Παρασκευή 30 Ιούνη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τι σημαίνει μη κρατικά ΑΕΙ...

Γρηγοριάδης Κώστας

Επειδή, λέει, υπάρχει σύγχυση για το τι σημαίνει μη κρατικά -μη κερδοσκοπικά Πανεπιστήμια, ανέλαβε ο ευρωβουλευτής της ΝΔ Κ. Χατζηδάκης να το εξηγήσει αυθεντικά και από «πρώτο χέρι». Και πράγματι ήταν σαφής. Ιδού τι είπε χτες στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ: «Μη κρατικά - μη κερδοσκοπικά Πανεπιστήμια σημαίνει ότι η Εκκλησία, τα συνδικάτα, επιμελητήρια, ιδρύματα ή και ιδιώτες αποφασίζουν να επενδύσουν τα λεφτά τους σε ένα πανεπιστήμιο, το οποίο προφανώς για να λειτουργήσει χρειάζεται δίδακτρα». Πιο σαφής δεν μπορούσε να γίνει, σε αυτή τη φάση. Το ίδιο σαφής ήταν και στη συνέχεια: «Μη κερδοσκοπικό σημαίνει ότι τα όποια κέρδη έχει κανείς τα επανεπενδύει για να επεκτείνει το πανεπιστήμιο... Καταλαβαίνετε ότι δεν είναι δυνατόν όταν μιλάμε για μη κερδοσκοπικά, να μιλάμε για πανεπιστήμια που δεν έχουν κάποια δίδακτρα, διότι αλλιώτικα τα πανεπιστήμια αυτά θα καταρρεύσουν». Καταλήγοντας εξήγησε και ποια είναι η διαφορά με τα κερδοσκοπικά πανεπιστήμια: «Κερδοσκοπικό σημαίνει το ίδιο πράγμα ακριβώς, αλλά υπάρχει η δυνατότητα σε αυτόν που έχει το πανεπιστήμιο να επενδύσει τα χρήματα τα οποία βγάζει και σε άλλου είδους δικές του δραστηριότητες». Υπάρχουν ακόμα απορίες και αμφιβολίες για το σημαίνει μη κρατικά ΑΕΙ;..

Στη φιλανθρωπία των επιχειρηματιών

Τις 150 φτάνουν οι δημόσιες πλήρως εξοπλισμένες κλίνες Μονάδας Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) σε όλη την Ελλάδα που παραμένουν κλειστές γιατί η κυβέρνηση αρνείται να προσλάβει το απαραίτητο προσωπικό και την ίδια στιγμή νοικιάζονται και πληρώνονται πανάκριβα κλίνες ΜΕΘ στα ιδιωτικά νοσοκομεία και θεραπευτήρια. Η κατάσταση αυτή όμως - που αποτελεί όνειδο για την κυβέρνηση - δεν εμπόδισε τον υπουργό Υγείας να μιλήσει χτες απ' τα εγκαίνια της ΜΕΘ παίδων στο νοσοκομείο «Αγλ. Κυριακού», για ποιοτικό άλμα «που σηματοδοτεί το μέλλον της ελληνικής υγείας συνολικότερα».

Να σημειώσουμε, ότι η προαναφερόμενη ΜΕΘ παίδων έγινε με δωρεά του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, αφού η κυβέρνηση και το υπουργείο Υγείας έχουν εναποθέσει την υγεία και το... μέλλον των Ελλήνων στη «φιλανθρωπία» των διαφόρων επιχειρηματιών. Προφανώς, σ' αυτό το ποιοτικό άλμα αναφερόταν ο υπουργός Υγείας...

ΟΣΕ, κερδοσκοπία...

Για την κερδοφορία του ΟΣΕ στη γραμμή Αθήνα - Θεσσαλονίκη, όπου τα τρένα εμφανίζουν πληρότητα της τάξης του 90%, υπερηφανευόταν τις προάλλες η διοίκηση του Οργανισμού.

