Κυριακή 29 Αυγούστου 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Αιτήματα για «κοινωνική συνοχή»...

ΚΩΣΤΑΣ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

«Ισχυρή κοινωνική προστασία, η μόνη εγγύηση για κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη», «προστασία της αγοραστικής δύναμης», «ποιοτικές, δημόσιες και κοινωνικές υπηρεσίες για όλους». Αιτήματα σαν κι αυτά, τα οποία διατυπώνει η ETUC - Συνομοσπονδία Ευρωπαϊκών Συνδικάτων - καλώντας σε κοινή δράση μέσα στο Σεπτέμβρη, θα μπορούσαν κάλλιστα να διατυπώνονται μέσα στα προγράμματα των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων που λένε στους εργάτες πως παίρνουν μέτρα για να βγουν οι λαοί - δήθεν - απ' το τούνελ της λιτότητας. Οπως θα μπορούσαν να συμπεριλαμβάνονται και στα «διεκδικητικά πλαίσια» εργοδοτικών ενώσεων που προσπαθούν να πείσουν τους εργαζόμενους πως νοιάζονται και γι' αυτούς.

Γιατί, για τις κυβερνήσεις αυτές και τους μεγαλοεργοδότες η «κοινωνική συνοχή», δηλαδή η αποφυγή και εξουδετέρωση των λαϊκών αντιδράσεων, είναι κρίσιμη για τη διασφάλιση της κυριαρχίας τους. Οπως επίσης, η προστασία της «αγοραστικής δύναμης» είναι απαραίτητη για να έχει κίνηση η αγορά, να μη μένουν αδιάθετα τα προϊόντα των καπιταλιστών ιδιοκτητών μέσων παραγωγής. Το να τα διατυπώνουν όμως «υπερασπιστές» των εργαζομένων γεννά - αν μη τι άλλο - ερωτηματικά. Γιατί το θέμα είναι να μην υπάρχουν οι λόγοι που γεννούν τη δυσαρέσκεια και τα προβλήματα των εργαζομένων.

... και ποιοι τα διατυπώνουν

Ομως δεν είναι εύκολο να κρυφτούν όσοι στηρίζουν τους αντιπάλους των εργαζομένων. Γιατί «ποιοτικές, δημόσιες και κοινωνικές υπηρεσίες για όλους» μπορούν να υπάρξουν μόνο αν, για παράδειγμα, καταργηθεί η επιχειρηματική δραστηριότητα σε τομείς όπως η Υγεία, η Πρόνοια, η Παιδεία. Κι ο λόγος είναι απλός: στον καπιταλισμό, δε γίνεται να λειτουργεί το δημόσιο νοσοκομείο με όλο το απαραίτητο (και από πλευράς αριθμού και από πλευράς ειδικοτήτων) προσωπικό, τις πιο ασφαλείς και αποτελεσματικές υλικοτεχνικές υποδομές, την αξιοποίηση της σύγχρονης φαρμακευτικής έρευνας και παραγωγής. Γιατί; Γιατί τότε το μονοπώλιο του κλάδου δε θα μπορεί να ωφεληθεί, να βρει πελάτες, να αντλήσει κέρδη.

Το να λέει λοιπόν κανείς, θέλουμε καλά δημόσια σχολειά, είναι εύκολο και ανέξοδο. Ομως το ζήτημα είναι και να κατονομάζει και να αντιπαλεύει τους παράγοντες που υπονομεύουν τη δημόσια Παιδεία. Για όλα αυτά, οι εργαζόμενοι πρέπει να βγάλουν συμπεράσματα και να ξεχωρίσουν εχθρούς και φίλους. Να συνειδητοποιήσουν πως δε γίνεται κανείς να μπατάρει σε δυο βάρκες και όποιος τους συμβουλεύει για κάτι τέτοιο, μόνο ηττημένους τους θέλει.

