Παρασκευή 30 Απρίλη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δικομματικό σίριαλ

Γρηγοριάδης Κώστας

Ωραίο ...το δικομματικό σίριαλ, που παίζεται τις τελευταίες μέρες. Η κυβέρνηση κάνει την «απογραφή» των δημοσίων οικονομικών και εκμεταλλεύεται τα ανευρισκόμενα εδώ κι εκεί ελλείμματα, προς δυο κατευθύνσεις: Πρώτον, στην αποκάλυψη της «κακοδιαχείρισης του ΠΑΣΟΚ» και δεύτερον, στην προετοιμασία του κλίματος για νέα, ακόμη σκληρότερα μέτρα σε βάρος των εργαζομένων. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, από την πλευρά της, καταλογίζει στην κυβέρνηση ότι μηδενίζει το έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων και «παίζει με τη φωτιά», αφού η «απογραφή» της μεγαλώνει το δημοσιονομικό έλλειμμα και δίνει το δικαίωμα στην Κομισιόν να κατατάξει την Ελλάδα στις χώρες που υπερβαίνουν τα όρια του Συμφώνου Σταθερότητας και, επομένως, να συστήσει περικοπές δαπανών και αυξήσεις φόρων.

Και οι δύο, υποτίθεται πως λένε και κάνουν τα προαναφερόμενα, γιατί ενδιαφέρονται για την πορεία της οικονομίας και τα λαϊκά συμφέροντα. Στην πραγματικότητα παίζουν, για μια ακόμη φορά, δικομματικό θέατρο στις πλάτες των εργαζομένων. Τόσα χρόνια τώρα, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ εφάρμοζαν τις γνωστές αντιλαϊκές πολιτικές και μέτρα, τη μια για να μειωθεί ο πληθωρισμός, την άλλη για να μπει η χώρα στην ΟΝΕ, την παράλλη για το ευρώ και πάει λέγοντας. Τώρα, έρχεται η ΝΔ, για να συνεχίσει, σε μεγαλύτερη έκταση και ένταση, την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, λέγοντας ουσιαστικά πως «βρήκε άδεια ταμεία και καμένη γη». Και στο μεταξύ, οι λίγοι πλούσιοι, που όλ' αυτά τα χρόνια συσσώρευαν και άλλα πλούτη, θα συνεχίσουν να γίνονται ακόμη πλουσιότεροι...

Φτηνές κακεντρέχειες

Οπως γνωρίζει πολύ καλά η «Ημερησία», το ΚΚΕ ήταν το μόνο ελληνικό κόμμα, που θεώρησε απαράδεκτο το «σχέδιο Ανάν», από την πρώτη στιγμή και, βέβαια, τάχτηκε υπέρ του «Οχι» στο πρόσφατο δημοψήφισμα. Κάποιοι άλλοι, απλά και μόνον, έκαναν και κάνουν ασκήσεις υποκριτικής, μπροστά στο γεγονός, πως «Οχι» έλεγε και η μεγάλη πλειοψηφία της κοινής γνώμης στη χώρα μας κι ακόμη περισσότερο, μετά το βροντερό 76% των Ελληνοκυπρίων.

Ας μην προσπαθεί, επομένως, να συσκοτίσει την πραγματικότητα, με φτηνιάρικες κακεντρέχειες, περί «εκλεκτικών συγγενειών», κλπ. Και στις πρόσφατες εξελίξεις, σχετικά με το Κυπριακό και το «σχέδιο Ανάν», οι θέσεις των ελληνικών κομμάτων δεν ήταν 2 με 2, αλλά 3 με 1. Το ποιες απ' αυτές αντανακλούσαν την τοποθέτηση της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού, ας το βρει μόνη της. Δεν είναι δύσκολο...

