Τετάρτη 3 Φλεβάρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τα «φιντάνια» της Ακαδημίας

Εξετάσεις για ενδεχόμενη προαγωγή, έδωσαν στην ηγεσία του κόμματός τους τις προηγούμενες δυο μέρες τα στελέχη της ΠΑΣΚΕ στο συνέδριο της Ομοσπονδίας Επισιτισμού - Τουρισμού. Πέρασαν με άριστα αφού είχαν διαβάσει καλά το μάθημά τους στον εμετικό αντικομμουνισμό και την αντιΠΑΜΕ επίθεση. Χαρακτηριστικές κλασσικές ατάκες - αφού δεν είχαν επιχειρήματα για να αντιστρέψουν την πραγματικότητα, δηλαδή τη νέα αντεργατική σαρωτική επίθεση - που χρησιμοποίησαν ήταν η «μονολιθικότητα του ΚΚΕ», «οι διασπαστές του ΠΑΜΕ», οι «αυτόκλητοι εργολάβοι», οι «απομονωμένοι». Και άλλες χυδαιότητες που ξεπερνούν τα όρια όπως «θα τρίζουν τα κόκαλα αγωνιστών με τα καμώματά σας».

Πλέον είμαστε σίγουροι ότι στην Ακαδημία της ΓΣΕΕ γίνεται σοβαρή δουλειά αφού τα παλικάρια της ΠΑΣΚΕ που έδωσαν ρέστα στο συνέδριο φοιτούν στην Ακαδημία, ενώ κάποιοι ήδη έχουν αποφοιτήσει.

Ενωμένοι ενάντια στα εργατικά συμφέροντα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμάκου Ελλάδας αποτελεί άλλο ένα παράδειγμα ότι τις συνδικαλιστικές παρατάξεις ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - Αυτόνομη Παρέμβαση τις χωρίζουν λίγα, ενώ τους ενώνουν πολλά και «σημαντικά», γι' αυτό και κατεβάζουν κοινό ψηφοδέλτιο απέναντι στην ταξική πλειοψηφία. Μην πάει ο νους σας στα προβλήματα των εργαζομένων, στην υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους. Το βασικό που τους ενώνει είναι η στήριξη, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, της αντεργατικής πολιτικής και γι' αυτό τα βρίσκουν και συγκροτούν «αντι - ΠΑΜΕ» μέτωπο.

Το περασμένο Σαββατοκύριακο στο Συνέδριο της Ομοσπονδίας, οι εκπρόσωποι αυτών των παρατάξεων επέλεξαν να μη μιλήσουν για κανένα πρόβλημα της εργατικής τάξης και του κλάδου. Από ολόκληρο το ν. Πετραλιά το μόνο που βρήκαν να πουν είναι για το Ταμείο του κλάδου, που ήταν ένα «καλό» Ταμείο και άδικα συγχωνεύτηκε! Μακριά από κάθε αγωνιστική διεκδίκηση (σ.σ. «δεν συμμετείχαμε γιατί ήταν το ΠΑΜΕ», είπε ο εκπρόσωπος της Αυτόνομης Παρέμβασης!) προσπάθησαν να σπρώξουν τα σωματεία σε συντεχνιακή λογική. Υπερασπίστηκαν δε με σθένος τη ΓΣΕΕ, χωρίς να είναι σε θέση να φέρουν έστω και ένα επιχείρημα, ότι δεν είναι κυβερνητική κι εργοδοτική η πλειοψηφία της. Δεν πρέπει να λέμε «κυβερνητικός - εργοδοτικός» συνδικαλισμός είπε ο εκπρόσωπος της ΠΑΣΚΕ, γιατί ...ο καθένας έχει δικαίωμα στη διαφορετική άποψη!

Ας περάσει μια βόλτα από ένα μπλόκο...

