Γρηγοριάδης Κώστας

Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Ηδη, η κυβέρνηση δίνει κατευθύνσεις σε πολλούς δήμους να κάνουν παιχνίδι με τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας μέσω των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (5μηνη δουλειά με 625 ευρώ το μήνα) ή με τις λεγόμενες κοινωνικές συνεταιριστικές επιχειρήσεις, ακριβώς επειδή υπάρχει η προοπτική των απολύσεων και του κλεισίματος υπηρεσιών και νομικών προσώπων των δήμων. Βάζουν δηλαδή τους ανέργους να συστήσουν τέτοιες επιχειρήσεις παρουσιάζοντάς το ως την μοναδική προοπτική για να έχουν δουλειά, αναζητώντας «πελάτες», άρα η παροχή υπηρεσιών, υποβαθμισμένων μάλιστα, θα γίνεται με πληρωμή, ενώ για τους ίδιους τους εργαζόμενους που θα συμμετέχουν σε αυτές ως «αφεντικά» του εαυτού τους, τίποτα δε θα εξασφαλίζει σταθερό και αξιοπρεπές μεροκάματο, αφού κάθε μέρα θα πρέπει να βρίσκουν τρόπους για να συντηρήσουν αυτές τις επιχειρήσεις...

Μετά τις απολύσεις στην ΕΡΤ όλα δείχνουν ότι η κυβέρνηση έχει βάλει μπροστά τις απολύσεις στους οργανισμούς της τοπικής διοίκησης με πρώτα θύματα τους συμβασιούχους. Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ έχουν σημάνει συναγερμό. Στο χώρο της τοπικής διοίκησης γίνονται ήδη συσκέψεις - συζητήσεις για την οργάνωση της πάλης. Μιλάνε "οι από κάτω", παίρνουν την υπόθεση στα χέρια τους. Και το κάνουν ερήμην της ηγεσίας της ΠΟΕ-ΟΤΑ η οποία έχει απαγορεύσει στους συμβασιούχους να μετέχουν στη δύναμή της. Η επισήμανση αυτή γίνεται καθώς η ηγεσία της ΠΟΕ-ΟΤΑ εμφανίζεται παράλληλα ως δήθεν οργανωτής της πάλης των εργαζομένων στους δήμους. Μάλιστα για χτες είχε προγραμματίσει και «πανελλαδικό συλλαλητήριο» όπως έγραφε μια ανακοίνωσή της. Ενα συλλαλητήριο μαϊμού καθώς σε κανέναν χώρο δουλειάς δεν έγινε καν μια συζήτηση, δεν οργανώθηκε η συμμετοχή των εργαζομένων σ' αυτό.

Αποκτά ξεχωριστή σημασία η επισήμανση της διαφοράς καθώς προχτές το βράδυ εμφανίστηκε η συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, η «Αυτόνομη Παρέμβαση», να καταγγέλλει το ΠΑΜΕ για «παροξυσμό», γιατί οι δυνάμεις του αποκάλυψαν ότι 12 συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ και ορισμένοι «μετανοημένοι» της ΠΑΣΚΕ έχουν βάλει μπροστά τη συγκρότηση ενός νέου πόλου κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού με κέντρο αναφοράς μάλιστα την ΠΟΕ-ΟΤΑ, αυτήν δηλαδή που απαγορεύει στους συμβασιούχους ακόμα και να συνδικαλίζονται.

Κατανοητή η αντίδραση των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί το ΠΑΜΕ τους έβγαλε στη σέντρα την ώρα που ετοίμαζαν μια ακόμα ατιμία. Ακόμα πιο κατανοητός ο πόνος τους όταν όπως διαβάζουμε στην ανακοίνωσή τους κλαίνε γιατί το ΠΑΜΕ «επαναλαμβάνει την ίδια τακτική που ακολούθησε (...) στο Σύνταγμα». Πέστε τα βρε Χαράλαμποι. Οτι ετοιμάζετε νέο χτύπημα στο λαϊκό κίνημα και το ΠΑΜΕ σας χαλάει τη σούπα. Και πάρτε το επιτέλους χαμπάρι: οι εργάτες κάτω στη βάση, που τόσο απεχθάνεστε, οργανώνονται. Για να αντιμετωπίσουν κάθε «φίλο του λαού», όπως κι αν αυτός παρουσιάζεται.

