• Ανταποκρίσεις από τα εργατικά φεστιβάλ σε Νέα Αρτάκη και Θεσσαλονίκη
• Ρεπορτάζ από το Πολιτικό - Πολιτιστικό Διήμερο για Ελληνες και μετανάστες εργάτες που διοργάνωσε η ΚΟ Αττικής στην Αθήνα
• Η εκδήλωση για τα 10 χρόνια λειτουργίας του «Σπιτιού του Αγωνιστή»

Στη μεγάλη αυτή γιορτή έδωσαν το «παρών» εκατοντάδες εργάτες και εργάτριες από δεκάδες εργοστάσια της βιομηχανικής ζώνης, εργάτες γης και άλλοι εργατοϋπάλληλοι της περιοχής μαζί με τις οικογένειές τους.

Στην εκδήλωση παρουσιάστηκε ένα πρωτότυπο μουσικό - αφηγηματικό αφιέρωμα για τη Μικρασιατική Καταστροφή και την προσφυγιά, που επιμελήθηκε ομάδα μελών και φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, αναδεικνύοντας την αιτία των πολέμων και της προσφυγιάς.

Χαιρετισμό στο Φεστιβάλ απηύθυνε εκ μέρους των μεταναστών ο Χαλίντ Χουσεΐν, μέλος του ΔΣ του Σωματείου Εργαζομένων στον «Ζούρα», καλώντας τους εργάτες να ακουμπήσουν στο «μεγάλο στήριγμά τους: Το ΚΚΕ!». Αργότερα, την εκδήλωση χαιρέτισε και Σύρος μετανάστης από τον καταυλισμό της Ριτσώνας. Την κεντρική ομιλία έκανε ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Τη «σκυτάλη» πήρε ινδικό συγκρότημα που ξεσήκωσε με τη μουσική του Ελληνες και μετανάστες. Ακόμα, Σύροι πρόσφυγες που διαμένουν στον καταυλισμό της Ριτσώνας έκαναν χορευτικές επιδείξεις, ενώ το πρόγραμμα έκλεισε με λαϊκό γλέντι.

Ο Γ. Μαρίνος

Αναφερόμενος στην ηρωική Ιστορία του ΚΚΕ, ανέδειξε τη δράση των κομμουνιστών στους πρόσφυγες που έφτασαν στην περιοχή μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, λέγοντας: «Ετσι έγινε και εδώ, στη Νέα Αρτάκη. Οι κομμουνιστές μπήκαν μπροστά στην οργάνωση της επιβίωσης απέναντι στις άθλιες συνθήκες εγκατάστασης των προσφύγων, ανέδειξαν την πραγματική αιτία του ξεριζωμού, που ήταν οι στόχοι της αστικής τάξης της Ελλάδας να κερδίσει νέες αγορές, με τη στήριξη των δυνάμεων της Αντάντ, πυροδοτώντας τη σφαγή. Η ίδια αιτία, το κυνήγι του κέρδους, ήταν που στο πρόσωπο των προσφύγων οι ντόπιοι εκμεταλλευτές βρήκαν την ευκαιρία να πλουτίσουν, αξιοποιώντας τους ως φθηνό εργατικό δυναμικό, όπως γλαφυρά παρακολουθήσαμε στο αφιέρωμα που προηγήθηκε.

Αυτή η κατάσταση γεννά την ανάγκη της οργάνωσης των εργαζομένων, που στη Νέα Αρτάκη εκφράστηκε στη μεγάλη νικηφόρα απεργία των αλιεργατών τη δεκαετία του '30, με μπροστάρηδες και οργανωτές και πάλι τους κομμουνιστές».

Ο Γ. Μαρίνος αναφέρθηκε στους σημαντικούς αγώνες που έχουν δώσει μετανάστες και Ελληνες εργάτες, όπως στου «Ζούρα», και τόνισε ότι με βάση αυτήν την πείρα μπορεί να μετρηθούν νέα βήματα στην ανασύνταξη του εργατικού κινήματος, για να ηττηθεί ο ρεφορμισμός, ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός.

Το στέλεχος του Κόμματος κάλεσε τους συγκεντρωμένους να αναλογιστούν: «Τι διαπερνάει τις εξελίξεις στην Ελλάδα, στο Πακιστάν, στην Ινδία, στη Σρι Λάνκα, στην Αλβανία, αλλά και σε άλλα κράτη, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και της Ευρώπης;

Γιατί, ενώ αυξάνεται ο πλούτος των καπιταλιστών, παραμένει και αυξάνεται η φτώχεια της εργατικής τάξης, εκατομμύρια δεν έχουν δουλειά, στέγαση, Υγεία και Παιδεία;

Σε όλα τα κράτη βάζει τη σφραγίδα της η εξουσία του κεφαλαίου, η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, στα οικονομικά εργαλεία, το κριτήριο του κέρδους.

Το Πακιστάν, η Ινδία, το Μπαγκλαντές διαθέτουν σημαντικές πλουτοπαραγωγικές πηγές και έχουν μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες.

Η πλουτοκρατία και η αυλή της περνάνε καλά, φτωχοί και πάμφωτοι είναι οι εργάτες και οι εργάτριες, τα λαϊκά στρώματα και τα παιδιά τους.