«Μια 7μελής επιτροπή από 3 μπλόκα αγροτών της Θεσσαλίας πρόκειται να συναντηθεί με την υπουργό, για να διεκδικήσει το δικαίωμα στη διά βίου τεμπελιά σε βάρος των κοινωνικών τάξεων του προλεταριάτου. Με πόσους τρόπους μπορεί να επιλεγεί αυτή η επιτροπή ώστε να περιλαμβάνει 2 άτομα από τους 7 εκπροσώπους του μπλόκου Α, 2 από τους 7 του Β και 3 άτομα από τους 11 εκπροσώπους του μπλόκου Γ». Το παραπάνω «πρόβλημα» είναι θέμα απ' την εξεταστική του πρώτου έτους της Γεωπονικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, στο μάθημα των Μαθηματικών! Ο καθηγητής κατάφερε, μέσα σε λίγες γραμμές ενός «μαθηματικού προβλήματος», να περάσει όλη την κυρίαρχη αντιδραστική προπαγάνδα για τον αγώνα των αγροτών. Και ύστερα σού παρουσιάζεται ως ακαδημαϊκός δάσκαλος που μορφρώνει ανθρώπους ο αμόρφωτος. Φανταζόμαστε ότι θα έχει, ήδη, λάβει συγχαρητήριο τηλεγράφημα, από την κυβέρνηση, για την ...ευφυΐα του και, φυσικά, για τις υπηρεσίες του. Και εις ανώτερα. Ας περάσει, κάποια μέρα, από ένα χωράφι να δει πώς είναι η «τεμπελιά». Μπορεί, επίσης, να πάει σ' ένα μπλόκο και να ζητήσει απ' τους αγρότες να του λύσουν το «μαθηματικό» του πρόβλημα...

Κατάντια...

Σε προορισμό... «σεξοτουρισμού» μετατρέπεται η Ουκρανία, σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών της χώρας, στοιχεία του οποίου επικαλούνται ρωσικά ΜΜΕ. Σύμφωνα λοιπόν με την επίσημη στατιστική, κάθε τέταρτη φοιτήτρια της Ουκρανίας... «ονειρεύεται καριέρα πόρνης»!

Πάντα σύμφωνα με την ίδια πηγή, οι γυναίκες που εκδίδονται στην Ουκρανία ανέρχονται επισήμως σε 110-250 χιλιάδες, χωρίς να συνυπολογίζονται όσες «εργάζονται» στον εν λόγω «τομέα» στο εξωτερικό. Σήμερα η Ουκρανία αποτελεί τον πλέον αναδυόμενο προορισμό «σεξοτουρισμού» στην Ευρώπη, με την «εισαγωγή» των εν λόγω «τουριστών» να αναπτύσσεται γρηγορότερα από την «εξαγωγή» γυναικών στις ευρωπαϊκές χώρες.

Εκεί κατάντησε η χώρα του Γκόγκολ και του Σεβτσένκο, των νέων γυναικών και αντρών που τσάκισαν το φασισμό κατά στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτά είναι τα «αγαθά» της «ελευθερίας» και της «δημοκρατίας» που «προσφέρει» αφειδώς ως «αξίες» ο καπιταλισμός στη νέα γενιά της Ουκρανίας...

Αθλια προπαγάνδα

Η κυβέρνηση και οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί της καλούν μ' ένα στόμα τους εργαζόμενους και το λαό σε «εθνική συστράτευση» για να σωθεί δήθεν η χώρα από την επίθεση των «διεθνών οικονομικών οίκων» και να διατηρήσει την «εθνική ανεξαρτησία» της. Ζητάνε από τα θύματα της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης να πούνε «σφάξε αγά μου ν' αγιάσω», ανάγοντας αυτή τη στάση σε ύψιστο «πατριωτικό» καθήκον. Με το ίδιο εκβιαστικό επιχείρημα καταφέρονται και ενάντια σε όποιον αγωνίζεται. Επιτίθενται στο ΚΚΕ που πρωτοστατεί στην οργάνωση της λαϊκής πάλης, αντιπαλεύοντας όχι μόνο την κυβερνητική πολιτική, αλλά συνολικά τη στρατηγική και τον αντιλαϊκό δρόμο ανάπτυξης που αυτή υπηρετεί.

