Παρασκευή 3 Οχτώβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ιδιωτική ... Κοινωνική Ασφάλιση!

Γρηγοριάδης Κώστας

«Πολύ σύντομα, η κρατική ασφάλιση θα είναι συμπληρωματική της ιδιωτικής». Η εκτίμηση μπορεί να σοκάρει (αυτός άλλωστε είναι ο στόχος...) αλλά δε γίνεται στον αέρα ούτε από κάποιον τυχαίο. Ανήκει στον πρόεδρο του ομίλου «Ασπίς» και μέλος της διοίκησης των Ασφαλιστικών Εταιριών, Π. Ψωμιάδη, ο οποίος εξηγεί (στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο») και το «μηχανισμό» που η εφιαλτική προοπτική βρίσκεται «επί θύραις». «Η μείωση των εισφορών στο ΙΚΑ -λέει - απελευθερώνει τεράστια ποσά... Ελέχθη, παραδείγματος χάριν, ότι οι εργοδοτικές εισφορές στο ΙΚΑ θα μειωθούν κατά 1/3, ενώ το ίδιο θα ισχύσει και για τις εισφορές των εργαζομένων». «Αυτό, συνεχίζει, αφήνει τεράστια περιθώρια στον εργαζόμενο και την εταιρία να συνάψουν και ατομική αλλά και ομαδική ασφάλεια. Με δύο λόγια, θα περισσέψουν τεράστια ποσά ώστε ένα τμήμα αυτών να διατεθεί είτε για ομαδική είτε για μεγαλύτερη ατομική ασφάλιση». Επίσης, ο εργοδότης θα έχει τη δυνατότητα να καταχωρίζει στα έξοδά του τα χρήματα της ομαδικής ασφάλειας των εργαζομένων του. Ο «διορατικός» μεγαλοασφαλιστής βλέπει και ωφέλεια του κράτους, γιατί «θα ελαφρυνθεί από το βάρος της νοσοκομειακής περίθαλψης, διότι ο κόσμος θα κάνει χρήση της ιδιωτικής ασφάλισης. Και η κρατική θα είναι ελαφρώς συμπληρωματική». Ιδού για ποιους «δουλεύει» η «κοινωνικά ευαίσθητη» κυβέρνηση Σημίτη...

Τα «θα» και το σήμερα

Πριν ελάχιστες μόνο βδομάδες, παρουσιάζοντας ο Κ. Σημίτης τη διαβόητη «Χάρτα Σύγκλισης», εξάγγειλε αυξήσεις στα κονδύλια για την Παιδεία, την Υγεία, κλπ., κλπ., έτσι ώστε μέχρι το 2008, η Ελλάδα να έχει προσεγγίσει τον μέσο όρο των αντίστοιχων δαπανών των χωρών - μελών της ΕΕ. Αυτά, όμως, ήταν για το μέλλον και, μάλιστα, για τη μετά τις επόμενες βουλευτικές εκλογές τετραετία. Για σήμερα, η κυβέρνηση του Κ. Σημίτη προχωρά σε περικοπές, ακόμη και των προϋπολογισμένων δαπανών του τρέχοντος έτους, για τους ίδιους ακριβώς τομείς. Σύμφωνα με πρόσφατη απόφαση του υφυπουργού Οικονομίας, Ν. Φαρμάκη, περικόπτονται άμεσα και κατά 5% οι δαπάνες σε 42 κατηγορίες, όπως για νοσοκομεία, εκπαιδευτικά ιδρύματα, συγγράμματα, φοιτητική μέριμνα, κλπ.

Δε φτάνει, δηλαδή, που οι σχετικές δαπάνες του προϋπολογισμού απέχουν παρασάγγας από τις υπαρκτές και πιεστικές ανάγκες. Δε φτάνει, που οι αντίστοιχοι οργανισμοί και ιδρύματα έκαναν το όποιο κουμάντο τους, με βάση τις ανεπαρκέστατες αυτές δαπάνες. Ερχεται τώρα η κυβέρνηση και τις πετσοκόβει ακόμη περισσότερο.

