ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το ακριβότερο «δώρο»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μήπως αναρωτιέστε ποιο ήταν το ακριβότερο δώρο που δόθηκε φέτος στις γιορτές; Εάν ναι, σας πληροφορούμε ότι πρέπει να είναι το «δώρο» που έκανε το Εφετείο του Σαν Φρανσίσκο στον πρώτο στον κόσμο πετρελαϊκό όμιλο, την αμερικανική «ExxonMobil». Η τελευταία είχε καταδικαστεί σε αποζημιώσεις 4,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων, για την πρόκληση της μεγαλύτερης πετρελαιοκηλίδας στον κόσμο και ανυπολόγιστης οικολογικής καταστροφής, όταν το δεξαμενόπλοιο «Exxon Valdez» προσέκρουσε στις 24 Μαρτίου 1989 σε ύφαλο, με αποτέλεσμα να χυθούν 50.000 τόνοι πετρελαίου στον κόλπο του Πρινς Ουίλιαμ στην Αλάσκα. Το Εφετείο του Σαν Φρανσίσκο, λοιπόν, παρότι στην απόφασή του εκτιμά πως «η ανεύθυνη συμπεριφορά της Exxon είναι άξια αυστηρών κυρώσεων», αποφάσισε τελικά τη μείωση του προστίμου σε 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια, κάνοντας «δώρο» στην πολυεθνική τα άλλα δύο δισεκατομμύρια.

Και να σκεφθείτε ότι η «ExxonMobil» σημείωσε νέο ρεκόρ καθαρών κερδών, καθώς τα τελευταία έφτασαν τους πρώτους εννέα μήνες του 2006 στα 29,2 δισεκατομμύρια δολάρια...

Ευχολόγια

Σε ανέξοδες συστάσεις προς τους νέους νομάρχες και δημάρχους για επίδειξη συγκράτησης στις αυξήσεις των δημοτικών τελών και σε ευχολόγια για ελέγχους στην αγορά, επιδόθηκε χτες η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, με επικεφαλής τον υπουργό Δ. Σιούφα. Δίνοντας στη δημοσιότητα τις «αρχές συνεργασίας» με τους νομάρχες και τους δημάρχους, τόσο ο υπουργός όσο και οι υφυπουργοί Ανάπτυξης δεν παρέλειψαν να ευλογήσουν τα γένια της κυβέρνησης για θέματα που άπτονται της αρμοδιότητάς τους. Από τη μεριά του, ο Δ. Σιούφας φρόντισε να επαναλάβει τη γνωστή αποπροσανατολιστική θεωρία περί «ενεργού πολίτη», που «απομακρύνει τις ακραίες συμπεριφορές στις αγορές και περιθωριοποιούνται οι επιτήδειοι». Ελα, όμως, που τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται με ευχολόγια και αποπροσανατολιστικές κορόνες.

Η καραμπόλα...

Δεν έφτασε που δεν εφαρμοζόταν ο μοριακός έλεγχος του αίματος (σύστημα ΝΑΤ), αλλά και τώρα που το υπουργείο Υγείας παρουσίασε μια κινητικότητα για την εγκατάστασή του καταδείχτηκαν αφ' ενός η ανετοιμότητα της κεντρικής διοίκησης όσο και τα τερτίπια της ελεύθερης αγοράς. Οπως είναι γνωστό, συγκροτήθηκε Διακομματική Επιτροπή - με πρόεδρο τον υπουργό Υγείας Δημήτρη Αβραμόπουλο - που προκήρυξε διεθνή διαγωνισμό για την προμήθεια αντιδραστηρίων με συνοδό εξοπλισμό, ύψους 208.250.000 ευρώ και συνολικής διάρκειας πέντε ετών, για τις 9/1/2007.

Ομως η Διακομματική Επιτροπή συνεδρίασε εκτάκτως μετά τα Χριστούγεννα (27/12/2006), με θέμα ένσταση της εταιρείας «Ρος» ότι είναι παράνομη η διακήρυξη του διεθνούς διαγωνισμού για την προμήθεια των αντιδραστηρίων. Σε εκείνη τη συνεδρίαση ο αναπληρωτής πρόεδρος της Επιτροπής και γενικός γραμματέας του υπουργείου Υγείας, Αριστείδης Καλογερόπουλος, ζήτησε παράταση του διαγωνισμού μέχρι τις 25/1/2007 για να υπάρξει καλύτερη προετοιμασία για την ένσταση. Παράταση, τότε, δε δόθηκε και αποφασίστηκε νέα συνεδρίαση της Διακομματικής Επιτροπής για χτες.