Τι σημαίνει αυτό με απλά λόγια; Σημαίνει ότι ενόψει του προωθούμενου διαχωρισμού της υποδομής από την εκμετάλλευση (έχει υπογραφεί το σχετικό Προεδρικό Διάταγμα) οι ιδιώτες θα μπορούν να δρομολογούν ελεύθερα δικά τους τρένα στις γραμμές - «φιλέτα» του ΟΣΕ, εκτελώντας μεταφορικό έργο. Και σύμφωνα με τη διοίκηση του ΟΣΕ, δεν είναι λίγοι αυτοί οι ιδιώτες που ασκούν ήδη πιέσεις για την είσοδό τους στο σιδηροδρομικό δίκτυο, μόλις «απελευθερωθούν» πλήρως και οι σιδηροδρομικές μεταφορές, όπως προβλέπει σχετική οδηγία της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Και επειδή όλες οι οδηγίες της ευρωένωσης έχουν σκοπό να εξυπηρετήσουν τα ιδιωτικά συμφέροντα, τονίζουμε ότι η συγκεκριμένη οδηγία, ενώ προβλέπει την ελεύθερη είσοδο ιδιωτών στα σιδηροδρομικά δίκτυα, τους απαλλάσσει από το υψηλό κόστος που απαιτείται για τη συντήρηση και τον εκσυγχρονισμό της υποδομής - επιδομής. Το κόστος αυτό θα εξακολουθεί να καλύπτεται από το κράτος, δηλαδή, εν προκειμένω, από τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων.

... και τα «καλά» της «απελευθέρωσης»

Οσο για τους θιασώτες της «ελεύθερης αγοράς» και του «ανταγωνισμού», που θα σπεύσουν να ισχυριστούν ότι η εξέλιξη αυτή θα ωφελήσει το επιβατικό κοινό, θυμίζουμε ότι το ανταγωνιστικό περιβάλλον, στο οποίο υποτίθεται ότι λειτουργούν εδώ και 13 χρόνια οι εταιρίες κινητής τηλεφωνίας, κάθε άλλο παρά έχει ωφελήσει τους συνδρομητές, οι οποίοι πληρώνουν πανάκριβα τις υπηρεσίες των ιδιωτών, ενώ τα κέρδη των εταιριών αυτών, χρόνο με το χρόνο, αυγαταίνουν, και, μάλιστα, με υψηλούς ρυθμούς.

Δε θέλουμε να γίνουμε μάντεις κακών, αλλά δε χρειάζονται προφητικές ικανότητες, για να προβλέψει κανείς ότι η ιδιωτικοποίηση του σιδηροδρόμου θα σημάνει για το επιβατικό κοινό ακριβότερο εισιτήριο, αλλά και δραστική υποβάθμιση, αν όχι κατάργηση, δρομολογίων, που δε θα είναι «ανταγωνιστικά».

Γιορτή ταξικής αλληλεγγύης

Ο εργάτης κι η εργάτρια με τα παιδιά τους. Ο μαθητής. Ο νέος. Ολοι οι άνθρωποι του μόχθου έχουν πολλούς λόγους να βρεθούν από σήμερα το απόγευμα στο πάρκο ΦΙΞ στα Πατήσια. Εκεί όπου θα συναντηθούν για τρεις μέρες, μέχρι και την Κυριακή, Ελληνες και μετανάστες εργάτες. Εκεί όπου θα συζητήσουν για όλα όσα τους προβληματίζουν και τους ενώνουν, θα τραγουδήσουν και θα οργανώσουν τον ανηφορικό μα όμορφο αγώνα τους. Τι σηματοδοτεί, όμως, το τριήμερο των εκδηλώσεων στο πάρκο ΦΙΞ στα Πατήσια;

Οι πολιτικές αυτές εκδηλώσεις που διοργανώνει το ΚΚΕ δεν έχουν καμία σχέση με «φεστιβάλ», που διοργανώνουν «ανεξάρτητοι» τάχα από κόμματα φορείς, οι οποίοι ελέγχονται από συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις. Πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες είτε στήριξαν ενεργά ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, που δημιούργησαν «κύματα» μεταναστών, οργάνωσαν επιχειρήσεις - «σκούπα» και ψήφισαν αντιμεταναστευτικούς νόμους (ΠΑΣΟΚ), είτε είναι λάτρεις της ευρωπαϊκής ιμπεριαλιστικής αντεργατικής ένωσης (ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ). Οι εκδηλώσεις στο ΦΙΞ δεν αντιμετωπίζουν τους μετανάστες απλά ως κάποια -γενικά κι αφηρημένα - θύματα του ρατσισμού. Δηλώνουν ότι όλοι οι εργάτες του κόσμου είναι θύματα του ιμπεριαλισμού. Γέννημά του είναι και ο ρατσισμός. Οι κομμουνιστές δίνουν χωρίς περιστροφές στις εκδηλώσεις τους ταξικό προσανατολισμό: Δε μας εκμεταλλεύονται επειδή είμαστε ξένοι, μαύροι, βουδιστές ή άθεοι. Μας εκμεταλλεύονται επειδή είμαστε εργάτες. Η αστική τάξη απλώς προβάλλει και χρησιμοποιεί ειδικότερες πλευρές κάποιων τμημάτων της εργατικής τάξης, όπως είναι οι μετανάστες, η νεολαία, οι γυναίκες, για να αποκομίζει περισσότερα κέρδη από την πιο βάναυση εκμετάλλευσή τους.

