηματικών συμφερόντων που ήθελαν απλώς να μπορέσουν να αναπτύξουν τις δικές τους, ξενοδοχειακές κατά βάση, επιχειρήσεις.

Ολα αυτά βεβαίως δεν είχαν καμία σχέση με το περιβάλλον, που προβλέπεται να του ...αλλάξουν τα φώτα. Σελίδες ολόκληρες θα μπορούσαν να γραφτούν και σχετικά με τα άλλα χωροταξικά σχέδια. Ιδού λοιπόν τι κρύβεται πίσω από μία και μόνο φράση του πρωθυπουργού.

Σκεφτείτε τι γίνεται και με τα υπόλοιπα από όσα είπε...

Κάμερες παντού!

Να εγκατασταθούν ηλεκτρονικές κάμερες στο Κλειστό Δημοτικό Γυμναστήριο Τρικάλων αποφάσισε ο Αθλητικός Οργανισμός του Δήμου Τρικκαίων! Την κατάπτυστη απόφαση, που πάει να «μπάσει» τους «ηλεκτρονικούς χαφιέδες» στα δημοτικά αθλητικά κέντρα, καταψήφισε μόνο το εκπρόσωπος της ΔΑΣ, Γ. Καΐκης. Ο ίδιος, ως δημοτικός σύμβουλος, έφερε το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο, ζητώντας από τη Δημοτική Αρχή να καταδικάσει την απόφαση του Αθλητικού Οργανισμού. Η αποφασιστική παρέμβαση του εκπροσώπου της ΔΑΣ, ανάγκασε τον δήμαρχο να δηλώσει ότι η απόφαση δε θα υλοποιηθεί, ενώ κατά τάχθηκαν και οι εκπρόσωποι των παρατάξεων του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ. Ομως, ουδείς πρέπει να εφησυχάζει, καθώς η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να επεκτείνει την ηλεκτρονική παρακολούθηση των πολιτών, βάζοντας κάμερες παντού, και για την επίτευξη του στόχου της χρησιμοποιεί και την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Επομένως, χρειάζεται διαρκής επαγρύπνηση και συνεχής λαϊκή αντίδραση...

Μεγαλώνει ο πλούτος...

Η είδηση σχετικά με τους 400 πλουσιότερους Αμερικανούς, που παρουσιάζει κάθε χρόνο το περιοδικό «Φορμπς», πέρασε στα «ψιλά» των ελληνικών εφημερίδων. Αποκτά, όμως, ξεχωριστό ενδιαφέρον, καθώς αποκαλύπτει τα «αγαθά» του καπιταλισμού και της «καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης», την οποία στην Ελλάδα υπηρετούν με ευλαβική συνέπεια ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Σύμφωνα με το περιοδικό «Φορμπς», οι περιουσίες των δύο πρώτων της λίστας των 400 πλουσιότερων Αμερικανών, του 51χρονου Μπιλ Γκέιτς (ιδρυτή της «Microsoft») και του μεγαλοεπενδυτή Γουόρεν Μπάφετ (77 ετών) αυξήθηκαν μέσα στο 2006 κατά 6 δισ. δολάρια για τον καθένα. Η συνολική περιουσία του πρώτου εκτινάχτηκε πέρσι στα 59 δισ. δολάρια και του δεύτερου στα 52 δισ. δολάρια (από 53 και 46 δισ. δολάρια, αντίστοιχα, το 2005).

Αυτό είναι το μεγαλείο της μητρόπολης του ιμπεριαλισμού - των ΗΠΑ - και γενικότερα του καπιταλιστικού συστήματος. Τα ίδια συμβαίνουν και σε όλες τις άλλες καπιταλιστικές χώρες. Στο καπιταλιστικό σύστημα, ΟΛΟΙ οι άνθρωποι - στα λόγια - είναι ελεύθεροι και έχουν «ίσες ευκαιρίες» να πλουτίσουν και να γίνουν μεγάλοι και τρανοί. Στην πράξη, βέβαια, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Τα μεγάλα αφεντικά των πολυεθνικών, που κατέχουν τα μέσα παραγωγής και στην ουσία ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις, θησαυρίζουν από τη στυγνή εκμετάλλευση των εργαζομένων, βλέποντας τα κέρδη τους να σκαρφαλώνουν κάθε χρόνο όλο και πιο ψηλά. Και, φυσικά, ρίχνοντας στάχτη στα μάτια των εργαζομένων και των λαών του κόσμου, κάνουν - όπως έκαναν οι Γκέιτς και Μπάφετ - τις σχετικές δωρεές τους σε «φιλανθρωπικά ιδρύματα», που ιδρύθηκαν και ελέγχονται από τους ίδιους.

... αλλά και η φτώχεια!

Σύμφωνα με τη λίστα του «Φορμπς», οι 400 πιο πλούσιοι - πολυεκατομμυριούχοι - Αμερικανοί έγιναν ακόμη πλουσιότεροι, καθώς είδαν τα περιουσιακά τους στοιχεία να αυξάνονται μέσα στο 2006 κατά 23% ή 290 δισ. δολάρια. Η συνολική περιουσία των 400 πλουσιότερων Αμερικανών εκτινάχτηκε πέρσι στο αστρονομικό ποσό των 1.540 δισεκατομμυρίων δολαρίων από 1.252 δισ. δολάρια το 2005.

