Πέμπτη 30 Μάρτη 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ελπιδοφόρα μηνύματα

Γρηγοριάδης Κώστας

Στη Γαλλόα γίνονται όλα όσα είναι γνωστά σε όλους και δε χρειάζεται να σημειώσουμε κάτι παραπάνω. Εργατικές κινητοποιήσεις, όμως, δε γίνονται τον καιρό αυτό μόνο στη Γαλλία. Προχτές, στη Μ. Βρετανία έκαναν 24ωρη απεργία 1,5 εκατομμύριο εργαζόμενοι στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης Τ. Μπλερ να ανεβάσει το ηλικιακό όριο συνταξιοδότησής τους από τα 60 στα 65 χρόνια. Ηταν η μεγαλύτερη απεργία στη Μ. Βρετανία, μετά από αρκετές δεκαετίες και τα βρετανικά συνδικάτα υπόσχονται ακόμη «θερμότερη» συνέχεια, εφόσον η κυβέρνηση των Εργατικών επιμείνει στις αντεργατικές επιδιώξεις της. Στη Γερμανία, επίσης, οι δημόσιοι υπάλληλοι απεργούν από τις 6 Φλεβάρη, για πρώτη φορά μετά από 14 χρόνια, ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης του «μεγάλου συνασπισμού», χριστιανοδημοκρατών και σοσιαλδημοκρατικών, να αυξήσουν τις εβδομαδιαίες ώρες εργασίας, από 38,5 στις 40, χωρίς αύξηση του μισθού.

Βέβαια, πολλά πρέπει να γίνουν ακόμη, ώστε να μειωθεί ουσιαστικά η υπάρχουσα ψαλίδα, ανάμεσα στο εργατικό και λαϊκό κίνημα αντίστασης και την επίθεση των κεφαλαιοκρατών και των κυβερνήσεών τους, αλλά σίγουρα οι προαναφερόμενοι αγώνες στέλνουν ελπιδοφόρα μηνύματα.

Ποιον πείθουν;

Διαμαρτύρεται η Κεντρική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας για το νέο θεσμό του «τοπικού αστυνόμου» που δημιούργησε η κυβέρνηση, καθώς - όπως τονίζει - το κόστος θα βαρύνει τους δήμους.

Δεν είδαμε, όμως, να εκφράζει την ίδια ανησυχία, όταν συστήθηκε το νέο σώμα της δημοτικής αστυνομίας με αυξημένες αρμοδιότητες, το καθεστώς χρηματοδότησης της οποίας παραμένει ακόμα ασαφές καει τους δήμους να επιβαρύνονται σημαντικά.

Αντίθετα, από την εξαγγελία ακόμα της δημιουργίας της δημοτικής αστυνομίας, η προσκείμενη σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ ηγεσία της ΚΕΔΚΕ υπερθεμάτιζε, προσπερνώντας το οικονομικό σκέλος της νέας αρμοδιότητας, αλλά και το σχετικό πλαίσιο που θέλει το νέο σώμα να λειτουργεί με μεθόδους της ΕΛΑΣ.

Επιμένουν στο... ψάρεμα

Μπορεί η τοπική οργάνωση του ΣΥΝ στην Καρδίτσα - όπως σημείωνε χτες η στήλη - να ικετεύει το ΠΑΣΟΚ για την από κοινού κάθοδό τους στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του Οκτώβρη και να συκοφαντεί το ΚΚΕ, αλλά στη Λευκίμμη της Κέρκυρας η αντίστοιχη οργάνωση του ίδιου κόμματος έχει άλλη τακτική. Η τελευταία, λοιπόν, απευθύνει προσκλήσεις διαλόγου προς διάφορες κατευθύνσεις, προβάλλοντας τη γνωστή καραμέλα περί... «ενότητας της αριστεράς». Κι όλ' αυτά, βέβαια, στο πλαίσιο της λογικής και των σχετικών επιχειρημάτων του τοπικού χαρακτήρα των εκλογών του Οκτώβρη, της έκφρασης των τοπικών κοινωνιών, κλπ., κλπ., που μεταχειρίζονται και οι δυο οργανώσεις, όπως και συνολικά ο ΣΥΝ.

