Ως το «απαύγασμα» της «ταξικής μεροληψίας» της υπέρ του λαού παρουσιάζει η κυβέρνηση τις τροπολογίες που κατέθεσε για τον ΕΝΦΙΑ και το λεγόμενο «κοινωνικό μέρισμα», όσο και τα «αντίμετρα» που περιλαμβάνονται στον προϋπολογισμό, επιβεβαιώνοντας ότι η πρόκληση δεν έχει όρια.

Μάλιστα, ο πρωθυπουργός και τα προπαγανδιστικά επιτελεία της κυβέρνησης είπαν να μην το τσιγκουνευτούν και ανακάλυψαν ότι οι ωφελούμενοι από τις εξαγγελίες τους είναι η μισή Ελλάδα! Δηλαδή, 5 εκατομμύρια Ελληνες!

Αν σκεφτεί κανείς ότι τα «πανηγύρια» αυτά τα έστηνε η κυβέρνηση την ώρα που απέρριπτε την τροπολογία του ΚΚΕ για πλήρη κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, μπορεί να καταλάβει ότι εδώ πια μιλάμε για νέο επίπεδο εξαπάτησης.

Η κυβέρνηση αθροίζει αυτούς που προσπαθεί να ξεγελάσει με λίγα ψίχουλα, με τους πραγματικά ωφελημένους από τις ρυθμίσεις της.

Ετσι, μαζί με τους «μικροϊδιοκτήτες ακινήτων», που θα συνεχίζουν να πληρώνουν κανονικά τον ΕΝΦΙΑ ...αλλά μειωμένο, τα νοικοκυριά που εκβιάζονται με έναν ακόμα νόμο και με την απειλή των πλειστηριασμών πάνω από τα κεφάλια τους να δώσουν και το τελευταίο ευρώ στις τράπεζες, αθροίζονται οι πραγματικά ωφελημένοι εργοδότες, που θα παίρνουν «ζεστό» επιδοτούμενο χρήμα για την ασφάλιση των - «ελαστικά» κατά τ' άλλα - νεοπροσλαμβανόμενων, κατά το πάγιο αίτημά τους.

Κι από κοντά βέβαια οι μέτοχοι επιχειρήσεων, για τους οποίους η κυβέρνηση μειώνει τη φορολογία μερισμάτων, και τα «νομικά πρόσωπα», οι επιχειρηματικοί όμιλοι, στους οποίους επίσης μειώνει παραπέρα τη φορολογία.

Ολοι «μαζί κι αντάμα», δηλαδή, για να δημιουργείται η αίσθηση ότι μπορούν τάχα να βγαίνουν άπαντες κερδισμένοι από την πολιτική της κυβέρνησης.

Ομως, η αλήθεια είναι ότι η πολιτική που υπηρετεί το κεφάλαιο, δεν έχει να δώσει στο λαό παρά μόνο διαχείριση της φτώχειας, ψίχουλα και «επιταγές χωρίς αντίκρισμα». Γι' αυτό η κυβέρνηση επιχειρεί να ρίξει κι άλλο τις προσδοκίες του λαού, να βάλει ακόμα πιο χαμηλά τον πήχη.

Γι' αυτό κόβει κάθε κουβέντα και παρουσιάζει ως «μαξιμαλισμό» την ανάκτηση των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα τα χρόνια της κρίσης.

Παρουσιάζει ως «ταξική πολιτική» υπέρ του λαού τα μέτρα αναδιανομής της φτώχειας, καλώντας τον να βάλει πλάτη στην πολιτική στήριξης του κεφαλαίου, μήπως και στο τέλος κάθε χρόνου από το φαγοπότι των ομίλων περισσεύει κάποιο ψίχουλο.

Το δικό τους ρόλο στην προσπάθεια αυτή παίζουν και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, που της επιτίθενται με την πολύ «βολική κριτική» ότι τα ψίχουλα είναι «παροχολογία χωρίς όρια».

