Κυριακή 30 Μάρτη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τι έχουν τα έρμα και εκτροχιάζονται

Παπαγεωργίου Βασίλης

Θυμόσαστε τον πρόσφατο εκτροχιασμό της αμαξοστοιχίας «ιντερσίτι» έξω από το σταθμό της Λάρισας, με τους 26 τραυματίες; Μάλιστα. Θα θυμόσαστε, επίσης, ότι τα τελευταία χρόνια, οι εκτροχιασμοί αμαξοστοιχιών και οι συγκρούσεις τρένων του ΟΣΕ... δίνουν και παίρνουν. Αν τώρα εύλογα αναρωτιέστε τι συμβαίνει στον Οργανισμό και όλο πληθαίνουν τα σιδηροδρομικά ατυχήματα, κυβέρνηση και διοίκηση έχουν «προκάτ» απάντηση: Ολα - μα όλα - τα ατυχήματα οφείλονται σε «ανθρώπινα λάθη». Και τι σημαίνει «ανθρώπινο λάθος»; Σημαίνει ότι φταίνε είτε οι εργαζόμενοι του ΟΣΕ που εκτέλεσαν «πλημμελώς» τα καθήκοντά τους, είτε φταίνε οι οδηγοί που «παραβίασαν» τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.

Και στην τελευταία περίπτωση με τον εκτροχιασμό του «ιντερσίτι» στη Λάρισα, η Επιτροπή Διερεύνησης Συμβάντος του ΟΣΕ, αποφάνθηκε ότι φταίνε δύο σταθμάρχες, οι οποίοι είχαν ...ενοχοποιηθεί προκαταβολικώς από τους αρμοδίους του Οργανισμού.

Μάλιστα, λοιπόν. Οι αρμόδιοι της κυβέρνησης και του ΟΣΕ μάς ενημερώνουν ότι για τα «κακώς κείμενα» στον Οργανισμό, φταίνε όλοι οι άλλοι εκτός από τους ίδιους που εφαρμόζουν την πολιτική που «παράγει» σιδηροδρομικά ατυχήματα και πολλαπλασιάζει τις πιθανότητες του «ανθρώπινου λάθους». Τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της πολιτικής είναι: Πλημμελή μέτρα για τη λειτουργία των συστημάτων ασφαλείας. Δραματική μείωση του προσωπικού, με ταυτόχρονη εντατικοποίηση της εργασίας. Καταστρατήγηση - με διάφορες εγκυκλίους - των Γενικών Κανονισμών Κίνησης. Παραβίαση των δρομολογιακών χρόνων και κατ' επέκταση των ορίων ταχύτητας κλπ.

Αυτές είναι οι βασικές αιτίες πρόκλησης των σιδηροδρομικών ατυχημάτων. Και την αλήθεια αυτή τη γνωρίζουν πολύ καλά οι κυβερνώντες και η διοίκηση του ΟΣΕ. Αλλο αν προβάλλουν τη θεωρία του «ανθρώπινου λάθους», για να συγκαλύψουν τις δικές τους εγκληματικές ευθύνες.

Λουκέτα νέας ΚΑΠ

Αλλη μια αγροτοβιομηχανία θα βάλει λουκέτο, εξαιτίας της αντιαγροτικής πολιτικής της νέας ΚΑΠ και των εκάστοτε κυβερνώντων. Πρόκειται για την κρατικοσυνεταιριστική τοματοβιομηχανία ΣΕΒΑΘ (θυγατρική της ΑΤΕ) που εδρεύει στην Ξάνθη.

Οπως έγινε γνωστό, στις 11 του Απρίλη θα γίνει η ετήσια γενική συνέλευση των μετόχων, οι οποίοι καλούνται να αποφασίσουν την αναστολή λειτουργίας της τοματοβιομηχανίας. Οι λόγοι που προβάλλονται είναι το μέγεθος των χρεών της βιομηχανίας και η διαφαινόμενη απροθυμία των αγροτών της περιοχής να καλλιεργήσουν βιομηχανική τομάτα. Για τα χρέη ευθύνεται η μέχρι τώρα πολιτική των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και των εκάστοτε γαλαζοπράσινων «τιμονιέρηδων» της ΣΕΒΑΘ. Οσο για την έλλειψη πρώτης ύλης ευθύνεται ο απαράδεκτος κανονισμός για την αναθεώρηση της Κοινής Οργάνωσης Αγοράς για τα οπωροκηπευτικά, που ψήφισε πέρυσι τον Ιούνη η κυβέρνηση και ο οποίος εφαρμόζεται από φέτος. Ο κανονισμός αυτός εξωθεί τους αγρότες να μην καλλιεργήσουν βιομηχανική τομάτα, σε συνδυασμό βέβαια με τις εξευτελιστικές τιμές παραγωγού που έχουν διαμορφωθεί στην αγορά. Το ζήτημα είναι ότι πριν καλά καλά εφαρμοστεί ο αρνητικός κανονισμός της ΕΕ για τα μεταποιημένα οπωροκηπευτικά μια ακόμα αγροτοβιομηχανία βάζει λουκέτο. Και έπεται συνέχεια.