Αλλά χτες ήταν η σειρά της ανταγωνίστριας εταιρείας, της «Κάιρον», να υποβάλει αίτημα για παράταση επειδή - όπως υποστήριξε - λόγω των γιορτών δεν προλαβαίνει να επισκεφτεί όλα τα νοσοκομεία για να έχει εικόνα της κατάστασης και να διαμορφώσει την προσφορά της. Ετσι δόθηκε η παράταση για το διαγωνισμό μέχρι τις 25/1/2007, ενώ στις 9/1/2007 θα συζητηθεί και η ένσταση της άλλης εταιρείας...

... και το «σβάρνισμα»

...Η εκπρόσωπος του ΚΚΕ στη Διακομματική Επιτροπή Αθανασία Τζιόκα συμφώνησε με την παράταση του διαγωνισμού, εκφράζοντας ταυτόχρονα την επιφύλαξη αν και κατά πόσο με τη νέα παράταση θα υπάρξει η δέουσα προετοιμασία, καθώς και η διασφάλιση της πραγματοποίησης του ίδιου του διαγωνισμού για το σύστημα ΝΑΤ.

Ανεπιφύλακτα υπέρ της παράτασης τάχτηκε ο εκπρόσωπος της ΝΔ Θ. Παπαδημητρίου, ενώ ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ Μ. Κατρίνης τάχτηκε υπέρ της παράτασης, εκφράζοντας επιφυλάξεις όσον αφορά το «σωστό ανταγωνισμό». Κατά της παράτασης, τάχτηκε η εκπρόσωπος του ΣΥΝ Ευ. Σαγγανά, υποστηρίζοντας ότι υπήρχε ο χρόνος για την έρευνα των νοσοκομείων απ' τη συγκεκριμένη εταιρεία.

Εκείνο που προέχει σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η σωστή εγκατάσταση του μοριακού ελέγχου με καθολική κάλυψη της χώρας ώστε να διασφαλιστεί με πληρότητα ο έλεγχος του αίματος. Αυτό όμως σε καμιά περίπτωση δε σημαίνει ότι η κατάσταση μπορεί «να πηγαίνει σβάρνα» στο διηνεκές λόγω της μη ετοιμότητας των αρμόδιων υπηρεσιών του υπουργείου, καθώς και των διαγκωνισμών και των ανταγωνισμών των διαφόρων εταιρειών.

Πράξη με πολλούς στόχους...

Ο απαγχονισμός του Σαντάμ Χουσεΐν τα ξημερώματα του Σαββάτου, που έκανε το γύρο του κόσμου μέσω της ψηφιακής τεχνολογίας, βρίθει συμβολισμών, με τη σπουδή που έγινε. Οτι και αν ειπωθεί για την παρωδία της διαδικασίας της δίκης και της εκτέλεσης, είναι σωστό. Αλλωστε αυτοί που προχώρησαν στη δολοφονία του, είναι οι ίδιοι που έχουν πνίξει το Ιράκ στο αίμα. Πρώτα και κύρια οι Αμερικανοβρετανοί ιμπεριαλιστές, η «συμμαχία των προθύμων», που δίνουν εξετάσεις σ' αυτούς και οι δοσίλογοι, το ντόπιο κατοχικό καθεστώς.