Χρειάζονται, άραγε, κι άλλες αποδείξεις για το ...μεγάλο ενδιαφέρον της κυβέρνησης και την προσοχή, που δίνει στην Παιδεία, στην Υγεία, στην Πρόνοια, κλπ;

Το γεγονός...

Τον Ιούλη του 2000, ο βουλευτής του ΚΚΕ Π. Κοσιώνης είχε ένα τροχαίο ατύχημα στη Λεωφόρο Αμαρουσίου, όταν συγκρούστηκε το αυτοκίνητό του με διερχόμενο μοτοσικλετιστή. Αποτέλεσμα της σύγκρουσης, ήταν ο τραυματισμός του οδηγού της μηχανής. Αμέσως, ο βουλευτής του Κόμματος, με τη βοήθεια και άλλων διερχομένων οδηγών, μετέφερε τον τραυματία στο πεζοδρόμιο, δίνοντάς του τις πρώτες βοήθειες. Ειδοποιήθηκαν η Τροχαία και το ΕΚΑΒ και ο τραυματίας μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Στη συνέχεια, ο Π. Κοσιώνης έκανε δήλωση ασφάλειας του αυτοκινήτου, αναλαμβάνοντας την ευθύνη της σύγκρουσης, ενώ τον τραυματία μοτοσικλετιστή επισκέφθηκαν στο νοσοκομείο δύο φορές αντιπροσωπείες του ΚΚΕ, για να ενημερωθούν για την πορεία της υγείας του και να του προσφέρουν οποιαδήποτε βοήθεια χρειάζεται. Εκτός αυτών και επειδή ακολούθησε η νόμιμη δικαστική διαδικασια, ο Π. Κοσιώνης και οι βουλευτές του ΚΚΕ ζήτησαν και ψήφισαν την άρση της ασυλίας του, οταν ήρθε το σχετικό θέμα στη βουλή.

Ετσι έχει το ιστορικό της υπόθεσης και όσοι έχετε καλή μνήμη ίσως να τη θυμάστε, γιατί ο «Ριζοσπάστης» έχει ασχοληθεί επί μακρόν και άλλες φορές μαζί της. Οχι, βέβαια, επειδή έχουν το οποιοδήποτε ιδιαίτερο πολιτικό ή κοινωνικό ενδιαφέρον τα πάμπολλα - δυστυχώς - τροχαία ατυχήματα, που γίνονται καθημερινά, έστω κι αν αφορούν σε κάποιον βουλευτή. Ο λόγος και τότε και τώρα ήταν και είναι τα ...σαΐνια της δημοσιογραφίας.

... και η ... δημοσιογραφία

Μπορεί το ατύχημα να έγινε στις 19 Ιούλη 2000, αλλά τρεις μήνες μετά, τον Οκτώβρη του ίδιου χρόνου, αποτέλεσε αφορμή για έναν «δημοσιογράφο» να ...στήσει τηλεοπτική εκπομπή, με προφανή στόχο να συκοφαντήσει τον Π. Κοσιώνη και το ΚΚΕ. Σ' εκείνη την εκπομπή, παρότι ο δημοσιογράφος γνώριζε τα πραγματικά γεγονότα, τα οποία κάθε άλλο παρά συνιστούσαν εγκατάλειψη τραυματία ή οποιαδήποτε αρνητική συμπεριφορά του βουλευτή, προχώρησε σε μια αήθη επίθεση εναντίον του. Γεγονός, που υποχρέωσε τότε σε σχετική παρέμβαση ακόμη και το Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο, ενώ ο Πρόεδρος της Βουλής, άλλοι παράγοντες της δημόσιας ζωής και σύσσωμη η κοινωνία της Πάτρας καταδίκασαν την αναίτια και συκοφαντική επίθεση.

