Τετάρτη 3 Σεπτέμβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
«Ησύχασε» ο ΣΕΒ

Γρηγοριάδης Κώστας

«Μπροστά μας ανοίγονται δύο επιλογές: Η πρώτη είναι να σαγηνευτούμε από τις σειρήνες της προεκλογικής παροχολογίας και να ενδώσουμε στα αιτήματα για να γίνουμε αρεστοί... Η δεύτερη είναι να προωθήσουμε δραστικά την πολιτική των διαρθρωτικών αλλαγών και επάνω σε αυτή να οικοδομήσουμε αξιόπιστα τα μέτρα ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής και αλληλεγγύης». Με αυτά τα λόγια απαντούσε πριν από λίγες μέρες ο Ν. Χριστοδουλάκης στις «ανησυχίες» του ΣΕΒ για «γενικευμένη προεκλογική παροχολογία», με αφορμή την παρατεταμένη πλύση εγκεφάλου που γινόταν γύρω από το «κοινωνικό πακέτο». Δε θα μπορούσε να μην είναι ειλικρινής απέναντι στους βιομήχανους ο υπουργός Οικονομίας. Και, βέβαια, επιβεβαιώθηκε περίτρανα από τη χτεσινή παρουσίαση του πακέτου απάτης και ψηφοθηρίας. Η κυβέρνηση Σημίτη μπορεί να περηφανεύεται ότι δεν «ενέδωσε» -ούτε θα μπορούσε - σε κανένα ουσιαστικό αίτημα των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των αγροτών και των μικρομεσαίων... Τα ψίχουλα που μοιράζουν στις πλέον εξαθλιωμένες κοινωνικές ομάδες είναι ό,τι πέφτει από το τραπέζι που έχει στηθεί το μεγάλο φαγοπότι του νεοφιλελεύθερου «μονόδρομου». Εννοείται ότι οι εργαζόμενοι, που αυξάνουν κάθε χρόνο τον παραγόμενο πλούτο, είναι οι μεγάλοι απόντες. Ας «ησυχάσει», λοιπόν, η ηγεσία του ΣΕΒ...

Ψίχουλα το «πακέτο»

Στα 1,7 δισ. ευρώ (χωρίς το κόστος του νέου μισθολογίου των δημοσίων υπαλλήλων) ή, με άλλα λόγια, στα 580 δισ. δραχμές, περίπου, υπολόγιζαν χτες οι κυβερνώντες το συνολικό ύψος του «κοινωνικού πακέτου», που εξάγγειλε ο Κ. Σημίτης. Ποσόν, το οποίο είναι περίπου το μισό απ' όσα κερδίζουν οι τράπεζες σ' ένα μόνο χρόνο και, βέβαια, υποπολλαπλάσιο των ετήσιων, συνολικών και επίσημων κερδών της ολιγαρχίας. Και να σκεφθείτε ότι ένα μεγάλο μέρος του ποσού των 1,7 δισ. ευρώ - εφόσον αληθεύουν οι ισχυρισμοί των κυβερνώντων - προορίζεται για την παραπέρα ενίσχυση των μεγάλων επιχειρήσεων...

Κυβέρνηση και «εκλογολογία»

«Σύσκεψη έχουσα σαν κύριο αντικείμενο συζήτησης την πρόοδο των ανασκαφικών ερευνών στο Νομό Γρεβενών» θα πραγματοποιηθεί αύριο... στο γραφείο του υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Ελ. Τζιόλα, μετά από δική του πρωτοβουλία! Θα συμμετέχουν μάλιστα η γενική γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού Λ. Μενδώνη, η περιφερειάρχης Δυτ. Μακεδονίας Μ. Σκραφνάκη, ο νομάρχης Γρεβενών Δ. Ρίγγος, πανεπιστημιακοί και αρχαιολόγοι. Επιπλέον «τη σύσκεψη αυτή θα ακολουθήσει σε επόμενη φάση - μετά από σχετική προετοιμασία - άλλη (δεύτερη) αντίστοιχη, σχετιζόμενη με τα Βυζαντινά και Μεταβυζαντινά Μνημεία της περιοχής Γρεβενών».

