Τετάρτη 30 Απρίλη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
`Η κόκκινη από ζωή, ή κόκκινη από θάνατο...

Ετσι, όπως χτες έτσι και σήμερα, έτσι χτίζεται η ιμπεριαλιστική κυριαρχία. Ο,τι συνέβη στην Παλαιστίνη είναι μόνο συμβολικό
Ετσι, όπως χτες έτσι και σήμερα, έτσι χτίζεται η ιμπεριαλιστική κυριαρχία. Ο,τι συνέβη στην Παλαιστίνη είναι μόνο συμβολικό
Παραμονές Πρωτομαγιάς ήταν, πριν καθιερωθεί η Πρωτομαγιά, στο Σικάγο, που μια φωτιά σε εργοστάσιο απανθράκωσε τις κλωστοϋφαντουργίνες που δούλευαν κλειδωμένες μέσα.

Παραμονή Πρωτομαγιάς, φέτος, στην Καζαμπλάνκα, φωτιά σε ανάλογο εργοστάσιο. Οι εργάτες κάηκαν κλειδωμένοι μέσα. Τα αφεντικό προσπάθησε να σώσει το εμπόρευμα. Εκατόν είκοσι δύο χρόνια μετά και η αιτία και η αφορμή παραμένουν οι ίδιες.

Αυτοί οι «μισθοσυντήρητοι» που ζητάνε να έχει η βίλα τους ψηλό μαντρότοιχο και να 'ναι μακριά απ' το δρόμο, κάτι ξέρουν για την προέλευση του χρήματος που κουβαλάνε.

Κάποτε να ζητήσουμε συγγνώμη από τους κροκόδειλους, τους πραγματικούς κροκόδειλους. Ζώα είναι και προσπαθούν να επιβιώσουν ακολουθώντας το ένστικτό τους. Να τους ζητήσουμε συγγνώμη για το γεγονός ότι ταυτίζουμε μαζί τους κάθε υποκριτή. Οι κροκόδειλοι δεν είναι υποκριτές. Να επιβιώσουν προσπαθούν.

Οι άλλοι, που κλαίνε για τα πάθη του κόσμου, είναι εγκληματίες. Είναι το ίδιο το σύστημα. Που όταν το αίμα, αυτό που με τα χέρια τους έχουν κάνει να τρέξει, βγει στο δρόμο, ανακαλύπτουν πρόβλημα ανθρωπιάς. Είναι αυτοί που αναγνωρίζουν στο πρόσωπο ενός επαναστάτη, τον τρομοκράτη. Είναι αυτοί που σπεύδουν να ισομοιράσουν ευθύνη στη «Χαμάς» και στο φονιά, μιλώντας για πόλεμο συμμοριών (γράφτηκε και έτσι στην «Αυγή»...). Είναι οι προπαγανδιστές του συστήματος. Ούτε καν απολογητές του.

Τα παιδιά στην Παλαιστίνη είναι τα δικά μας παιδιά. Δε θέλουμε το κλάμα του φονιά στην κηδεία μας. Μόνο κρύο μυαλό για να μετατραπεί ο πόνος σε οργή και η οργή σε οργάνωση της μάχης έτσι που να χαθούν από πρόσωπο της γης οι φονιάδες. Με κάθε τρόπο, με κάθε μέσο. Ολα άγια, αρκεί αυτοί να εξαφανιστούν από προσώπου γης. Το φονικό στη Γάζα δεν είναι απανθρωπιά. Είναι ταξικός πόλεμος.

Σ' αυτόν τον πόλεμο παίρνουν μέρος στην πρώτη γραμμή και οι αστοί δημοσιογράφοι και οι δημοσιογράφοι των αστών. Οχι γιατί δε γράφουν, αλλά γιατί γράφουν άλλα απ' αυτά που βλέπουν τα μάτια τους. Αργυρώνητοι.

Ενώ τα καπιταλιστικά κέρδη διαρκώς αυξάνονται, αυτοί εκεί, να σε τρομοκρατούν με τον ερχομό, λέει, της οικονομικής κρίσης. Λες και τα όποια προβλήματα στον ανταγωνισμό των καπιταλιστών, είναι και προβλήματα του εργάτη. Που ενώ, δήθεν, του λένε, πως δεν πρέπει να πληρώσει τις συνέπειες, του υποβάλλουν και τον τρόμο για το κακό που θα πάθει. Κι ο τρόμος οδηγεί στο κάτσε στ' αυγά σου, μη ζητάς πολλά, έχουμε κρίση.