Τις τρεις μέρες που διαρκούν οι εκδηλώσεις, οι μετανάστες με τους Ελληνες εργάτες θα κουβεντιάσουν επί της ουσίας για όλα όσα τους απασχολούν, με ευθύτητα, στοχοπροσηλωμένοι πάντα στην κοινή τους δράση. Και όχι στη λογική «αντιρατσιστικά συνθήματα» μεν, από τη μια, και θριαμβολογίες δε, για τη νίκη της αντεπανάστασης στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες ως ...«νίκη της δημοκρατίας και της ελευθερίας», από την άλλη. Ούτε θα έρθουν αντιμέτωποι με μεγαλοστομίες για το «ευρωπαϊκό κεκτημένο», που αφού πρώτα βομβάρδισε και διαμέλισε τα Βαλκάνια, τώρα φροντίζουν τα επιτελεία του να «λύσουν» τα προβλήματα των μεταναστών, ως φτηνούς εργάτες για τα μονοπώλια, διαχωρίζοντας ταυτόχρονα τα προβλήματά τους από αυτά των υπόλοιπων εργατών και καλλιεργώντας έτσι αντιθέσεις μεταξύ τους.

Ποιο από τα παρακάτω ζητήματα αφορά μόνο Ελληνες ή μόνο μετανάστες εργάτες; Ανεργία. Χαμηλά μεροκάματα και αυξήσεις των 77 λεπτών τη μέρα. Ακρίβεια. Ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πόλεμοι, όπου προστάξει το κεφάλαιο. Τρομοκρατία και αυταρχισμός. Συρρίκνωση των δημοκρατικών και εργατικών δικαιωμάτων. Ναρκωτικά. Παιδεία για λίγους και Υγεία για ακόμα λιγότερους. Και ποιο από αυτά δεν έχει τη ρίζα του στο εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα; Γι' αυτό οι πολιτικές και πολιτιστικές ταυτόχρονα εκδηλώσεις που θα πραγματοποιούνται από σήμερα μέχρι και την Κυριακή στο πάρκο ΦΙΞ αναδεικνύουν τον κοινό αγώνα Ελλήνων και μεταναστών και την κοινή πολιτική διέξοδο στη συγκρότηση του Αντιιμπεριαλιστικού Αντιμονοπωλιακού Δημοκρατικού Μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία. Αγώνας, κοινός, ταξικός, πολιτικός. Στα συνδικάτα, στη γειτονιά, στο φιλειρηνικό και εκπαιδευτικό κίνημα, παντού. Αυτός ο αγώνας και η ταξική αλληλεγγύη είναι το ισχυρότερο όπλο ενάντια στο ρατσισμό και τον εθνικισμό και η πιο γερή γροθιά στους κεφαλαιοκράτες, που τους θέλουν διασπασμένους και «κλεισμένους στο καβούκι τους».


Ελένη ΜΑΪΛΗ

Τα συνταγματικά...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΤΕΛΙΚΑ, ΝΕΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ και ΠΑΣΟΚ απέδειξαν περίτρανα ότι οτιδήποτε, όσο κακό και να είναι, μπορεί πάντα να γίνει χειρότερο. Κι αν αυτό αναφερόταν στο επίπεδο της αντιπαράθεσής τους, θα ήταν καλά. Δυστυχώς, αναφέρεται στο Σύνταγμα της χώρας. Το τελευταίο έγινε χειρότερο το 2001. Τώρα, ετοιμάζουν την ακόμη χειρότερη έκδοσή του.

Πειστήκαμε από τη χτεσινή συζήτηση στη Βουλή ότι όσο άσχημες κι αν είναι οι προθέσεις τους, όσο κι αν αποβλέπουν αμφότεροι (ο καθένας με τον τρόπο του) σε ένα Σύνταγμα κομμένο και ραμμένο στις ανάγκες της αγοράς και τα συμφέροντα του κεφαλαίου, τα πράγματα ίσως χειροτερέψουν.

