Σε ανακοίνωσή της για τη δικαστική προσφυγή ενάντια στην απεργία, η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ καταγγέλλει:

«Η κυβέρνηση και η διοίκηση της ΔΕΠΑ ποινικοποιούν τον αγώνα των εργαζομένων, επιχειρώντας μέσω των δικαστηρίων να τον βγάλουν παράνομο, αμφισβητώντας το δικαίωμά τους να παλεύουν για μια ανθρώπινη και αξιοπρεπή ζωή. Ο αγώνας των εργαζομένων είναι πέρα για πέρα δίκαιος. Καλούμε όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον πολυήμερο αγώνα των εργαζομένων της ΔΕΠΑ».

Από τις απεργιακές κινητοποιήσεις των εργολαβικών εργαζομένων

Η αγωνιστική αντοχή και αποφασιστικότητά τους έχει διαλύσει τις προσπάθειες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και της διορισμένης από την ίδια διοίκηση του ομίλου ΔΕΠΑ να βάλει εμπόδια στον αγώνα τους. Στις προσπάθειες αυτές εντάσσεται και η χτεσινή προσφυγή των εργολάβων (που δεν τους γνωρίζουν καν οι εργαζόμενοι) στα δικαστήρια, ζητώντας να κηρυχθεί η απεργία παράνομη και καταχρηστική.

Οι εργαζόμενοι απαντούν με συνέχιση της απεργίας και συγκέντρωση σήμερα στα δικαστήρια, στις 12.30 το μεσημέρι. Τη δικαστική δίωξη του αγώνα τους καταγγέλλει το ΣΕΦΑ - ΔΕΠΑ, ενώ το κλαδικό Σωματείο Ενέργειας καλεί τα συνδικάτα από κάθε κλάδο να εντείνουν την αλληλεγγύη τους.

Για τη σημαντική αυτή απεργιακή μάχη, ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με την Νικολέττα Αθανασοπούλου και την Αναστασία Γεώργαρου, πρόεδρο και γραμματέα, αντίστοιχα, του ΣΕΦΑ - ΔΕΠΑ. Στην κουβέντα συμμετείχαν, επίσης, ο Χρήστος Ματαράγκας και ο Σταύρος Χρηστίδης, πρόεδρος και γραμματέας, αντίστοιχα, του κλαδικού Σωματείου Εργαζομένων στην Ενέργεια.

Η συζήτηση ξεκίνησε με τη διαπίστωση ότι ο κλάδος Φυσικού Αερίου είναι κερδοφόρος και ότι ο όμιλος ΔΕΠΑ που φτιάχθηκε στις αρχές του '90 ιδιωτικοποιείται σταδιακά στο πλαίσιο της «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας. Στη φάση αυτή, τον Δεκέμβρη του 2018 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πούλησε το 66% του ΔΕΣΦΑ σε κοινοπραξία ισπανικών, ιταλικών και βελγικών συμφερόντων, ενώ πριν από λίγο καιρό ψήφισε νομοσχέδιο για την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση τμημάτων του ομίλου.

-- Ποιες είναι οι εργασιακές σχέσεις που κυριαρχούν στον όμιλο;

Ν.Α.: Σήμερα στα κεντρικά της ΔΕΠΑ απασχολούνται 40 διευθυντικά στελέχη, μόνιμοι, και 150 εργολαβικοί εργαζόμενοι κάθε ειδικότητας. Ανάλογη είναι η κατάσταση και στην ΕΠΑ Αττικής: Από τους 200 εργαζόμενους οι 100 είναι εργολαβικοί. Στον ΔΕΣΦΑ, που πουλήθηκε πριν από λίγους μήνες, απασχολούνται περίπου 250 μόνιμοι και 420 εργολαβικοί.

-- Τι σημαίνει να είσαι εργολαβικός εργαζόμενος;

Α.Γ.: Διαρκής αγωνία για το αύριο. Πολλοί από εμάς δουλεύουν με αυτό το καθεστώς από 15 έως 20 και πλέον χρόνια. Η ανασφάλεια είναι τεράστια. Δεν υπάρχεις στο Οργανόγραμμα, είσαι φάντασμα...