Θα επαναδραστηριοποιηθεί το ΠΙΚΠΑ;

Το αδιέξοδο της εκχώρησης των υπηρεσιών Πρόνοιας στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις αναγνώρισε εμμέσως, πλην σαφώς, την περασμένη Πέμπτη ο υφυπουργός Υγείας Γιώργος Κωνσταντόπουλος.

«Προκηρύξαμε, είπε σε συνέντευξη Τύπου, δράσεις μέσα από το κοινοτικό ταμείο προσφύγων, που προσέτρεξαν ιδιωτικοί φορείς είτε για την εκμάθηση της Ελληνικής γλώσσας σε μετανάστες, είτε για την υποδοχή των ανηλίκων μεταναστών, όπως πρόσφατα στην Πάτρα... Επί χρόνια δίνουμε αυτές τις υπηρεσίες σε Μη κυβερνητικές Οργανώσεις, χωρίς όμως κανέναν έλεγχο των παρεχομένων υπηρεσιών».

Αν υπήρχε το ΠΙΚΠΑ θα μπορούσε να αντιμετωπίσει αυτά τα παιδιά, παρατήρησε η στήλη. «Το ανοίγουμε και αυτό το θέμα, είπε ο Γ. Κωνσταντόπουλος. Τέσσερα χρόνια μετά την κατάργησή του βλέπουμε την ανάγκη του ΠΙΚΠΑ, για να καλύψει τις νέες κοινωνικές ανάγκες της πατρίδας μας. Η υπηρεσία του αυτή τη στιγμή είναι αδρανής, αλλά δεν πουλήθηκε ούτε ένα ευρώ απ' την τεράστια περιουσία του. Εχουμε σήμερα καραβιές ολόκληρες από προσφυγόπουλα, ανήλικα παιδιά που δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, γιατί δεν υπάρχουν οι δομές του ΠΙΚΠΑ που τις έχουμε τόσο ανάγκη... Και με δεδομένο ότι η υπηρεσία του ΠΙΚΠΑ υπάρχει, όπως υπάρχει και η πολιτική βούληση, το ΠΙΚΠΑ θα επαναδραστηριοποιηθεί».

Το ΠΙΚΠΑ το διέλυσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Και βέβαια η ανακοίνωση του υφυπουργού περί επαναδραστηριοποίησης ακούγεται μεν καλά, αλλά η συνολική πολιτική της κυβέρνησης σε άλλη κατεύθυνση - στην ίδια με εκείνη του ΠΑΣΟΚ- κινείται.

Η χαρά δεν τους αφήνει ... να κρυφτούν

Παρά τις προσπάθειές του να φιλοτεχνήσει το προφίλ του αριστερού αγωνιστή ενάντια στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ δεν καταφέρνει να κρύψει τον πραγματικό του χαρακτήρα και τους πολύ ειδικούς δεσμούς με το αδερφό του κόμμα, το ΠΑΣΟΚ. Ετσι, αφήνοντας στην άκρη ...τις αντιπαραθέσεις με τις «παιδικές χαρές» και τις ατάκες αποπροσανατολισμού, στο Ηράκλειο Κρήτης τα δύο κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας δε δυσκολεύτηκαν να τα βρουν επί του συγκεκριμένου. Στον Ιατρικό Σύλλογο Ηρακλείου, οι δυνάμεις του ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσαν κοινό ψηφοδέλτιο με τις δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ, διεκδικώντας την ψήφο των γιατρών του Ηρακλείου. Μάλιστα, βάφτισαν το συνδυασμό τους «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΓΙΑΤΡΩΝ», με στόχο να ψαρέψουν σε θολά νερά, κατά την προσφιλή τους τακτική.

