Τετάρτη 30 Νοέμβρη 2016
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το ιταλικό δημοψήφισμα

Πολλά γράφτηκαν και ακούστηκαν τις τελευταίες μέρες για τον Ρέντσι, που σήκωσε τάχα μπαϊράκι ενάντια στην «πολιτική της λιτότητας» και εμφανίζεται να απειλεί με αποχώρηση αν χάσει το δημοψήφισμα της Κυριακής για το Σύνταγμα. Τι διακυβεύεται όμως την Κυριακή και γιατί τόση φασαρία για το δημοψήφισμα; Η συνταγματική μεταρρύθμιση στην Ιταλία αφορά στοχευμένες παρεμβάσεις και αλλαγές σε θεσμούς του κράτους, με στόχο την ενίσχυση της κυβέρνησης και την παράκαμψη πιθανών καθυστερήσεων και εμποδίων στη νομοθέτηση μέτρων, για τα οποία επείγεται το κεφάλαιο. Αυτό, σε συνδυασμό με τον νέο εκλογικό νόμο, που δίνει μεγάλο μπόνους εδρών στο πρώτο κόμμα, διαμορφώνει ένα πιο σταθερό περιβάλλον για τη διακυβέρνηση της χώρας, συμβάλλει δηλαδή σ' αυτό που οι αστοί ονομάζουν «πολιτική σταθερότητα». Η προσπάθεια αυτή του Ρέντσι προκαλεί αντιδράσεις σε τμήματα του ιταλικού κεφαλαίου που έχουν άλλη άποψη για το πώς υπηρετείται καλύτερα η «πολιτική σταθερότητα». Για παράδειγμα, διατυπώνεται η άποψη ότι η μεταρρύθμιση Ρέντσι ευνοεί τις ισχυρές μονοκομματικές κυβερνήσεις και ότι αυτό που έχει σήμερα ανάγκη η αστική τάξη είναι η μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση ανάμεσα στα κόμματά της, που θα φτάνει μέχρι τη συνεργασία τους σε κυβερνητικό επίπεδο. Σε κάθε περίπτωση, ο Ρέντσι δεν θέλει να ισχυροποιήσει την κυβέρνηση, για να περνάει πιο εύκολα φιλολαϊκά μέτρα. Το ακριβώς αντίθετο επιδιώκει και πάνω εκεί προκύπτει η ενδοαστική κόντρα για το πώς καλύτερα θα υπηρετείται ο κοινός στόχος: Από τη μια, να προχωρούν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και, από την άλλη, να ενισχύεται το πλαίσιο χειραγώγησης του λαού.

Η ανεργία και η ανάκαμψη

«Ηπια αισιόδοξη» εμφανίστηκε ξανά η αν. υπουργός Εργασίας Ρ. Αντωνοπούλου για τη μείωση της ανεργίας, σε τηλεοπτική συνέντευξη. Οπως είπε, μάλιστα, σύμφωνα με τα στοιχεία που επικαλέστηκε, η ανεργία έχει πέσει. Οσο για τους αριθμούς που δείχνουν ότι σχεδόν οι μισές προσλήψεις είναι «μερικής» ή «εκ περιτροπής απασχόλησης»; Η λύση βρίσκεται στην ανάκαμψη του καπιταλισμού και τη σταθεροποίηση της οικονομίας, στην προσέλκυση επενδύσεων που θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας. Δίνοντας μια γεύση τού πώς αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση τη μείωση της ανεργίας, ξεκίνησε τη διαφήμιση των «προγραμμάτων» του ΟΑΕΔ: Επιδοτήσεις σε εργοδότες για 10.000 θέσεις εργασίας με 384 ευρώ για 12 μήνες και 23.000 θέσεις που περιλαμβάνουν επαγγελματική κατάρτιση, πρακτική άσκηση σε επιχειρήσεις και μισθό για άλλους 6 μήνες. Το μήνυμα, λοιπόν, είναι σαφές: Ο,τι θέλει το κεφάλαιο «για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας» και, όσο δεν δημιουργούνται, το «επιδοτούμε» με τσάμπα εργατικό δυναμικό για μερικούς μήνες ανακύκλωσης της ανεργίας. Ενα συμπέρασμα προκύπτει για τους εργαζόμενους και τους ανέργους: Οτι πρέπει να ανησυχούν για το πώς θα «ανακάμψουν» οι ίδιοι και η πάλη τους και όχι το κεφάλαιο και τα κέρδη του.