Λίγες χιλιάδες καπιταλιστών αρπάζουν τον πλούτο που παράγουν δισεκατομμύρια εργαζόμενοι, κι αυτή η οδυνηρή κατάσταση επιβάλλεται να τελειώσει, με εργαλείο την ταξική πάλη, την πάλη της εργατικής τάξης σε κάθε χώρα».

Από την άλλη, υπογράμμισε ότι την εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο τη διαπερνά «σαν κόκκινη κλωστή η ταξική της θέση, το καθήκον της οργάνωσης, η ανάγκη να παλεύει για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και να συντονίζει τη δράση της, να αναπτύσσει τη διεθνιστική αλληλεγγύη όπου κι αν βρίσκεται».

Κλείνοντας, σημείωσε: «Η εργατική τάξη έχει τη δύναμη και μπορεί να σπάσει τα δεσμά, να ανατρέψει μαζί με τους συμμάχους της την καπιταλιστική βαρβαρότητα και να χτίσει τη νέα σοσιαλιστική - κομμουνιστική κοινωνία. Αυτή είναι η ιστορική της αποστολή στην εποχή μας, σε όλες τις χώρες...».

Οι εκδηλώσεις ξεκίνησαν με συζήτηση με εργαζόμενους από χώρους δουλειάς, με θέμα «Δεν υπάρχει δίκαιη ανάπτυξη σε ένα άδικο σύστημα». Την εισηγητική ομιλία έκανε ο Νίκος Χριστάνης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Ακολούθησαν παρεμβάσεις από εκπροσώπους εργαζομένων από μια σειρά κλάδους, όπως το Εμπόριο, τους συμβασιούχους στους ΟΤΑ, τις Τηλεπικοινωνίες και την Πληροφορική, τους οικοδόμους και τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς, που μετέφεραν την πείρα από την οργάνωση του αγώνα για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά, για τη διεκδίκηση ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς, για την κατάργηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας και την υπεράσπιση της κυριακάτικης αργίας.

Ο Ν. Χριστάνης στην ομιλία του σημείωσε ότι «ανάπτυξη και κρίση έχουν για τους εργαζόμενους το ίδιο ταξικό πρόσημο, με μνημόνια ή χωρίς μνημόνια». Και εξήγησε: «Στη φάση της κρίσης, τα μέτρα έρχονταν για να βγει η οικονομία από την κρίση. Τώρα οι νέες θυσίες ζητούνται για να θωρακιστεί η καπιταλιστική ανάπτυξη. (...)

Ο Ν. Χριστάνης

Τόνισε ότι σήμερα, το εργατικό - λαϊκό κίνημα και ο κάθε εργαζόμενος μέσα σ' αυτό έχει ένα κύριο καθήκον: Να συμβάλει ουσιαστικά με τη δράση του για την ανατροπή αυτού του άδικου, σάπιου, ανίκανου να προχωρήσει, τελικά παρωχημένου κοινωνικοπολιτικού συστήματος, που λέγεται καπιταλισμός.

Και σ' αυτήν την κατεύθυνση κάλεσε τους εργαζόμενους «να βγουν μαχητικά στο δρόμο μέσα από τις γραμμές του ταξικού εργατικού κινήματος, με γραμμή πάλης που δεν θα αρκείται να αντιμετωπίσει νέα και παλιά μέτρα, αλλά θα φωτίζει τον πραγματικό αντίπαλο, τους μονοπωλιακούς ομίλους και κάθε κυβέρνησή τους, την πολιτική τους, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ που τους στηρίζουν, το κεφάλαιο και την εξουσία του.

Με γραμμή που θα διαμορφώνει τις προϋποθέσεις για την αποφασιστική αναμέτρηση που θα τους γκρεμίσει και θα τους ρίξει στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας και θα οικοδομήσει έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης της κοινωνίας, που θα ικανοποιήσει τις ανάγκες των εργαζομένων».

Ακολούθησε η παρουσίαση μουσικού αφιερώματος από το συγκρότημα ΚΚΕ - ΚΝΕ, για την «Αγνωστη ιστορία του εργατικού κινήματος των ΗΠΑ». Το πρόγραμμα έκλεισε με μεγάλη συναυλία με τον Δημήτρη Ζερβουδάκη.

«Το Νοέμβρη χάσαμε 24 συνανθρώπους μας μόνο στη Μάνδρα της Αττικής, τότε που τα κυβερνητικά στελέχη γυρνούσαν τα κανάλια με τα αδιάβροχα και διαβεβαίωναν ότι όλα θα λυθούν, τότε που διάφοροι ΣΥΡΙΖΑίοι περιβαλλοντολόγοι μιλούσαν για πρωτόγνωρα φαινόμενα, που συμβαίνουν κάθε χίλια χρόνια και άλλα τέτοια.

Τότε, ανάμεσα στους τόσους νεκρούς και σοβαρά πληγέντες δεν υπήρχαν καταγεγραμμένοι μετανάστες, ενώ στην περιοχή δουλεύουν εκατοντάδες μετανάστες, άγνωστο πόσοι, σε μια από τις μεγαλύτερες βιομηχανικές ζώνες της χώρας.