Ταυτόχρονα, τα κυβερνητικά στελέχη, προσπαθώντας να ενισχύσουν και τα κάλπικα προεκλογικά δίπολα, προειδοποιούν ότι οι «παροχές» αυτές δεν είναι τάχα «δεδομένες», αλλά εξαρτώνται απ' το αν θα συνεχίσει ο ΣΥΡΙΖΑ να κρατάει τις κυβερνητικές καρέκλες και μετά τις εκλογές του 2019.

Αν θα συνεχίσει ο ίδιος, δηλαδή, ή θα αναλάβει ο επόμενος να υλοποιήσει τις «δεσμεύσεις» για τα ματωμένα πλεονάσματα έως το 2060, το ξήλωμα του ασφαλιστικού συστήματος, της Υγείας - Πρόνοιας, την παραπέρα θωράκιση του αντεργατικού «οπλοστασίου» και μαζί τις «αναδιαρθρώσεις» που απαιτεί το κεφάλαιο, από τις φοροαπαλλαγές και το «ζεστό» χρήμα στους επιχειρηματικούς ομίλους έως τις ιδιωτικοποιήσεις και το κυνηγητό στα λαϊκά σπίτια για να κλείσει το κενό των «κόκκινων» δανείων των τραπεζών.

Αυτές είναι οι «ράγες» πάνω στις οποίες κινούνται όλοι μαζί, σημερινοί και επίδοξοι κυβερνητικοί διαχειριστές του σάπιου συστήματος. Οσο για τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, η ικανοποίησή τους είναι υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων και μπορούν να την πετύχουν μόνο σε σύγκρουση με το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του.

Ευκαιρία να προβάλουν την αντιδραστική θεωρία των δύο άκρων βρήκαν διάφοροι, όπως ο Σταύρος Θεοδωράκης, με αφορμή τα καλέσματα σε μαθητές από εθνικιστικές - ακροδεξιές ομάδες να κάνουν καταλήψεις σε σχολεία για τα λεγόμενα «εθνικά θέματα». Σε μια άθλια προσπάθεια να τσουβαλιάσει τους νεολαιίστικους αγώνες με τη δράση φασιστικών συμμοριών, κάνει λόγο για «μαύρους» και «κόκκινους» «μπαχαλάκηδες...». Απογειώνοντας την πρόκληση, φτάνει να λέει ότι «δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιοι προσπαθούν να βάψουν με τα χρώματά τους την αθωότητα των παιδιών», κάνοντας αναφορά σε παλιότερες μαθητικές κινητοποιήσεις με συνθήματα ενάντια στην ΕΕ «και υπέρ της αντίστασης και της ανατροπής...». Σύμφωνα λοιπόν με τον Στ. Θεοδωράκη, ο αγώνας των μαθητών για ένα σχολείο «που θα μορφώνει και δεν θα εξοντώνει», όπως ήταν το σύνθημα των πρόσφατων μαθητικών κινητοποιήσεων, η οργανωμένη πάλη της νεολαίας ενάντια στην πολιτική που την τσακίζει, είναι το ίδιο με τις εθνικιστικές κραυγές, όπως «τσεκούρι και φωτιά στα Σκοπιανά σκυλιά», ή με την ακροδεξιά ρητορεία του αλυτρωτισμού απέναντι σε γειτονικές χώρες, καλυμμένη πίσω από συνθήματα όπως «η Μακεδονία είναι ελληνική». Στην «αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται», λέει ο λαός μας, κι εδώ αποδεικνύεται ότι οι «λύκοι» με τις διάφορες προβιές, είτε του «φιλελεύθερου» είτε του «κοσμοπολίτη» είτε του ακροδεξιού, όλοι μαζί με κάθε αφορμή στάζουν δηλητήριο για τη νεολαία που διεκδικεί και αγωνίζεται, δείχνοντας ταυτόχρονα τι είναι αυτό που δεν ανέχεται το σάπιο σύστημά τους...

