Τετάρτη 30 Γενάρη 2019
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Καμπές

«Σημείο καμπής» για την Ελλάδα χαρακτήρισε τη συμφωνία των Πρεσπών ο Αμερικανός πρέσβης, δίνοντας για μια ακόμα φορά συγχαρητήρια στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για τις βρομοδουλειές που διεκπεραιώνει. Αλλωστε, η ΝΑΤΟικής κοπής συμφωνία κάθε άλλο παρά σηματοδοτεί το τέλος των αποστολών που αναλαμβάνει η κυβέρνηση για λογαριασμό της αστικής τάξης και της «αναβάθμισής» της στην περιοχή. Αντίθετα, είναι «αφετηρία» για τα επόμενα. Κι αν ανατρέξουμε στον πρόσφατο «Στρατηγικό Διάλογο» και τους στόχους των ΗΠΑ για την περιοχή, μιλάμε για αποστολές που συνιστούν πράγματι μια επικίνδυνη «καμπή» εμπλοκής στα σχέδια των ΗΠΑ και μετατρέπουν το λαό μας σε ζωντανό στόχο των ανταγωνισμών που μαίνονται στην περιοχή για τη μοιρασιά του ενεργειακού πλούτου, τα περάσματα των αγωγών, τις αγορές και τις σφαίρες επιρροής. Εξίσου ενδιαφέροντα όμως ήταν και όσα είπε ο πρέσβης για τη ΝΔ: «Με ενθάρρυναν τα σχόλια του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος έδωσε έμφαση στις σχέσεις της χώρας με τις ΗΠΑ. Η δική του πολιτική είναι ότι μπορεί να διαφωνεί με τη συμφωνία των Πρεσπών, αλλά θα προχωρήσει μπροστά». Με δυο λόγια, καλές οι δικομματικές κοκορομαχίες και οι παραστάσεις εγκλωβισμού του λαού, με τις «συγκρούσεις» κοσμοπολιτών και όσων ψαρεύουν στα θολά νερά του εθνικισμού, αλλά στις κρίσιμες για την αστική τάξη «καμπές» και αποστολές, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα «προχωράνε μπροστά» αγκαζέ.

Ζήλος

Δεν είχαμε βέβαια καμιά αμφιβολία ότι η κυβερνητική ΕΡΤ θα έδινε τον καλύτερο εαυτό της για να αναπαράγει την προπαγάνδα της κυβέρνησης για τον κατώτατο μισθό. Μόνο που από τον πολύ τον ζήλο, το παράκαναν μια σταλιά, εμφανίζοντας κάπου εκεί στο «αυθόρμητο» ρεπορτάζ στο δρόμο έναν νέο εργαζόμενο στον επισιτισμό να λέει το πόσο σημαντική είναι η αύξηση του κατώτατου μισθού... για την αποταμίευση που κάνουν οι νέοι! Κάτι τέτοια ρεπορτάζ βλέπουν κυβέρνηση και «θεσμοί» και είπαν να τσεκουρώσουν κι άλλο το αφορολόγητο, ώστε οι εργαζόμενοι των 500 και 600 ευρώ να μη χρειάζεται να ράβουν και διπλές τσέπες. Ασε που με τόσο χρήμα στην μπάντα, δεν είναι και υπερβολικό οι εργοδότες να ζητάνε από τους εργαζόμενους να «τσοντάρουν» σε ασφαλιστικές εισφορές και φορολογικά βάρη...