Υπάρχουν, όμως, και ακόμη χειρότερα. Χτες το πρωί, ένας άλλος ...δημοσιογράφος, ο Γ. Βαρεμένος, σε πρωινή εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού «ΣΤΑΡ», μετά από τέσσερα και πλέον χρόνια, «έστησε» μια νέα εκπομπή για να ...δικάσει τα «γεγονότα» εκείνης της περιόδου. Πήρε τη «σκυτάλη» της ...ενημέρωσης, για να ρίξει «λάσπη». Τα πραγματικά κίνητρά του μάς είναι άγνωστα. Και δε μας ενδιαφέρουν. Δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε, πάντως, τη σύμπτωση της εκπομπής με το γεγονός πως ήδη βαδίζουμε σε προεκλογική περίοδο.

Ποιος φοβάται την Κουβανική Επανάσταση;

Το καλοκαίρι στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στη Χαλκιδική, οι 15 συντάχθηκαν απόλυτα με τις ΗΠΑ στην προσπάθειά τους να ανατρέψουν την Επανάσταση στην Κούβα. Αποφάσισαν να περιορίσουν τις διμερείς ανταλλαγές με το Νησί - ουσιαστικά προχωρώντας σε διπλωματικό αποκλεισμό - και να καλούν Κουβανούς «αντιφρονούντες» σε διάφορες εκδηλώσεις. Στην Ελλάδα συνεπείς ταξικές δυνάμεις μέσα στο κίνημα, το ΚΚΕ, άλλες ριζοσπαστικές δυνάμεις, ξεκίνησαν άμεσα εκστρατεία αλληλεγγύης στον κουβανέζικο λαό, όπως και σε κάθε λαό που επιλέγει περήφανα να καθορίζει μόνος του τη μοίρα του και την εξέλιξή του. Φυσικά και σε αυτό το ζήτημα η ΕΕ βρήκε σύμμαχο - και το ΚΚΕ αντίπαλο - το «Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ» (ΕΚΦ) και τις δυνάμεις που το συναπαρτίζουν.

Εξηγούμαστε: Στην τελευταία προπαρασκευαστική επιτροπή για την επόμενη εκδήλωση του ΕΚΦ (που θα γίνει το Νοέμβρη στο Παρίσι), παράγοντες της γαλλικής οργανωτικής επιτροπής προσπάθησαν να αποκλείσουν Κουβανούς ομιλητές από το πάνελ που αφορούσε τη Λατινική Αμερική. Το «επιχείρημα» ήταν ότι θα πρόβαλαν τη χώρα τους, την Κούβα, και όχι τις δήθεν «διώξεις σε βάρος των αντιφρονούντων». Και αφού θα υπεράσπιζαν την Κούβα, τους ήταν ανεπιθύμητοι ως «απολογητές του κουβανικού καθεστώτος»! Μπροστά στις αντιδράσεις που προκλήθηκαν, οι εισηγητές προέκριναν μια «συμβιβαστική» λύση, στα δικά τους πάντα μέτρα: Θα προσκληθεί μια γνωστή Κουβανέζα οικονομολόγος αλλά υπό τους εξής όρους(!): Να προσκληθεί, παράλληλα, στο Φόρουμ και ένας «Κουβανός αντιφρονών» (διάβαζε μισθοφόρος των ΗΠΑ), ως «ένδειξη αλληλεγγύης στον αγώνα για ανθρώπινα δικαιώματα» και ως μήνυμα προς την Κούβα. Η δε οικονομολόγος να μη μιλήσει για την Κούβα. Αν όμως μιλήσει να μη «λειτουργήσει ως απολογητής του καθεστώτος». Από ελληνικής πλευράς στην απαράδεκτη απόφαση συναίνεσαν ο ΣΥΝ, η «Συμμαχία σταματήστε τον πόλεμο» και το «Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ».

Μια πρώτη παρατήρηση: Στο ΕΚΦ υποτίθεται ότι κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, π.χ. τη δυνατότητα του καθένα να εκφράζεται ελεύθερα. Και όμως, καλούν άνθρωπο να μιλήσει, και του ορίζουν εκ των προτέρων τι μπορεί και τι δεν μπορεί να πει! Οποία ευαισθησία και δημοκρατικότητα... Ομως το κύριο είναι ότι το ΕΚΦ και όσοι το συναποτελούν - πέρα από τις αυταπάτες που γενικά σπέρνουν, όπου μπορούν, περί ενός καλύτερου καπιταλισμού - τάσσονται φανερά στο πλευρό των ΗΠΑ και της ΕΕ στην προσπάθειά τους για συκοφάντηση και υπονόμευση της Κουβανικής Επανάστασης.