Το τι «χάος» ξεδιπλώνεται αυτές τις μέρες ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, είναι πραγματικά να σε πιάνει... ίλιγγος. «Καλώς ήρθατε στο φιλελεύθερο δρόμο», λέει η ΝΔ στον ΣΥΡΙΖΑ, «μας βάζετε εύκολα» ανταπαντά ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή κατά τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό. Πιο πριν, ο Βρούτσης χαιρέτιζε την Αχτσιόγλου που εφαρμόζει τον μνημονιακό νόμο για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού, ο υπεύθυνος Ενέργειας της ΝΔ έλεγε σε πρόσφατο ενεργειακό συνέδριο ότι «τα είπε όλα ο συνάδελφος κ. Σταθάκης», η ΝΔ κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ ότι αντιγράφει τις προτάσεις για τον επιχειρηματικό εναγκαλισμό κράτους - Εκκλησίας. Βάλτε και λίγο απ' όσα έλεγε ο πρέσβης των ΗΠΑ τις προάλλες, ότι μίλησε με τον Γ. Κουμουτσάκο και του είπε ότι όσα σκέφτεται η ΝΔ για την εξωτερική πολιτική είναι «πολύ κοντά σε όσα συζητάμε με την κυβέρνηση» και το «βάθος» γίνεται... αμέτρητο.

«Μαύρη μέρα» για τα εργασιακά δικαιώματα χαρακτηρίζει την «Black Friday» η «Αυγή», παρουσιάζοντας τα αποτελέσματα των ελέγχων που διενήργησε το ΣΕΠΕ την Παρασκευή 23 Νοέμβρη. Συγκεκριμένα, το ΣΕΠΕ προχώρησε σε 142 ελέγχους σε εμπορικά πολυκαταστήματα σε όλη την Ελλάδα, εντοπίζοντας σε 32 επιχειρήσεις παραβάσεις που αφορούσαν τα χρονικά όρια εργασίας, μη δηλωθείσα υπερεργασία και υπερωριακή απασχόληση, καθώς και αδήλωτη εργασία. Ακόμα κι αυτά τα στοιχεία, σε σύγκριση με τα χιλιάδες καταστήματα που λειτουργούν πανελλαδικά, ιδιαίτερα στις μεγάλες πόλεις, δείχνουν τη γύμνια των ελεγκτικών υπηρεσιών, που βολεύει βέβαια τους εργοδότες. Από κει και πέρα, πάει πολύ να χύνει κροκοδείλια δάκρυα η κυβερνητική «Αυγή» για την ένταση της εκμετάλλευσης στο Εμπόριο, με αφορμή την «Black Friday», όταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, σε συνέχεια των προηγούμενων, έχει νομοθετήσει δεκάδες μέτρα που ελαστικοποιούν παραπέρα τις εργασιακές σχέσεις και το ωράριο των εμποροϋπαλλήλων, όπως η επέκταση της μερικής απασχόλησης, του ωρομισθίου, των ενοικιαζόμενων εργαζομένων, η επί της ουσίας κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, το «σπαστό» ωράριο, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας και πάει λέγοντας. Πάνω σ' αυτό το έδαφος, «Black Friday», εκπτώσεις, εορταστικό ωράριο, «Λευκές Νύχτες» και ό,τι άλλο γίνονται αφορμή για να «ξεσαλώνει» η εργοδοσία στις μεγάλες εμπορικές αλυσίδες, τεντώνοντας ακόμα περισσότερο το «λάστιχο» των εργασιακών σχέσεων που κυριαρχούν στον κλάδο. Αυτά τα ζουν καθημερινά στην πλάτη τους οι χιλιάδες εμποροϋπάλληλοι και κανείς δεν μπορεί να κρύψει ότι τις μέρες τους τις «μαυρίζει» πάνω απ' όλα η αντιλαϊκή παλέτα της κυβέρνησης, για λογαριασμό της εργοδοσίας.