Σκεφτείτε ότι τα δύο αυτά κόμματα θα διαλέγονται επί πέντε μήνες σε μια επιτροπή γι' αυτήν την αναθεώρηση. Και οι διαθέσεις τους για συναινέσεις, ανταλλαγές απόψεων και «εμβάθυνση» στους στόχους τους είναι δεδομένες. Αυτή η συνύπαρξη ποιος ξέρει τι μπορεί να γεννήσει!

Φυσικά, όλα αυτά υποτίθεται ότι τα κάνουν για το ...καλό μας, όπως λένε. Γιατί, όμως, δεν μπαίνουν στον κόπο να ρωτήσουν τον κόσμο τι γνώμη έχει για την όλη ιστορία; Αν θέλει τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, ή αν επιθυμεί να δοθούν τα δάση στην τσιμεντοποίηση;

ΠΟΛΥΣ ΛΟΓΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ εκεί στο ΠΑΣΟΚ για τους περίφημους «αντάρτες» του στις επικείμενες δημοτικές εκλογές, με την Αννα Διαμαντοπούλου να μην αποκλείει ακόμη και πολλές διαγραφές. Αν είχε πολιτικό υπόβαθρο η ιστορία, σίγουρα θα είχε, αντίστοιχα, και πολιτικό ενδιαφέρον.

Δυστυχώς όμως, μάλλον για άλλου τύπου κόντρες πρόκειται. Οι περισσότερες περιπτώσεις προκύπτουν από την πολύχρονη και συνεχή προσπάθεια μετατροπής της Τοπικής Αυτοδιοίκησης σε διανεμητή διαφόρων κονδυλίων στα συνήθως ανταγωνιζόμενα τοπικά κατεστημένα και συμφέροντα.

Μια κατάσταση, που κάθε άλλο παρά αλλάζει, φυσικά. Εχει φροντίσει γι' αυτό με τη νομοθεσία του το υπουργείο Εσωτερικών.


Γρηγοριάδης Κώστας

Προσθέστε τώρα σ' αυτά τους εσωκομματικούς ανταγωνισμούς των βουλευτών και τις προσωπικές φιλοδοξίες ανερχόμενων «αστέρων» κι έχετε τη συνολική εικόνα...

Με τη ... χορηγία της «ΤΙΤΑΝ ΑΕ»

Γρηγοριάδης Κώστας

Πριν από λίγα χρόνια, οι εκπρόσωποι του ΣΥΝ στο Δήμο Ελευσίνας, όταν βρίσκονταν στην αντιπολίτευση και στη δημοτική αρχή ήταν η ΝΔ, υποτίθεται πως «προέταξαν τα στήθη τους» ενάντια στις επεκτάσεις της «ΠΕΤΡΟΛΑ» και χαρακτήριζαν το Λάτσειο Κέντρο Εγκαυμάτων σκέτη υποκρισία. Σήμερα, ως δημοτική αρχή της πόλης πλέον, προκαλούν, πηγαίνοντας χέρι - χέρι με τους ιδιοκτήτες της «ΤΙΤΑΝ». Προκαλεί το κοινό, κάλεσμα του δημάρχου, Γ. Αμπατζόγλου, και του ΔΣ της «ΤΙΤΑΝ» στα εγκαίνια έκθεσης ζωγραφικής στις 5 Ιούλη σε πολιτιστικό κέντρο, που η ίδια δημοτική αρχή το ονόμασε «Λεωνίδας Κανελλόπουλος» (πρώην πρόεδρος και ιδιοκτήτης της «ΤΙΤΑΝ ΑΕ»). Προκαλούν, γιατί η τσιμεντοβιομηχανία είναι χτισμένη μέσα στον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας. Γιατί, ενώ τα σπίτια και οι άνθρωποι «θάβονταν» κάτω από τη σκόνη του τσιμεντάδικου, ο Λ. Κανελλόπουλος μοίραζε στους εργαζόμενους ...σκούπες και απορρυπαντικά! Προκαλούν, γιατί η έξοδος της «ΤΙΤΑΝ ΑΕ» βρίσκεται σε ένα από τα ωραιότερα τμήματα της παραλίας της Ελευσίνας κι επιπλέον έχει τοποθετήσει αυθαίρετα μια καγκελόπορτα κλείνοντας δημόσιο δρόμο. Και το πολύ σοβαρότερο: Επειδή μόνο λίγα δεν είναι τα ανθρώπινα θύματα του τσιμεντάδικου. Πρόσφατα, έστειλε δυο εργάτες στον τάφο, έναν στην εντατική και άλλους τέσσερις στο νοσοκομείο.