Αλήθεια, όλοι όσοι δήμαρχοι, νομάρχες και σύμβουλοι εκλέχτηκαν στις προηγούμενες εκλογές, έχοντας την υποστήριξη και του ΣΥΝ και ακολούθησαν τακτική «ευέλικτης προσαρμογής» στις κατευθύνσεις της κεντρικής εξουσίας και εφαρμογής της λογικής και πολιτικής του ευρωμονόδρομου (αύξηση τελών και επιβολή νέων, αντιδραστικές αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις κλπ., κλπ.), το έκαναν επειδή αυτό απαιτούσε η... τοπική κοινωνία; ΄Η, μήπως, η σύγχρονη έκφραση της Αριστεράς συμπυκνώνεται στην αποδοχή και στήριξη του Μάαστριχτ, της πολιτικής ενοποίησης της ευρωένωσης, της ΟΝΕ και του ευρώ, κλπ., κλπ., αλλά και να φωνάζουμε για τις συνέπειες που όλ' αυτά δημιουργούν..;

Προφανώς, κάποιοι δεν έχουν αντιληφθεί ότι τα περιθώρια για ψάρεμα σε θολά νερά έχουν πλέον στενέψει απελπιστικά...

Τραπεζικός τζόγος

Σας παραθέτουμε το ακόλουθο απόσπασμα δελτίου Τύπου της... εκσυγχρονισμένης Αγροτικής Τράπεζας, το οποίο καταδεικνύει τη σημερινή εξέλιξη και δυναμική του πιστωτικού συστήματος. «Δεδομένου ότι η ισοτιμία EUR/USD στις 6/3/2006 (1,2017) - αναφέρει η ανακοίνωση - παρουσίασε μείωση πάνω από 4,00% συγκριτικά με την ισοτιμία της 2/9/2005 (1,2541) οι πελάτες της Τράπεζας που συμμετείχαν στο "AGROSEFE INVESTMENT FX 2" θα λάβουν απόδοση 5,00% ετησιοποιημένη την 8/3/2006 (ημερομηνία λήξης του προϊόντος)».

Τι σημαίνουν στην απλή ελληνική αυτά τα κορακίστικα; Οτι μέσω του συγκεκριμένου προϊόντος τζογάρουν οι «παίκτες» με τις ισοτιμίες των νομισμάτων. Στην προκειμένη περίπτωση επειδή το Euro υποτιμήθηκε ως προς το Δολάριο, όσοι πρόβλεψαν την εξέλιξη αυτή, κέρδισαν ετήσια απόδοση 5% και αντίθετα όσοι είχαν προβλέψει ανατίμηση του Euro έχασαν...

Αντί δηλαδή η ΑΤΕ να κοιτάξει να δώσει κανένα χαμηλότοκο δάνειο στους αγρότες, οι οποίοι ελέω κυβερνητικών πολιτικών, προηγούμενων και σημερινών, κλαίνε τη μοίρα τους, έχει μπει δυναμικά στο παιγνίδι της κερδοσκοπίας με τις συναλλαγματικές ισοτιμίες. Το ίδιο βέβαια κάνουν και οι υπόλοιπες τράπεζες, οι οποίες θησαυρίζουν - για λογαριασμό των μεγαλομετόχων τους - τζογάροντας και ληστεύοντας τον ελληνικό λαό με τα τοκογλυφικά επιτόκια των καταναλωτικών δανείων.

O «άγιος» Βησσαρίων...

