Τετάρτη 29 Ιούλη 2015
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το ηχητικό...

Μια παρέα όλοι τους, μ' αυτό ή το άλλο σχέδιο, χαμένος ο λαός, το κέρδος στην αστική τάξη

Eurokinissi

Μια παρέα όλοι τους, μ' αυτό ή το άλλο σχέδιο, χαμένος ο λαός, το κέρδος στην αστική τάξη
Το ηχητικό απόσπασμα του πρώην υπουργού Οικονομικών Γ. Βαρουφάκη, στο οποίο περιγράφει τα της δραχμής, το περιβόητο plan B και το ...χακάρισμα στους ΑΦΜ, δεσπόζει στην επικαιρότητα. Αναλύσεις, ρεπορτάζ και «ανατριχιαστικές» λεπτομέρειες «γεμίζουν» ώρες τηλεοπτικού χρόνου.

Οσον αφορά το σχέδιο αυτό καθαυτό, ανεξάρτητα εάν κάποιος μπορεί να πει πως περιλαμβάνει ορισμένες έως και γραφικές πτυχές, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα σχέδιο που υπήρχε και υπάρχει ακόμα στη φαρέτρα τμημάτων του ελληνικού κεφαλαίου, αλλά και τμημάτων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, εφόσον οι εξελίξεις είτε στην ελληνική καπιταλιστική οικονομία, είτε εξαιτίας των αντιθέσεων στην Ευρωζώνη προκρίνουν ως συμφέρουσα επιλογή.

Μια τέτοια επιλογή δεν θα κακόπεφτε σε μερίδα του κεφαλαίου που θα έβγαινε πολλαπλά κερδισμένη, θα θησαύριζε από την έξοδο από το ευρώ, ενώ είναι σίγουρο ότι θα προέβλεπε επιδείνωση της ζωής των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων. Στην ουσία, αυτό το σχέδιο θα υλοποιούσε με διαφορετικό τρόπο αυτό που κάνει σήμερα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ με τη βοήθεια των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού. Αντιλαϊκά μέτρα, συμφωνία - θηλιά για το λαό με τους δανειστές και 3ο μνημόνιο.

... «ντοκουμέντο»

Είναι προφανές ότι η αντίδραση της κυρίαρχης μερίδας των αστικών ΜΜΕ σε αυτό το ζήτημα εκφράζει ενδοαστικές αντιθέσεις, κόντρες ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου και της αστικής τάξης, με δεδομένο ότι κυρίαρχη σε αυτήν τη φάση αστική επιλογή είναι η παραμονή της χώρας στο ευρώ.

Εάν, βεβαίως, με αφορμή το σχέδιο Βαρουφάκη η αντιπαράθεση περιοριζόταν στο πλαίσιο της ενδοαστικής κόντρας και διαπάλης, εάν περιοριζόταν απλά στο «ξεμάλλιασμα» τμημάτων του κεφαλαίου στην κούρσα τους για το ποιος θα βγει λιγότερο ή περισσότερο κερδισμένος, θα μπορούσε να γίνει κατανοητό. Οπως κατανοητό θα μπορούσε να γίνει το γεγονός ότι οι αποστάσεις ανάμεσα στους θιασώτες του ενός σχεδίου και τους υποστηρικτές του άλλου δεν είναι και τόσο μεγάλες... Το πόσο εύκολα οι δήθεν αντιμνημονιακοί ΣΥΡΙΖοΑΝΕΛαίοι έγιναν μνημονιακότεροι των μνημονιακών είναι χαρακτηριστικό. Ομως, κάποιοι χρησιμοποιούν αυτό το σχέδιο για να συκοφαντήσουν κάθε προοπτική σύγκρουσης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία τους. Σε συνθήκες που όλο και περισσότερο διαμορφώνονται δυνατότητες ευρύτερα εργατικά - λαϊκά στρώματα να κατανοήσουν το αδιέξοδο του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης και της συμμετοχής στην ΕΕ και άλλες ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Βούτυρο στο ψωμί τους όλοι αυτοί που ντύνουν με αντικαπιταλιστικά χρώματα την προοπτική της κρατικής χρεοκοπίας κρύβοντας ότι αυτή αποτελεί την άλλη όψη του ίδιου νομίσματος.