ΣΥΡΙΖΑίικα κόλπα

Το σενάριο γνωστό και ξαναπαιγμένο: Οι καβγάδες ανάμεσα σε τμήματα των αστικών τάξεων στην Ελλάδα, στην ΕΕ και διεθνώς, όπως αυτοί εκφράζονται στη διαπραγμάτευση με το κουαρτέτο, αξιοποιούνται από τις τοπικές και άλλες δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, για να χτίσει το προφίλ του δήθεν υπερασπιστή των λαϊκών δικαιωμάτων. Για παράδειγμα, η δημοτική αρχή Αιγάλεω (ο δήμαρχος είναι μέλος της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ) προτείνει στο Δημοτικό Συμβούλιο ψήφισμα που καλεί την κυβέρνηση και το ελληνικό κοινοβούλιο «να αντισταθούν στις ακραίες νεοφιλελεύθερες προτάσεις των δανειστών»... Καλεί μάλιστα τις «πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις της χώρας» να αποτρέψουν με «κοινούς αγώνες» τη μετατροπή των εργασιακών σχέσεων σε «ζούγκλα». Ας ενημερώσει κάποιος τον δήμαρχο του ΣΥΡΙΖΑ στο Αιγάλεω ότι όσο εκείνος ...αγωνίζεται ενάντια στη «ζούγκλα», η κυβέρνηση και το κόμμα του ψηφίζουν στη Βουλή, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, την πλήρη απελευθέρωση της δράσης των δουλεμπορικών γραφείων, που είναι ο ορισμός της «ζούγκλας» για την εργατική τάξη. Ας αφήσουν, λοιπόν, τα κόλπα: Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και οι τοπικές αρχές τους είναι στην ίδια όχθη με το κεφάλαιο και τους «θεσμούς» του. Μάχονται για την ανάκαμψή του, η οποία προϋποθέτει το τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων.

Θράσος απύθμενο...

Προσπαθώντας να εμφανίσει τον εαυτό του ως «επαναστάτη», ο πρωθυπουργός της Ελλάδας και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε χτες στην Αβάνα, στις εκδηλώσεις στη μνήμη του ιστορικού ηγέτη της Κούβας, Φιντέλ Κάστρο. Είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος που πλασάρει αυτή την επίσκεψη στη δήλωσή του στο αεροδρόμιο της κουβανικής πρωτεύουσας. Σημείωσε: «Είναι μεγάλη τιμή και συγκίνηση να βρίσκομαι στην Κούβα, διανύοντας χιλιάδες χιλιόμετρα, για να αποτίσω φόρο τιμής σ' έναν μεγάλο ηγέτη, που ενέπνευσε όχι μόνο τον κουβανικό λαό και τους λαούς της Λατινικής Αμερικής, αλλά και την επαναστατική φλόγα σε όλον τον κόσμο. Οι λαοί, όσο μακριά κι αν βρίσκονται, ενώνονται πάνω σε κοινές αξίες και κοινά προτάγματα. Και η αξία της κοινωνικής δικαιοσύνης, της κοινωνικής απελευθέρωσης είναι αυτή που ενώνει τους λαούς». Το «σόου» αυτό δίνεται την ίδια ώρα που η κυβέρνησή του συνεχίζει το τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων για να ξελασπώσει το ντόπιο κεφάλαιο, από εκεί που το άφησαν οι προκάτοχοί του αστοί πολιτικοί της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Επίσης, πρωτοστατεί στον «απελευθερωτικό» αγώνα της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, τις λυκοσυμμαχίες που εμπλέκεται η χώρα, που σκορπίζουν την «κοινωνική δικαιοσύνη» τόσο στους λαούς τους, όσο και στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και την Ουκρανία. Τέτοιο απύθμενο θράσος!



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