Τι θα συζητήσουν όλοι αυτοί; Τη δημιουργία ενός «ευρύτερου κύκλου αρχαιολογικών χώρων που θα έχει πολλά να προσφέρει στην ιστορία του τόπου, στην ιστορία της χώρας, αλλά και στον τουρισμό του και στην πρόοδό του».

Και τι δουλειά έχει μια σύσκεψη για τις αρχαιότητες στο υπουργείο Εργασίας; Εχει και παραέχει, όταν πρόκειται για εκλογές, δεδομένου ότι τα Γρεβενά είναι η εκλογική περιφέρεια του κ. υφυπουργού. Ευτυχώς που ο πρωθυπουργός «κατήγγειλε» την «εκλογολογία» και το ΠΑΣΟΚ κοιτά... «το μέλλον της χώρας». Το μόνο που μένει είναι να επιστήσει την προσοχή στους «ξεχασιάρηδες» τύπου κ. Τζιόλα, να μην μπερδεύουν τόσο προκλητικά τα υπουργικά με τα πολιτικά τους γραφεία...

Τι συμβαίνει απ' τα δυο;

Μιάμιση κοντά σελίδα αφιέρωσε η χτεσινή «Αυγή» στις διοργανωμένες από την κυβέρνηση πρόσφατες συναυλίες της ορχήστρας «Μίκης Θεοδωράκης» στη Μακρόνησο. Ούτε λέξη, όμως, δε βρήκαμε, για τις ολοφάνερες σκοπιμότητες, που «έκρυβε» η κυβερνητική πρωτοβουλία. Ούτε λέξη για το γεγονός πως τόσο η προηγούμενη, όσο και η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ «θυμούνται» τη Μακρόνησο αποκλειστικά και μόνο στις προεκλογικές περιόδους.

Ηταν Μάης του 1989 - προεκλογική και τότε περίοδος - όταν το θανατονήσι χαρακτηρίστηκε με υπουργική απόφαση ιστορικός τόπος και τα κτίρια των στρατοπέδων διατηρητέα μνημεία και μέχρι σήμερα δεν έχει γίνει απολύτως τίποτε. Εκτός, βέβαια, από κάποιες επισκέψεις υπουργών, κάποιες εκδηλώσεις, οι ανακοινώσεις κάποιων μελετών και μεγαλεπήβολων σχεδίων, κλπ., κλπ. Εκτός, δηλαδή, από τη θρασύτατη και επαναλαμβανόμενη κάθε φορά απόπειρα των κυβερνώντων, να μετατρέψουν τη Μακρόνησο - όπως και τους άλλους τόπους εξορίας και μαρτυρίου - σε «κολυμπήθρα» της αντιλαϊκής τους πολιτικής και σε μοχλό των ψηφοθηρικών τους επιδιώξεων.

Αραγε, δεν τα γνωρίζει όλ' αυτά η «Αυγή» ή και οι δικές της αντιλήψεις για το τεράστιο ιστορικό φορτίο της Μακρονήσου δεν απέχουν και πολύ απ' αυτές της κυβέρνησης;

Προϊόντα για κέρδος;

Το γεγονός είναι πως το φαινόμενο συνοδεύει όλες τις εκμεταλλευτικές κοινωνίες. Γινόταν, όμως, διακριτικά και συγκαλυμμένα, έτσι που να μην επηρεάζει σημαντικά και την πιθανή ανοχή της κοινωνικής συνείδησης. Απόδειξη πως όταν ο Αμερικάνος εμποδιστής Ε. Μόσες ανέλαβε να «πηδήξει το εμπόδιο» της κοινωνικής ανοχής και να συνδυάσει στον όρκο του αθλητή (τάχα κατά λάθος) το διαφημιστικό μήνυμα της «Κόκα - Κόλα» υπήρξε τότε έντονη αντίδραση έως και περιφρόνηση. Καθόλου τυχαία, εκείνη η Ολυμπιάδα ονομάστηκε «Ολυμπιάδα της "Κόκα - Κόλα"...».