Ν.Α.: Μέχρι να δημιουργήσουμε το Σωματείο μας, υπογράφαμε τρίμηνες ατομικές συμβάσεις. Κάθε τρεις μήνες μπαίναμε στην ουρά για να υπογράψουμε ένα χαρτί χωρίς να ξέρουμε τι ακριβώς λέει, μόνο και μόνο για να έχουμε δουλειά για άλλους τρεις μήνες. Με αγώνα καταφέραμε να γίνουν εξάμηνες συμβάσεις το 2014 και μετά, ξανά με αγώνα, καταφέραμε να υπογράφουμε μέχρι και ετήσιες συμβάσεις.

Οι εργολάβοι αλλάζουν κάθε δύο χρόνια περίπου, μεταφερόμαστε από τον έναν στον άλλο. Πρακτικά δεν αναλαμβάνουν κανένα έργο. Είναι μεσάζοντες, παίρνουν μια προμήθεια με το κεφάλι.

Α.Γ.: Δεν μας γνωρίζουν και δεν τους γνωρίζουμε.

Ν.Α.: Πρόκειται για έναν «δουλεμπορικό» μηχανισμό που στήσανε οι προηγούμενες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και διατηρεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι έχουν ένα προσωπικό σε διαρκή εργασιακή ομηρία, χωρίς δικαιώματα. Μπορούν να μας απολύσουν όποτε θέλουν χωρίς αποζημίωση, ενώ είναι μεγάλες οι μισθολογικές διαφορές συγκριτικά με τους μόνιμους. Ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ήταν αντιπολίτευση υποσχόταν ότι θα μας μονιμοποιήσει όταν γίνει κυβέρνηση...

-- Μετά την πώληση του ΔΕΣΦΑ ποια είναι η κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι σε αυτόν;

Ν.Α.: Οι εργολαβικοί είναι τελείως «στον αέρα» και δεν ξέρουν και τι θα γίνει. Οι μόνιμοι δεν έχουν πια επιχειρησιακή σύμβαση. Υπογράφουν ατομικές συμβάσεις εργασίας. Προς το παρόν διατηρούν τους ίδιους μισθούς αλλά δεν ξέρουν πόσο θα κρατήσει αυτό.

-- Πότε φτιάξατε το Σωματείο σας, το ΣΕΦΑ - ΔΕΠΑ;

Ν.Α.: Το 2013. Από τότε πάγιο αίτημά μας, γραμμένο και στο καταστατικό μας, είναι η κατάργηση των εργολαβιών, η μονιμοποίηση των εργαζομένων. Διεκδικούμε επίσης Ενέργεια κοινωνικό αγαθό και όχι μέσο για κερδοσκοπία. Το Σωματείο μας δραστηριοποιείται στη ΔΕΠΑ και στη ΔΕΔΑ.

Α.Γ.: Τον Νοέμβρη του 2017 κάναμε την πρώτη απεργία. Από τότε οι κινητοποιήσεις μας, με αυτά τα αιτήματα, είναι συνεχόμενες μέχρι σήμερα.

-- Πώς αντιδρούν κυβέρνηση και διοικήσεις στις κινητοποιήσεις σας;

Ν.Α.: Οι διορισμένες από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ διοικήσεις του ομίλου προχώρησαν σε ωμές παρεμβάσεις στη συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων. Χαρακτηριστικές είναι δηλώσεις του πρώην διευθύνοντα συμβούλου, Θ. Κιτσάκου: «Σπάστε το σωματείο». Εγινε συστηματική προσπάθεια να απαξιωθεί το ΣΕΦΑ - ΔΕΠΑ και να διασπαστούν οι εργαζόμενοι. Παράλληλα, ασκήθηκαν τεράστιες πιέσεις, προκειμένου να παραιτηθούν μέλη από το Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου.