Τι πονοκέφαλος - αλήθεια - τώρα κι αυτός; Αν δώσει κανείς ιδιαίτερη σημασία σε μερικά τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και ορισμένες άλλες δήθεν σοβαροφανείς τηλεοπτικές εκπομπές, τότε θα κινδυνεύσει να βγάλει αβίαστα το συμπέρασμα ότι τα μεγάλα διλήμματα της εποχής μας δεν είναι άλλα από τα εξής: Ηταν άραγε «άγιος» ο μοναχός της Μονής Αγάθωνος Φθιώτιδας, Βησσαρίων, αφού μετά από 15 χρόνια ταφής διατηρήθηκε το δέρμα του; Κι αν ήταν «άγιος» τότε... γιατί δεν έλιωσε το σκήνωμά του; Ποιος ιατροδικαστής έχει τελικά δίκιο στη γνωμάτευσή του: ο κ. Γιαμαρέλλος, που θεωρεί πρωτοφανές φαινόμενο τη «μουμιοποίηση» του «αγίου» ή ο κ. Καρακούκης που το θεωρεί, αν όχι συνηθισμένο, τουλάχιστον όχι σπάνιο και πάντως όχι «θαύμα»; Κι αν ανακηρυχτεί τελικά «άγιος» ο Βησσαρίων, αυτό πότε θα γίνει; «Εδώ και τώρα», όπως θέλει ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Φθιώτιδας Νικόλαος (σ.σ. αυτός που είχε βάλει στο στόχαστρο το μισό Περιστέρι προ μηνών) ή μετά από 100 χρόνια, όπως θέλει η εκκλησιαστική παράδοση;

Επόμενο είναι βέβαια κάποιοι, κεντρίζοντας τη θρησκοληψία - «αναπηρία» ορισμένων, να σπεύσουν να εκμεταλλευτούν το περιστατικό, είτε στο όνομα της τηλεθέασης, είτε και για άλλους ιδιοτελείς σκοπούς. Εκείνο που δε μας κάνει πια εντύπωση, είναι ότι ιεράρχες της εκκλησίας μπαίνουν προθυμότατα σ' αυτό το παιχνίδι. Δεν είναι άλλωστε η Εκκλησία της Ελλάδος που ζήτησε από την κυβέρνηση - και κείνη το κάνει με νομοσχέδιο του υπουργείου Ανάπτυξης που βρίσκεται στα σκαριά - να της δώσει το δικαίωμα να εμπορευτεί την αμύθητη ακίνητη περιουσία της, όχι βέβαια για φιλανθρωπικούς σκοπούς, αλλά για καθαρά κερδοσκοπικούς; Ετσι ακριβώς βρίσκονται έτοιμοι να παραδώσουν και το σκήνωμα του μοναχού Βησσαρίωνα - που κανείς δε θέλει να αμφισβητήσει ότι ήταν ένας καλός άνθρωπος και τίποτε παραπάνω - στη χρυσοβόρα μέθεξη του παγκαριού...

Ο λαός, όμως, δικαιολογημένα, βλέποντας όλες αυτές τις εκπομπές ωμού αποπροσανατολισμού, αναρωτιέται: Μα καλά δε συμβαίνει τίποτε άλλο άξιο λόγου στη χώρα μας και στον κόσμο; Κάτι, τέλος πάντων, που να αξίζει να φωτιστεί από τους θερμούς εραστές των τηλεπαραθύρων; Προφανώς για όλους αυτούς η γενική επίθεση κατά των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων, τόσο στη χώρα μας, όσο και διεθνώς (σ.σ. βλέπε Γαλλία) και η επίσπευση της εφαρμογής των αντιλαϊκών ρυθμίσεων που ψήφισαν διαδοχικά οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δεν έχoυν καμιά σημασία.

Η λαίλαπα, λοιπόν, που έρχεται κατά των κατακτήσεων των εργαζομένων, μετά τη σύνοδο κορυφής της ΕΕ, δεν αποτελεί καν είδηση, ούτε για τα κανάλια, ούτε για την Εκκλησία, που υποτίθεται είναι υπέρ μιας δίκαιης κοινωνίας. Ο αγώνας των φοιτητών και της πανεπιστημιακής κοινότητας κατά της ιδιωτικοποίησης και της υποβάθμισης της εκπαίδευσης, είναι απλώς «παρωνυχίδα». Το ανηλεές χτύπημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων με πρόσχημα την «τρομοκρατία», δεν αξίζει ούτε «μονόστηλο». Η επέλαση κατά των δασών, που προαναγγέλλεται με τη νέα καταστροφική αναθεώρηση του Συντάγματος, είναι «αόρατη» για τα κανάλια. Οπως και η κατάσταση στην Υγεία που νοσεί, σαν την «ελεύθερη» καπιταλιστική κοινωνία μας, που συνολικά βρίσκεται σε προχωρημένη αποσύνθεση, μεγαλύτερη κι απ' το σκήνωμα του μοναχού Βησσαρίωνα...