Η πρόκληση της κυβέρνησης και των κομμάτων που συναθροίζονται στο μαύρο αντεργατικό - αντιλαϊκό μπλοκ δεν έχει όρια. Τι θέλουν να πετύχουν; Προσπαθούν να πείσουν ότι σε συνθήκες καπιταλισμού η εκάστοτε κυβέρνηση υπηρετεί γενικά και αόριστα το «εθνικό συμφέρον» και όχι το συμφέρον της κυρίαρχης οικονομικά και πολιτικά τάξης, που δεν είναι άλλη από την αστική τάξη. Τα συμφέροντα των μεγαλοεπιχειρήσεων, ντόπιων και ευρωενωσιακών, υπηρετεί η εκάστοτε κυβέρνηση του κεφαλαίου, είτε σε περίοδο κρίσης, είτε σε περίοδο οικονομικής ανάπτυξης. Γι' αυτό και την περίοδο που η καπιταλιστική οικονομία κατέγραφε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, καμιά από τις τότε κυβερνήσεις του δικομματισμού δεν κάλεσε τους εργαζόμενους και το λαό σε «εθνική συστράτευση» για να μοιραστούν τα υπερκέρδη των μονοπωλιακών ομίλων. Το ακριβώς αντίθετο συνέβαινε και τότε. Οχι βεβαίως ότι η διέξοδος είναι το μοίρασμα των υπερκερδών. Η διέξοδος είναι η κατάργησή τους με την κατάργηση της εκμετάλλευσης και των καπιταλιστών, με την κοινωνικοποίηση της ιδιοκτησίας τους. Αλλωστε, οι καπιταλιστές όχι μόνο δε μοιράζονται τα κέρδη αλλά απομυζούν ολοένα και περισσότερα.

Ακόμα παραπέρα. Η κυβέρνηση λέει πως η εθνική ανεξαρτησία κινδυνεύει από τις καπιταλιστικές αγορές και τις άλλες χώρες της ΕΕ. Μεγάλο ψέμα. Πρώτον, επειδή αυτό που κάνουν τα όργανα της ΕΕ σήμερα είναι να ζητούν την πλήρη εφαρμογή των όσων και οι ελληνικές κυβερνήσεις συνυπέγραψαν στο πλαίσιο της ευρωένωσης για να εξασφαλίσουν τα συμφέροντα της ντόπιας πλουτοκρατίας. Η ΟΝΕ, το Σύμφωνο Σταθερότητας, τα κριτήρια και οι «ποινές» σε περίπτωση αθέτησής τους έχουν φαρδιά - πλατιά τη σφραγίδα τόσο του ΠΑΣΟΚ, όσο και της ΝΔ. Μόνο που στο πλαίσιο της ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης η θέση της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική πυραμίδα την καθιστά πιο ευάλωτη στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και τους ανταγωνισμούς, που είναι δεδομένοι στον καπιταλισμό.

Τι προκύπτει από τις εξελίξεις; Οτι ο δρόμος ανάπτυξης που υπηρετούν τα κόμματα του κεφαλαίου και της ΕΕ δεν μπορεί παρά να γεννάει κρίσεις και τη διαρκή ανάγκη για νέα αντιλαϊκά μέτρα, ληστρικές για το λαό δοσοληψίες με τις διεθνείς καπιταλιστικές αγορές. Τα μέτρα που σήμερα παίρνονται στην Ελλάδα είναι προαποφασισμένα και κοινά για το σύνολο των καπιταλιστικών κρατών. Προβλέπονται από τις συνθήκες της ΕΕ που έχουν συνυπογράψει όλες οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου, ανάμεσά τους και οι ελληνικές. Ας αφήσουν λοιπόν τα παραμύθια. Ο δρόμος ανάπτυξης στον οποίο σέρνουν το λαό είναι σάπιος και αδηφάγος απέναντι στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, η ικανοποίηση των οποίων περνάει αναπόφευκτα μέσα από την ανατροπή της πολιτικής εξουσίας των μονοπωλίων, την οικοδόμηση μιας άλλης οικονομίας, λαϊκής, στο πλαίσιο της λαϊκής εξουσίας.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Καμιά σύμπλευση για τα κέρδη των μονοπωλίων...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΜΑ ΦΥΣΙΚΑ Η ΕΛΛΑΔΑ «βρίσκεται στο επίκεντρο μιας πρωτοφανούς κερδοσκοπικής επίθεσης», κ. πρωθυπουργέ! Δεν υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία γι' αυτό...