-- Πώς αντιμετωπίσατε αυτές τις παρεμβάσεις;

Α.Γ.: Σήμερα, οι εργαζόμενοι συσπειρώνονται στο Σωματείο και αντιλαμβάνονται ότι στην ενότητα βρίσκεται η δύναμή μας. Το σωματείο έχει πάρει πλήθος πρωτοβουλιών για την κατάργηση των εργολαβιών και κάθε φορά απευθύνεται σε όλους τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα αν είναι μέλη του ή όχι. Δεν δράσαμε συντεχνιακά και δείχνουμε μεγάλη επιμονή.

Ν.Α.: Στις τρικλοποδιές που πήγε να μας βάλει η κυβέρνηση και η διοίκηση του ομίλου απαντήσαμε αγωνιστικά. Δεν τα διπλώσαμε και αυτό έχει αντίκτυπο στην εκτίμηση που δείχνουν σήμερα οι εργαζόμενοι στο σωματείο.

-- Σήμερα σε ποια φάση βρίσκεστε;

Α.Γ.: Υπάρχει αγωνιστική κλιμάκωση τους τελευταίους τρεις μήνες. Οταν πια στέρεψε ο χρόνος και οι υποσχέσεις δεν τηρήθηκαν από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ξεκινήσαμε τις αγωνιστικές παρεμβάσεις. Ξεπεράστηκε η αντίληψη της αναμονής, η αντίληψη ότι θα δώσει λύση το υπουργείο. Τη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων στον αγώνα ακολούθησε, από τα πράγματα, και η συμμετοχή του άλλου σωματείου που δρα στον όμιλο.

Ν.Α.: Ούτε τους τελευταίους μήνες έχουν σταματήσει οι προσπάθειες εκφοβισμού. Τα μέλη της «Αγωνιστικής Συσπείρωσης» που είναι και μέλη του ΔΣ του ΣΕΦΑ - ΔΕΠΑ δέχτηκαν ωμό εκφοβισμό από τη διοίκηση. Μέλη του ΔΣ του Σωματείου δέχθηκαν προφορικές και έγγραφες αναφορές από την εργοδοσία με στόχο την αποδυνάμωσή του.

Α.Γ.: Ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΠΑ, αφού πρώτα είπε ότι η απεργία μας είναι παράνομη και καταχρηστική, στη συνέχεια επισκέφθηκε τους ΣΑΛΦΑ (Σταθμοί Ανεφοδιασμού Λεωφορείων Φυσικού Αερίου) στις 3 το πρωί, αρχικά ζητώντας και μετά απειλώντας να σταματήσει η απεργία. Εδώ πρέπει να αναφερθούμε και στην αρνητική στάση των διευθυντικών στελεχών της επιχείρησης που στέκονται απέναντι στον αγώνα μας.

-- Οι εργαζόμενοι πώς αντιδρούν σε αυτές τις πιέσεις;

Ν.Α.: Εκτός από το αίτημα για κατάργηση των εργολαβιών και απευθείας εργασιακή σχέση με την επιχείρηση, οι εργαζόμενοι έχουμε διαμορφώσει μια σειρά αιτημάτων όπως ένταξη στο οργανόγραμμα θέσεων, λήψη μέτρων για την υγεία και την ασφάλεια στους ΣΑΛΦΑ και άλλα που συνιστούν ένα πλαίσιο αιτημάτων. Από αυτά δεν έχουν δεχτεί κανένα η κυβέρνηση και η διοίκηση του ομίλου. Η στάση αυτή έχει προκαλέσει την οργή των εργαζομένων.

Α.Γ.: Οι εργολαβικοί εργαζόμενοι δεν είναι διατεθειμένοι να σταματήσουν τον αγώνα. Από την άλλη, είναι μια πολύ σημαντική νίκη ότι ενώ απεργούμε έγιναν μόνιμοι 22 συνάδελφοί μας, εργολαβικοί εργαζόμενοι στη ΔΕΔΑ. Αυτό ήρθε ως αποτέλεσμα του αγώνα μας και δείχνει ότι η ίδια λύση μπορεί να δοθεί για όλους μας.

