Από 1/1/2008, με τροπολογία που ψήφισε η ΝΔ τον Ιούνη του 2006, στη βάση του νόμου 3029/02 του ΠΑΣΟΚ, αλλάζει ο Κανονισμός των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων. Το ποιος θα ωφεληθεί και ποιος θα χάσει, γίνεται εμφανές από το παρακάτω παράδειγμα.

Ας υποθέσουμε ότι από 1/1/2008 αποχαρακτηρίζεται η ειδικότητα του σιδερά στον κλάδο των οικοδόμων. Τι θα συμβεί για τους εργαζόμενους αυτής της ειδικότητας;

• Ο νέος εργάτης που θα αναζητήσει δουλιά από τη νέα χρονιά θα ασφαλιστεί χωρίς να εντάσσεται στα ΒΑΕ. Κατά συνέπεια, θα συνταξιοδοτηθεί τουλάχιστον πέντε χρόνια αργότερα απ' ό,τι οι παλιότεροι συνάδελφοί του και μάλιστα με πολύ μικρότερες αποδοχές στην τελική σύνταξη.
• Ο σιδεράς που ήταν ασφαλισμένος με όρους ΒΑΕ μέχρι τη 1/1/2008, σύμφωνα με τα όσα προβλέπει η τροπολογία της ΝΔ, θα συνεχίσει να εργάζεται με τους ίδιους όρους. Πρόκειται για δώρο άδωρο. Κι αυτό γιατί στην αγορά εργασίας θα έχει να «ανταγωνιστεί» το νέο συνάδελφό του που θα δουλεύει στην ίδια ειδικότητα χωρίς να είναι ενταγμένος στα ΒΑΕ. Με μαθηματική ακρίβεια, οι παλιότεροι εργαζόμενοι θα αναγκαστούν να παραιτηθούν του δικαιώματος στα ΒΑΕ, προκειμένου να κάνουν μεροκάματο. Γεγονός που και γι' αυτούς θα σημάνει αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης και μείωση της σύνταξης.

Τι γίνεται όμως με αυτούς που δεν ήταν στα ΒΑΕ και θα μπουν μετά την 1/1/2008;

• Για να κατοχυρώσουν δικαίωμα συνταξιοδότησης με όρους ΒΑΕ, θα πρέπει να πληρώσουν τα μαλλιοκέφαλά τους για όσα χρόνια δούλευαν χωρίς το επάγγελμά τους να είναι χαρακτηρισμένο ως τέτοιο. Μόνο το πρόσθετο ασφάλιστρο που πρέπει να καταβάλουν φτάνει στο 2,2% των αποδοχών τους. Δηλαδή, επωμίζονται ένα τεράστιο κόστος που η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζόμενων δύσκολα μπορεί να το αντέξει. Αρα και αυτοί, χάνοντας μια μεγάλη περίοδο ασφάλισης στα ΒΑΕ, θα πάρουν σύνταξη αργότερα, παρά το γεγονός ότι θα θεωρούνται «προνομιούχοι», επειδή το επάγγελμά τους εντάχθηκε στα ΒΑΕ.

Συμπέρασμα: Ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η αναθεώρηση της λίστας των ΒΑΕ στοχεύει στο πετσόκομμα δικαιωμάτων και μόνο για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, ανεξάρτητα από το αν μπαίνουν ή βγαίνουν από τη σχετική λίστα. Ποιοι κερδίζουν; Μόνο οι εργοδότες. Που θα αποκτήσουν νέα φτηνή εργατική δύναμη. Ενώ παράλληλα θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης τουλάχιστον κατά μια πενταετία για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, με παράλληλη μείωση των συντάξεών τους. Το «τερπνόν μετά του ωφελίμου» δηλαδή για το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του.