Στον ελληνικό χώρο η ευθύνη βαραίνει κύρια το ΣΥΝ. Αποτελεί άλλωστε τη βασική «ελληνική συνιστώσα» του ΕΚΦ. Η «Αριστερά των Κινημάτων και της Οικολογίας» δεν έχασε ούτε αυτή την ευκαιρία να δείξει ποιο μονοπάτι προτιμά και με ποια παρέα, όταν φτάνει στο κρίσιμο σταυροδρόμι. Ερώτηση: Εχει πολλές ουσιαστικές διαφορές η στάση της από αυτή των αντικομμουνιστών - πρώην Προέδρων των Πολωνίας, Ουγγαρίας και Τσεχίας Βαλέσα, Γκεντς και Χάβελ αντίστοιχα, που πρότειναν ακόμα και τη σύσταση ταμείου οικονομικής υποστήριξης των Κουβανών «αντιφρονούντων»; Γιατί μπορεί τώρα τελευταία ο Λεων. Κύρκος να εμφανίστηκε απογοητευμένος από τον «πρώην φίλο» του Χάβελ, αλλά η «συναντίληψη» σε βασικά πολιτικά ζητήματα δεν κρύβεται...


Θανάσης ΜΠΑΛΟΔΗΜΑΣ

Τα προϋπολογισμένα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΕΡΙΣΣΕΨΕ... και πάλι χτες η κοινωνική ευαισθησία της κυβέρνησης, η φροντίδα της για τους απανταχού, ανά τη χώρα, αναξιοπαθούντες, για τους άνεργους, τους εργαζόμενους της πόλης και του χωριού, τους συνταξιούχους κλπ., κλπ.

Βλέπετε το Υπουργικό Συμβούλιο συζήτησε και αποφάσισε τον κρατικό προϋπολογισμό του 2004. Βέβαια, τον κρατικό προϋπολογισμό με νούμερα και στοιχεία δεν τον είδαμε ακόμη. Μόνο κάποια επιλεκτικά στοιχεία δόθηκαν στη δημοσιότητα, αλλά από δηλώσεις και ανακοινώσεις χορτάσαμε...

Οποιος άκουγε τα όσα είπε ο υπουργός Οικονομίας, Ν. Χριστοδουλάκης ή τη σχετική ενημέρωση του κυβερνητικού εκπροσώπου προς τους δημοσιογράφους, θα έμενε με την εντύπωση, ότι μέσα στο 2004 τα δέκα εκατομμύρια των Ελλήνων θα... τρώνε με χρυσά κουτάλια.

Ας αφήσουμε όμως, την εντυπωσιοθηρία των κυβερνώντων κι ας ρίξουμε μια ματιά στα ελλιπή και αποσπασματικά στοιχεία, που μοίρασε ο κ. Χριστοδουλάκης.

Σύμφωνα, με αυτά, λοιπόν, το κονδύλι του προϋπολογισμού για δαπάνες μισθοδοσίας και συντάξεων των δημοσίων υπαλλήλων το 2004, θα ανέλθει στο 8,2% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ), ενώ φέτος προϋπολογιζόταν στο 8,3% και το 2002 ήταν στο 8,5%.

Δηλαδή, το ποσοστό βαίνει μειούμενο, όπως μπορεί να καταλάβει και ο πλέον αδαής. Και όχι μόνον αυτό. Ο αριθμός των εν ενεργεία δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και των συνταξιούχων, κάθε χρόνο αυξάνει.