Νίκος ΠΕΡΠΕΡΑΣ

Τα... τουριστικά

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΕ ΜΑΣ ΕΦΤΑΝΑΝ οι - ούτως ή άλλως άνευ ουσίας - κοκορομαχίες τους, δυστυχώς, φαίνεται πως θα πρέπει επιπρόσθετα να μας ταλαιπωρούν και το ... «χιούμορ» και οι εξυπνάδες τους. Για τον Κ. Καραμανλή και τον Γ. Παπανδρέου μιλάμε.

Για τους δύο πολιτικούς αρχηγούς που θεώρησαν ότι έκαναν σημαντικές πολιτικές παρεμβάσεις χτες στη Βουλή αποκαλώντας ο ένας τον άλλον «τουρίστα» και διασκευάζοντας αναλόγως το «σλόγκαν» που εμπνεύστηκε ο Δ. Αβραμόπουλος, όταν ήταν υπουργός Τουρισμού.

Δεν ξέρουμε μάλιστα ποιο είναι το πιο αστείο φαινόμενο: Αυτοί που τα λένε, αναζητώντας βεβιασμένα την πιο «τηλεοπτική» ατάκα ή οι κοινοβουλευτικές τους ομάδες, που χαμογελούν και χειροκροτάνε σε ...διατεταγμένη υπηρεσία για λόγους εντυπώσεων...

Μάλιστα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ το ...παρατράβηξε το πράγμα λέγοντας ότι μετά τη χτεσινή έκλειψη θα «βγει» στο τέλος εκλογικά ο «ήλιος» του ΠΑΣΟΚ.

Σε αυτή την υποθετική περίπτωση, μάλλον θα μιλάγαμε για τερατώδες φαινόμενο, φυσικό και πολιτικό...

Είτε έχει δίκιο πάντως είτε όχι, ένα είναι βέβαιο: Τα δύο αυτά κόμματα είναι διατεθειμένα και αποφασισμένα, ώστε να υπάρχει για χρόνια «έκλειψη» των εργασιακών και οικονομικών δικαιωμάτων και, γενικότερα, όσων έχει ανάγκη ο ελληνικός λαός.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ κι ενώ, ο μέσος Ελληνας δεν έχει μπει ακόμη στον κόπο να σχεδιάσει τις θερινές του διακοπές, κάποιοι σκέφτονται γι' αυτόν, πριν από αυτόν και προφανώς όχι για το συμφέρον του.

Η λέξη - κλειδί και γι' αυτό το καλοκαίρι θα είναι η «απελευθέρωση» και συγκεκριμένα των ναύλων όλων των θέσεων των πλοίων με έμφαση φυσικά στη λεγόμενη οικονομική θέση. Οι εφοπλιστές βλέπετε δε σταματούν να διεκδικούν και η κυβέρνηση να δίνει.

Κι έχουμε και το ΠΑΣΟΚ να αντιδρά ...έκπληκτο και να αναρωτιέται πώς μπόρεσε να κάνει τέτοιο πράγμα το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Λες και αυτοί δε γνωρίζουν τίποτε για το «φόνο» ούτε ποτέ τους αποδέχτηκαν και νομοθέτησαν τις πολιτικές της ΕΕ για «απελευθέρωση» της ακτοπλοΐας.