Ποιοι είναι αυτοί;

Λόρδος Νόρμαν Λαμόντ, στέλεχος του Συντηρητικού Κόμματος της Μ. Βρετανίας, που είχε υπηρετήσει στην κυβέρνηση Μέιτζορ. Τζέιμς Κ. Γκαλμπρέιθ, Αμερικανός οικονομολόγος που υπηρέτησε στο προσωπικό του αμερικανικού Κογκρέσου το διάστημα 1982 - 1983, καθηγητής του Πανεπιστημίου του Τέξας. Ζόζεφ Στίγκλιτς, Αμερικανός οικονομολόγος, πρώην επικεφαλής του «ευαγούς» ιδρύματος της Παγκόσμιας Τράπεζας. Πολ Κρούγκμαν, Αμερικανός οικονομολόγος, καθηγητής σε διάφορα αμερικανικά πανεπιστήμια (ΜΙΤ, Γέιλ κ.λπ.), είχε διατελέσει μέλος της συμβουλευτικής ομάδας του Λευκού Οίκου επί Προεδρίας Ρίγκαν. Χάινερ Φλάσμπεκ, Γερμανός οικονομολόγος, καθηγητής σε γερμανικά πανεπιστήμια, είχε διατελέσει μέλος του Γερμανικού Συμβουλίου Οικονομολόγων - σώμα συμβούλων της γερμανικής κυβέρνησης, επίσης είχε διατελέσει στέλεχος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, επί Σρέντερ. Ο κατάλογος συνεχίζεται. Ποιοι είναι όλοι αυτοί; Ονόματα των διεθνών φίλων όσων στην Ελλάδα το παίζουν αντικαπιταλιστές και αριστεροί και υποστηρίζουν ως διέξοδο για το λαό την «καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής». Αυτούς επικαλούνται για να τεκμηριώσουν τις θέσεις τους σε ομιλίες και άρθρα τους. Κάποιοι απ' αυτούς μάλιστα εργάστηκαν και ως συνεργάτες της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, σύμβουλοι κ.λπ. Τι δεν λένε αυτοί που τους επικαλούνται; Οτι όλοι αυτοί προτείνουν την έξοδο από το ευρώ με κριτήριο τη στήριξη της ανάκαμψης της καπιταλιστικής οικονομίας, πώς δηλαδή θα πάρει ανάσα το κεφάλαιο, θα ξαναυγατίσουν τα κέρδη του. Διαφέρει σε τίποτα ο στόχος τους απ' αυτούς που μας μιλάνε για τους ευρωμονόδρομους, την πάση θυσία παραμονή στο ευρώ, από το δρόμο των αντιλαϊκών μνημονίων, τις επιστολές του ΣΕΒ και άλλων εργοδοτικών ενώσεων με τις απαιτήσεις τους; Σε τίποτα. Αλλάζει απλώς η μέθοδος εξυπηρέτησης του ίδιου αντιλαϊκού στόχου με το λαό ισοπεδωμένο...

Μια - δυο ωρίτσες παραπάνω...

Από τα 20.000 εκπαιδευτικά κενά λεφτά έχουμε για 10.000 αναπληρωτές και βλέπουμε, είπε χτες σε συνέντευξή του ο υπουργός Παιδείας, Αρ. Μπαλτάς, για να συνεχίσει: Αν χρειαστεί ένας δάσκαλος να κάνει μια ή δυο ώρες παραπάνω ως συμβολή στο ξεπέρασμα της κρίσης, νομίζω ότι θα το δεχτεί. Ο καθένας μπορεί να συμβάλει με τον τρόπο του για να ξεπεραστεί η κρίση...

Για να θυμηθούμε λίγους μήνες πριν, ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκείνος που μέσα σε όλα τα άλλα υποσχόταν ότι θα καταργήσει και την αύξηση του διδακτικού ωραρίου. Στο όνομα της κρίσης είναι φανερό ότι σχεδιάζεται η προώθηση της τζάμπα εργασίας και στο Δημόσιο, σχεδιασμός που επιχείρησαν να περάσουν και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, και κάθε λογής διακομματική κυβέρνηση. Με λίγα λόγια, «άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς», οι σχεδιασμοί παραμένουν ίδιοι, αντιλαϊκοί, βαθιά ταξικοί. Από το πιο γενικό μέχρι το πιο επιμέρους κι αυτή η κυβέρνηση έρχεται να επιβεβαιώσει την ανάγκη να πάρουν οι εργαζόμενοι, όποιο κι αν είναι το εργασιακό τους πόστο, την κατάσταση στα χέρια τους.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1890 Πεθαίνει ο Ολλανδός ζωγράφος Βίνσεντ βαν Γκογκ, πρωτοπόρος της σύγχρονης ζωγραφικής.