Εάν, μάλιστα, η κυβέρνηση σεβασθεί τις εξαγγελίες της και καλύψει ένα σεβαστό τουλάχιστον μέρος των τεράστιων ελλείψεων, που υπάρχουν σε κρίσιμους και νευραλγικούς τομείς του δημοσίου, όπως η Υγεία, η Παιδεία κλπ., τότε ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων θα αυξηθεί σημαντικά.

Αρκεί να σκεφθείτε, ότι μόνο στα δημόσια νοσοκομεία οι κενές οργανικές θέσεις ξεπερνούν τις 25.000...


Γρηγοριάδης Κώστας

Με άλλα λόγια, όλο και περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι μοιράζονται όλο και λιγότερο ποσοστό του ΑΕΠ, του παραγόμενου δηλαδή από το σύνολο των εργαζομένων ετησίως, κοινωνικού πλούτου.

Διαπίστωση, βέβαια, που δεν ισχύει μόνο για τους εργαζόμενους στο δημόσιο. Τα ίδια και χειρότερα ισχύουν και για τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Κι όπως καταλαβαίνετε, το υπόλοιπο ποσοστό που κάθε χρόνο γίνεται και μεγαλύτερο, δεν πάει... χαμένο. Κάθε άλλο. Κάνει όλο και πλουσιότερους τους λίγους «έχοντες και κατέχοντες».

Περί ύβρεων...

Τα χτεσινά «Νέα» δημοσίευσαν μια έρευνα, σύμφωνα με την οποία οι δημόσιες υπηρεσίες είναι άβατες για τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Η έρευνα πλαισιωνόταν με δηλώσεις της Μ. Μητσοτάκη και του Π. Κουρουπλή, του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ.

Μεταξύ των άλλων, ο Π. Κουρουπλής σημείωνε ότι «η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρίες (ΕΣΑΕΑ) φαίνεται πως ταξιδεύει στη χειμερία νάρκη της». Η δήλωση αυτή εξόργισε τον πρόεδρο της ΕΣΑΕΑ Γ. Βαρδακαστάνη που χτες, μαζί με τον υφυπουργό Πρόνοιας Β. Κοντογιαννόπουλο, έκανε ανακοινώσεις για εκδηλώσεις ευαισθητοποίησης στον πεζόδρομο του Διονυσίου του Αρεοπαγίτου το προσεχές Σαββατοκύριακο. Ετσι, ο Γ. Βαρδακαστάνης -υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ- χαρακτήρισε τη δήλωση Κουρουπλή -πρώην προέδρου της ΕΣΑΕΑ- ως «ύβρι σε βάρος εκατοντάδων στελεχών του αναπηρικού κινήματος που δίνουν καθημερινά τη μάχη με άνισους όρους όχι μόνο για την προσβασιμότητα αλλά για όλα τα θέμα που απασχολούν τα άτομα με αναπηρίες».

Πρόκειται για μια αντιπαράθεση που θυμίζει τον «καλό» και τον «κακό». Μόνο που τόσο το «καλό», όσο και το «κακό ΠΑΣΟΚ», υπηρετούν με την ίδια συνέπεια την πολιτική της κυβέρνησης, που έχει οδηγήσει στο περιθώριο τα Ατομα με Αναπηρίες. Κι αργότερα στις εκλογές θα καλούν με την ίδια ζέση να υπερψηφίσουν το «σοσιαλιστικό κίνημα», για να μην έρθει η επάρατη Δεξιά -απ' τα σπλάχνα της οποίας βγήκε ο σημερινός υφυπουργός Υγείας...

... και περί συνδικαλιστών

Βέβαια, όταν ο Γ. Βαρδακαστάνης αναφέρεται στην καθημερινή μάχη των εκατοντάδων συνδικαλιστών του αναπηρικού κινήματος εννοεί προφανώς τον εαυτό του και τους συν αυτώ στην ηγεσία της ΕΣΑΕΑ.

