Σάββατο 3 Γενάρη 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Αλήθειες και ψέματα

Είπε ο Αλ. Τσίπρας στην πρόσφατη ομιλία του στον Κεραμεικό: «Τώρα είναι η ώρα να αποκατασταθεί στον τόπο η δικαιοσύνη αλλά και η αλήθεια. Πράγματι η αλήθεια! Είναι η ώρα να μάθει επιτέλους ο ελληνικός λαός, τι ακριβώς έγινε. Ποιοι είναι αυτοί που, με συνειδητά λάθη και παραλείψεις, έριξαν την Ελλάδα στα βράχια». Τι προσπαθεί να πει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ; Οτι η καπιταλιστική οικονομική κρίση είναι αποτέλεσμα της πολιτικής των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ λόγω συνειδητών λαθών και παραλείψεων και όχι αυτό που πραγματικά είναι, σύμφυτη του ίδιου του καπιταλισμού ανεξάρτητα από την πολιτική διαχείρισής του. Προσπαθεί, επίσης, να πείσει ότι η πολιτική εξόδου από την κρίση σε όφελος της καπιταλιστικής ανάκαμψης από ΝΔ - ΠΑΣΟΚ είναι αντιλαϊκή, ενώ η δική του πολιτική για την καπιταλιστική ανάκαμψη και την κρίση θα είναι φιλολαϊκή! Παραμυθιάζει το λαό ότι θα του αποκαλύψει δήθεν την αλήθεια, με τα δικά του συνειδητά ψέματα! Την αλήθεια, όμως, ο Αλ. Τσίπρας την έχει πει σε επιλεγμένα ακροατήρια εκπροσώπων του κεφαλαίου, όπως στο ελληνοϊταλικό επιμελητήριο: «Εμείς, λοιπόν, θέλουμε να σταθούμε, έχουμε πρόθεση, έχουμε σχέδιο να σταθούμε δίπλα στην υγιή επιχειρηματικότητα (...) Πρόθεσή μας είναι να δημιουργήσουμε συμμαχία με τις δυνάμεις της υγιούς επιχειρηματικότητας».

Ενα χυδαίο αλισβερίσι

Ο Κουβέλης τα έσπασε με τον Τσίπρα. Ο Παπανδρέου τα έσπασε με τον Βενιζέλο. Ο Δημαράς τα έσπασε με τον Καμμένο. Ο Καμμένος τα βρίσκει με τον Τσίπρα. Ο Βενιζέλος λοξοκοιτάζει Κουβέλη και Τσίπρα, έχοντας ταυτόχρονα «κονέ» με Σαμαρά. Ο Παπανδρέου λοξοκοιτάζει Τσίπρα και Κουβέλη. Ο Σαμαράς έχει «κονέ» με τον Βενιζέλο αλλά δε λέει «όχι» και σε έναν Παπανδρέου ή Θεοδωράκη. Ο Θεοδωράκης είναι έτοιμος για «ναι» σε όλους. Και πάει λέγοντας. Ενα, έως και χυδαίο, αλισβερίσι πάνω στην κοινή στρατηγική βάση που τους συνδέει όλους τους, αυτό της εξυπηρέτησης των μονοπωλιακών συμφερόντων, με μόνες διαφορές μεταξύ τους τα προτεινόμενα μείγματα διαχείρισης, που όλα προβλέπουν παραπέρα εξαΰλωση εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Μόνη ελπίδα για το λαό, φερέγγυα δύναμη πάλης για τα πραγματικά συμφέροντά του, το ΚΚΕ.

Φταίνε οι μισθοί

Οι Ελληνες συνεχίζουν να καταναλώνουν περισσότερα απ' όσα πρέπει (σ.σ. ποιος καθορίζει αυτό το «πρέπει»;) και αυτό είναι εμπόδιο στις επενδύσεις. Αυτή είναι η εκτίμηση της Eurobank στην εβδομαδιαία ανάλυσή της, όπου εκτιμά ότι «το υψηλό μερίδιο της ιδιωτικής κατανάλωσης, ως ποσοστό του ΑΕΠ, αποτελεί τροχοπέδη για την ενίσχυση των επενδύσεων».