Μόνο που... κάπως αργά το ανακάλυψε η κυβέρνηση και, το κυριότερο, σε λάθος κατεύθυνση. Γιατί αυτοί εννοούν τα περίφημα «σπρεντς» (τα μάθαμε κι αυτά) και προσπαθούν με συνωμοσιολογικές θεωρίες να καλύψουν τα κακώς κείμενα.

Ομως, η πραγματική «κερδοσκοπική επίθεση» εκδηλώνεται εδώ και χρόνια εναντίον του ελληνικού λαού και μάλιστα από όλες τις πλευρές. Από τα ασφαλιστικά, τα εργασιακά, από την ακρίβεια κι απ' τη φορολογία.

Κι αυτοί που την κάνουν δεν είναι τίποτε ...σκοτεινά διεθνή κέντρα που απεργάζονται σχέδια καταστροφής της Ευρωζώνης και του ευρώ. Αντιθέτως, είναι η ίδια η Ευρωπαϊκή Ενωση και οι κυβερνήσεις που συναποφασίζουν τις πολιτικές της.

Ας ψάξουν να βρουν όσους «μπαμπούλες» θέλουν (χτες ήταν η κρίση, σήμερα οι κερδοσκόποι, αύριο... οι εξωγήινοι). Πάντως, η πολιτική τους δε δικαιολογείται με κανέναν τρόπο.

Κι ούτε πρόκειται να μας πείσουν να «συμπλεύσουμε» μαζί τους προκειμένου κάποιες πολυεθνικές και κάποια κυκλώματα να βγουν κερδισμένα έναντι των ανταγωνιστών τους.

Γιατί όλοι αυτοί οι ανταγωνισμοί σε βάρος των εργαζομένων γίνονται και λειτουργούν. Η εκμετάλλευσή τους είναι το διακύβευμα...

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ο ρόλος της ΕΥΠ, μας είπαν χτες ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και άλλαξαν και το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο σε αγαστή συνεργασία. Οπως μας είπαν, ο παγκόσμιος αντιτρομοκρατικός αγώνας έχει αλλάξει τα δεδομένα...

Με λίγα λόγια, ούτως ή άλλως, ουδείς ήξερε τι κάνει η ΕΥΠ και καμία αρμόδια αρχή δεν την ελέγχει. Τώρα μας δήλωσαν κι επισήμως τι επιπρόσθετα καθήκοντα θα έχει. Αυτά που καλύπτουν τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και την καταστολή της δράσης του «εχθρού λαού».


Γρηγοριάδης Κώστας

Γιατί αυτοί διεξάγουν «αντιτρομοκρατικό αγώνα», εξ όσων γνωρίζουμε. Αλλά και το εργατικό κίνημα είμαστε βέβαιοι ότι δε θα το ξεχάσουν. Αλλωστε, όσοι αντιδρούν στις εφαρμοζόμενες πολιτικές είναι... εν δυνάμει τρομοκράτες.