Μπορεί, λοιπόν, η Αμερική να είναι η πλουσιότερη χώρα του κόσμου. Ομως, ο τεράστιος πλούτος, που παράγεται στις ΗΠΑ από τους ανθρώπους του μόχθου και της δουλιάς, πηγαίνει για την αύξηση των κερδών και των υπερκερδών των πολυεθνικών και όχι για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι, που παράγουν τον πλούτο και συμβάλλουν στην αύξησή του, μοιράζονται τα «ψίχουλα» (αναγκαία για την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης). Αντίθετα, οι κηφήνες (δηλαδή οι μεγαλομέτοχοι των πολυεθνικών και οι κάθε είδους υπηρέτες τους) καρπούνται ολόκληρη, σχεδόν, την πίτα του πλούτου που παράγεται από τους εργαζόμενους.

Ετσι εξηγείται και το γεγονός, εκτός των άλλων, ότι στις ΗΠΑ - αλλά και όλες τις καπιταλιστικές χώρες - παράλληλα με την αύξηση του πλούτου, αυξάνεται και η φτώχεια. Δεν είναι τυχαίο, για παράδειγμα, ότι στις ΗΠΑ - όπου 400 μεγαλοεπιχειρηματίες μοιράζονται μεταξύ τους πάνω από 1,5 τρισεκατομμύριο δολάρια - υπάρχουν και 47 εκατομμύρια Αμερικανοί ανασφάλιστοι, που σημαίνει ότι δεν έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη!

ΒΙΒΛΙΟ
Το μικρό χωριό της λίμνης

«Στ' ακρογιάλι της λίμνης είναι στημένες αραδιαστά καμιά δεκαριά καλύβες, που δεν έχουν τίποτα το ξεχωριστό, τίποτα το ωραίο. Τα χοντρά χέρια των ψαράδων τις έφτιαξαν περισσότερο στέρεες παρά κομψές. Μα, πάει πολύς καιρός από τότε που τις έφτιαξαν, μαύρισαν οι καλύβες απ' τα κρύα και τις ζέστες, είναι έτοιμες οι ραχοκοκαλιές τους να πεταχτούν έξω από το σάπιο σάζι και οι ψαράδες δε λένε να τους αλλάξουν το πετσί. Είναι όλοι κι όλοι καμιά σαρανταριά. Τα αφεντικά τους, ο Τρυποχαντρίτης κι ο Κλούμπας, τους χώρισαν σε μικρές συντροφιές για να κουμαντάρει έτσι η καθεμιά κι από 'να γρίπο». Και μόνο το γεγονός ότι άντεξε στο χρόνο και μετά μισόν αιώνα επανεκδίδεται δείχνει την πραγματική αξία του. Το μικρό χωριό της λίμνης, η ιστορία ενός χωριού, που αγωνίζεται να απαλλαγεί από τα ξένα αφεντικά που νέμονται τη λίμνη του, ήταν και είναι η ίδια ιστορία της Ελλάδας, που πάντα αγωνιζόταν για ανεξαρτησία και προκοπή, για ένα καλύτερο αύριο. Γι' αυτό το βιβλίο όχι μόνο κυνηγήθηκε ανελέητα, μέχρι και που σύρθηκε στα δικαστήρια. Η αλήθεια, όμως, και η απλότητα αποδείχτηκαν διαχρονικά μηνύματα. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις: «Σύγχρονη Εποχή».

Μιχαήλ Σαακασβίλι

Ο Μιχαήλ Σαακασβίλι αποτελεί το «αγαπημένο παιδί» της Ουάσιγκτον και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, είναι ο υποστηρικτής της ένταξης της χώρας του στο ΝΑΤΟ, αλλά και της «αποκατάστασης» της ...«δημοκρατίας» σ' αυτήν την πρώην Σοβιετική Δημοκρατία.

Ο Μιχαήλ Σαακασβίλι, σπουδαγμένος στις ΗΠΑ και με ηγετικό ρόλο στη λεγόμενη «επανάσταση των ρόδων» στη Γεωργία στο ενεργητικό του, σήμερα προωθεί ό,τι πιο αντιδραστικό στη χώρα του, επιδιώκει την ένταξη της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, ενώ δεν κρύβει την απέχθειά του για τους κομμουνιστές, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις συλλήψεις κομμουνιστών, αλλά και μελών άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης με την κατηγορία της «ανατρεπτικής δράσης». Αυτές τις μέρες όμως, βρέθηκε στο «στόχαστρο» χιλιάδων διαδηλωτών που πραγματοποιούν συγκεντρώσεις ζητώντας την παραίτησή του.

Αφορμή ήταν οι κατηγορίες του πρώην υπουργού Αμυνας της χώρας και πρώην στενού συνεργάτη του, Ιράκλιι Οκρουασβίλι, επίσης φανατικού οπαδού των ΗΠΑ και της ένταξης της Γεωργίας στο ΝΑΤΟ, ο οποίος υποστήριξε ευθέως ότι ο Γεωργιανός Πρόεδρος ευθύνεται για πολιτικές διώξεις, ακόμα και δολοφονίες πολιτικών του αντιπάλων. Ο Ι. Οκρουασβίλι κατηγόρησε τον Μ. Σαακασβίλι πως είχε δώσει και στον ίδιο εντολές φυσικής εξόντωσης αντιπάλων του, σημειώνοντας λεπτομέρειες γύρω από την εντολή εκτέλεσης γνωστού επιχειρηματία της χώρας. Αυτά συμβαίνουν όταν ο βούρκος της υποτέλειας... ξεχειλίζει.


Κ. Χ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