Ο Σαντάμ Χουσεΐν, ήταν ένας πολιτικός που είχε εγκαθιδρύσει ένα στυγνό αυταρχικό αντιλαϊκό καθεστώς και στηρίχτηκε στο παρελθόν με όλα τα μέσα από τις ΗΠΑ, οικονομικά, στρατιωτικά, πολιτικά, ήταν άνθρωπός τους. Αλλά αυτό το γεγονός σε τίποτα δεν μπορεί να δώσει την παραμικρή νομιμοποίηση στην καταδίκη του και εκτέλεσή του. Η τύχη του έπρεπε να ήταν υπόθεση του ιρακινού λαού και σε καθεστώς ελεύθερο για τον ίδιο και όχι ιμπεριαλιστικής κατοχής. Είναι επίσης κροκοδείλια τα «δάκρυα» διαφόρων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της ΕΕ, που υποτίθεται τώρα μετά την εκτέλεση, ψελλίζουν διάφορα, περί «λάθους» ή περί «μη συμβατής πράξης με τα ανθρώπινα δικαιώματα» ή τις «δυτικές αξίες». Η προσπάθεια αυτή (από τους αστούς ηγέτες της Γαλλίας, Ιταλίας, της χώρας μας και άλλων) που πιθανά θα ενταθεί το επόμενο διάστημα, είναι άλλη μια απόπειρα «να θολώσουν τα νερά». Οπως τότε πριν τρία χρόνια, που ξεκινούσε το ματοκύλισμα στο Ιράκ από τους Αμερικανοβρετανούς, και οι άλλοι ιμπεριαλιστές δήθεν διαφωνούσαν, αλλά διευκόλυναν την επέμβαση. Αρκεί μόνο να σημειώσουμε τις βάσεις στη Γερμανία, στην Ιταλία και την Ελλάδα (βάση της Σούδας) και τον καθοριστικό ρόλο που έπαιξαν στην ιμπεριαλιστική επίθεση.

Φυσικά όλες αυτές οι δυνάμεις, που τάχα διαφοροποιούνται, δεν είναι... μωρές παρθένες. Απλά επιχειρούν να περάσουν τα ιμπεριαλιστικά τους σχέδια στην ευρεία μέση Ανατολή με άλλη τακτική. Γι' αυτό και οι εργαζόμενοι, όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι, δεν πρέπει να δώσουν καμία βάση στις υποτιθέμενες «ευαισθησίες» τους. Αυτές είναι για να ρίχνουν στάχτη στα μάτια των λαών. Οι λαοί πρέπει να κάνουν οι ίδιοι πράξη το δικαίωμά τους να αποφασίζουν για την τύχη τους, για το καθεστώς που θέλουν να ζήσουν, χωρίς ξένες επεμβάσεις.

Η περίπτωση του Σαντάμ, που αξιοποιήθηκε από τους ιμπεριαλιστές, όταν το επίτασσαν τα συμφέροντά τους, αξιοποιείται και σήμερα για τον εκφοβισμό των λαϊκών κινημάτων. Επιχειρείται να επιβληθεί η λογική ότι ο «ισχυρός επιβάλλει τη θέλησή του, ό,τι και αν γίνει». Αλλωστε και με την εκτέλεσή του, τον ιρακινό λαό που αντιστέκεται θέλησαν να τιμωρήσουν. Ενώ φαίνεται ότι ένας από τους απώτερους στόχους τους για το ίδιο το Ιράκ, είναι να προχωρήσουν τα σχέδια διαμελισμού του. Ηδη τα πρώτα σενάρια διχοτόμησης ή και τριχοτόμησης έχουν βγει στο προσκήνιο. Αυτό που θα κρίνει τελικά τις εξελίξεις είναι το πόσο θα δυναμώσει η πραγματική αντίσταση του ιρακινού λαού ενάντια στους ιμπεριαλιστές. Και η διεθνής αλληλεγγύη στον αγωνιζόμενο λαό του Ιράκ είναι υπόθεση του αντιιμπεριαλιστικού κινήματος.

Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Τα σίγουρα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΘΑ ΕΧΟΥΜΕ ή δε θα έχουμε εκλογές μέσα στο 2007; Ηδη - σύμφωνα με αυτά που διαβάζουμε - το ερώτημα αυτό απασχολεί όλους. Από τα επιτελεία των κομμάτων του δικομματισμού και τους περί αυτόν, μέχρι τους οικονομικούς και επικοινωνιακούς «παράγοντες» που ποτέ δε λείπουν από την πολιτική μας ζωή.

Ο πρωθυπουργός το διαψεύδει (όπως συνήθως κάνει κάθε πρωθυπουργός), τα στελέχη της ΝΔ ...το συζητάνε (όπως συνήθως κάνουν τα μεγαλοστελέχη), ενώ στο ΠΑΣΟΚ το βροντοφωνάζουν (όπως συνήθως κάνει μια αντιπολίτευση που δεν έχει κάτι να πει).