Σαθρά άλλοθι

Γρηγοριάδης Κώστας

Η ανέξοδη ρητορική κατά των αγορών εκ μέρους της κυβέρνησης και προσωπικά του Γ. Παπανδρέου αποτελεί ένα προμελετημένο άλλοθι για τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα που θέλει να περάσει. Οσο και αν καταφέρεται, στα λόγια, ο πρωθυπουργός κατά των αγορών, το διά ταύτα της κυβερνητικής πολιτικής είναι η «αποκατάσταση της αξιοπιστίας της χώρας» στα μάτια των αγορών, δηλαδή στα μάτια της δικτατορίας των μονοπωλίων. Αυτός είναι άλλωστε και ο στόχος του νέου Προγράμματος Σταθερότητας, όπως επανέλαβε και στην ομιλία του στο «Εκόνομιστ» ο Γ. Παπανδρέου. Να στείλει μήνυμα στις «αγορές» ότι υπάρχει «αξιοπιστία στις πολιτικές με σταθερότητα, με αποφασιστικότητα στην υλοποίησή τους», όπως είπε. Τίποτα, λοιπόν, το «εθνικό» ή το «πατριωτικό» δεν υπάρχει στη μετακύλιση των βαρών της καπιταλιστικής κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων, της φτωχομεσαίας αγροτιάς και των αυταπασχολουμένων, όπως επιχειρεί να πείσει η κυβερνητική προπαγάνδα, προκειμένου να κατασκευάσει κλίμα «κοινωνικής συναίνεσης». Πρόκειται για μια καθαρά στρατηγική επιλογή που υπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας σε βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας του εργαζόμενου λαού. Από αυτή την «κηδεμονία» και αυτό το ζυγό πρέπει να απαλλαγούν οι εργαζόμενοι και όχι από τους «κακούς» κερδοσκόπους με τους οποίους ήδη βρίσκονται σε «κοινή συστράτευση» κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του ευρωμονόδρομου.

Λειτουργία - ρολόι

Θεούς και δαίμονες έχουν κινητοποιήσει οι διάφοροι κυβερνητικοί μηχανισμοί προκειμένου να υπονομεύσουν τον αγώνα της μικρομεσαίας αγροτιάς, που παλεύει για να μπορέσει να διατηρήσει τη γη της εξασφαλίζοντας ανθρώπινους όρους διαβίωσης. Σ' αυτό το πλαίσιο, μαζί και παράλληλα με τις πολιτικού χαρακτήρα πιέσεις και τους ιδεολογικοπολιτικούς εκβιασμούς, σε πλήρη ενεργοποίηση βρίσκεται και ο μηχανισμός ανοιχτής τρομοκρατίας και ποινικοποίησης του αγώνα των αγροτών.

Η κινητικότητα που παρουσιάζεται, για παράδειγμα, στο Κιλκίς είναι από τις πλέον χαρακτηριστικές:

Την Πέμπτη 28 του Γενάρη, το Αστυνομικό Τμήμα Δοϊράνης καταγράφει τους αριθμούς κυκλοφορίας των τρακτέρ που είναι στα μπλόκα, φτιάχνει κατάσταση με τα τρακτέρ αυτά και συντάσσει επιστολή, την οποία αποστέλλει πάραυτα στη Διεύθυνση Γεωργίας Κιλκίς, ζητώντας να μάθει «τους ιδιοκτήτες των αγροτικών μηχανημάτων, προκειμένου να περατώσουμε σχετική δικογραφία».

Την Πέμπτη 28 του Γενάρη, η Διεύθυνση Γεωργίας παραλαμβάνει την επιστολή, εντοπίζει σε ποιους ανήκουν τα τρακτέρ, συντάσσει σχετική επιστολή και - επίσης πάραυτα - αποστέλλει «τα στοιχεία των ιδιοκτητών των ζητηθέντων αγροτικών μηχανημάτων».

Την Πέμπτη 28 του Γενάρη, το Αστυνομικό Τμήμα παραλαμβάνει την επιστολή προφανώς για να προχωρήσει στα περαιτέρω...

Ολα έγιναν την Πέμπτη, εν ριπή οφθαλμού, από δύο δημόσιες υπηρεσίες, που αν πήγαινε κάποιος πολίτης να εξυπηρετηθεί θα σερνόταν μία και δύο και τρεις μέρες (ή μήπως άγνωστο το πόσες μέρες;) για να πάρει κάποια βεβαίωση, ένα πιστοποιητικό, ή κάποιο έγγραφο. Ετσι είναι τα πράγματα. Γιατί, μπορεί να ζούμε σε μια κοινωνία που οι πάντες καταγγέλλουν τις κρατικές υπηρεσίες ότι δε λειτουργούν, σε μια χώρα που το δημόσιο το ταυτίζουν με την κωλυσιεργία και το ραχάτι, ζούμε όμως σε ένα κράτος που είναι απόλυτα θωρακισμένο και λειτουργεί ρολόι, όταν πρόκειται να προασπίσει αυτό που η κυρίαρχη τάξη θεωρεί συμφέρον της, ενάντια στον αγωνιζόμενο λαό.