Γρηγοριάδης Κώστας

Δεκαπέντε χρόνια...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«O ένας κόβει, ο άλλος ράβει». Αυτή είναι, στην ουσία, η πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στο Ασφαλιστικό. Ο ένας συμπληρώνει την πολιτική του άλλου. Εδώ και 15 χρόνια η ίδια ιστορία. Τους αντιασφαλιστικούς νόμους της τριετίας 1990 -1993, που ψήφισε η ΝΔ, τους αμφισβήτησε μεν το ΠΑΣΟΚ, όταν ήταν στην αντιπολίτευση, αλλά τους κράτησε σε ισχύ και τους εφάρμοσε. Σημειώνουμε μόνον ότι - πέραν των άλλων ανατροπών - τότε αυξήθηκε το ηλικιακό όριο συνταξιοδότησης των γυναικών. Ετσι, όλες οι εργαζόμενες του ιδιωτικού τομέα, που μπήκαν στην παραγωγή μετά το 1993, θα βγαίνουν πλέον στη σύνταξη στα 65 χρόνια. Και αυτό έγινε αποδεκτό από το ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει να είναι αποδεκτό και σήμερα, διότι πουθενά μέχρι τώρα, ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε πολύ περισσότερο συνδικαλιστικοί φορείς, όπως, π.χ., η ΓΣΕΕ, δε βάζουν ζήτημα για την κατάργηση αυτής της διάταξης.

... η ίδια ιστορία

Στη συνέχεια πάνω στο αντιασφαλιστικό οικοδόμημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, το ΠΑΣΟΚ πρόσθεσε τα δικά του ανοσιουργήματα. Ο νόμος 3029/2002 (νόμος Ρέππα) ήταν το τελευταίο του κατόρθωμα. Με αυτόν μειώθηκαν οι συντάξεις σε ΔΕΚΟ, δημόσιο, τράπεζες και αυξήθηκαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Με τον ίδιο νόμο δημιουργήθηκε το κατάλληλο αντιασφαλιστικό πλαίσιο για παραπέρα παρεμβάσεις, μέσα από την ένταξη στο ΙΚΑ και την ισοπεδωτική ενοποίηση προς τα κάτω των επικουρικών ταμείων. Δημιουργήθηκαν οι προϋποθέσεις για την ιδιωτικοποίηση μέρους της κοινωνικής ασφάλισης με τα επαγγελματικά ταμεία.

Ακριβώς αυτό το πλαίσιο αξιοποιεί σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ και τρανταχτό παράδειγμα είναι ο νόμος της για το ασφαλιστικό των τραπεζών. Η κοινή τους πορεία λοιπόν δεν είναι περίεργη. Οπως δεν είναι περίεργο το ότι χρησιμοποιούν τα ίδια επιχειρήματα. Το «δημογραφικό», τα «ελλείμματα», η «βιωσιμότητα» είναι οι αλαλαγμοί που εκτοξεύουν τα στελέχη και των δύο κομμάτων. Από εδώ και οι ταυτόσημες «λύσεις» που προτείνουν και προωθούν. Και δεν κρύβουν ότι θεωρούν και τα δύο την κοινωνική ασφάλιση ως εμπόδιο στο δρόμο προς την «ανταγωνιστικότητα», την οποία έχουν από κοινού ανακηρύξει σε εθνικό στόχο.

Καλλιέργεια ψευδαισθήσεων

Ξεσπάθωσε και πάλι τις προάλλες ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλος, καταγγέλλοντας κρίση κοινωνικής συνοχής, αδιέξοδα στο πολιτικό σύστημα, επιβολή διαπλοκής, αποδόμηση εκπαιδευτικού συστήματος... Στο διά ταύτα ωστόσο, περί του τι πρέπει να γίνει, αποφάνθηκε πως χρειάζονται διαφορετικοί τρόποι άσκησης της πολιτικής για την ανακοπή της πτωτικής πορείας του επιπέδου της ελληνικής δημοκρατίας! Ο,τι δηλαδή προτείνει συνολικά η ηγεσία του ΣΥΝ, ένα εναλλακτικό μοντέλο διαχείρισης της καπιταλιστικής οικονομίας, χωρίς αυτή να θίγεται ως τέτοια στο παραμικρό. Ο Ν. Κωνσταντόπουλος προέτρεψε μάλιστα τη σύγχρονη αριστερά να επιδιώξει μετασχηματισμούς στο πολιτικό σύστημα και στη λειτουργία της οικονομίας. Κάτι μας λέει βέβαια πως τέτοιου τύπου μετασχηματισμούς πρώτοι θα τους χειροκροτήσουν οι κεφαλαιοκράτες. Οπως συνέβη στην Ιταλία. Ο πρόεδρος των εκεί βιομηχάνων τάχτηκε αναφανδόν υπέρ του «κεντροαριστερού» σχήματος που διακηρύττει εναλλακτική διαχείριση. Κάτι παραπάνω θα ξέρει. Καιρός να μάθουν και στην Ελλάδα τα φτωχά λαϊκά στρώματα τι καπνό φουμάρουν όσοι του καλλιεργούν ψευδαισθήσεις περί τρίτων, εναλλακτικών δρόμων, αλλά πάντα στο πλαίσιο του συστήματος και χωρίς να θιγεί στο παραμικρό η εξουσία της ολιγαρχίας...