Δουλεύουν και ζουν εκεί, μέσα σε υπόγεια και άσχημες συνθήκες, στοιβαγμένοι πολλοί μαζί σε παραπήγματα. Οι απαντήσεις των αρμόδιων κρατικών φορέων, πως δεν υπήρξε κανένα πρόβλημα με τους μετανάστες τότε, εμάς δεν μας έπεισαν, όπως δεν έπεισαν και κανέναν», τόνισε, προσθέτοντας πως δεν μπορούμε να δεχτούμε ως τρόπο ζωής τη λαϊκή ρήση «όπου φτωχός και η μοίρα του».

«Τίποτα καλό δεν έχουμε να περιμένουμε, αντίθετα μόνο ανατριχίλα προκαλούν οι δηλώσεις τους, νέα βάσανα φέρνουν στους λαούς.

Να θυμηθούμε ότι "έκλεισαν" δύο χρόνια από την προηγούμενη συμφωνία Ευρωπαϊκής Ενωσης - Τουρκίας για το Προσφυγικό. Μία συμφωνία που ήρθε, τότε, ως επικύρωση του άθλιου παζαριού της ΕΕ, με την άρχουσα τάξη της Τουρκίας.

Τέτοιο παζάρι υπήρχε και τώρα. Στις αποφάσεις που πήραν όλοι μαζί, από την Κομισιόν μέχρι τους ηγέτες που συμμετείχαν, σοσιαλδημοκράτες, νεοφιλελεύθεροι, ακροδεξιοί και "αριστερούληδες", οι συντηρητικοί μαζί με τους τάχα προοδευτικούς της Ευρώπης, η Μέρκελ με τον Τσίπρα αγκαλιά, συμφώνησαν να δημιουργηθούν χώρες - αποθήκες προσφύγων και μεταναστών, είτε στις χώρες πρώτης υποδοχής, όπως Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία, είτε και αλλού, όπως Αλβανία, Κόσσοβο κ.λπ. Συμφώνησαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή αλλιώς "καταυλισμοί κλειστού τύπου" αλά ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή πολλές Αμυγδαλέζες, είτε σε χώρες εντός Ευρώπης, αλλά και σε χώρες εκτός Ευρώπης, όπως Λιβύη και άλλες αφρικανικές χώρες. Γι' αυτό και δίνουν 3 δισ. ευρώ στην Τουρκία και 500 εκατ. ευρώ σε αφρικανικές χώρες.

Σε αυτό το αίσχος συμφώνησε και η ελληνική κυβέρνηση, ανεξάρτητα αν χρησιμοποιεί στρογγυλεμένες εκφράσεις που ακούγονται ευχάριστα στ' αυτιά. Μάλιστα, συμφώνησε να δέχεται πίσω στην Ελλάδα, ως πρώτη χώρα υποδοχής, όσους πρόσφυγες - μετανάστες απορρίπτει η Γερμανία, όπως ακριβώς τα σκλαβοπάζαρα του μεσαίωνα, που κοίταζαν τους ανθρώπους στα δόντια.

Θέλουν να μπορούν να παίζουν τα γεωπολιτικά τους παιχνίδια και παζάρια πάνω και στις πλάτες των ξεριζωμένων.

Δεν θέλουμε τα νησιά μας, οι πόλεις, τα χωριά μας να μετατρέπονται σε κέντρα ταλαιπωρίας των ξεριζωμένων, εξαιτίας της πολιτικής της EE και της κυβέρνησης, της ανεπάρκειας υποδομών, εξοπλισμού!

Ούτε να γίνονται τόποι όπου δρουν και εκμεταλλεύονται τους πρόσφυγες κυκλώματα και συμμορίες, διάφορες υπηρεσίες των ιμπεριαλιστών! (...)

Συνολικά στην EE πέρασαν 43.204 από την αρχή του 2018, 1.089 άφησαν την τελευταία τους πνοή στη Μεσόγειο και απ' αυτούς 150 ήταν παιδιά. Η μακάβρια λίστα των πνιγμένων στα νερά της Μεσογείου και του Αιγαίου φτάνει τους 35.000, σύμφωνα με συντηρητικούς υπολογισμούς τα τελευταία 25 χρόνια.

Είναι απαράδεκτο να γίνεται συνήθεια η φρίκη, η εξοικείωση με τη βαρβαρότητα, να γίνεται συνήθεια ο εγκλωβισμός δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων κάτω από άσχημες συνθήκες. Να μας γίνουν δηλαδή συνήθεια, όπως ακριβώς λέει και το τραγούδι, "...στις ειδήσεις τα βλέπεις και τρως"!

Κάθε χρόνο, ο αριθμός των προσφύγων παγκόσμια αυξάνεται δραματικά, γιατί ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος και οι επεμβάσεις, η στήριξη αντιδραστικών καθεστώτων, η ληστεία χωρών και λαών συνεχίζονται αδιάκοπα.

Στα 68,5 εκατ. έφτασαν οι πρόσφυγες το 2017, δηλαδή κάθε 2 δευτερόλεπτα ένας άνθρωπος αναγκάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι του. Αυξάνονται και τα παιδιά πρόσφυγες, ειδικά τα ασυνόδευτα παιδιά.

Ετσι αυξάνεται συνεχώς και ο αριθμός όσων φτάνουν στη χώρα μας, κυνηγημένοι από τους πολέμους και τη φτώχεια, παρόλο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ "δίνει τα ρέστα" της για να εφαρμοστεί η βάρβαρη συμφωνία της ΕΕ με την Τουρκία, που προβλέπει fast track απελάσεις στην Τουρκία, "επιστροφές" τις ονομάζουν οι ΣΥΡΙΖΑίοι, συμφωνία με την οποία συντάσσονται και όλα τα άλλα αστικά κόμματα. (...)