Μονόδρομος ο ταξικός αγώνας

Αναστολή κινητοποιήσεων των εργαζομένων, στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης, αξιώνουν στο χτεσινό άρθρο τους «Τα Νέα», φλερτάροντας επικίνδυνα με την ιδέα του «γύψου» στα πολιτικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα του εργαζόμενου λαού. «Οι ώρες που διέρχεται η χώρα είναι κρίσιμες. Επιβάλλεται να ανασταλούν, προσωρινά έστω, διεκδικήσεις που είναι φανερό ότι δεν μπορούν να ικανοποιηθούν. Για τον απλούστατο λόγο ότι η οικονομία μας δεν τις αντέχει», υπογραμμίζεται χαρακτηριστικά στο άρθρο της εφημερίδας, με το οποίο καλείται ταυτόχρονα η κυβέρνηση «να δράσει άμεσα. Οσο επώδυνα και αν είναι τα απαιτούμενα μέτρα, οφείλει να τα πάρει αμέσως». Η αλήθεια είναι ότι είχε προηγηθεί η ομιλία του Γ. Παπανδρέου στη Βουλή με την οποία είχε «στοχοποιήσει» τις λαϊκές κινητοποιήσεις. «Δεν έχουμε τα περιθώρια σήμερα ως έθνος, ως λαός, ως ελληνισμός, να αντέξουμε παρατεταμένα μπλόκα, απεργίες και στάσεις», αποφάνθηκε ο πρωθυπουργός. Το ακριβώς αντίθετο όμως επιβάλλεται - και μάλιστα όσο ποτέ - να πράξουν οι εργαζόμενοι. Να οργανώσουν και ενισχύσουν με κάθε τρόπο τους αγώνες τους, να δείξουν έμπρακτα ότι δεν είναι διατεθειμένοι να κάνουν καμία θυσία για την κερδοφορία της πλουτοκρατίας. Είναι ο δικός τους μονόδρομος απέναντι στο μονόδρομο της συναίνεσης του μαύρου μετώπου της αντιλαϊκής επίθεσης.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Να ενταθεί η αλληλεγγύη

Η μικρομεσαία αγροτιά βρίσκεται για τρίτη βδομάδα στα μπλόκα του αγώνα. Συνεχίζει με αγωνιστικό πείσμα τη διεκδίκηση των δίκαιων αιτημάτων της κόντρα στη φιλοκαπιταλιστική κυβερνητική πολιτική. Παλεύει αταλάντευτα ενάντια στην ακολουθούμενη αντιαγροτική πολιτική, που την οδηγεί στη φτώχεια και στο ξεκλήρισμα. Το δίκιο του αγώνα της μικρομεσαίας αγροτιάς είναι ίδιο, όπως και το δίκιο του αγώνα της εργατιάς, όπως και το δίκιο του αγώνα των αυτοαπασχολούμενων. Κι ο αγώνας της αγροτιάς παίρνει δύναμη από την έμπρακτη συμπαράσταση των σωματείων, των φορέων, των οργανώσεων που παλεύουν ενάντια στην ακολουθούμενη αντιλαϊκή πολιτική. Και η συμπαράσταση που έχει δεχτεί μέχρι τώρα ο αγώνας της αγροτιάς είναι μαζικότατη. Η μαζικότητα της συμπαράστασης δίνει περαιτέρω ώθηση στον αγώνα αυτό.