«Ξέχνα τα σύνορα»: Με την προτροπή αυτή καλεί το ομοσπονδιακό υπουργείο Εργασίας της Γερμανίας τους νέους ανέργους από χώρες της ΕΕ να συμμετάσχουν στο «Mobipro-EU». Το «Mobipro-EU» είναι ένα πρόγραμμα προώθησης της επαγγελματικής κινητικότητας που απευθύνεται σε άνεργους νέους 18-35 ετών και προβλέπει την επαγγελματική τους εκπαίδευση και απασχόληση στη Γερμανία. Απευθύνεται και σε άνεργους στη χώρα μας, που έχουν συμπληρώσει την ηλικία των 18 ετών και έχουν ολοκληρώσει την υποχρεωτική εκπαίδευση. Μέσα από το συγκεκριμένο πρόγραμμα η Γερμανία επιδιώκει να διασφαλίσει το εργατικό δυναμικό που χρειάζεται σε κλάδους της οικονομίας και επαγγελματικές ειδικότητες στις οποίες αντιμετωπίζει ελλείψεις. Παράλληλα παρουσιάζει την πρωτοβουλία αυτή σαν συνεισφορά στον αγώνα εναντίον της νεανικής ανεργίας στην ΕΕ.

Οσον αφορά τους νέους ανέργους, εκτός από τα σύνορα θα πρέπει να «ξεχάσουν» και τα εργασιακά τους δικαιώματα. Ενδεικτικό για το ύψος των αποδοχών που θα λαμβάνουν από τις επιχειρήσεις στις οποίες θα γίνεται η μαθητεία τους είναι η παραδοχή πως με τα χρήματα αυτά δεν θα μπορούν να ζήσουν. Ετσι, το πρόγραμμα προβλέπει την καταβολή ενός ποσού κάθε μήνα για να μπορούν να ανταποκριθούν στα έξοδα της διαβίωσής τους.

Αντί να μεταφέρονται από χώρα σε χώρα κυνηγώντας μια θέση απασχόλησης που δε θα τους αποφέρει ούτε τα προς το ζην, οι νέοι άνεργοι χρειάζεται σήμερα να οργανώσουν την πάλη τους, να διεκδικήσουν μέτρα προστασίας των ίδιων και των οικογενειών τους, να απορρίψουν την πολιτική που διαχειρίζεται την ανεργία ώστε να εξασφαλίζει πάμφθηνη εργατική δύναμη στους μονοπωλιακούς ομίλους.

Πρόκειται για μια πείρα, η οποία αποτελεί χρήσιμο, αν όχι απαραίτητο, εργαλείο για κάθε εργάτη - οικοδόμο και μη - για κάθε έναν που θέλει να διερευνήσει τις συνθήκες υπό τις οποίες διεξήχθη η ταξική πάλη, η διαπάλη με τον κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό, αλλά και τις δυνάμεις του συμβιβασμού, της ταξικής συνεργασίας στο εργατικό κίνημα. Ταυτόχρονα αποτελεί ένα φόρο τιμής στους χιλιάδες αγωνιστές του κλάδου, που με την ακούραστη και ανιδιοτελή δράση τους πάλεψαν σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες για να ξημερώσει ένα καλύτερο αύριο, όχι μόνο για τους ίδιους, αλλά και την εργατική τάξη της χώρας μας συνολικότερα.

Σε μια περίοδο, όπου οι κατακτήσεις δεκαετιών δέχονται λυσσαλέα επίθεση, ποδοπατούνται και ξηλώνονται μια μια, η μελέτη της πείρας του κινήματος, δεν αποτελεί πολυτέλεια αλλά αναγκαιότητα. Γιατί, αν υπάρχει ένα διαχρονικό συμπέρασμα που προκύπτει από αυτή, είναι πράγματι πως «τίποτα δε χαρίζεται, όλα κατακτιούνται». Το Βιβλίο κυκλοφορεί από τη «Σύγχρονη Εποχή».

Γρηγοριάδης Κώστας

Ούτε αυτή τη φορά, έγινε γνωστό τι ακριβώς συζήτησε ο Κέρι με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Νετανιάχου και τον Παλαιστίνιο πρόεδρο Αμπάς. Είναι όμως γνωστό ότι η παλαιστινιακή πλευρά, μετά από χρόνια υπαναχωρήσεων και ισραηλινών κατοχικών προκλήσεων, για πρώτη φορά έχει θέσει τον αυτονόητο όρο να «παγώσει» ο εποικισμός και να ξεκινήσει η όποια συζήτηση με γνώμονα τα όρια του 1967. Ως είθισται, εδώ και δεκαετίες, η αμερικανική ηγεσία δεν προτίθεται φυσικά να πιέσει το Τελ Αβίβ. Αντίθετα, αναμενόταν να πιέσει τον Αμπάς να αρκεστεί σε μια ισραηλινή ανεπίσημη δέσμευση μη ανακοίνωσης επέκτασης των εποικισμών όσο γίνεται ο διάλογος και να δεσμευτεί ότι δε θα καταθέσει κανένα νέο αίτημα μονομερούς περαιτέρω αναγνώρισης της Παλαιστίνης στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ το Σεπτέμβρη.