-- Τι έχετε κερδίσει σήμερα από τη δράση που έχετε αναπτύξει;

Ν.Α.: Οι εργαζόμενοι συνολικά έχουμε συνειδητοποιήσει τι δύναμη έχουμε και την έχουμε δείξει. Και αυτό μας δίνει μεγάλο κουράγιο να συνεχίσουμε.

Α.Γ.: Ανεξάρτητα από την έκβαση του αγώνα, αυτό που σίγουρα έχουμε κερδίσει είναι πως μόνο ενωμένοι μπορούμε να συνεχίσουμε. Παράλληλα, ακόμα και στον εργαζόμενο με τις πιο «συντηρητικές» αντιλήψεις έχει γίνει σαφές ποια είναι τα δικαιώματά του και νιώθει ότι παρόλο που μπορεί κάποτε να μπήκε στην εργασία, ίσως επειδή είχε έναν γνωστό, δεν πρέπει να νιώθει υποχρεωμένος και φερέφωνο κανενός. Εχει κερδίσει με τη δουλειά του και τον αγώνα του το δικαίωμα να βαδίζει με αξιοπρέπεια.

Σ.Χ.: Η επιτυχία αυτών των κινητοποιήσεων οφείλεται στη μαζική συμμετοχή των εργαζομένων. Η περιφρούρηση της απεργίας έγινε υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων. Εσπασε η λογική της ανάθεσης στο ΔΣ του Σωματείου και υπάρχει ενεργή συμμετοχή. Ακόμα είναι πολύ σημαντικό πως αναπτύχθηκε η αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων στο χώρο, ενώ εκφράζεται και η αλληλεγγύη από σωματεία άλλων κλάδων.

Χ. Μ.: Ο συνδικαλιστικός κατακερματισμός στον κλάδο και η λογική που προωθείται από τις συνδικαλιστικές πλειοψηφίες για ξεχωριστά σωματεία «μονίμων» και «εργολαβικών» αποτελεί τροχοπέδη στον αγώνα. Είναι επιτακτικό, απέναντι στο σχέδιο της εργοδοσίας, που διαιρεί και επιτίθεται τμηματικά στους εργαζόμενους, να υλοποιήσουμε με πιο σταθερό βηματισμό το δικό μας σχέδιο κλαδικής οργάνωσης των συναδέλφων. Η συσπείρωση και ο συντονισμός σε κλαδικό επίπεδο και αγωνιστικό ταξικό προσανατολισμό, πολλαπλασιάζουν τη δύναμη των εργαζομένων.

Το Συνδικάτο σχεδιάζει να προχωρήσει στις αρχές Ιούνη σε παρεμβάσεις σε χώρους δουλειάς, με αιχμή τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι, όπως τις ελαστικές σχέσεις εργασίας, την εντατικοποίηση, τη δουλειά χωρίς ρεπό, και να συνεχίσει με κεντρική κινητοποίηση στις 19 Ιούνη.

Στόχος είναι οι αγωνιστικές πρωτοβουλίες, όποια μορφή πάρουν, να μην περιοριστούν στην Αττική, αλλά να γίνει κάλεσμα για ανάλογη δράση στα σωματεία του κλάδου σε όλη τη χώρα.

Για την επιτυχία της κινητοποίησης στην Αττική το Συνδικάτο θα συγκαλέσει Γενική Συνέλευση τη Δευτέρα 10 Ιούνη.

Μαζί με την τουριστική σεζόν, αυτήν την περίοδο «τρέχουν» και οι προκλητικές αξιώσεις της εργοδοσίας, υπογραμμίζοντας και από αυτήν την άποψη την επιτακτικότητα να δοθεί αγωνιστική απάντηση από τους εργαζόμενους.