Να κοιτάς τα πουλιά...

Η Ε.Χ., φοιτήτρια, δουλεύει στο κέντρο τηλεφωνικής εξυπηρέτησης του ΟΤΕ με οκτάμηνη σύμβαση εργασίας και μερική απασχόληση - 3 ώρες και 36 λεπτά καθημερινά. Τα λεφτά ελάχιστα και η καταπάτηση και των πιο στοιχειωδών δικαιωμάτων συστηματική. Χαρακτηριστικό είναι ότι δεν τηρείται ούτε καν το 15λεπτο διάλειμμα ανά δύο ώρες για όσους δουλεύουν σε κομπιούτερ, όπως επιβάλλει η εργατική νομοθεσία.

Πριν από λίγο καιρό, η εν λόγω εργαζόμενη τόλμησε να αφήσει πάνω στο γραφείο της το «Ριζοσπάστη». Γι' αυτήν την «αποτρόπαια πράξη της» την ...κατακεραύνωσε ο συγκροτηματάρχης του κέντρου. Μάλιστα, σε έντονη διαμαρτυρία συνδικαλιστή της ΕΣΚ ΟΤΕ, ο ίδιος απάντησε ότι η εντολή για την απαγόρευση είναι δικής του εμπνεύσεως και απείλησε ότι θα απαγορεύσει και τη συνδικαλιστική δράση στους χώρους δουλιάς. Λίγες μέρες μετά, η ίδια εργαζόμενη υποπίπτει στο ίδιο «παράπτωμα», αφήνοντας ένα τεύχος της «Κομμουνιστικής Επιθεώρησης» πάνω στο γραφείο, με αποτέλεσμα να κληθεί σε απολογία. Ο αναπληρωτής τμηματάρχης τής επισήμανε ότι η απαγόρευση ακόμα και της ύπαρξης τέτοιων - προφανώς επικίνδυνων για το σύστημα - εντύπων οφείλεται σε λόγους ομοιομορφίας κι όταν υπάρχουν στιγμές που δεν έχει δουλιά, ας κοιτάει τα πουλιά έξω από το παράθυρο!

Φυσικά, τα προηγούμενα δεν εμποδίζουν την εργοδοσία να φορτώνει τους εργαζόμενους με το διάβασμα εγκυκλίων, που, εκτός των ζητημάτων λειτουργίας, αποθεώνουν την ανταγωνιστικότητα και άλλες ...αξίες του κεφαλαίου. Συμπέρασμα: Το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων και η ένταση της εργοδοτικής τρομοκρατίας πάνε αντάμα.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Αύριο διαδηλώνουν οι φοιτητές

Σε πάνω από 25 πόλεις της χώρας, διαδηλώνουν αύριο φοιτητές και σπουδαστές! Δηλώνουν ότι δεν είναι διατεθειμένοι να πληρώνουν για σκόρπιες γνώσεις, που και υποβαθμίζονται και ακριβαίνουν κιόλας, ότι δε συμβιβάζονται να δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί, χωρίς δικαιώματα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι αυριανές κινητοποιήσεις αποφασίστηκαν από τα Πανελλαδικά Συντονιστικά των φοιτητών και των σπουδαστών αμέσως μετά τη μαζική συμμετοχή τους στις απεργιακές κινητοποιήσεις της 15ης Μάρτη. Εκεί είχαν ενώσει τη φωνή τους με τους εργαζόμενους, με τις ταξικές δυνάμεις, είχαν δείξει ότι οι αναδιαρθρώσεις στην εκπαίδευση και την εργασία προχωρούν μαζί και υπηρετούν τον ίδιο σκοπό: πιο φθηνούς για το κεφάλαιο εργαζόμενους και περισσότερα κέρδη, πιο στενή σύνδεση της ανώτατης εκπαίδευσης με τις επιδιώξεις των μονοπωλίων και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.

