Βέβαια, πολλά πρέπει να γίνουν ακόμη, ώστε να μειωθεί ουσιαστικά η υπάρχουσα ψαλίδα, ανάμεσα στο εργατικό και λαϊκό κίνημα αντίστασης και την επίθεση των κεφαλαιοκρατών και των κυβερνήσεών τους, αλλά σίγουρα οι προαναφερόμενοι αγώνες στέλνουν ελπιδοφόρα μηνύματα.
Διαμαρτύρεται η Κεντρική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας για το νέο θεσμό του «τοπικού αστυνόμου» που δημιούργησε η κυβέρνηση, καθώς - όπως τονίζει - το κόστος θα βαρύνει τους δήμους.
Δεν είδαμε, όμως, να εκφράζει την ίδια ανησυχία, όταν συστήθηκε το νέο σώμα της δημοτικής αστυνομίας με αυξημένες αρμοδιότητες, το καθεστώς χρηματοδότησης της οποίας παραμένει ακόμα ασαφές καει τους δήμους να επιβαρύνονται σημαντικά.
Αντίθετα, από την εξαγγελία ακόμα της δημιουργίας της δημοτικής αστυνομίας, η προσκείμενη σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ ηγεσία της ΚΕΔΚΕ υπερθεμάτιζε, προσπερνώντας το οικονομικό σκέλος της νέας αρμοδιότητας, αλλά και το σχετικό πλαίσιο που θέλει το νέο σώμα να λειτουργεί με μεθόδους της ΕΛΑΣ.
Μπορεί η τοπική οργάνωση του ΣΥΝ στην Καρδίτσα - όπως σημείωνε χτες η στήλη - να ικετεύει το ΠΑΣΟΚ για την από κοινού κάθοδό τους στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του Οκτώβρη και να συκοφαντεί το ΚΚΕ, αλλά στη Λευκίμμη της Κέρκυρας η αντίστοιχη οργάνωση του ίδιου κόμματος έχει άλλη τακτική. Η τελευταία, λοιπόν, απευθύνει προσκλήσεις διαλόγου προς διάφορες κατευθύνσεις, προβάλλοντας τη γνωστή καραμέλα περί... «ενότητας της αριστεράς». Κι όλ' αυτά, βέβαια, στο πλαίσιο της λογικής και των σχετικών επιχειρημάτων του τοπικού χαρακτήρα των εκλογών του Οκτώβρη, της έκφρασης των τοπικών κοινωνιών, κλπ., κλπ., που μεταχειρίζονται και οι δυο οργανώσεις, όπως και συνολικά ο ΣΥΝ.
Αλήθεια, όλοι όσοι δήμαρχοι, νομάρχες και σύμβουλοι εκλέχτηκαν στις προηγούμενες εκλογές, έχοντας την υποστήριξη και του ΣΥΝ και ακολούθησαν τακτική «ευέλικτης προσαρμογής» στις κατευθύνσεις της κεντρικής εξουσίας και εφαρμογής της λογικής και πολιτικής του ευρωμονόδρομου (αύξηση τελών και επιβολή νέων, αντιδραστικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις κλπ., κλπ.), το έκαναν επειδή αυτό απαιτούσε η... τοπική κοινωνία; ΄Η, μήπως, η σύγχρονη έκφραση της Αριστεράς συμπυκνώνεται στην αποδοχή και στήριξη του Μάαστριχτ, της πολιτικής ενοποίησης της ευρωένωσης, της ΟΝΕ και του ευρώ, κλπ., κλπ., αλλά και να φωνάζουμε για τις συνέπειες που όλ' αυτά δημιουργούν..;
Προφανώς, κάποιοι δεν έχουν αντιληφθεί ότι τα περιθώρια για ψάρεμα σε θολά νερά έχουν πλέον στενέψει απελπιστικά...
Σας παραθέτουμε το ακόλουθο απόσπασμα δελτίου Τύπου της... εκσυγχρονισμένης Αγροτικής Τράπεζας, το οποίο καταδεικνύει τη σημερινή εξέλιξη και δυναμική του πιστωτικού συστήματος. «Δεδομένου ότι η ισοτιμία EUR/USD στις 6/3/2006 (1,2017) - αναφέρει η ανακοίνωση - παρουσίασε μείωση πάνω από 4,00% συγκριτικά με την ισοτιμία της 2/9/2005 (1,2541) οι πελάτες της Τράπεζας που συμμετείχαν στο "AGROSEFE INVESTMENT FX 2" θα λάβουν απόδοση 5,00% ετησιοποιημένη την 8/3/2006 (ημερομηνία λήξης του προϊόντος)».
Τι σημαίνουν στην απλή ελληνική αυτά τα κορακίστικα; Οτι μέσω του συγκεκριμένου προϊόντος τζογάρουν οι «παίκτες» με τις ισοτιμίες των νομισμάτων. Στην προκειμένη περίπτωση επειδή το Euro υποτιμήθηκε ως προς το Δολάριο, όσοι πρόβλεψαν την εξέλιξη αυτή, κέρδισαν ετήσια απόδοση 5% και αντίθετα όσοι είχαν προβλέψει ανατίμηση του Euro έχασαν...