Ωστόσο όμως, υπάρχει ο διαχειριστικός έλεγχος του υπουργείου Οικονομικών στα οικονομικά της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες (ΕΣΑΕΑ) για την περίοδο 1989 -1999, που αποτελεί κόλαφο για τέτοιου τύπου συνδικαλισμό. Στο πόρισμα που εκδόθηκε στις 20.1.2000, μεταξύ των άλλων, αναφέρεται: «Δεν μπορούν κάποιοι να απολαμβάνουν προνομίων και να διαβιούν και να συμπεριφέρονται στα ταξίδια τους (στο εξωτερικό) ως Σαουδάραβες πρίγκιπες, γεγονός που, πέρα από την κατασπατάληση των πόρων της ΕΣΑΕΑ, αποβαίνει εις βάρος και αμαυρώνει την εικόνα του αναπηρικού κινήματος. Το ίδιο, βεβαίως, ισχύει και για τις δαπάνες που έχουν σχέση με τα έξοδα διοίκησης της ΕΣΑΕΑ και εντός Ελλάδας, όπως και για τις εντός Ελλάδος μετακινήσεις των μελών της ΕΣΑΕΑ και για οποιονδήποτε λόγο και αν γίνονται αυτές».

Ετσι διατίθενται τα κοινοτικά κονδύλια, ώστε οι κυβερνήσεις και τα Διευθυντήρια των Βρυξελλών, να βρίσκουν πρόθυμους υποτακτικούς, αντί να έχουν απέναντί τους μαχόμενους συνδικαλιστές του αναπηρικού κινήματος. Το πολύ - πολύ να σπικάρουν κανένα λογύδριο περί ευαισθησίας της κοινωνίας σε κάποιες φιέστες, σαν τις αυριανές...

Κατανοητό...

Την απογοήτευσή της εξέφρασε προχτές στη Μόσχα - όπου βρίσκεται τις μέρες αυτές - η σύζυγος του Αμερικανού Προέδρου, επειδή τα παιδιά στην πατρίδα της κάθονται καρφωμένα μπροστά στις τηλεοράσεις, μη διαθέτοντας λίγο χρόνο και για το διάβασμα. Η ίδια, πάντως, δήλωσε ότι είναι λάτρης του παιδικού βιβλίου και ομολόγησε, ότι τα περισσότερο αγαπημένα της αναγνώσματα είναι τα πέντε βιβλία με κεντρικό ήρωα τον Χάρι Πότερ...

Κατόπιν αυτού, κατανοούμε πολύ καλά γιατί δεν ανοίγουν βιβλίο τα Αμερικανόπαιδα...

Σταθερές «αξίες»...

Οταν μια μεγάλη αμερικάνικη εφημερίδα, όπως η «Γουόλ Στριτ Τζόρναλ», όργανο του διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου, εκφράζεται εγκωμιαστικά για κάποιον, προφανώς δεν το κάνει τυχαία. Χτες, λοιπόν, στην πρώτη σελίδα είχε διθυραμβικό άρθρο για τον αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), τον «δικό μας» Λ. Παπαδήμο. Τι προβάλλει όμως κυρίως η εφημερίδα; Οτι έχει καλές σχέσεις με τις ΗΠΑ! Γράφει συγκεκριμένα: «Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) θα αποκτήσει νέο πρόεδρο τον επόμενο μήνα, ενδεχομένως όμως το πρόσωπο που ασκεί τη μεγαλύτερη επιρροή στη διαμόρφωση της μελλοντικής τράπεζας είναι αυτή τη στιγμή ο νούμερο δύο στην ιεραρχία, ο Ελληνας οικονομολόγος κ. Λουκάς Παπαδήμος, ο οποίος έχει στενές σχέσεις με τις ΗΠΑ». Και αλλού: «Ο 55χρονος κ. Παπαδήμος, ο οποίος εκλέχθηκε στο οκταετές αξίωμα του Αντιπροέδρου το 2002, έχει στενές φιλικές σχέσεις με τις ΗΠΑ, για κορυφαίο Ευρωπαίο κεντρικό τραπεζίτη. Είναι κάτοχος διδακτορικού τίτλου από το ΜΙΤ, δίδασκε οικονομικά στο πανεπιστήμιο Κολούμπια για μία περίπου δεκαετία και εργάστηκε για ένα χρόνο στην ομοσπονδιακή κεντρική τράπεζα της Βοστόνης». Οι «αξίες» δε χάνονται...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Διαμορφώνουν συνείδηση σκλάβου