Με επιστολή της στην υπουργό Εργασίας, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων (ΠΟΞ) ξεδίπλωσε έναν κατάλογο με απαιτήσεις για νέα προνόμια, την ικανοποίηση των οποίων ζητά, όπως αναφέρει εκβιαστικά, «για να έχει νόημα η συνέχιση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και η υπογραφή νέων ΣΣΕ».

Η όρεξη των ξενοδόχων, που με τη βοήθεια της πλειοψηφίας της διοίκησης στην Ομοσπονδία του κλάδου (ΠΟΕΕΤ) έχουν επιβάλει στη Συλλογική Σύμβαση μειώσεις μισθών, αλλά και ασταμάτητη δουλειά χωρίς ρεπό από τον Ιούνη έως τον Οκτώβρη, έχει ανοίξει για τα καλά. Καθοριστικός και εδώ ο ρόλος της κυβέρνησης, που νομοθέτησε ειδικό μηχανισμό για τις ΣΣΕ ο οποίος δίνει τη δυνατότητα στις εργοδοτικές ενώσεις να μπλοκάρουν την επεκτασιμότητα και την υποχρεωτικότητα ακόμα και για συμβάσεις που υπογράφουν...

Στη λίστα της ΠΟΞ είχε βρεθεί το προηγούμενο διάστημα η αξίωση για πρόβλεψη «υποκατώτατου» μισθού για τους «νεοεισερχόμενους» στον κλάδο εργαζόμενους. Τώρα, ζητά μείωση κατά 5% των εργοδοτικών ασφαλιστικών εισφορών «για τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, αλλά και για επιχειρήσεις άλλων κλάδων της οικονομίας στους οποίους υπάρχει σε ισχύ κλαδική ΣΣΕ, η οποία έχει επεκταθεί», καθώς και πρόβλεψη «δυνατότητας απόκλισης» μιας επιχείρησης ή του συνόλου των επιχειρήσεων σε μια περιοχή από όρους της ΣΣΕ.

Επιπρόσθετα, η ΠΟΞ θέτει ζήτημα «εξορθολογισμού» των προστίμων για παραβάσεις, όπως οι αλλαγές ωραρίου και ρεπό, όπως και ζήτημα πρόβλεψης δυνατότητας απασχόλησης με «σπαστό» ωράριο και για το προσωπικό της κουζίνας. Τα ξενοδοχεία «είναι υποχρεωμένα λόγω των διαρκών αυξομειώσεων του όγκου εργασίας τους (πληρότητες - εκδηλώσεις), αλλά και εξαιτίας τυχαίων γεγονότων που δεν μπορούν να προβλεφθούν (για παράδειγμα καθυστέρηση άφιξης ενός γκρουπ πελατών, καθυστέρηση ολοκλήρωσης μιας εκδήλωσης) να πραγματοποιούν αλλαγές στα προγράμματα εργασίας», σημειώνει η ΠΟΞ και επιδιώκει να τεντώσει ακόμα περισσότερο το «λάστιχο» των εργασιακών σχέσεων στα ξενοδοχεία.

Η επιθετικότητα της εργοδοσίας δεν είναι απλά λόγια στο χαρτί, αλλά πραγματικότητα την οποία ζουν ήδη χιλιάδες εργαζόμενοι, όπως αποτυπώνεται στην εικόνα που καταγράφεται σε μια σειρά τουριστικές περιοχές. Κόντρα στη στάση της πλειοψηφίας της διοίκησης της Ομοσπονδίας, που χαρακτήρισε... «μια άτυχη στιγμή» το φιρμάνι με τις αξιώσεις των μεγαλοξενοδόχων, σωματεία και συνδικαλιστές αναδεικνύουν την ανάγκη να πάρουν οι εργαζόμενοι στα χέρια τους την οργάνωση του αγώνα.

Την υπογραφή τοπικής κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και την αποκατάσταση μέρους των μεγάλων απωλειών των εργαζομένων διεκδικεί ο Σύνδεσμος Ξενοδοχοϋπαλλήλων Κέρκυρας.