Είναι οι επεμβάσεις και οι πόλεμοι που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, της Ανατολικής Μεσογείου, της Βόρειας Αφρικής, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με άλλες καπιταλιστικές δυνάμεις, όπως η Ρωσία, η Κίνα.

Σε όλους αυτούς τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τις επεμβάσεις συμμετέχει και στηρίζει η ελληνική κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη.

Τα αμερικανικά πολεμικά πλοία φορτώνουν πυραύλους για να ξεσπιτώνουν όσους δεν σκοτώνουν από τα ελληνικά λιμάνια, όπως αυτό της Σούδας.

Εδώ ασκούνται τα αεροπλάνα και οι πιλότοι των Ισραηλινών για να ισοπεδώνουν πολιτείες και χωριά.

Απόδειξη είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πήρε πολλά συχαρίκια και μετάλλια φέτος για την πολύτιμη βοήθεια, όπως ομολόγησαν ο Αμερικανός πρέσβης και ο γραμματέας του ΝΑΤΟ, στο δολοφονικό έργο στη Συρία.

Να θυμηθούμε ότι με πρόσχημα τις προσφυγικές ροές, γέμισε το Αιγαίο ΝΑΤΟικά πολεμικά πλοία που ελέγχουν το πέρασμα των ρωσικών πολεμικών πλοίων από τη Μαύρη Θάλασσα στην Ανατολική Μεσόγειο.

Την ίδια στιγμή, η Τουρκία με δημόσιες δηλώσεις του Ερντογάν απειλεί κατά καιρούς ότι θα αφήσει ανεξέλεγκτη τη ροή των προσφύγων προς την Ελλάδα, βγαίνοντας από τη συμφωνία, ανακοίνωσε ότι μονομερώς πάγωσε την επανεισδοχή στην Τουρκία.

Δηλαδή και τα κύματα των προσφύγων αξιοποιούνται από τους ιμπεριαλιστές στον μεταξύ τους πόλεμο, στον οικονομικό, διπλωματικό, στρατιωτικό πόλεμο και ανταγωνισμό, δεν διστάζουν μπροστά σε κανένα έγκλημα».

Στη συνέχεια, αναφέρθηκε στην εικόνα που συγκεντρώθηκε το προηγούμενο διάστημα από τις περιοδείες του Κόμματος σε καταυλισμούς προσφύγων, που επιβεβαιώνει τις άθλιες συνθήκες διαβίωσή τους και πρόσθεσε για τους οικονομικούς μετανάστες:

«Επισκεφτήκαμε και πολλούς χώρους που συγκεντρώνουν μεγάλο αριθμό μεταναστών εργατών, εργοστάσια και επιχειρήσεις, αγροτικές περιοχές, όπως τον Μαραθώνα, τα Μέγαρα, αλλά και στη Μανωλάδα, όπου 3 χρόνια μετά τη δολοφονική επίθεση που δέχτηκαν οι μετανάστες εργάτες από τους μπράβους μεγαλοφραουλά, η κατάσταση παραμένει η ίδια και χειρότερη για τους εκατοντάδες μετανάστες εργάτες γης, προκαλεί οργή.

Η υπουργός Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ πήγε με το επιτελείο της, μετά τη φωτιά που έβαλαν οι φασίστες για να κάψουν τους ανθρώπους, έβγαλε τη φωτογραφία της για το προεκλογικό φυλλάδιο, έστησαν και λίγες σκηνές, λες και οι άνθρωποι κάνουν διακοπές στην παραλία και έφυγαν.

Για τους εκατοντάδες χιλιάδες οικονομικούς μετανάστες, τα προβλήματα παραμένουν και οξύνονται. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συνεχίζει να τους ταλαιπωρεί.

Δεν δίνει άδειες διαμονής σε όσους ζουν και εργάζονται στην Ελλάδα, παρά με το σταγονόμετρο, με μεγάλη ταλαιπωρία, ζητώντας τους να βάλουν το χέρι στην τσέπη για παράβολα, δικηγόρους και πρόστιμα. Η εργοδοσία και οι δουλέμποροι δρουν ανενόχλητοι, ατιμώρητοι. Κλείνουν εργάτες για δουλειά ήλιο με ήλιο και ύπνο στο χώμα, για 18 ευρώ τη μέρα και τους κρατούν και τα μισά, και όταν είναι να πληρώσουν, βάζουν φωτιά, τους ξυλοκοπούν, τους πυροβολούν, καλούν την αστυνομία να ελέγξει τα χαρτιά και άλλα.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συνεχίζει τις διακρίσεις σε βάρος των μεταναστών και των οικογενειών τους. Πολύμηνες καθυστερήσεις για τις άδειες παραμονής. Ατελείωτες οι ουρές και για όσους θέλουν να αποκτήσουν την ελληνική ιθαγένεια. Συνεχίζει την ίδια πολιτική από εκεί που την άφησε η ΝΔ.

Βρεθήκαμε δίπλα στα θύματα των ρατσιστικών επιθέσεων στη Λέσβο, στον Ασπρόπυργο, το Μενίδι, τα Σεπόλια, όπου δολοφόνησαν άνανδρα ένα νέο παλικάρι που γύρναγε από τη δουλειά.