Προφανώς, έχουν βάλει στόχο να διαγράψουν από τη συνείδηση των εργαζομένων τα εγκλήματα της «ΤΙΤΑΝ ΑΕ», που από τις αρχές του περασμένου αιώνα αποτελεί «ανοιχτή πληγή» για την Ελευσίνα. Από κόμματα και πολιτικές, όμως, που έχουν στόχο τους να γίνει η οικονομία της ΕΕ πιο ανταγωνιστική απ' αυτήν των ΗΠΑ, τέτοια πρέπει να περιμένουμε...

Ομολογίες και «κορόνες»

«Συντονισμένη συνεργασία» Τοπικής Αυτοδιοίκησης με τον ιδιωτικό τομέα, για την... ανάπτυξη του τουρισμού. Αυτό ζήτησαν προχτές ο υποψήφιος υπερνομάρχης της ΝΔ, Αργ. Ντινόπουλος και οι υποψήφιοι στις νομαρχίες Αθήνα και Πειραιά, Φ. Πιπιλή και Σπ. Σπυρίδων αντίστοιχα, μετά από συνάντηση που είχαν με την υπουργό Τουριστικής Ανάπτυξης Φ. Π. Πετραλιά. «Χρειάζεται συντονισμένη συνεργασία μεταξύ του υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και του ιδιωτικού τομέα, για να γίνει το τουριστικό προϊόν πιο ανταγωνιστικό», είπε χαρακτηριστικά ο Σπ. Σπυρίδων, ομολογώντας με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο ποια πολιτική υπηρετεί.

Φυσικά, δεν έλειψαν και οι σχετικές «κορόνες», αυτή τη φορά από τη Φ. Πιπιλή, η οποία είπε ότι «θα είμαστε διεκδικητικοί στο μέλλον, για να μην καγκελώνονται περαιτέρω οι παραλίες της Αττικής». Προφανώς, «ξέχασε» ότι δεν υπάρχουν άλλες παραλίες για καγκέλωμα στην Αττική. Εχουν καγκελωθεί όλες. Οπως «ξέχασε», βέβαια, ποια πολιτική ευθύνεται για το καγκέλωμα των παραλιών...

Θα υποστούν ό,τι τους αξίζει

Η γενικότερη αντιλαϊκή πολιτική του δικομματισμού, όπως και η νυν δημοτική αρχή της Θεσσαλονίκης, μαζί με το συνδυασμό του ΠΑΣΟΚ, συγκέντρωσαν προχτές τα περισσότερα πυρά του υποψήφιου δημάρχου της παράταξης «Θεσσαλονίκη Τώρα», Αγάπιου Σαχίνη. Σε μια αποστροφή της ομιλίας του, όμως, αναφέρθηκε και σε όσους παραιτήθηκαν από την παράταξη και τώρα παριστάνουν τους ανεξάρτητους, υποστηριζόμενοι από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, εννοώντας, εμμέσως πλην σαφώς, τους Γ. Μπουτάρη και Χρ. Γιαταγάνα. Ορισμένοι αποχώρησαν από το ταμείο, είπε ο Αγ. Σαχίνης και συμπλήρωσε: Το λάθος τους δεν αναγνωρίζεται. Θα υποστούν από την ψήφο του λαού ό,τι τους αξίζει.

Περιττή παράθεση

Δε χρειαζόταν να παραθέσει αποσπάσματα του βιβλίου «Gap, βαμπίρ και κανίβαλοι» του Μ. Ανδρουλάκη ο Μαν. Κοττάκης, στη χτεσινή «Απογευματινή», για να πειστούμε ότι τόσο ο συγγραφέας, όσο και το ΠΑΣΟΚ, του οποίου είναι βουλευτής, είναι οπαδοί των ιδιωτικών πανεπιστημίων και της εμπορευματοποίησης της εκπαίδευσης, και, μάλιστα, εξίσου θερμοί με τη ΝΔ. Το γνωρίζαμε. Από πού κι ως πού, όμως, ανακατεύει τα προηγούμενα με την αριστερά και τις θέσεις του ΚΚΕ..; Τι δουλιά έχουν όσοι παλεύουν ενάντια στις κοινωνικές αδικίες και ανισότητες, για το σοσιαλισμό, με τους κάθε λογής απολογητές του καπιταλισμού..;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ο αγώνας των Παλαιστινίων είναι και δικός μας