Το κοινό σημείο όλων αυτών; Οτι ασχολούνται (επιθυμώντας το ίδιο και για τον ελληνικό λαό) με αυτό που «ίσως» έχουμε μέσα στο 2007, δηλαδή τις εκλογές, και καθόλου με αυτά που ...στα σίγουρα θα έχουμε.

Λες και δεν είναι πλέον θέμα ...ημερών, το πότε Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ θα προχωρήσουν στην έναρξη της αναθεωρητικής διαδικασίας του περίφημου άρθρου 16 και τη γενικότερη κλιμάκωση της επίθεσης για την ιδιωτικοποίηση της δημόσιας Παιδείας.

Σαν να μην είναι απόλυτα βέβαιο ότι θα συνεχιστεί η σκληρή μονόπλευρη λιτότητα που προωθούν και εφαρμόζουν εδώ και χρόνια οι ιθύνοντες των Βρυξελλών και οι «πρασινο-γαλάζιοι» κυβερνώντες των Αθηνών, τυραννώντας για μια ακόμη χρονιά τον κοσμάκη.

Περιττό, βέβαια, να συζητάμε για θέματα, όπως οι απολύσεις, η μερική απασχόληση, η υπερεκμετάλλευση με χίλιους τρόπους κάθε εργαζόμενου. Αυτά για το δικομματισμό θεωρούνται ...αυτονόητα και η οποιαδήποτε αμφισβήτησή τους αδιανόητη και έξω από τη σύγχρονη πραγματικότητα.

Οσο για την εισοδηματική πολιτική, θα «πάρουν» ήδη από το Γενάρη μια καλή γεύση οι υπάλληλοι του Δημοσίου, αφού θα έχουμε (για μια ακόμη χρονιά) και μειώσεις μισθών λόγω αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών και της φορολογίας.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κατά τα άλλα, οι πρόωρες εκλογές είναι το ...θέμα της χρονιάς.

Καθημερινές οι «αγχόνες»

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κατακραυγή, αποτροπιασμός, βαρβαρότητα, απανθρωπιά, εγκληματικό, είναι ορισμένες μόνον από τις λέξεις, με τις οποίες οι χτεσινές εφημερίδες χαρακτήριζαν την «εκτέλεση» του Σ. Χουσεΐν από την κατοχική κυβέρνηση του Ιράκ και τις ΗΠΑ. Και δεν έχουν άδικο. Ετσι είναι κι ακόμη χειρότερα. Οχι, όμως, επειδή οι φρικτές εικόνες του απαγχονισμού μεταδόθηκαν σε όλο τον κόσμο. Πρώτα και κύρια, επειδή αποκλειστικά και μόνον ο λαός του Ιράκ, σε συνθήκες ελευθερίας και όχι κατοχής, είχε το δικαίωμα να δικάσει τον Σ. Χουσεΐν και να απονείμει δικαιοσύνη. Κι ακόμη, γιατί οι αγχόνες, με τη μια ή την άλλη μορφή, είναι στημένες και λειτουργούν στο Ιράκ για δεκαετίες, με αμέτρητα θύματα και, μάλιστα, με τις ευλογίες της «πολιτισμένης» Δύσης και των ηγεσιών της. Ετσι ακριβώς έγινε, όταν ο Σ. Χουσεΐν κρεμούσε τους κομμουνιστές και όσους αντιστέκονταν στην επιβολή του δικτατορικού καθεστώτος του. Οταν εξοπλίζονταν από τις ΗΠΑ, τη Μ. Βρετανία και τις άλλες μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, για να μακελέψει τους Κούρδους ή να ξεκινήσει τον δεκαετή και πολύνεκρο πόλεμο με το Ιράν.

Ετσι έγινε κι όταν η «πολιτισμένη» Δύση, με τις ΗΠΑ και τους «πρόθυμους» συμμάχους τους, προχώρησαν στην ένοπλη εισβολή στο Ιράκ και την κατοπινή στρατιωτική κατοχή. Ετσι γίνεται και σήμερα, καθώς η πείνα και η φτώχεια θερίζουν τον ιρακινό λαό και δεκάδες νεκροί προστίθενται καθημερινά στον ατέλειωτο κατάλογο των θυμάτων.