ΒΙΒΛΙΟ
Πολιτικά κείμενα

«Τους μεγάλους άνδρας τους γεννά εις την Ελλάδα ή η απόλυτος τυραννία ή η απόλυτος ελευθερία. Η απόλυτος ελευθερία εγέννησε το πάλαι τον Πλάτωνα, τον Περικλή και τον Σωκράτην. Χθες η απόλυτος τυραννία εγέννησε τους αρματολούς του Εικοσιένα». Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης - Φαλέζ, εγγονός του Γέρου του Μοριά, αποτελεί μια αξιόλογη προσωπικότητα του δέκατου ένατου αιώνα, περαμερισμένη ωστόσο σήμερα από την επίσημη ελληνική ιστοριογραφία. Συντάκτης πολλών τολμηρών για την εποχή του πολιτικών κειμένων, τυπωμένων σε φυλλάδια ή δημοσιευμένων σε αθηναϊκές κυρίως εφημερίδες, συνήθιζε να συμπληρώνει τις κάθε φορά διακηρύξεις του με αντίστοιχη έντονη δράση, με την οποία αντιμαχόταν την απαράδεκτη κατάσταση των ελληνικών πολιτικών πραγμάτων. Ο Φαλέζ πίστευε ότι η κακοδαιμονία του τόπου στον καιρό του οφειλόταν λιγότερο στην ανικανότητα ή ανηθικότητα των συγκεκριμένων προσώπων και περισσότερο στο ίδιο το «χολερικό» σύστημα διοίκησης, που αυτά υπηρετούσαν. Ενα σύστημα που το συγκροτούσε, όπως έγραφε, «ένα κράμα εμπεριέχον την αυθαιρεσίαν της μοναρχίας, τον φατριασμόν του συνταγματικού πολιτεύματος και τον τραμπουκισμόν της δημοκρατίας». Αυτό το σύστημα ο Φαλέζ το απέρριπτε και ως βασικό στοιχείο χρηστής και αποδοτικής διοίκησης θεωρούσε τις κατά τόπους λαϊκές συνελεύσεις, ενώ παράλληλα αποδεχόταν ως ορθές, σε πολλές περιπτώσεις, τις δραστηριότητες των Ελλήνων πρώιμων σοσιαλιστών, των οποίων άλλωστε υπήρξε ειλικρινής φίλος. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Νούρι αλ Μάλικι

Προσωπικά ανέλαβε ο πρωθυπουργός του Ιράκ το συντονισμό των στρατιωτικών επιχειρήσεων των ιρακινών δυνάμεων κατά ενόπλων σιιτών στη Βασόρα. Η, εκ μέρους του, έκφραση αποφασιστικότητας μπορεί να έγινε αντικείμενο θετικών σχολίων από την Ουάσιγκτον, αλλά δεν αποδεικνύεται, μέχρι στιγμής, ιδιαιτέρως αποτελεσματική. Οι συγκρούσεις επεκτάθηκαν και σε άλλες πόλεις, η «πλέον ασφαλής περιοχή», η Πράσινη Ζώνη, γίνεται καθημερινά στόχος όλμων, απαγόρευση κυκλοφορίας επιβλήθηκε σχεδόν παντού. Οι κατοχικές δυνάμεις, τελικά, ενεπλάκησαν, με αεροπορικές επιδρομές, κατ' αρχάς...

Οι συγκρούσεις που μαίνονται από τις αρχές της βδομάδας χαρακτηρίζονται ως ιδιαίτερα κρίσιμες για το μέλλον της κυβέρνησης Μάλικι. Μιας κυβέρνησης στηριζόμενης, σχεδόν αποκλειστικά, στη σιιτική πλειοψηφία, που κατηγορήθηκε πολλάκις για απροθυμία ελέγχου της δράσης σιιτών παραστρατιωτικών στους κόλπους των δυνάμεων ασφαλείας της κατά σουνιτών. Η ισχυρότατη σιιτική οργάνωση «Ανώτατο Συμβούλιο για την Ισλαμική επανάσταση στο Ιράκ», αλλά και ο σιίτης ηγέτης Μουκτάντα Σαντρ υπήρξαν από τους κύριους υποστηρικτές της, με την εκεχειρία του δεύτερου να θεωρείται κομβικής σημασίας για τη σταδιακή ηρεμία στο νότο.

Εντούτοις, η τακτική του «διαίρει και βασίλευε» που ακολουθούν οι κατοχικές δυνάμεις, ανακαλύπτοντας διαρκώς νέους συμμάχους και εγκαταλείποντας παλαιότερους, φαίνεται, τελικά, να υποδαύλισε δεόντως και έναν ενδο-σιιτικό ανταγωνισμό εξουσίας, που εκφράστηκε με διώξεις κατά του σαντρικού «στρατού του Μεχντί» και πυροδότησε τις τωρινές συγκρούσεις. Θύμα, και πάλι, ο ιρακινός λαός, που βρίσκεται εγκλωβισμένος σε πόλεις - πεδία μαχών, χωρίς νερό, τρόφιμα, φάρμακα, ιατρική βοήθεια.


Ε. Μ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