Οι ρατσιστικές επιθέσεις πολλαπλασιάστηκαν τον τελευταίο χρόνο.

Την άσχημη κατάσταση που δημιουργεί η κυβέρνηση για τη διαχείριση του προσφυγικού ζητήματος εκμεταλλεύονται οι φασίστες και οι ναζιστές της Χρυσής Αυγής, που επιτίθενται σε πρόσφυγες και οικονομικούς μετανάστες.

Είναι τεράστιες οι ευθύνες της κυβέρνησης και της αστυνομίας. Ομως, οι μετανάστες δεν είναι μόνοι. Εχουν το εργατικό κίνημα, έχουν το Κόμμα τους. Δεν θα περάσει στα θρασύδειλα τσιράκια της εργοδοσίας, στους φασίστες και τους ναζιστές. Θυμίζουμε ότι πριν ακόμα σκάσει το αυγό του φιδιού, από εδώ, από το πάρκο ΦΙΞ είχαμε καταγγείλει ότι γυμνάζονται, εκπαιδεύονται, χτυπώντας τα κορμιά κατατρεγμένων ανθρώπων για να επιτεθούν στο λαό που αγωνίζεται. Θα πάρουν την απάντηση που τους αρμόζει από το οργανωμένο εργατικό κίνημα. Ο οργανωμένος λαός θα τους τσακίσει, όπως το έχει ξανακάνει.

Οι μετανάστες αξιοποιήθηκαν ως μέσο για να πέσουν τα μεροκάματα, να αλλάξουν προς το χειρότερο οι εργασιακές σχέσεις. Πριν την εκδήλωση της κρίσης, στην ΕΕ εκτιμούσαν ότι χρειάζονται 20 εκατομμύρια μετανάστες για να επιτευχθούν οι στόχοι της Στρατηγικής της Λισαβόνας, δηλαδή η στρατηγική του κεφαλαίου. Στην αρχή του προσφυγικού δράματος, οι Γερμανοί βιομήχανοι καλούσαν τους πρόσφυγες στη Γερμανία για να γεμίσουν τα εργοστάσιά τους φτηνούς εργάτες. Ο πρόεδρος των Γερμανών βιομηχάνων έλεγε το 2015 ότι "χρειαζόμαστε ακόμα 3 εκατ. εργάτες για να μείνει βιώσιμο το ασφαλιστικό μας σύστημα"!

Οι κυβερνήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και προηγούμενα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ακολούθησαν πιστά αυτήν τη βρώμικη διπρόσωπη τακτική που υπηρετούσε τα καπιταλιστικά κέρδη. Από τη μια μεριά, προσέλκυαν με διάφορους τρόπους μετανάστες για να καλυφθούν οι ελλείψεις εγχώριων εργατικών χεριών, ιδιαίτερα στην ύπαιθρο.

Από την άλλη, ανάλογα με την αύξηση της ανεργίας και για άλλους πολιτικούς λόγους, έβαζαν εμπόδια στην υποδοχή μεταναστών, τους άφηναν στο έλεος των κυκλωμάτων της μαφίας, των δουλεμπόρων, στα νύχια του οργανωμένου εγκλήματος.

Τώρα, όλοι μαζί ζητούν να παρθούν κατασταλτικά μέτρα, να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή Συνοριοφυλακή, η Frontex, να γίνουν στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Το δικό μας συμφέρον βρίσκεται στο δυνάμωμα της αλληλεγγύης και του αγώνα για ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης των προσφύγων - μεταναστών, να δημιουργηθούν αξιοπρεπείς και υγιεινοί χώροι προσωρινής υποδοχής και φιλοξενίας, με δωρεάν σίτιση, ιατροφαρμακευτική φροντίδα, διερμηνεία, νομική βοήθεια με ευθύνες του κράτους, του υπουργείου Μεταναστευτικής Πολιτικής και όχι των διαφόρων ΜΚΟ που λυμαίνονται τον τομέα αλληλεγγύης με το αζημίωτο, εκμεταλλεύονται το ίδιο πρόσφυγες και Ελληνες εργαζόμενους, δεν λογοδοτούν πουθενά και σε κανέναν, στην πλειοψηφία τους έχουν άλλα, σκοτεινά σχέδια.

Το δικό μας συμφέρον βρίσκεται στον αγώνα για να έχουν το δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης προς τη χώρα τελικού προορισμού, την άμεση επανένωση των οικογενειών τους.

Τα επίσημα στοιχεία μιλούν για περίπου 62.000 πρόσφυγες εγκλωβισμένους στην Ελλάδα. Πάνω από 14.000 βρίσκονται εγκλωβισμένοι στα νησιά.

Η συντριπτική πλειοψηφία, με βάση τις απαντήσεις των ίδιων των προσφύγων και των μεταναστών, θέλει να φύγει, το 68% για τη Γερμανία, το 31% για άλλες χώρες της ΕΕ και μόλις το 0,4% θέλει να παραμείνει στην Ελλάδα.

Το δικό μας συμφέρον είναι η πάλη για την ενίσχυση των υποδομών και του προσωπικού που σχετίζονται με τη διάσωση στη θάλασσα. Γιατί δεν θέλουμε άλλα νεκρά παιδιά.