1901 Ξεκινά στην Ινδιανάπολη των ΗΠΑ το ιδρυτικό συνέδριο του Σοσιαλιστικού Κόμματος.

1919 Γεννιέται ο ποιητής Μίλτος Σαχτούρης.

1925 Γεννιέται ο μουσικοσυνθέτης Μίκης Θεοδωράκης.

1934 Η κυβέρνηση απαγορεύει το Πανελλαδικό Αντιφασιστικό Αντιπολεμικό Συνέδριο των Νέων.

1938 Τα ιαπωνικά στρατεύματα εισβάλλουν σε σοβιετικό έδαφος και συντρίβονται από τον Κόκκινο Στρατό κοντά στη λίμνη Χασάν.

1941 Συνέρχεται στην Αθήνα το Πανελλήνιο Συνέδριο Επαγγελματοβιοτεχνών.

1968 Δέκα άτομα σκοτώνονται σε νέες συγκρούσεις στην Πόλη του Μεξικού, όπου για την καταστολή των διαδηλώσεων χρησιμοποιούνται μπαζούκας, τεθωρακισμένα και αλεξιπτωτιστές.

1973 Διεξάγεται το δημοψήφισμα της χούντας για το πολιτειακό (την κατάργηση της μοναρχίας και τη δήθεν καθιέρωση της προεδρικής δημοκρατίας). Τα αποτελέσματα που ανακοίνωσε το καθεστώς ήταν: «ΝΑΙ» 78,4% και «ΟΧΙ» 21,6%.

1974 Δημοσιεύεται απόφαση της ΚΕ του ΚΚΕ με τίτλο «Η πολιτική μεταβολή και η πάλη για δημοκρατία και πρόοδο», στην οποία τονιζόταν μεταξύ άλλων: «Η ασίγαστη αντιδικτατορική πάλη του ελληνικού λαού, η έντονη λαϊκή αντίδραση στο χουντικό πραξικόπημα - προδοσία σε βάρος της Κύπρου και της Ελλάδας και η αντίσταση του κυπριακού λαού, η εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων στη Μεγαλόνησο ύστερα από την επέμβαση της χούντας, η διεθνής απομόνωση της τελευταίας, όλα αυτά όξυναν στο έπακρο την κρίση του τυραννικού καθεστώτος, οδήγησαν τη δικτατορία σε κατάσταση αδιεξόδου.

Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση, πραγματοποιήθηκε συμφωνία ανάμεσα στη χούντα, τους Αμερικανούς και τους άλλους κύριους εταίρους του ΝΑΤΟ καθώς και τις συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις, με βάση την οποία αποσύρεται από το προσκήνιο η χούντα και έρχεται πολιτική κυβέρνηση. Η αλλαγή αποτελεί προσπάθεια αναπροσαρμογής της πολιτικής των Αμερικανών και των άλλων κύριων δυνάμεων του ΝΑΤΟ στις νέες εθνικές και διεθνείς συνθήκες και αποβλέπει στην εκτόνωση της λαϊκής αγανάκτησης, στη ματαίωση μιας ριζικής δημοκρατικής μεταβολής, στη διατήρηση των στρατηγικών θέσεων των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο».

1975 Η Αγκυρα κηρύσσει άκυρη τη Συμφωνία του 1969, θέτει υπό τον έλεγχό της όλες τις αμερικανικές βάσεις και απειλεί να υπογράψει σύμφωνο μη επίθεσης με τη Σοβιετική Ενωση, αν δεν καμφθούν οι αντιρρήσεις του αμερικανικού Κογκρέσου για την επανάληψη της αμερικανικής βοήθειας.

1975 Υπογράφεται η Τελική Πράξη του Ελσίνκι στο πλαίσιο της Διάσκεψης για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΔΑΣΕ).

1979 Πεθαίνει ο Γερμανός φιλόσοφος και κοινωνιολόγος Χέρμπερτ Μαρκούζε («Σχολή της Φρανκφούρτης»).

1994 Καταδικάζεται σε φυλάκιση οκτώμισι χρόνων ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας Μπετίνο Κράξι, αφού κρίθηκε ένοχος για απάτες.



Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