Το σωματείο έχει κοινοποιήσει το Σχέδιο Σύμβασης στην Ενωση Ξενοδόχων του νησιού και έχει καλέσει σε συνάντηση για την έναρξη των διαπραγματεύσεων την Τετάρτη 19/6. Την ίδια μέρα σχεδιάζει να προχωρήσει σε κινητοποίηση, προκειμένου να γίνει η διεκδίκηση της Σύμβασης υπόθεση όλων των εργαζομένων.

Η σεζόν στην Κέρκυρα έχει ξεκινήσει από τα μέσα Απρίλη και οι μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες καταγράφουν υψηλές πληρότητες. Για τους εργαζόμενους τα παραπάνω μεταφράζονται σε εντατικοποίηση, παραβίαση ωραρίων, «κόψιμο» του διαλείμματος, καταστρατήγηση του 5ήμερου και κρούσματα 6ήμερης και 7ήμερης εργασίας. Οσο για τους μισθούς, αυτοί μπορεί να κινούνται στο ύψος που ορίζει η κλαδική Σύμβαση, ωστόσο η «κλοπή» των δικαιωμάτων των εργαζομένων συνεχίζεται, καθώς οι ξενοδόχοι δεν αποζημιώνουν τη νυχτερινή εργασία, ούτε τη δουλειά την Κυριακή.

Ο Σύνδεσμος έχει ήδη προχωρήσει σε έναν κύκλο περιοδειών στα ξενοδοχεία, καλώντας τους εργαζόμενους να μην αποδέχονται τη δουλειά στα ρεπό τους και τις συστηματικές υπερωρίες. Το σωματείο έχει ανοιχτό μέτωπο με την υφαρπαγή του ρεπό, καταγγέλλοντας και το άρθρο 4 της κλαδικής Σύμβασης, που δίνει τη δυνατότητα στους ξενοδόχους να επιβάλλουν ασταμάτητη δουλειά από την 1η Ιούνη μέχρι τις 30 Σεπτέμβρη. Παράλληλα, προειδοποιεί για τις νέες αντεργατικές αξιώσεις της Ομοσπονδίας Ξενοδόχων, καλώντας τους εργαζόμενους να κόψουν την όρεξη της εργοδοσίας και να διεκδικήσουν αυξήσεις σε μισθούς, ανθρώπινα ωράρια, προσλήψεις προσωπικού, για να μπει «φρένο» στην εντατικοποίηση.

Ιδιο και απαράλλαχτο με τις προηγούμενες χρονιές παραμένει το τοπίο για τους εργαζόμενους στην Κρήτη, αφού η κλαδική και οι τοπικές Συλλογικές Συμβάσεις βρίσκονται σε ισχύ μόνο στα χαρτιά για τη μεγάλη πλειοψηφία των ξενοδοχοϋπαλλήλων.

Δεν λείπουν οι περιπτώσεις εργοδοτών που ξεκαθαρίζουν στους εργαζόμενους πως «αυτά δίνουμε», δηλαδή μεροκάματα που κινούνται σε επίπεδα χαμηλότερα από τον κλαδικό μισθό. Ακόμα και στις περιπτώσεις νέων εργαζομένων, που είδαν μια μικρή αύξηση στον κατώτατο μισθό, αυτή «ισοφαρίστηκε» με το «κόψιμο» των ρεπό, τη δουλειά έξι και επτά μέρες τη βδομάδα.