Οδηγούν τη ΔΕΗ στη διάλυση και απαξιώνουν το εθνικό μας καύσιμο, το λιγνίτη, καταγγέλλει η Ενωση Τεχνικών ΔΕΗ και δηλώνει ότι δε θα περάσουν οι μεθοδεύσεις της διοίκησης. Ωστόσο, οι συνδικαλιστές τεχνικοί της ΔΕΗ δεν αναφέρουν ούτε μία λέξη για την κυβερνητική πολιτική που κινεί τα νήματα της «απελευθέρωσης», όπως και της προηγούμενης του ΠΑΣΟΚ που άνοιξε το δρόμο, και ας λένε στην ανακοίνωσή τους ότι θα παλέψουν για να παραμείνει η ΔΕΗ δημόσια, με κοινωνικό χαρακτήρα, ενιαία και καθετοποιημένη, αν και έχει ήδη γίνει Ανώνυμη Εταιρεία.

Δεν αναφέρονται στην κυβέρνηση, έχουν αποδεχτεί και στηρίξει στο παρελθόν το «μονόδρομο» της απελευθέρωσης της αγοράς, έχουν υπερασπιστεί την εταιρεία στη βάση της ιδιωτικοποιημένης αγοράς. Τώρα δηλώνουν ότι δε θα περάσουν τα σχέδια που έχουν άμεση σχέση με το καθεστώς της απελευθερωμένης αγοράς. Δεν αρκούν, όμως, οι δηλώσεις. Χρειάζεται συνέπεια λόγων και έργων, όπως και θέσεις που να μην πατούν σε «δύο βάρκες». Απλές, ξεκάθαρες θέσεις και αγώνας.

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Κυβερνητικό» σημαίνει πως πρέπει να αποδέχεται τις κατευθύνσεις των Βρυξελλών, να πιστεύει βαθύτατα στην ελεύθερη αγορά, να ενισχύει την «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρήσεων, πράγμα που σημαίνει, αυτόματα, λιτότητα, ανεργία και ακρίβεια για τους εργαζόμενους.

Πώς μπορεί ένα κόμμα με αυτά τα χαρακτηριστικά να γίνει «αριστερότερο», μόνον ο Ε.Βενιζέλος το ξέρει. Εκτός κι αν έχουν καμιά καλή ιδέα οι «ειδικοί» της Κουμουνδούρου, που, ως γνωστόν, πιστεύουν - επίσης βαθύτατα - στην «αριστεροποίηση» του ΠΑΣΟΚ.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, συνεχίζονται τα «γκάλοπ» στους ψηφοφόρους του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Πλέον, δεν μπορούμε να καταλάβουμε αν οι εταιρείες που τα διενεργούν κάνουν έρευνα ή ...τους κάνουν πλάκα.

Αν έχουμε καταλάβει καλά, υπάρχουν μέλη του ΠΑΣΟΚ που θεωρούν ότι καταλληλότερος για πρόεδρος είναι ο Γ. Παπανδρέου, ότι ο Ε. Βενιζέλος μπορεί να κερδίσει τις εκλογές και ότι ο Κ. Σκανδαλίδης είναι αυτός που εγγυάται την ενότητά του.

Κανονικότατη «τρικυμία εν κρανίω» δηλαδή, πράγμα που αποδεικνύει ότι το «σοκ» του εκλογικού αποτελέσματος ήταν μεγαλύτερο από όσο πιστεύαμε.

Και στη συνέχεια να ...«την κάνουν» σιγά σιγά.

ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΗΝ Αννα Διαμαντοπούλου να δηλώνει ότι δε θα είναι υποψήφια για να μη ...«θίξει» την ενότητα του ΠΑΣΟΚ. Εύγε για τον ...αλτρουισμό της, αλλά μάλλον μέτρησε τα «κουκιά» και δεν «έβγαιναν» με τίποτε.

Μια φορά, τον κίνδυνο «διάσπασης», στον οποίο αναφέρθηκε, δεν τον βλέπουμε. Οσο κι αν τσακωθούν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, μια «παρέα» που θέλει να διαχειριστεί το υπάρχον σύστημα παραμένει, άρα υποχρεωμένη να συνυπάρξει.