Το λιμάνι

Στο λιμάνι του Πειραιά και στη διαμόρφωση μιας «νέας εταιρικής σχέσης win-win» με την πόλη επικέντρωσε σε μία από τις προεκλογικές του ομιλίες ο υποψήφιος δήμαρχος του ΣΥΡΙΖΑ. Το θέμα βέβαια δεν είναι και τόσο βολικό για τους ΣΥΡΙΖΑίους, αφού η «βόμβα» της παραπέρα ιδιωτικοποίησης του λιμανιού «έσκασε» στα χέρια της δικής τους κυβέρνησης και μάλιστα με υπουργό Ναυτιλίας τον πρώην υποψήφιο του ΣΥΡΙΖΑ για το δήμο του Πειραιά! Απ' αυτή τη σκοπιά, είναι πραγματικά αστείο να ακούς τον νυν υποψήφιο να προσπαθεί να ξελασπώσει τον ΣΥΡΙΖΑ από τις ευθύνες για όσα έκανε ως κυβέρνηση στο λιμάνι, παίρνοντας τη σκυτάλη από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Είπε για παράδειγμα στην ομιλία του: «Δώσαμε μάχη υπό δυσμενείς συνθήκες για την επαναδιαπραγμάτευση πτυχών της σύμβασης πώλησης στην COSCO (...) Είναι μια μάχη διαρκής, που συνεχίζεται ακόμη. Είμαστε οι μόνοι που τη δίνουμε. Θέλουμε επενδύσεις που αναπτύσσουν τη βασική υποδομή της πόλης μας, αλλά όχι με αποικιοκρατικούς όρους (...) Είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να παλέψουμε με ρεαλιστικούς όρους για όλα αυτά σήμερα». Αυτό που ομολογεί είναι ότι από το «όχι στην ιδιωτικοποίηση» ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε στο «ρεαλισμό» της ιδιωτικοποίησης «υπό όρους», που κι αυτοί διαμορφώνονται μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο της αντιπαράθεσης ισχυρών μονοπωλιακών ομίλων και γεωπολιτικών συμφερόντων για τη χρήση και την ανάπτυξη του λιμανιού. Αλλωστε, τα ίδια πάνω κάτω επιχειρήματα προβάλλει και η σημερινή διοίκηση του δήμου, που είχε πάρει θέση υπέρ της διατήρησης ισχυρής συμμετοχής του κράτους στον ιδιωτικοποιημένο ΟΛΠ, επιβεβαιώνοντας ότι αυτά που ενώνουν τα αστικά κόμματα και τους υποψηφίους τους είναι πολύ περισσότερα από αυτά που τους διαφοροποιούν...

Αμείλικτοι

Σε μεγάλες φουρτούνες βρίσκεται γνωστή επιχείρηση γάλατος στη Θεσσαλία, από εκείνες που η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις παρουσίαζαν ως πρότυπο «συνεταιριστικής» λειτουργίας και ως παράδειγμα για το τι μπορούν να πετύχουν οι κτηνοτρόφοι «αν ενώσουν τις δυνάμεις τους» και «αναπτύξουν καινοτόμες ιδέες». Κάπως έτσι διαφήμιζαν και τις διάφορες κρατικές παρεμβάσεις στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής ΚΑΠ, που έδιναν κίνητρα και επιδοτήσεις σε τέτοιου είδους καθετοποιημένες «συνεταιριστικές» επιχειρήσεις, οι οποίες αξιοποιούνταν και ως αντεπιχείρημα απέναντι σε όσους κατήγγειλαν τον αντιλαϊκό χαρακτήρα της ΚΑΠ και της κρατικής πολιτικής στον αγροτικό τομέα, που συμπιέζει και τελικά πετάει εκτός παραγωγής τους μικρομεσαίους αγρότες, ευνοώντας την ανάπτυξη και κερδοφορία μεγάλων αγροτοκαπιταλιστικών επιχειρήσεων. Μια τέτοια περίπτωση είναι και η συγκεκριμένη επιχείρηση, που μετά από μια περίοδο ανόδου και επέκτασης βρέθηκε υπερχρεωμένη στις τράπεζες και χτυπημένη από τον ανταγωνισμό με άλλα μεγαθήρια του κλάδου, με αποτέλεσμα σήμερα να είναι ξεκρέμαστοι τόσο οι κτηνοτρόφοι - προμηθευτές όσο και οι εργαζόμενοι, ενώ φουντώνουν τα σενάρια για εξαγορά, ένταξη στον πτωχευτικό κώδικα κ.ά. Οι νόμοι της καπιταλιστικής αγοράς είναι αμείλικτοι. Γι' αυτό η μικρομεσαία αγροτιά δεν έχει τίποτα να προσδοκά από την πολιτική που στηρίζει και προωθεί την παραπέρα συγκέντρωση γης και παραγωγής σε μεγάλες επιχειρήσεις, μέσω και των «συνεταιρισμών», που λειτουργούν με τους ίδιους άγριους κανόνες της αγοράς και στη συντριπτική τους πλειοψηφία είτε συνθλίβονται στον ανταγωνισμό, είτε καταλήγουν στα χέρια μεγαλύτερων ομίλων.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