Οι... ζαλάδες του ευρωμονόδρομου

Το γεγονός πως η λογική του ευρωμονόδρομου φέρνει συχνά πυκνά τους κάθε λογής οπαδούς της μπροστά σε αντιφάσεις και αδιέξοδα το γνωρίζαμε. Αλλωστε, έχει συμβεί πάμπολλες φορές στην πράξη. Δε γνωρίζαμε, όμως, ότι προκαλεί και έντονη... ζαλάδα. Απ' ό,τι φαίνεται, όμως, συμβαίνει κι αυτό.

«Το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που καλλιεργεί έναν νέο εθνικισμό και συναντιέται σ' αυτό με ακραίες δυνάμεις και λαϊκισμούς», είπε προχτές ο Ν. Κωνσταντόπουλος, μιλώντας στην ΚΠΕ του ΣΥΝ, με θέμα την ίδρυση του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Και το... στοιχειοθέτησε: «Είναι το μόνο κόμμα που θέτει ως στόχο όχι την αλλαγή, αλλά τη διάλυση της Ε.Ε., το μόνο κόμμα που θέτει ως στόχο την αποδέσμευση της χώρας του από την Ε.Ε.». Εμείς, να προσθέσουμε άλλο ένα: Το ΚΚΕ εκτιμά ότι υπάρχει ακόμη η δυνατότητα ανατροπής του καπιταλισμού και περάσματος στο σοσιαλισμό σε μια χώρα ή ομάδα χωρών και παλεύει γι' αυτό, παίρνοντας υπόψη του τον συνεχώς ενισχυόμενο ρόλο του διεθνούς παράγοντα, ενώ ο ΣΥΝ θεωρεί την αντίληψη αυτή ξεπερασμένη (μαζί με το σοσιαλισμό...).

Προφανώς, το βασικό - αν όχι αποκλειστικό - κριτήριο του σύγχρονου προλεταριακού διεθνισμού για την ηγεσία του ΣΥΝ είναι η υποταγή στο δήθεν μονόδρομο της ΕΕ των πολυεθνικών και του κεφαλαίου.

Η ... αλλαγή της ΕΕ

Σε ό,τι αφορά στην «αλλαγή» της ΕΕ, που επιδιώκει ο ΣΥΝ και το υπό ίδρυση Αριστερό Ευρωπαϊκό Κόμμα, σας παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα της εισήγησης του Ν. Κωνσταντόπουλου:

«Η ηγεμονία των συντηρητικών νεοφιλελευθέρων ιδεών και δυνάμεων στην ΕΕ δεν είναι νομοτέλεια. Η ευρωπαϊκή ενοποίηση μπορεί και πρέπει να αποκτήσει άλλα κοινωνικά και πολιτικά χαρακτηριστικά. Χαρακτηριστικά που να ταιριάζουν πιο πολύ με την ευρωπαϊκή παράδοση. Που να ανταποκρίνονται πιο πολύ στους κοινωνικούς και πολιτικούς συσχετισμούς. Που να είναι αποδεκτά από τους ευρωπαϊκούς λαούς. Κι αυτό είναι το έργο που πρέπει να φέρει σε πέρας η ευρωπαϊκή αριστερά».

Με άλλα λόγια, «ναι» στην πολιτική ενοποίησης της ΕΕ και σε ό,τι αυτή συνεπάγεται. Καμιά αμφισβήτηση της εξουσίας και κυριαρχίας των πολυεθνικών και του κεφαλαίου. Αποκλειστικά και μόνο η πρόσδεση στη σύγχρονη πραγματικότητα κάποιων ...ανθρώπινων χαρακτηριστικών. Αυτή είναι η ...αλλαγή της ΕΕ, στην οποία στοχεύει ο ΣΥΝ και, μάλιστα, σε μια «ιστορική προοπτική και όχι βραχυπρόθεσμα». Αν κάνετε τον κόπο και διαβάσετε τα ντοκουμέντα της δυτικοευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, της δεκαετίας του 1950 και 1960, εύκολα θα διαπιστώσετε ότι οι τότε στόχοι της ήταν περισσότερο ριζοσπαστικοί...