Αντιγράφουμε απ' ευθείας από την ομιλία του Α. Αλαβάνου στην ΚΠΕ του ΣΥΝ σχετικά με την αναγκαιότητα πρότασης-προβολής ενός προγράμματος του ΣΥΝ σε ευρύτερες δυνάμεις, το οποίο προσδιορίζει ως εξής: «Ενα πρόγραμμα το οποίο δε θα είναι ένα πρόγραμμα -πρόσχημα, το οποίο θα λέει "θέλουμε την προστασία του περιβάλλοντος" ή "θέλουμε την αύξηση των μισθών"» ή "θέλουμε την αντιμετώπιση της ακρίβειας" ή "θέλουμε την απασχόληση και την ειρήνη". Ενα τέτοιο πρόγραμμα και η ΝΔ θα το υπέγραφε, για μην πω ότι θα το υπέγραφε και το ΛΑΟΣ. Εχει σημασία να συγκεντρώσουμε όλες αυτές τις αιχμές που ανοίγουν τα μεγάλα μέτωπα και που μπορούν να διαμορφώσουν μια ισχυρή δυναμική μέσα στην ελληνική κοινωνία, είτε αυτές αφορούν για παράδειγμα στα ζητήματα του περιβάλλοντος - θέματα κατάργησης οικοδομικών συνεταιρισμών, κατάργησης εκτός σχεδίου δόμησης, κατάργησης των γηπέδων γκολφ, οι πισίνες να λειτουργούν μόνο με νερό της θάλασσας - ή θέματα όπως η στήριξη του άρθρου 16, ή θέματα όπως τα δικαιώματα των μειονοτήτων, τα δικαιώματα για μια συμβίωση των ομοφυλόφιλων αντίστοιχη με τη συμβίωση που έχουν οι ετερόφυλοι, είτε αυτά αφορούν στην ιθαγένεια κάθε παιδιού που γεννιέται στην Ελλάδα, ανεξάρτητα αν οι γονείς του είναι από τη Νιγηρία ή είναι από την Ουκρανία ή από οπουδήποτε αλλού, είτε τον έλεγχο των τραπεζών».

Μάλλον δε χρειάζεται κανένα σχόλιο. Είμαστε βέβαιοι πως με τέτοιες ριζοσπαστικές προτάσεις το σύστημα έχει χάσει τον ύπνο του... Κοιτάει τώρα πλέον πώς θα επιβιώσει. Πρόκειται για καίρια χτυπήματα στα θεμέλιά του... Οχι απ' αυτά τα αιτήματα που θα υιοθετούσε όποιος-όποιος, αλλά μέχρι και ...πισίνες με θαλασσινό νερό!!!

Η πολεμική ατζέντα του Λευκού Οίκου είναι ο καλύτερος «πωλητής» για την αμερικανική στρατιωτική βιομηχανία καθώς για ακόμη μία χρονιά οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν πρώτες σε πωλήσεις όπλων το 2006 στις αναπτυσσόμενες χώρες, σύμφωνα με έκθεση της ανεξάρτητης Υπηρεσίας Ερευνών του Κογκρέσου.

Κατά την έκθεση το 36% των όπλων, αξίας 10,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων, που αγοράστηκαν από τις αναπτυσσόμενες χώρες τον περασμένο χρόνο, προέρχονται από τις ΗΠΑ. Δεύτερη στις πωλήσεις όπλων ήταν η Ρωσία με 28% της αγοράς και όπλα αξίας 8,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων και τρίτη η Βρετανία με 11% και 3,1 δισεκατομμύρια δολάρια. Η σειρά δεν άλλαξε καθόλου καθώς φαίνεται, αφού οι ίδιες χώρες κατείχαν τις τρεις πρώτες θέσεις και το 2005.

Από την έκθεση προκύπτει πως το Πακιστάν είναι ο υπ' αριθμόν ένα αγοραστής με 5,1 δισ. δολάρια το 2006 και ακολουθεί η Ινδία (3,5 δισ.) και η Σαουδική Αραβία (3,2 δισ.). Ποσοστό μεγαλύτερο του 60% της παγκόσμιας αγοράς όπλων, κατά 9% μεγαλύτερο του 2005 ή περίπου 28 δισεκατομμύρια δολάρια, αντιστοιχεί στις αναπτυσσόμενες χώρες.