Αντί δηλαδή η ΑΤΕ να κοιτάξει να δώσει κανένα χαμηλότοκο δάνειο στους αγρότες, οι οποίοι ελέω κυβερνητικών πολιτικών, προηγούμενων και σημερινών, κλαίνε τη μοίρα τους, έχει μπει δυναμικά στο παιγνίδι της κερδοσκοπίας με τις συναλλαγματικές ισοτιμίες. Το ίδιο βέβαια κάνουν και οι υπόλοιπες τράπεζες, οι οποίες θησαυρίζουν - για λογαριασμό των μεγαλομετόχων τους - τζογάροντας και ληστεύοντας τον ελληνικό λαό με τα τοκογλυφικά επιτόκια των καταναλωτικών δανείων.
Για τους δύο πολιτικούς αρχηγούς που θεώρησαν ότι έκαναν σημαντικές πολιτικές παρεμβάσεις χτες στη Βουλή αποκαλώντας ο ένας τον άλλον «τουρίστα» και διασκευάζοντας αναλόγως το «σλόγκαν» που εμπνεύστηκε ο Δ. Αβραμόπουλος, όταν ήταν υπουργός Τουρισμού.
Δεν ξέρουμε μάλιστα ποιο είναι το πιο αστείο φαινόμενο: Αυτοί που τα λένε, αναζητώντας βεβιασμένα την πιο «τηλεοπτική» ατάκα ή οι κοινοβουλευτικές τους ομάδες, που χαμογελούν και χειροκροτάνε σε ...διατεταγμένη υπηρεσία για λόγους εντυπώσεων...
Μάλιστα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ το ...παρατράβηξε το πράγμα λέγοντας ότι μετά τη χτεσινή έκλειψη θα «βγει» στο τέλος εκλογικά ο «ήλιος» του ΠΑΣΟΚ.
Σε αυτή την υποθετική περίπτωση, μάλλον θα μιλάγαμε για τερατώδες φαινόμενο, φυσικό και πολιτικό...
Είτε έχει δίκιο πάντως είτε όχι, ένα είναι βέβαιο: Τα δύο αυτά κόμματα είναι διατεθειμένα και αποφασισμένα, ώστε να υπάρχει για χρόνια «έκλειψη» των εργασιακών και οικονομικών δικαιωμάτων και, γενικότερα, όσων έχει ανάγκη ο ελληνικός λαός.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ κι ενώ, ο μέσος Ελληνας δεν έχει μπει ακόμη στον κόπο να σχεδιάσει τις θερινές του διακοπές, κάποιοι σκέφτονται γι' αυτόν, πριν από αυτόν και προφανώς όχι για το συμφέρον του.
Η λέξη - κλειδί και γι' αυτό το καλοκαίρι θα είναι η «απελευθέρωση» και συγκεκριμένα των ναύλων όλων των θέσεων των πλοίων με έμφαση φυσικά στη λεγόμενη οικονομική θέση. Οι εφοπλιστές βλέπετε δε σταματούν να διεκδικούν και η κυβέρνηση να δίνει.
Κι έχουμε και το ΠΑΣΟΚ να αντιδρά ...έκπληκτο και να αναρωτιέται πώς μπόρεσε να κάνει τέτοιο πράγμα το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Λες και αυτοί δε γνωρίζουν τίποτε για το «φόνο» ούτε ποτέ τους αποδέχτηκαν και νομοθέτησαν τις πολιτικές της ΕΕ για «απελευθέρωση» της ακτοπλοΐας.
Στη συνέχεια πάνω στο αντιασφαλιστικό οικοδόμημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, το ΠΑΣΟΚ πρόσθεσε τα δικά του ανοσιουργήματα. Ο νόμος 3029/2002 (νόμος Ρέππα) ήταν το τελευταίο του κατόρθωμα. Με αυτόν μειώθηκαν οι συντάξεις σε ΔΕΚΟ, δημόσιο, τράπεζες και αυξήθηκαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Με τον ίδιο νόμο δημιουργήθηκε το κατάλληλο αντιασφαλιστικό πλαίσιο για παραπέρα παρεμβάσεις, μέσα από την ένταξη στο ΙΚΑ και την ισοπεδωτική ενοποίηση προς τα κάτω των επικουρικών ταμείων. Δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για την ιδιωτικοποίηση μέρους της κοινωνικής ασφάλισης με τα επαγγελματικά ταμεία.