Ο ρυθμός της δουλειάς είναι ήδη εξαντλητικός, καθώς τα ξενοδοχεία δουλεύουν με το ελάχιστο δυνατό προσωπικό. Υπάρχουν εργαζόμενοι που δούλεψαν με συμβάσεις ενός μήνα, ίσα ίσα για να βγει η δουλειά την περίοδο του καθολικού Πάσχα, και στη συνέχεια βρέθηκαν ξανά στην ανεργία, περιμένοντας να επιστρέψουν στα ξενοδοχεία όταν οι πληρότητες αυξηθούν. Οι επαναπροσλήψεις, που στην Κρήτη πρέπει να ολοκληρωθούν έως τις 10 Ιούνη, γίνονται με το σταγονόμετρο. Μάλιστα στο Ηράκλειο η ΔΑΣ προχώρησε το προηγούμενο διάστημα σε παρεμβάσεις ενάντια σε εκδικητικές απολύσεις εργαζομένων που έχουν αναπτύξει συνδικαλιστική δράση, μεταξύ τους και μιας εργαζόμενης εκλεγμένης στο Διοικητικό Συμβούλιο του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων.

Το «δίσπαστο» και «τρίσπαστο» ωράριο κρατά τους εργαζόμενους όλη μέρα «στο πόδι». Οι ξενοδοχοϋπάλληλοι της Κρήτης γνωρίζουν από πρώτο χέρι τι σημαίνει το «σπαστό» ωράριο, τη γενίκευση του οποίου ζητούν οι ξενοδόχοι. Είναι διαδεδομένη πρακτική να ξεκινούν τη δουλειά το πρωί, να διακόπτουν τις ώρες που η δουλειά πέφτει και να επιστρέφουν αργότερα για να συμπληρώσουν το ωράριό τους. Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα για τους πρακτικάριους και τους εργαζόμενους στους οποίους οι ξενοδόχοι παρέχουν κάποιο είδος στέγασης. Στη δική τους περίπτωση, το ωράριο μπορεί να σπάει όχι μόνο στα δύο αλλά και στα τρία, να πηγαινοέρχονται από το πρωί μέχρι το βράδυ στη δουλειά...

Στη Ρόδο, οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ έθεσαν στο προσκήνιο τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ξενοδοχοϋπάλληλοι, με παρέμβαση που έκαναν και γιγαντοπανό που ανάρτησαν στην Ενωση Ξενοδόχων, παραμονές Πρωτομαγιάς. Ενα μήνα μετά, τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι παραμένουν και επιδεινώνονται.

Μια σειρά ξενοδοχειακές μονάδες, παρότι ξεκίνησαν να λειτουργούν με υψηλές πληρότητες, τρενάρουν τις επαναπροσλήψεις των ξενοδοχοϋπαλλήλων μέχρι την καταληκτική ημερομηνία, που για το νησί ήταν η 25η Μάη. Πολύ λίγοι εργαζόμενοι καλούνται να βγάλουν πέρα τη δουλειά, με αποτέλεσμα ο πρώτος μήνας του καλοκαιριού να τους βρίσκει ήδη εξαντλημένους. Πριν ακόμα μπει ο Ιούνης, το ρεπό έχει ήδη γίνει άπιαστο όνειρο και οι εργαζόμενοι δουλεύουν στην πλειοψηφία τους επτά μέρες τη βδομάδα.

Από την άλλη, οι μεγαλοξενοδόχοι «γκρινιάζουν» για χαμηλές πληρότητες, για την κάμψη στην τουριστική κίνηση που ακολούθησε τις μέρες του καθολικού Πάσχα και γενικά διαμορφώνουν το έδαφος για να φορτώσουν τα σπασμένα μιας αβέβαιης σεζόν στις πλάτες των εργαζομένων.

Οι συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ έχουν δεχτεί καταγγελίες εργαζομένων για τη μη εφαρμογή όσων προβλέπει η Συλλογική Σύμβαση των Ξενοδοχοϋπαλλήλων: Σε πολλές περιπτώσεις εργαζόμενοι δουλεύουν με «συμφωνίες» που προβλέπουν αμοιβή κάτω από τη ΣΣΕ. Αλλού οι αποδοχές που αντιστοιχούν σε 5ήμερη εργασία συμπληρώνονται με ένα «μαύρο» ποσό που υποτίθεται ότι αποζημιώνει τη δουλειά στα ρεπό και τις υπερωρίες, χωρίς να υπολογίζονται φυσικά οι προσαυξήσεις.