Ισραηλινά τανκς, αεροπλάνα και πυροβολικό σφυροκοπούν τη Λωρίδα της Γάζας. Μια μικρή λωρίδα γης, αποκλεισμένη από παντού. Μια λωρίδα, όπου 1,3 εκατομμύρια ψυχές, μετά την πολύκροτη αποχώρηση του ισραηλινού στρατού, παλεύουν καθημερινά με την πείνα, την έλλειψη φαρμάκων, τη μιζέρια, ζώντας σε μιαν ανοιχτή φυλακή. Η νέα εγκληματική συλλογική τιμωρία του παλαιστινιακού λαού, με επίκεντρο της δίνης τη Λωρίδα της Γάζας, δε θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη για κανέναν. Δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία φορά, όπως όλα δείχνουν, που ο ισραηλινός στρατός ισοπεδώνει πόλεις, σκοτώνει παιδιά, καταστρέφει τις εναπομείνασες υποδομές και περιουσίες, καταδικάζει έναν ολόκληρο πληθυσμό σε αργό θάνατο.

Τώρα, η αφορμή δόθηκε από την ομηρία ενός Ισραηλινού στρατιώτη. Παλαιότερα, υπήρξαν άλλες αφορμές, και αύριο θα υπάρξουν καινούριες. Είναι ξεκάθαρο, σε όποιον δε θέλει να κρύβεται πίσω από το δάχτυλό του, ότι οι ισραηλινές διαδοχικές ηγεσίες ακολουθούν ένα καλά μεθοδευμένο σχέδιο, που εφαρμόζεται κατά γράμμα, βήμα το βήμα, είτε υπάρχουν αφορμές, είτε χρειαστεί να δημιουργηθούν εκ του μηδενός. Ενα σχέδιο, που απώτερο στόχο έχει τη σταδιακή εξώθηση των Παλαιστινίων εκτός της πατρίδας για την οποία αγωνίζονται δεκαετίες τώρα, γιατί δε θα μπορούν πια να επιβιώσουν οι ίδιοι και τα παιδιά τους σ' αυτήν. Ενα σχέδιο, που θα μεταμορφώσει τη νόμιμη αντίσταση κατά της κατοχής σε «τρομοκρατία».

Η ισραηλινή στρατιωτική κλιμάκωση είχε αρχίσει εδώ και μήνες και κορυφώνεται τις τελευταίες μέρες. Είναι ένα μεθοδευμένο αιματοκύλισμα, που, προφανώς, διόλου τυχαία συνέπεσε με τις εναγώνιες προσπάθειες των παλαιστινιακών οργανώσεων να καταλήξουν, παρά τις διαφορές και τις διαφωνίες τους, παρά τις μεταξύ τους συγκρούσεις που στοίχισαν ζωές, σε ένα κοινό στρατηγικό σχέδιο άσκησης πολιτικής απέναντι στο Ισραήλ.

Δεν είναι, επίσης, τυχαίο, που οι ισραηλινές ηγεσίες, διά της ισχυρότατης στρατιωτικής τους μηχανής, καταπατούν προκλητικά εδώ και δεκαετίες αποφάσεις του ΟΗΕ, ανθρώπινα δικαιώματα. Οι ισραηλινές ηγεσίες προωθούν τους στόχους τους, εξυπηρετώντας τα γενικότερα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην περιοχή. Κατ' αρχάς, των ΗΠΑ, που δεν παραλείπουν να υπερασπίζονται πάντα την «αυτοάμυνα του καλού συμμάχου», αλλά και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που, εκτός από ψελλίσματα, ισοσκελίζει ευθύνες σε θύτη και θύμα, για να «τρυπώσει» στο μοίρασμα της γεωστρατηγικής «πίτας».

Ο παλαιστινιακός λαός αγωνίζεται για τα θεμελιώδη: ελεύθερη, ανεξάρτητη, βιώσιμη πατρίδα, αξιοπρεπή ζωή. Αντιστέκεται με πενιχρά μέσα ενάντια σε υπερσύγχρονες στρατιωτικές μηχανές, σε οικονομικούς στραγγαλισμούς, στην πείνα, αρνούμενος να γονατίσει και να υποταχτεί στη λογική του «ισχυρού και του αναπόφευκτου». Εχει αποδείξει πολλάκις ότι ένας λαός μπορεί και έχει χρέος να αντιστέκεται. Ο αγώνας των Παλαιστινίων είναι ο αγώνας των λαών όλου του κόσμου. Είναι και δικός μας αγώνας.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