Από τη σκοπιά των συμφερόντων του κεφαλαίου, έχουν δίκιο οι τραπεζίτες. Οπως εξηγούν, το 2013 το ελληνικό μερίδιο ιδιωτικής κατανάλωσης ήταν της τάξης του 71,21%, ενώ το αντίστοιχο μέγεθος στην ΕΕ-15 ήταν της τάξης του 56,92%.

Αυτό σημαίνει ότι «στην ελληνική οικονομία οι εγχώριοι πόροι που μπορούν να χρηματοδοτήσουν τις εγχώριες επενδύσεις είναι σχετικά πολύ μικρότεροι σε σύγκριση με τους αντίστοιχους των υπολοίπων οικονομιών». Και γι' αυτήν την κατάσταση, λένε οι τραπεζίτες, φταίει το γεγονός ότι από το 2001 μέχρι το 2009 υπήρχε «χαμηλό κόστος δανεισμού, πιστωτική επέκταση και συσσώρευση πλούτου». Στη μετάφρασή της, η εκτίμηση παραπέμπει στο γνωστό του Πάγκαλου «μαζί τα φάγαμε» και άρα μαζί να τα πληρώσουμε, δηλαδή πρέπει με συνέπεια να συνεχιστεί η εφαρμογή μιας πολιτικής που θα επιτρέπει τη διαρκή μείωση μισθών για να μπορούν οι επιχειρήσεις να κάνουν οικονομία για να κάνουν επενδύσεις. Τι να λέει άραγε επ' αυτού το οικονομικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ;

Δε γεννιέται μόνος του ο πλούτος

Τέτοιες μέρες είθισται να γίνονται διάφοροι απολογισμοί, με το στοιχείο του εντυπωσιασμού να κυριαρχεί. Από τα πιασάρικα θέματα και αυτό για τον πλούτο. Ο φετινός απολογισμός καταγράφει ότι στο αστρονομικό ποσό των 4,1 τρισεκατομμυρίων δολαρίων ανήλθε η περιουσία των 400 πλουσιότερων ανθρώπων του πλανήτη, που, παρά την κρίση το 2014, αύξησαν την περιουσία τους κατά 92 δισ. δολάρια. Στους πρώτους εμφανίζεται ο συνιδρυτής της κινεζικής εταιρείας ηλεκτρονικού εμπορίου «Alibaba», Τζακ Μα, που είδε το μερίδιό του να φτάνει στα 28,7 δισ. Παράλληλα μ' αυτόν, άλλοι 10 Κινέζοι αύξησαν φέτος την περιουσία τους κατά 48 δισ. δολάρια. Στην κορυφή της σχετικής λίστας παραμένει ο ιδρυτής της «Microsoft», Μπιλ Γκέιτς, με περιουσία 87,6 δισ. δολαρίων, αυξημένη μάλιστα κατά 9,1 δισ. φέτος, ενώ ο ιδρυτής του «Facebook», Μαρκ Ζούκερμπεργκ, προσέθεσε στο δικό του θησαυροφυλάκιο 10,6 δισ. Ανάλογη η εικόνα και στις τάξεις των Ρώσων ολιγαρχών: Ο πλουσιότερος Ρώσος είναι ο Βίκτορ Βέκσελμπεργκ με 14,1 δισ. δολάρια, ενώ κερδισμένος είναι και ο μεγιστάνας του ατσαλιού Ολεγκ Ντεριπάσκα, που η περιουσία του φτάνει πλέον τα 8,2 δισ. δολάρια.

Πράγματι, αμύθητα πλούτη. Πράγματι, οι συγκεκριμένοι δεν ξέρουν τι έχουν. Αλλά πώς βγήκαν αυτά τα κέρδη; Ολος αυτός ο πλούτος κουβαλά μέσα του ποτάμια ιδρώτα, βουνά άγριας εκμετάλλευσης. Και οι εργάτες θα πάψουν να χαζεύουν έκθαμβοι τη μαγκιά ορισμένων όταν τους αφαιρέσουν την ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Σε μια τέτοια προοπτική μόνο το Κομμουνιστικό Κόμμα καλεί.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