Ενα από τα πλέον δημιουργικά «εργαλεία» της κυβέρνησης για να υλοποιήσει τους αντεργατικούς της στόχους καθ' υπόδειξη του κεφαλαίου είναι και ο ΟΑΕΔ. Τα νέα ακόμα μεγαλύτερα χρηματικά πακέτα που χαρίζει η κυβέρνηση στο μεγάλο κεφάλαιο, με λεφτά των εργαζομένων και μια σειρά «απαλλαγές» από υποχρεώσεις που προσφέρει στους εργοδότες, σε βάρος των εργαζομένων, έχουν πολύ ξεκάθαρους στόχους. Αυτοί οι στόχοι περιγράφονται στη «Χάρτα Σύγκλισης». Είναι η ισοπέδωση κάθε εργασιακής κατάκτησης, κάθε εργατικού δικαιώματος, η πλήρης ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, η αύξηση των κερδών του κεφαλαίου, η εξυπηρέτηση της «ανταγωνιστικότητας»...

Σε αυτή την αύξηση των κερδών των επιχειρήσεων και στη συνεχή ανακύκλωση των ανέργων συμβάλλει η επιδότηση των 14 ευρώ ημερησίως για την απασχόλησή τους και η αύξηση αυτής της επιδότησης στα 18 ευρώ για την απασχόληση ανέργων σε «μειονεκτική θέση». Η κυβέρνηση προχωρά στην αύξηση του χρόνου επιδότησης, οπότε για δυο ολόκληρα χρόνια οι βιομήχανοι θα απασχολούν ανέργους ουσιαστικά τζάμπα. Ενώ είναι γνωστό ότι την ίδια στιγμή που χαρίζει δισεκατομμύρια με τα προγράμματα στην εργοδοσία, δεν έχει δημιουργηθεί ούτε μια πραγματική θέση εργασίας σε αυτές τις επιχειρήσεις! Ακόμα χειρότερα θα γίνουν τα πράγματα, καθώς με την κατάργηση του ορίου των επιδοτούμενων προσλήψεων και τη βάφτιση των απολύσεων σε «οικειοθελείς αποχωρήσεις» ανοίγει και άλλη πόρτα στο κεφάλαιο για μαζικές απολύσεις. Για ανατροπή της πλήρους και σταθερής απασχόλησης και αντικατάστασής τους από μερικώς απασχολούμενους και πάλι με χρήματα του ΟΑΕΔ.

Ολα αυτά, βεβαίως, δεν έχουν καμία σχέση με την αντιμετώπιση της ανεργίας. Βάζουν όμως τα θεμέλια για να γίνει συνείδηση στον εργάτη η απόλυτη υποταγή στα αφεντικά. Η εξάλειψη και των τελευταίων αντιστάσεών του και η προσαρμογή του στο νέο εργασιακό μοντέλο. Αυτό του διά βίου καταρτιζόμενου, απασχολήσιμου, σκλάβου. Η προσαρμογή της καθημερινής του διαβίωσης στα ξεροκόμματα που θα του προσφέρουν για μεροκάματο, σύνταξη, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κλπ. Με αυτή τη λογική θέλουν να μπολιάσουν τις συνειδήσεις των εργατών.

Δεν περισσεύει ούτε δευτερόλεπτο σήμερα στους εργαζόμενους. Δεν πρέπει να έχουν ούτε μια αμφιβολία για το μαύρο μέλλον που τους ετοιμάζουν. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δίνει τη μάχη του απέναντι σε αυτή την πολιτική. Συγκρούεται καθημερινά με αυτές τις επιλογές. Σ' αυτόν τον αγώνα είναι η θέση του κάθε εργάτη. Κάθε μαχητής σ' αυτόν τον αγώνα βοηθά στο να χτίζονται γερά τα θεμέλια για το μέτωπο της ανατροπής αυτής της πολιτικής.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