Δείγμα γραφής

Ενα σαφές δείγμα των προσανατολισμών του έδωσε χτες ο νέος ΓΓ του ΟΗΕ και πρώην υπουργός Εξωτερικών της Νότιας Κορέας, Μπαν Κι Μουν, σπεύδοντας να υποστηρίξει την κατοχική ιρακινή κυβέρνηση και τον απαγχονισμό του Σ. Χουσεΐν και, μάλιστα, την πρώτη ημέρα ανάληψης των νέων του καθηκόντων.

Το Ιράκ είχε το δικαίωμα να εκτελέσει τον πρώην δικτάτορα της χώρας Σαντάμ Χουσεΐν για τα εγκλήματά του κατά του ιρακινού λαού, τόνισε ο Μπαν και συμπλήρωσε: «Η ιρακινή κυβέρνηση έχει κάνει γενναία βήματα για ν' αντιμετωπίσει το παρελθόν της και ευελπιστώ πως η διεθνής κοινότητα θα δείξει κατανόηση και θα προσπαθήσει να οικοδομήσει την εφαρμογή του νόμου, σε εθνικό και σε διεθνές επίπεδο».

Για τα όσα αποδεδειγμένα πλέον ψέματα είπαν οι ΗΠΑ στον ΟΗΕ, περί όπλων μαζικής καταστροφής κλπ., ώστε να πάρουν «πράσινο φως» για την εισβολή στο Ιράκ, έχει να πει τίποτε ο νέος ΓΓ του Οργανισμού; Οχι, τίποτε άλλο, αλλά μόνο και μόνο επειδή μιλά για νομιμότητα...

Θλιβερός απολογισμός

Περισσότερους από 660 Παλαιστίνιους σκότωσαν οι ισραηλινές δυνάμεις τον περασμένο χρόνο, σύμφωνα με την ανεξάρτητη ισραηλινή οργάνωση B` Tselem για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που παρακολουθεί τη δραστηριότητα του Ισραήλ στη Δυτική Οχθη και στη Λωρίδα της Γάζας. Απολογισμός, που γίνεται ακόμη θλιβερότερος, γιατί είναι τριπλάσιος σε σχέση με τον προηγούμενο χρόνο και αντανακλά την αυξανόμενη επιθετικότητα των κυρίαρχων ισραηλινών δυνάμεων σε βάρος των Παλαιστινίων.

Σύμφωνα με την ίδια οργάνωση, 322 από τους Παλαιστίνιους που σκοτώθηκαν δεν είχαν καμιά εμπλοκή σε εχθροπραξίες, ενώ οι 205 σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια εχθροπραξιών.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της B` Tselem, οι Παλαιστίνιοι από την πλευρά τους στη διάρκεια του 2006 σκότωσαν στη Δυτική Οχθη και στο Ισραήλ, 17 Ισραηλινούς πολίτες και 6 μέλη των δυνάμεων ασφαλείας. Πρόκειται για το χαμηλότερο ετήσιο απολογισμό θυμάτων για το Ισραήλ μετά από το 2000 που ξέσπασε η εξέγερση στη Δυτική Οχθη και τη Γάζα.

Απλά αριθμητικά στοιχεία, που κάνουν περισσότερο χειροπιαστό το καθημερινό μαρτύριο, που ζουν οι Παλαιστίνιοι και τινάζουν στον αέρα τα προσχήματα και τις ψευτοδικαιολογίες της ισραηλινής ηγεσίας περί αντιποίνων...

Υπενθύμιση...

Μια και ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, Π. Ευθυμίου, έσπευσε να μας υπενθυμίσει ότι το κόμμα του είχε καταδικάσει στο παρελθόν το δικτατορικό καθεστώς του Σ. Χουσεΐν, να του θυμίσουμε κι εμείς με τη σειρά μας ότι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ -ευθυγραμμιζόμενες με τις ΗΠΑ και τις άλλες ΝΑΤΟικές χώρες- πρόσφεραν απλόχερα πολεμοφόδια στο Ιράκ, στα μέσα της δεκαετίας του 1980, στον αιματηρότατο πόλεμο του τελευταίου με το Ιράν...