Καταστρέφουν τις γεωργικές ασφαλίσεις

Καταστροφή για τις γεωργικές ασφαλίσεις είναι το νομοσχέδιο που έφερε για ψήφιση στη Βουλή η κυβέρνηση. Το νομοσχέδιο που έχει τον τίτλο «Σύστημα Προστασίας και Ασφάλισης της Αγροτικής Δραστηριότητας» φέρνει αρνητικότατες ανατροπές στις γεωργικές ασφαλίσεις και τον ΕΛΓΑ και καταργεί ουσιαστικά κάθε κρατική στήριξη, ενώ ανοίγει και το δρόμο της ιδιωτικοποίησης. Οπως προβλέπεται, αν δε φτάνουν τα λεφτά από τις εισφορές των αγροτών δε θα δίνονται πλήρεις αποζημιώσεις. Θα δίνονται μερικά ψίχουλα ως προκαταβολή και στο τέλος κάθε έτους που θα γίνεται η εκκαθάριση, αν περισσεύουν χρήματα, θα δίνονται οι υπόλοιπες αποζημιώσεις ανάλογα με την περίπτωση. Από την άλλη, οι αγροτοκτηνοτρόφοι θα πληρώνουν ακόμα μεγαλύτερες εισφορές, που δε θα είναι επί της αξίας πώλησης, αλλά επί της αξίας της παραγωγής. Δηλαδή, ανεξάρτητα από το αν πουλήσει ο αγρότης την παραγωγή του, θα γίνεται η παρακράτηση υπέρ του ΕΛΓΑ που για τη φυτική παραγωγή θα είναι 4% και για το ζωικό κεφάλαιο 0,75%. Παράλληλα, επιβάλλεται και πρόσθετη φορολόγηση υπέρ ΕΛΓΑ για τους φτωχούς αγρότες που εξαναγκάζονται να κάνουν και εξωγεωργικά μεροκάματα προκειμένου να επιβιώσουν. Το νομοσχέδιο αυτό αν γίνει πράξη θα επιδεινώσει ραγδαία τις ασφαλιστικές παροχές του ΕΛΓΑ και θα υπονομεύσει το μέλλον του Οργανισμού αυτού, που οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ οδήγησαν στην υπερχρέωση. Μπρος στην κατάσταση αυτή η μικρομεσαία αγροτιά καλείται να αγωνιστεί και να διεκδικήσει πλήρη ασφάλιση της αγροτικής παραγωγής με αποκλειστικά δημόσιο ΕΛΓΑ που θα επιχορηγείται από το κράτος.

Διπλοθεσίτης

Ποιος γνωρίζει τη γαλλική πολυεθνική «lazard»; Οι περισσότεροι θα απαντήσουν αρνητικά. Κακώς, γιατί ο εν λόγω χρηματοοικονομικός σύμβουλος, έχει καταγεγραμμένη την Ελλάδα σαν έναν από τους καλύτερους πελάτες του. Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ακόμα κι όταν θέλουν να βήξουν, περιμένουν πρώτα τις συμβουλές της «lazard» και μετά βήχουν.

Τις ακριβοπληρωμένες υπηρεσίες της «lazard» επιζήτησε η κυβέρνηση της ΝΔ, όταν ετοιμαζόταν να προχωρήσει το σχέδιο ιδιωτικοποίησης της Ολυμπιακής. Οι Γάλλοι έδωσαν το «πράσινο φως» και ο αερομεταφορέας παραδόθηκε στην «MIG» του Βγενόπουλου, για να καταλήξει στην «AEGEAN» του Βασιλάκη. Εγινε, δηλαδή, ό,τι δεν προέβλεψε η «lazard».

Η ίδια η «lazard», είχε προσληφθεί ως σύμβουλος της κυβέρνησης της Αργεντινής, υποσχόμενη, τότε, να αποτραπεί η χρεοκοπία της συγκεκριμένης χώρας. Τελικά έγινε ό,τι δεν προέβλεψε.

Τώρα περιμένουμε να δούμε τις εξελίξεις που θα υπάρξουν από δύο συνεργασίες της κυβέρνησης Παπανδρέου με την «lazard», μια και ο οίκος έχει προσληφθεί, δύο φορές, μία το Μάη και μία προχτές, για να τις προσφέρει τις υπηρεσίες του σε δύο τομείς. Πρώτον, για ζητήματα διαχείρισης του εξωτερικού χρέους της χώρας και, δεύτερον, για αναδιάρθρωση των ελληνικών τραπεζών...

Ιδωμεν...