Αλλωστε, αγροτιά, εργατιά και αυτοαπασχολούμενοι πλήττονται από την ίδια πολιτική που έχει συναποφασιστεί στην ΕΕ και εφαρμόζουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, όποιος τους κι αν είναι στην κυβέρνηση. Η αγροτιά βρίσκεται ήδη στο δρόμο του αγώνα, ενώ στις 10 του Φλεβάρη η εργατιά και οι αυτοαπασχολούμενοι - ΕΒΕ προχωρούν σε πανελλαδική απεργία. Ο αγώνας τους μπορεί και πρέπει να βρεθεί στον ίδιο δρόμο, ενάντια στην αντιλαϊκή επίθεση κυβέρνησης - κεφαλαίου - ΕΕ. Η μικρομεσαία αγροτιά ξεκληρίζεται και τη γη της θα τη συγκεντρώσουν λίγοι μεγαλοαγρότες - επιχειρηματίες. Η εργατιά οδηγείται στην ανεργία για να αποτελεί φτηνή εργατική δύναμη. Οι αυτοαπασχολούμενοι οδηγούνται επίσης στη φτώχεια και στο κλείσιμο των καταστημάτων και των βιοτεχνιών τους. Αυτό γίνεται σε όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών - βιομηχάνων πάντα, τους οποίους στηρίζει απροκάλυπτα η ακολουθούμενη πολιτική.

Η γεωργία, η κτηνοτροφία, η αλιεία συνδέονται με την ανάπτυξη της μεταποίησης, άρα μπορεί να δώσει δουλειά σε εργάτες. Για παράδειγμα, το μαλλί, το βαμβάκι συνδέονται με την κλωστοϋφαντουργία. Ολα αυτά και άλλα που μπορούμε να παράγουμε συνδέονται με το διατροφικό ζήτημα για το λαό. Γι' αυτό η πάλη για να μην ξεκληριστεί η μικρομεσαία αγροτιά και να μπορεί να παράγει σε όφελος του λαού, είναι υπόθεση και των εργατών και των αυτοαπασχολούμενων. Χρειάζεται βεβαίως να οργανωθεί η μεγάλη αγροτική παραγωγή γιατί η μικρή παραγωγή είναι ασύμφορη. Αλλά μπορεί να οργανωθεί μόνο σε μεγάλη κοινωνική κλίμακα, με κοινωνικοποιημένα τα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής και τη γη, με καθετοποίηση της παραγωγής και σύνδεση με την κοινωνικοποιημένη βιομηχανία, τη μεταποίηση με κεντρικό σχεδιασμό και τους μικροπαραγωγούς οργανωμένους στον παραγωγικό συνεταιρισμό για να είναι σε όφελος των μικρομεσαίων αγροτών και συνολικά του λαού.

Οσο ακολουθείται η αντιαγροτική πολιτική της ΕΕ, που επιβάλλουν τα μονοπώλια και οι κυβερνήσεις του δικομματισμού, η αγροτιά, η εργατιά και οι αυτοαπασχολούμενοι θα βρίσκονται μονίμως σε καθεστώς ανελέητης εκμετάλλευσης. Η κυβέρνηση επιχειρεί με κάθε μέσο να υπονομεύσει, να καταστείλει τον αγώνα της αγροτιάς, όπως και κάθε αγώνα. Αρνείται να ικανοποιήσει τα αιτήματά της. Στόχος της είναι να συνεχίσει να εφαρμόζεται απρόσκοπτα η αντιαγροτική πολιτική και η ενίσχυση των εμποροβιομήχανων και των μονοπωλίων.

Ο πολυήμερος αγώνας της μικρομεσαίας αγροτιάς ανέδειξε την αναγκαιότητα για την ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής σε όφελος του λαού και όχι σε όφελος των μονοπωλίων. Αυτός ο αγώνας απαιτεί τούτη τη στιγμή την ακόμη μεγαλύτερη έκφραση αλληλεγγύης των εργατικών συνδικάτων, των αυτοαπασχολούμενων. Στην ενιαία πάλη με στόχο την εφαρμογή μιας άλλης, ριζικά αντίθετης, φιλολαϊκής - φιλοαγροτικής πολιτικής.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