Περί «ευρω-αριστεράς»

Εχει ενδιαφέρον η προχτεσινή ομιλία του κ. Κωνσταντόπουλου στην ΚΠΕ του ΣΥΝ. Κατά μια περίεργη σύμπτωση, σχεδόν σύσσωμος ο αστικός Τύπος βρήκε την αντιΚΚΕ επίθεση του προέδρου του ΣΥΝ ως το πιο ενδιαφέρον σημείο της εισήγησής του, και την αναπαρήγαγε «καρμπόν». Ετσι λοιπόν, έπειτα από δέκα και βάλε χρόνια που ο Συνασπισμός...

- πρωτοστατεί στη λοιδορία της ιστορίας του κομμουνιστικού κινήματος

- κάνει το κορόιδο για τις διώξεις κατά των κομμουνιστών και τα εκτός νόμου ΚΚ σε ευρωπαϊκές χώρες

- βάζει κάθε δυνατό εμπόδιο για τον αποκλεισμό ΚΚ από τις εκδηλώσεις της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας GUE/NGL

- μας έπρηξε με τις «παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων» στην Κούβα... προχτές ο κ. Κωνσταντόπουλος ξάφνου ανακάλυψε τον κομμουνισμό!

Ο κ. Κωνσταντόπουλος μάλιστα είχε την ευγένεια να κατατάξει το ΚΚΕ στα... Κομμουνιστικά Κόμματα και μάλιστα στα «μεγάλα Κομμουνιστικά Κόμματα της Δυτικής Ευρώπης». Μεγάλη η χάρη του... Παραπέρα, το εγκαλεί διότι, όπως λέει, μόνο το ΚΚΕ από αυτά δε συμμετέχει στο «Ευρωκόμμα της Αριστεράς» που τελεί υπό ίδρυση σύμφωνα με τις προδιαγραφές της Κομισιόν.

Κατ' αρχήν, το ΚΚΕ ουδέποτε κατηγοριοποίησε και αντιμετώπισε τα οιαδήποτε αριστερά ή άλλα κόμματα, ως «μεγάλα» ή «μικρά»: Μια και το κάνει, όμως, ο κ. Κωνσταντόπουλος, ας μας πει ο Συνασπισμός ποια από τα κόμματα που συμμετέχουν στο «Ευρωκόμμα» θεωρεί «μεγάλα» και ποια από τα Κομμουνιστικά Κόμματα της Ευρώπη ή τα άλλα Κόμματα της GUE/NGL που δε συμμετέχουν στο «Ευρωκόμμα» κατατάσσει στα «μικρά». Θα είχε ακόμη ενδιαφέρον να μάθουμε πού κατατάσσει και τον εαυτό του, ή, που κατατάσσει τον «ΣΥΡΙΖΑ», που επίσης δεν έχουμε ακούσει να συμμετέχει στο Ευρωκόμμα.

Καμία αυθαίρετη ερμηνεία ή διαστρέβλωση των θέσεων του ΚΚΕ αλλά και άλλων κομμάτων της Ευρώπης δεν μπορεί να διαγράψει το προπατορικό αμάρτημα του Συνασπισμού, που όχι μόνο ήταν το μόνο κόμμα που αυτοπροσδιορίζεται «αριστερό» και υπερψήφισε το Μάαστριχτ, αλλά και το μόνο που αρνήθηκε δημοψήφισμα, λέγοντας μάλιστα πως κάτι τέτοιο δε... θα ήταν δημοκρατικό! Φαίνεται ότι από τότε χρονολογείται η αλλεργία που ανέπτυξε ο Συνασπισμός στο «ΟΧΙ» σε δημοψηφίσματα...