Ε, δεν «έχουμε» κρίση. Εχουν κρίση, αν έχουν, αυτοί, σαν σύστημα. Ο εργάτης και σήμερα μόνο τις αλυσίδες του έχει να χάσει. Κι ας λέει το παραμύθι της συνενοχής στον αστικό μύθο πως οι αλυσίδες είναι χρυσές. Χρυσάφι είναι μόνο ο ιδρώτας των εργατών συγκεντρωμένος στα χρηματοκιβώτια μιας χούφτας εκμεταλλευτών.

Εκατόν είκοσι δύο χρόνια μετά το Σικάγο, η Καζαμπλάνκα έρχεται να θυμίσει σε καθέναν ότι ο καπιταλισμός δεν είναι θέμα «Κόζα Νόστρα», είναι σύστημα νομιμοποιημένο που δουλεύει με τον ίδιο κι απαράλλαχτο τρόπο, το ξεζούμισμα του εργάτη ως και το θάνατο.

Μέρα που 'ναι, στην πλατεία Ταξίμ και στην άλλη πλατεία της Επανάστασης η σκέψη. Γιατί οι εργάτες τέτοια μέρα δεν παλεύουν μόνο για λίγο καλύτερο μεροκάματο. Τέτοια αιτήματα χρειάζονται σα φερετζές σε κάτι «αριστερούς» που ευλογάνε την ανταγωνιστικότητα.

Για άλλα, για τα μεγάλα και ωραία είναι οι εργάτες και τέτοιαν ιστορική ανάγκη εκφράζει το Κόμμα τους.


ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΤΑ ...ΕΞΑΣΤΗΛΑ

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Εχουμε ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΝ 1η ΜΑΗ, ταξική μάχη κόντρα στην πλουτοκρατία

ΤΑ ΝΕΑ: Σκληρή φτώχεια για ακόμη 2 χρόνια

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Η κρίση χτυπάει την πόρτα μας

ΤΟ ΒΗΜΑ: Κίτρινη κάρτα από την Επιτροπή για την Οικονομία

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Εκτροχιάζεται η οικονομία

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ: ΜΑΥΡΑ ΜΑΝΤΑΤΑ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΕΘΝΟΣ: ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ αυξήσεων στις συγκοινωνίες

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: Ανάσταση και φρίκη

Η ΧΩΡΑ: Αθήνα - Μόσχα κλείνουν μεγάλες συμφωνίες

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: ΕΛΛΑΣ - ΡΩΣΙΑ ΣΥΜΜΑΧΙΑ

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Γράφουν ιστορία Καραμανλής - Πούτιν

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: ΤΑΞΙΔΙ υψηλών προσδοκιών

Η ΑΥΓΗ: Ωρολογιακή βόμβα

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Στην κόψη του ξυραφιού η συμφωνία για τον ΟΤΕ

ΤΟ ΠΑΡΟΝ: ΔΙΝΟΥΝ ΑΦΕΣΗ στον Θέμο

ΑΥΡΙΑΝΗ: ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ ΤΟ ΠΑΣΟΚ

ΥΠΟ-ΓΡΑΜΜΙΣΕΙΣ
Η ανάσταση

«Το τελευταίο πρόγευμα στην πολύ σύντομη ζωή τους έτρωγαν χθες το πρωί τα τέσσερα αγγελούδια όταν ρουκέτα από ισραηλινό τανκ έπληξε το σπίτι (...) η τριαντάχρονη μητέρα εξέπνευσε καθώς μεταφέρονταν στο νοσοκομείο (...) τον θάνατο βρήκε και ένας 17χρονος Παλαιστίνιος που εκείνη την ώρα περνούσε έξω από το σπίτι (...) θα ερευνήσουμε το συμβάν σημείωνε χθες το απόγευμα ο εκπρόσωπος του Ισραηλινού πρωθυπουργού» (το ρεπορτάζ στο ΕΘΝΟΣ)

Οι κροκόδειλοι

«Δε θέλουμε να οδηγήσουμε τη συζήτηση σε κανενός είδους πολιτικό συμπέρασμα, όμως η εικόνα των παιδικών κορμιών, αιμόφυρτων, τις άγιες αυτές ημέρες στη Λωρίδα της Γάζας είναι μια καταγγελία κατά της ίδιας της ανθρωπιάς μας, κατά της ίδιας της έννοιας της διεθνούς πολιτικής, κατά της ίδιας της ύπαρξης του παγκόσμιου "συστήματος" όταν οδηγείται σε αυτού του είδους την τυφλή και απάνθρωπη φρίκη» (από το κύριο άρθρο στον «ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ»).

Ο φουκαράς ο δημοσιογράφος

«Σήμερα στη Νιγηρία θα βρεις ένα γραφείο του "Reuters" και του "AP". Σε αυτό το γραφείο εργάζεται ένας και μόνο δημοσιογράφος, επιφορτισμένος να καλύπτει τις ζωές δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων σε μια έκταση χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων. Και αυτός ο δημοσιογράφος θα βρίσκεται τον περισσότερο καιρό στο Λάγος, όπου για να στείλει τις ανταποκρίσεις του θα διαβάζει το Νιγηριανό Τύπο και θα αναπαράγει τα δελτία Τύπου της κυβέρνησης και των μεγάλων επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στη χώρα. Αρα δεν έχει καλή εικόνα της πραγματικότητας» (ο δημοσιογράφος Νικ Ντέιβις για την εικόνα της δημοσιογραφίας σήμερα / «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

ΤΙ ΣΙΚΑΓΟ ΤΙ ΚΟΖΑ - ΝΟΣΤΡΑ

ΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ: «Πενήντα πέντε άνθρωποι βρήκαν τραγικό θάνατο σε πυρκαγιά που ξέσπασε σε εργοστάσιο στρωμάτων στην Καζαμπλάνκα. Μια σειρά από παραλείψεις στα μέτρα ασφαλείας και η εγκληματική τακτική του ιδιοκτήτη να κρατά κλειδωμένες τις εξόδους για ν' αποφύγει τις κλοπές, φαίνεται ότι στοίχισαν τη ζωή σε δεκάδες εργάτες που βρέθηκαν ουσιαστικά όμηροι μέσα στο φλεγόμενο κτίριο. Ο ιδιοκτήτης και ο γιος του κατηγορούνται ότι με το ξέσπασμα της φωτιάς ασχολήθηκαν περισσότερο με την απομάκρυνση του εμπορεύματος παρά με την απελευθέρωση των εργατών» (το ρεπορτάζ στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).

ΕΧΟΥΝ ΚΡΙΣΗ ΤΑ ΚΕΡΔΗ; «Οταν οδηγούμαστε σε οικονομική κρίση, αυτοί που την πληρώνουν είναι οι συνήθεις ύποπτοι: χαμηλόμισθοι, συνταξιούχοι, άνεργοι και αύριο τα μεσαία στρώματα. Αυτοί είναι που δε θα μπορούν να εξοφλήσουν τα δάνειά τους, δε θα μπορούν να σπουδάσουν τα παιδιά τους και θα κάνουν περικοπές ακόμη και σε βασικές ανάγκες τους. Σε όσους λοιπόν σπεύδουν να μιλήσουν για την ανάγκη "μέτρων" καλό θα ήταν κάποιος να τους θέσει το ερώτημα: μέτρα υπέρ ποιου - που θα πληρώσει ποιος; Χρειάζονται μέτρα. Αλλά για την ανακούφιση όλων αυτών των ανθρώπων που τα τελευταία χρόνια σφίγγουν συνεχώς το ζωνάρι» (η Ειρήνη Καρανασοπούλου στα «ΝΕΑ»).

ΜΙΣΘΟΣΥΝΤΗΡΗΤΟΙ: «Ενα ιδιωτικό νησί στη Χαλκιδική και το πολυτελές ξενοδοχείο στην απέναντι ακτή, 100 βίλες επιπλωμένες, έκταση εκατοντάδων στρεμμάτων, που περιλαμβάνει πέντε ιδιωτικούς όρμους, δύο ξενοδοχεία στη Σαντορίνη και τέσσερις βίλες επωνύμων στη Μύκονο, πωλούνται συνολικά σε τιμή 180 εκατομμυρίων ευρώ και τα παζαρεύουν Ρώσοι επιχειρηματίες (...) 2.000 Ρώσοι επιχειρηματίες αγόρασαν ήδη ακίνητα στις συγκεκριμένες περιοχές (...) Ρώσος επιχειρηματίας ζήτησε βίλα μεταξύ Βούλας και Βάρκιζας και πλήρωνε για ενοίκιο 1.200.000 ευρώ. Αλλά δε βρέθηκε ακίνητο των προσδοκιών του. Δηλαδή να είναι αθέατο από το δρόμο, να έχει ψηλούς μαντρότοιχους, το κτίριο να απέχει αρκετά από την είσοδό του... (...) πρόκειται για "νέους σε ηλικία επιχειρηματίες και οι αγορές που κάνουν υπερβαίνουν πάντοτε τα 5.000.000 ευρώ. Ζητούν ασφάλεια και αυτονομία"» (το ρεπορτάζ στην «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»).



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