Οι ευχές και η απόφαση

Το 2007 άρχισε, ήδη, να μετράει μέρες. Ομως, δεν αρκούν οι ευχές για να είναι αυτός ο χρόνος καλύτερος από τον προηγούμενο. «Μπορεί να γίνει μια χρονιά καλή για το λαό και όχι για την πλουτοκρατία, στο βαθμό που σημαντικά τμήματα της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων αποφασίσουν να χρησιμοποιήσουν τη μεγάλη κοινωνική και πολιτική τους δύναμη, για να διεκδικήσουν τα σύγχρονα δικαιώματά τους, να αντιπαλέψουν την αντιλαϊκή πολιτική που υπηρετεί η ΝΔ και συναινεί το ΠΑΣΟΚ», επισημαίνει στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά της η ΚΕ του ΚΚΕ.

Αυτή είναι η ικανή και αναγκαία συνθήκη για ελπιδοφόρο αύριο. Ετσι μπορεί να αποκτήσει ουσιαστικό και πρακτικό νόημα η αισιοδοξία των ημερών. Από όσα έγιναν το 2006 - αλλά και τα προηγούμενα χρόνια - από την κυβέρνηση της ΝΔ και τις δυνάμεις του κεφαλαίου, προκύπτει ότι η επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων θα συνεχιστεί δριμύτερη. Τα αντιλαϊκά μέτρα στην Παιδεία, στο Ασφαλιστικό, στο εισόδημα και τις εργασιακές σχέσεις, στις ελευθερίες και τα δικαιώματα θα κλιμακωθούν.

Η λαϊκή δυσαρέσκεια διογκώνεται, αλλά δεν είναι αρκετή. Χρειάζεται η απόφαση του καθενός, να αφήσει πίσω του τα ιδεολογήματα και τις αυταπάτες που καλλιεργούν τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου» και να συμβάλει στη διαμόρφωση της αντιλαϊκής αντεπίθεσης. Οχι μόνον ενάντια στην πολιτική των αντιδραστικών αναπροσαρμογών που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, αλλά και για ριζικές αλλαγές στο επίπεδο και της εξουσίας και της οικονομίας.

Στις μέρες που περνάμε, κρίνονται πολλά στο θέμα της Παιδείας. Η κυβέρνηση της ΝΔ, με τη συναίνεση του ΠΑΣΟΚ, προωθεί με γοργά βήματα τις αντιδραστικές αλλαγές. Στόχος τους, ανεξάρτητα από τους «ευγενείς» σκοπούς που προβάλλουν και τις τάχα «αντικειμενικές» ανάγκες που επικαλούνται για να τις πλασάρουν ως απαραίτητες, είναι η προσαρμογή, συνολικά, της Εκπαίδευσης στις ανάγκες του κεφαλαίου. Και αν αυτές οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις γίνουν πραγματικότητα, θα έχει πληγεί βάναυσα το δικαίωμα των παιδιών της λαϊκής οικογένειας στη μόρφωση και στη σταθερή εργασία με δικαιώματα.

Θα επιτρέψουν, λοιπόν, οι εργαζόμενοι να περάσουν αυτές οι αλλαγές; `Η θα συσπειρωθούν και θα δράσουν από κοινού, ώστε να τις παρεμποδίσουν και να τις ματαιώσουν; Η ζωή θέτει με αμείλικτο τρόπο το ερώτημα στον κάθε εργαζόμενο, στον κάθε νέο. Εμπειρία υπάρχει αρκετή και συσσωρευμένη. Για την πολιτική των κυβερνήσεων του δικομματισμού, των ευρωλάγνων πολιτικών δυνάμεων, αλλά και των συμβιβασμένων συναινετικών συνδικαλιστικών ηγεσιών. Αλλά και για τους πραγματικούς και ουσιαστικούς αγώνες, που σπρώχνουν τα πράγματα προς τα μπροστά και τους άλλους «αγώνες» που αποπροσανατολίζουν, καλλιεργούν ηττοπάθεια και λειτουργούν ως βαλβίδες εκτόνωσης.

Ο λαός, η εργατική τάξη της χώρας μας έχουν τη δύναμη να κάνουν τις ευχές τους πραγματικότητα. Χρειάζεται, όμως, η απόφαση του καθενός να βάλει πιο ψηλά τον πήχη. Γιατί, «το μέλλον δε θα 'ρθει από μονάχο του έτσι νέτο σκέτο...».