Ακριβώς αυτό το πλαίσιο αξιοποιεί σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ και τρανταχτό παράδειγμα είναι ο νόμος της για το ασφαλιστικό των τραπεζών. Η κοινή τους πορεία λοιπόν δεν είναι περίεργη. Οπως δεν είναι περίεργο το ότι χρησιμοποιούν τα ίδια επιχειρήματα. Το «δημογραφικό», τα «ελλείμματα», η «βιωσιμότητα» είναι οι αλαλαγμοί που εκτοξεύουν τα στελέχη και των δύο κομμάτων. Από εδώ και οι ταυτόσημες «λύσεις» που προτείνουν και προωθούν. Και δεν κρύβουν ότι θεωρούν και τα δύο την κοινωνική ασφάλιση ως εμπόδιο στο δρόμο προς την «ανταγωνιστικότητα», την οποία έχουν από κοινού ανακηρύξει σε εθνικό στόχο.
Ξεσπάθωσε και πάλι τις προάλλες ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλος, καταγγέλλοντας κρίση κοινωνικής συνοχής, αδιέξοδα στο πολιτικό σύστημα, επιβολή διαπλοκής, αποδόμηση εκπαιδευτικού συστήματος... Στο διά ταύτα ωστόσο, περί του τι πρέπει να γίνει, αποφάνθηκε πως χρειάζονται διαφορετικοί τρόποι άσκησης της πολιτικής για την ανακοπή της πτωτικής πορείας του επιπέδου της ελληνικής δημοκρατίας! Ο,τι δηλαδή προτείνει συνολικά η ηγεσία του ΣΥΝ, ένα εναλλακτικό μοντέλο διαχείρισης της καπιταλιστικής οικονομίας, χωρίς αυτή να θίγεται ως τέτοια στο παραμικρό. Ο Ν. Κωνσταντόπουλος προέτρεψε μάλιστα τη σύγχρονη αριστερά να επιδιώξει μετασχηματισμούς στο πολιτικό σύστημα και στη λειτουργία της οικονομίας. Κάτι μας λέει βέβαια πως τέτοιου τύπου μετασχηματισμούς πρώτοι θα τους χειροκροτήσουν οι κεφαλαιοκράτες. Οπως συνέβη στην Ιταλία. Ο πρόεδρος των εκεί βιομηχάνων τάχτηκε αναφανδόν υπέρ του «κεντροαριστερού» σχήματος που διακηρύττει εναλλακτική διαχείριση. Κάτι παραπάνω θα ξέρει. Καιρός να μάθουν και στην Ελλάδα τα φτωχά λαϊκά στρώματα τι καπνό φουμάρουν όσοι του καλλιεργούν ψευδαισθήσεις περί τρίτων, εναλλακτικών δρόμων, αλλά πάντα στο πλαίσιο του συστήματος και χωρίς να θιγεί στο παραμικρό η εξουσία της ολιγαρχίας...
Η Ε.Χ., φοιτήτρια, δουλεύει στο κέντρο τηλεφωνικής εξυπηρέτησης του ΟΤΕ με οκτάμηνη σύμβαση εργασίας και μερική απασχόληση - 3 ώρες και 36 λεπτά καθημερινά. Τα λεφτά ελάχιστα και η καταπάτηση και των πιο στοιχειωδών δικαιωμάτων συστηματική. Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν τηρείται ούτε καν το 15λεπτο διάλειμμα ανά δύο ώρες για όσους δουλεύουν σε κομπιούτερ, όπως επιβάλλει η εργατική νομοθεσία.
Πριν από λίγο καιρό, η εν λόγω εργαζόμενη τόλμησε να αφήσει πάνω στο γραφείο της το «Ριζοσπάστη». Γι' αυτήν την «αποτρόπαια πράξη της» την ...κατακεραύνωσε ο συγκροτηματάρχης του κέντρου. Μάλιστα, σε έντονη διαμαρτυρία συνδικαλιστή της ΕΣΚ ΟΤΕ, ο ίδιος απάντησε ότι η εντολή για την απαγόρευση είναι δικής του εμπνεύσεως και απείλησε ότι θα απαγορεύσει και τη συνδικαλιστική δράση στους χώρους δουλιάς. Λίγες μέρες μετά, η ίδια εργαζόμενη υποπίπτει στο ίδιο «παράπτωμα», αφήνοντας ένα τεύχος της «Κομμουνιστικής Επιθεώρησης» πάνω στο γραφείο, με αποτέλεσμα να κληθεί σε απολογία. Ο αναπληρωτής τμηματάρχης τής επισήμανε ότι η απαγόρευση ακόμα και της ύπαρξης τέτοιων - προφανώς επικίνδυνων για το σύστημα - εντύπων οφείλεται σε λόγους ομοιομορφίας κι όταν υπάρχουν στιγμές που δεν έχει δουλιά, ας κοιτάει τα πουλιά έξω από το παράθυρο!
Φυσικά, τα προηγούμενα δεν εμποδίζουν την εργοδοσία να φορτώνει τους εργαζόμενους με το διάβασμα εγκυκλίων, που, εκτός των ζητημάτων λειτουργίας, αποθεώνουν την ανταγωνιστικότητα και άλλες ...αξίες του κεφαλαίου. Συμπέρασμα: Το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων και η ένταση της εργοδοτικής τρομοκρατίας πάνε αντάμα.