Το δικό μας συμφέρον βρίσκεται στην πάλη για ίδια δικαιώματα Ελλήνων και μεταναστών, στη δουλειά, το μεροκάματο, την Κοινωνική Ασφάλιση, την Υγεία, την Παιδεία, ενάντια στο ρατσισμό που είναι το δηλητήριο των αφεντικών για να εκμεταλλεύονται αποτελεσματικά, διαιρώντας τους εργάτες.

Το δικό μας συμφέρον είναι να προστατέψουμε τα παιδιά, να παρθούν άμεσα μέτρα γρήγορης διεκπεραίωσης των απαιτούμενων εγγράφων για να ενωθούν οικογένειες, να ενωθούν παιδιά με τους γονείς τους, να εξασφαλίσουμε το δικαίωμα να πηγαίνουν στο σχολείο, να μάθουν τη γλώσσα, να μεγαλώσουν με υγεία και ασφάλεια, όπως αγωνιζόμαστε για όλα τα παιδιά Ελλήνων και μεταναστών.

Το δικό μας επιτακτικό καθήκον βρίσκεται στην πάλη μαζί με το ΚΚΕ ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, που γεννάει φτώχεια και προσφυγιά, ενάντια στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, για την αποδέσμευση της Ελλάδας από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, για την απεμπλοκή της χώρας μας από τους πολέμους, για να κλείσουν οι βάσεις του θανάτου, να σταματήσει να δίνεται το 2% του ΑΕΠ, κοντά στα 4 δισ. ευρώ, για τη δολοφονική μηχανή του ΝΑΤΟ.

Ο μόνος δρόμος που έχουμε, για να ζήσουμε σε ένα ευτυχισμένο μέλλον με ευημερία και ειρήνη, είναι να δυναμώσει η πάλη του λαού, όλων των λαών, των προσφύγων και μεταναστών, ενάντια στο σύστημα που παράγει εκμετάλλευση και πολέμους, νεκρούς στα πεδία των μαχών, αλλά και στους θαλάσσιους ή χερσαίους δρόμους της προσφυγιάς. Να απαλλαγούμε από την εξουσία των καπιταλιστών».

Το Διήμερο, φέτος που γιορτάζονται τα 100 χρόνια του ΚΚΕ, είχε σύνθημα: «100 χρόνια παλεύουμε για την ενότητα της εργατικής τάξης στη χώρα μας και διεθνώς. Συνεχίζουμε αταλάντευτα με στόχο τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό».

Ταμπλό με φωτογραφίες από τα προηγούμενα 17 Διήμερα Ελλήνων και μεταναστών στο ΦΙΞ, καθώς και ταμπλό με τις θέσεις του Κόμματος για το Μεταναστευτικό - Προσφυγικό, υποδέχονταν τον κόσμο που έμπαινε από την κύρια είσοδο του πάρκου, ενώ στο περίπτερο της ΚΟ Αττικής ήταν διαθέσιμα η Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τα 100 χρόνια του Κόμματος και άλλα ντοκουμέντα, μεταφρασμένα σε διάφορες γλώσσες, για να μελετηθούν από μετανάστες και πρόσφυγες.

Από νωρίς λειτουργούσε παιδότοπος που απασχολούσε τα πιτσιρίκια Ελλήνων και μεταναστών, με χαρούμενες κατασκευές, ενώ πολύχρωμα ήταν τα περίπτερα των συλλόγων και κοινοτήτων μεταναστών που στήθηκαν στο χώρο από τις εξής χώρες: Αφγανιστάν, Αιθιοπία, Γεωργία, Μαγαδασκάρη, Κένυα, Φιλιππίνες, Κονγκό, Νιγηρία, Σρι Λάνκα, Μαρόκο, Καμερούν, Μπουρκίνα Φάσο, Γκάνα, Τανζανία, Σουδάν, Παλαιστίνη, Πακιστάν, Μπαγκλαντές και Ρωσία.

Στον παιδότοπο

Το κλίμα των εκδηλώσεων του Σαββάτου «ζέσταναν» από νωρίς οι χοροί μικρών κοριτσιών από χορευτικό συγκρότημα από το Μπαγκλαντές. Μετά την ομιλία ακούστηκαν τραγούδια της προσφυγιάς και της μετανάστευσης, τραγούδια από το μουσικό συγκρότημα Βουλγαρίας «Ροντίνα» και η βραδιά έκλεισε με λαϊκό γλέντι.

Θυμίζουμε ότι οι εκδηλώσεις άρχισαν την Παρασκευή, με μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση για τις θέσεις του ΚΚΕ για το πρόβλημα της μόρφωσης των παιδιών των μεταναστών και των προσφύγων, με καλλιτεχνικό πρόγραμμα με χορούς από τα Βαλκάνια, τη Γεωργία και τη Ρωσία, καθώς και με λαϊκό γλέντι.

Η εκδήλωση άνοιξε με ομιλία του Δημήτρη Αρβανιτάκη, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και επικεφαλής της αντιπροσωπείας της που παρευρέθηκε στη χτεσινή εκδήλωση. Το «παρών» έδωσε επίσης αντιπροσωπεία της ΚΝΕ.

Στη συνέχεια μίλησε ο μέχρι πρότινος πρόεδρος του Ιδρύματος, Κώστας Μαραγκουδάκης, ο οποίος καταχειροκροτούμενος τιμήθηκε με τιμητική πλακέτα για τη σημαντική προσφορά του στο τιμόνι του Ιδρύματος όλα αυτά τα χρόνια.