Οσον αφορά για τον ισχυρισμό πως το ΚΚΕ είναι «το μόνο κόμμα που θέτει ως στόχο την αποδέσμευση της χώρας του από την ΕΕ», θα περιοριστούμε μόνο σε κάτι πολύ πρόσφατο: Το «Αριστερό Κόμμα Σουηδίας» στο τελευταίο συνέδριό του όχι μόνο επιβεβαιώνει το στόχο της εξόδου από την ΕΕ, αλλά τονίζει πως «είναι αυταπάτη να πιστεύουμε ότι η ΕΕ μπορεί σε θεμελιακά ζητήματα να μεταρρυθμιστεί και να μετατραπεί σε μια διακρατική δημοκρατική συνεργασία» και κατά συνέπεια προϋπόθεση μιας διαφορετικής συνεργασίας είναι η διάλυση της ΕΕ!! Είναι ενδιαφέρον να μάθουμε αν ο κ. Κωνσταντόπουλος θεωρεί «μικρό» αυτό το κόμμα που μετέχει στη GUE/NGL, αλλά όχι στο «Ευρωκόμμα».

Να σημειώσουμε, ακόμη, ότι από το εγχείρημα απέχει η πλειονότητα των κομμάτων που σήμερα συστεγάζονται στην ομάδα της GUE/NGL στο Ευρωκοινοβούλιο. Παρεμπιπτώντος, αναμένουμε ακόμη με μεγάλη ανυπομονησία την τοποθέτηση του ΣΥΝ επί του Κανονισμού της Κομισιόν βάσει του οποίου θα ιδρυθεί το «Ευρωκόμμα», καθώς και το τελικό ύψος των ευρώ που θα δοθούν στο «Ευρωκόμμα» ως αντάλλαγμα για την αυτοδέσμευσή του στην ΕΕ.


Νίκος ΣΕΡΕΤΑΚΗΣ

Τα ... εκλογο-μπερδέματα

ΠO ΠO ΜΠΕΡΔΕΜΑΤΑ! Το πολιτικό (ή, τέλος πάντων, κατ' επίφαση πολιτικό) σκηνικό των ημερών μοιάζει μάλλον με «κουβάρι» διαπλοκών, όπου οικονομικά σκάνδαλα και διορισμοί σε ΔΕΚΟ και Τράπεζες μπερδεύονται με την εκκλησιαστική διαμάχη και όλοι μαζί με την κόντρα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Ποιοι είναι με τον Χριστόδουλο και ποιοι με τον Βαρθολομαίο, ποιοι με τον Φιλιππίδη και ποιοι εναντίον του, ποιοι έκαναν σκάνδαλα με συμβάσεις εξοπλισμών και ποιοι με το Γ` ΚΠΣ. Αυτό είναι το σκηνικό που επιδιώκεται να διαμορφωθεί.

Αυτά, την ώρα που οι συμβασιούχοι του Δημοσίου στέλνονται από τον Αννα στον Καϊάφα, τους υπόσχονται διορισμούς με το τσουβάλι και την ίδια ώρα ετοιμάζονται να τους κοροϊδέψουν.

Εν ολίγοις, μάλλον η όλη υπόθεση θυμίζει ...εκλογές. Εχει όλα τα στοιχεία: Ρουσφέτια, ψευτοδιλήμματα και πάνω από όλα «ατζέντα» μακριά από τα πραγματικά προβλήματα του κόσμου.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, το ...όραμα των Ολυμπιακών Αγώνων ολοένα και περισσότερο μετατρέπεται σε εφιάλτη. Οι εξαγγελίες μάς περιγράφουν μια Αθήνα, όπου δε θα μπορεί κανείς να κυκλοφορήσει, να παρκάρει, να περπατήσει, να ανασάνει και, γενικώς, να ...υπάρχει.

Κι από πάνω δε θα μπορεί να πάρει άδεια, αν η παρουσία του εκτιμάται ως απαραίτητη, είτε για τις ανάγκες του κρατικού μηχανισμού, είτε για τις ανάγκες του οποιουδήποτε εργοδότη. Είμαστε όλοι ...εθελοντές με το ζόρι.

ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ όλο χαμό, μας προέκυψε και ο Γιώργος Βουλγαράκης να ...απορεί πώς γίνεται και έχει πάρει τόσο μεγάλες διαστάσεις το πού θα γίνει ο τελικός του κυπέλλου Ελλάδας. Αν δεν ήταν «μέσα» στα ποδοσφαιρικά πράγματα, ίσως, του συγχωρούσαμε την άγνοια.

Ποιος δε γνωρίζει, όμως, ότι στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και σε ό,τι το «συνοδεύει», κάνει κουμάντο το μεγάλο κεφάλαιο; Με άλλα λόγια, οι «προστατευόμενοι» του δικομματισμού και, επομένως, και της σημερινής κυβέρνησης; Ας μην παριστάνει τον απορούντα, λοιπόν.


Θράσος εργατοπατέρων...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την πεπατημένη των τελευταίων ετών ακολούθησε και φέτος η συνδικαλιστική ηγεσία (ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - «Αυτόνομη Παρέμβαση») στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης και δεν έχασε την ευκαιρία δυο μέρες πριν από την Πρωτομαγιάτικη απεργία να σερβίρει στους εργαζόμενους τις αντινεοφιλελεύθερες κορόνες της, με... ολίγη από επίθεση εναντίον του ΠΑΜΕ. Οι εν λόγω συνδικαλιστές, αφού «ανακάλυψαν» στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου τα υπερκέρδη και το θράσος των βιομηχάνων και αφού ύψωσαν με ανέξοδες κομπορρημοσύνες το ανάστημά τους ενάντια στην αδιαλλαξία του ΣΕΒ, κάλεσαν τους εργαζόμενους να καταδικάσουν στην πράξη τις «διασπαστικές» τακτικές του ΠΑΜΕ και να συνταχθούν πίσω από το συμβιβασμένο 1,5 ευρώ που διεκδικεί η ΓΣΕΕ στις διαπραγματεύσεις της Γενικής Συλλογικής Σύμβασης.

Το γεγονός πως ανάλογη επίθεση στο ΠΑΜΕ επέλεξαν οι συνεταίροι του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και στο ΕΚ Κέρκυρας, όπου έχουν αρκετά λερωμένη τη φωλιά τους για την κατάσταση της εργατικής τάξης στο νησί, είναι δηλωτικό μιας κατάστασης στο συνδικαλιστικό κίνημα που δε διορθώνεται, μόνο ανατρέπεται.

... και απορίες συνενόχων

Οσο για την εκπρόσωπο του ΣΥΝ στο ΕΚΘ, που εξέφρασε την απορία γιατί το ΠΑΜΕ διοργανώνει ξεχωριστή πορεία, την απάντηση έδωσαν οι ομοτράπεζοί της συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ, με τους οποίους προφανώς συμφωνεί, γι' αυτό και δε χάνει ευκαιρία να συναγελάζεται. Ο μεν πρόεδρος του ΕΚΘ διακήρυξε την πίστη του στην ΕΕ, ο δε αντιπρόεδρος ανακάλυψε έως και... φιλεργατικά μέτρα στη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Μετά από αυτά και επειδή οι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν περισσότερα απ' όσα θα ήθελαν οι ηγήτορες του συνδικαλιστικού κινήματος, μάλλον δεν πρόκειται να ευοδωθεί η προσδοκία του προέδρου του ΕΚΘ, ο οποίος δήλωσε ότι «φέτος ελπίζουμε να ξεπεράσουμε τις αδυναμίες και τη χαμηλή συμμετοχή των εργαζομένων στην πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου»...

Οι τιμές των φαρμάκων

Τους «ασκούς του Αιόλου» στις τιμές των φαρμάκων θα ανοίξει η αναμενόμενη να δημοσιευτεί το Μάη σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), μετά από προσφυγή του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας. Σύμφωνα με τις σχετικές πληροφορίες, η απόφαση κρίνει αντισυνταγματικό το σημερινό τρόπο τιμολόγησης των φαρμάκων και θα οδηγήσει σε σοβαρές αυξήσεις τιμών σε περισσότερα από 400 φάρμακα ευρείας κυκλοφορίας, ενώ τα ασφαλιστικά Ταμεία και οι εργαζόμενοι θα κληθούν να πληρώσουν τις βαριές συνέπειες.

Η ρίζα του προβλήματος, βέβαια, δε βρίσκεται στο ΣτΕ, αλλά στο καθεστώς της «ελεύθερης αγοράς» και τη γενικότερη φιλομονοπωλιακή πολιτική των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων. Ας μην επιχειρούν, λοιπόν, οι σημερινοί κυβερνώντες και οι διάφοροι «καλοθελητές», να κρυφτούν πίσω από το ΣτΕ. Αλλωστε, το τελευταίο κρίνει και αποφασίζει στη βάση του Συντάγματος και των υπαρχόντων νόμων και οι πάντες γνωρίζουν ποιοι ευθύνονται, τόσο για το πρώτο όσο και για τους δεύτερους. Οπως γνωρίζουν, ότι τα κέρδη των φαρμακοβιομηχάνων - κατά βάση των πολυεθνικών - αυξήθηκαν στην περίοδο 1997 - 2001 κατά 2.841,9%..!

Επιδημία αυτοκτονιών

Θερίζουν οι αυτοκτονίες στο ρωσικό στρατό, μεταδίδουν τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία. Το φαινόμενο εμφανίστηκε ουσιαστικά μετά την ανατροπή του σοσιαλιστικού καθεστώτος και πήρε ανησυχητικές διαστάσεις τα τελευταία χρόνια, καθώς χειροτέρευαν συνεχώς οι συνθήκες διαβίωσης και εκπαίδευσης στρατιωτών και αξιωματικών και όχι μόνο...

Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός πως μέσα στους πρώτους τέσσερις μήνες της φετινής χρονιάς 80 άτομα αυτοκτόνησαν, ανάμεσά τους και 24 αξιωματικοί. Σύμφωνα με ανακοίνωση του ρωσικού υπουργείου Αμυνας, το ποσοστό των αυτοκτονιών έχει φθάσει το 50% του συνόλου των θανάτων στις ένοπλες δυνάμεις της χώρας, ενώ, σύμφωνα με την οργάνωση «Δικαίωμα στη Μητέρα», η οποία συλλέγει πληροφορίες από τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις για λογαριασμό των γονέων, τουλάχιστον 400 άτομα το χρόνο από το ρωσικό στρατό γίνονται αυτόχειρες.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η τελευταία λέξη

Οι ...προκλήσεις της οικονομικής πολιτικής βρέθηκαν στο επίκεντρο της ομιλίας του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας κατά τη χτεσινή γενική συνέλευση της τράπεζας. Ως αδιαμφισβήτητος θεματοφύλακας της πορείας της χώρας στη ρότα των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, η διοίκηση της κεντρικής τράπεζας της χώρας, διατύπωσε με απόλυτη σαφήνεια τις επιδιώξεις που έχουν τα επιτελεία της ΕΕ, που συναποτελούν στόχο και των εδώ κυβερνώντων. Ακριβέστερα, των εδώ κυβερνητικών κομμάτων, αφού ΝΔ και ΠΑΣΟΚ διαγκωνίζονται και αλληλοελέγχονται για το βαθμό πιστότητας που έχουν οι διάφορες πολιτικές τους στις αποχρώσεις των στοχεύσεων της οικονομικής ολιγαρχίας.

Οταν, βέβαια, τραπεζίτες και κυβερνώντες κάνουν λόγο για προκλήσεις, οι εργαζόμενοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι στο μυαλό τους δεν έχουν, ας πούμε, το όραμα της εξάλειψης της ανεργίας, της εξασφάλισης κοινωνικής δικαιοσύνης, ή της κατάργησης της εκμετάλλευσης. Ισα - ίσα, εννοούν το ακριβώς αντίθετο. Ψάχνουν πώς θα αντιμετωπίσουν το εμπόδιο «εργάτης», για να επιβάλουν μέτρα που αξιώνει ο εργοδότης. Πώς θα εξουδετερώσουν το ανάχωμα «λαός», ώστε να κλαπεί ακόμα μεγαλύτερος πλούτος από αυτόν που παράγουν οι εργαζόμενοι. Προς αυτή την κατεύθυνση πάνε οι οδηγίες του κ. Γκαργκάνα, σε αυτή την τροχιά κινούνται οι επιλογές των κυβερνώντων και ζητούμενο - εδώ που τα λέμε - είναι τι θα πράξουν οι εργαζόμενοι.

Από την Τράπεζα της Ελλάδας, σ' αυτή τη φάση, ιδιαίτερη έμφαση δίνεται στις εργασιακές σχέσεις. Χωρίς να υποτιμούνται άλλα μέτωπα, όπου συστηματικά υιοθετούνται αντιλαϊκά μέτρα (φορολογική πολιτική, εισοδηματικά, κοινωνικοασφαλιστικά ζητήματα κ.ο.κ.), η διοίκηση της Τράπεζας επιλέγει να διαφημίσει το μεγάλο... όφελος από την υλοποίηση των στόχων της Λισαβόνας. Ποιων στόχων; Εκείνων που αναφέρονται στην «αύξηση της ευκαμψίας της αγοράς εργασίας»! Ετσι το λένε επίσημα, για να κρύψουν τον εφιάλτη που κρύβεται από πίσω. Την καθιέρωση, δηλαδή, εργασιακών σχέσεων στο πλαίσιο των οποίων το μόνο που θα θεωρείται δεδομένο θα είναι οι εκάστοτε αξιώσεις της εργοδοσίας. Η νομιμοποίηση της πλήρους ασυδοσίας του μεγάλου κεφαλαίου, που απελευθερωμένο πια και από τους τελευταίους εναπομείναντες περιορισμούς, θα οργιάσει, εγκαθιδρύοντας εργασιακούς μεσαίωνες στις σύγχρονες συνθήκες. Εδώ εντάσσονται η κατάργηση του ορίου για τις απολύσεις, η ανασφάλιστη εργασία, η διεύρυνση της υποαπασχόλησης, η εξάπλωση της μερικής εργασίας κ.ο.κ. Γιατί, όπως κυνικότητα λέει και ο κ. διοικητής, «μια περιοριστική νομοθεσία προσπαθεί μεν να προστατεύσει την απασχόληση, ταυτόχρονα όμως θέτει σημαντικά προσκόμματα στις επιχειρήσεις».

Αυτός είναι και ο ρόλος των κυβερνώντων. Να κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους και να προωθούν μέτρα που θα σαρώνουν κάθε... πρόσκομμα που εκτιμάται ότι δε διευκολύνει την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου. Μέτρα που θα σαρώνουν τις λαϊκές καταχτήσεις δεκαετιών, προκειμένου να ενισχυθεί ακόμα περισσότερο η θέση της πλουτοκρατίας. Βέβαια, λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Γιατί, η τελευταία λέξη ανήκει σε όσους θίγονται από αυτή την πολιτική. Στους εργάτες, στους αγρότες, στα λαϊκά στρώματα γενικά, που όλο και περισσότερο συνειδητοποιούν πως η ανατροπή της σημερινής κατάστασης περνά μέσα από το λαϊκό μέτωπο και την κλιμάκωση των αγώνων. Ανήκει σ' αυτούς που αύριο θα συναντηθούν στα μπλοκ του ταξικού γιορτασμού της Εργατικής Πρωτομαγιάς.

Μεσίτες

Μεσίτες ξένων συμφερόντων

κάποιοι των ντόπιων μας

αρχόντων,

«όχι» ο λαός λέει σε κάτι

κι αυτοί στο «ναι»

βάζουνε πλάτη,

και προωθούνε νόθες λύσεις,

άσοι οι κύριοι

στις «πωλήσεις»!

***

Μεσίτες ξένων συμφερόντων

κύκλων των ΗΠΑ

και του Λόντον,

βγαίνουν και δίνουν

συνεντεύξεις

με ανομολόγητες ορέξεις,

ζητούν ξετσίπωτα

- τι φρίκη! -

ό,τι αιώνες μας ανήκει

να το αρπάξουν

κάποιοι λύκοι!


Ο οίστρος



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