Και όμως, η αποστολή του τότε σχεδόν αήττητου εμποδιστή είχε εκτελεστεί. Ηταν πλέον η εποχή του αδίστακτου καπιταλισμού, που ορμά στο κέρδος όπως το σαρκοβόρο θηρίο και, ήθελε δεν ήθελε, έπρεπε να προσαρμοστεί σε έναν τέτοιο κόσμο και η κοινωνική συνείδηση. Αποδείχτηκε, για παράδειγμα, πως πίσω από τον τότε αποκλεισμό του Μ. Τζόνσον και την «επικράτηση» του Κ. Λιούις ήταν ο ανταγωνισμός της «Puma» με την «Adidas»... Σήμερα, χρόνια πια μετά απ' αυτά τα περιστατικά, παρακολουθήσαμε το πρόσφατο παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου και βιώσαμε να έχει σχεδόν μετατραπεί σε αξία μιας «καινούριας» ιδεολογίας, που «οφείλουμε να εμπεδώσουμε», η μετατροπή του αθλητή σε προϊόν πολυεθνικών εταιριών για πούλημα.

Παρακολουθήσαμε την, ομολογουμένως, καταπληκτική ετοιμότητα των πολυεθνικών εταιριών, να προσαρμόζουν τις διαφημίσεις τους ανάλογα με την αγωνιστική παρουσία του «αθλητή τους». Ακούσαμε αθλήτρια, και σχεδόν «συμπάσχαμε με τον πόνο της», να διατυπώνει την αγωνία της, που ακόμα, παρά τις επιδόσεις της, δεν έχει βρεθεί εταιρία, να την αγοράσει...

Φυσικά και είναι δικαίωμα των εταιριών, στο σύστημα που ζούμε, να κάνουν χρήση της δυνατότητας, του «όλα έχουν μια τιμή αγοράς». Ολα είναι δυνατό να αγοραστούν και να πουληθούν. Μόνο, που μας είναι αδύνατο, να συμβιβαστούμε με την ιδέα πως η φυσική, απαραίτητη, ανθρώπινη προσπάθεια να ξεπεραστούν τα όρια, έγινε «προϊόν», που κάποιος επενδύει πάνω του και περιμένει να εισπράξει το κέρδος του στη συνέχεια. Τότε υπάρχει πάντα η πιθανότητα - αν όχι η αναπόφευκτη συνέπεια - και η προσπάθεια να πάψει να είναι φυσική και απαραίτητη, αλλά να αποβλέπει και αυτή στο κέρδος... Τότε το ανθρώπινο φυσικό καθήκον διαρκούς μετατόπισης των ανθρώπινων ορίων προς τα πάνω μετατρέπεται σε αποξένωση από τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά και σε όλο και μεγαλύτερη υποβάθμισή τους...

Δεν πετάμε στα σύννεφα. Καταλαβαίνουμε άριστα πως στον κόσμο της πιο σκληρής εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο δεν υπήρχε περίπτωση, να γλιτώσει η αθλητική προσπάθεια και να μη μετατραπεί σε εμπόρευμα θεάματος. Μέχρι και οι κανονισμοί αλλάζουν διαρκώς, αλλοιώνοντας τα αγωνίσματα, για να προσαρμόζονται στις ...τηλεοπτικές απαιτήσεις. Αυτό δε σημαίνει, όμως, πως θα μας κάνει ο κόσμος του κέρδους να ξεχάσουμε τον ορισμό του ανθρώπου αθλητή, που ακριβώς αγωνίζεται διαρκώς και δε θεωρεί κανένα όριο και, άρα, κανέναν κόσμο οριστικό και δεδομένο...


Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Τα προεκλογικά...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΛΕΤΕ ΝΑ ΕΙΝΑΙ τυχαίο το γεγονός πως ο Κ. Σημίτης εγκαινιάζει σήμερα την περιφερειακή του Υμηττού, η οποία μόνο φέτος θα εξυπηρετήσει - σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ - 30 χιλιάδες αυτοκίνητα;

Οχι, βέβαια. Τόσα αυτοκίνητα που θα αγοράσουν οι Ελληνες πολίτες μετά τη δημοσιοποίηση του «πακέτου», που ενέκρινε η Κυβερνητική Επιτροπή, πού να χωρέσουν πια! Χρειαζόμαστε δρόμους...