Η σημερινή κατάσταση στην εκπαίδευση, και πιο συγκεκριμένα στην ανώτατη βαθμίδα της, δεν ικανοποιεί τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, τις σπουδές, αλλά και το μέλλον των αποφοίτων. Επιπλέον, οι «μεταρρυθμίσεις» που έχει ξεκινήσει η κυβέρνηση συνεχίζοντας αυτές του ΠΑΣΟΚ, και θα κορυφώσει με το νέο νόμο - πλαίσιο και την αναθεώρηση του άρθρου 16, θα κάνουν τα πράγματα πολύ χειρότερα. Η αναθεώρηση του άρθρου 16 σημαίνει ωμή διαγραφή τού - έστω και κουτσουρεμένου σήμερα - δημόσιου χαρακτήρα πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Σημαίνει ότι οι φοιτητές θα πληρώνουν ακριβά για... κάθε τους βήμα μέσα στα ιδρύματα, θα αυξηθούν οι ταξικοί φραγμοί, δηλαδή όλο και λιγότερα παιδιά της εργατικής τάξης θα μπορούν να αντεπεξέρχονται στο κόστος των σπουδών. Ακόμα, ο συνολικός σχεδιασμός, οι σπουδές, η δραστηριότητα των ιδρυμάτων θα αναπτύσσεται με βάση το κριτήριο του κέρδους, τόσο των ίδιων των ιδρυμάτων (που θα λειτουργούν όλο και περισσότερο όπως οι επιχειρήσεις) όσο και των εταιριών - χορηγών... κι όχι με κριτήριο την έρευνα σε όφελος του λαού αλλά σε όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Αυτή η απώλεια του όποιου κοινωνικού χαρακτήρα των ιδρυμάτων υπήρχε έστω και τυπικά ως τώρα, αφού ήδη έχουν ξεκινήσει αρνητικές αλλαγές, δεν μπορεί παρά να συνοδεύεται από ισχυρό χτύπημα των όποιων κοινωνικών κατακτήσεων ίσχυαν μέχρι τώρα στα πανεπιστήμια. Το άσυλο, η φοιτητική μέριμνα, τα δωρεάν συγγράμματα, η δυνατότητα παράτασης των σπουδών για εργαζόμενους φοιτητές, τα όποια δημοκρατικά στοιχεία στη σύνθεση των οργάνων λήψης αποφάσεων στα ιδρύματα... θα μετατραπούν σε αναμνήσεις του παρελθόντος, αν δεν ορθωθεί ισχυρός φραγμός στη λαίλαπα ιδιωτικοποίησης των ιδρυμάτων που έχει ξεκινήσει και θα σαρώσει τα πάντα.

Για να ορθωθεί φραγμός όμως, δε φτάνει μόνο η αντίθεση στα μέτρα που έρχονται, δε βοηθάει η υπεράσπιση του σημερινού πανεπιστημίου, που ήδη βαδίζει στη λογική της ιδιωτικοποίησης. Το αγωνιστικό πλαίσιο φοιτητών και σπουδαστών προτάσσει την απαίτηση για πραγματικά δημόσια και δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση, για σπουδές που θα βγάζουν επιστήμονες και έρευνα που σχεδιάζεται και θα υπηρετεί τις σύγχρονες ανάγκες του λαού. Γι' αυτό και ξεκαθαρίζουν ότι τον αγώνα αυτό θα τον δώσει το φοιτητικό κίνημα από κοινού με τους καθηγητές, τους εργαζόμενους και όλο το λαό. Και πρέπει να γίνεται υπόθεση του λαϊκού κινήματος αυτός ο αγώνας.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