Το ΚΚΕ γεννά Μπελογιάννηδες

Μια έκδοση που αποτελεί κείμενο του Τμήματος Ιστορίας της ΚΕ του ΚΚΕ, που είχε δημοσιευτεί στο «Ριζοσπάστη» της Κυριακής σε τρεις συνέχειες, στις 11, 18 και 25 Απριλίου 2010. Αναδεικνύει την ανάγκη το ΚΚΕ να δρα με ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική αυτοτέλεια ως Κόμμα Νέου Τύπου με τις επαναστατικές αρχές οργάνωσης και λειτουργίας του κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Αυτό το καθήκον ήρθε να υπηρετήσει ο Νίκος Μπελογιάννης σε συνθήκες βαθιάς παρανομίας στην Ελλάδα. Σήμερα στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης, της όξυνσης της ταξικής πάλης, αλλά και της έντασης της αντι-ΚΚΕ επίθεσης, η γνώση της ιστορίας του επαναστατικού κινήματος στην Ελλάδα, της αλύγιστής στάσης χιλιάδων μελών και στελεχών του ΚΚΕ απέναντι στον ταξικό εχθρό, αποτελούν πηγή επίκαιρων διδαγμάτων για τη σκληρότητα της ταξικής πάλης και την ανάγκη αταλάντευτης στάσης των κομμουνιστών. Αυτό το γνωρίζει και ο ταξικός αντίπαλος, γι' αυτό και προσπαθεί, με τη βοήθεια αν όχι καθοριστική συμβολή της οπορτουνιστικής διαστρέβλωσης, να αποκόψει ηρωικές μορφές από τις συνθήκες που τις γέννησαν - από τις επαναστατικές αρχές του ΚΚΕ. Η έκδοση αυτών των τριών άρθρων σε μια μικρή μπροσούρα κάνει πιο εύχρηστη τη διάδοση των επαναστατικών αρχών, ιδιαίτερα στις νέες γενιές των κομμουνιστών. Η μπροσούρα κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».

Νικολά Σαρκοζί

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Με φαινομενικές αντιπαραθέσεις και εκκλήσεις συνεχίζεται το πογκρόμ κατά των Ρομά που δεν έχουν τα απαραίτητα για τη γαλλική κυβέρνηση έγγραφα για να παραμείνουν στη χώρα, ακολουθώντας κατά γράμμα την απόφαση του Γάλλου Προέδρου Νικολά Σαρκοζί στα τέλη του Ιούλη. Τότε, ο ίδιος είχε συνδέσει τους Ρομά με «εστίες εγκληματικότητας, διαφθοράς ανηλίκων, διακίνησης ναρκωτικών και συλλογής χρημάτων από παράνομες δραστηριότητες», σε μια προσπάθεια να αποπροσανατολιστεί ο λαός και οι εργαζόμενοι από την αντιλαϊκή πολιτική που ακολουθεί και αναμένεται να ενισχυθεί το φθινόπωρο.

Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, το Συμβούλιο Ασφαλείας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Επιτροπή του ΟΗΕ για την Εξάλειψη των Φυλετικών Διακρίσεων και άλλοι έσπευσαν να δηλώσουν την «ανησυχία» τους και να κάνουν ορισμένες υποδείξεις για τον υποτιθέμενο «σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» των Ρομά που τις τελευταίες βδομάδες έχουν εκδιωχθεί από τη Γαλλία κατά εκατοντάδες, ενώ πάνω από 100 καταυλισμοί τους έχουν καταστραφεί. Με το μάτι στραμμένο στις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία το 2012 και την εξασφάλιση ψήφων, οι Σοσιαλιστές διεξάγουν σφοδρή αντιπαράθεση στην πολιτική του Προέδρου Σαρκοζί στο ζήτημα των απελάσεων, παρόλο που υπήρξαν απελάσεις περισσοτέρων από 10.000 Ρομά όταν ο - πιθανός προεδρικός αντίπαλος του Σαρκοζί - Ντομινίκ ντε Βιλπέν ήταν υπουργός Εσωτερικών και μετέπειτα πρωθυπουργός.

Είναι οι ίδιες πολιτικές που ακολουθούνται, οι οποίες οδηγούν χιλιάδες ανθρώπους να φεύγουν από τη χώρα τους προς αναζήτηση μιας καλύτερης ζωής και να βιώνουν την καπιταλιστική βαρβαρότητα.


Κ.Χ.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