Δεν είναι δα και λίγο η μείωση κατά 20% του φόρου για την αγορά αυτοκινήτου, έτσι δεν είναι; Επειδή, δηλαδή, θα αυξηθούν οι εργοστασιακές τιμές κι επειδή δεν υφίσταται ουσιαστικά καμιά άξια λόγου αλλαγή στις τιμές για τα αυτοκίνητα μέχρι 1.800 κυβικά, θα υποβαθμίσουμε το μέτρο;

Για τα αυτοκίνητα των 2.000 και πάνω κυβικών, οι τιμές θα είναι σαφώς πιο συμφέρουσες, μια και αυτού του επιπέδου είναι το αυτοκίνητο που αγοράζει και χρησιμοποιεί η μέση ελληνική οικογένεια. Τουλάχιστον έτσι νομίζει ο πρωθυπουργός και τα επιτελεία του. `Η, έτσι θέλει να αρχίσουμε να πιστεύουμε εμείς. Τουλάχιστον, όσοι σκοπεύουν να αγοράσουν αυτοκίνητο στο άμεσο μέλλον...

ΕΚΕΙ ΒΕΒΑΙΑ που ο Σημίτης έδωσε ...τα ρέστα του, ήταν στις αγροτικές συντάξεις. Προφανώς θεωρεί ότι αυξήσεις ενός ευρώ τη μέρα, όπως αυτές που ανακοίνωσε, θα ξεσηκώσουν την ελληνική ύπαιθρο, που θα αρχίσει να ζητωκραυγάζει υπέρ του «εκσυχρονισμού».


Παπαγεωργίου Βασίλης

Για να μην τον ...αδικούμε πάντως, πρέπει να παραδεχτούμε ότι τόσο αυτός, όσο και το υπόλοιπο Υπουργικό Συμβούλιο δεν έχουν ποτέ δοκιμάσει να ζήσουν με 200 ευρώ το μήνα, δηλαδή με 68.000 δραχμές. Τους λείπει η εμπειρία της πράξης, δηλαδή.

ΠΑΝΤΩΣ, οι χτεσινές πρωθυπουργικές εξαγγελίες καταδεικνύουν μια βασική παράμετρο της πραγματικότητας: Η κυβερνητική διγλωσσία, υποκρισία, υποσχεσιολογία, παροχολογία, κλπ., κλπ., θα ξεπεράσουν κάθε όριο, μέχρι να φθάσουμε στις εκλογές.

Και, βέβαια, όταν φθάνει κανείς στα όριά του, θέλει δε θέλει ...αποκαλύπτεται και φαίνεται πιο καθαρά το πραγματικό του πρόσωπο.

Ξεδιάντροπη παραπλάνηση

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ασφαλώς ο Κ. Σημίτης επιχειρεί να «παραπλανήσει και πάλι» τους «οικονομικά ασθενέστερους», όπως επίσης δεν υπάρχει αμφιβολία ότι «καταφεύγει σε μια απελπισμένη προσπάθεια εξαγοράς συνειδήσεων» και σε «νέο εμπόριο ελπίδας»... Ομως, ο Κ. Καραμανλής, στον οποίο ανήκουν οι παραπάνω κοινότοπες διαπιστώσεις, δεν επιχειρεί να παραπλανήσει και εξαπατήσει τις λαϊκές μάζες, όταν περιγράφει τα προβλήματα και αποκρύπτει τις αιτίες που τα γεννούν και τα θρέφουν, δηλαδή τη νεοφιλελεύθερη πολιτική, που και ο ίδιος στηρίζει; Η απαρίθμηση των «κοινωνικών δεικτών», όπως ότι η Ελλάδα είναι τελευταία στις κρατικές δαπάνες για Παιδεία, Υγεία, ή ότι ένα στα πέντε νοικοκυριά ζει κάτω από το όριο φτώχειας κ.ο.κ., δεν είναι ξεδιάντροπη προπαγάνδα, όταν δε δηλώνεται ευθέως ότι αυτά είναι τα αναπόφευκτα αποτελέσματα της πολιτικής, που και η ΝΔ θα εφάρμοζε αν βρισκόταν στην κυβέρνηση; Ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής δεν ήταν που μόλις προχτές το βράδυ, στη Θεσσαλονίκη, κατήγγειλε τον Κ. Σημίτη ότι «μας αντιγράφει», όχι μόνον επί της ουσίας της εφαρμοζόμενης πολιτικής, αλλά και «επικοινωνιακά»; Αλλά αν η ηγεσία της ΝΔ άφηνε να πέσουν οι μάσκες, πώς θα απευθυνόταν στις λαϊκές μάζες για να υφαρπάξει την ψήφο τους;

Περί παραγωγικότητας

Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα ποτέ δε συμφώνησε με τις γνωστές αντιλήψεις σύνδεσης και καθορισμού των αυξήσεων σε μισθούς και μεροκάματα με την αύξηση της παραγωγικότητας και πολύ καλά κάνει. Μια και συχνά πυκνά, όμως, τόσο οι κυβερνώντες - όπως χτες ο Κ. Σημίτης - όσο και οι δικομματικοί τους εταίροι, αλλά και οι εκπρόσωποι της ολιγαρχίας, λένε και ξαναλένε τα σχετικά με την προαναφερόμενη σύνδεση, σημειώνουμε τα παρακάτω στοιχεία:

Η παραγωγικότητα στην Ελλάδα στη διάρκεια του 2002 αυξήθηκε κατά 4,1%, έναντι 2,8% των ΗΠΑ, 1,2% της ΕΕ και 1,1% της Ιαπωνίας. Επίσης, οι Ελληνες εργαζόμενοι εργάστηκαν την ίδια περίοδο κατά μέσον όρο 1.934 ώρες, ξεπερνώντας τις 1.825 των Αμερικανών και, βέβαια, τις ακόμη λιγότερες των εργαζομένων στην ΕΕ. Τα στοιχεία προέρχονται από την έρευνα του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας του ΟΗΕ, που γίνεται κάθε δύο χρόνια και αποδείχνουν - πέραν πάσης αμφισβήτησης - ότι η παραγωγικότητα στη χώρα μας αυξάνει και, μάλιστα, με αξιοσημείωτα ποσοστά. Χρειάζεται, άραγε, η παράθεση στοιχείων, για να αποδειχθεί ότι τα αποτελέσματα της αύξησης αυτής ωφέλησαν αποκλειστικά και μόνον την ακόμη μεγαλύτερη συσσώρευση κερδών από τις τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρήσεις; Δε νομίζουμε. Ολοι οι εργαζόμενοι γνωρίζουν - εξ ιδίας πείρας - ότι έγιναν φτωχότεροι στη διάρκεια της περασμένης χρονιάς.

Τεράστιες ευθύνες

«Στον ίδιο καμβά όσον αφορά τις εργατικές διεκδικήσεις κινούνται κυβέρνηση και Νέα Δημοκρατία. Αυτή είναι η διαπίστωση του προεδρείου της ΓΣΕΕ, μετά και τη σημερινή συνάντηση με τον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, Κ. Καραμανλή. Είχε προηγηθεί η συνάντηση του Σαββάτου με τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη». Αυτά γράφει η χτεσινή «Αυγή» και, εμμέσως πλην σαφώς, ομολογεί τις τεράστιες ευθύνες των δυνάμεων (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και ΣΥΝ), που συγκροτούν τη σημερινή πλειοψηφία και το προεδρείο της τριτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης. Αν αυτή είναι η εκτίμηση του προεδρείου της ΓΣΕΕ, τότε τι αντιτάσσει και τι κάνει απέναντι στον «ίδιο καμβά», απέναντι στην «άρνηση ή σιωπή ή παραπομπή στις καλένδες των εργατικών διεκδικήσεων» (από τη σχετική δήλωση του αντιπροέδρου της ΓΣΕΕ); Δε χρειάζεται απάντηση. Τη γνωρίζουν οι πάντες. Αλλωστε, η χτεσινή δήλωση του προέδρου της ΓΣΕΕ, που έσπευσε να εκτιμήσει θετικά τα προεκλογικά ψίχουλα της κυβέρνησης, δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία...

Το αξιοσημείωτο...

Ανακοίνωση για την επέτειο της «3ης Σεπτέμβρη», εξέδωσε χτες ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ, Μ. Χρυσοχοΐδης. Το αξιοσημείωτο δεν είναι ότι στη δισέλιδη ανακοίνωση η λέξη «σοσιαλιστές» υπάρχει μια φορά όλο κι όλο. Το αξιοσημείωτο για το νέο γραμματέα του ΠΑΣΟΚ είναι ότι η λέξη «ΗΠΑ» δεν υπάρχει ...καμία φορά!