Εκανε λόγο για μια «πορεία γεμάτη από μάχες και σκληρή δουλειά, για να πετύχουμε αυτό το αναγνωρισμένο από όλους τεράστιο έργο του Κόμματος». Οπως τόνισε, «στο "Σπίτι του Αγωνιστή" φιλοξενήθηκαν πάνω από 100 συναγωνιστές και συναγωνίστριες της αθάνατης ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης, κάτω από τις καλύτερες συνθήκες διαβίωσης και πάνω από όλα με αγάπη και συντροφικότητα. Αναδείχθηκε πρότυπο, αναγνωρίστηκε από όλο το Κόμμα, από όλους τους προοδευτικούς ανθρώπους, ακόμα και από όλους τους κρατικούς οργανισμούς των ελέγχων».

Ο Στ. Λάμπρου (αριστερά) παραδίδει την τιμητική πλακέτα στον Κ. Μαραγκουδάκη

Παίρνοντας το λόγο, ο νέος πρόεδρος του ΔΣ, Στέλιος Λάμπρου, αναφέρθηκε στο χαρακτήρα και στην προσφορά του Ιδρύματος και όσων συνέβαλαν πολύμορφα στη λειτουργία του όλα αυτά τα χρόνια, στην ανάγκη στήριξής του και στην «κληρονομιά» που παραλαμβάνει το νέο ΔΣ, το οποίο, όπως τόνισε, «θα προσπαθήσει με τη βοήθεια όλων να λειτουργήσει το Ιδρυμα με ακόμα καλύτερους όρους, αξιοποιώντας τις γνώσεις και την εμπειρία ανθρώπων που βοήθησαν στο παρελθόν και έχουν τη θέληση να βοηθήσουν και στο μέλλον. Νεότερες γενιές αγωνιστών του λαϊκού κινήματος θα έχουν και στο μέλλον την ανάγκη του "Σπιτιού του Αγωνιστή" και σε δυσκολότερες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, απόρροια της καπιταλιστικής κρίσης. Αυτό δημιουργεί την ανάγκη να συνεχιστεί η στήριξη του Ιδρύματος από τους συντρόφους και φίλους που αντιλαμβάνονται την αναγκαιότητα της λειτουργίας του με αναβαθμισμένες υπηρεσίες για τους φιλοξενούμενούς του».

Στην εκδήλωση παρευρέθηκαν: Αντιπροσωπείες της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ με επικεφαλής τον αντιπρόεδρο Γ. Ζαγγανά και εκπροσώπους από τοπικά παραρτήματά της, του ΣΦΕΑ, αποτελούμενη από τους Σπ. Χαλβατζή και Ν. Τριανταφύλλου, της ΚΝΕ, της ΟΓΕ, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΟΑΕΕ Π. Τάτσης και άλλοι φορείς.

Το συγκρότημα «Ρωμιοσύνη»

Ο Δ. Αρβανιτάκης

«Τιμάμε όλους τους συντρόφους και συντρόφισσες που έχουμε κοντά μας, ιδιαίτερα αυτούς που φιλοξενούνται εδώ, σ' αυτήν τη ζεστή συντροφική γωνιά, και στο πρόσωπό τους τιμάμε όλους τους αγωνιστές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, του ΔΣΕ, του αγώνα κατά της 7χρονης δικτατορίας, όλων των αγώνων του ελληνικού λαού στη μεγάλη εκατοντάχρονη ιστορική πορεία του ΚΚΕ.

Θέλουμε να τους διαβεβαιώσουμε ότι στα πρόσωπά τους βλέπουμε τη ζωντανή ιστορία του έπους '40 - '49, όλων των αγώνων της πορείας του επαναστατικού κινήματος της χώρας μας. (...)

Νιώθουμε ιδιαίτερη ικανοποίηση για το επίπεδο που βρίσκεται το Ιδρυμα, με αυτά που προσφέρει σε όσους φιλοξενεί σήμερα, αλλά και τους δεκάδες άλλους αγωνιστές που φιλοξένησε τα προηγούμενα χρόνια.

Για την ποιότητα των υπηρεσιών, που όλες παρέχονται μόνο με τη στήριξη του Κόμματος και των εκατοντάδων ενισχυτών του, εργατικών σωματείων και άλλων μαζικών φορέων και χωρίς καμιά στήριξη από το κράτος.

Οπως είναι γνωστό, στην ιδρυτική πράξη του 1984 αναφέρεται: "Σκοπός του Ιδρύματος είναι η παροχή ηθικής, πνευματικής και υλικής βοήθειας, συμπαράστασης και περίθαλψης σε ηλικιωμένους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του αντιφασιστικού, δημοκρατικού αγώνα του ελληνικού λαού". (...)

Οπως όλοι γνωρίζουμε, τα πρώτα χρόνια μετά τη δικτατορία αναδείχθηκε πιο έντονα η ανυπαρξία κρατικών δομών στήριξης σε ηλικιωμένους ανθρώπους. Πολύ περισσότερο, η ύπαρξη χιλιάδων αγωνιστών που πέρασαν τη ζωή τους σε φυλακές και εξορίες, και είχαν περισσότερες ανάγκες για στήριξη στα στερνά τους χρόνια. Γιατί αυτοί οι αγωνιστές, ακόμη και μετά την αποφυλάκισή τους, ένιωθαν με τον χειρότερο τρόπο το μίσος της αστικής τάξης, γιατί την πολέμησαν και στάθηκαν παλικαρίσια απέναντί της.