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Στο συλλαλητήριο στη ΔΕΘ

Μέχρι χτες, ήταν ανάγκη η εργατική τάξη, ο λαός και η νεολαία της Θεσσαλονίκης να συμμετέχουν σύσσωμοι στις διήμερες αγωνιστικές κινητοποιήσεις του ΠΑΜΕ και της ΠΑΣΥ, στη Θεσσαλονίκη, στις 6 και 7 του Σεπτέμβρη. Σήμερα, τούτη η ανάγκη γίνεται καθήκον. Οι «κοινωνικές» εξαγγελίες, που έκανε χτες ο πρωθυπουργός, εξηγούν το πώς η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αντιλαμβάνεται τις ανάγκες του εργαζόμενου λαού, πώς τις ιεραρχεί και πώς τις αντιμετωπίζει.

Αφού χρόνια σταυρώνει τους εργαζόμενους, έρχεται, προεκλογικά, να το παίξει ελεήμων. Ελπίζει πως αυτό θα αποτελέσει σωσίβιο σωτηρίας για την πολιτική της, τις επιλογές της ΕΕ των μονοπωλίων, την πολιτική ενίσχυσης του μεγάλου κεφαλαίου. Γνωρίζει πως το σύνολο της εργατικής τάξης, της αγροτιάς, των μικρομεσαίων, των συνταξιούχων, της νεολαίας, το σύνολο του λαού τσακίζεται κάθε μέρα για την επιβίωση. Ξέρει ότι αν δε δώσει σήμερα λίγα ψίχουλα, η οργή θα μεγαλώνει και η αγανάκτηση θα γίνεται δύναμη αγώνα και ανατροπής.

Κομπάζει για τα αποτελέσματα της πολιτικής της. Μόνο που διαβάζει τα νούμερα από την ανάποδη ή απλά επιβεβαιώνει τη ρήση «στην Ελλάδα ευημερούν οι αριθμοί και υποφέρουν οι εργαζόμενοι». Δηλώνει πως μειώθηκε η ανεργία. Και μένουν άναυδοι οι 500.000 άνεργοι, οι χιλιάδες νέοι που υποαπασχολούνται με μεροκάματα πείνας χωρίς ασφαλιστικά δικαιώματα και βλέπουν πως κάθε μέρα προστίθενται κι άλλοι στη στρατιά της φτώχειας. Δηλώνει πως οι μικροπαροχές, που εξάγγειλε, οδηγούν στη «σύγκλιση» εισοδημάτων με τους λαούς της ΕΕ. Σύγκλιση στη φτώχεια, και όχι ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών, αυτών που παράγουν τον πλούτο που καρπώνεται η ολιγαρχία.

Παράλληλα, ο πρωθυπουργός ρίχνει και το σπόρο της αντιπαράθεσης, δηλώνοντας πως θα ανταμείψει τους «άξιους», όσους δουλεύουν περισσότερο. Αυτό είναι το νέο εφεύρημα. Λες και η εκμετάλλευση θα γίνει πιο υποφερτή και η φτώχεια θα εξαφανιστεί. Αυτή η πολιτική, που γεννά προκλητικά κέρδη για το μεγάλο κεφάλαιο, αυξάνει την εκμετάλλευση, τη φτώχεια και τα αδιέξοδα, πυροδοτεί πολέμους, δεν μπορεί να υπηρετήσει τις ανάγκες και τα συμφέροντα του εργαζομένων.

Γι' αυτό απαιτείται η όξυνση της αντιπαράθεσης, η καταδίκη των πολιτικών ηγεσιών (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ), που υπηρετούν την πολιτική του κεφαλαίου και καλούν το λαό να βγάλει μόνος του τα μάτια του, προσκυνώντας τους εκμεταλλευτές του, αλλά και του ΣΥΝ, που δε ζητά τίποτα περισσότερο από λίγο περισσότερη «ελεημοσύνη», για την ποθητή «σύγκλιση». Απαιτείται συσπείρωση στη γραμμή της ταξικής πάλης. Γι' αυτό η παλλαϊκή συμμετοχή στις διήμερες αγωνιστικές κινητοποιήσεις, που οργανώνουν το ΠΑΜΕ και η ΠΑΣΥ με αφορμή τα εγκαίνια της ΔΕΘ, αποτελεί καθήκον όλων όσοι πλήττονται από την αντιλαϊκή πολιτική και θέλουν να ανοίξουν το δρόμο για την ανατροπή της.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