Απάντηση σ' αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική των αστικών κυβερνήσεων μπορούσε να έρθει μόνο από πρωτοβουλίες για τη δημιουργία ιδρυμάτων που η λειτουργία τους θα στηρίζεται στους φορείς του λαϊκού κινήματος και θα εκφράζουν την αλληλεγγύη της εργατικής τάξης. Το Κόμμα το προβλημάτισε έγκαιρα αυτό το ζήτημα.

Γνωρίζαμε ότι οι ανάγκες είναι πολλές, ότι χρειάζονται δεκάδες ιδρύματα σε πολλές περιοχές της χώρας, αλλά αυτό δεν μας εμπόδισε να προχωρήσουμε.

Αποφασιστικά, και με απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ και γράμμα που έστειλε εκ μέρους της ΚΕ ο σ. Χαρίλαος Φλωράκης, μαζί με ένα σημαντικό ποσό από συντρόφους και αγωνιστές που κατέθεσαν την αίτηση δημιουργίας του Ιδρύματος, ξεκίνησαν οι πρώτες ενέργειες για σύσταση Νομικού Προσώπου το 1984.

Ακολούθησαν ενέργειες εξεύρεσης οικοπέδου, ανέγερσης κτιρίου, η συγκρότηση της Μονάδας το 2006 και η ουσιαστική λειτουργία της από το 2008 έγινε πραγματικότητα. Το "Σπίτι του Αγωνιστή" άντεξε μέσα σε δύσκολες συνθήκες και σήμερα έχουν μπει γερά θεμέλια να συνεχίσει τη δράση του.

Αυτό το επίτευγμα μόνο το ΚΚΕ μπορούσε να το καταφέρει, γιατί οι κομμουνιστές με τα ιδανικά και τις αξίες μας βάζουμε πάνω απ' όλα τον άνθρωπο. Ετσι, από τότε μέχρι σήμερα, η στήριξη του ΚΚΕ στη λειτουργία και δράση του Ιδρύματος είναι συνεχής και βρίσκεται μέσα στις προτεραιότητες του Κόμματος, των μελών, φίλων και των οπαδών του Κόμματος. (...)

Το "Σπίτι του Αγωνιστή" δεν αποτελεί για μας έναν ξεχωριστό φορέα, που μέσα δουλεύουν οι κομμουνιστές και το Κόμμα εκφράζει τη συμπαράστασή του για το έργο που επιτελεί. Το "Σπίτι του Αγωνιστή" αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της δράσης μας. (...)

Πρόκειται πραγματικά για ένα πρωτότυπο επίτευγμα για όλη την Ελλάδα, γιατί δεν είναι ένα συνηθισμένο κερδοσκοπικό γηροκομείο, αλλά ένα υποδειγματικό σπίτι φιλοξενίας ηλικιωμένων αγωνιστών, έξω από κάθε κερδοσκοπική επιδίωξη, για παροχή ολόπλευρης ηθικής, πνευματικής και υλικής βοήθειας και ανάλογο περιβάλλον (...)

Μπορεί η δρακογενιά της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ να περιορίζεται, όμως τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν χτες οι ηλικιωμένοι αγωνιστές θα υπάρχουν και μάλιστα οξυμένα, εξαιτίας των μέτρων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και των άλλων αστικών κομμάτων που κινούνται στην ίδια κατεύθυνση. Νεότερη γενιά αγωνιστών, με προβλήματα από το κόψιμο συντάξεων και επιδομάτων, απολυμένοι συνδικαλιστές και πρωτοπόροι εργάτες και εργάτριες, που για τη δράση τους γνώρισαν την απόλυση και είναι μακροχρόνια άνεργοι θα χρειαστεί να βρουν αποκούμπι στη φιλόξενη στέγη του Ιδρύματος, στη συντροφική αλληλεγγύη που προσφέρουν οι άνθρωποί του.

Η φετινή χρονιά είναι μια ξεχωριστή χρονιά για όλους μας. Για την εργατική τάξη, το λαό, το εργατικό κίνημα. Γιατί το Κόμμα μας γιορτάζει 100 χρόνια ζωής και δράσης.

Γιορτάζουμε τα 100 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ και προς τιμήν των 100 χρόνων θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, για να αποκτήσει το Κόμμα μας ακόμα πιο πλατιούς, πιο γερούς δεσμούς με την εργατική τάξη και τη νεολαία.

Για να ηγηθεί της πάλης της εργατικής τάξης κατά του απάνθρωπου συστήματος που ζούμε και του ιμπεριαλιστικού πολέμου, για να έρθει πραγματικά ο λαός στην εξουσία.

Με όπλο τα διδάγματα που απορρέουν από την 100χρονη γεμάτη αγώνες και θυσίες πορεία του Κόμματος, είμαστε σίγουροι ότι θα τα καταφέρουμε. (...)

Αντλούμε δύναμη και αντοχή από τη μεγάλη Ιστορία του Κόμματός μας. Είμαστε αποφασισμένοι να συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις για την υλοποίηση του στόχου για τον οποίο ιδρύθηκε το ΚΚΕ πριν από 100 χρόνια: Για την ανατροπή του καπιταλισμού, για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό».